All Chapters of Find Me (Tagalog) : Chapter 11 - Chapter 20

Chapter 11: Two years of relationshipJack's PerspectiveTwo years na kami ni Angel, biruin mo matapos ang dalawang taon na paghihintay, umabot din kami ng dalawang taon na pagsasama but...yes there's a but... She is in the abroad na kase, 1 year in a relationship kami at naisipan ni Angel na mag-aral doon with his Dad, tanging sa screen lang kami nagkikita, log-distance kung tawagin.Tutol ako noong umpisa, kase hindi niya sinabi sa akin agad na may plano pala siyang mag-aral doon, pero sino ba naman ako para pigilan siya sa pangarap niya? Kaya naman in the end, I just let her go, kahit alam kong hindi magiging madali. Nasanay kase ako na kasama siya tapos bigla na lang siyang lalayo!Well, napakahirap, kase araw-araw mong namimiss ang mga yakap niya, no kisses na mamimiss kase we never been kissed. Oo, I respect her kaya hanggang yakap lang ako sa kanya, at halik sa noo at sa pisngi.Ilang beses na awayan na din

Chapter 13: The letterJack's Perspective Halos ilang araw na akong di kinakausap ni Angel, ilang araw na akong naghihitay, ilang araw ko na ring sinisisi ang sarili ko. It's hurt pero anong magagawa ko ang layo niya, eh. I tried talking to her Dad pero ayaw niya daw talaga akong makausap."Where are you going, Jack?" Tanong sa akin ni Dad."I'm going to the park, Dad." I answered."Okay, may problema ka ba? Napapadalas ata ang punta mo doon after ng klase mo. You can share it with me, my son!" Ngiting sabi niya."I'm fine, Dad. Madami lang nagaganap sa school today, pagod lang po ako, but don't worry, I can handle it." Mahinang sagot ko at tuluyan na nga akong nagpaalam kay Dad at kinuha anggg bag ko.Dumeretsyo ako ng park, wala lang gusto ko lang magpahangin dito, gusto kong mapag-isa. Hindi ko na alam kung ano bang dapat kong gawin. Napapaisip ako sa mga gustong mangyari ni Angel.

Chapter 15: A sudden deathJack's PerspectiveTwo days later... I am in the middle of a class discussion when my father is calling me, I don't want to disturb the class, so instead of excusing myself I secretly answered the phone and whispered, "Hello, Dad?"The moment I said those words, I could hear him sniffing."Dad, are you crying?" I asked in a low voice"S-son, Z-Zio is dead!" His voice is cracking and trembling. But then the moment I heard him, halos hindi ako makahinga, hindi ako makapagsalita, ramdam ko ang pagsikip ng dibdib ko."Are you not joking, Dad?" I said trying not to believe what he just said, pero sa totoo lang hindi ko na mapigilan ang mga luha ko. Hindi! Hindi 'to totoo!"Jack, I'm not a teenager anymore to joke a serious thing like this," he said. At ang luhang kanina ko pa pinipigilan ay sunod-sunod na tumulo mula sa mga mata ko. Hindi ako

Chapter 17: ChoicesJack's Perspective I woke up early to prepare breakfast for me and Angel, hindi na kase umuwi si Dad, kaya hindi na naman siya makakaharap sa kainan. Well, I let Angel stay here, kase it's too late na kagabi para hayaan ko pa siyang umuwi and we missed each other also. Natulog siya sa kwarto ko, and I went to our guess room para doon matulog. 6:30 AM ay agad na akong bumangon, then, after an hour and a half, ay sawakas natapos na din akong magluto. Agad naman akong nagpunta sa kwarto ko upang gisingin si Angel. I slowly opened the door and saw Angel, lying comfortably on my bed. Napakasaya akong makita siya, I went closer to her and kiss her forehead. At naalimpungatan naman siya, agad akong ngumiti sa kanya saying the words, "good morning

Chapter 19: Getting to know each otherThird Person's PerspectiveIt wasn't easy for both two individuals in a relationship to solved things lalo na sa mga bagay na hindi mo alam kung may solution pa nga ba, kung nalalamatan na ng pride ang pagmamahalang binuo niyo ng magkassama.Ilang araw na pagsuyo at walang katapusang paghingi ng tawad si Jack kay Angel to forgive him, begging her to start over again, but then Angel became too cold and selfish, she wanted him to studddy abroad with her. Napakahirap na desisyon iyon for Jack.Jack's Perspective"What happened?" Tanong ni Star sa sulat niya. Well, we are like long-distance friendship, pero kung tutuusin nadiyaan lang siya sa tabi-tabi. Haha! Simula nang sagutin ko ang mga sulat niya ay simula na din nang pagkakaibigan namin we share things na hindi namin masabi sa iba."Well, she wanted me to study abroad with her, gustuhin ko man pero nandito naman sa Pilipinas ang bagay na para sa akin. I kept explaining pero hindi niya ako pinaki