บทที่ 91

อีกทั้งตอนนั้นแสงไฟของประตูร้านอาหารสาดลงมาจากศีรษะของทั้งสอง ยิ่งทำให้ใบหน้ามุมข้างแสนเย็นชาของเสิ่นซื่อแต่เดิมรับกับแสงนวล แม้แต่สายตาที่มองเธอ ยังอ่อนโยนขึ้นมาก

มองอยู่แบบนี้ ถือว่าทำให้คนคิดมากได้ง่ายๆเลยล่ะ

แต่ว่านี่คงเป็นปัญหาของมุมกล้อง ตอนนั้นเสิ่นซื่อกำลังคุยกับเธอ ต้องมองมาที่เธออย่างแน่นอน ไม่คิดว่าจะโดนคนถ่ายเอาไว้ได้พอดี

เธอต่อสายตรงโทรหาสือเวยทันที

"รูปนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ใครเป็นคนถ่าย?"

"เธอตื่นได้สักที รูปนั้นเป็นฝีมือของช่างภาพที่มีชื่อเสียงนิดหน่อยในวงการถ่ายภาพ หลังจากกลับไปก็โพสต์ลงบนเวยป๋อส่วนตัว ไม่คิดว่าจดังขึ้นมาซะอย่างนั้น ในอินเทอร์เน็ตต่างชมกันใหญ่ว่าเธอกับเสิ่นซื่อเป็นชายหล่อหญิงสวย เหมาะสมกันมาก"

จี้อี่หนิง: "......"

แม้รูปนี้จะถ่ายได้แค่หน้าด้านข้างของพวกเขา แต่คนที่รู้จักเขานั้น แค่เห็นก็มองออกแล้ว มิน่าเมื่อกี้เสิ่นเยี่ยนจือถึงได้โมโหขนาดนั้น

“ภาพนี้เป็นปัญหามุมกล้อง ฉันติดต่ออาเล็กของเสิ่นเยี่ยนจือแล้ว เอาแบบนี้ไปก่อน”

หากเรื่องนี้แดงขึ้นมา จะไม่เป็นผลดีต่อเธอแม้แต่น้อย

วางสายเสร็จ จี้อี่หนิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก็ยังไม่ติดต่อหาเสิ่นซื่อ แ