All Chapters of Sugar Daddy: Chapter 211 - Chapter 220

Ashton"Who's the amateur assassin now?" Mayabang kong tanong kay Zuck at malokong ngumisi."It's not the right time to be so boastful, Ashton. He's still alive." Tugon sa akin ni Zuck at sumenyas ito na tumingin ako sa unahan dahilan para manlaki ang aking mata sa pagkabigla nang makita si Drew na nakalabas na pala ng kanyang sasakyan, nakaharap ito sa amin habang may hawak na baril, halata sa mukha nito ang galit."Shít!" Mura ko at akmang muli kong ilalabas sa may bintana ang rifle na hawak para sana barilin ito pero naunahan na ako ni Drew, dinig ko ang pag-alingawngaw ng putok ng baril, bumilis ang pagtibok ng aking puso habang nakatingin ako kay Zuck."Shít! Okay ka lang, Zuck?" Puno ng pag-aalalang tanong ko sa kanya pero hindi na ito nakasagot nang sunod-sunod na naman na magpaputok si Drew ng baril at napadapa na lamang ako sa may upuan sa sobrang takot."What the fvck are you doing, Ashton? You really are a fvcking amateur a

AshtonMakalipas ang halos kalahating oras na pagda-drive ay narating ko rin ang bahay ni Uno, malaki at three storey ang bahay nito, halatang mayayaman ang nakatira. Agad akong lumabas sa aking sasakyan at nagtungo sa harap ng gate, hindi na ako nag-abala pang mag reply kay Uno na narito na ako sa tapat ng bahay niya. Nang nasa may harap na ako ng gate ay agad kong pinindot ang doorbell, awtomatiko namang bumukas ang pintuan at lumabas roon ang nakangising si Uno, wala itong suot na pang-itaas kaya tumambad sa aking harapan ang maskulado nitong katawan."Pasok ka, Ashton." Pagyaya sa akin ni Uno pagkatapos ako nitong pagbuksan ng gate, inakbayan pa ako nito sa aking balikat habang naglalakad kami papasok sa bahay.Pagkasara ni Uno sa pintuan ay agad niya akong ibinalya sa may pader at napasinghap na lamang ako nang bigla ako nitong siilin ng halik sa aking labi na agad ko namang tinugunan. Naghahalikan kami ni Uno habang iginigiya niya ako patungo sa second flo

AshtonPagkalabas ko sa sasakyan ay halos takbuhin ko na ang papasok sa loob ng cafe."Would you like a booth or a table, sir?" Tanong sa akin ng waiter pero tiningnan ko lamang ito at nagmadaling tinahak ang hagdanan patungo sa may rooftop.Pabilis nang pabilis ang pagtibok ng aking puso habang hinahakbang ko ang aking mga paa patungo sa may rooftop. Nang makarating ako sa pinakaitaas ay parang may tinik na nabunot mula sa aking puso nang makita ko si Nicklaus na nakatayo sa may gilid habang si Zie naman nakaluhod sa kanyang harapan, may hawak itong isang maliit na box."Nicklaus!" Pagtawag ko sa pangalan nito para kunin ang atensyon ng aking kakambal, kita ko ang gulat sa mga mukha nila dahil alak kong hindi nila inaasahang makikita pa nila akong muli."A-Ashton?" Hindi makapaniwalang sambit ni Nicklaus sa aking pangalan, hindi ko alam pero nang makita ko si Nicklaus at Zie ay wala akong maramdaman na kahit ano pa."Come with me, Nicklaus!

ZieHindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon, para akong isang saranggola na hindi alam kung saan ang patutunguhan. Hindi ko alam kung saan ako patungo ngayon basta patuloy lamang ako sa pagmamaneho sa aking sasakyan, siguro ay hahayaan ko na lamang ang aking puso na dalhin ako sa kung saan man naisin ng aking puso na magpunta katulad na lang na hinayaan ng saranggola ang hangin na dalhin siya sa kung saan man naisin ng hangin.Hanggang sa hindi ko namalayan na dinala na pala ako ng puso ko sa may hantungan, kung saan nakahimlay ang labi ng taong mahal ko kasama na rin ang puso ko. Lumabas ako sa aking sasakyan at dahan-dahang naglakad papasok sa sementeryo. Sa araw-araw na pagpunta ko rito ay halos makabisa ko na ang pangalan ng lahat ng nakalibing dito.Makalipas ang ilang minutong paglalakad ay bigla na lamang huminto ang aking mga paa, nakarating na kasi ako sa aking destinasyon. Naupo ako sa may damuhan

Zuck"What?" Iritado kong tugon mula sa kabilang linya. Hindi ko mapigilang mainis dahil nagising ako mula sa masarap na pagkakaidlip ko para lang sa walang kwenta na tawag na 'to."The Maxwell's are refusing to pay their debt which is already due for two months." Tugon sa akin ni Rex sa kabilang linya, hindi ko mapigilang mapasimangot dahil mukhang alam ko na kung ano ang susunod nitong sasabihin."It's not my problem anymore, Rex. Hindi mo ako assistant o utusan na taga ayos ng mga problema mo sa kompanya." Inis kong sambit rito pero tanging ang mahinang pagtawa lamang nito ang aking narinig, na mas lalo ko lamang ikinainis, mukhang totoo iyong sabi-sabi nila na magbiro ka na sa lasing huwag lang sa bagong gising, kung magkaharap lang siguro kami ni Rex ngayon ay baka nabatukan o kaya ay nasuntok ko na ito."I think it's high time that you deal with your problem, Rex." Muling sambit ko rito."Tsk! If only Zie was here, wala na sana akong problema