LOGINShare
บทที่ 15 มาเป็นหลานปู่จริง ๆ ได้มั้ย
Last Updated:
2025-04-09 14:22:25
Related chapters
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 16 เคยเป็นอะไรกัน
ดวงหน้าหมองหม่นเหี่ยวย่นมีริ้วรอยตามวัย กล่าวอย่างซึมเศร้า ดวงตามองไปด้านหน้าอย่างไร้จุดหมาย ก่อนที่จะหันมามองจ้องดวงหน้าหล่อราวเทวดาตัวน้อยของนิคอย่างรักใคร่เอ็นดูพร้อมกับสร้างความหวังในใจเล็ก ๆ ว่าบางทีเขาอาจจะลองเจรจากับราเชนทร์ให้ยอมรับเด็กชายตัวน้อยข้างหน้านี้เป็นบุตรบุญธรรม เพื่อเป็นทายาทสานต่อธุรกิจในวันข้างหน้า“ว้า... สงสารคุณปู่จังเลยครับ ดูสิฮะ คุณปู่หน้าเศร้า ไม่มีความสุขเลยผมอยากเห็นแต่คุณปู่ยิ้มอย่างเดียว ไม่อยากเห็นคุณปู่ทำหน้าสิ้นหวังซึมเศร้าแบบนี้เลยฮะคุณปู่ฮะ ตอนนี้นิคยังอยู่กับคุณปู่ที่นี่ คุณปู่ก็ช่วยยิ้มมีความสุข และถือซะว่านิคเป็นหลานชายคนหนึ่งของคุณปู่ก็ได้ นิคจะเป็นหลานชายของคุณปู่ จนกว่านิคกับหม่ามี๊จะไปจากที่นี่ ดีไหมฮะคุณปู่”“ดีสิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เรานี่มัน ช่างเอาใจคนแก่เก่งจริงเลยนะ ได้ยินเสียงของเราทุกวัน ปู่ก็มีความสุขไม่เหงาอีกต่อไปแล้ว หนูแอมหยุดอยู่ตรงนี้ก่อน ปู่อยากอยู่ตรงนี้ให้นาน ๆ มองดูความเจริญของที่นี่ หนูเข็นลุงมาตั้งนาน คงเหนื่อยแย่แล้ว นั่งพักก่อนเถอะ นิคก็ด้วย”เสียงเอ่ยอย่างอ่อนโยนเต็มไปด้วยความเมตตาเป็นห่วงของคุณเจสัน ทำให้ชนิดาภาถึงกับน้
Last Updated : 2025-04-09โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 17 หลานชายเจ้าของเกาะ
"ว้าว ที่นี่มีเด็กรุ่นเดียวกันกับผมด้วยเหรอฮะคุณปู่ พวกเขาเล่นกันสนุกจังเลยฮะ ผมอยากเล่นกับพวกเขาด้วย"มือเล็กของนิคชี้ไปทางเด็กกลุ่มหนึ่งที่กำลังวิ่งไล่กันมุ่งตรงมาทางพวกตนอย่างรู้สึกตื่นเต้น เพราะตั้งแต่เขามาถึงเมืองไทย เขายังคิดกับตัวเองเลยว่าเขาจะมีเพื่อนเล่นกับคนอื่นหรือเปล่า จะมีคนอยากเล่นกับเขาไหม "ไปสินิค นั่นน่ะเป็นลูกของคนงานที่นี่กันทั้งนั้น บ้านของพวกเขาก็อยู่แถว ๆ นี้แหละ หนูสามารถมาเล่นกับทุกคนได้เสมอ""ดีจังเลยฮะ งั้นผมเข้าไปเล่นกับพวกเขานะฮะหม่ามี๊ คุณปู่อนุญาตแล้ว หม่ามี้ห้ามปฏิเสธเป็นอันขาด นะครับหม่ามี้คนสวย”“จ้า ไปเถอะ” ร่างเล็กของหนุ่มน้อยรีบจากไปทันทีอย่างไม่รอช้า เมื่อเห็นเป้าหมายของตนเอง กลุ่มเด็ก ๆ ทั้งห้าคน เมื่อเห็นหนุ่มน้อยลูกครึ่ง วัยใกล้เคียงกับตนเองวิ่งเข้ามาในวงด้วย พร้อมกับทำท่าทางหยอกล้ออยากเล่นกับทุกคนด้วยความเป็นมิตร“นี่พวกนาย ฉันขอเล่นด้วยคนสิ ฉันชื่อนิคนะ เป็นหลานชายของคุณปู่เจสัน เจ้าของเกาะแห่งนี้”“ ฮะ นายเนี่ยนะ เป็นหลานเจ้าของเกาะ” เสียงถามด้วยความตกใจของเด็กน้อยคนหนึ่ง“เออ… กูว่าคงใช่ว่ะ นั่นไง เห็นไหม คุณเจสัน ยืนอยู่กับผู้หญิงสวย ๆ ค
Last Updated : 2025-04-09โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 19 ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ
"คุณผู้หญิงคะ ดิฉันว่าเด็กก็คือเด็กวันยังค่ำ คงจะไร้เดียงสา บางทีอาจจะไม่ได้ตั้งใจ ให้ทุกคนเข้าใจแบบนั้น" ป้าแก้วอดที่จะช่วยแก้ต่างให้กับสองแม่ลู"แกยังจะมาเถียงฉันอีก""ดิฉันไม่กล้าหรอกค่ะ ที่จะเถียงคุณผู้หญิง ดิฉันก็แค่แสดงความคิดเห็นเฉย ๆ เท่านั้นค่ะ"ป้าแก้วอดคิดในใจว่าหนูแอมกับหนุ่มน้อยคนนั้น ออกจากแสนดี นิสัยน่ารัก แต่ทำไมนะ คุณกรกนกกับนายหัวราเชนทร์ ถึงมองไม่เห็นเหมือนอย่างที่ทุกคนเห็นเลย สำหรับเธอแล้วคุณแอมไม่เห็นจะแสดงท่าทีตรงไหนว่าอยากจะได้มรดกจากคุณท่าน ส่วนเด็กน้อยคนนั้นก็คงจะพูดไปตามประสาเด็กและไม่คิดว่าคำพูดของตนเองจะกลายเป็นปัญหาใหญ่โตขึ้นมา สร้างความไม่พอใจให้กับใครบางคนที่นี่อย่างไม่รู้ตัว“นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ สองแม่ลูกก็โผล่หน้ามาทันที ตายยากเสียจริง”คำพูดแดดดันจากคุณกรกนก ทำให้ชนิดาภากับนิคที่เพิ่งเดินเข้ามาภายในตัวบ้านถึงกับหยุดเดินยืนนิ่งหน้าซีดสลดเพราะเธอไม่เห็นหน้าคุณกรกนกมาหลายวันแล้ว เธอรู้ตัวเองดีว่าคงอาจจะเป็นเพราะเธอกับนิคที่เข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านนี้ จึงทำให้เกิดความบาดหมางอีกครั้งเหมือนเมื่อครั้งอดีต แต่จะให้เธอทำอย่างไรได้ ต่อให้เธอไม่อยากมาที่นี่
Last Updated : 2025-04-09โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 20 หัวใจดวงเล็กที่แตกสลาย
ส่วนคุณกรกนก ถึงแม้สีหน้าที่แสดงออกมาจะเต็มไปด้วยความสะใจ แต่เธอก็ไม่เข้าใจตนเองเหมือนกันว่า ทำไมในหัวใจลึก ๆ ของเธอ ถึงรู้สึกผิดกับเด็กน้อยจนหัวใจบีบรัดแน่นเจ็บหน้าอกไปหมด ไม่ได้รู้สึกเหมือนสีหน้าที่แสดงออกไป ราวกับว่าเธอกำลังทำร้ายจิตใจสายเลือดของทามาเลซยังไงอย่างงั้น“นิคนั่นลูกจะไปไหน ขอตัวนะคะ” ชนิดาภาถึงกลับรู้สึกตกใจเช่นเดียวกับป้าแก้ว เพราะหลังจากที่หนุ่มน้อยกล่าวคำขอโทษอย่างสำนึกผิด หนุ่มน้อย ก็หันหลังวิ่งออกจากห้องนี้ทันทีพร้อมกับหยดน้ำตาแห่งความเสียใจ หลั่งไหลออกมาเป็นทางเป็นครั้งแรกในชีวิตตั้งแต่เขาจำความได้ มารดาผู้ให้กำเนิดแท้ ๆ ยังไม่เคยทำให้น้ำตาของเขาหลั่งไหลเลยสักครั้งชนิดาภารีบวิ่งตามบุตรชายตัวน้อยออกไปอย่างเป็นห่วง น้ำตาของเธอก็พลันหลั่งไหลออกด้วยความสงสารบุตรชายอย่างสุด ๆ นึกต่อว่าตัวเองที่ไม่มีปัญญาปกป้องลูกได้ เธอคงเป็นแม่ที่แย่มาก“หยุดก่อนนิค หม่ามี๊บอกว่าให้หยุด” เสียงตะโกนเรียกพร้อมกับแรงสะอื้นหอบเหนื่อยของมารดา ทำให้ร่างเล็กหยุดวิ่งทรุดตัวลงนั่งที่สนามหญ้า ด้านหน้าคฤหาสน์ชนิดาภายืนมองลูกชายตัวน้อยนั่งซุกหน้ากับหัวเข่าตัวเองอย่างสะอึกสะอื้นด้วยความสะเทื
Last Updated : 2025-04-10โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่21 กำลังใจของกันและกัน
“สู้ / สู้”สองแม่ลูกยกกำปั้นขึ้นชนกันอย่างให้กำลังใจซึ่งกันและกันคุณกรกนกที่ได้แต่ยืนมองผ่านทางกระจก จากภายในคฤหาสน์ออกมาทางหน้าบ้าน เห็นสองแม่ลูกนั่งกอดกัน ก่อนที่ต่างก็ยื่นมือเช็ดคราบน้ำตาให้แก่กันพร้อมเสียงหัวเราะที่ดังขึ้น หัวใจที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังในตัวทั้งสองแม่ลูกถึงกับรู้สึกอ่อนยวบ และรู้สึกผิดขึ้นมาในใจลึก ๆ กับสิ่งที่ได้กระทำออกไป ถึงแม้อีกใจหนึ่งจะคัดค้านว่านี่เป็นสิ่งที่สมควรแล้ว ที่สองแม่ลูกจะถูกต่อว่าแบบนั้น ป้าแก้วที่ยืนอยู่ด้านข้างชำเลืองมองผ่านไปทางกระจก เห็นภาพสองแม่ลูกทุกอย่างจนน้ำตาคลอแทบหลั่งไหลตามสองแม่ลูกด้วยความสงสาร แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเธอก็เป็นเพียงแค่คนใช้ของคฤหาสน์หลังนี้เท่านั้น“ฉันจะขึ้นไปดูคุณพี่สักหน่อย เธอจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ ไม่ต้องคอยติดตามรับใช้ฉัน”“ค่ะคุณกรกนก” ป้าแก้วก้มศีรษะเล็กน้อย เพื่อเป็นการให้ความเคารพและให้เกียรติเจ้านายสาว ก่อนจะแยกเดินจากไปที่ห้องครัวชนิดาภากับนิคจับมือกันเดินเล่นที่ริมชายหาด เมื่อรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ทั้งคู่ใช้เวลายาวนานนับชั่วโมงกับการนั่งเล่นที่ชายหาด“วันนี้อากาศร้อน ๆ หม่ามี้ว่าเรากลับไปที่บ้านกันดีกว่า
Last Updated : 2025-04-10โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 22 นายหัวราเชนทร์
น้ำเสียงกล่าวอย่างพาล ๆ ของนายหัวทำให้อภิชาติที่กล่าวถามถึงกับยิ้มเหย ๆ และบอกตัวเองว่า(ไม่น่าถามประโยคนี้ออกไปเลย)“นายหัวครับ ผม เอ่อ… ได้ยิน พวกพนักงานด้านหน้าเกาะเขาพูดคุยกันเมื่อวาน เห็นเขาลือกันทั่วว่าคุณเจสันมีหลานชายแล้ว ว่าแต่นายหัวรับลูกบุญธรรมที่ไหนมาเหรอครับ”“ว่าไงนะ ลูกบุญธรรมงั้นเหรอ ทำไมฉันถึงพึ่งได้ยินเรื่องนี้” ราเชนทร์ตกใจกับสิ่งที่พึ่งได้รับรู้ “อย่าบอกนะครับว่านายหัวไม่รู้เรื่องนี้ เห็นเขาว่าเป็นเด็กลูกครึ่งหน้าตาหล่อ ๆ ดวงตาสีเดียวกับนายหัวเลย ทำไมนายหัวไม่พามาแนะนำให้พวกเราได้เห็นได้รู้จักบ้างล่ะครับ”“ฉันไม่ได้รับเด็กที่ไหนมาเป็นลูกบุญธรรมทั้งนั้น แกแน่ใจนะเรื่องนี้”“แน่ใจครับนายหัว ถ้านายหัวไม่เชื่อนายหัวลองถามคนอื่นดูก็ได้ครับ”“ต้องเป็นแด๊ดแน่ ขอบใจมากที่บอกเรื่องนี้กับฉัน”ร่างสูงหล่อคมเข้มรีบเดินแยกตัวจากไปอย่างอารมณ์ฉุนเฉียว(หรือพ่อของเขาจะรับลูกบุญธรรมของชนิดาภามาเป็นหลานบุญธรรมไปแล้วโดยที่ไม่ปรึกษาเขา) เมื่อความคิดนี้โผล่ขึ้นมาในหัวราเชนทร์ สีหน้าเหี้ยมเกรียมแทบอยากฆ่าชนิดาภากับลูกให้ตายไปตรงหน้า หากในตอนนี้สองแม่ลูกอยู่ตรงนี้ด้วยนาน ๆ ทีเหล่าคนงา
Last Updated : 2025-04-10โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 23 การเผชิญหน้าของสองพ่อลูก
“มึงจะเอ่อ... อีกนานมั้ย ไอ้หาญ”“ปะ เป็น ลูกคุณชนิดาภาครับนายหัว”หาญตอบอย่างกล้า ๆ กลัว ไม่เต็มเสียงนักสงสัยคราวนี้คุณนิคซวยแน่ ไม่ได้การแล้วต้องไปตามคุณแอมเร่งด่วน“เออ… นายหัวครับ ผมขอไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะครับ ปวดหนักซะด้วย”นิคเล่นเพลินกับเหล่าลูกคนงาน จนตามพวกเขามาจนถึงที่ท้ายเกาะ“ลูกของยัยผู้หญิงคนนั้น ไอ้เด็กเหลือขอ” ร่างสูงก้าวเดินดุ่ม ๆ มุ่งตรงไปหาเด็กน้อย ที่เล่นกับเพื่อน ๆ อย่างสนุกสนาน โดยที่ไม่รู้ว่าพายุลูกใหญ่โต และบุคคลที่นิคอยากเห็นนักหนากำลังหอบพายุทอร์นาโดเพื่อมาถล่มเด็กน้อยแล้ว“ไอ้หนู เธอใช่ไหม ที่เป็นลูกของชนิดาภา” มือหนาใหญ่ที่แตะลงบนไหล่เล็ก เมื่อหนุ่มน้อยกำลังหันหลังเล่นกับเพื่อนอยู่ เสียงกล่าวอย่างดุดันจากทางด้านหลังบวกกับน้ำหนักมือที่กดลงบนไหล่เล็กทำให้นิคถึงกับสะดุ้งตกใจ ค่อย ๆ หันมามองสบตาด้วย“ชนิดาภาเป็นหม่ามี้ของผมเองฮะ ว่าแต่คุณลุงเป็นใครเหรอฮะ”ดวงตาคมกริบถอดแบบนายหัวราเชนทร์จ้องมองสบตานายหัวอย่างไม่เกรงกลัว ถึงแม้หัวใจดวงเล็ก ๆ จะรู้สึกหวั่น ๆ และสั่นเทาขึ้นมาบ้างเล็กน้อยแต่เมื่อเขาสัญญากับแม่แล้วว่าเขาจะเป็นเด็กผู้ชายที่เข้มแข็งไม่ร้องไห้อ่อนแ
Last Updated : 2025-04-10โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 24 สุดทน
เสียงเล็กใสตะโกนดังก้องทั่วหาด แต่คนงานทุกคนทำได้เพียงมองดูเท่านั้น ใครกันจะกล้ายุ่งเรื่องเจ้านาย “เงียบไปเลยนะไอ้เด็กเวร ที่นี่ใครจะกล้าช่วย ฉันก็เป็นเจ้าของที่นี่ ถ้าแน่จริง ก็ตะโกนให้ดังกึกก้องทั่วทั้งเกาะมายาเลยสิ เผื่อแม่ของเธอจะได้ยิน ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าแม่ของเธอจะกล้ามาช่วยเธอไหม” ตุ๊บร่างเล็กร่วงลงกับพื้นทราย จนนิคนั่งกลิ้งกับพื้น มือเล็กคลำก้นบีบนวดเบา ๆเพื่อคลายเจ็บ หนูน้อยเงยหน้าขึ้นมองสบตานายหัวราเชนทร์ ด้วยสายตาโกรธแค้น“ทำไม แค้นฉันงั้นเหรอ ถึงได้มองด้วยสายตาแบบนั้นไอ้หนูน้อย รอให้แกโตขึ้นมากกว่านี้ ค่อยมาแก้แค้นเอาคืนกับฉันก็ได้ ตัวเท่ากระเปี๊ยก อย่ามาทำซ่าส์กับฉัน จำไว้”คนงานชาวบ้านกับเด็ก ๆ ที่มองอยู่ไกล ๆ ต่างก็รู้สึก สงสารเด็กน้อย ที่ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้นายหัวโกรธมากขนาดนี้ด้านหน้าของเกาะภายในรีสอร์ท ชนิดาภาได้รับคำสั่งจากคุณเจสันให้เข้ามาทำงานช่วยผู้จัดการรีสอร์ท ดูแลลูกค้าและความเรียบร้อยเริ่มงานเป็นวันแรก“คุณแอมครับ คุณเเอมเกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ”“มีอะไรเหรอคะพี่หาญ”“นายหัว… นายหัวครับ กำลังเล่นงานคุณนิคใหญ่เลย อยู่ที่ท้ายเกาะฟาร์มมุกครับ เฮ่ย เหน
Last Updated : 2025-04-10
Latest chapter
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 83 พี่จะเป็นเจ้าชายของเธอตลอดไป(จบ)
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า แหม... นายหัวนี่ตลกนะคะ” ป้าแม่บ้านหัวเราะทั้งน้ำตาเช่นเดียวกับคุณกรกนกด้านหน้าโรงพยาบาลสามแม่ลูกพึ่งลงจากรถโดยสารสีหน้าเศร้าสร้อยไร้ซึ่งความสุข ดวงตาของชนิดาภากับนิคยังบวมเบ่งแดงก่ำ“หม่ามี้คุณย่าจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ” นิคเงยหน้าถามในขณะที่กำลังอยู่ในลิฟท์กับมารดา“แน่นอน พวกเราคือกำลังใจของท่าน ต่อไปเราจะไม่กลับไปที่เชียงรายอีก หม่ามี้ตัดสินใจแล้วที่จะขายที่นั่น เราจะอยู่ที่เกาะแก้วมายาเป็นเพื่อนและดูแลคุณย่าของหนู”“เย้ ดีจังเลยครับ ถ้าคุณย่ารู้ต้องดีใจมากแน่”รอยยิ้มดีใจของนิคที่เธอพึ่งได้เห็นเป็นครั้งแรก ตั้งแต่นิคได้รู้ข่าวของบิดา เขาเศร้าตลอด จนเธอนึกเสียใจที่ตนเองมีส่วนทำลายความสุขของลูกด้วย เธอเองก็เสียใจและเจ็บปวดไม่แพ้นิคกับคนอื่นก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูดังก่อนเปิดเข้ามา ชนิดาภากับนิคยืนนิ่งราวกับช็อค น้ำตาทั้งสองไหลพล่านจนตัวโยน ความฐิติในใจหญิงสาวหายหมดสิ้น ขอเพียงเขายังมีชีวิตอยู่“แด๊ดยังไม่ตาย หม่ามี้แด๊ดยังไม่ตาย ไชโย” นิควิ่งเข้ากอดบิดาแน่นเช่นเดียวกับราเชนทร์ ที่อ้าแขนรอรับ“แด แด กอด นันนี่ ด้วย”เสียงใสที่ยังพูดไม่ชัดเท่าไหร่นัก กับสองแขนท
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 82 ผีนายหัว
“เอ่อ... คือ... เท่าที่ผมรู้ นายหัวประสบอุบัติเหตุขากลับจากเชียงรายจนรถไหม้ทั้งคัน เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว หลังจากมาพบคุณ”“หมายความว่า... ฮือ ฮือ เขา... เขา... ““ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีงานต้องไปจัดการต่อ หากเป็นไปได้รบกวนคุณแอมนำเอกสารของตัวเองและเด็กไปให้ผมด้วยนะครับ ผมจะได้ติดต่อทำเรื่องตามพินัยกรรมให้เสร็จ”“ขอบคุณค่ะที่คุณทนายอุตส่าห์เสียเวลามาที่นี่ตั้งไกล”“มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ เอ่อ... ไม่ทราบว่าคุณแอมทราบหรือเปล่าครับ ว่าคุณกรกนกตอนนี้ก็กำลังอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะตรอมใจที่เสียคุณราเชนทร์ ตอนนี้กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”“พรุ่งนี้เราทั้งสามจะไปที่นั่นค่ะ ขอบคุณนะคะ พวกเราไม่เคยรู้มาก่อน อาจเป็นเพราะไม่มีใครรู้ว่าจะติดต่อพวกเราที่ไหน”ทนายความกลับไปแล้ว น้ำตาของเธอยังคงหลั่งไหลเช่นเดิม เป็นเพราะคำพูดของเธอ เขาถึงได้จากไปแบบนี้ชนิดาภานึกโทษตัวเอง ความเจ็บปวดในใจกับการสูญเสียจนนึกอยากตายตามเขาไป หากเธอไม่มีลูกให้ต้องดูแล เธอคงเลือกตามคนรักไปแล้ว เธอไม่คิดว่าเขาจะยกเงินในบัญชีมากมายให้กับเธอ นี่เขารักเธอจริงงั้นเหรอ เธอไม่น่าปฏิเสธเขาเลย “ฮือ ฮือ แอมม
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 81 พินัยกรรม
“ปล่อยค่ะ ฉันมีคนรักแล้ว เกิดเขามาเห็นเข้าจะเข้าใจผิดได้นะคะ ฉันหมดรักคุณแล้ว ปล่อยเถอะค่ะ เราเป็นแค่พ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น”อ้อมแขนแกร่งหมดเรี่ยวแรงปล่อยเธอเป็นอิสระ ร่างสูงในตอนนี้เสมือนร่างไร้วิญญาณ มองดูเธออย่างรักหมดใจ น้ำตาที่หญิงสาวไม่เคยเห็นหลั่งลงมาอย่างไม่อาย “ขอบคุณที่เคยรักและจริงใจกับพี่เสมอมา พี่ไม่ดีเอง พี่มันเลว ไม่สมควรจะได้ความรักตอบจากแอมมี่หรอก ตอนนี้พี่รู้ตัวเองแล้ว ว่าพี่มันเลว ต่อให้แก้ไขตัวเองให้ดีในตอนนี้คงไม่มีความหมายสำหรับแอมมี่แล้ว ขอให้ผู้ชายคนนั้นรักแอมมี่ให้มาก ๆ และเอ็นดูลูกของเราเสมือนลูกแท้ ๆ ลาก่อน”รถยนต์วิ่งออกไปนานแล้ว แต่ชนิดาภายังคงยืนนิ่งทั้งน้ำตาอยู่ตรงนั้น ทุกคำพูดของชายหนุ่มเจ้าของหัวใจเธอยังดังก้องในหัวเหมือนคำสั่งลาไม่มีผิด จนใจดวงเล็กรู้สึกเป็นห่วงและสังหรณ์แปลก ๆ ตลอดทั้งคืนเธอนอนแทบไม่หลับ อีกทั้งยังฝันร้ายให้ต้องหวาดผวาหนึ่งเดือนต่อมาเกาะแก้วมายาเต็มไปด้วยความเศร้าเมื่อคุณกรกนกตรอมใจล้มป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ตั้งแต่ราเชนทร์ขับรถกลับจากเชียงรายในครั้งนั้นประสบอุบัติเหตุรถยนต์ไหม้เกรียมทั้งคัน ตำรวจสันนิฐานว่าเขาตายในกองเพลิ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 80 ตามเมีย
“เราไม่มีสิทธิ์จะไปห้ามหนูแอมมี่ได้รู้มั้ย เขาหย่ากับเราตั้งนานแล้ว ตอนนี้มีแค่สถานะพ่อและแม่ของนิคกับฮันนี่เท่านั้น แค่หนูแอมมี่ไม่กีดกันการพบเจอกับลูกแกก็ดีเท่าไหร่แล้ว”คำตอบมารดาทำให้ชายหนุ่มใจห่อเหี่ยวแทบหมดแรงกายแรงใจที่จะสู้ต่อ ขากำยำทั้งสองรู้สึกเหมือนแผ่นดินตรงหน้ากำลังจะทรุดตัวลงหายไป“แต่เธอเป็นเมียผม ถึงจะเป็นเมียที่หย่าไปแล้ว แต่ผมเชื่อว่าที่ผ่านมาเธอมีผมคนเดียวแน่ ผมจะไปตามทุกคนกลับมา ผมจะแต่งงานกับแอมมี่ใหม่ ขอตัวนะครับแม่”ราเชนทร์รีบเดินขึ้นไปบนห้องอาบน้ำแต่งตัวใหม่ เก็บเสื้อผ้าเข้ากระเป๋าใบเล็ก“เฮ่อ... แม่ขออวยพรให้แกสมหวังนะราเชนทร์”จ. เชียงราย ราเชนทร์เคยมาที่นี่ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อนตอนที่พัสกรกับแพรลตาจัดงานแต่งงานกัน ชายหนุ่มขับรถมาเพียงคนเดียวด้วยความรีบร้อน แม้ร่างกายยังไม่ได้พักผ่อนเลยสักนิดก็ตาม“อุ้ย พี่ราเชนทร์นั่นเอง แพรนึกว่าใครที่ไหนซะอีกค่ะ เชิญเข้าบ้านก่อนสิคะ”แพรลตายิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าแขกในยามวิกาลใกล้สามทุ่ม“ขอโทษทีนะ ที่พี่มารบกวนในตอนนี้”“รบกวนอะไรกันคะ แพรชวนพี่มาเที่ยวที่นี่ตั้งหลายครั้ง แต่พี่ก็ไม่ยอมมาเลย”“เออ... น้องแพรค
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 79 เมียไม่ยอม
“พี่จะนอนด้วย”“ไม่ค่ะ ออกไปสิคะ”ราเชนทร์ไม่ฟังเดินเลี่ยงร่างบางในชุดนอนน่ารักเหมือนเด็กสาววัยรุ่นลายคิดตี้สีชมพูยาวเหนือหัวเข่า โชว์เรียวขาขาวนวลเนียวสวยจนเขาแอบลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหายหิว อยู่ใกล้กันแต่ไม่อาจจับเธอมากลืนกินได้ ทรมานเขาโดยแท้“แด แด มาแย้ว”มือเล็กกลมป้อมยกชูให้บิดาอุ้มปากเล็กยิ้มกว้างทั้งน้ำตาอาบแก้ม เมื่อเห็นพ่อแม่เดินมาหาตน“มาครับเด็กดี แด๊ดดี้มาแล้ว ขอนอนด้วยคนนะครับ”“นอน นอน นี่ แด้ เหม็น”หนูน้อยย่นจมูกโด่งเรียวเล็ก เมื่อได้กลิ่นเหล้าโชยมาแตะปลายจมูก ราเชนทร์กำลังจะก้มลงหอมแก้มลูกสาวโดยลืมไปว่าเขาพรมเหล้าตามเสื้อผ้าและดื่มมาเล็กน้อยตามแผนการที่หารแนะนำ เพื่อแกล้งเมาเข้าหาเมีย แต่ตอนนี้แผนเสียหมดแล้ว“ขอโทษที แด๊ดไปอาบน้ำก่อน”ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำสักพัก ก่อนออกมาในชุดเสื้อคุมเรียบร้อย ชายหนุ่มมองภาพบนเตียงอึ้งปนอิจฉาลูกสาวตัวน้อย ที่มือเล็กอวบกำลังล้วงจับแตะต้องดอกบัวตูมของมารดาเล่น“แบ่งแด๊ดเล่นด้วยได้หรือเปล่าฮันนี่”ปากกล่าวกับบุตรสาว แต่ดวงตาเร่าร้อนมองสบตาเธอ จนหญิงสาวหน้าร้อนผ่าวเขินอาย ชายหนุ่มลอบกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนนี้เขากล้
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 78 ตกสวรรค์
เกาะแก้วมายาตลอดทั้งอาทิตย์ที่มาอยู่ที่นี่ ชนิดาภาไม่ยอมคุยและคอยหลบหน้านายหัวราเชนทร์เสมอ ส่วนนิคกับมีความสุขกับเพื่อนเก่าบนเกาะ จนลืมความโกรธเคืองที่มีต่อบิดาและคุณย่าหมดแล้ว เขาชอบที่นี่และอยากอยู่ที่นี่ ยิ่งตอนนี้บิดากับคุณย่าเอาใจเขาทุกอย่าง จนความบาดหมางแทบไม่เหลือตามประสาเด็กโกรธง่ายลืมง่าย“นิคมานี่สิลูก” เสียงอ่อนโยนของคุณย่าเรียกขาน“มีอะไรหรือครับคุณย่า โอ้โห เรื่องเพชรเยอะจังเลยครับ”“หลานชอบชุดไหน ย่าจะยกให้ เอาเก็บไว้วันข้างหน้าเวลาหลานไปสู่ขอสาวไงลูก”“เออ... จะดีหรือครับ ตอนนี้พึ่งแปดขวบเองนะครับ อีกนานกว่าผมจะโต”“ดีสิจ๊ะ ถือว่ารับขวัญหลานชายคนโต ส่วนหลานฮันนี่ต้องชุดนี้ หลานว่าสวยมั้ย”“สวยมากครับ งั้นผมเอาก็ได้ครับ ตอนนี้ผมยังเก็บไม่เป็นให้หม่ามี้เก็บให้ได้หรือเปล่าครับคุณย่า”“ได้สิจ๊ะ ชุดใหญ่นี้ย่าจะให้หม่ามี้ของหลาน จะได้มีไว้สวมใส่ออกงานกับพ่อหนู”“คุณย่าไม่เกลียดหม่ามี้แล้วเหรอครับ” คุณกรกนกชะงักอึ้งเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างกับคำถาม“ตอนนั้นย่าผิดไปแล้วลูก ตอนนี้ย่าปรับปรุงตัวเองแล้ว ย่าน่ะรักแม่หนูเหมือนลูกสาวคนหนึ่งแล้วล่ะ ดีมั้ย”“ดีจังเลยครับที่คุณย่ารักหม่
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 77 เมียผมกลับมาแล้ว
“คุณพี่คะ หนูแอมกับหลานกลับมาแล้วนะคะ คุณพี่มีหลานเป็นทายาทรุ่นต่อไปจากราเชนทร์แล้วนะคะ ลูกเราจะไม่อยู่โดดเดี่ยวในยามแก่ชราแล้วนะคะ นี่คือหลานสาวของเราเธอน่ารักมาก” เธอกล่าวกับสามีด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตาชนิดาภามองภาพนั้นน้ำตาซึม ไม่คิดว่าผ่านไปหลายปี คุณกรกนกจะเปลี่ยนไปมากเช่นเดียวกับนายหัว“แด๊ดครับ เมียผมกลับมาแล้วครับ” ราเชนทร์ตั้งใจพูดให้ร่างเล็กที่นั่งด้านข้างได้ยิน“นี่คุณ ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ”“ก็เป็นความจริงนี่”“หนูแอมบอกคุณลุงสิลูก ว่าหนูจะกลับมาอยู่ที่เกาะแก้วมายา รู้มั้ยลุงเจสันของหนูรักหนูมากแค่ไหน ป้าเองขอโทษกับทุกเรื่องที่ผ่านมา ราเชนทร์รักหนูมากนะ อาจรู้ตัวช้าไปหน่อย แต่ป้าหวังว่าหนูจะให้อภัยป้าและราเชนทร์ อย่าไปไหนอีกเลยนะหนูแอมมี่”ดวงหน้าวิงวอนขอความเห็นใจจากมารดาชายหนุ่มกล่าวทั้งน้ำตาซึม ทำให้หญิงสาวไม่อาจแข็งใจตอบปฏิเสธได้“เอ่อ คือ หนู คงไม่สะดวกกลับมาอยู่ที่เกาะหรอกค่ะ เพราะหนูซื้อบ้านให้ตัวเองแล้ว”“นี่หนูจะปฏิเสธคำสั่งก่อนเสียคุณลุงงั้นเหรอ หากยังมีชีวิตอยู่เจสันคงเสียใจแย่ ฮือ ฮือ คุณพี่คะ คุณพี่ได้ยินมั้ยคะว่าหนูแอมมี่ขัดคำสั่งของคุณพี่ จะพาหลานหนีไปอีกแล้ว ฮือ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่76 ลูกเมียผมเอง
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ไอ้หาญแกมารับแขกแทนฉันที”“ได้ครับนายหัว อุ้ย คุณแอม คุณแอมจริงด้วย สวัสดีครับคุณแอม คุณแอมไปอยู่ที่ไหนมาครับ รู้มั้ยครับนายหัวตามหาคุณแอมมาโดยตลอด คุณท่านทั้งสองก็รอคุณแอมเสมอ” ชนิดาภาทำหน้าไม่ถูกกับสิ่งที่ได้ยิน“มาสิ พี่จะพาเข้าไปกราบคุณพ่อ” มือหนายื่นโอบเอวบางบังคับออกเดิน“ปล่อยมือคุณออกเถอะค่ะ ฉันเดินไม่สะดวก”“ใช่ครับ นายหัวควรปล่อยมือจากเอวหม่ามี้ได้แล้ว”นิคที่วิ่งตามมาทันกล่าวท้วงติง แต่นิคต้องตกใจนอกจากนายหัวไม่ปล่อย ยังเอื้อมมือหนามาจับกุมมือเล็กของเขาจูงเดินไปด้วยกัน ความอุ่นที่มือทำให้ฐิติในใจนิคแทบเลือนหายผู้คนในงานต่างหันมามองภาพตรงหน้า ภาพทั้งสี่บ่งบอกถึงความเป็นครอบครัว หนูน้อยยิ้มสวยราวกับนางแบบโพสท่าไร้เดียงสาอย่างน่าเอ็นดู ทำให้บรรยากาศเศร้าหมองของงานศพเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงซุบซิบอยากรู้เริ่มดังไปทั่วงาน ไม่เว้นแม้แต่นักข่าวแชะ แชะ แชะแสงเฟลซทำให้ชนิดาภายกมือป้องตาหนูน้อยด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าจะมีกองทัพนักข่าวในงานนี้ด้วย ถึงแม้ตระกูลของนายหัวจะมีชื่อเสียงโด่งดังติดอันดับในต่างประเทศ“ใครคะนายหัว ช่วยตอบคำถามหน่อยค่ะ”“ภรรยากับลูกผมเองครับ
โซ่รักภรรยาชิงชัง บทที่ 75 ขอบคุณที่กลับมา
วันนี้เป็นงานศพวันสุดท้ายก่อนที่จะเผาในตอนบ่ายสามโมงเย็น คุณเจสันเมื่อก่อนนับถือคริตส์ แต่เมื่อได้แต่งงานกับภรรยาชาวไทย เขาที่ชื่นชอบความเป็นไทยก็เปลี่ยนมานับถือพุทธอย่างถาวรแพรลตากับพัสกรอยู่ช่วยงานศพได้สามวันแล้ว พวกเขาตั้งใจว่าหลังเผาศพเรียบร้อยก็จะกลับเชียงราย เหล่าคนงานทั่วเกาะและในบริษัททุกสาขาล้วนส่งตัวแทนมาช่วยงานอย่างเต็มใจราเชนทร์ที่คอยทำหน้าที่รับแขกทั้งในและนอกสีหน้าเศร้าหมองแทบไร้รอยยิ้มดวงตาคมเหลือบมองรอบงานเสมอด้วยความหวัง ว่าจะเห็นชนิดาภากับลูกบ้าง แต่ความหวังเหล่านั้นคงไม่มีแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเผา โชคดีที่สองหนุ่มน้อยมายืนเป็นเพื่อนคอยชวนคุยสร้างบรรยากาศให้ไม่เศร้าเกินไป“หม่ามี้ฮะ นั่นน้องกายกับน้องสิงห์นี่นา พวกเขารู้จักคุณปู่ด้วยเหรอครับ”นิคทำหน้าสงสัยถามมารดาอย่างตัดสินใจว่าจะเข้าไปเลยดีมั้ย อีกใจก็กลัวจะถูกคุณกรกนกกับนายหัวราเชนทร์ขับไล่ออกมา เขาและแม่กับน้องเหมารถโดยสารจากสนามบินมาที่นี่ และอยู่ในรถมาสักพักแล้วอย่างตัดสินใจไม่ได้“นี่ค่าโดยสารค่ะ ไม่ต้องทอนนะคะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง”ทั้งสามลงจากท้ายรถโดยสารมุ่งหน้ามาที่น้องกายกับน้องสิงห์ ที่คอยทำหน้าที่รั
