(Jay POV)
Naglakad na din ako patalikod.
Narinig ko ang ilang putok ng baril.
Ako naman ang personal na mag-aayos ng benefit na makukuha ng pamilya nila. Ganyan ang mundong pinasok nila lalo na sensitibo nga ang mundo ni Master Jeff.
Tumawag na ako sa naghahanap at sumunod kaagad sa chopper na umalis kanina.
“Sir Jay.”
“Report.” At di ako nagkakamali na ang nasa likuran nito sa nagsisilbing harang sa pagitan ni Master Jeff at Miss Missamy, ay walang iba kundi si Jude Jade Montiveros.
“Master Jeff command. Mamatay man kayo o hindi, kailangan niyong maibalik si Miss Missamy.”
Ibinaba ko na nga ang tawag.
Ako na lang ang siyang napapabuntong hininga kung ano nga ba talaga itong ginawa ni Miss Missamy. Kawawa ang mga taong nadadamay sa kanilang dalawa. Kailangan ko na din ata siya kausapin ng maayos. Yun kapag nagtagu
(Missamy POV)Nagising ako sa malabnaw na liwanag ng isang silid. May naririnig akong nagsasalita. Siyang ikinalingon ng ulo ko kung saan man ngang direction ito nangagaling.Sa bintana nakatayo ang isang hugis lalaking nakapamulsa. May katawagan sa kabilang linya.“Yan ba ang pagbabanta nila? Well, matagal nang patay ang mga magulang ko. Wala akong paki-alam kung papatayin nila kayo.” sa boses niya, nakilala ko itong, si Jude.Nagkakamali ba ako sa aking narinig? Hahayaan lang niyang mamatay ang kanyang mga magulang.Wait. Di niya totoong magulang.Pero kahit na! Saka binalaan ko na siya na wag niya itong gagawin.“Jude.” tawag ko sa kanya. Napaupo bangon nga ako. Nakahinga dahil suot ko parin ang damit ko.Kung pareho sila ni Jeff mag-isip, paniguradong iba na nga ang siyang saplot ko.Lumingon ito sa akin at ibinaba nga
(Missamy POV)“Sinagot mo siya?”Napatango ako kay Jude. Mabuti na yung diretsa diba? Nagtanong yung tao, eh dapat sagot kaagad.May kumatok. Nang pumasok, may dala yung katulong niyang damit.Napabuntong hininga na lamang ako.“Jude i-uwi mo na ako sa kanya. Mapapaaga ang dalaw ni kamatayan sayo. Ayoko naman na makita kang pahirapan nila.” Paki-usap ko dito.Nilapitan ko na yung utusan.“Labas ka na, magpapalit ako ng damit.” Ikinangisi sa ni Jude.Wala na nga akong narinig kundi lumabas na ng silid.Ako lang ang natatakot sayo Jude kung mananatiling matigas ang ulo mo.Malalim na ang gabi. At muli ko nakaharap si Jude.“Magpahinga ka na, bukas tayo mag-uusap.”“Nag-aalala si Jeff. Kapag pinagbuksan mo ito marami ang madadamay.”
(Jeff POV)“Master Jeff, alam niyo ba kung gaano kayo ka-weirdo ngayon?”“Kasalanan ito ni Missamy. Tanungin mo siya kung napaka weirdo ko nga.”“Di kayo naglalasing ng ganito.”“Oo. Dahil masyado akong mabait.”(Jay POV)Totoo na kapag nakakainom nga si Master Jeff may kung anong kontroler na nagpapabait sa kanya. Kaya iniiwasan niyang uminom.Prinsipyo niya na kapag mabait ang isang tao, andyan naman yung mga abusado. Dahil ang mundong ito, kalimitan ang mababait ang nagiging kawawa.That's the reality.“Anong balak natin kay Miss Missamy?”“Hantayin natin, at uuwi din yun saka ako magpapahinga.”Wala pa ngang balita ang mga tauhan na naghahanap sa kanya. Sa kanila ni Jude.S
(Shin POV)“Bakit masipag na naman bang maghabol si Jeff.”Upo nito sa sofa na kanya na muna ang upuan ng Chairman. Ako dito ang chairman, mang-aagaw nga lang talaga ang mga Elder.At sa susunod si Jeff na din yung mag-hahari.Hay naku, okey lang. May saltik naman talaga ang mga nagiging Elder.“Sa ayokong magsipag si Jeff sa kompanya. Bigyan niya ako ng apo! Sawang-sawa na ako sa paliwanag nila na gusto pa nilang tumanda yung dalawang bata kung saan man nila napulot ang mga yun! Bakit di na lang nila ako bigyan ng totoong apo?!”Problema ng matandang to, apo. Kaya naman kung paluin si Jeff sagad. Bigyan niyo na kasi Jeff at Missamy!Bahala ka Jeff. Ako ang bubuntis sa asawa mo!Ahem. Joke lang.I love being single. Ahahaha. Habulin ng mga chicks na peke naman ang ganda.“Siningil mo na ba ang doctor kung bakit p
(Jeff POV)“Nasaan ang asawa mo?” tanong kaagad ng Elder.Na di ko alam kung magsasabi ba ako ng totoo o hindi. Natatakot ako para kay Missamy hindi sa antipatikong si Jude.Ako pa ang unang tatawa kapag pinahirapan na siya ng Elder.“At wala ka bang magagawa para saktan ka ng ganyan Jeff!”Anong pinagsasabi ng Elder? Alam na ba niyang…At nakita ko sa ibabaw ng mesa ang sulat ni Missamy na pinagdarasal ko ngang di makuha ng Elder. Pero nakita nga.F*ck.Inalala ko ang laman ng sulat.Release now my brother, that's my last favor.I want a freedom.Please don't be selfish.I will never fall for you.Who wants to live the rest of her life to a lair and evil like you?Laki mong asa no?I'm sorry. 
(Jeff POV)“Jeff, bakit gustong kumalas sayo ni Missamy? Wala ba siyang kalayaan talaga? Mahal mo siya diba? Anong pinagrereklamo niya paragawin ito sayo? Mga babae no? Sira ulo.”Natawa ako sa sinabi niya. Ito ba ang rason kung bakit ayaw niyang magkaroon ng relasyon sa babae?“Sila na nga yung minamahal, sila pa ang mga abusado. Gusto parating hinahabol. Sinusuyo. Minsan maganda na yung Action film. Alam mo yung mga lady-lady nila, yun ang mga nagpapahina sa mga lalaking bida. Haist. Bakit? Ano ba ang problema ng asawa mo Jeff?”Napabuntong hininga na lamang ako.Kung alam lang sana niya na ang pinaghahawakan ko lang kay Missamy ay ang kontrata naming dalawa.“Shhh. Subukan mo na lang wag magpaki-alam.” ngiti ko sa kanya.“Kung yun ang sinabi mo. Okey. Since may tiwala naman ako kung ano nga ang balak mo sa asawa mo. Buntisin m
(Missamy POV)Napatayo ito saka lumapit sa drawer.“Inuulit ko sayo, wag mo akong paglalaruan lalo na ang nararamdaman ko. Di ba sayo sinabi ng kapatid mo na tuso ako makipaglaro?” saka nga kinasa niya ang baril.At ng marinig ko yun, napa-atras ako.“Jeff.”“Gusto mong umamin? At kung umamin nga ikaw sa aking ama. Alam mo naman na pareho tayong mapapatay niya. O baka ikaw lang.”“Jeff. Wag tayo ganitong mag-usap.”“Ikaw ang nagsimula Missamy ng lahat ng to. Wag na wag mo akong mauutusan.” lapag niya ng baril sa mesa saka naupo ulit.“Kung gusto mo umamin, dalhin mo ang baril na yan. At kapag binaril ka ng Elder, unahan mo na siya. Dahil doon naman mapupunta ang lahat. Isipin mo umamin ka sa Elder, kala mo ba kakampihan ka niya? Nagkakamali ka.”“Itigil na natin ito Jeff!
(Jay POV)“Jay, anong nangyari sa kapatid ko?” Agad na tanong sa akin.Naupo ako sa harapan niya.“Saan siya itinatago ni Jeff?”“Hindi itinatago ni Master Jeff ang kapatid mo Miss Missamy. Sadyang may nangyari sa kanya noong pagkatapos ng kasal ninyo ni Master Jeff. Comatose siya at nafind out namin, may iniinda siyang sakit na matagal na.”“Sakit?!” At halatang gulat siya.“May gamot siya na natagpuan namin. Parati niya itong dala. Sa opisina niya, sa drawer may natagpuan kami. At kahit ata sa pamamahay niyo, meron din. Lumabas sa diagnose na may blood cancer siya. At masyadong magaling lang si Juan Carlos na itago ang bagay na ito sa atin.”At di ko kailangan bangitin ang aksidente sa pagitan ni Ivy at Juan Carlos.Di na siya makapagsalita dahil marami atang pumasok sa isipan niya. Nang biglang
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s
(Missamy POV)“Pero…”“Kuya, oras na para sipain ang mga toxic na taong kagaya niya.”“Mahal ko si Jeff! Mahal din niya ako! Bakit—.”“Hindi mo mahal ang anak ko Missamy!”Nagulat akong pahayag ng Elder. Parang aatakihin na naman ito.“Ikaw!” tawag niya sa kanyang secretarya.“Tulungan mo si Missamy na ayusin at tapusin kaagad ang divorce nila!”“Dad!” sigaw ni Jean.At naglakas loob na akong magsalita.“Oo, nagsimula kami sa kontrata. Sa laro ng anak niyo. Pero maniwala man kayo o hindi, mahal ko ang anak niyo!”“Nang dahil sayo Missamy napapahamak si Jeff. Tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isat-isa. Madumi na ang pangalan ng pamilya namin ng dahil sa inyo.”&nbs
(Jeff POV) Naramdaman ko ang mabigat at mainit na bagay na siyang bumaon sa aking katawan. Hangang sa huli kong ngang narinig ang boses ng asawa ko. Ang nakikita ko ngayon ang chessboard na minsan na namin nilalaro ni Juan Carlos. At pag-angat ko nga ng aking paningin, siya nga. May ngisi sa labi. Napailing sa akin. Inilahad ang board na tanging yung king at horse na lang ang natitira sa kanya. Yung horse piece na itinago noon ni Missamy sa kanyang kapatid. Ulit napatitig ako sa kanya. “You don't need to end your game here Jeff. Your rook and king were your last chance to avoid the checkmate.” Saka nga tinuro niya ang kabayo. Tinitigan ko, saka ngumiti sa akin. Umiling at tumayo. Napamulsa saka tahimik na ngang lumabas ng basement sa pamamahay ko. Agad kong sinundan ngunit ang tumampad sa akin ang isang napakadilim na walang ha
(Jay POV)“Master Jeff, patayin niyo na ako. Wala akong kwentang sekretarya.”Saka nga niya ako hinila sa harapan niya.Napa-kwelyo…“Ngunit Master Jeff, sa huling pagkakataon, nailigtas ko naman ang asawa niyo bilang regalo sa inyo.”Ngumisi ako sa kanya.“Anong ibig mong sabihin Jay…”“Matatapos na ang paghihirap niyong dalawa. Wala nang Jude na mamagitan sa inyo. Wala nang Montiveros na mahilig nga mam-blackmail ng mga tao. Kaya lang Master Jeff…”Saka nga naiyak na ako.“Kailangan ko ng lisanin ang mundong ito dahil sa mga kagagawan ko.”Saka lumapit ako sa mesa at kukunin na sana ang baril, nang binaril ito ni Master Jeff.Nang napalingon ako sa kanya at sumalubong nga ang kamao sa akin. Ginulpi ako.“Wala kang karapatan na mamatay Jay! Wala! Walanghiya ka! In