Share

บทที่ 240

Penulis: เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ
พวกเราตรวจสอบทุกห้องของโรงเรียนแล้วแต่ไม่พบอะไรเลย แค่เพียงพริบตาเดียวก็เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว เราสองคนไปกินข้าวที่ร้านอาหารไม่ไกลจากโรงเรียน เจ้าของร้านเป็นผู้ชายร่างอ้วนท้วม แม้ว่าใบหน้าของเขาจะเต็มไปด้วยเนื้อ แต่ว่าสีหน้าของเขาก็มักจะมีรอยยิ้มและน้ำเสียงที่ฟังแล้วชื่นใจ

เราสั่งซาลาเปานึ่งสองที่และเครื่องเคียงอีกสองจาน จากนั้นเถ้าแก่เจ้าของร้านก็พูดเสียงดัง “ทั้งสองท่านโปรดรอสักครู่ ไม่นานอาหารก็มาแล้ว”

เขาพูดแล้วหันไปเสิร์ฟซาลาเปาแสนอร่อยทีมีกลิ่นหอมโชยออกมา เมื่อเขาเปิดหม้อนึ่งออก ความร้อนเป็นลูก ๆ ก็โพยพุ่งออกมา

“ผู้เฒ่าเฉิน ทำไมวันนี้ไม่เห็นเมียและลูกเลย” คนทำความสะอาดถนนถามด้วยรอยยิ้มขณะที่กำลังทำความสะอาดใบไม้ที่ร่วงหล่น

ผู้เฒ่าเฉินกระตุกมุมปากของเขา แล้วเค้นยิ้มออกมา “ทั้งคู่พากันกลับไปบ้านแม่ของเธอน่ะ”

“กลับไปบ้านแม่ของเธออีกแล้ว” คนทำความสะอาดหัวเราะ “ฉันเห็นว่าคุณคุ้นเคยกับบ้านแม่ของพวกเธอ ถ้าเป็นเมียของฉัน กลับบ้านบ่อย ๆ แบบนี้ ฉันคงได้แอบเอ็ดเมียตัวเองบ้างล่ะ”

ผู้เฒ่าเฉินหัวเราะสองครั้งแล้วไม่พูดอะไรอีก จากนั้นก็นำซาลาเปามาวางให้พวกเรา

แม้ว่าเสวียห้าวเทียนจะมาจากครอ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Lee All
สนุกมากคะ รออ่านนะคะ
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terkait

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 241

    เสวียห้าวเทียนหยิบโทรศัพท์ออกมาและตั้งใจจะโทรแจ้งตํารวจ แต่เขากลับพูดแปลก ๆ ว่า “ไม่มีสัญญาณเหรอ? คงจะไม่มีตัวบล็อกสัญญาณอยู่ในห้องนี้หรอกนะ?”ฉันถอนหายใจ จู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่ามีความเป็นไปได้ที่น่ากลัวมาก  “นายน้อยเสวีย” ใบหน้าของฉันซีดเล็กน้อย “เราอาจจะโดนโจมตีแล้ว”  เสวียห้าวเทียนตกตะลึงไปชั่วขณะ ราวกับว่าเขานึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ทันใดนั้นเองฉากโดยรอบก็เปลี่ยนไป ผนังเริ่มมีรอยด่างพร้อย เฟอร์นิเจอร์และอาหารหายไป เหลือเพียงซากปรักหักพังบนพื้นเท่านั้น  ที่นี่คือห้องเรียน!  เรากลับไปที่โรงเรียนมัธยมหวนซานอีกครั้ง!  ฉันกล่าวด้วยสีหน้าบึ้งตึง “มันคือมิติวิญญาณ! ครั้งแรกที่พวกเราเดินเข้าไปในโรงเรียนมัธยมหวนซาน เราก็ติดอยู่ที่นี่ ทุกอย่างก่อนหน้านี้ล้วนเป็นกลลวงของวิญญาณทั้งหมด เรายังไม่ได้ออกจากโรงเรียนตั้งแต่แรก!”  สีหน้าของเสวียห้าวเทียนเปลี่ยนไป  “ดูสิ” ทันใดนั้นมือเรียวชี้ไปที่กระดานดําและตะโกนเสียงดัง  จู่ ๆ บนกระดานดํานั่นก็มีคราบเลือดสีแดงก่ำปรากฏขึ้น เลือดเหล่านั้นประกอบกันเป็นข้อความ  “ท่านทั้งสอง ยินดีต้อนรับพวกคุณ และขอแสดงความยินดีกับคุณที่ผ่านด่านแรกไปได้

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 242

    ฉันพูดต่อว่า “ความจริงแจ่มแจ้งมาก หลังจากที่นายท่านของบ้านหลังนี้เห็นรายงานภาพอัลตราซาวนด์ จึงคิดว่าภรรยาตั้งครรภ์สัตว์ประหลาด ด้วยเหตุนี้จึงฆ่าภรรยา จากนั้นก็ฆ่าตัวตายตาม”  เสวียห้าวเทียนกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “หากทารกในครรภ์พิการก็กำจัดออกได้ ทําไมจะต้องเลือกทางตันแบบนั้นด้วย?”  “เพราะนี่ไม่ใช่ทารกพิการในครรภ์ธรรมดาทั่วไปไง” ฉันขมวดคิ้ว “ไปกันเถอะ ไปดูศพนายหญิงนั่นกันดีกว่า!”  พวกเรารีบเดินไปที่ห้องนอนชั้นสองและเปิดผ้าห่มออก แต่กลับพบว่าท้องของนายหญิงถูกฉีกออกและทารกในครรภ์ก็หายไปแล้ว  ฉันตรวจสอบบาดแผลอย่างระมัดระวัง พลางกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “มันถูกฉีกขาดจากข้างใน”  [เลือดสาดมาก]  [คนข้างบน อย่าโอเวอร์ได้ไหม? พวกนี้เป็นแค่กุมารเวชเท่านั้น]  [แอดมิน เร็วเข้า ดูตู้เสื้อผ้าด้านหลังเธอสิ!]  [อ๊าย อ๊าย อ๊าย อ๊าย ฉันตกใจแทบตายเลย]  ฉันรู้สึกเหมือนสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง พลันหันศีรษะไปมอง จึงเห็นปากส่วนหนึ่งขนาดเล็กและเขี้ยวถี่ยิบอยู่ในซอกเล็ก ๆ ที่ด้านบนตู้เสื้อผ้า“ก๊าก!” เสียงกรีดร้องแสบแก้วหูดังขึ้น เสวียห้าวเทียนตะโกน “แอดมิน ระวัง!” ทันทีที่ฉันเขยิบออกมา ทารกปร

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 243

    เรามาถึงห้องเรียนอีกห้อง ทันใดนั้นแสงและเงาก็เปลี่ยนไปต่อหน้าต่อตา เราพบว่าตัวเองอยู่บนรถไฟที่เต็มไปด้วยผู้โดยสาร  ตัวอักษรเลือดปรากฏขึ้นบนผนังรถอีกครั้ง และมีปีศาจปรากฏขึ้นบนรถด้วย คำสั่งคือจงค้นหาปีศาจให้ครบแล้วกําจัดพวกมันทั้งหมดซะ  น่าแปลกที่ผู้โดยสารบนรถดูเหมือนจะไม่เห็นตัวอักษรเลือดเหล่านี้ พวกเขาล้วนทําธุระของตัวเอง  “แยกกันเหมือนเดิมนะ” ฉันพูดกับเสวียห้าวเทียน “ฉันจะเริ่มจากท้ายรถ คุณเริ่มจากหัวรถนะ”  เขาพยักหน้าแล้วเราก็แยกย้ายกันไปเริ่มค้นหาทีละโบกี้  ฉันเพิ่งมาถึงโบกี้ที่สิบหก พลางเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกําลังดึงพนักงานการรถไฟและตะโกนเสียงดัง  “ช่วยเปิดประตูห้องน้ำให้ฉันทีค่ะ” หญิงวัยกลางคนรูปร่างอ้วนในชุดสีแดงตะโกน “ลูกสาวของฉันเข้าไปเกือบชั่วโมงแล้ว เคาะประตูก็ไม่มีใครตอบกลับเลย เธอคงเป็นลมแน่ ๆ”  “คุณผู้หญิง คุณไม่ต้องกังวลนะคะ” พนักงานการรถไฟปลอบใจ และเรียกตํารวจรถไฟให้เอากุญแจมา  เมื่อประตูห้องน้ำเปิดออก เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งยืนอยู่ในนั้นพลันจ้องมองทุกคนอย่างเกรี้ยวกราด หญิงวัยกลางกล่าวอย่างโกรธเคือง “เจ้าเด็กคนนี้นี่ ทําไมถึงขังตัวเองไว้ในนั้นล่ะ? รู้

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 244

    [คนข้างบนช่างไร้ความรู้จริง ๆ เคยได้ยินเรื่องสาวคอยาวบ้างไหม? วิชาลดศีรษะชนิดหนึ่งของหนานหยางอ่ะ]  [เธอเคยเห็นสาวคอยาวเป็นกาฝากในท้องของมนุษย์ไหม?]  [หรือว่าสาวคอยาวจะกลายพันธุ์ล่ะ?]  [นี่คือ หนอนนรก พวกเธอคิดว่านี่มันเป็นหัวมนุษย์จริง ๆ เหรอ? มันคือหนอนชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในยมโลก มันมีรูปร่างเหมือนศีรษะของมนุษย์และกินคนโดยเฉพาะ]  [คนข้างบนรู้ลึกรู้จริง ได้โปรดรับการคารวะของฉัน]  ฉันมองปุ๊บก็รู้เลยว่ามันเป็นหนอนนรก พวกมันใช้หัวในการเดิน  หลังจากเจาะท้องของหญิงสาวออกมาแล้ว หญิงวัยกลางคนก็ล้มลง กลายเป็นเปลือกว่างเปล่า ทันใดนั้นขนของหนอนนรกก็แผ่ออก พลันปีนขึ้นไปบนที่นั่งและเริ่มคลานอย่างรวดเร็ว  “เจ้าเดรัจฉาน!” จุนเหยาตะโกนด้วยความโกรธ “ตายซะ!”  พูดจบเธอก็กวัดแกว่งดาบไม้ท้อในมือ จนไฟลุกโชนออกมาจากดาบพุ่งเข้าใส่หนอนนรกทันที  ทว่าหนอนนรกนั้นรวดเร็วมาก เปลวไฟจึงปะทะกับเก้าอี้และถูกเผาจนเป็นรูใหญ่  ฉันดับไฟทันทีแล้วขว้างลูกไฟใส่หนอนนรกอย่างต่อเนื่อง หนอนนรกหลบไปทีละครั้งทีละครั้ง ใบหน้าของมันปรากฏรอยยิ้มสะใจและดูถูกเหยียดหยาม  มันพลิกตัวผ่านที่นั่ง พลันอ้าปากและกรีดร้อง

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 245

    เขาพลิกตัวขึ้นสู่กลางอากาศ ลมกระโชกแรงพุ่งผ่านบริเวณที่เขายืนอยู่ พลันมีคนลุกขึ้นจะเข้าห้องน้ำพอดี แต่กลับถูกลมนี้ฟาดจนขาดเป็นสองท่อน  “กร๊าซ!” เสียงกรีดร้องอันน่าสยดสยองดังขึ้นท่ามกลางโบกี้ที่เงียบสงัด ผู้คนต่างพากันวิ่งหนีอย่างตื่นตระหนก คิ้วคมเข้มของเขาขมวดเข้าหากันพลางมองไปรอบ ๆ เพื่อค้นหาคนที่ลอบโจมตีเขาท่ามกลางฝูงชน  ทันใดนั้น สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่คนคนหนึ่ง ชายหัวล้านรูปร่างผอมบาง มุมปากมีรอยยิ้มชั่วร้าย กำลังปะปนอยู่ในฝูงชนพลางคิดจะหลบหนี  สีหน้าของเขาเย็นชา พลันตัดสินใจหยิบลูกดอกขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือออกมาจากแขนเสื้อ แล้วยกมือขึ้นปามันออกไป  ลูกดอกบินผ่านฝูงชนที่กำลังพลุกพล่านและปักลงบนหน้าผากของชายผู้นั้นอย่างแม่นยํา ร่างกายของชายผู้นั้นหยุดชะงัก ตาค้าง และล้มลงไปกองกับพื้นในที่สุด  เสวียห้าวเทียนกําลังจะเข้าไปตรวจสอบชายคนนี้ แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงอันตรายที่ร้ายแรงกว่า  ผู้โดยสารที่เดิมทีกําลังจะวิ่งออกไปข้างนอกพลันหยุดเดิน และค่อย ๆ หันกลับมาด้วยแววตาที่เย็นชาและจ้องเขม็งไปที่เขา  เขาตกใจ คนพวกนี้ถูกปีศาจควบคุมกันหมดแล้วเหรอ?  “ฮิ ฮิ ฮิ” เสียงหัวเราะ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 246

    เสวียห้าวเทียนกระซิบข้างหูของฉัน “ผีดิบ”เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ๆ ก็เห็นชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมลัทธิเต๋าสีเหลืองเดินนําหน้าและตามมาด้วยคนอีกหกคนชายในชุดคลุมลัทธิเต๋าดูน่าเกลียดมาก คนที่อยู่ข้างหลังเขาล้วนสวมชุดสูทราคาถูก ใบหน้าเขียวคล้ำ ริมฝีปากสีม่วง ดวงตาล่องลอย  พวกเขาไม่ได้เดิน แต่กระโดด  ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นศพ!  [เอ๊ะ ทําไมศพพวกนี้ถึงไม่สวมชุดกวนฝูสมัยราชวงศ์ชิงล่ะ?]  [คนข้างบนดูหนังเรื่องหลินเจิ้งอิงเยอะไปหรือเปล่า? ต้าชิงตายแล้ว เธอรู้ยัง? ตอนนี้มันเป็นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดแล้ว ใครจะมาสงมาสวมเครื่องแบบกวนฝูสมัยราชวงศ์ชิงอยู่อีกล่ะ?][เชอะ ตอนนี้ยังมีคนไล่ศพอยู่อีกเหรอ? แค่จุดไฟเผาส่งกลับบ้านเกิดก็พอแล้วมั้ง สะดวกมาก แถมยังนั่งเครื่องบินกลับได้อีกด้วย]  [นี่คนข้างหน้า เธอไม่รู้ใช่ไหมว่าหลายสถานที่มีประเพณีจะต้องฝังศพ?]  ตาคมกวาดมองซากศพเหล่านั้นพลางขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะพูดกับเสวียห้าวเทียน “ศพพวกนี้แปลกมาก มันศพฟื้นคืนชีพแน่นอน”  “ทำไมคุณถึงคิดอย่างนี้ล่ะ?” เสวียห้าวเทียนถาม  จุนเหยาตอบ “คุณดูหน้าผากของพวกเขาสิ ควันสีดําหมุนวนอยู่ นี่เป็นการกระตุ้นปราณศพ ศพจะต้องฟื้นคืน

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 247

    ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่ การที่ภูตผีจากโรงเรียนมัธยมหวนซานนี้ รวบรวมเรื่องลี้ลับที่เกิดขึ้นจริงไว้มากมายเพื่อทดสอบคนอื่น ที่แท้เพราะอะไรกันแน่นะ?  เขาวางแผนอะไรอยู่นะ?  จริงสิ! ความกลัวไงล่ะ!  ความกลัวที่พวกเราประสบในมิติวิญญาณจะกลายเป็นแหล่งพลังงานของมัน ทําให้มันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ  นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมภูตผีถึงชอบทำให้คนกลัว หลังจากที่มนุษย์หวาดกลัวแล้ว พลังหยางจะถูกทําลาย ทำให้ถูกสิงได้ง่ายขึ้น แต่ภูตผีบางชนิดสามารถดูดซับความกลัวได้ เพื่อทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้น  พอดึกขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีเสียงกรนดังมาจากห้องเวร ตอนแรกฉันว่าจะไปผนึกศพพวกนี้ก่อน แต่ตัวอักษรเลือดพูดถึงผีดิบที่ฆ่าศพฟื้นคืนชีพ ถ้าฉันฝืนเปลี่ยนเค้าโครงเรื่อง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงก็ต้องระวังตัวไว้จะดีกว่า  พริบตาเดียวก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว และเป็นตอนที่พลังหยินพลุ่งพล่านที่สุด พระจันทร์เสี้ยวสีแดงเลือดดวงนั้นสว่างจนแสบตาเป็นพิเศษ  ฉันสอนวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เสวียห้าวเทียน โดยการปิดปากและจมูก เพื่อให้ผีดิบไม่ได้กลิ่นมนุษย์บนตัวเรา  ทันใดนั้นกลิ่นอายวิญญาณก็พวยพุ่งออกมาจากในห้อง ศพทั้งหกพลันลืมตาขึ้นมาพร้อ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 248

    ฉันถามถึงที่อยู่และเรียกแท็กซี่กับเสวียห้าวเทียน จนมาถึงเมืองเล็ก ๆ ที่เรียกว่าฝางเจีย  เมืองนี้ค่อนข้างหดหู่กว่าเมืองชิงหยาง มีเพียงคนแก่ใกล้วาระสุดท้ายที่นั่งอาบแดดอยู่หน้าประตู  เราสอบถามเกี่ยวกับโรงฌาปนกิจศพในเมืองฝางเจีย วันนี้ไม่มีการจัดงานศพ ภายในนั้นเงียบมาก และมีชายชราคนหนึ่งกําลังกวาดพื้น  “ขอถามหน่อยค่ะ คุณคือผู้เฒ่าฟางใช่ไหมคะ?” ฉันก้าวไปข้างหน้าและถามเขาทันที  เขามองฉันอย่างระมัดระวังพลางกล่าว “คุณมีธุระอะไร?”  “เมื่อสองวันก่อน มีช่างขนศพพาศพหกศพมาค้างคืนที่นี่ใช่ไหมคะ?” ฉันถาม  ความระแวดระวังในดวงตาของชายชรายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น “ผมจําไม่ได้แล้ว” พูดจบก็เดินเข้าบ้านไป  เสวียห้าวเทียนเดินไปข้างหน้าและจับไหล่ของอีกฝ่ายไว้ “ผู้เฒ่าฟาง อย่าเพิ่งรีบไปสิ มาคุยกับพวกเราเถอะครับ” พร้อมกันนั้น เขาก็ยัดธนบัตรสีแดงสองใบใส่มือชายชราไปด้วย  เขาลังเลเล็กน้อยและกำธนบัตรสีแดงไว้ ก่อนจะกล่าว “คุณต้องการถามอะไร?”  เสวียห้าวเทียนยิ้มบาง “เราแค่อยากรู้ว่าในโลงศพทั้งหกศพนั้นบรรจุอะไรไว้”  “แล้วมันจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? แน่นอนว่าต้องเป็นศพอยู่แล้ว” ตาแก่ฟางพูดอย่างไม่สบอารมณ์

Bab terbaru

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 255

    เธอหยุดชั่วคราวและกล่าวอย่างยิ้ม ๆ อีกครั้งว่า “ฉันยังมีคำขอที่ไม่สมเหตุสมผลอีกข้อหนึ่ง หวังว่าคุณหยวนจะตกลง”“เรื่องอะไรเหรอคะ?” ฉันไม่พอใจเล็กน้อยกับสายตาที่มีความดูถูกเหยียดหยามของเธอ แต่ฉันก็ยังถามอย่างเก็บอารมณ์เธอพูดว่า “ในการไลฟ์สดครั้งนี้ มีบางฉากที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดได้ง่าย ฉันอยากให้คุณหยวนได้โปรดอธิบายให้ผู้ชมฟังในการไลฟ์สดครั้งต่อไปด้วย เพื่อไม่ให้คนอื่นเข้าใจลูกเทียนของเราผิด”ใจของฉันสงบลงและรอยยิ้มบนใบหน้าได้เปลี่ยนเป็นไม่เต็มใจเล็กน้อย “คุณนายเสวีย การไลฟ์สดของฉันเป็นการไลฟ์สดจับผีไม่ใช่การไลฟ์สดเกี่ยบกับความรู้สึก”คุณนายเสวียพูดอย่างสุภาพแต่ไม่ยอมปฏิเสธ “ฉันก็กลัวว่าจะทำลายชื่อเสียงของคุณเหยาเหมือนกัน ถึงอย่างไรคุณก็เข้าใจสถานะของตระกูลเราในเมืองจินหลิงชัดเจนอยู่แล้ว ถ้าเกิดทำให้คนอื่นเข้าใจคุณเหยาผิดว่าประจบและแอบอิงผู้มีอิทธิพลก็คงจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่”สีหน้าของฉันเย็นลงมา นี่เป็นการเปลี่ยนวิธีที่จะบอกว่าฉันกำลังประจบและแอบอิงผู้มีอิทธิพลฉันยิ้มจาง ๆ “คุณนายเสวีย ไม่รู้ว่าคุณชายเสวียเคยบอกคุณไหมว่าฉันเป็นคนรักษาอาการป่วยของเขาให้หายดี”คุณนายเสวียตะลึงไปคร

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 254

    ยังไม่ถึงสองวัน ชาวเน็ตผู้หญิงที่ซื้อสบู่ทำมือเหล่านี้ไปก็มาโพสต์ที่หมวดยา พวกเธอพูดอย่างตื่นเต้นว่าสบู่ทำมือนี้ใช้ดีมาก ๆ พึ่งจะใช้ไปไม่กี่วันสภาพผิวก็ดีขึ้นมาก ริ้วรอยตรงขอบตาและมุมปากต่างก็ตื้นขึ้นเยอะด้วยมีหญิงสาวนักรบสายขาวคนหนึ่งบอกว่าบนใบหน้าของเธอมีสิวเยอะมาก เมื่อก่อนนี้เธอใช้เครื่องประทินผิวเยอะเยอะหลายชนิด แต่ก็ไม่ได้ผล และนั่นทำให้เธอเป็นทุกข์มาก ๆ แต่หลังจากที่เธอได้ใช้สบู่ทำมือ สิวบนใบหน้าของเธอก็หายไป และไม่มีวี่แววว่าจะเกิดขึ้นมาอีก เธอยังปล่อยภาพเปรียบเทียบก่อนและหลังออกมาเป็นพิเศษอีกด้วยในไม่ช้า สบู่ทำมือนี้ก็ถูกอัปโหลดลงบนนักเล่นแร่แปรธาตุเน็ตเวิร์กทั้งหมด และนักเล่นแร่แปลธาตุผู้หญิงจำนวนมากต่างก็ฝากข้อความต้องการจะซื้อไว้ทางบริษัทเครื่องสำอางก็มีผลตอบรับกลับมาว่าได้กำหนดสูตรสบู่ทำมือแล้วสามชนิด ชนิดที่หนึ่งคือ กลิ่นหอมของหอมหมื่นลี้ที่ใช้สำหรับขาวใส ชนิดที่สองคือกลิ่นหอมของลาเวนเดอร์ที่ใช้สำหรับป้องกันสิว และอีกหนึ่งชนิดก็คือกลิ่นหอมของว่านหางจระเข้ที่ใช้สำหรับให้ความชุ่มชื้นเป็นพิเศษผลลัพธ์ของทั้งสามชนิดต่างก็ดีมาก ๆ และทีมผู้บริหารของบริษัทก็พร้อมที่จะทำ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 253

    เมื่อมองดูรถของพวกเขาหายไป ฉันก็แอบถอนหายใจในใจ ถึงแม้ว่าคุณนายเสวียจะลืมช่วงความตายของคุณชายเสวียไปแล้ว แต่ความเจ็บปวดที่เหมือนโดนกรวยแหลมคมแทงทะลุเข้าไปในใจก็ยังฝังลึกอยู่ในก้นบึ้งหัวใจของเธอฉันยักไหล่ ถึงอย่างไรฉันก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ฉันไม่สามารถขอให้ทุกคนมาชอบตัวเองได้หรอกร่างบางกลับมาถึงห้องก็นอนหลับอย่างสบายใจ จนเช้าวันรุ่งขึ้นก็โดนปลุกให้ตื่นโดยเสียงเคาะประตูอย่างแรงฉันหาวหวอดพลางเดินไปเปิดประตูห้อง แล้วก็เห็นถังหมิงหลียืนอยู่นอกประตู เขาถือกระเป๋าสัมภาระธรรมดาใบหนึ่ง เขาหน้าซีดเผือดมาก ราวกับว่าไม่ได้นอนมาตลอดทั้งคืนเพราะรีบกลับมาเมื่อเขาเห็นฉันก็รีบโผเข้ามากอดไว้แน่น ทำให้ใบหน้าของฉันฝังอยู่ที่คอของเขาอย่างแรงและเขาก็พูดขึ้นทันที “ก่อนหน้านี้ฉันอยู่บนเกาะหิมะตลอด ฉันไม่รู้เลยว่าเธอว่าได้เจอกับอันตรายแบบนั้น ไม่อย่างนั้นฉันต้องรีบกลับมาช่วยเธอโดยเร็วที่สุดแน่นอน”ฉันยิ้มออกมา “เป็นเพราะอย่างนี้เองเหรอ วางใจเถอะ ฉันไม่เป็นอะไร”เขาจับหน้าของฉันไว้แล้วก้มหน้าลงจูบอย่างเร็วฉันตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วรีบผลักเขาออก พลันพูดอย่างร้อนใจ “นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”“ใช่ ฉันบ้าไปแ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 252

    พลังที่เก้าเอ่ยแทรก “หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ที่จริงผีตัวนี้มีชีวิตและมีเนื้อหนัง แค่เนื้อหนังของมันก็คือทั้งหมดของโรงเรียนแห่งนี้เท่านั้นเอง”ราชาตัวจริงแห่งเจิ้งหยางยังกล่าวอีกว่า “ฉันไม่ได้เจอผีที่มีเลือดเนื้อในร่างกายมนุษย์แบบนี้มาหลายปีแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะยังมีอยู่ในโลกมนุษย์”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงแม้ว่าในตอนนี้ในโลกมนุษย์จะขาดแคลนพลังปราณ แต่อารมณ์เจ็ดอายตนะหกของผู้คนก็ยังแข็งแกร่งมากขึ้น” พลังที่เก้าพูดขึ้น “ผีก็มากขึ้นเรื่อย ๆ”หัวใจที่ยังคงเต้นอยู่ก้อนนั้นเริ่มเผาไหม้และควันหนาค่อย ๆ ลอยออกมา ผีใบหน้าสีดำตัวนั้นเผยหน้าตาที่แสนเจ็บปวดออกมา พลันกำแพงรอบ ๆ ก็เริ่มลุกไหม้ขึ้นมา เปลวไฟได้ลุกลามไปอย่างรวดเร็วและพวกเราก็ได้วิ่งออกมาจากโรงเรียนแห่งนั้น อาคารร้างทั้งหลังล้วนจมลงไปในเปลวไฟ ริ้วลิ้นแห่งเปลวไฟยังกระโจมอยู่อย่างไม่หยุดยั้ง ดูเหมือนว่าฉันจะเห็นวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งขึ้นไปในอากาศด้วยแสงไฟ“อ๊าก!” ในที่สุดผีใบหน้าสีดำก็ปรากฏขึ้นมาในเปลวไฟ มันโดนไฟเผาจนเล็กลงเรื่อย ๆ และมองไม่เห็นอีกต่อไปฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกยาว ๆ ในที่สุดก็จบลงแล้ว จะไม่มีเกมส์แห่งความตายอีกต่อไปแล้ว และก

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 251

    เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาแต่เปื้อนเลือดของคุณชายเสวีย ในใจของฉันก็รู้สึกเหน็บหนาวขึ้นมาเป็นพัก ๆ[เป็นไปไม่ได้มั้ง คุณเสวียตายแล้ว?][จะเป็นไปได้ยังไง ถึงแม้ว่าคุณเสวียจะมาเข้าร่วมไลฟ์สดแค่ชั่วคราว แต่จะตายง่าย ๆ แบบนี้ได้อย่างไร? เขาเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้เชียวนะ][ใครบอกว่าจะไม่มีคนตาย? ทุกครั้งที่แอดมินไลฟ์สดล้วนอันตรายมาก แต่ก็ยังเอาชีวิตรอดจากภัยอันตรายมาได้หลายครั้ง เมื่อก่อนที่จอมเผด็จการไม่ตายก็แค่โชคดีมากเท่านั้นเอง พวกคุณคิดว่าพวกเขาจะมีรัศมีของตัวเอกจริง ๆ เหรอ?][แอดมิน ฉันคือคนใช้ของครอบครัวคุณเสวีย เมื่อสักครู่แม่ของเขาก็ดูไลฟ์สดอยู่ แต่ตอนนี้ได้เป็นลมหมดสติไปแล้ว คุณเตรียมใจรอรับความโกรธของตระกูลเสวียได้เลย][คนข้างบนที่อาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่งชาวบ้าน ถ้าพวกคุณมีความสามารถก็ไปจัดการกับผีใบหน้าเองสิ จะระบายอารมณ์ใส่แอดมินทำไม?][แอดมิน...จะมีชีวิตกลับมาไหม?]ขณะนี้ในใจของฉันว่างเปล่า ฉันคุกเข่าลงบนพื้นและกอดหัวของเสวียห้าวเทียนไว้ ทั้งยังรู้สึกหนาวเย็นไปทั่วร่างกายฉันและคุณชายเสวียไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น แต่เขากับฉันได้ร่วมเป็นร่วมตายกันมาในเกมส์แห

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 250

    เพี๊ยะ เพี๊ยะ!  ไฟในเมรุเผาศพดังขึ้นและลัดวงจร กระแสไฟฟ้ารวมตัวกันในมือของฉันจนกลายเป็นก้อนใหญ่  [ว้าว ใช้กระแสไฟฟ้าหนึ่งแสนโวลต์ควบแน่นเป็นสายฟ้าก้อนกลม แอดมินเธอเก่งขั้นเทพเลยอ่ะ]  [แรงดันไฟฟ้าสูงเท่าหนึ่งแสนโวลต์ที่ไหนกัน!]  [ฉันพูดเกินจริงไม่ได้เหรอ? คุณจะยุ่งเกินไปแล้ว?]  “คุณเสวีย หลบไปเร็วเข้า!” ฉันตะโกนเสียงดังแล้วโยนกระแสไฟฟ้าในมือออกไป  ตูม!  เกิดเสียงดังสนั่นขึ้น กระแสไฟฟ้าพุ่งเข้าใส่ร่างของผีกองกอย ร่างของมันเปล่งแสงสีม่วงออกมาและส่งเสียงร้องเหมือนสัตว์ป่า แต่สุดท้ายร่างกายก็ไหม้กลายเป็นศพไหม้เกรียม  “เร็วเข้า เอามันเข้าไปในเตาเผาศพ!” ฉันและเสวียห้าวเทียนอดทนต่อกลิ่นเหม็นเน่าเพื่อยกผีกองกอยขึ้น แล้วรีบเข้าไปในห้อง พร้อมเปิดเตาเผาศพและโยนศพเข้าไป  บึ้ม!  ในเตาเผามีเปลวไฟลุกโชนออกมา ผีกองกอยดิ้นทุรนทุรายอย่างดุเดือด ฉันตะโกน “ปิดประตู!”  ประตูเตาเผาได้ปิดลงเสียงดังปัง เสียงดิ้นรนดังออกมาจากด้านใน ศพถูกเผาเป็นเวลานานมากก่อนที่จะหยุดลง และท้ายที่สุดก็มีเศษกระดูกออกมาจากรูด้านหลัง  กระดูกไม่ได้ถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่านทั้งหมด แต่เผาแล้วกลายเป็นเศษเล็ก ๆ พวกมัน

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 249

    [เพื่อเงินเพียงเล็กน้อย แต่เขากลับฆ่าพ่อของตัวเอง ช่างน่าเศร้าจริง ๆ]  [มีลูกชายแบบนี้ มิน่าล่ะพ่อของเขาถึงได้โกรธทะยานขึ้นจนศพเปลี่ยนไป]  [จะไปโทษใครได้? นอกจากตัวเขาเอง ใครบอกให้เขารักลูกชายมากเกินไปล่ะ? รู้จักแต่เลี้ยงแต่ไม่รู้จักอบรม นั่นเป็นความผิดขอพ่อแม่]  ในห้องไลฟ์สดมีการโต้เถียงทุกแบบอย่าง ผีดิบฟางเหวินตัวนั้นกระโดดออกมาจากโลงศพ  โลงศพเป็นโลงไม้เนื้อแข็งแบบดั้งเดิม และสูงพอ ๆ กับไหล่ของผู้ใหญ่ แต่มันสามารถมันกระโดดออกมาได้ในพริบตา  ในตอนนั้นเอง ร่างกายของฟางเหวินก็เริ่มมีขนงอกออกมาอย่างรวดเร็ว เขามีขนปุกปุยราวกับลิงอุรังอุตังที่เป็นบรรพบุรุษ  [ผีกองกอย! นี่มันผีกองกอยจริง ๆ!] [ผีกองกอยเป็นกระดูกเหล็กทองแดงในตํานาน! มันเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว กระโดดขึ้นอาคารบ้านเรือนไปบนต้นไม้ กระโดดโลดเต้นราวกับบิน ไม่กลัวไฟธรรมดา หรือแม้แต่แสงอาทิตย์]  [ข้างบนมีความรู้เยอะจัง]  [ไร้สาระ เว็บไป๋ตู้ก็เขียนเอาไว้แบบนั้น]  ฉันเองก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาถูกลูกชายแท้ ๆ ของตัวเองฆ่าตาย ลูกชายก็อกตัญญู และมักจะด่าทอเขา เขามีความคับข้องใจมาเป็นเวลานาน แถมลูกชายก็ไม่ได้จัดงานศพให้ หลังจ

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 248

    ฉันถามถึงที่อยู่และเรียกแท็กซี่กับเสวียห้าวเทียน จนมาถึงเมืองเล็ก ๆ ที่เรียกว่าฝางเจีย  เมืองนี้ค่อนข้างหดหู่กว่าเมืองชิงหยาง มีเพียงคนแก่ใกล้วาระสุดท้ายที่นั่งอาบแดดอยู่หน้าประตู  เราสอบถามเกี่ยวกับโรงฌาปนกิจศพในเมืองฝางเจีย วันนี้ไม่มีการจัดงานศพ ภายในนั้นเงียบมาก และมีชายชราคนหนึ่งกําลังกวาดพื้น  “ขอถามหน่อยค่ะ คุณคือผู้เฒ่าฟางใช่ไหมคะ?” ฉันก้าวไปข้างหน้าและถามเขาทันที  เขามองฉันอย่างระมัดระวังพลางกล่าว “คุณมีธุระอะไร?”  “เมื่อสองวันก่อน มีช่างขนศพพาศพหกศพมาค้างคืนที่นี่ใช่ไหมคะ?” ฉันถาม  ความระแวดระวังในดวงตาของชายชรายิ่งทวีความรุนแรงขึ้น “ผมจําไม่ได้แล้ว” พูดจบก็เดินเข้าบ้านไป  เสวียห้าวเทียนเดินไปข้างหน้าและจับไหล่ของอีกฝ่ายไว้ “ผู้เฒ่าฟาง อย่าเพิ่งรีบไปสิ มาคุยกับพวกเราเถอะครับ” พร้อมกันนั้น เขาก็ยัดธนบัตรสีแดงสองใบใส่มือชายชราไปด้วย  เขาลังเลเล็กน้อยและกำธนบัตรสีแดงไว้ ก่อนจะกล่าว “คุณต้องการถามอะไร?”  เสวียห้าวเทียนยิ้มบาง “เราแค่อยากรู้ว่าในโลงศพทั้งหกศพนั้นบรรจุอะไรไว้”  “แล้วมันจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ? แน่นอนว่าต้องเป็นศพอยู่แล้ว” ตาแก่ฟางพูดอย่างไม่สบอารมณ์

  • ไลฟ์สดสยองขวัญ   บทที่ 247

    ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่ การที่ภูตผีจากโรงเรียนมัธยมหวนซานนี้ รวบรวมเรื่องลี้ลับที่เกิดขึ้นจริงไว้มากมายเพื่อทดสอบคนอื่น ที่แท้เพราะอะไรกันแน่นะ?  เขาวางแผนอะไรอยู่นะ?  จริงสิ! ความกลัวไงล่ะ!  ความกลัวที่พวกเราประสบในมิติวิญญาณจะกลายเป็นแหล่งพลังงานของมัน ทําให้มันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ  นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมภูตผีถึงชอบทำให้คนกลัว หลังจากที่มนุษย์หวาดกลัวแล้ว พลังหยางจะถูกทําลาย ทำให้ถูกสิงได้ง่ายขึ้น แต่ภูตผีบางชนิดสามารถดูดซับความกลัวได้ เพื่อทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้น  พอดึกขึ้นเรื่อย ๆ ก็มีเสียงกรนดังมาจากห้องเวร ตอนแรกฉันว่าจะไปผนึกศพพวกนี้ก่อน แต่ตัวอักษรเลือดพูดถึงผีดิบที่ฆ่าศพฟื้นคืนชีพ ถ้าฉันฝืนเปลี่ยนเค้าโครงเรื่อง ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงก็ต้องระวังตัวไว้จะดีกว่า  พริบตาเดียวก็เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว และเป็นตอนที่พลังหยินพลุ่งพล่านที่สุด พระจันทร์เสี้ยวสีแดงเลือดดวงนั้นสว่างจนแสบตาเป็นพิเศษ  ฉันสอนวิธีเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้เสวียห้าวเทียน โดยการปิดปากและจมูก เพื่อให้ผีดิบไม่ได้กลิ่นมนุษย์บนตัวเรา  ทันใดนั้นกลิ่นอายวิญญาณก็พวยพุ่งออกมาจากในห้อง ศพทั้งหกพลันลืมตาขึ้นมาพร้อ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status