Lahat ng Kabanata ng Doctor Alucard Treasure [Tagalog]: Kabanata 301 - Kabanata 310

(Secretary Lee POV) Umalalay muna ako kay master Cedrick. Di ko muna kinuha ang impormasyon nang donor. Since alam naman namin na illegal itong ginawa namin. Kumapit si Master Cedrick sa patalim ni Dr. Haiden. Nagulat lang ako na alam ni Master Cedrick kung nasaan ito. Alam niyang matatawagan ito. Nawala din ako sa pag-iisip dahil nakaabang lang ako kay master Cedrick at kasamang si Miss Vanessa na pinapanuod ang ginagawa nila. Hangang sa na alarma na nga ang nasa kabilang silid. Wala silang nagawa na isalba ang donor sa kapalpakan nila. Napabuntong hininga na lamang ako. Wala naman silang kailangan na katakutan kay Master Cedrick. Matakot sila kung di nila nagawa nang maayos trabaho nila. See… anong mangyayari ngayon? Lalo silang matatakot. Kinuha ko ang profile nang donor. Nang buksan ko ang folder… halos nabitiwan ko. Ang mga mata nito…

(Monina POV)“Ano sa akin? Hey! Nababasa ka na! Pasok.” Bubuksan na niya yung pinto sa kabila ngunit napatitig lang ako sa kanya. Siya talaga ang nagdala nang kamalasan sa akin. “Pakibura nang mukha mo sa mundong ito Justin Sy!” Di ko alam kung bakit sinabi ko yun, pero yun ang gusto kong mangyari.  Ngunit pinagtawanan lang niya ako. Natuwa pa talaga. “Wow.”Siyang ikinabitaw ko na nang payong at sagad na akong umiyak. Nataranta na lumabas si Justin Sy at kinuha ang payong at nilapitan akong pinapayungan.“Pasok ka muna. I'm sorry…”Binuksan nito yung passenger seat. Nababasa na din siya. “Papatayin ako ni Dominic kapag nalaman niyang pina-iyak kita. Oyyy! Di kita pinapaiyak. Pasok na. Nababasa na din ako.”Dominick… Kung ayaw ko na ngang guluhin si Cedrick… Yung kapatid niya! May kakayanan

(Monina POV) Napabuntong hininga ako. Saka napatitig kay Justin. Ngumiti ito sa akin.“Wag mong sasabihin na kailangan kong umalis… Okey.” Dahil si Dominick na itong napatitig sa kanya. Umalis na inilapag sa mesa ang tsaa niya. Kami na itong naiwan…“Nahulog ka sa kanya nang tuluyan.” Ikinalayo ko ng paningin sa kanya. Sino naman talaga ang di mahuhulog dito. Narinig ko siyang napabuntong hininga.“Monina.” Ikina-angat ko nang paningin dito.“Kailangan mong bumalik sa pagkatao mo noon. I mean the gullible woman knows by all. Di mo kailangan makisali sa mundo namin. Ikaw lang ang magiging kawawa.”Ako na itong napalunok nang laway para magsalita.Paano ako makaka-alis sa mundo nila kung sila lang naman ang makakapitan ko sa nangyayari sa paligid nang pamilya ko. Mabuti ngang dumating sila dahil kahit paano may kalaban-laban kami. M

(Vanessa POV)“Naiwan niyo.” Taranta ko ngang lahad sa kanya. Di ko alam kung bakit nanatili akong kinakabahan sa harapan ni Cedrick. Kahit alam kong mamatay na siya. Ngunit di niya pinansin, at si Mike ang kumuha nito. “Saan kayo pupunta?” Tanong ko kay Mike dahil nauna nang lumabas si Cedrick.  Pero di man lang din ako sinagot ni Mike.Tss. Gusto mo atang magaya sa Boss mo. Wag niyo akong masyadong ginagalit. Tss. Kaya nang umalis sila, agad kong pinatawag ang sekretarya ko.  (Cedrick POV) Knowing na kapatid ni Monina ang nawalan nang buhay dahil sa anak ko. Parang gusto kong bumalik sa mga oras na yun. Kahit anong revive ang ginawa ko… Wala na. Huli na ang lahat. Nasabunutan ko ang sarili ko.Napasuntok ako sa dingding at napapikit. O sh*t. This is really sh*t! Mapapatay ko talaga si

(Secretary Lee POV) Pagdating namin sa mansion, malakas ang ulan. Nakikiramay ang panahon kay Miss Monina at sa pamilya nito. Wala pang alam kung ano nga ba ang nangyari sa kapatid nila. Sa totoo lang natatakot ako na marinig nang mga tenga ni Miss Monina ang balita tungkol sa kapatid niya. I know… si Master Cedrick lang ang maaring magsabi nitong balita kay Miss Monina. Mahirap ito kay Master Cedrick.Ganito ba kahirap kapag idineklara nang doctor na wala silang nagawa na iligtas ang pasyente nila?Ganito ba ang nararamdaman nang taga dala nang sulat sa pamilya ng isang sundalong namatay sa digmaan?I feel helpless. It takes courage. Sila ang nakakakita kung ano ang unang reaction nang mga taong nagmamahal na iniwan sila nang tuluyan. It's broke my heart too, Miss Monina. Kahit nga wala naman akong koneksyon sa inyo but I see and feel how you love them. Your siblings.