เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 10 - 1 กลายเป็นที่รู้จัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-25 12:03:54“สองตระกูลนี้เขาเลี้ยงดูลูกหลานได้ดีเสียจริง พวกเจ้าก็ควรจะเอามาเป็นเยี่ยงอย่างเสียบ้าง”
หวงจิงอวี่เอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนที่จะตั้งใจกินอาหารตรงหน้าจนเจ้าตัวรู้สึกอิ่ม แล้วจึงลุกขึ้นออกจากโต๊ะนั้นไปก่อนผู้ใด อนุภรรยาทั้งสองและลูกๆ ของพวกนางจึงลุกขึ้นบ้าง เมื่อไร้สามีอยู่ด้วยพวกนางก็มีแต่จะถูกนายหญิงใหญ่คอยกลั่นแกล้งรังแกอยู่เรื่อยมาฮูหยินใหญ่มองตามคนที่พากันเดินจากไปด้วยสายตาที่ฉายถึงการดูถูกเหยียดหยาม พวกนางทั้งสองเป็นเพียงบุตรีของชาวบ้านธรรมดากับนายทหารยศน้อยช่างต่างชั้นกับตระกูลของนางยิ่งนัก“ท่านแม่เจ้าคะ ศิษย์พี่เจินเจินนางใจดีกับน้องๆ ทุกคนเลยเจ้าค่ะ หากพวกเรามิเข้าใจสิ่งใดนางก็มักจะบรรยายออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล” บุตรีคนเดียวของนางกับใต้เท้าหวงกล่าวออกมาขณะที่ตักขนมหวานเข้าปาก“เจ้าก็หัดเอาเยี่ยงอย่างนางมาบ้าง เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าท่านพ่อของเจ้านั้นเอ็นดูเด็กที่มีความสามารถ หากเจ้ามิอยากถูกมองข้ามเพียงเพราะเป็นสตรีมิใช่บุรุษเช่นน้องต่างแม่ของเจ้าก็อย่าทำตนให้อ่อนด้อยไปกว่าผู้ใดในจวนนี้เด็ดขาด”นางสั่งสอนบุตรสาวเช่นนี้
บทที่เกี่ยวข้อง
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 11 ช่วงวัยเยาว์ช่างมีความสุข
เสียงหัวเราะของเด็กน้อยทั้งชายและหญิงดังไปทั่วทั้งบริเวณเรือนนอนของคุณหนูใหญ่สกุลโจว วันนี้น้องๆ มาเยือนที่เรือนของนางหลังจากที่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรือน โจวเจินเจินที่นั่งจิบน้ำชามองตามน้องๆ ไปด้วยสายตาเอ็นดู แม้นจะต่างมารดากันแต่เด็กๆ ก็รักใคร่กันดี อาจจะเป็นเพราะถูกอบรมสั่งสอนมาเช่นนั้น แต่ถ้าหากถูกอบรมสั่งสอนมาอีกอย่าง ภาพในวันนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้นอย่างแน่แท้“ค่อยๆ วิ่งหลงเอ๋อร์ เชินเอ๋อร์ หลินเอ๋อร์ เดี๋ยวก็ได้หกล้มกันพอดี” เสียงหวานของพี่ใหญ่วัยสิบขวบร้องบอกน้องๆ วัยเจ็ดขวบ วัยหกขวบและวัยสี่ขวบตามลำดับ“คิกๆๆๆ พี่หญิงใหญ่มาเล่นด้วยกันสิขอรับ”น้องชายรองร้องบอกพลางวิ่งมาจับมือของพี่สาวคนโตที่นั่งอยู่ที่โต๊ะวงกลมภายในสวนข้างเรือนนอนของนาง โจวเจินเจินแม้จะวัยสิบขวบแต่นางกลับมีบุคลิกท่าทางสุขุมนุ่มนวลราวกับว่าอายุสิบห้าสิบหก“นั่นสิเจ้าคะ พี่หญิงใหญ่มาเล่นกับพวกเราเถิดนะ”น้องเล็กอย่างโจวหลินหลินออดอ้อนพี่สาวคนโต ผู้ที่ถูกรบเร้ายิ้มออกมาอย่างเอ็นดูก่อนที่จะยอมลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเป็นฝ่ายวิ่งไล่จับน้องๆ แทน เสียงหัวเรา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 11 - 1 ช่วงวัยเยาว์ช่างมีความสุข
เสียงเคาะฆ้องร้องบอกชั่วยามดังขึ้นจากด้านนอกจวนแต่ทว่าเสียงของวิหคที่ผกผินออกหากินในยามเช้าตรู่นั้นปลุกผู้คนที่กำลังหลับใหลให้ตื่นจากนิทราได้เป็นอย่างดี อี้ถงเข้ามาปลุกคุณหนูใหญ่ตามที่นางได้บอกคุณหนูเอาไว้ก่อนที่จะเข้านอน“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ ยามเหม่าแล้วเจ้าค่ะ บ่าวเตรียมน้ำเอาไว้ให้แล้ว รีบๆ ไปอาบก่อนที่น้ำจะเย็นนะเจ้าคะ”อี้ถงบอกคุณหนูที่ลุกขึ้นนั่งบนที่นอนอย่างงัวเงีย โจวเจินเจินนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเยื้องย่างเข้าไปในห้องอาบน้ำที่อี้ถงได้เตรียมน้ำใส่อ่างอาบน้ำให้นางเรียบร้อยหลังจากอาบน้ำและสวมใส่เสื้อผ้าของสำนักศึกษาเสร็จ คุณหนูใหญ่ก็ไปกินมื้อเช้าร่วมกับท่านย่าที่เรือนของนาง ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้มแย้มยามเมื่อได้มองหน้าหลานสาวคนโต เพียงไม่กี่ปีหลานสาวของนางก็เติบโตและแข็งแรงขึ้นมากกว่าเดิม นั่นจึงทำให้คนเป็นย่าเช่นนางรู้สึกวางใจ“กินเยอะๆ นะเจินเอ๋อร์”“เจ้าค่ะ ท่านย่าเองก็กินเยอะๆ นะเจ้าคะ ร่างกายจะได้แข็งแรงอยู่กับหลานไปนานๆ” เสียงหวานบอกผู้เป็นย่า“ฮ่าๆๆ ได้สิ มีเจ้าคอยเตือนย่าเช่นน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 12 สาวรับใช้ออกเรือน
หนึ่งปีต่อมาพิธีแต่งงานอย่างเรียบง่ายสำหรับอดีตสาวรับใช้คนสนิทของฉินเซี่ยหรูถูกจัดขึ้นที่จวนสกุลโจวโดยได้รับอนุญาตจากฮูหยินผู้เฒ่าและใต้เท้าโจว เพราะเป็นความต้องการของโจวเจินเจินที่อยากจะส่งให้สองสาวรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของท่านป้าผู้ล่วงลับได้ออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยตัวนางเอง สี่ปีกับการมาอยู่ที่สกุลโจวนั้นมากพอที่จะปลดปล่อยให้ทั้งสองให้ได้เป็นอิสระแล้ว“ข้าขอให้พี่ทั้งสองมีความสุขกับชีวิตคู่นะจ๊ะ” โจวเจินเจินอวยพรให้แก่สาวรับใช้ทั้งสอง“ขอบพระคุณนายหญิงใหญ่และคุณหนูใหญ่ที่ให้ความกรุณากับเราทั้งสองคน ออกไปครานี้บ่าวจะมิมีวันลืมเลยเจ้าค่ะ” ชีโยวเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา“ขอให้นายหญิงใหญ่และคุณหนูใหญ่รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ บ่าวขอลาแล้วเจ้าค่ะ” หุ้ยเจินคำนับลาผู้มีพระคุณทั้งสอง“ไปเถิด….เจ้าทั้งสองคนมิใช่บ่าวของผู้ใดอีกแล้วนะ ต่อจากนี้ไปก็จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่พวกเจ้ารักให้มีความสุขเสียเถิด หากพี่หญิงใหญ่ของข้ามองลงมาจากบนฟ้านางคงจะได้ยิ้มแย้มอย่างมีความสุขที่ได้เห็นว่าพวกเจ้ามีความสุขในยามที่นางไม่อยู่”
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 12 - 1 สาวรับใช้ออกเรือน
เรือนใหญ่จวนสกุลหวงนายหญิงใหญ่ของเรือนลุกขึ้นเดินไปเดินมาด้วยความร้อนใจ ยามนี้ความดีของบุตรีสกุลโจวถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองฮวาหลาน งานเลี้่ยงที่ใดพวกภรรยาของเหล่าขุนนางต่างก็พากันกล่าวถึงความมีน้ำใจและความดีของเด็กสาว นางปรายตามองไปยังบุตรีของตนด้วยความไม่พอใจ“อีเอ๋อร์…เหตุใดเจ้าถึงมิเอาเยี่ยงอย่างคุณหนูใหญ่สกุลโจวเสียบ้าง เจ้ารู้หรือไม่ว่านางในยามนี้นั้นเหมือนกับท่านป้าของนางไม่มีผิด” หานจูฉีหรือหวงฮูหยิน ภรรยาเอกของหวงจิงอวี่บ่นให้บุตรสาวคนโตที่กำลังนั่งอ่านตำราอยู่อย่างตั้งใจ“ข้ารู้ดีเจ้าค่ะท่านแม่ ที่สำนักศึกษาท่านพี่หญิงโจวเจินเจินนางก็เป็นที่พูดถึงอยู่แล้ว แต่ข้าน่ะมิอาจเทียบกับนางได้หรอกเจ้าค่ะ เพราะข้ามิได้อ่อนโยนและมีจิตใจดีเช่นนาง”แม้จะเบื่อหน่ายที่มักจะถูกเปรียบเทียบกับศิษย์พี่ แต่หวงซินอีก็ทำได้เพียงแค่ยอมรับออกมาเท่านั้น นางไม่เข้าใจว่าเหตุใดท่านแม่ต้องการให้นางเป็นเช่นเดียวกับผู้อื่น เหตุใดถึงมิถามถึงความต้องการของนางบ้าง แม้นางจะยังเด็กแต่นางก็มิได้โง่เขลาถึงขนาดจะต้องสูญเสียความชอบของตนเองเพื่อเป็นเช่นเดียวกับผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 13 แยกแยะ
เรื่องราวที่คุณหนูใหญ่สกุลโจวได้กระทำมาตั้งแต่เยาว์วัยจนถึงยามนี้นั้นมีมากมายจนนางกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งแคว้นถิงโจวโดยมิได้ตั้งใจ ขุนนางที่มีบุตรชายต่างหมายมาดและคาดหวังจะให้ตระกูลของตนได้เกี่ยวดองกับใต้เท้าโจว ซึ่งเป็นเจ้ากรมการกลาโหมประจำเมืองฮวาหลาน บรรดาฮูหยินจากตระกูลขุนนางและตระกูลนักปราชญ์ทั้งหลายต่างลงความเห็นกันว่า บุตรีคนโตของเจ้ากรมการกลาโหมกับโจวฮูหยินนั้นเป็นสตรีที่เหมาะสมจะยกย่องและแต่งเข้ามาเป็นสะใภ้เอกของตระกูลพวกตน“พวกท่านต้องทำใจหน่อยนะหากอยากเกี่ยวดองกับสกุลโจวน่ะ”“เพราะเหตุใดหรือ หรือใต้เท้าโจวกับโจวฮูหยินมีว่าที่ลูกเขยอยู่แล้วเช่นนั้นหรือ” ผู้ถูกถามส่ายใบหน้าไปมาจนคนถามอดที่จะเก็บความอยากรู้เอาไว้ต่อไปไม่ไหวจึงรีบถามออกมาเพื่อให้หายข้องใจ“แล้วเพราะเหตุใดกันล่ะ”“เพราะฮูหยินผู้เฒ่าสกุลโจวน่ะ นางตามใจหลานสาวคนนี้มาก พอหลานสาวบอกว่านางจะไม่แต่งงาน ฮูหยินผู้เฒ่าก็เลยบอกว่าเรื่องนี้ให้ทำตามความต้องการของหลานสาวน่ะสิ”คนฟังถึงกับตาเบิกโพลงเพราะมิมีสกุลใดที่มิอยากจะให้บุตรีที่ใกล้จะถึงวัยอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 13 - 1 แยกแยะ
“เจ้านี่ก็ไม่สำนึกเลยนะซินอี ท่านแม่ของเจ้าน่ะเข้าไปทำให้ท่านป้าผู้แสนดีของโจวเจินเจินต้องตาย แต่เจ้าก็ยังกล้าที่จะผูกมิตรกับนางอยู่เช่นนั้นหรือ” หลังจากที่โจวเจินเจินเดินจากไป กลุ่มของศิษย์พี่ที่โตกว่าโจวเจินเจินเยื้องย่างเข้ามาหาเรื่องศิษย์น้องที่เพิ่งจะได้รับความเมตตาจากโจวเจินเจินทันที“ศิษย์พี่ พวกท่านเข้าใจท่านแม่ของข้าผิดแล้วเจ้าค่ะ นางมิได้กลั่นแกล้งหรือรังแกอดีตแม่ใหญ่เลย ท่านพ่อของข้าต่างหากที่เป็นผู้กระทำผิด ผิดที่พาท่านแม่และอนุนางอื่นๆ เข้าไปในจวน ผิดที่ทำร้ายจิตใจของอดีตแม่ใหญ่ ข้าน่ะมิได้เห็นด้วยกับการกระทำของท่านพ่อหรอกนะเจ้าคะ แต่เพราะข้าเองก็เป็นเพียงแค่ลูก ข้ามิสามารถกระทำอันใดได้”“หน้าไม่อาย”ศิษย์พี่ที่เข้ามาทักพอพูดจบก็พากันเดินจากไป หวงซินอีถึงกับน้ำตาไหลออกมา การกระทำของบิดากำลังสร้างบาดแผลให้ตัวนางเอง ที่นางอยากสนิทสนมกับพี่หญิงโจวเจินเจินก็เป็นเพราะนางนับถือศิษย์พี่ และมีความสุขที่ได้รับความเอ็นดูนั้น แต่ถ้าหากสิ่งนี้มันผิด นางก็คงต้องหลีกหนีให้ไกลสินะ คุณหนูใหญ่สกุลหวงทำหน้าเศร้ามือบางยกขึ้นมาปาดน้ำตา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 14 ยังมีผู้ที่จมอยู่กับความรู้สึกผิด
โจวเจินเจินนั้นพยายามใช้ชีวิตในชาติภพนี้ให้เงียบสงบที่สุด แต่ก็ดูจะไม่เป็นไปตามที่นางได้ตั้งใจเอาไว้ เพราะความดีที่นางกระทำแม้จะปกปิดเช่นไรก็ปกปิดเอาไว้ไม่มิด หากจะให้เลิกทำ นางก็ละทิ้งนิสัยจากชาติภพเดิมมิได้ ในเรื่องของมิตรสหายก็มีทั้งคุณหนูและคุณชายจากหลากหลายสกุลมาผูกไมตรี โจวเจินเจินนั้นมิได้คบหากับทุกคนแต่นางเลือกคบผู้ที่เข้ามาหาด้วยความจริงใจเท่านั้น“เจินเจิน….ก่อนที่จะกลับจวน เจ้าจะไปแวะตลาดก่อนหรือไม่” กวงหลินเยว่ถามออกมาขณะที่กำลังนั่งการบ้านที่ท่านอาจารย์สั่งเอาไว้อยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ภายในสำนักศึกษาหลุนซี“อืม… วันนี้ข้าจะไปเยี่ยมท่านตาท่านยาย ท่านพ่อกับท่านแม่จะแวะมารับจ้ะ” เสียงเล็กตอบกลับพลางละสายตาจากกระดาษในมือ“เสร็จเสียที”โจวเจินเจินยกกระดาษขึ้นมาดูผลงานของตนเองแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจ ท่านอาจารย์สั่งให้พวกนางคัดบทกวีที่พวกนางหลงลืมจนท่องออกมามิได้ แม้โจวเจินเจินจะท่องได้แต่ทว่าท่านอาจารย์กลับมิได้เลือกนางให้เป็นตัวแทนของสหายร่วมห้อง“หืม…เสร็จแล้วหรือ เหตุใดถึงไวยิ่งนัก” ฟางจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 14 - 1 ยังมีผู้ที่จมอยู่กับความรู้สึกผิด
“ตามสบายเถิดลูก…. เจินเอ๋อร์ หลงเอ๋อร์มานั่งข้างๆ ตากับยายสิ” เสียงทุ้มแหบเอ่ยออกมาพร้อมมองไปยังหลานทั้งสองด้วยแววตาเอ็นดู“เติบโตกันถึงเพียงนี้แล้วหรือนี่” ฉินฮูหยินเอ่ยออกมาพลางสำรวจร่างกายของหลานทั้งสอง“เจินเอ๋อร์…. เจ้าแข็งแรงดีแล้วใช่หรือไม่”ใต้เท้าฉินถามหลานสาวด้วยน้ำเสียงห่วงใย เขามองเห็นเงาของบุตรสาวคนโตในร่างเล็กของโจวเจินเจิน ยามนางเยื้องย่าง หรือแม้แต่การปฏิบัติตนก็มีความคล้ายคลึงกันอยู่ไม่น้อย“เจ้าค่ะท่านตา”“วันนี้ท่านแม่หักห้ามใจมิให้ไปปฏิบัติธรรมได้เช่นไรกันหรือเจ้าคะ” ฉินเซี่ยหรงที่นั่งมองบิดามารดาพูดคุยกับบุตรทั้งสองของนางอยู่ถามมารดาออกมาด้วยความประหลาดใจ“ก็เพราะเจ้านั่นแหละที่ส่งบ่าวมาบอกท่านแม่ของเจ้าเสียก่อน มิเช่นนั้นวันนี้คงมิได้เห็นหน้า” ใต้เท้าฉินหยิบขนมส่งให้แก่หลานสาวแล้วเงยหน้าขึ้นมองบุตรสาวคนเล็ก“ท่านพี่ก็…. นั่นเป็นสิ่งเดียวที่น้องจะทำให้ลูกสาวของเราได้นี่เจ้าคะ”ฉินฮูหยินมองหน้าสามีแล้วเอ่ยออกมา โจวเจินเจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
บทล่าสุด
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 42 - 1 ได้กลับมา...เพื่อได้รับความรัก
“ท่านป้า… ท่านป้าเจ้าคะ”เสียงหวานเล็กที่ล่องลอยมาตามหมอกควันนั้นช่างแผ่วเบาจนโจวเจินเจินแทบจะไม่ได้ยิน นางค่อยๆ เยื้องย่างฝ่ากลุ่มหมอกควันที่ขาวโพลนมองแทบจะไม่เห็นสิ่งใด แต่แล้วภาพที่นางได้มองเห็นเบื้องหน้ากลับทำให้นางต้องตาเบิกโพลงด้วยความตระหนกตกใจ“จะ…เจินเอ๋อร์….”เสียงหวานขานนามของเด็กหญิงตรงหน้าออกมา รอยยิ้มจากใบหน้าเล็กนั้นทำให้นางร่ำไห้ด้วยความคะนึงหาผู้เป็นหลานสาว เจ้าของร่างที่แท้จริงที่นางได้มามีชีวิตใหม่“หลานยินดียิ่งนักที่ท่านป้าได้พบกับความรักที่แท้จริงแล้ว” เสียงเล็กดังแผ่วมาจากเด็กหญิงตรงหน้า“ใช่แล้วหลานรัก ป้าได้พบกับความรักที่ป้าไม่เคยได้รับมาในชีวิตก่อน มันช่างเป็นสิ่งที่งดงามยิ่งนัก”“ที่ท่านได้กลับมา… ก็เพื่อการนี้แหละเจ้าค่ะ ท่านป้า… ท่านเหมาะสมคู่ควรที่จะได้รับความรักจากทุกคน หลานขอให้ท่านป้าใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของร่างนี้ให้มีความสุขนะเจ้าคะ”ฉินเซี่ยหรูที่เป็นโจวเจินเจินในร่างผู้ใหญ่พยักหน้าทั้งน้ำตา ที่แท้สวรรค์ให้โอกาสนางได้กล
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 42 ได้กลับมา...เพื่อได้รับความรัก
หนึ่งปีต่อมาเสียงหัวเราะของเด็กน้อยวัยกำลังหัดเดินดังมาจากสวนดอกไม้ที่อยู่ภายในจวนสกุลเจียง นัยน์ตากลมจ้องมองไปยังบุตรชายตัวน้อยด้วยความห่วงใย ร่างเล็กกำลังเดินเตาะแตะตามซิ่วจิ่นไปรอบๆ สวนดอกไม้ที่กำลังผลิดอกบานสะพรั่งส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ แสงแดดอ่อนๆ ที่สาดส่องลงมานั้นไม่ได้ทำให้อากาศร้อนมากนัก แต่ทว่ากลับเย็นสบายไปด้วยลมหนาวที่พัดผ่านมา“ดื่มน้ำชาก่อนเถิดเจ้าค่ะนายหญิง” อี้ถงรินน้ำชาใส่ถ้วยชาให้แก่โจวเจินเจิน ควันของชาลอยกรุ่นปะทะกับอากาศ เหมันตฤดูปีนี้ไม่หนาวเท่าใดนัก“ข้าไม่เคยนึกถึงภาพเช่นนี้มาก่อนเลยอี้ถง” จู่ๆ โจวเจินเจินก็กล่าวออกมา อี้ถงยิ้มเพียงเล็กน้อย“แล้วคุณหนูใหญ่ของบ่าวมีความสุขใช่หรือไม่เจ้าคะ” โจวเจินเจินหันไปมองหน้าสาวรับใช้คนสนิทพลางพยักหน้า“เพียงแค่นี้ก็ไม่มีอันใดให้นึกเสียดายแล้วล่ะเจ้าค่ะ”คนฟังยิ้มออกมาในขณะที่สายตาก็ยังคงจับจ้องมองไปที่ร่างเล็กที่ส่งเสียงหัวเราะเอิ้กอ้าก จากเดินเพียงช้าๆ ตามหลังของพี่เลี้ยง คุณชายน้องเจียงจางหย่งกลับเร่งความไวขึ้นแซงหน้าซิ่วจิ่นไป โจวเ
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 41 - 1 หลานชายคนแรก
“น้องยินดีด้วยนะเจ้าคะท่านพี่ใหญ่ ในที่สุดพี่สะใภ้ก็ไม่เหม็นหน้าท่านแล้วคิกๆๆๆ”เจียงมู่หลานที่ได้ออกเรือนไปบุตรชายท่านเจ้าเมืองฮวาหลานเมื่อสามเดือนก่อนกล่าวหยอกล้อพี่ชายพลางหัวเราะออกมาวันนี้นางได้มีโอกาสกลับมาเยี่ยมเยือนท่านพ่อท่านแม่ พี่ชายใหญ่และพี่สะใภ้ รวมไปถึงหลานในท้องของพี่สะใภ้ หลังจากที่ไม่ได้แวะเวียนมานานนับเดือนเพียงเพราะไปท่องเที่ยวเมืองหลวงกับสามีของนาง นางนั้นทราบเรื่องที่พี่สะใภ้แพ้ท้องเหม็นพี่ชายตั้งแต่ก่อนออกเรือน ครั้นได้รู้ว่าพี่สะใภ้ไม่มีอาการแพ้ท้องแล้วจึงนึกสนุกแซวพี่ชายของตนออกมา เจียงมู่จื้อจึงยกกำปั้นขึ้นมาโขกศีรษะของนางอย่างแรง‘โป๊ก’“โอ๊ย!!! พี่ใหญ่ ท่านรังแกน้อง”“อืม… หมั่นไส้ ระวังเอาไว้ให้ดีเถิด ระวังถึงคราที่ตัวเจ้ามีครรภ์และมีอาการเช่นนี้ใส่น้องเขยบ้าง" เจียงมู่หลานหันหลังใส่พี่ชายแล้วไปฟ้องพี่สะใภ้ทันที“พี่สะใภ้ ดูสามีของท่านเถิด ช่างพูดจาได้ไม่น่าฟังยิ่งนัก”นางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเง้างอนจนโจวเจินเจินนึกขัน ทั้งที่สองพี่น้องวัยก็ห่างกันหลายป
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 41 หลานชายคนแรก
หลังจากที่กลับมาจากจวนสกุลโจว โจวเจินเจินก็ได้บอกเรื่องที่นางกำลังมีครรภ์ให้แก่ท่านพ่อและท่านแม่ของสามีได้ทราบ ใต้เท้าเจียงและเจียงฮูหยินนั้นต่างรู้สึกยินดีกับเรื่องที่ได้ยินยิ่งนัก เพราะการได้มีหลานคนแรกถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีของตระกูลเจียง เจียงฮูหยินที่กำลังจะกลายเป็นฮูหยินผู้เฒ่าถึงกับน้ำตาไหลลงมาอาบใบหน้าด้วยความปีติยินดี“นี่เรากำลังจะได้เป็นปู่เป็นย่ากับเขาแล้วหรือนี่ น้องมิได้ฝันไปใช่หรือไม่เจ้าคะท่านพี่” เจียงฮูหยินเอ่ยถามใต้เท้าเจียงออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“เจ้ามิได้ฝันไปหรอกหนาน้องหญิง ก็เจินเอ๋อร์บอกว่านางได้ให้ท่านหมอตรวจมาจากจวนสกุลโจวแล้ว ก็ย่อมเป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว ใช่หรือไม่เจินเอ๋อร์” ท่านใต้เท้าเจียงตอบภรรยาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนที่จะถามลูกสะใภ้ด้วยน้ำเสียงเช่นเดียวกัน“เจ้าค่ะท่านพ่อ ลูกกำลังมีครรภ์จริงเจ้าค่ะ ท่านหมอตู้ตรวจดูแล้วไม่ผิดแน่”ท่านหมอตู้นั้นเป็นหมอที่มีชื่อเสียงในเมืองฮวาหลาน มีหรือที่เขาจะตรวจผิดพลาด อีกทั้งอาการของนางก็บ่งบอกชัดเจนว่ากำลังมีครรภ์แน่นอน“ฮือ…. ขอบน้ำใจเ
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 40 - 1 จากเด็กน้อยผู้อ่อนแอ...สู่การเป็นฮูหยินของคุณชายตระกูลเจียง
สามเดือนต่อมาหลังจากออกเรือนไปโจวเจินเจินก็ไม่ลืมที่จะแวะเวียนกลับมาเยี่ยมเยือนบิดามารดาที่จวนสกุลโจว ใต้เท้าเจียงและเจียงฮูหยินเอ็นดูลูกสะใภ้ยิ่งนัก ทั้งสองไม่เคยห้ามให้นางได้ทำในสิ่งที่นางต้องการเลย ยิ่งสามียิ่งมอบความรักและคอยดูแลทะนุถนอมนางเป็นอย่างดี ทำให้โจวเจินเจินไม่นึกเสียใจเลยที่ได้ออกเรือนไปกับเขา“กลับมาเยี่ยมย่าทุกเดือนเช่นนี้ พ่อแม่สามีของเจ้ามิตำหนิหรือเจินเอ๋อร์….” ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยถามหลานสาวออกมาด้วยความสงสัย“ไม่เลยเจ้าค่ะท่านย่า ท่านพ่อท่านแม่เมตตาหลานยิ่งนัก หลานอยากจะไปที่ใด หรืออยากจะทำสิ่งใด ท่านทั้งสองมิเคยเข้ามายุ่งหรือนึกสงสัยในสิ่งที่ข้าทำเลยสักนิดเจ้าค่ะ”“ดี… ดียิ่งนัก เป็นโชคดีของหลานแล้วล่ะเจินเอ๋อร์… มีสามีที่รักและทะนุถนอมเจ้า ยังไม่ดีเท่ามีพ่อแม่สามีที่รักและเอ็นดูเจ้า” ฮูหยินผู้เฒ่ากล่าวออกมาทั้งใบหน้าที่ยิ้มแย้มนางรู้สึกยินดีกับหลานสาวยิ่งนักที่ได้พบกับตระกูลที่ดี ตั้งแต่ออกเรือนไปนางยังไม่เคยเห็นหลานสาวมีปัญหาอันใดมาบอกเล่าให้ฟังเลย ครั้นหลอกถามอี้ถงสาวรับใช้คนสนิ
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 40 จากเด็กน้อยผู้อ่อนแอ...สู่การเป็นฮูหยินของคุณชายตระกูลเจียง
โจวเจินเจินหัวใจเต้นแรงยามที่ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้น อี้ถงออกไปข้างนอกนานเกือบหนึ่งเค่อแล้ว นางในยามนี้ยังคงนั่งอยู่บนเตียงที่มีผ้าแพรสีแดงประดับตกแต่ง ผ้าคลุมหน้านั้นบางจนเห็นภาพของผู้ที่กำลังเยื้องย่างเข้ามา กลิ่นของสุราลอยมาแตะจมูก นางขยับกายด้วยความประหม่าก่อนที่ผ้าคลุมหน้าจะถูกสามีใช้คันชั่งเปิดออก ดวงหน้างามเผยออกมาปะทะกับแสงจากตะเกียงไฟสีเหลืองนวล ริมฝีปากหนาของเจียงมู่จื้อผุดรอยยิ้มออกมา“รอพี่นานหรือไม่…น้องหญิง”เขานั่งเคียงข้างนางพลางเอ่ยถามออกมา ดวงหน้างามฉายแววของความเขินอาย ครั้นยังเป็นฉินเซี่ยหรูนางไม่เคยมานั่งจ้องหน้ากับหวงจิงอวี่เช่นนี้ด้วยซ้ำ ทำให้นางไร้ประสบการณ์ในด้านนี้อย่างแท้จริง“มะ…ไม่นานเลยเจ้าค่ะ” เสียงหวานตอบเขาออกไป“ถ้าเช่นนั้น… เรามาดื่มเหล้ามงคลกันก่อนเถิด”โจวเจินเจินพยักหน้า ชายหนุ่มจึงลุกจากที่นอนแล้วเดินไปยังโต๊ะที่อยู่กลางห้อง จอกสุรามงคลและจอกเพื่อใส่สุราถูกเจียงมู่จื้อถือกลับมายังเตียงนอน เขารินสุราใส่จอกก่อนที่จะส่งให้แก่สตรีที่กำลังจะเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบู
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 39 - 1 พิธีแต่งงานที่เกิดขึ้นจากความรัก
ขบวนเจ้าบ่าวเดินทางมาถึงจวนสกุลโจวในยามเฉินเข้าสู่ยามเว่ย ญาติพี่น้องของเจ้าบ่าวอย่างฟานอี้ชงก็ได้เดินทางมาร่วมงานในวันนี้ด้วย กว่าที่เจ้าบ่าวจะเข้าไปในจวนสกุลโจวได้ก็ต้องผ่านด่านพี่น้องสกุลโจวทั้งสามอย่างโจวเจินหลง โจวเชิน และโจวหลินหลินที่มาช่วยกันทดสอบว่าที่พี่เขยใหญ่ อั่งเปาถูกแจกจ่ายให้ผู้มาร่วมงาน หรือแม้แต่ชาวบ้านที่มายืนชมขบวนก็ได้รับแจกอั่งเปาด้วยในยามเว่ย เจ้าบ่าวและเจ้าสาวเยื้องย่างเข้าไปในเรือนรับรองที่มีใต้เท้าโจว โจวฮูหยิน ฮูหยินผู้เฒ่า ญาติพี่น้องสกุลโจว และสหายสนิทของโจวเจินเจินรออยู่ด้านใน เจียงมู่จื้อครั้นที่ได้เห็นเจ้าสาวก็ถึงกับตะลึงเพราะวันนี้นางช่างงดงามยิ่งนัก แม้ดวงหน้างามจะซุกซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุม แต่เขารู้ดีว่าใบหน้านางนั้นงดงามถึงเพียงใด ทั้งสองเยื้องย่างไปหยุดอยู่เบื้องหน้าของใต้เท้าโจวและโจวฮูหยิน สาวรับใช้รินน้ำชาส่งให้ท่านเขยใหญ่“ท่านพ่อตา กรุณารับถ้วยชาจากลูกเขยผู้นี้ด้วยเถิดขอรับ” เจียงมู่จื้อส่งถ้วยน้ำชาให้แก่พ่อตาของตนพลางกล่าวออกมา มือหนาสั่นเครือยื่นไปรับถ้วยชามาแล้วยกขึ้นดื่มจากนั้นใต้เท้าโจวจึงได้กล่าวคำอวยพร“ขอ
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 39 พิธีแต่งงานที่เกิดขึ้นจากความรัก
วันต่อมาในยามเฉิน เจียงฮูหยินได้เดินทางมาเยือนจวนสกุลโจวพร้อมกับแม่สื่อ เพื่อเจรจาสู่ขอบุตรีคนโตของสกุลโจวให้แก่บุตรชายของนาง หลังจากที่เขาเพิ่งจะเดินทางกลับมาถึงเมืองฮวาหลานเมื่อวานนี้ เจียงฮูหยินนั้นได้หาฤกษ์หายามเตรียมความพร้อมในเรื่องนี้เอาไว้ครั้งที่บุตรชายให้นางมาขอหมั้นหมายคุณหนูใหญ่โจวเจินเจินแล้ว ครั้นบุตรชายเดินทางกลับมา นางจึงสามารถเดินทางมาสู่ขอว่าที่ลูกสะใภ้ได้เลย“ในเมื่อเด็กทั้งสองมีใจรักใคร่ชอบพอกันพวกเราก็มิขัดข้องอันใด กลับรู้สึกยินดียิ่งนักที่ลูกสาวจะได้ออกเรือนไปกับบุรุษที่ดีเช่นบุตรชายของท่าน”ฉินเซี่ยหรงกล่าวออกมายิ้มๆ ในเมื่อบุตรสาวของนางเลือกเปิดใจยอมรับคุณชายสกุลเจียงแล้ว นางก็ยินดีที่เด็กทั้งสองจะแต่งงานสร้างครอบครัวด้วยกันเสียที“ข้าสัญญาว่าจะให้ความรัก และความเอ็นดูต่อบุตรสาวของพวกท่าน ไม่ต่างกับนางเป็นลูกสาวแท้ๆ ของข้าเอง” เจียงฮูหยินกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจ ใต้เท้าโจวและภรรยาพยักหน้าให้กัน“ถ้าเช่นนั้นพวกเราสองคนก็มิมีอันใดต้องขัดข้องหรอกเจ้าค่ะ ว่าแต่… ท่านพี่หญิงได้ฤกษ์แต่งงานมาหรือยังเจ
ได้กลับมาครานี้...ข้าจะไม่แต่งงาน ตอนที่ 38 - 1 การกลับมาของหนุ่มคู่หมั้น
เสียงพูดคุยกันดังอยู่ภายในเรือนใหญ่นานนับครึ่งชั่วยาม โจวเจินเจินก็ได้ขอตัวไปพักผ่อนก่อนที่มื้อเย็นจะมาถึงอีกไม่กี่ชั่วยามข้างหน้า ผู้ใหญ่ทั้งสองไม่ได้รั้งหลานสาวเอาไว้เพราะอยากให้หลานสาวไปสำรวจเรือนนอนก่อนแล้วค่อยมาร่วมโต๊ะกันในมื้อเย็นร่างระหงเยื้องย่างไปยังเรือนนอนที่เคยเป็นของฉินเซี่ยหรงผู้เป็นมารดาของนาง ซึ่งอยู่ติดกับเรือนนอนของฉินเซี่ยหรู หรือเรือนนอนของนางในอดีตชาติ โจวเจินเจินนึกสงสัยไม่ได้จึงเดินไปดูเรือนนอนที่เคยเป็นของนางมาก่อน ทุกสิ่งที่อยู่ภายในห้องยังเป็นเช่นเดิมจนนางรู้สึกปวดใจ ที่เคยคิดว่าท่านพ่อท่านแม่ของนางในอดีตชาติจะตัดใจไปจากฉินเซี่ยหรูได้แล้ว แต่ทว่าความจริงมิได้เป็นเช่นนั้น พวกท่านยังคงระลึกถึงนางอยู่เสมอมา“คุณหนูใหญ่เจ้าคะ พวกบ่าวเตรียมน้ำให้อาบเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ”อี้ถงเดินตามมาบอกคุณหนูใหญ่อย่างรู้สึกเห็นใจ เพราะนางเองก็ทราบดีว่าเรือนนอนหลังนี้เป็นของผู้ใด คุณหนูใหญ่ของนางคงจะระลึกถึงคุณหนูใหญ่ฉินเซี่ยหรู ท่านป้าผู้ล่วงลับของนางโจวเจินเจินได้ยินเช่นนั้นจึงละสายตาจากเรือนที่เคยพักอาศัยในชีวิตก่อนแล้วกลับไปยังเรือนนอนที่เค
