(Jay POV)
“Jay, anong nangyari sa kapatid ko?” Agad na tanong sa akin.
Naupo ako sa harapan niya.
“Saan siya itinatago ni Jeff?”
“Hindi itinatago ni Master Jeff ang kapatid mo Miss Missamy. Sadyang may nangyari sa kanya noong pagkatapos ng kasal ninyo ni Master Jeff. Comatose siya at nafind out namin, may iniinda siyang sakit na matagal na.”
“Sakit?!” At halatang gulat siya.
“May gamot siya na natagpuan namin. Parati niya itong dala. Sa opisina niya, sa drawer may natagpuan kami. At kahit ata sa pamamahay niyo, meron din. Lumabas sa diagnose na may blood cancer siya. At masyadong magaling lang si Juan Carlos na itago ang bagay na ito sa atin.”
At di ko kailangan bangitin ang aksidente sa pagitan ni Ivy at Juan Carlos.
Di na siya makapagsalita dahil marami atang pumasok sa isipan niya. Nang biglang
(Missamy POV)“At pinapatawad ko na siya. Saka naiintindihan ko na nawala nga ang kalayaan niya, matapos ko ngang ipakilala siya bilang asawa ko.”“Missamy, ang pagiging Daughter-in-law sa pamilya namin ay may kakambal na sakripisyo. Kaligtasan mo lang naman iha ang iniisip namin. Lalo na nga noong nakaraan na linggo. Baka nakakalimutan mo.”“Wag niyong tinatakot ang asawa ko.”“Kaya naman wala yang natutunan, Jeff.”“At siguro naman Missamy may natutunan ka na.” sabat ni Shin.“Kasi ako, nadamay din sa pamamalo ni Dad.”“Sorry.”“Ginusto mo yan. Wag mong sisihin ang asawa ko.”Patuloy na protekta ni Jeff sa akin.“Parang nabulag ka na talaga sa pagmamahal sa asawa mo Jeff. Kahit may mali-maling ginaw
(Missamy POV)“Enough!” Siyang tumayo ulit si Jeff.“Let's go.” Ngunit umiling lang ako sa kanya. Pero hinila niya ako patayo.Humarap ako sa Elder. Nakayuko lang si Shin.“Tama po kayo. Wala ata ako sa tamang pag-iisip ng ginawa ko ang sulat na yan. Sadya pong nag-alala ako at natatakot kapag nagkamali ako sa responsibilidad ko bilang asawa ng anak niyo. Matapos nga matikman ko kung anong klaseng pamilya ang kinabibilangan ni Jeff. Triple ang ibinalik niyong parusa sa mga taong may tangka nga sa pamilya niyo. Mahal ko po si Jeff, at patawarin niyo kung ano ba ang pumasok sa isipan ko.”Saka hinila na ako ni Jeff.Nang maka-akyat kami sa hagdan ni Jeff, binitiwan na niya ako. At napaharap sa akin.“Totoo ba ang sulat na yun Missamy?”Ngunit di ko siya sinagot.Dinaanan ko at pupunta na nga ako sa silid ko. Nang hinila nito pabali
(Jeff POV)Napatitig ako sa kanya kung alam ba nito ang ginagawa niya. Ngunit parang importante ang tawag na yun.“Mahiga ka na sa higaan.” utos ko kay Missamy. Parang ayaw pang kumilos, at nang titigan ko, tumayo na nga habang yakap ang cushion pillow.“What the f*ck Jay.” sabay hablot ko ng phone ng mawala na si Missamy sa harapan namin.“It's Miss Ivy.” mahina niyang sabi sa akin.Pumunta nga ako sa may bintana at malayo ang paningin ko na lumampas pa ata sa kalangitan.“Sinabi ko na ang dapat gawin mo Ivy. Wala ka nang mahahabol sa akin in case nga na mabuntis ka. Accidente lang yun. At alam mo kung bakit ako muling pumunta sa harapan mo. Lasing lang ako para mapagbigyan ka.” saka ibinaba ko.At hinarap ko si Jay.“Don't ever entertain her call Jay. Gawin mo ang inuutos ko sayo.”
(Missamy POV)“Uhmmm. Ang sama naman kung first week absent sa trabaho si Missamy Dad. Kaya naman maybe next week right?”“That's fine for me.” saka tinitigan ako ni Jeff.Napatango na lang ako na di ko alam kung saan nga ba ako tumango.“It settles then Dad! Wala na kailangan na problemahin. Bukas Missamy, pwede ka nang magsimula sa kompanya ko. Ihahatid ka sigurong asawa mo.”“Thank you.”Pagkatapos namin kumain. Nanatili nga ang mag-ama sa pamamahay ni Jeff.Naligo ako at lumilipad talaga ang isipan ko. Para nga madulas ako sa sahig.Napasigaw ako. Nauntog ang ulo ko sa bathub.Siyang agad na bumukas ang pinto, saka iniluha si Jeff.“Missamy.” saka sinupot ako ng maraming twalya. Binuhat akong parang mummy.“Okey na ako Je
(Jeff POV)“Bakit kasi gusto mo pa magpagod?”“Kailangan Jeff, yun ang pinagdaanan ni Kuya Carlos.”Na agad kong nakuha ang ibig sabihin niya. Malaki pala talaga ang impluwensya ni Carlos kay Missamy.“Kain ka madami. Mauna na kami.”Nang nagulat na lamang ako dahil hinalikan ako nito sa pisngi na agad ikinatunaw ng dila ko. Di ako makapagsalita.Reklamo ko lang bakit sa pisngi?“Bye.” Takbo nito palabas.At di kaagad ako sumunod, na ikinahabol ko nga at pasakay na si Missamy sa sasakyan ni Shin.“Hoy Shin.”“Jeff. Good Morning.”“Ingatan mo ang asawa ko.”“Haha. Ayoko naman malagot sayo.”“At siguraduhin mong wag mo siyang papahirapan masyado.”“J
(Missamy POV)“Sus naman—.”Nang marinig namin ang pinto bumukas at isang boses ang tamabay sa kanila para tumayo ng maayos.“The President will come this way.” At si Shin.“Okey ka lang ba dito? Mababait naman ang mga yan.” Akbay sa akin ni Shin na dahan-dahan ko naman inalis.Siya na ang nag-alis.“Late ka na naman Bro!” tukoy nga niya kay Anthony na napakamot sa ulo.“Traffic masyado Boss.”“Di ka talaga niyang magiging qualified sa pagiging secretarya ko. Okey, so kilala niyo na siya. Sabi ng kukuti niya sa akin. tratuhin niyo daw siya bilang normal na empleyado. Pero di naman masyado harsh. Kung ayaw niyo mapatalsik sa kompanya ko.”“Shin.”“Ah, by the way Missamy, may ipinadalang bodyguards yung Elder
(Jeff POV)Nagmamadali si Jay ng pumunta nga sa tabi ko habang nasa kalagitnaan ng pagpupulong at may ibinulong ito sa akin.Kailangan masalinan ng dugo si Juan Carlos sa lalong madaling panahon.Nahihirapan ngang makapaghanap ng donor ang mga doctor nito.Kapamilya nito ag madaling kunan ng dugo at walang iba si Missamy.Di pa nga oras. Sinundo ni Jay si Missamy at nagkita-kita kami sa airport.“Anong nangyari Jeff?”“Ayoko sanang kunan ka ng dugo nila, ngunit kailangan. Si Juan Carlos nangangailangan ng dugo mo Missamy.”“Sige, handa akong magbigay. Kahit ilan pang bag, matuyo man ang katawan ko…” Pinisil ko ang pisngi nito.“Let's go.”Akala naman niya na papayagan ko siyang mawalan ng dugo.Habang nasa byahe, sinabi kong matulog na m
(Missamy POV)“Missamy.”“Kapatid niya ako Jeff! Dapat alam ko itong nangyayari sa kanya! Jeff! Dapat alam ko! Bakit napakasinungaling mo?!” Iyak ko na siyang niyakap niya ako.At wala siyang paki-alam kung nasasaktan ko na siya.“Kumalma ka Missamy.”Ramdam ko ang mainit niyang yakap.“Kalma lang. Hindi yan makakatulong sa situation ng kapatid mo.”Inilabas nga niya ako sa silid ni Juan Carlos.“Kalma. Gagaling si Juan Carlos. Lumalaban siya at di tayo sususko na tulungan siya sa laban na ito.”Matagal na ngang kasama ni Kuya Carlos si Jeff, na lumalaban kay kamatayan.Kung wala si Jeff, ano na ngayon si kuya? Tuluyan na ata niya akong iniwan talaga.Wala na itong chansang mabuhay pa kung wala si Jeff.Wala. Dahil napakawala kong kwentang kapatid!Naging sakit p