Share

บทที่ 36

โดยปกติหากมีธุระอะไรก็จะให้เลขาแจ้งหวังยีต๋าให้มาหาเสียมากกว่า

“หวังยีต๋า ฉันจะมาแจ้งคุณด้วยตัวเองว่าคุณโดนบริษัทเลิกจ้างแล้วล่ะ” ชู๋ยู่หยานไม่อ้อมค้อม พูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเฉยและเย็นชาราวน้ำแข็ง

หวังยีต๋าได้ยินที่ซู๋ยู่หยานพูด มันเหมือนกับการโดนฟ้าผ่า เกือบจะล้มทั้งงยืน รีบยื่นมือไปค้ำขอบโต๊ะทำงานที่อยู่ตรงหน้า

พอหวังเทียนเฟิงและซูชิงเอ๋อร์ได้ยินก็พากันตกใจอ้าปากค้าง ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

“ชู๋…..ประธานชู๋……ทำไมบริษัทต้องเลิกจ้างผมด้วย? เรื่อง…..เรื่องนี้ยังไงก็ต้องมีเหตุผลไหมครับ!” หวังเทียนเฟิงจ้องชู๋ยู่หยานเขม็ง ก่อนถามขึ้นอย่างสั่นเทา

“นี่เป็นคำสั่งของประธานบริษัทคนใหม่ เชิญคุณออกจากบริษัทตอนนี้เลยค่ะ” ชู๋ยู่หยานพูดขึ้น

“ประธานบริษัทคนใหม่? ประธานบริษัทเป็นใครกัน? วันนี้เขาเพิ่งดำรงตำแหน่ง แล้วจะมาเลิกจ้างผมได้ยังไง?” หวังยีต๋าพูดขึ้นอย่างตื่นตระหนกและเป็นกังวล

“ท่านประธานให้ฉันบอกคุณว่าเหตุผลที่เลิกจ้างคุณมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคุณได้เซ็นสัญญาฉบับหนึ่งกับตระกูลซู อย่างที่สอง หวังเทียนเฟิงของตระกูลหวังของพวกคุณไปล่วงเกินคนที่เขาไม่ควรล่วงเกิน” ชู๋ยูหยานพูดขึ้น

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status