Lahat ng Kabanata ng Fated to Marry the Devil [Tagalog]: Kabanata 301 - Kabanata 310

(Jeff POV)Hinanda na ang hapag-kainan. Dahil umuwi na ang magaling kong pamilya. Heto muli kong kaharap si Ivy. Ang sarili niya na sinaktan at umaasa parin na babalik ang nararamdaman ko sa kanya.I am working with that Ivy. Sana nga bumalik ang pakiramdam ko sayo. Dahil ang layunin lang naman ni Missamy sa buhay ko, yung tinatawag nilang pera. Tss. Kainin niya ang pera. Hinawakan ko ang kamay ni Ivy para matigilan siya sa pagkain.Tinignan ko ang maingat na pagkabandage nang sugat niya.“Don't ever do this again.” Nagkatitigan ang mata namin ng marinig niya ang sinabi ko. Napaningning ang mata niya.Yeah, just like that Ivy. At talagang babalik ang pakiramdam ko para sayo. Nalulungkot ako kung bakit nga tuluyan na nagbago ang pakiramdam ko sayo. Siguro naiinis ako dahil masyado ka nang paki-alamera. Napatango siya ng masigla sa akin. Kaya tahimik na kaming

(Missamy POV)Nang matapos nga ang tawag namin ni Jude. Pumunta na ako sa study table ko para magcompose ng kadramahan kay Kuya. But since na si Jeff lang naman ang nagbabasa noon na hindi naman kanya, bakit di na lang si Jeff ang sulatan ko? Kuha ng malinis na papel. Ballpen.Ngunit ng magsusulat na ako, di ko alam ang sasabihin ko sa dami na nga niyang kasalanan sa akin. Naiinis ako dahil parati siyang nanalo sa akin. Nakakainis talaga. Sobra.Pero bakit ako maiinis sa kanya? Ginagawa lang naman niya ito dahil pinuprotektahan ang laro nga niyang ito. Kahit na napakaselfish niya!Ngunit Missamy, pinagbibigyan ka naman niya ah. Kailangan mo din siyang intindihin. Lalo na nga may possessive pala itong Jowa. Wag ka nang dumagdag.Sa kinampihan nila ako ngayong dalawa. Kumukulo ang dugo ko lalo na ng sumulpot at nakisali sa usapan ang babae niya.Kami lang naman ni Jeff ang nag-uusap. Tsk. 

(Jeff POV) Binigay mo sa akin Juan Carlos ang isang laro na ikaw itong nakahanda masyado. At ako ang nangangapa kung ano ang gagawin ko. Nagulo na ang buhay ko, simula ng makita ko ang kapatid mo. Ang puso kong bato, ngayon lumalambot dahil sa kanya.   “Duwag ka masyado Jeff. Di mo masyado ginagalaw yung official mo. Mas makapangyarihan sila. Saying naman kung tatamad-tamad lang.” babala ni Missamy sa akin. Ngumisi ako. Kilala ko ang mga salitang to.   “Kilala ko ang tactics mo Missamy. It's Juan Carlos.” Nawala ang ngiti niya sa akin.   “Paano mo nalaman?”   “We are great match sa larong to Missamy.”   “Uhmmm, parang matatalo mo ako kung alam mo ang tungkol sa strategy ni Kuya Carlos.”   “Good thing Missamy, nahihirapan ako na talunin si Juan Carlos. But since na di ka naman siya, di ako mahihirapan sayo. I'm surely w

(Jeff POV) “Tell me the truth. Hindi talaga ako ang puntirya mo noon Ivy?” “Jeff?!” “Anong ginagawa mo Ivy?! Saka ang sinabi lang naman sa akin ni Juan Carlos na may muntik ka nang sinirang pamilya at nagtatago ka sa autoridad dahil sa ginawa mo!” bulyaw ko sa kanya.Oo, Ivy. Gusto ko na din kumawala sa laro mo. Sarili mong laro na tuluyan mong sinisira ang sarili mo. At ginagawa ko nga ang larong ito dahil sayo. Sa huli alam ko ako din ang masisira.Tama ang sinabi ni Missamy sa akin. Hindi pa nahuhuli ang lahat. “Naniniwala ka sa magkapatid na yun?! Talaga naman ang layunin nila sirain ako sayo Jeff!” sagot niya sa akin. Ikinatalikod ni Ivy at napatakbong umakyat. So, ako yung naiwan?Natawa ako bigla sa sarili ko.Walang Ivy, walang Missamy. Ganito naman talaga ang mangyayari

(Jeff POV)Now, you are upset that I refuse to be there for you like I used to be.When you come back to me asking for reassurance, but not asking to come back, I am forced to give a cold shoulder.If I don't, you won't let me be, and I can't heal. I can tell through your words and your actions that you are heartbroken. You tell me you are hurt because I don't care anymore. But the truth is, you are not who I once loved. That person is gone. That person took some of the deepest parts of myself with them. I will always love them. Had you tried for me, love, had you tried for you, we would have been in love forever. But you didn’t and sitting around waiting for you only made things harder on me. I've accepted the fact that the you I once knew is gone.I didn't want to move on from you. I hoped in the deepest cell of my heart that you would come back and sweep me up and make things better. But eventually, I chose t