All Chapters of Sugar Daddy: Chapter 121 - Chapter 130

Rex"Don't you think it's too soon to claim your prize?" Tanong ko kay Gabriel at tinaasan ito ng kilay, ngumisi lang ito ng malawak sa akin at mariing umiling-iling dahilan para mapalunok ako ng laway dahil nagsisimula na akong makaramdam ng kaba."This is the right time to claim my prize, baka hindi na kita mahagilap pa kapag lumabas ka na sa kwartong 'to." Natatawang tugon ni Gabriel pero mas lalo lamang tumaas ang aking kilay at inismiran ito."Stop all the pretenses, Gab, as if hindi mo ako pinapasundan sa mga tauhan mo buong araw, ultimo pagligo ko alam mo." Tugon ko rito at muli itong inismiran para malaman nitong hindi ko naa-appreciate ang ginagawa ng mga tauhan nitong pagsunod-sunod sa akin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na halos dalawang taon na rin na para akong may mga private guards to the point na nasanay na akong nakabuntot sa akin ang mga tauhan ni Gabriel, wala naman silang ginagawa sa akin o hindi naman nila ako pinapakialam

ZieHindi ko alam kung ilang oras na kaming nakaupo sa kotse ni Gabriel, nasa unahan si Rex katabi ni Gabriel kaya hindi ko ito makakwentuhan ngayon, hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakapansin pero parang may iba sa pagitan nina Rex at Gabriel, hindi ko lang matanto kung ano iyon. Parang may alam si Nick pero siyempre hindi ko naman ito kakausapin at tatanungin ito kung ano ang mayroon sa pagitan nina Gabriel at Rex dahil malamang sa malamang na pagtataasan na naman ako ng kilay at aakusahang tsismoso, ayokong mangyari iyon kaya pinilit ko na lamang na itikom ang aking bibig kahit na kanina ko pa gustong makipag-usap."Matagal pa ba tayo?" Kagaya ko ay mukhang nababagot na rin si Nick sa aking tabi at hindi na nito mapigilan pa ang sariling magtanong kay Gabriel.Bahagya namang natawa si Gabriel bago nito tinapunan ng tingin si Nick ng ilang segundo pagkatapos ay muling itinuon ang atensyon sa may daan, "we're almost there, mga limang minuto na lang at mara

Zie"A-Ashton." Banggit ko sa kanyang pangalan habang unti-unting naglalapit ang aming mga mukha. Ilang sandali pa ay bigla kong naramdaman ang pagdikit ng mga labi namin. But it felt so different, nang ibuka ko ang aking mga mata ay alam kong hindi si Ashton ang lalaking kahalikan ko ngayon kundi si Nick. Wala sa sariling mabilis kong naitulak si Nick."Fvck! Hindi dapat tayo naghahalikan." Sambit ko kay Nick at pinahid ang laway niyang dumikit sa aking labi."Nothing's wrong with it, Zie. Today, treat me like I'm Ashton." Sambit ni Nick na nakangiti. Napalunok ako ng laway sa sobrang kaba, hindi ko alam kung dapat ko bang sundin ang gusto niyang ipagawa sa akin."Look at me, Zie." Utos ni Nick dahilan para mapatingin ako sa kanyang mga mata."Tingnan mo ang mukhang nasa harapan mo, Zie. We're identical, I don't see any reason why you're having a hard time imagining that I'm Ashton." Sambit ni Nick habang dahan-dahang lumalapit ang mukha sa akin.

Rex"I'm sorry, I've been overly dramatic these past few days." Sambit ko kay Gabriel at agad na humiwalay sa pagkakayakap dito, ramdam ko na ayaw pa akong bitawan ni Gabriel pero wala itong nagawa ng mahina ko itong itulak palayo sa akin."Stop saying sorry, babe, there's nothing wrong with being overly dramatic." Tugon naman ni Gabriel pero tinaasan ko lamang ito ng kilay."It doesn't suit my reputation." Sambit ko at tinalikuran na si Gabriel at nagsimula nang maglakad patungo sa may ubasan."You know that you can always be yourself whenever you're with me, babe." Sambit ni Gabriel at hindi ko mapigilang bahagyang mapangiti pagkarinig sa sinabi niya. Kahit hindi nito sabihin alam kong hindi ako mahihiya na ipakita sa kanya ang totoong ako, hindi dahil sa may nakaraan kami kundi dahil sobrang komportable ko lang sa tuwing kasama ko siya."Thanks, Gab." Sinsero kong sambit at lumingon sa kanya habang patuloy pa rin sa paglalakad sa maputik na daan

ZiePagkarating namin sa mansion ay agad akong hinatid ni Rex sa aking kwarto, hanggang ngayon ay sariwa pa rin sa aking isipan ang nangyari kanina. I saw my mom, lying on the floor with a blood on her face, it feels so real that until now my hands is still trembling."Magpahinga ka muna, bro. Tawagin mo na lamang iyong maid kapag nagutom ka, alam kong hindi mo gustong lumabas ng kwarto ngayon o kaya ay magpa-disturbo kaya iiwan na muna kita rito." Sambit ni Rex na hanggang ngayon ay nag-aalala pa rin sa akin kahit na kanina ko pa ito sinisiguradong okay na ako."Thank you, bro." Sinsero kong sambit kay Rex at niyakap ito, narinig ko ang pagbuntong hininga nito at niyakap din ako ng mahigpit, kahit papaano ay naibsan ang pangamba ko sa aking sarili."Anything for you, bro." Tugon ni Rex at kumawala na sa pagkakayakap sa akin. Nginitian muna ako nito bago ito nagpaalam na lalabas na sa aking kwarto, tumango lamang ako rito at sinundan siya ng tingin habang