(Missamy POV)At pumasok kami sa isang tarangkahan. Tipong nasa isang resort kami. Mailaw ang paligid dahil sa Christmas light na parang Christmas pa ngayon.Maganda ang paligid.Pinaghandaan niya, ayun na nga sa sinabi ko sa kanya.Napapikit ako at napasapo sa noo ko.Talaga bang ang manhid ko para di malaman na gagawin ito sa akin ni Jeff? Tumigil ang sasakyan sa tapat ng isang garden. Lumabas si Jay para pagbuksan ako. “Hangang dito na lang ako Miss Missamy.” Siyang pagtapak ko palabas. Bigla na lang pumutok sa kalangitan. Fireworks. Napakaganda.Ewan, parang maiiyak ako.Yung maswerteng babae, ako lang pala yun. Nakalatag ang isang red carpet na dadalhin ako nito sa pupuntahan ko.Napabow na sa akin si Jay at nagsimula na nga ako maglakad. Sinalubong ako ng mga bubbles. At di kalayuan naririnig ko na ang himig ng violin. 

(Missamy POV)Pero sabi may tatlong klaseng singsing.Promise ring. Engagement ring and Wedding ring.Promise ring. Alam ko never niyo pa narinig. Ito yung singsing ng mag-jowa pa lang. Yung time na dating mode, kung papayag ba yung babae.Sa singsing na yan, ayan yung sagabal na pwede kayong mag break. Walang kasiguraduhan na habang buhay yun panghahawakan ng nasa relasyon nga. Note.Ang singsing di yan pinipilit na ibigay sa inyo. Try to make the man na mag effort. Maalala nito kung gaano nga kahalaga ng finger bands na yan. Engagement ring.Official fiancée na. Hantayan na nga lang yung kasal. Proposal Ring ang iba pang tawag. Heto yung level ng singsing na gagabay sa inyo, road to marriage na. Kalsadang tinatahak niyo na pareho.Bawas na yung pagiging bachelor mode at dito na din sumeseryoso ang lalaki sa babae. Dahil kailangan na nila pag-ipunan ang darating nilang

(Jeff POV) “Of course. I want a pure love. Totoo bang may nararamdaman ka sa akin Missamy?” “Slight.” “At bakit?”Masasapok ko na talaga ang sarili ko. Parang gusto nga isecure ang nararamdaman ni Missamy sa akin. At kung iisipin na meron siyang nararamdaman sa akin, para na akong nakahiga ngayon sa alapaap. Aalagaan ko ang nararamdaman mo Missamy. Papayabungin ko. Kaya nga liligawan kita.“Ano. Di naman talaga ako manhid. Alam kong nasasaktan ako sa tuwing nagkikita kayo ni Ivy. Sa tuwing mag-isa kayo ni Ivy sa silid mo. Ahem. Alam kong di ka na virgin kaya nga ang unfair sa side ko.”Saka napailing na lamang ako sa pag-aamin niya nga sa akin. “Ang importante, kung paano kita Missamy papaligayahin sa bisig ko.” “Hoy! May physical boundary tayo!”

(Jay POV)Naglakad na din ako patalikod.Narinig ko ang ilang putok ng baril.Ako naman ang personal na mag-aayos ng benefit na makukuha ng pamilya nila. Ganyan ang mundong pinasok nila lalo na sensitibo nga ang mundo ni Master Jeff. Tumawag na ako sa naghahanap at sumunod kaagad sa chopper na umalis kanina. “Sir Jay.” “Report.” At di ako nagkakamali na ang nasa likuran nito sa nagsisilbing harang sa pagitan ni Master Jeff at Miss Missamy, ay walang iba kundi si Jude Jade Montiveros. “Master Jeff command. Mamatay man kayo o hindi, kailangan niyong maibalik si Miss Missamy.”Ibinaba ko na nga ang tawag.Ako na lang ang siyang napapabuntong hininga kung ano nga ba talaga itong ginawa ni Miss Missamy. Kawawa ang mga taong nadadamay sa kanilang dalawa. Kailangan ko na din ata siya kausapin ng maayos. Yun kapag nagtagu

(Missamy POV)“Sinagot mo siya?”Napatango ako kay Jude. Mabuti na yung diretsa diba? Nagtanong yung tao, eh dapat sagot kaagad. May kumatok. Nang pumasok, may dala yung katulong niyang damit.Napabuntong hininga na lamang ako. “Jude i-uwi mo na ako sa kanya. Mapapaaga ang dalaw ni kamatayan sayo. Ayoko naman na makita kang pahirapan nila.” Paki-usap ko dito. Nilapitan ko na yung utusan.“Labas ka na, magpapalit ako ng damit.” Ikinangisi sa ni Jude.Wala na nga akong narinig kundi lumabas na ng silid. Ako lang ang natatakot sayo Jude kung mananatiling matigas ang ulo mo.Malalim na ang gabi.  At muli ko nakaharap si Jude. “Magpahinga ka na, bukas tayo mag-uusap.” “Nag-aalala si Jeff. Kapag pinagbuksan mo ito marami ang madadamay.”