เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 622
บทที่เกี่ยวข้อง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 623
“คุณ คิดว่าตัวเองคู่ควรเหรอ?”คำพูดอันสงบของเย่ซิว เป็นเหมือนกับสายฟ้าที่ฟาดลงมา ทุกคนล้วนรู้สึกเหลือเชื่อนั่นคือการชักชวนจากเฉอเซียจื่อเชียวนะ!บนโลกนี้จะมีคนตัดใจปฏิเสธเธอลงได้อย่างไร?ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาคงแทบควักหัวใจออกมาให้เธอรอยยิ้มบนใบหน้าของเฉอเซียจื่อหายไป เธอมองไปที่เย่ซิวอย่างเย็นชา "นายแน่ใจเหรอ?"เย่ซิวไม่ตอบ เป็นเหมือนต้นสนที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงนั้น มั่นคงและสง่างาม ขณะเดียวกันก็แผ่จิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่พี่หลงโบกมือ "ในเมื่อไอ้เด็กนี่มันไม่รู้จักที่ตาย งั้นก็ฆ่าเขาซะ!"ยอดฝีมือกลุ่มใหญ่คำรามลั่น พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับอาวุธต่าง ๆ ในมือเมื่อเผชิญหน้ากับการปิดล้อมของคนกลุ่มนี้ เย่ซิวเพียงยกเท้าขวาขึ้นแล้วกระทืบเบา ๆตู้ม!พลังที่มองไม่เห็นระเบิดออกมา ก่อให้เกิดคลื่นกระแทกอันรุนแรงที่กวาดล้างทุกสิ่งยอดฝีมือหลายสิบคนไม่แม้แต่จะทันกรีดร้อง พวกเขาก็ล้มลงและหมดสติไปตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!เย่ซิวยืนยกมือขึ้นไพล่หลัง ฉีกมิติ แล้วเดินไปหาพี่หลงลมปราณดุจดั่งมังกร ทำให้ผู้ชมทั้งสนามตะลึงงัน!แรงกดดันที่มองไม่เห็นและน่าสะพรึงกลัวกดทับพี่หลงและเฉอเซียจื่ออย่างกะทันหันทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 624
ทันทีที่วัตถุนี้วางอยู่ในมือ กระบี่หงส์โบยบินในตันเถียนของเย่ซิวก็ตอบสนองและบินออกมาโดยอัตโนมัติทั้งสองสิ่งปะทะชนกันกลางอากาศ แต่น่าแปลกที่ไม่มีเสียงใด ๆ เกิดขึ้นเฉอเซียจื่อรู้สึกพรั่นพรึงมาก ภาพตรงหน้ามันเกินกว่าที่เธอจะเข้าใจได้แล้ว!เย่ซิวที่อยู่ตรงหน้าเธอ เพิ่มความลึกลับขึ้นอีกชั้นหนึ่งในไม่ช้า ต่างหูก็ถูกหลอมเข้ากับกระบี่หงส์โบยบินเย่ซิวถือกระบี่ และรู้สึกว่ามันหนักขึ้น ราวกับมีบางอย่างพยายามจะหลบหนีออกจากมันแต่คลับคล้ายกับขาดอะไรไป จึงล้มเหลวในที่สุดแต่สามารถสัมผัสได้ว่าระดับของกระบี่หงส์โบยบินถูกยกระดับขึ้นไปอีกขั้นแล้วตอนนี้กระบี่เล่มนี้แข็งแกร่งแค่ไหน ตัวเขาเองก็ไม่สามารถประเมินได้อ้าปากแล้วกลืนกระบี่หงส์โบยบินลงท้องอีกครั้ง ฉากนี้บังเอิญถูกพี่หลงที่เพิ่งคุยโทรศัพท์เสร็จเห็นพอดีโทรศัพท์ร่วงลงกับพื้นดังแกร๊ง จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงและโขกหัวในสายตาของเขา เย่ซิวคือตัวตนที่ไม่ต่างไปจากเซียนแล้ว“เป็นยังไงบ้าง?” เย่ซิวถามพี่หลงกลืนน้ำลายแล้วพูดอย่างเคารพว่า "ติดต่อเขาแล้วครับ คืนนี้นัดเจอกันที่โรงแรมที่ชื่อว่ามั่วเค่อซึ่งอยู่ห่างออกไปราว ๆ สิบกิโลเมตร"พรวด!
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 625
“ท่านมีอะไรอยากให้ฉันจัดการไหมคะ?” เฉอเซียจื่อถูกเย่ซิวมองจนหัวใจเต้นแรง น้ำเสียงของเธอติดสั่นเล็กน้อยเย่ซิวยิ้ม "ไม่ต้องประหม่าขนาดนั้นหรอก ตอนนี้ฉันยังไม่มีความคิดที่จะฆ่าเธอ ยังต้องการคนในพื้นที่จำนวนหนึ่งมาทำงานให้ฉันด้วยขอแค่เธอช่วยฉันทำงานอย่างตั้งใจ เธอไม่เพียงแต่จะไม่ตาย กระทั่งอาจจะได้รับผลประโยชน์ที่เกินกว่าจินตนาการอีกด้วย"เฉอเซียจื่อเป็นผู้หญิงที่รู้จักประเมินสถานการณ์ หลังจากที่ได้ยินสิ่งนี้ เธอก็แสดงจุดยืนทันที "ท่านคะ ขอแค่เป็นสิ่งที่ฉันสามารถทำได้ ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อท่านแน่นอน"“งั้นเธอก็คงจะรู้จักฉีจื้อหมิงเหมือนกันสินะ?”“รู้จักค่ะ เคยเจอกันหลายครั้ง”“ตอนนี้พาฉันไปพบเขา”“ค่ะ เชิญท่านทางนี้”เธอพาเย่ซิวออกไปจากที่นี่มีรถสภาพเก่าคันหนึ่งจอดอยู่ข้างนอกอุตสาหกรรมในประเทศเล็ก ๆ แห่งนี้ยังไม่พัฒนามากนัก รถยนต์เหล่านี้ล้วนถูกซื้อมาจากต่างประเทศไม่ต้องพูดถึงการขับรถยนต์ที่นี่ แค่ขี่มอเตอร์ไซค์คันเก่าไปยังสถานที่ที่มีผู้หญิงมากมายยืนอยู่แล้วโบกมือให้ ก็จะมีผู้หญิงนับไม่ถ้วนที่เต็มใจจะติดตามคุณเย่ซิวนั่งอยู่ที่เบาะฝั่งผู้โดยสาร เฉอเซียจื่อเป็นคนขั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 626
เย่ซิวแอบถอนหายใจเบา ๆ คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่น่าสงสารทั้งนั้นเขาหยิบเงินออกมาจำนวนหนึ่งแจกจ่ายให้กับพวกเธอ ก่อนจะเดินเข้าไปในโรงเตี๊ยมทั้งสองเดินขึ้นไปยังชั้นสาม แต่ดูเหมือนว่าพวกฉีจื้อหมิงจะยังมาไม่ถึงเฉอเซียจื่อถามความคิดเห็นของเย่ซิวก่อน จากนั้นจึงเลือกสั่งอาหารสองสามจานพร้อมกับเครื่องดื่มสองขวดราคาของอาหารที่นี่ก็แพงมาก อาหารแค่ไม่กี่จานกับเครื่องดื่มสองขวดก็มีราคาสูงถึงหนึ่งพันเหรียญหลงเถิงแล้วขณะที่ประเทศบ้านเกิดของพวกเขาจ่ายเพียงสองร้อยห้าสิบก็เพียงพอแล้วเย่ซิวนั่งครุ่นคิดในใจ หากเขาสามารถเข้าควบคุมที่นี่ได้สำเร็จจะพัฒนาให้เป็นไปในทิศทางใดดีอย่างแรกเลยคือธุรกิจผิดกฎหมายทั้งหลายต้องถูกกวาดล้างให้สิ้นซากจากนั้นก็ต้องยกระดับกำลังป้องกันของประเทศนี้ให้แข็งแกร่งขึ้น ซึ่งทั้งสองอย่างนี้จำเป็นต้องใช้เงินมหาศาลอย่างน้อยก็หลายล้านล้าน แม้ว่าบริษัทของเย่ซิวในตอนนี้จะทำเงินได้มาก แต่การแบกรับค่าใช้จ่ายเพื่อเพิ่มกำลังสำรองของประเทศก็ยังคงเป็นเรื่องยากอยู่ดี ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงประเทศเล็ก ๆ ก็ตามอย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดในตอนนี้คือหากสามารถควบคุมที่นี่ได้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 627
ฉีจื้อหมิงและพรรคพวกเดินขึ้นไปยังชั้นบนสุดของโรงเตี๊ยมด้วยท่าทีโอ่อ่าและไม่เกรงใจใครพอกวาดตามองก็พบเย่ซิวกับเฉอเซียจื่อนั่งอยู่ตรงนั้นเขาชะงักไปเล็กน้อย “ทำไมถึงเป็นพวกนาย? แล้วพี่หลงล่ะ?”เขาเคยพบเฉอเซียจื่อมาก่อนผู้หญิงคนนี้ถูกใจเขามาก แต่เพราะเธอเป็นคนของพี่หลง เขาจึงไม่กล้าล่วงเกิน เพื่อรักษาความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างกัน แม้จะไม่มีโอกาสได้ครอบครองเฉอเซียจื่อ แต่พอได้เห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ เขาก็จ้องมองเธอด้วยสายตาโลมเลียราวกับอยากมีพลังมองทะลุผ่านทุกสิ่งเฉอเซียจื่อไม่ได้พูดอะไร แต่หันไปมองเย่ซิวแทนเย่ซิวเอ่ยเสียงเรียบ “นายคือฉีจื้อหมิงใช่ไหม ตอบคำถามฉันสักสองสามข้อแล้วฉันจะไว้ชีวิตนาย”สีหน้าของฉีจื้อหมิงบึงตึ้งทันที เขาจ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาแหลมคม “แกเป็นใคร?”ด้วยตำแหน่งของเขาในอดีต เขาไม่เคยมีโอกาสได้พบกับเย่ซิวมาก่อน จึงจำไม่ได้ว่าผู้ชายตรงหน้านี้คือคนที่ทำให้หกตระกูลใหญ่ที่เคยรุ่งโรจน์ต้องตกต่ำถึงขั้นหนีหัวซุกหัวซุนมายังประเทศเล็ก ๆ แห่งนี้“ฉันเป็นใครนายไม่มีสิทธิ์รู้ รู้แค่ว่าต้องตอบคำถามฉันก็พอ”ฉีจื้อหมิงหัวเราะเสียงดัง แต่ในแววตาเต็มไปด้วยความเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 628
เย่ซิวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “ทำลายแขนขาเขาซะ อย่าให้ส่งเสียงออกมาได้”เฉอเซียจื่อทำตามคำสั่งทันทีเธอพุ่งเข้าไปใกล้ฉีจื้อหมิง ใช้มือข้างหนึ่งปิดปากเขาไว้ และใช้อีกข้างหนึ่งโจมตีอย่างรุนแรงจนกระดูกแขนทั้งสองข้างของเขาแตกละเอียด จากนั้นเธอก็ใช้เท้ากระหน่ำเตะจนกระดูกขาทั้งสองข้างของเขาแตกหักในชั่วพริบตาฉีจื้อหมิงเจ็บปวดจนดวงตาเหลือกขาว เกือบจะหมดสติไปในทันทีแต่เฉอเซียจื่อใช้เล็บยาวขูดไปที่ลำคอของเขาจนเกิดรอยแผลเลือดซิบเป็นทางยาว ทำให้เขารู้สึกเจ็บแปลบจนได้สติกลับมา“ถ้าไม่อยากตายก็อยู่นิ่ง ๆ!”หลังจากได้เห็นพลังฝีมืออันน่าสะพรึงกลัวของเย่ซิวแล้ว เฉอเซียจื่อก็ไม่รู้สึกกลัวการแก้แค้นจากตระกูลฉีอีกต่อไป“ฉัน…ฉันยอมแล้ว! ฉันจะพูดทุกอย่าง ขอร้องล่ะอย่าฆ่าฉันเลย!”ตอนนี้ฉีจื้อหมิงตกใจกลัวจนสิ้นท่า เขารู้ตัวแล้วว่ากำลังเผชิญหน้ากับคนโหดเหี้ยม และไม่กล้าทำตัวโอหังอีกต่อไปเย่ซิวเอ่ยถาม “แกพอจะรู้ความเคลื่อนไหวของตระกูลใหญ่ในตอนนี้หรือเปล่า แล้วพวกเขาจะรวมตัวกันอีกทีเมื่อไหร่!”ฉีจื้อหมิงกลืนน้ำลายเพื่อลดความเจ็บปวดในร่างกายก่อนจะตอบ “เหมือนว่าช่วงนี้พวกเขากำลังระดมทุนเพื่อซื้ออาวุธหรืออะ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 629
ที่หน้าประตูร้านอาหาร มีหญิงสาวผู้หนึ่งยืนสง่างามโดดเด่นสะดุดตาอยู่เธอถอดเสื้อโค้ตยาวออกเผยให้เห็นชุดรัดรูปหนังสีดำที่สวมอยู่ด้านใน โชว์รูปร่างอันเร่าร้อนสะกดทุกสายตาเรียวขาของเธอยาวและตรงดั่งแกะสลัก ดูทรงพลังอย่างน่าประทับใจช่วงเอวคอดกิ่วพอดีมือและช่วงอกที่โดดเด่นจนใครต่อใครต้องยอมสยบเธอมีผมยาวสีม่วงแดงที่โดดเด่นสะดุดตา ดวงตาของเธอไม่ใช่สีดำสนิทเหมือนคนทั่วไป แต่กลับแฝงประกายสีฟ้าอ่อน ๆ ทันทีที่หญิงสาวผู้นี้ปรากฏตัวขึ้น อุณหภูมิรอบด้านก็เหมือนจะลดลงไปหลายองศาในทันใดเจ้าของร้านอาหารรีบก้าวออกมาต้อนรับ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะท้านไปทั้งร่าง “ในที่สุดพี่หวังก็มา พวกเขาอยู่บนชั้นดาดฟ้า พลังฝีมือแข็งแกร่งมาก โดยเฉพาะผู้ชายคนนั้นที่สามารถทำให้เฉอเซียจื่อยอมรับใช้อย่างเต็มใจ แบบนี้ก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่ ท่านมาคนเดียวจะไหวเหรอครับ?”หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าพี่หวังยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวฉันจัดการเอง ต่อให้พวกนั้นเป็นถึงระดับปรมาจารย์ หากไม่ใช่ระดับแปดหรือเก้าก็ไม่คณามือฉันหรอก”เจ้าของร้านอาหารเมื่อได้ยินดังนั้นก็เบาใจลงทันทีหญิงสา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 630
เย่ซิวมองผู้หญิงคนนี้ด้วยความสนใจ “ในตัวคุณมีพลังบางอย่างที่แปลกประหลาด ไม่ใช่กำลังภายใน แต่กลับแข็งแกร่งยิ่งกว่ากำลังภายในเสียอีก อีกทั้งร่างกายของคุณก็ดูไม่เหมือนคนทั่วไป คล้ายกับว่าเคยถูกดัดแปลงอะไรบางอย่างมา สามารถบอกผมได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น?”เหตุผลที่เย่ซิวยังไม่เดินจากไปในทันทีเพราะพลังจิตของเขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติของหญิงคนนี้พี่หวังเมื่อได้ยินคำพูดนี้ ใบหน้าของเธอก็แสดงอาการตกตะลึงอย่างชัดเจน จังหวะการเต้นของหัวใจพลันเร่งขึ้นอย่างรวดเร็วเธอจ้องเย่ซิวอย่างเอาเป็นเอาตาย “นายเป็นใคร? ใช่คนที่พวกเธอส่งมาหรือเปล่า?”เย่ซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะถามด้วยความสงสัย “‘พวกเธอ’ ที่คุณพูดถึงคือใครล่ะ?”“นายไม่ใช่คนที่พวกเธอส่งมาเหรอ?”พี่หวังย่อตัวลง ร่างกายเต็มไปด้วยความระแวดระวัง กล้ามเนื้อทุกส่วนตึงเครียดราวกับเสือดาวที่พร้อมจะกระโจนใส่เหยื่อได้ทุกเมื่อพร้อมกับพลังงานอันดุดันที่แผ่ออกมาจากตัวเธอเย่ซิวไม่ใส่ใจกับท่าทางคุกคามของเธอแม้แต่น้อย เขากลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “อย่าคิดลงมือกับผมเลย มันจะไม่เป็นผลดีต่อคุณหรอก”สิ่งที่เย่ซิวสนใจไม่ใช่ท่าทีดุดันของเธอ แต่เป็นพ
บทล่าสุด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 882
หญิงสาวเกิดความกังวลใจขึ้นมาทันที “นายคิดจะไปทำธุระส่วนตัวงั้นเหรอ แบบนี้ไม่ได้นะ พวกเราเป็นสหายร่วมรบกัน นายต้องพาฉันไปด้วยสิ!”“ผมจะไปจัดการเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย คุณก็ค่อย ๆ รักษาแผลตัวเองไปแล้วกันนะ ลาก่อน”พูดจบ เย่ซิวก็พังหน้าต่างออกไปพรีเอลล์วิ่งตามไปที่หน้าต่างแต่ก็มองไม่เห็นเงาของเย่ซิวแล้วสีหน้าของเธอขรึมลง จิตสังหารในตัวเธอทำให้อุณหภูมิในห้องลดลงหลายสิบองศา “คอยดูเถอะไอ้สารเลว ไม่ช้าก็เร็วสักวันหนึ่งฉันจะทำให้แกคายทุกสิ่งที่เคยกินไปออกมา!”เมื่อเย่ซิวกลับมาถึงบ้านของอลิส เธอก็ตื่นแล้วหลังจากที่อลิสตื่นขึ้นมาและพบว่าเย่ซิวหายไป เธอก็เกิดอาการตื่นตระหนกและรู้สึกจิตตกทันทีเหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน…ตึง! ตนเองก็รู้สึกแปลก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกับเย่ซิวแท้ ๆแต่เมื่อเห็นเย่ซิวกลับมา เธอก็รีบวิ่งไปหาเขาทันที “นายไปไหนมา? ฉันนึกว่านายจะไปโดยไม่บอกลากันซะแล้ว”เย่ซิวยิ้มและกล่าวว่า “ผมไปทานข้าวมาน่ะ”อลิสไม่สงสัยแม้แต่น้อยพลางทำท่าทางกระอักระอ่วน “เป็นเพราะฉันดูแลไม่ดีเอง นายมีเสื้อผ้าที่จะใส่ไปงานเลี้ยงคืนนี้ไหม หรือพวกเราควรไปซื้อตอนนี้เลยดี?”เย่ซ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 881
พรีเอลล์เบิกตากว้าง “ฉันลืมอะไรไปเหรอ? อ้อ หรือว่านายอยากให้ฉันนอนกับนายอีกครั้ง? อย่างนั้นก็ได้ มาสิ”พูดจบเธอก็แสดงท่าทียินยอมพร้อมใจเย่ซิวยิ้มหยัน “ยังจะมาแกล้งโง่ต่อหน้าผมอีกเหรอ? เอาสร้อยคอที่คุณเก็บไว้ออกมาให้ผมตรวจดูมูลค่าของมันเถอะ”สีหน้าของพรีเอลล์เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ฝืนยิ้มออกมา “อันนั้น...ฉันคิดว่าการวิเคราะห์ของนายในตอนนี้คงจะสมเหตุสมผล เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน”เย่ซิวไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองดูเธออย่างเงียบ ๆ และบรรยากาศก็เริ่มตึงเครียดมากขึ้นเรื่อย ๆเหงื่อเย็นหยดหนึ่งไหลลงมาจากหน้าผากของพรีเอลล์เธอลอบกลืนน้ำลาย ยิ่งในสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบเช่นนี้ เสียงกลืนน้ำลายนั้นจึงฟังดูแสบแก้วหูเป็นพิเศษ“ก็ได้”ในที่สุด พรีเอลล์ก็ยอมแพ้และวางของลงตรงหน้าอย่างว่าง่ายเย่ซิวหยิบจี้ขึ้นมาตรวจสอบอย่างระมัดระวังลองใช้พลังจิตแล้ว แต่ก็ไม่มีผลอะไรเลยจากนั้นเขาได้ส่งผ่านพลังวิญญาณเข้าไป และจี้นั้นก็ปล่อยแสงอันเจิดจ้าออกมาเย่ซิวรู้สึกแสบร้อนที่ฝ่ามือ ราวกับกำลังถือดวงอาทิตย์ขนาดเล็กอยู่ก็ไม่ปานจินตานห้าสีสั่นสะเทือนขึ้นมา เย่ซิวระดมพลังธาตุไฟและส่งผ่านมันเข้าไปตัว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 880
รอจนเย่ซิวได้ลิ้มรสความหวานและติดใจกับพลังที่เพิ่มขึ้นแล้วค่อยบอกวิชาลับอื่น ๆ ที่ช่วยเพิ่มพลังได้อย่างรวดเร็วให้เย่ซิวถึงเวลานั้น จอมมารโลหิตก็จะสามารถใช้วิธีนี้ควบคุมเย่ซิวไว้ได้อย่างมั่นคงทั้งหมดนี้ฟังดูเหมือนจะใช้เวลานาน แต่ความจริงแล้วมันเกิดขึ้นภายในหนึ่งหรือสองวินาทีเท่านั้นพวกอันธพาลที่เห็นเย่ซิวนิ่งเฉยก็โกรธจัด ก่อนที่พวกมันจะพุ่งเข้าใส่เขาในมือแต่ละคนมีท่อเหล็กพร้อมแววตาที่ฉายแววอำมหิตเย่ซิวได้สติกลับมา ก่อนจะยกมือขวาขึ้นช้า ๆ และใช้วิชาคัมภีร์มารโลหิตทันที!ตูม! ตูม! ตูม!เกิดแรงดูดมหาศาลจากฝ่ามือของเย่ซิว เพียงชั่วพริบตา ร่างกายของชายหนุ่มสิบกว่าคนที่พุ่งเข้ามาระเบิดออกเป็นชิ้น ๆ อย่างน่าสยดสยองเลือดสด ๆ ไหลทะลักเข้าสู่ฝ่ามือของเย่ซิวหลังจากผ่านกระบวนการของวิชาคัมภีร์มารโลหิต มันก็แปลงสภาพกลายเป็นพลังวิญญาณบริสุทธิ์เย่ซิวเข้าใจแล้วว่าทำไมคนในยุคโบราณจำนวนมากถึงเลือกเดินบนเส้นทางมาร เพราะมันทำให้พลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนี่เองเพียงแค่ไม่กี่วินาที พลังวิญญาณที่เขาได้รับมาก็เทียบเท่ากับการบำเพ็ญอย่างหนักเป็นเวลาหลายเดือนหากเขาฆ่าคนในเมืองนี้ทั้งหมด…บางท
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 879
“ทำไมถึงเพิ่งมาเอาป่านนี้? เมื่อกี้ฉันเกือบจะโดนจับได้แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะ…บ้าจริง”พรีเอลล์ที่อ่อนแรงในอ้อมแขนของเย่ซิวยกสองนิ้วขึ้นมาบิดที่เอวของเขาอย่างแรงถึงแม้เธอจะบาดเจ็บสาหัส แต่แรงบิดของเธอก็ยังเจ็บเอาเรื่องไม่น้อยเย่ซิวยิ้มบาง ๆ “ถ้าไม่ใช่เพราะอะไร? หรือไปเจอคนใจบุญช่วยไว้ล่ะ”พรีเอลล์เบือนหน้าไปอีกทาง เธอไม่มีทางยอมบอกหรอกว่า ก่อนหน้านี้เธอเกือบถูกจับได้ แต่ในจังหวะคับขันกลับถูกเลสเบี้ยนคนหนึ่งลากเข้าห้องน้ำไปและโดนผู้หญิงคนนั้นลวนลามไปไม่น้อยเลยถ้าพูดออกไปคงถูกเย่ซิวล้อไม่หยุดแน่“ช่างมัน รีบไปกันเถอะ”เย่ซิวพยุงตัวพรีเอลล์ขึ้นและพาเธอเดินออกจากบาร์ต่อไปยังมีเรื่องที่ต้องจัดการคือการแบ่งสมบัติจากการต่อสู้ครั้งนี้อีกในขณะเดียวกัน เย่ซิวก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพรีเอลล์หนีจากหน่วยรบเขี้ยวพิษจำนวนมากได้อย่างไรทั้งที่เธอบาดเจ็บจากระเบิดและพลังที่เหลืออยู่ก็ลดลงเกือบครึ่ง การหนีรอดออกมาน่าจะเป็นเรื่องยากยิ่งไปกว่านั้น จากสภาพของเธอดูเหมือนจะไม่มีใครจับได้ว่าเธอเป็นใครกันแน่ ทำให้เย่ซิวยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกทั้งสองเดินออกจากบาร์ก่อนจะพบว่ามีคนกลุ่มหนึ่งเดินตามหลังมา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 878
ชายคนหนึ่งในกลุ่มมองสลับไปมาระหว่างเย่ซิวกับอลิสด้วยความสงสัย “คุณผู้หญิง แฟนของคุณไม่ใช่เอ็ดเหรอ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เขานี่”ผู้มีพลังวิเศษทั้งสี่คนเริ่มเพิ่มความระมัดระวังตัวขึ้นในทันทีอลิสเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “ดูไม่ออกเหรอ ฉันนอกใจไงล่ะ”ผู้มีพลังวิเศษทั้งสี่คนถึงกับอึ้งไปในทันทีนี่พูดเรื่องนอกใจได้เต็มปากขนาดนี้เลยเหรอ?อลิสยืดอกด้วยท่าทางทรงอำนาจ “ฉันขอเตือนไว้ก่อน จะค้นก็เชิญค้นไป แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ห้ามแพร่งพรายออกไปแม้แต่คำเดียว ไม่อย่างนั้นฉันไม่ปล่อยพวกคุณไว้แน่อีกอย่าง ฉันจะบอกให้นะว่าพ่อของฉันเป็นประธานแห่งซีเรียสกรุ๊ป”ซีเรียสกรุ๊ปเป็นหนึ่งในห้าสิบบริษัทใหญ่ของประเทศจ้านอิงตี้ มีอำนาจมหาศาลและยังมียอดฝีมือ ผู้มีพลังวิเศษ และทหารดัดแปลงอยู่ในมืออีกมากมายผู้มีพลังวิเศษทั้งสี่คนเปลี่ยนสีหน้ากลายเป็นจริงจังและเคารพอลิสมากขึ้นซีเรียสกรุ๊ปเป็นองค์กรที่พวกเขาไม่มีวันกล้าหาเรื่องแน่ด้วยเหตุนี้ ทั้งสี่คนจึงไม่กล้าสร้างปัญหาให้เย่ซิวอีกและเริ่มตรวจค้นบ้านต่อไปห้องนอนของเธอถูกตรวจสอบโดยผู้มีพลังพิเศษหญิงคนหนึ่ง โดยพวกเขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้อลิสโกรธไม่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 877
อลิสเข้าใจความหมายในสายตาของเย่ซิวทันที จึงเปลี่ยนคำพูดของตัวเองไปว่า “โอเค เดี๋ยวฉันไป แล้วฉันพาคนไปด้วยได้ไหม?”เมื่อได้รับคำตอบจากปลายสาย อลิสก็ตัดสายโทรศัพท์ทันทีเธอโยนโทรศัพท์ลงแล้วใช้สองมือโอบคอเย่ซิว “นายสนใจสมาคมผู้มีพลังวิเศษงั้นเหรอ?”แฟนเก่าเธอเองก็เป็นผู้มีพลังวิเศษ แต่อยู่ในระดับต่ำสุดคือระดับหนึ่ง เขาเข้าร่วมองค์กรผู้มีพลังวิเศษกึ่งทางการกึ่งเอกชนแห่งหนึ่งเมื่อครู่นี้เขาโทรมาหาเธอบอกว่าพรุ่งนี้ตอนเย็นจะมีการจัดงานเลี้ยงและชวนเธอไปร่วมงานด้วยไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่าง หรือบุคลิกของอลิสล้วนไม่แพ้บรรดาดาราหญิงที่กำลังโด่งดัง แถมครอบครัวเธอยังร่ำรวยอีกด้วยเย่ซิวพยักหน้าเล็กน้อยองค์กรแบบนี้ทำให้เขารู้สึกสนใจไม่น้อยถ้าเขาสามารถจับปลาตัวใหญ่มาสักสองสามตัวได้ก็คงจะดียิ่งขึ้น“ฉันช่วยนายหาที่นั่งในงานได้ นายจะขอบคุณฉันยังไงดี?” อลิสเอ่ยด้วยสายตาเร่าร้อนพลางจ้องมองเย่ซิว “มาเป็นแฟนของฉันดีไหม? ฉันจะยกทุกอย่างให้นายเลย ทั้งตัวฉันและทรัพย์สินของฉัน”บางคนก็เป็นแบบนี้ แค่ได้พบกันเพียงไม่นานก็ทำให้รู้สึกว่าเขาคือคนที่คู่ควรจะฝากชีวิตไว้ด้วยเย่ซิวส่ายหน้าปฏิเสธทันที “ไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 876
หัวใจของอลิสเต้นเร็วขึ้น พร้อมกับความรู้สึกสะใจเหมือนได้แก้แค้นในเมื่อนายสามารถทรยศฉันได้ แล้วทำไมฉันถึงจะทรยศนายบ้างไม่ได้ล่ะ?เมื่อคิดถึงตรงนี้ แววตาของอลิสก็เผยความบ้าคลั่งออกมาเล็กน้อยเธอก็อยากจะปลดปล่อยตัวเองให้เต็มที่สักครั้งเหมือนกัน“อย่าไปเลยนะ คืนนี้อยู่กับฉันก่อน ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว”เย่ซิวตั้งใจจะผลักเธอออก แต่ทันใดนั้นเขาก็หยุดชะงักเขาอุ้มเธอขึ้นมาแล้วเดินออกไปข้างนอกในทันทีเดิมทีเขาตั้งใจจะออกไปแล้ว แต่จู่ ๆ พลังจิตของเขาก็สัมผัสได้ว่ามีผู้ใช้พลังพิเศษจำนวนมากอยู่ข้างนอก และพวกนั้นก็กำลังตรวจค้นรอบบ้านในบริเวณกว้างนอกจากนี้ บนท้องฟ้ายังมีโดรนจำนวนมากบินวนไม่หยุดและพวกนี้ไม่ใช่โดรนธรรมดาสำหรับถ่ายภาพวิวที่ขายตามท้องตลาด แต่เป็นโดรนทางการทหารที่มีเทคโนโลยีขั้นสูงนับคร่าว ๆ ก็มีอย่างน้อยหนึ่งหมื่นลำบินวนอยู่เหนือเมืองทั้งเมืองในสถานการณ์เช่นนี้ หากเย่ซิวถูกพบตัว แม้ว่าเขาจะหนีรอดได้ หรือถ้าหากเขาเอาจริงก็สามารถทำลายเมืองทั้งเมืองได้แต่ราคาที่เขาต้องจ่ายก็คงมหาศาลตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่จะปะทะกับพวกนั้นโดยตรงทางที่ดีที่สุดคือค่อย ๆ พัฒนาตัวเองไปเรื่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 875
อันที่จริงเย่ซิวก็ไม่ได้เชี่ยวชาญวิชาดำดินมากนักตอนที่ฝ่าวงล้อมเขาก็ไม่ได้ปล่อยพลังจิตออกมามากเกินไปเหตุผลข้อแรกคือ เมื่ออยู่ใต้ดิน การปล่อยพลังจิตออกไปข้างนอกจะสูญเสียพลังมากกว่าตอนอยู่บนพื้นดินหลายเท่าข้อที่สองคือเขากังวลว่าหากประเทศจ้านอิงตี้ได้พัฒนาอุปกรณ์ที่สามารถตรวจจับพลังจิตได้ ตัวเขาเองก็จะถูกเปิดโปงได้ง่ายด้วยเหตุนี้เขาจึงมุ่งหน้าไปอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาหลายนาทีโดยไม่ได้รับรู้ถึงอันตรายใด ๆ ในบริเวณนั้น จากนั้นก็โผล่ขึ้นมาจากใต้ดินสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือพอเขาโผล่ขึ้นมาก็เจอเข้ากับสถานที่ที่เต็มไปด้วยไอหมอกเขาดันบังเอิญเข้าไปในห้องน้ำของบ้านใครบางคนโดยไม่ได้ตั้งใจท่ามกลางไอน้ำที่พร่ามัว เขาเห็นเงาร่างหญิงสาวคนหนึ่งกำลังทำความสะอาดร่างกายของตัวเองอยู่เธอเป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างสูงโปร่ง สูงประมาณหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตรรูปร่างงดงามราวกับปีศาจ แต่มาพร้อมใบหน้าสวยงามประดุจเทพธิดาอารมณ์ของอลิสในตอนนี้เต็มไปด้วยความหงุดหงิดเธอมีแฟนที่คบกันมาหลายปี และทั้งคู่กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกันแต่เมื่อวานนี้เธอเพิ่งจับได้ว่าแฟนของเธอนอกใจคนที่แฟนของเธอนอกใจด้วยกลับเป็น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 874
อาวุธในมือของพวกนั้นล้วนเป็นเทคโนโลยีล้ำสมัย เป็นอาวุธเลเซอร์ที่ยังไม่ถูกปล่อยออกสู่ตลาดและมีระยะการโจมตีไกลถึงห้ากิโลเมตรเย่ซิวหลบหลีกอย่างต่อเนื่องพร้อมกับอดชื่นชมไม่ได้ว่ากำลังรบของประเทศจ้านอิงตี้นั้นไม่ธรรมดาหากเขาถูกโจมตีโดยอาวุธเลเซอร์เหล่านี้มากเกินไปก็อาจจะได้รับผลกระทบไม่น้อยหน่วยรบเขี้ยวพิษกว่าหกสิบเปอร์เซ็นต์ พุ่งตรงมาไล่ล่าเย่ซิวพวกเขาต่างมองออกว่าเย่ซิวแข็งแกร่งกว่าพรีเอลล์มากเย่ซิวคิดในใจก่อนจะปล่อยจอมมารโลหิตออกมา ทันทีที่ปรากฏตัว จอมมารโลหิตก็ส่งเสียงคำรามลั่นก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปทันทีเพียงไม่นานก็มีเสียงร้องโหยหวนดังขึ้นหมวกที่หน่วยรบเขี้ยวพิษสวมใส่ปล่อยคลื่นสมองพิเศษที่ส่งผลกระทบอย่างหนักต่อจอมมารโลหิตเขารีบกลับมาหาเย่ซิวด้วยสีหน้าหวาดกลัว “นั่นมันอะไรน่ะ วิญญาณที่ข้ากลืนไปเมื่อกี้นี้เสียเปล่าหมดเลย”เย่ซิวมีสีหน้าตึงเครียดเล็กน้อยกลุ่มศัตรูพวกนี้มีอุปกรณ์ที่ล้ำสมัยอย่างไม่น่าเชื่อ ถึงขั้นมีวิธีรับมือกับพลังวิญญาณโดยเฉพาะด้วยแต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไรเย่ซิวสะบัดมือเหวี่ยงหอกยาวในมือออกไปอย่างแรงหอกนั้นเปล่งประกายเจิดจ้าพร้อมด้วยพลังจิตที่เขาแฝงไ
