LOGINShare
Chapter 9
Last Updated:
2025-04-03 12:31:57
Related chapters
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 10
Chapter 10 Ployfon talks“คุณคะ ตอนนี้เข้าไปไม่ได้นะคะ ท่านประธานกำลัง...” เลขานุการสาวร่างบางในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม พยายามจะเข้ามาขวางขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูห้องทำงานของประธานบริษัทบีบีแอล กรุ๊ป หน้าประตูติดป้ายชื่อ นายธนา วชิระสกุลชัย ชื่อที่ฉันไม่อาจจะลืมได้..แม้จนวันตาย..“ธนา” ฉันเดินเข้าไปประจันหน้าผู้ชายที่เคยได้ชื่อว่าเป็นคนรักเก่า เอ่อ..ไม่สิ อดีตคู่หมั้นตะหาก เรากำลังจะแต่งงานกัน ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมาก่อน“พลอยฝน มีเรื่องอะไร?” ธนาเงยหน้าขึ้นจากแฟ้มกองโตที่พร้อมจะล้มทับเขาได้ทุกเมื่อ ดวงตาสีเข้มสบตาฉันนิ่งนาน ภาพในอดีตฉายวาบขึ้นมาในความคิดราวกับภาพแฟลชแบ็ค นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน ก็คงตั้งแต่ที่เราเลิกรากันไปเมื่อยี่สิบห้าปีก่อน แม้ว่าตอนที่อคินยังเด็กบ้านเราจะใกล้กันเพียงกำแพงกั้น แต่ฉันไม่เคยเหยียบย่างไปบ้านของเขาเลย จนกระทั่งอคินเรียนชั้นมัธยมเราก็ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม หลายปีมานี้ฉันพยายามทำใจลืมเรื่องราวของฉันกับเขา ฝังมันไว้ในความทรงจำตลอดกาล “เธอทำแบบนี้กับลลิลได้ยังไง ฉันไม่อย
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 11
Chapter 11“อคิน ตื่น!!” ฉันทั้งดึงทั้งลากร่างหนาที่นอนหลับสนิทชนิดที่สะกิดยังไม่มีขยับแม้แต่นิดเดียว“อื้อ..” เขางึมงำในลำคอ ก่อนที่จะเอื้อมมือมาดึงร่างของฉันเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาแถมยังถูใบหน้าตัวเองไปตามซอกคอของฉันแรงๆ จนตัวฉันร้อนวูบวาบเกิดความรู้สึกประหลาด “อคิน หยุดเดี๋ยวนี้” ฉันพยายามดิ้นหนีจากการเกาะกุมของเขา“อ่าว..เธอเองหรอกเหรอ นึกว่าหมอนข้างแล้วหมอนข้างหายไปไหนแล้วล่ะ” อคินลืมตาตื่นขึ้นเขากดยิ้มมุมปาก ดวงตาคู่คมกวาดสายตาไปรอบๆ หมอนข้างที่ว่ามันไปนอนกองแอ้งแม้งอยู่ข้างเตียงโน่น..และมันเป็นฝีมือฉันเอง ฉันหลบสายตาของเขาด้วยความขัดเขินกลัวจะโดนหมอหนุ่มจับได้ว่าฉันแอบทิ้งมันลงข้างเตียงเพื่อจะทำเนียนไปกอดคนข้างๆ“สงสัยฉันถีบมันตกเองแหละ” ฉันตอบไม่เต็มเสียงพลางบีบมือตัวเองไปมา อคินจะดูออกไหมว่าฉันโกหก“แล้วปลุกทำไมแต่เช้ามีอะไร ฉันยังเหลือเวลานอนอีกตั้งสิบห้านาที” คนตัวสูงบ่นอุบ เขาลุกขึ้นมานั่งพลางบิดตัวไล่ความเมื่อยขบ“วันนี้วันเกิดใคร?” ฉันยิ้มกว้างยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆเขา อคินยิ้มตอบคล้ายกับจะรับรู้คำตอบแล้ว“วันเกิดเธอเหรอ?” ทว่าคิ้วเข้มขมวดมุ่นด้วยความงุนงง จนฉันอดตีแข
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 12
Chapter 12ฉันหอบหิ้วกล่องอาหารที่น้าพลอยฝนแพคไว้ให้ลูกชายคนโปรด ราวๆเกือบสิบกล่องมากซะจนมันน่าจะล้มทับฉันได้เลย แม่ของอคินคงอยากให้หมอหนุ่มเอามาแบ่งปันเพื่อนร่วมงานในวันเกิดของเขาด้วย อาหารที่ให้นำมาจึงมากมายจนคนๆเดียวคงกินไม่หมด ฉันกดเบอร์มือถือโทรหาเพื่อนรักทว่าเขาไม่รับสาย คิดได้ว่าเขาน่าจะติดเคสผ่าตัด ฉันจึงตัดสินใจจะฝากไว้ที่เคาท์เตอร์กับพยาบาลที่ประจำจุดนั้น ขณะที่กำลังเดินไปตามทางเดินของตึกศัลกรรมเพื่อไปยังจุดที่จะนำอาหารไปฝากไว้ ร่างสูงคุ้นตาในชุดปฏิบัติงานแขนสั้นก็เดินผ่านมาพอดี หมอไปป์เพื่อนร่วมงานของอคินนั่นเอง“คุณลลิล” หมอหนุ่มร้องทักฉันอย่างดีใจ ใบหน้าขาวจัดยิ้มกว้าง ฉันแอบงงเล็กน้อยจะดีใจอะไรขนาดนั้น ทำยังกะเจอเนื้อคู่ที่พลัดพรากกันหลายสิบชาติอย่างนั้นล่ะ ทั้งๆที่ฉันก็เป็นเพียงเพื่อนสนิทของเพื่อนร่วมงานของเขาอีกทีเท่านั้น“สวัสดีค่ะหมอไปป์” ฉันค้อมศีรษะทักทายเพราะข้าวของในมือไม่เอื้ออำนวยให้ทำอะไรอย่างอื่นได้เลย เขาคงเห็นฉันถือของราวกับยายบ้าหอบฟางจึงมีน้ำใจเอาไปช่วยถือครึ่งหนึ่ง“หอบอะไรมาตั้งมากมายครับ ทำโรงทาน?” หมอไปป์ถามคิ้วเข้มเลิกขึ้นด้วยความสงสัย“วันนี้วันเกิด
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 13
Chapter 13 “เธอถามว่าฉันน่าจะฉลองกับคนพิเศษใช่ไหม?” อคินตัดสินใจบอกความรู้สึกของตัวเองออกไป เป็นไงเป็นกัน ความรู้สึกที่มันซ่อนไว้ภายในหัวใจมานาน มันเอ่อล้นจนเก็บไว้ไม่ไหวอีกต่อไป เขาไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเข้ามาสานสัมพันธ์กับลลิลอีกต่อไปแล้ว“.................”“ฉันก็กลับมาหาคนพิเศษแล้วไง”“.................” ทว่ายายชีของเขายังคงเงียบไม่ได้พูดอะไรออกมา ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองเขา ทำหน้าคล้ายไม่อยากจะเชื่อว่าที่เขาพูดมันคือเรื่องจริง หญิงสาวเงียบซะจนจนอคินรู้สึกใจเสีย ชายหนุ่มก่นด่าตัวเองในใจไม่น่าสารภาพออกไปเลย ลลิลคงไม่เคยคิดอะไรกับเขาเกินกว่าคำว่าเพื่อนอย่างแน่นอน เขาคงคิดไปเองที่คิดว่าหญิงสาวมีใจให้เขาเหมือนกัน ที่เธอยอมให้เขากอดอาจเพราะต้องการหาใครสักคนพึ่งพิงในยามที่ครอบครัวของเธอเกิดรอยร้าว เพราะคำว่าครอบครัวอบอุ่นมันหายไปตั้งแต่ที่แม่ของเธอจากไป อ้อมกอดจากเขาคงเป็นสิ่งที่ลลิลโหยหาซึ่งมันอาจจะเป็นใครก็ได้ “เอ่อ..ลลิล เธอคงตกใจใช่มั้ย? เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนชอบพูดเล่น” หมอหนุ่มฝืนยิ้มแล้วหัวเราะออกมาดังๆ ทำราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่รู้สึกเจ็บหน่วงที่หัวใจ เขาเป็นคนสนุกสนานเฮฮา
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 14
Chapter 14“หมออคินอยู่ใกล้ชิดคุณลลิลขนาดนี้ไม่รู้สึกหวั่นไหวเลยเหรอครับ เป็นผมนี่จะรีบจีบเป็นแฟนตั้งแต่อนุบาลเลย” หมอไปป์ยังขยันแจกขนมจีบลลิลจนเกือบค่อนคืน อคินเผลออมยิ้มยายชีตอนอนุบาลน่ะเหรอ? ตาโตแก้มป่องยิ้มทีโลกสดใส ตอนเด็กๆหมอหนุ่มจึงชอบบีบแก้มลลิลเป็นประจำ คงเหมือนอยากคนอื่นว่าแกล้งเพราะว่ารัก“คนเราถ้าจะชอบกันคงชอบไปนานแล้วล่ะค่ะ คงไม่รอจนป่านนี้” เสียงแขวะของหมอของขวัญทำให้ลลิลเม้มปากแน่นด้วยความรู้สึกที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่ามันเป็นความไม่พอใจหรือแค่เพียงหมั่นไส้ญาติผู้พี่เท่านั้น“จริงด้วยนะ หมอขวัญก็เรียนกับอคินตั้งหกปีแถมยังทำงานด้วยกันเกือบสองปียังไม่เห็นจะชอบกันเลย” ลลิลป้องปากหัวเราะยั่วโมโหแพทย์หญิงที่แอบหลงรักอคินมานานเป็นผลให้หมอของขวัญส่งสายอำมหิตกลับมาให้ หญิงสาวจ้องหน้ากลับแล้วไงใครแคร์!! แถมไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ“ถ้าหมออคินกับหมอขวัญชอบกันผมก็ว่าเหมาะกันดีนะครับ พยาบาลแอบจับคู่ให้ บอกว่าเดินด้วยกันแล้วเหมือนพระเอกกับนางเอกหลุดออกมาจากละคร” หมอไปป์รับบทพ่อสื่อพูดแล้วหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดี คุณหมอของขวัญยิ้มกว้างพลางจับผมทัดหูด้วยความขัดเขิน“พยาบาลก็ชมเกินไป จะว่าไปก็เ
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 15
Chapter 15“ลลิล...ฉันรักเธอ” อคินพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังที่สุดนับตั้งแต่ที่ฉันเป็นเพื่อนกับเขามาเกือบยี่สิบปี นะ..นี่มันเรื่องบ้าอะไร เรื่องสยองสองพันยี่สิบเอ็ดงั้นเหรอ? ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที!! นอกจากคำพูดที่ชวนใจสั่นการกระทำของเขายังทำให้ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆ หมอหนุ่มกำลังเลื่อนใบหน้าตัวเองเข้ามาใกล้ๆใบหน้าของฉัน เหตุการณ์วาบหวามหน้าประตูห้องลอยวาบเข้ามาในความคิดของฉันราวกับภาพแฟลชแบค ทว่าก่อนที่เรากำลังจะจูบกัน..ฉันกลับดันอกกว้างให้ออกห่างจากตัวเองเพราะความคิดบางอย่าง“อคิน เดี๋ยวก่อน..นี่มันไม่ใช่เอพริลฟูลเดย์นะ นายจะมาพูดล้อเล่นกับฉันเป็นครั้งที่สองไม่ได้ ฉันไม่ขำนะ” ฉันไม่มีวันเชื่อเขาหรอก คนอย่างอคินจะมาชอบฉันได้ยังไง ที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีทีท่าพิศวาสฉันเลยสักนิด อยู่ๆจะมารับบทผู้ชายสายรุกทั้งบอกรักทั้งถึงเนื้อถึงดูแบบนี้ มันดูรวดเร็วเกินไป ต้องไม่ใช่แบบนี้แน่ๆ ฉันย้ำกับตัวเองในใจ..ด้วยความมั่นใจ“หน้าฉันเหมือนคนที่ชอบพูดเล่นรึไง ฉันไม่ขอคำตอบจากเธอตอนนี้หรอกนะว่าเธอชอบฉันรึเปล่า เพราะฉันมีวิธีพิสูจน์” อคินคนที่ชอบทำตัวสนุกสนาเฮฮาพูดจาขำขันให้ฉันหัวเราะได้ตลอด กลับตีหน้าขรึมอย่างท
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 16
Chapter 16“ที่รัก..ตื่นได้แล้ว” ความง่วงงุนอ่อนเพลียที่ยังมีอยู่ทำให้หญิงสาวค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น แต่ร่างกายที่ยังพักผ่อนไม่เพียงพอทำให้ลลิลหลับตาลงอีกครั้ง ทว่ากลับรู้สึกได้ถึงสัมผัสจากริมฝีปากร้อนชื้นจุมพิตไปตามหน้าผากแก้มทั้งสองข้างหลายๆครั้งหรือว่าจะเป็น...“ลิลิน ไม่เล่นนะลูกแม่ง่วง” เธอส่ายหน้าให้พ้นจากการปลุกของสุนัขตัวโปรด ว่าแต่..เธอฝากเจ้าลิลินไว้กับป้าสมหญิง แม่บ้านที่ทำงานอยู่ที่บ้านของเธอนี่นา แล้วสิ่งที่ฟัดใบหน้าของเธออย่างมันเขี้ยวคืออะไร?“ไม่ใช่หมา นี่อคินเอง ว่าที่สามีของเธอไง” ลลิลลืมตาขึ้นเต็มตา หมอหนุ่มอยู่ในชุดปฏิบัติงานพร้อมที่จะไปทำงาน ผมเซทเป็นทรงดูเรียบร้อยและเป็นทางการ“ปลุกทำไมเนี่ย ยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย” หญิงสาวผุดลุกขึ้นมานั่งหลังพิงเบาะนวมที่หัวเตียง ใบหน้าขาวนวลเนียนเหมือนคนที่หลับไม่เต็มตื่น“ใส่บาตรครับที่รัก นี่เค้าเตรียมของใส่บาตรไว้ให้ตัวเองแล้ว” ท่าทีกระตือรือร้นพร้อมกับคำพูดที่ชวนจั๊กจี้ใบหูของอคินทำให้ลลิลถึงกับหลุดขำ หญิงสาวมองไปยังนาฬิกาแขวนผนังเพิ่งจะตีห้านิดๆ ซึ่งเวลาปกติที่เธอตื่นคือตีห้าครึ่ง ลลิลจะล้างหน้าและลงไปหน้าคอนโดตอนตีห้าห้าสิบซื้อขอ
Last Updated : 2025-04-03๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 17
Chapter 17ฉันนั่งขลุกกับต้นไม้ที่ซื้อมาประดับตกแต่งร้านกาแฟตั้งแต่แยกกันกับอคินตอนเช้าจนถึงช่วงบ่ายสาม นอกจากงานก่อสร้างตามแบบแปลนที่ฉันออกแบบไว้ การตกแต่งทุกอย่างแม้กระทั่งทาสีฉันก็ทำทุกอย่างเพียงคนเดียว ทว่าบางครั้งที่อคินพอมีเวลาว่างเขาก็จะมาช่วยบ้าง แต่ก็นานทีปีหนเพราะอาชีพแพทย์ที่งานยุ่งมากจนแทบไม่มีเวลาว่างอย่างเขา แค่ได้นั่งกินข้าวด้วยกันสักมื้อก็ดีแค่ไหนแล้ว พอจัดวางกระถางไม้ดอกไม้ประดับตามจุดต่างๆดูแล้วมันก็จริงอย่างที่อคินพูดมันดูรกซะจนเหมือนซาฟารีเวิร์ลมากกว่าที่จะเป็นร้านกาแฟจริงๆ ฉันอดยิ้มเมื่อนึกถึงเพื่อนสนิทที่อยากเลื่อนสถานะจนออกนอกหน้าแถมยังเปลี่ยนไปเป็นคนละคนราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ จะว่าไปฉันก็ชอบอคินเวอร์ชั่นใหม่อยู่เหมือนกัน..“ไม่บาดเจ็บเพราะต้นไม้ล้มทับก็น่าจะโดนงูกัดแน่ๆ” น้ำเสียงที่ติดจะประชดนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน คนที่ฉันกำลังนึกถึงนั่นแหละ คุณหมอหนุ่มมาพร้อมกับถุงอาหารเครื่องดื่มเต็มไม้เต็มมือ“ฉันจะซื้องูหางกระดิ่งมาเลี้ยง เวลาลูกค้าเข้ามาในร้านจะได้ยินเสียงกระดิ่งไงดีไหม” ฉันยู่หน้าย่นจมูกแถมยังแอบเบ้ปากนิดๆประชดมาประชดกลับไม่โกง“ถ้ามันไม่กัดเจ้าของตายซะก่อ
Last Updated : 2025-04-03
Latest chapter
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Special
Special Akin Lalin and the babies“ปีนี้เมอิจะย้ายมาไทยถาวรเลยใช่ไหม?” อคินเอ่ยถามป้อมปืนที่พาลูกเดินทางไปกลับอังกฤษเป็นเวลาหลายปี“ใช่แล้ว ฉันไม่อยากให้บีบีไปๆมาๆระหว่างไทยกับอังกฤษ ตั้งใจว่าเดือนหน้าจะพาเข้าเรียนอนุบาลที่ไทยแล้ว”“ดีๆ เข้าที่เดียวกับซันเลยสิ จะได้มีเพื่อน ดูเด็กๆเข้ากันได้ดีนะ” หมอหนุ่มทอดสายตาดูลูกชายลูกสาวของเขากับเพื่อนรักกำลังก่อกองทรายริมทะเลอย่างสนุกสนานโดยมีคุณดารินทร์กับคุณย่าพลอยฝนคอยดูอย่างห่างๆ ครอบครัวของอคินมีลูกสองคน คนโตเป็นชายชื่อซัน อายุห้าขวบเท่ากันกับบีบีลูกสาวของป้อมปืน ส่วนคนเล็กเป็นเด็กผู้หญิงชื่อลูน่า“ดีเหมือนกัน เผื่อใครติดธุระจะได้ฝากรับลูกกลับบ้านด้วย” ป้อมปืนพยักหน้ารับเห็นด้วย เขาวางแพลนจะมีลูกคนที่สองแต่ก็ยังไม่มาซะที อยากได้ลูกชายเพิ่มอีกคนจากนั้นก็จะปิดอู่ทันที“แต่ลูกเราคงไม่ลงเอยกันหรอกใช่ไหม?” ป้อมปืนมองลอดแว่นเห็นน้องบีบีลูกสาวที่น่ารักช่างพูดช่างเจรจากำลังพยายามจะจัดทรงผมของน้องซันเป็นทรงโดยใช้น้ำทะเล คล้ายกับกำลังเลียนแบบเมอิตอนที่จัดทรงผมให้เขาในตอนเช้าอะไรอย่างนั้น ที่ถามไปแบบนั้นก็เพราะรู้สึกหวงลูกสาวขึ้นมาตะหงิดๆ ทั้งๆที่น้อ
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 30 (END)
Chapter 30“ที่รัก เค้าผิดไปแล้ว ดีกันนะครับ” ร่างสูงของหมอหนุ่มยืนหน้าประตูห้องนอนตัวเองอยู่เกือบชั่วโมงเต็มๆ เสียงร้องไห้ของภรรยาสาวยิ่งบีบหัวใจของเขาให้รู้สึกเศร้าตามไปด้วย ก็เขานึกว่าที่ท้องคือเจ้าลิลินและพลั้งปากบอกให้ลลิลไปหาหมอกับคนขับรถอีกด้วย เขาสมควรตายจริงๆ อคินนึกโมโหตัวเองในใจ“อคิน ไปนอนห้องแม่ก่อนก็ได้นะ ท่าทางจะอีกนาน ฮอร์โมนคนท้องก็อย่างนี้แหละ ตอนแม่ท้องเราแม่ก็หงุดหงิดน้อยใจเก่ง แต่ถ้าได้กินของโปรดนะ ยิ้มจนหน้าบาน” พลอยฝนกลัวลูกชายที่เหนื่อยล้าจากการทำงาน แล้วยังต้องมายืนง้อภรรยาอยู่หน้าห้องจะเกิดเป็นลมล้มพับไปซะก่อน ช่วงนี้ยิ่งได้ยินว่าเข้าเวรไม่ค่อยได้นอนด้วย“ของโปรดเหรอครับ?” อคินทวนคำถามนั้นพลางนิ่งคิดในใจ เอ..ยายชีชอบกินอะไรเป็นพิเศษนะ นอกจากขนมปังเจ้าดัง ใช่แล้ว!! วันก่อนเคยได้ยินว่าที่คุณแม่เปรยๆว่าอยากไปกินอาหารทะเลสดๆที่จันทบุรี“ที่รัก พรุ่งนี้ไปจันทบุรีกันนะ เค้าจะจองโรงแรมที่ใกล้กับร้านอาหารทะเลเจ้าดังที่ตัวเองอยากกินด้วย หายโกรธเค้านะครับ” อคินทำเสียงอ่อยๆออดอ้อนคนที่อยู่ข้างในห้อง เสียงร้องไห้หายไปสักพัก ประตูห้องนอนแง้มออกมานิดนึง ภรรยาคนสวยโผล่ใบหน้
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 29
Chapter 29อคินมาถึงบ้านเกือบเกือบสามทุ่ม ภายในห้องนอนมืดสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ ทว่ามีแสงไฟลอดออกมาจากระเบียงห้องซึ่งลลิลจัดเป็นสวนกระบองเพชรและไม้ดอกไม้ประดับที่ปลูกในกระถางเล็กๆ หญิงสาวมักจะใช้เป็นมุมจิบกาแฟทานอาหารเช้าก่อนที่จะไปทำงาน ร่างสูงเดินตรงออกไปที่ระเบียง ลลิลกำลังยกกระถางต้นไม้อันใหญ่เข้ามาชิดขอบระเบียงด้านใน หัวใจของอคินกระตุกวูบด้วยความตกใจ“ลลิล ทำไมยกของหนัก” เสียงของเขาดังจนแทบจะตะโกนด้วยความห่วงใย“ไม่หนักนะ นี่ยกได้อีกอันสบายๆ” ลลิลทำท่าจะยกกระถางต้นไม้ขึ้นมาด้วยแขนอีกข้าง อคินจึงรีบเข้าไปคว้ามันไว้ก่อน อยากจะจับภรรยามาตีก้นสักทีสองทีโทษฐานทำอะไรไม่นึกถึงเจ้าตัวเล็ก“พอๆ ห่วงตัวเองบ้างสิ ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ” หมอหนุ่มบ่นกลายๆ กลัวว่าที่คุณแม่กับลูกน้อยจะได้รับอันตราย“อ่อ..จริงสิ ฉันมีเด็กๆที่ต้องเลี้ยงนี่นา เผื่อกระถางต้นไม้ตกใส่แข้งขาหัก จะอุ้มเจ้าตัวเล็กลำบาก” หญิงสาวพยักหน้ารับและเข้าใจไปเองว่าสามีหนุ่มหมายถึงเจ้าลิลินที่กำลังตั้งท้อง“รู้ก็ดีแล้ว ห้ามยกของหนักเข้าใจไหม ช่วงนี้ต้องระวังเป็นพิเศษ” อคินคว้าร่างบางมากอดไว้สูดกลิ่นหอมจากเรือนผมยาวสลวยนั้นอย่างหลง
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. chapter 28
Chapter 28หลังจากราวด์วอร์ดผู้ป่วยในช่วงเช้าเรียบร้อย อคินก็กลับมาที่บ้านเพื่อเข้าร่วมในการเปิดพินัยกรรมของผู้เป็นบิดาแท้ๆของเขา หมอหนุ่มเห็นด้วยกับแม่ที่จะเก็บความลับเรื่องที่เขาเป็นลูกชายทางสายเลือดของธนา เพราะอย่างไรเสียมรดกที่ลลิลจะได้รับก็เหมือนเป็นของเขาอยู่ดีและทรัพย์สินที่อคินมีทั้งหมด เจ้าตัวก็ยินยอมพร้อมใจจะมอบให้ภรรยาคนสวยแต่เพียงผู้เดียวด้วยความรักความสิเน่หาล้วนๆ เขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมเสื้อเชิร์ตสีขาวกับกางเกงสแล็คสีดำที่ลลิลเตรียมให้ หญิงสาวอยู่ในชุดเดรสสีขาว ผมปล่อยยาวสลวยทำลอนใหญ่ตรงปลาย ใบหน้าแต่งเพียงเบาบางหากแต่สวยจนหัวใจของเขาเต้นรัว อยากเข้าไปกอดไปจูบถ้าไม่ติดว่ากำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขกที่มีญาติผู้ใหญ่อยู่กันพร้อมหน้า ทว่าเขาก็นั่งกุมมือภรรยาสาวไม่ยอมห่างจนคุณหมอของขวัญแอบมองด้วยความหมั่นไส้ เมื่อไม่นานมานี้ยังบอกว่าเป็นแค่เพื่อน นี่ยังไงผ่านมาแค่เดือนเศษๆ กลับเลื่อนสถานะมาเป็นสามีภรรยากันแถมยังหวานจนน้ำตาลเรียกพี่ให้คนโสดที่ขึ้นคานมานานอย่างเธออิจฉาอีกด้วย“เมื่อมาพร้อมกันแล้ว ผมในฐานะทนายประจำตระกูลจะขอเปิดพินัยกรรมที่นายธนา วชิระสกุลชัย ได้ทำไว้ก่อนที่จะ
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 27
Chapter 27หลังจากที่เจ้าสาวโดนเจ้าบ่าวอุ้มเข้ามาในห้องน้ำ อคินก็วางร่างบางลงที่อ่างอาบน้ำ มือหนารูดซิปชุดไทยที่ยังเหลือค้างไว้ที่กลางหลังจนถึงบริเวณช่วงเอว หมอหนุ่มช่วยหญิงสาวปลดเครื่องประดับบนศีรษะอันประกอบด้วยปิ่นทองและกิ๊บติดผมรูปดอกไม้ จากนั้นจึงใช้หวีสางผมให้ลลิลอย่างเบามือ“ผมเธอสวยจังเลยนะ” เขากล่าวชื่นชม ตั้งแต่ตอนเด็กๆลลิลมักจะรวบผมที่ยาวสลวยมัดเป็นหางม้าโชว์เครื่องหน้าที่สวยรับกับรูปหน้า ผมของเธอเงางามนุ่มลื่นมีน้ำหนักแถมยังมีกลิ่นหอมอ่อนๆของแชมพูสมุนไพรที่เธอมักจะใช้เป็นประจำ“แล้วอย่างอื่นไม่สวย?”“สวยทุกอย่างเลยครับที่รัก” สวยจนเขาไม่อาจละสายตามองผู้หญิงคนอื่นได้เลย อคินกดจมูกลงที่เส้นผมของภรรยาพลางสูดกลิ่นหอมอ่อนๆนั้นอย่างหลงใหล เขาจุมพิตลงไปที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าขาวนวลเนียนน่าสัมผัสนั้น มือหนาค่อยๆถอดชุดไทยให้พ้นจากร่างบาง ลลิลเผลอเอามือมาปิดอกอวบด้วยความขัดเขิน หมอหนุ่มมองภาพตรงหน้าแล้วอุทานในใจอย่างตกตะลึง หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น‘โคตรสวย’ลลิลเหมือนนางฟ้าตัวน้อยๆ ที่ตกลงมาจากสวรรค์ ร่างเปลือยเปล่าขาวนวลตัดกับเส้นผมดำยาวสลวย ใบหน้าสวยหวานที่กำลังหลบสายตาขอ
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 26
Chapter 26“เพิ่งรู้ว่าหมออคิน ที่มาของชื่อมาจากพระเอกเรื่องสตาร์วอร์สก็วันนี้” ปาลินทร์มองไปรอบๆงานแต่งงานที่จัดขึ้นหลังจากที่เจ้าบ่าวไปตามเจ้าสาวที่บ้านของเขาแค่เพียงสองวัน งานแต่งงานที่หมออคินบอกว่าจัดแบบเรียบง่ายหากแต่บริเวณงานเช่าสวนดอกไม้ขึ้นชื่อเพื่อเนรมิตรเป็นดินแดนในโพ้นอวกาศฉากสำคัญในหนังดังตลอดกาลอย่างสตาร์วอร์ส พนักงานเสิร์ฟในงานแต่งกายแบบชาวดาวนาบู“ก็แม่ของอคินกับพ่อของลลิลเคยคบกันมาก่อน แล้วทั้งคู่ก็ชอบหนังเรื่องนี้มากค่ะ แต่ก็อย่างว่าพ่อเพิ่งเสียแต่ลูกสาวอยากแต่งงานจน....” ตัวสั่น..คำหลังหญิงสาวคิดในใจ ของขวัญอดไม่ได้ที่จะแขวะญาติผู้น้องซึ่งในซึ่งสุดก็ได้ครอบครองผู้ชายที่เธอหลงรักมานานอย่างเป็นทางการ เจ้าตัวมองเจ้าสาวที่ยืนข้างเจ้าบ่าวสุดหล่อแล้วแอบบ่นอุบในใจด้วยความอิจฉา‘ไหนบอกว่าแค่เพื่อน ยิ้มดีใจจนแก้มฉีกเลยล่ะมั้ง’“จะแต่งเร็วแต่งช้าก็ต้องแต่งอ่ะนะ” ดีไซเนอร์สาวสวยมาในชุดราตรีสีขาวแบบเรียบๆ หากแต่แหวกช่วงขาแอบเซ็กซี่นิดๆ แต่งานนี้เมอิยอมให้เพื่อนรักสวยโดดเด่นเพียงคนเดียว หญิงสาวควงแขนมากับหนุ่มหล่อในชุดสูทสีครีมเข้าคู่กัน“ป้อมปืน หวัดดี” ของขวัญกล่าวทักทายแต่เพีย
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 25
Chapter 25“ซึกิจัง ฉันว่าขอเวลาให้ฉันออกแบบชุดให้เธอสักสองวันจะได้ไหม แต่งงานพรุ่งนี้มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ?” คนแรกที่ลลิลโทรบอกเรื่องงานแต่งงานที่จัดแบบกระชั้นชิดก็คือเมอิ ลลิลไม่มีเพื่อนผู้หญิงคนสนิทที่ไหนนอกจากดีไซเนอร์สาวสวย ซึ่งเธอขอร้องให้ช่วยมาเป็นเพื่อนเจ้าสาว ส่วนเรื่องการจัดงานทั้งหมดน้าพลอยฝนจ้างบริษัทรับจัดงานแต่งงานทุกอย่างและคงเป็นการจัดงานแบบกะทันหันที่สุดตั้งแต่ที่บริษัทก่อตั้งมาเลยล่ะมั้ง..“ฉันอยากจะแต่งงานแบบง่ายๆน่ะ การแต่งงานของฉันมีขึ้นเพื่อสานต่อธุรกิจของพ่อ” ลลิลรีบชิงบอกเหตุผลก่อนที่จะโดนเพื่อนสาวซักไซร้ไล่เลียงไปมากกว่านี้“แล้วเธอไม่คิดอะไรกับอคินสักหน่อยเลยเหรอ? แน่ใจว่าเพราะธุรกิจอย่างเดียว” เมอิสบตาว่าที่เจ้าสาวราวกับต้องการล้วงลึกความจริงที่ตัวเองอยากจะรู้ ลลิลหลบสายตาที่มองมาอย่างใคร่รู้ปนสังสัย“ฉันกับอคินก็เป็นเพื่อนกันไง จะคิดอะไรกว่านี้ได้ล่ะ” หญิงสาวทำเป็นหยิบน้ำส้มขึ้นมาจิบเพื่อกลบเกลื่อนความขัดเขินที่เริ่มจะปิดไม่มิด“อ๋อ..ไม่คิดทำไมทำหน้าเขินๆแถมหลบตาฉันด้วย มีอะไรที่ฉันไม่รู้ไหมนะ?” ดีไซเนอร์สาวขยับเข้ามาใกล้ๆเพื่อนรักพลางกระซิบถามเบาๆ“ทีเรื่อ
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 24
Chapter 24 “ช่วยเป็นภรรยาและแม่ของลูกที่น่ารักๆให้ที ขอแค่นี้ล่ะ..” คนข้างๆพูดเสียงอ้อนจนหัวใจของหญิงสาวถึงกับสั่นสะเทือนด้วยความหวั่นไหว“บ้า!!..ใครเค้าขอให้ชดใช้ความผิดด้วยอะไรแบบนี้กันล่ะ” ใบหน้าของลลิลเห่อร้อน เธอแสร้งทำหน้าขึงขังเพื่อกลบเกลื่อนความเขินที่เริ่มจะปิดบังไว้ไม่อยู่เพราะใบหน้าสวยหวานเริ่มยิ้มน้อยๆ“ไม่เคยได้ยินเหรอ? ละครเรื่องจำเลยที่รัก ที่แบบตบจูบๆ แต่ฉันไม่เถื่อนขนาดนั้นนะ ฉันชอบแบบตบด้วยปากกระชากด้วยลิ้นอะไรแบบนี้” คนแอบหื่นพูดหน้าตาเฉยพลางสบตาว่าที่เจ้าสาวคนสวยอย่างไม่มีทีท่าสะทกสะท้าน ส่วนคนที่นึกภาพตามถึงกับเขินจนนั่งไม่ติดเก้าอี้“ตกลงหนีมาเพราะว่ารู้สึกผิดที่แย่งพ่อฉันไปใช่ไหม?” อคินเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ อยากจะเคลียร์ใจกันให้ชัดเจน ลลิลจะได้ไม่คิดจะหนีเขาไปอีก“อืม..ฉันทำผิดต่อน้าพลอยฝน ทำให้พ่อไม่ได้ใช้ชีวิตกับแม่ของนาย” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นพร่าเจือความรู้สึกผิด เพราะตนเองเป็นต้นเหตุของเรื่องราวยุ่งเหยิงของทั้งสองครอบครัว“แม่ฉันไม่ได้โทษเธอหรอก ฉันเองก็ไม่โกรธอะไรเธอเลย แต่ฉันโกรธที่เธอคิดจะหนีฉันไปนี่แหละ ทำเหมือนฉันไม่มีค่า ได้ฉันแล้วก็ทิ้ง ผัวทั้ง
๋Just friend มากกว่าเพื่อนได้ไหม..ถ้าหัวใจเรียกร้อง.. Chapter 23
Chapter 23“ลลิล ยืนตรงมุมนะครับ เอียงข้างนิดนึง นั่นแหละครับ ยิ้มนะครับ” ปาลินทร์ปรับโฟกัสกล้องจากนั้นจึงกดชัตเตอร์ ร่างบางในชุดพื้นเมืองสีชมพูเข้มตัดกับผิวขาวนวลเนียนน่าสัมผัส เธอสวมรองเท้าแตะธรรมดาๆแต่คนที่เดินผ่านไปมากลับมองหญิงสาวด้วยความสนใจ ก็ลลิลสวยโดดเด่นขนาดนั้น ย่อมเป็นเป้าสายตาเป็นเรื่องปกติ หมอหนุ่มพ่นลมหายใจด้วยความหงุดหงิดทั้งที่ยังไม่ได้เป็นเจ้าของกลับหึงหวงไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ“ไหนๆ ลลิลขอดูรูปหน่อยค่ะ” สาวสวยเดินเข้ามาใกล้ๆจนปาลินทร์ได้กลิ่นแชมพูจางๆจากเรือนผมที่ยาวสลวยนั้น ดวงตากลมโตจับจ้องที่กล้องถ่ายภาพราคาแพงของชายหนุ่ม เธอมองภาพถ่ายตัวเองอย่างพึงพอใจ“หมอไปป์เก่งมากเลยค่ะ อคินถ่ายให้ทีไรเบลอบ้าง โฟกัสผิดจุดบ้าง คนอะไรไม่มีพรสวรรค์เอาซะเลย” ลลิลบ่นไปเรื่อย เกือบชั่วโมงที่เธอเอาแต่กล่าวถึงเพื่อนวัยเด็กโดยไม่รู้ตัวเลย ปาลินทร์กำมือแน่นอิจฉาอดีตเพื่อนร่วมงานหนุ่มหล่อ เขาอยากเป็นผู้ชายคนเดียวที่ดวงจันทร์ดวงนี้เอ่ยถึง“ลลิลเรียกผมว่าไปป์ได้ไหม?” อยากให้เรียกชื่ออย่างสนิทสนมเหมือนกับหมออคิน เขาพูดต่อเองในใจ“ได้สิคะ แค่ตัดคำว่าหมอออกเอง ยิ่งเรียกง่ายค่ะ” ลลิลพูด
