เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่11 NC
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-02 11:08:16
บทที่เกี่ยวข้อง
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่12
ผมค่อยๆ ถอยริมฝีปากออกโดยที่ยังวางทาบไว้ตรงริมฝีปากหวานเปิดโอกาสให้เธอได้พักหายใจสักหน่อยแต่เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นผมก็จัดการส่งลิ้นร้อนเข้าไปรุกล้ำในโพรงปากเล็กเพื่อควานหาน้ำหวานอีกครั้ง พอยิ่งได้ยินเสียงครางประท้วงเล็กเล็กของเธอก็ยิ่งทำให้อารมณ์ภายในที่ซ่อนไว้มานานพลุ่งพล่านมากขึ้น ผมค่อยๆ ดันตัวเธอให้นอนราบไปกับโซฟานุ่มนุ่มโดยที่มือข้างหนึ่งทำหน้าที่ประคองศีรษะเธอเอาไว้คอยนวดผ่อนคลายให้เธอไปด้วย ส่วนอีกข้างก็ทำหน้าที่บีบนวดลูกบอลนิ่มนิ่มให้เธอไม่ห่างนานนับนาทีเพื่อให้เธอปรับตัวและปล่อยใจไปกับผมก่อนจะค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากร้อนลงมากดจูบที่คางหนึ่งทีซุกไซร้ตามลำคอหอมหอมด้วยความหลงไหล มืออันแสนซุกซนของผมค่อยๆ เลื่อนลูบไล้ตามผิวเนียนลื่นตั้งแต่หน้าท้องเรื่อยลงมาจนถึงต้นขาขาว แล้วค่อยๆ เลื่อนนิ้วร้ายเข้าไปใกล้จุดสั่นไหวของเธอทีละนิดทีละนิด จนสามารถแทรกเข้าไปภายใต้แพนตี้ตัวจิ๋วของเธอ ได้สัมผัสเนินนุ่มนิ่มจนผมอยากจะลองดันนิ้วเข้าไปหาเกสรดอกไม้เล็กเล็กสักหน่อยแล้วกดซ้ำๆ อยู่อย่างนั้นจนมีน้ำหวานไหลปริ่มออกมา เบี่ยงเบนความสนใจจากนิ้วเรียวที่กำลังแทรกตัวเข้าไปในช่องคับแคบโดยการเลื่อนตัวขึ้นไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-03ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่13
"หนูเป็นแฟนพี่นะคะ""...""...คะ ค่ะ"ฉันนั่งเปิดดูสตอรี่ที่เขาลงให้ตอนอยู่ร้านอาหารญี่ปุ่นเมื่อสองชั่วโมงก่อนวนไปซ้ำๆ เพื่อให้แน่ใจว่าฉันไม่ได้ฝันไปหรือว่าฟังผิดจนคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ก็มีหลักฐานอย่างข้อความไดเรคที่เพื่อนๆ ส่งเข้ามาแซวไม่หยุด แถมห้องแชทกลุ่มก็ดังรัวจนแทบระเบิดเป็นสิ่งยืนยันช่วยให้ฉันมั่นใจว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นคือเรื่องจริง จนเสียงประตูห้องน้ำเปิดขึ้นฉันเลยหันไปตามเสียง แต่ภาพที่เห็นไม่อ่อนโยนต่อใจฉันเลยเพราะเขาเล่นเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์แผงอกขาวขาวกล้ามหน้าท้องแน่นๆ พาสายตาฉันมองไล่ลงมาเรื่อยๆ จนเห็นไลน์วีเชฟดูเซ็กซี่มากมาก แต่ต้องมาหยุดอยู่ตรงปมผ้าขนหนูสีขาวที่ผูกปมไว้อย่างหมิ่นเหม่ เลยทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าหล่อหล่อที่กำลังยืนเช็ดผมและมองฉันด้วยสายตากรุ่มกริ่มแอบอมยิ้มอยู่ก่อน น่าขายหน้าชะมัดเลยลลิลเอ้ย"หนูเช็ดผมให้พี่หน่อยสิ""แต่พี่ยืนเช็ดจนจะแห้งแล้วนะ""พี่อยากให้หนูเช็ดให้""งั้นก็นั่งสิคะ ลลิลเช็ดให้ไม่ถึง"ฉันเลยต้องเดินเข้าไปหาเขาที่นั่งอยู่บนเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-04ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่14
"พูดมากเหมือนกันนะมึงอะ""ดูร้อนเหมือนกันนะพี่อะ""ดีดีนะเว้ยพี่ ผมสามคนดูแลเพื่อนมาเป็นอย่างดี""เออ" "ถ้าทำเพื่อนผมเสียใจ เพจร้านพี่ปลิวทุกแพลทฟอร์มในสองนาที""...""เตอร์ไม่ต้องขู่พี่เขาเลยนะ" "พี่นาวาต้องขอบคุณมายน๊า ที่มายกล้าเดินไปหาพี่""คับ ขอบคุณคับผม หึ""น้องมายกับน้องมินนี่เข้าไปเลือกชุดที่ร้านพี่ได้เลยนะ""จุ้นจ้านสุดสุด""นี่หิวอาหารเม็ดหรอ"ที่ผมเคยได้ยินว่าหนูมายกับไอ้นายเป็นคู่กัดกัน ไม่เกินจริงเลยสักนิด เพราะหลังจากที่ผมปะทะคารมและตอบรับคำไอ้เตอร์กับไอ้กายเสร็จ ก็กลายมาเป็นผู้ชมนั่งดูเด็กสองคนนี้ตีกันจนผมแอบสงสารแฟนคนสวยกับไอ้กายที่นั่งรถมาคันเดียวกันสี่คนคงจะปวดหัวน่าดู ก่อนจะหันมาสนใจเธอที่กำลังนั่งกินครัวซองค์กับชาเย็นอย่างเอร็ดอร่อย แต่ท่านั่งของเธอทำผมรู้สึกขัดใจอยู่ไม่น้อยเพราะเธอเล่นนั่งไม่ระวัง จนผมต้องเอื้อมไปหยิบกระเป๋าโน๊ตบุ้คมาวางปิดที่ต้นขาขาวให้และมองด้วยสายตาเอ็ดดุใส่เธอไปเพียงแวบเดียวเท่านั้นก็ต้องแพ้ให้กับลูกอ้อนของเธอที่ส่งยิ้มตาหยีตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่15
จะว่าไปตลอดหลายวันที่ผ่านมาฉันแอบคิดสิ่งที่สงสัยมาตลอดว่าคนที่เป็นแฟนตัวยงของฉันในทุกช่องทางโซเชี่ยล คนที่คอยส่งของขวัญราคาแพงแพงให้ใช่เขาหรือป่าว เพราะฉันพึ่งสังเกตเห็นชื่อแบรนด์เสื้อผ้าของเขา 'CHARM' เมื่อวันที่ฉันไปถ่ายแบบ ป้ายโลโก้บนถุงแพ็คเก็ตที่ฉันแอบเอฟมา มันตรงกับชื่อต่อท้ายของใครคนนั้น แถมอักษรย่อ 'Nvcharm' ก็ต้องเป็นชื่อเขาไม่ผิดแน่ เป็นคนเดียวกับที่พึ่งส่งซุปเปอร์แต๊งค์และคอมเมนต์ที่ชาวเน็ตพากันกดโกรธ แต่ที่ฉันพึ่งสงสัยก็เพราะทุกช่องทางการติดต่อและโซเชี่ยลส่วนตัวของเขาที่ใช้คุยกับฉัน เขาใช้ชื่อจริง 'nava.nutthakorn' ถ้าเป็นเขาจริงๆ ฉันคงตื่นเต้นมากแน่ๆ เพราะมันเป็นพรมหมลิขิตชัดชัดเลย"พี่นาวาขา วันนี้แฟนตัวยงของลลิลน่าสงสารมาก""ยังไงคะ""เพราะโดนแฟนคลับของลลิลพากันรุมกดโกรธคอมเมนต์ของเขาเป็นพันคนเลยค่ะ""หึ แล้วหนูจะปลอบใจเขายังไงดี""ลลิลว่าส่งข้อความไปหาหน่อยดีกว่า""ตั้งแต่ทำช่องมาลลิลไม่เคยขอบคุณเขาอย่างจริงจังเลยค่ะ""..."ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง"ไม่ดูมือถือหน่อยหรอคะ""เผื่อมีธุระด่วน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่16
ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ด้วยความรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่ามากกว่าทุกวันทั้งที่เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบเช้า นอนมองร่างบางที่หลับตาพริ้มในอ้อมกอดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ พาตัวเองไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสบายๆ และออกมาทำอาหารเช้าง่ายๆ ตามวัตถุดิบที่มีในตู้เย็นอย่างข้าวต้มหมูและน้ำส้มคั้นใส่น้ำมะนาวนิดหน่อยแช่เย็นไว้เพื่อเพิ่มความสดชื่นให้เมียตัวน้อยของผม ระหว่างรอเธอตื่น ผมเลยนั่งเสิร์ชหาวิธีทำพุดดิ้งชาไทยเมนูขนมง่ายๆ ไว้ทานกับเธอในช่วงบ่าย จะได้ไม่ต้องออกไปข้างนอกให้ยุ่งยาก เพราะวันนี้ผมตั้งใจจะช่วยเธอตัดคลิปเตรียมลงอีพีใหม่ ส่วนเธอก็อยากจะไลฟ์รีวิวสินค้าด้วย ค่อยพากันออกไปหามื้อเย็นทานข้างนอกแล้วกันจะได้เลยไปร้านเหล้าเพื่อร้องเพลงในคืนนี้ทีเดียว หลังจากดูฮาวทูการทำพุดดิ้งชาไทยจบดูเหมือนว่าผมต้องสั่งวัตถุดิบสำคัญอย่างเจลลาตินเพิ่มเลยกดสั่งผ่านช่องทางเดลิเวอรี่พร้อมขนมคบเขี้ยวสองสามอย่างมาด้วยเลย เห็นเธอตัวเล็กเล็กอย่างนี้แต่ชอบกินขนมจุกจิกมากแล้วก็อ้างตลอดว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง ผมเลยต้องซื้อติดห้องเอาไว้ไม่ให้ขาดแกร๊ก!"ไปไหนมาคะ""ลงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่17
(เสียงดนตรี)พี่คงจะอยู่ไม่ได้แล้ว ถ้าไม่มีหนูคืนนี้คงนอนไม่ค่อยจะหลับอยาก call หาสักทีได้ไหม ตอนไหนที่หนูมีเวลาก็คิดถึงนี่นา คิดถึงหนูที่สุด จะหยุดตัวเองยังไงก็ไม่ไหว🎵🎵🎵 ผมยืนร้องเพลงโปรดที่ผมชอบร้องให้เธอฟังอยู่บนเวทีกลางร้านเหล้าท่ามกลางผู้คนมากมาย มีเธอนั่งยิ้มและร้องตามพร้อมโยกตัวเบาเบาไปกับผมอยู่ตรงโต๊ะมุมประจำของเรา เป็นผมเองที่คะยั้นคะยอขอให้เธอมาดูผมเล่นคืนนี้เพราะไม่อยากขับรถดึกดึกดื่นดื่นคนเดียวหรือจะบอกว่าผมติดเธอมากก็ได้ คืนนี้ร้านไอ้เตอร์เต็มไปด้วยผู้คนที่พากันมาแฮงค์เอ้าท์อย่างเนืองแน่น เป็นอีกคืนที่มีคนขอเพลงที่อยากฟังมากเป็นพิเศษทั้งขอให้ตัวเองขอให้โต๊ะข้างข้างขอให้คนที่แอบชอบ ใช้ผมเป็นสะพานสื่อรัก หรือขอให้ผมร้องเพลงจีบพร้อมขอไอดีคอนแทคส่วนตัวผมก็มี ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมก็คงจะร้องให้ฟังขำขำสนุกสนุกไปเรื่อยไม่คิดอะไร แต่วันนี้...ผมมีคนมาคุมแล้วครับ"ขอเพลงได้ครับ แต่ถ้าไอดีคงให้ไม่ได้""แฟนผมมาด้วย เดี๋ยวโดนดุครับผม" พอผมพูดจบเท่านั้นแหละ ลูกค้าในร้านก็พากันส่งเสียงแซวดั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่18
"เอาไก่ย่างมั้ย" "เอา" "กาย หรือ ไก่ย่าง""ไก่ย่างงงงงง""อย่าไปพูดคำนี้กับคนอื่นนะ""มีแต่กายนี่แหละ ที่คิดทะลึ่ง""รู้หรอ กายคิดอะไร""รู้""คิดว่า?" "..." ปึก"โอ้ย!" "ตัวเองนั่นแหละ ทะลึ่ง" "หึ" ไอ้เด็กบ้านี่! เขาเอาหน้าผากกว้างของตัวเองมาชนเข้ากับหน้าผากมนของฉันแทนการใช้มะเหงกเพราะมือกำลังยุ่งอยู่กับการแกะไก่ให้ฉันอยู่ แถมยังเอาสิ่งที่ตัวเองคิดมายัดเยียดให้ฉันคิดเหมือนเขาอีก ร้ายกาจที่สุด ใจดีด้วยหน่อยไม่ได้เลยจริงๆระหว่างรอเขาอาบน้ำ ฉันก็หยิบไอแพดขึ้นมานอนวาดรูปไดอารี่เก็บไว้ เพราะตั้งแต่ไปค่ายฉันก็ยังไม่ได้วาดเลยสักรูป พอหัวถึงหมอนหนังตาก็ปิดสนิทเหมือนถูกปิดสวิตช์ทุกคืนรูปแรกที่ฉันเลือกวาด เป็นรูปเขาที่กำลังยืนทาสีมีฉันนั่งเทสีอยู่ใกล้ๆ ส่วนอีกรูปก็เป็นคืนสุดท้ายที่เราสองคนกำลังนั่งมองตากันอยู่หน้าเต๊นท์ตอนที่คนอื่นๆ กำลังเล่นเกมส์กันอย่างสนุก วาดไปก็คิดถึงช่วงเวลาตอนนั้นไปมันอดทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมาไม่ได้ พอวาดเสร็จฉันก็โพสต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่19
"พีช""เรียกเป็นเพื่อน""หรือจะให้เรียกเป็นแฟน?""...""ที่รัก""นี่ ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ""หึ""ไปขับรถเล่นกันมั้ยหรืออยากนอนพัก""อยากไป แต่ก็อยากนอน""ต้องแยกผ้าใส่เครื่องซักผ้าด้วยแหละ""อืม เอาไปปั่นที่ร้านข้างๆ ตรงนี้มั้ย""จะได้ไปหากาแฟกินด้วย""ไปสิ เอาผ้ากายไปปั่นด้วยกันสิ"เมื่อเช้าเราสองคนพากันไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนสาธารณะและแวะกินโจ๊กร้านประจำของเขาจนอิ่ม แต่ก็ยังซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋กับมากินกันที่ห้องอีก เลยทำให้ฉันแปลงร่างเป็นแม่หมูนอนอืดอยู่บนโซฟาอย่างตอนนี้ มีเขานั่งที่พื้นพิงหลังกับโซฟาอยู่ใกล้ๆ ฉันเริ่มชินกับการมีเขานอนเล่นเกมส์อยู่ข้างๆ ซะแล้วสิ พอเราสองคนตกลงกันเรียบร้อย ฉันก็ปลีกตัวมาแยกผ้าใส่ถุงซัก ส่วนเขาก็ลงไปเอากระเป๋าขึ้นมาแยกผ้าเพื่อเอาไปซักพร้อมกัน อันที่จริงที่ห้องฉันก็มีเครื่องซักผ้านะ แต่เห็นคนไปใช้บริการร้านนี้เยอะเลยอยากจะลองไปใช้บ้าง เดินลงมาไม่ถึงห้านาทีก็ถึงร้านเครื่องซักผ้าและเครื่องอบผ้าขนาดใหญ่ เขาเลือกเครื่องใกล้ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
บทล่าสุด
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่43
หลังจากวันนั้นที่เราสองคนคุยกันเรื่องแต่งงาน ผมก็เข้าไปหาอนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของขิมทันทีที่เดินทางถึงกรุงเทพ ซึ่งท่านทั้งสองคนก็อนุญาตและไม่รับเงินค่าสินสอด อยากให้เราสองคนเก็บเงินไว้สร้างครอบครัวกันมากกว่า แถมยังช่วยหาฤกษ์ให้เราสองคนได้รวดเร็วทันใจผมด้วย"บี๋คะ ลูกค้าเพิ่มข้าวหมูทรงคัตสึกลับบ้านสองที่นะ""ครับบี๋""บี๋เหนื่อยมั้ย"ฟอด"กำลังใจจากขิมค่ะ"จุ๊บ"ขอบคุณครับ"ใช่ครับ หลังจากแต่งงานกันเธอก็ขอเรียกแทนกันว่าเบบี๋เพื่อให้ดูพิเศษกว่าตอนเป็นแฟนกันซึ่งผมก็ไม่ได้ติดกลับมองว่าน่ารักมากด้วยซ้ำ"บี๋ คิดเห็นเงินเสร็จยัง""สะ เสร็จแล้ว""ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะครับ""เชิญ""บี๋!""คืนนี้โดนแน่ตัวเล็ก""..."มีเมียน่ารักมันก็น่าหงุดหงิดหัวใจเหมือนกันนะ ผมเห็นไอ้ผู้ชายคนนี้มาฝากท้องที่ร้านของเราหลายวันแล้ว คอยส่งยิ้มหวานให้เมียผมตลอด สงสัยคงต้องเจอสลอดสักที 'หึ' คิดแล้วก็ของขึ้น! ได้แต่ทดโทษเอาไว้จัดการฟาดก้นกลมคนตัวเล็กสักทีสองทีในคืนนี้ ผมใช้เงินเก็บส่วนหนึ่งมาซื้อบ้านเก่าและรีโนเวทใหม่เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นสาขาที่สองของครอบครัวเธอ โดยที่สาขานี้มีผมเป็นพ่อครัวผ่านการฝึกฝนกับเจ้าของสูตรอย่
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่42
"กรี๊ด/กรี๊ด"ฟิ้ววว ตุบ"เฮ้ย!""พี่ลันตามลลิลมาเร็วๆ นะคะ""..."ไปงานแต่งงานมาก็หลายงานแต่มาได้ช่อดอกไม้ที่งานแต่งของน้องสาวตัวเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ ผมเลยต้องคว้ามากอดไว้ด้วยแขนล่ำๆ ของผมข้างหนึ่ง หันไปมองสาวข้างๆ ที่ผมล็อคมงไว้สักพัก กำลังยืนบิดไปบิดมาเอานิ้วชี้จิ้มเข้าหากันอย่างเขินอาย หรือว่านี่จะเป็นสัญญาณบอกว่าถึงเวลาของผมกับเธอแล้ว ก่อนจะเอื้อมไปโอบเอวเล็กเข้ามากอดข้างกายและก้มลงไปกระซิบข้างหูหอมๆ"สงสัยต้องรีบตามลลิลไปจริงๆ แล้วสิ" "ไปไหน ปาร์ตี้หรอ ไปสิ""หึ" ฟอด"พี่ลัน ทำอะไรเนี่ย คนมองใหญ่แล้ว เห็นมั้ย""หมันเขี้ยว""อะไรเล่า""ไม่ต้องเลย ห้ามหมันเขี้ยวขิม""ไปกันเลยมั้ย""ขิมจะได้มีเวลาแต่งตัวเยอะๆ""อืม"มีเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมงกว่าจะถึงงานปาร์ตี้ริมหาดฉลองแต่งงานของคู่รัก เหลือมากพอที่จะให้ผมทำอะไรอะไรได้สองสามรอบให้หายหมันเขี้ยวคนตัวเล็กสักหน่อย ยิ่งวันนี้ชุดที่ตัวเล็กใส่เป็นชุดเดรสกระโปรงยาวผ้าซาตินแขนตุ๊กตาคอกว้างสีชมพูถึงจะเป็นชุดเรียบๆ แต่มันดูเซ็กซี่มากสำหรับผมพอดับเครื่องยนต์ปุ๊บไฟข้างในของผมก็ติดปั๊บจนรู้สึกปวดหนึบ รีบจูงมือเล็กเดินไปยังห้องพักส่ว
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่41 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"น่ารักแบบนี้นี่เอง พี่ลันถึงหวง""ไม่ยอมพามาเจอลลิลเลย""ลลิลก็สวยมากๆ""สวยกว่าพี่ลันอีก""แปลกๆ นะตัวเล็ก""ว่าแต่เป็นคนเดียวกันกับที่ลลิลแอบเห็นที่ทะเลรึป่าวคะพี่ลัน""ห๊ะ พี่ลันมีหลายคนงั้นหรอ""เฮ้อ อยู่ดีดีงานก็เข้า""หึ""ขำอะไรมึง"หลังจากฉันพาพี่ลันไปเปิดตัวกับครอบครัวฉันอย่างเป็นทางการ พี่ลันก็ผลันตัวเองจากลูกค้าขาประจำเป็นพนักงานเสิร์ฟมือโปร จนขึ้นแท่นเป็นพนักงานดีเด่นของร้าน ทำให้พี่ๆ พนักงานในร้านพากันแซวยกใหญ่ขออย่ามาแย่งงานกันเลย ทำเอาคุณพ่อคุณแม่หัวเราะชอบใจกันใหญ่ และเอ็นดูพี่ลันเพิ่มขึ้นอีกสิบเท่า แต่ขิมคนนี้จะไม่ยอมให้มาแย่งตำแหน่งลูกรักไปได้แน่นอน ขิมไม่ยอม! มาวันนี้ก็ถึงตาเขาบ้าง เขาพาฉันมาแนะนำให้รู้จักกับลลิลน้องสาวคนสวยอายุเท่ากันกับฉัน สวยมากอัธยาศัยดีมากด้วย ทำให้ความเกร็งที่ฉันมีหมดไปได้อย่างง่ายดายตั้งแต่ไม่กี่นาทีแรกที่เราเจอกันและเพราะเราอายุเท่ากันด้วยแหละเลยคุยกันถูกคอสนิทกันเร็วมาก แถมพี่นาวาแฟนลลิลก็หล่อมากดูเหมาะสมเข้ากันสุดสุดเราสี่คนพากันมาลองบุฟเฟ่ต์ซีฟู้ดเจ้าดังที่บางแสน เพราะพี่ลันอยากกินปูนึ่งกับปลาหมึกกระดองย่าง ส่วนลลิลกับฉันก็อยากกินกุ้
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่40 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
สามเดือนแล้วที่ผมกับตัวเล็กเป็นแฟนกันแบบที่ผมยัดเยียดสถานะตัวเองให้เธอทุกวัน คิดแล้วก็ขำตัวเองเหมือนกันนะ แต่ผมอยากได้คนนี้และไม่อยากปล่อยให้หลุดมือไปด้วย แค่นี้ผมก็คิดว่าเราเจอกันช้าเกินไปสำหรับผมด้วยซ้ำ"ครบโปรแล้ว ตัวเล็กพาพี่ไปเจอคุณพ่อคุณแม่ได้ยัง""พี่ลันก็ไปเจอคุณแม่ขิมทุกวันอยู่แล้วนี่""มันเหมือนกันมั้ย"ใช่ครับ...ที่เธอพูดไม่ผิด ผมไปเจอคุณแม่เธอทุกวัน ในฐานะลูกค้าประจำของร้านมื้อกลางวันบ้างมื้อเย็นบ้างกินจนครบทุกเมนู บางวันก็เจอคุณพ่อเธอด้วย แต่เราเพียงแค่ยิ้มทักทายกันเท่านั้นอันที่จริง ผมขอไปเจออยากจะแนะนำตัวเองในฐานะลูกเขยตั้งแต่วันแรกหลังจากที่ผมขอเธอเป็นแฟนแล้ว แต่เป็นเธอที่ไม่มั่นใจเพราะความสัมพันธ์แบบก้าวกระโดดของเรา เลยกลัวว่าผมจะหมดโปรเหมือนกับเพื่อนๆ ของเธอที่เจอ ผมเลยพยายามทำให้เธอเห็นตามรับตามส่งอยู่ด้วยกันทุกวันห้องเธอบ้างห้องผมบ้างถ้าถามว่ามีงอนกันมั้ยก็ต้องยอมรับว่ามี มันเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งน่าจะเหมือนกับคู่อื่นๆ ส่วนใหญ่จะเป็นความดื้อเงียบของเธอมากกว่า แต่ที่งอนกันหลายชั่วโมงที่สุดก็น่าจะเป็นต
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่39
วันนี้ฉันเลิกเรียนเสร็จก็รีบแยกจากเพื่อนๆ นั่งรถมาหาคุณพ่อคุณแม่ที่ร้าน ไม่รู้ว่าวันนี้มีลูกค้าเยอะรึป่าวและก็คิดถึงกุ้งเทมปุระที่คุณพ่อทำด้วย เอากลับไปฝากพี่ลันด้วยดีกว่าพอมาถึงคุณแม่ก็ให้ฉันไปรับออเดอร์จากลูกค้าในห้องวีไอพี เพราะพี่พี่พนักงานกำลังยุ่งอยู่กับการเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าสองสามโต๊ะ ฉันจึงรีบเอากระเป๋าไปเก็บในตู้และหยิบผ้ากันเปื้อนสีดำที่สีโลโก้ร้านขึ้นมาใส่ถือแท็บเล็ตไปรับออเดอร์ทันที"ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ" "ลูกค้ารับอะไรดีคะ""พะ พี่ลัน" "..." "ราเมนหนึ่งที่ค่ะ""ลันละคะ""ข้าวหน้าเนื้อ" "เพิ่มกุ้งเทมปุระกับเกี๊ยวซ่ามาแชร์กันมั้ยลัน""ได้""รับเครื่องดื่มอะไรดีคะ""ชาเขียวเย็นสองค่ะ""กรุณารอสักครู่นะคะ" ลมหายใจของฉันแทบหยุดชะงักมันอึ้งจนทำตัวไม่ถูกไม่คิดว่าลูกค้าในห้องวีไอพีจะเป็นคนคุ้นหน้าที่นั่งหันหลังให้ ฉันจำเขาได้ทันทีทั้งกลิ่นน้ำหอมเสื้อผ้าแม้แต่ทรงผม เขาอยู่ฝั่งตรงข้ามกับสาวสวย สวยมากดูเหมาะสมกับพี่ลันมากๆ เลย แถมดูสนิทสนมกันด้วย ฉันพยายามตั้งสติแล้วเดินออกมาด้วยสีหน้าท่าทางปกติเพราะไม่อยากให้คุณแม่สงสัย พยายามทำตัวให้ยุ่งๆ ไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่านไปต่างต่าง
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่38 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"พี่ลันนน""อย่าวิ่ง เดี๋ยวล้ม"พรึ่บ ฟอด"ตัวเล็กหิวมั้ย""ไม่หิวค่ะ""งั้นไปนั่งรอพี่ทำงานอีกนิดนึงนะ""ได้ค่ะ"หลังจากวางสายจากเขาไม่นาน ฉันก็มาถึงสถานีจุดหมายปลายทางของวันนี้ ทันทีที่ฉันแตะบัตรโดยสารออกมาเรียบร้อย ฉันก็เห็นพี่ลันยืนใส่หูฟังไร้สายสีขาวสองมือล้วงกระเป๋ารออยู่ ผู้ชายอะไรขนาดแค่ใส่เสื้อฮู้ดสีดำกับกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบยังหล่อเท่ห์ชะมัดเลย แอบถ่ายรูปไว้หน่อยดีกว่าฉันยืนตกอยู่ในภวังค์ความหล่ออยู่ไม่นาน ก็รีบวิ่งเข้าไปหาคนที่มายืนรอรับฉัน พอพี่ลันหันมาเห็นก็เอ็ดดุเบาเบาด้วยความเป็นห่วงนั่นแหละ ก่อนจะใช้แขนแกร่งคล้องคอฉันเข้าไปหาและก้มลงมาหอมผมสีน้ำตาลฟอดใหญ่ ทำหน้ากลมๆ ของฉันร้อนผ่าวใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างไม่ต้องสืบหาสาเหตุ ก้มหน้าก้มตาเดินไปกับเขาโดยที่แขนแกร่งยังคงโอบไหล่ฉันอยู่อย่างนั้นท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองมาทางเราสองคน"ตัวเล็กอยากฟังงานพี่มั้ย""ขิมฟังได้หรอ""ฟังได้""ถ้าเป็นตัวเล็ก พี่อนุญาต""..."เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เข้ามาห้องอัดเสียงแบบนี้ บรรยากาศต่างจากกองถ่ายที่ฉันเคยไปถ่ายโฆษณาโดยสิ้นเชิง กองถ่ายมีผู้คนพลุกพล่านแต่ที่นี่เวลานี้มีแค่เขาที่กำล
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่37 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
"ถ้าสนใจสมัครเป็นแฟนลูกสาวเจ้าของร้านต้องทำยังไงครับ""..."ตึก ตึก ตึก"...""ทะ ทั้งหมดหนึ่งพันสี่ร้อยห้าสิบบาทค่ะ""หึ นี่ครับ ไม่ต้องทอน""พี่ลัน!""พี่รอตัวเล็กที่รถนะ""อื้ม"เสียงหัวใจของฉันมันดังระรัวจนแทบจะทะลุออกมาข้างนอกเพราะคำถามของเขา ฉันไม่แน่ใจว่าที่พี่ลันถามนั้นเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบจริงๆ หรือเพียงแค่หยอกล้อกันเล่นเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรเพียงแค่เป็นเขาใจฉันก็พร้อมจะหวั่นไหวได้อย่างง่ายดายกว่าฉันจะเรียกสติตัวเองกลับมาได้ก็ตอนที่กำลังยืนม้วนไปมาจนหันไปเห็นคุณแม่ยืนมองมาจากเคาน์เตอร์ด้วยสีหน้างุนงง ฉันจึงรีบแจ้งค่าอาหารกับเขาอย่างร้อนรน แต่เขาก็ยังแกล้งกันโดยการเอามือมาสัมผัสมือฉันเข้าอย่างจังตอนที่ฉันเอื้อมมือไปรับเงินจากเขา คอยดูนะ ถ้าขิมมีโอกาสเมื่อไหร่จะเอาคืนพี่ลันให้หนักเลยเพราะวันนี้คุณพ่ออนุญาตให้พนักงานในร้านเลิกงานเร็วเป็นการตอบแทนที่ช่วยทำงานอย่างขยันขันแข็งกันมาทั้งวัน ฉันเลยอยู่ช่วยคุณพ่อคุณแม่เก็บร้านจนเสร็จ ดีที่พวกท่านรีโนเวทชั้นสองและชั้นสามเป็นห้องนั่งเล่นและห้องนอนไว้เป็นเหมือนบ้านเลยไม่ต้องเหนื่อยเดินทางไปเดินทางมาปิดร้านเรียบร้อยก็ขึ้นไ
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่36 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
(เสียงเพลงนาฬิกาปลุก)"งื้อ" "ขออีกห้านาทีอย่าพึ่งปลุกได้มั้ย""...""ขิมง่วง""หึ""อย่ามาหัวเราะนะ""..." "เอ๊ะ เสียงใคร""พี่ลัน""พี่ลัน...ไม่รู้จัก""รู้จัก""ห๊ะ"ผมตื่นตั้งแต่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกของเธอดัง คงจะตั้งไว้เพราะเธอบอกว่าวันนี้จะเข้าไปช่วยงานที่ร้าน เลยมีโอกาสได้นอนมองคนในอ้อมแขนพลิกตัวไปมาอย่างงัวเงียบ่นงุ้งงิ้งเหมือนเด็กขี้เซาไม่ยอมตื่น แถมยังพูดคนเดียวเถียงคนเดียวอีกจนผมต้องคุยตอบเธอด้วย ทำผมหลุดขำออกมาให้กับท่าทางตลกแต่น่าเอ็นดูของเธอคนตัวเล็กจะรู้มั้ย ว่าเวลานี้ภาพของเธอมันดูเซ็กซี่ขนาดไหน ปากเล็กเล็กสีชมพูเหมือนทาลิป แก้มป่องป่องสีพีชดูสุขภาพดี ผมยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำที่พอดีตัวสำหรับผมแต่กลับตัวใหญ่โคร่งสำหรับเธอ จนคอเสื้อเปิดกว้างเห็นเนินภูเขาลูกโตที่ผมเคยสัมผัสมาแล้ว นั่งมองผมตาแป๋วอยู่บนเตียง"บราก็ไม่ใส่""อุ้ย ก็ขิมซักไว้นี่"จุ๊บ"อื้อ""พะ พี่ลัน""หืม""ดะ เดี๋ยวขิมไปร้านสาย""ไม่นาน""อ๊ะ อื้อ"ด้วยท่านั่งที่ไม่ระวังทำให้ชายเสื้อล่นขึ้นสูง ยิ่งเธอยกสองแขนเล็กขึ้นไปปิดด้านบน ด้านล่างก็วับวับแวมแวมอยากออกมาทักทาย ทำผมหายใจไม่ทั่วท้อง
ไลค์ก่อนค่อยเลิฟ บทที่35 จังหวะหัวใจของผู้ชายชื่ออลัน
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด"เย่ พี่ลันกลับมาแล้ว""ขิมหิวจนกินไส้กรอกหมดตู้เย็นแล้วค่ะ""หึ มีข้าวหน้าเนื้อ กับซูชิโรล""พี่ลันกินเป็นเพื่อนขิมได้มั้ยคะ""แค่ซูชิก็ได้ นะคะ""อ่าฮะ" "ใจดีกับขิมที่สุด""..."และแล้วพี่ลันก็กลับมาภายในเวลาสองชั่วโมงพอดีเป๊ะไม่ขาดไม่เกิน มาพร้อมอาหารญี่ปุ่นร้านดังที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดีเพราะเป็นร้านของคุณพ่อคุณแม่ฉันเอง แล้วเชื่อมั้ยข้าวกล่องที่เขาหิ้วกลับมาฝากฉัน เป็นเมนูโปรดที่คุณพ่อทำให้ฉันกินตั้งแต่เด็กๆ เลย บังเอิญจัง... แอบรู้สึกแปลกๆ เหมือนกันนะ ที่ต้องมานั่งกินข้าวต่อหน้าคนที่พึ่งรู้จักกันเพียงข้ามคืนแบบก้าวกระโดดด้วยนี่แหละ แต่ขอกินเติมพลังก่อนแล้วกัน เพราะตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้มีเพียงไส้กรอกหนึ่งถุงเล็กตกถึงท้องเอง ขิมหิวไม่ไหวแล้ว..."ทะ ทำไม พี่ลันมองขิมแบบนั้นละ""เรามาทำความรู้จักกันหน่อยมั้ย""คะ ได้ค่ะ""งั้นขิมแนะนำตัวเลยนะคะ""はじめまして 私は雪村ケミカです。" (Hajimemashite. Watashi wa Yukimura Khemika desu.)(ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันชื่อ เขมิกา ยูกิมูระ ค่ะ)"Khim と呼んでください。" (Khim to yonde kudasai.)(โปรดเรียกฉันว่า 'ขิม')"ขิม อายุ 20ปี เรียนนิเทศน์ เอก
