บทที่ 95

นั่งอยู่ท่ามกลางขบวนรถหรูกว่าพันคันก็เป็นความเพลิดเพลินอย่างหนึ่ง

ตระกูลใหญ่พวกนี้ ทุกตระกูลมีรถอยู่ในขบวนหลักร้อยถึงสองคัน

เฮลิคอปเตอร์ก็บินขึ้นอย่างช้า เตรียมบินกลับไปยังชายแดนใต้

หลังจากทุกคนนั่งอยู่รถแล้ว มีรถหุ้มเกราะเปิดทางให้ขบวน และมีรถหรูกว่าพันคนแล่นอยู่ทางด้านหลังมาติดๆ ขบวนขันหมากมุ่งตรงไปยังโรงแรมรุ่ยหลงอย่างยิ่งใหญ่

ภาพขบวนขันหมากอันกึกก้องแบบนี้ทำให้ทั้งเมืองหนานหูต้องสั่นสะเทือน ชาวบ้านเรือนเคียงก็ต่างออกมายืนรอคอยอยู่ริมถนน ทุกคนต่างอยากเห็นงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่อลังการนี้

“หว่านเอ๋อร์ ผ่อนคลายหน่อย” จางเหยาก็รู้สึกค่อนข้างตื่นเต้น แต่เธอยังปลอบซูหว่านเอ๋อร์

“ทำไมฉันรู้สึกว่าเธอตื่นเต้นมากกว่าฉันอีกล่ะ!” ซูหว่านเอ๋อร์พูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

“ตอนนี้ฉันทั้งอิจฉาทั้งหมั่นไส้จริงเลย สามีของเธอก็ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ถ้าฉันหาสามีได้อย่างหลินเซียวบ้าง ฉันต้องมีความสุขมากแน่ๆ” จางเหยาพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอิจฉา

“หลินเซียว คุณเป็นใครกันแน่?” ซูหว่านเอ๋อร์อยากรู้ตัวตนของหลินเซียวไม่ไหวแล้ว

“รอคืนนี้ไม่มีคนอยู่แล้วผมถึงจะบอกคุณนะ” หลินเซียวพูดขึ้น

……

รอให้รถหุ