บทที่ 66 ผลดีเอ็นเอ

"ได้ครับเจ้านาย"

"ผลตรวจดีเอ็นเอ ฉันต้องการรู้ไวที่สุด"

"ครับ"

ร่างเล็กของนิคที่หลับไหลไปนานสองชั่วโมงกว่า ค่อย ๆ ขยับตัวด้วยความหิว เพราะต้องประหยัดของกินในห้องให้มากที่สุด เขารู้ฐานะของตนเองและแม่ว่ากำลังจะไม่มีเงินเหลือพอให้ถึงสิ้นเดือนนี้แล้ว กว่าเงินเดือนของมารดาจะออก เขาเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองกับแม่จะใช้ชีวิตยังไงต่อไป

เพราะมารดาเพิ่งไปทำงานได้เพียงแค่สามวันเท่านั้น ระหว่างเขากับมารดาไม่เคยมีความลับอะไรต่อกันยกเว้นบางเรื่อง ที่เป็นเรื่องน่าหนักใจจนเครียด มารดามักจะเก็บเอาไว้กับตัวเพียงคนเดียว เพราะไม่อยากให้หนูน้อยต้องเคร่งเครียดคิดมาก แต่นิคก็รู้อยู่เสมอถึงความทุกข์ใจของมารดา

"ตื่นแล้วเหรอนิค มาสิ มากินอาหาร ฉันซื้อของอร่อยมากมายเชียวนะ"

ราเชนทร์แทบอยากจะเรียกนิคว่าลูกสักครั้ง แต่ตอนนี้เขายังไม่มีหลักฐานอะไร จึงทำได้แค่เพียง ใจเย็นก่อนเท่านั้น จนกว่าผลดีเอ็นเอจะออกมา

"ทำไมคุณยังไม่ไปอีกล่ะฮะ หรือว่าคุณยังหาของสองชิ้นนั้นไม่เจอ ในห้องนี้ก็มีเพียงเท่านี้ล่ะฮะ แต่ถ้าคุณไม่พอใจ อยากจะทำให้มากกว่านี้ จะแจ้งตำรวจมาจับผมกับแม่ก็ได้นะฮะ จะได้สาแก่ใจของคุณ"

หนูน้อยกล่าวอย่างเย็นชาปนสิ