เข้าสู่ระบบแชร์
EPISODE 06 : หมั่นไส้เป็นพิเศษ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-20 22:53:48EPISODE 06 : หมั่นไส้เป็นพิเศษ
“I would rather share one lifetime with you than face all the ages of this world alone.”
-Lord of the Rings : The Fellowship of the Ring-
(ฉันขอได้ใช้ชีวิตกับเธอเพียงชาติเดียว ดีกว่ามีชีวิตอยู่ทุกๆ ชาติโดยไม่มีเธอ)
-wedding studio-
“สวัสดีค่ะคุณทิวากับคุณจันทร์เจ้ารึป่าวคะ”
“ใช่ค่ะ”
“เชิญทางนี้ค่ะ”
ทั้งสองเดินตามพนักงานของร้านเข้าไปด้านในก่อนที่ร่างบางจะต้องตกตะลึงกับชุดแต่งงานหลายแบบแขวนเรียงรายอยู่ตรงหน้าของเธอ ถึงจันทร์จะไม่ได้จบทางด้านดีไซน์มา แต่เธอก็พอมีความรู้ทางด้านนี้อยู่บ้างจากการที่เธอเป็นคนที่แต่งตัวเป็นนั่นเอง
“คุณผู้ชายเชิญทางนี้ค่ะ” ร่างสูงเดินตามพนักงานไปอีกห้องซึ่งเป็นห้องสำหรับลองชุดสูทของผู้ชายโดยเฉพาะ
ทิวาใช้เวลาไม่นานสำหรับลองชุดไทยที่จันทร์เจ้าว่าที่เจ้าสาวของเขาเป็นคนเลือกไว้ให้กับเขาแล้วก่อนหน้านี้ เรื่องเสื้อผ้าอะไรพวกนี้ชายหนุ่มอย่างเขาไม่ค่อยถนัดอยู่แล้ว เขาจึงปล่อยให้ว่าที่เจ้าสาวของเขาเป็นคนเลือกให้ทั้งหมด
“หึหึ” ทิวาหัวเราะออกมาเบาๆ ในขณะที่กำลังนั่งรอว่าที่เจ้าสาวของเขาลองชุด ภาพที่จันทร์เจ้าตั้งใจเลือกชุดแต่งงานเมื่อวานยังคงติดตราและตรึงใจของเขาอยู่เลย ถึงจะเป็นงานแต่งงานหลอกๆ แต่เธอก็ดูตั้งใจมากจริงๆ ที่จะทำให้งานแต่งงานครั้งนี้ของเราออกมาดีที่สุด
สำหรับพันทิวาขอแค่ได้อยู่กับผู้หญิงคนนี้ต่อให้ต้องใส่ชุดที่ดูฝืนใจเขาไปสักหน่อยเขายอมทำมันเพื่อเธออยู่แล้ว
“เจ้าสาวมาแล้วค่ะ”
พันทิวาเงยหน้าขึ้นไปมองว่าที่เจ้าสาวของเขาที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา ร่างสูงชะงักไปทันทีที่เห็นร่างบางที่เขาคุ้นเคยในชุดไทยประณีตสีขาวสะอาดตา ตาคมมองไปยังร่างบางตรงหน้าราวกับว่าเขากำลังต้องมนต์สะกดของเธออยู่อย่างนั้น เมื่อ 15 ปีก่อนสายของเขามีไว้มองเพียงเธอ 15 ปีต่อมาสายตาของเขาก็ยังมีเพียงเธอที่ได้ครอบครอง
“ทิวา” ร่างสูงยังคงจับจ้องไปที่ร่างบางตรงหน้าตาไม่กระพริบ สายตาของเขาทำให้เจ้าของร่างงามทำตัวไม่ถูก มือบางลูบลำคอขาวเนียนของตัวเองเบาๆ เพื่อแก้เขิน ก่อนจะชะงักไปเล็กน้องที่เห็นท่าทางของตัวเองที่สะท้องอยู่ในกระจกเบื้องหน้า จันทร์เจ้าส่ายเล็กน้อยเพื่อเรียกสติของตัวเองกลับคืนมา
“ไอ้บ้าทิ นี่ฉันสวยจนทำให้นายตะลึงเลยรึไง”
“...”
“ฮ่าฮ่าฮ่า นายอ้าปากค้างจนแมลงวันบินเข้าไปในปากของนายหลายตัวแล้วนะ” ร่างบางหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างชอบใจ เธอไม่เคยไล่ต้อนทิวาให้จนมุมได้เลยจนกระทั่งวันนี้ที่เธอทำมันได้สำเร็จ
“พะ เพ้อเจ้อ” ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะแกล้งมองไปทางอื่นเพื่อแก้เขิน เขาไม่สามารถเถียงร่างบางตรงหน้าได้เลย เพราะตัวของเขารู้ดีว่าที่เธอพูดออกมาเป็นความจริงทั้งหมด
“ชิ!”
“เป็นอย่างไงบ้างคะ ชอบไหม” พนักงานคนเดิมเดินเข้ามาถามว่าที่บ่าวและเจ้าสาวอย่างนอบน้อม
“ทิวาลุกขึ้นสิ...” จันทร์เจ้าเอ่ยบอกกับว่าที่เจ้าบ่าวของเธอเสียงใส แต่เป็นชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด
“ทำไม?”
“ฉันจะดูชุดนาย” จันทร์เจ้าดึงแขนแกร่งของทิวาขึ้นเบาๆ เพราะร่างสูงตรงหน้าเอาแต่นั่งอ้ำอึ้งไม่ยอมลุกสักที
“...” ร่างสูงลุกขึ้นอย่างว่าง่ายก่อนจะปล่อยให้ร่างบางตรงหน้าจับเขาหมุนตัวได้ตามอำเภอใจ
“เรียบร้อยไหมคะ”
“เรียบร้อยค่ะ”
“งั้นเชิญทางด้านนี้ค่ะ” ร่างบางตรงหน้าผายมือให้เราทั้งคู่เดินไปยังสตูดิโอที่อยู่ด้านหลังห้องเสื้อแห่งนี้
“ไปไหน?” ทิวาเอ่ยถามพนักงานตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย
“ถ่ายพรีเวดดิ้งค่ะ”
“.../...” หลังจากได้ยินพนักงานตรงหน้าพูดจบว่าที่บ่าวสาวก็หันมามองหน้ากันอย่างไม่เข้าใจ เพราะพวกเขาไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะต้องถ่ายภาพถ่ายพรีเวดดิ้งด้วย
“อยากถ่ายรึป่าว” ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไปเสียงใสอย่างต้องการฟังความคิดเห็นของเธอ
“ถ้าคุณป้าอยากให้ถ่ายฉันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”
“ถ้าเธอไม่อยากก็ไม่ต้องถ่าย ใครก็บังคับเธอไม่ได้” ร่างสูงตอบร่างบางตรงหน้ากลับไปเสียงเรียบ ถ้าถามว่าเขาอยากถ่ายไหมเขาสามารถตอบได้เลยว่า ‘อยากมาก เพราะนี่จะเป็นการถ่ายภาพครั้งของเธอและเขา’ แต่เขาก็ไม่อยากบังคับเธอ เพราะลึกๆ แล้วเขารู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้คิดแบบเดียวกับที่เขาคิด ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ เธอคงไม่มีทางมายื่นอยู่ตรงหน้าของเขาอย่างแน่นอน
“ถ่ายก็ถ่ายสิ”
“งั้นฉันขอเปลี่ยนสถานที่และชุดได้ไหม” พันทิวาเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไปอีกครั้ง
“หืม?”
“ฉันอยากให้ภาพที่ออกมาเป็นตัวตนของเราทั้งคู่...พรุ่งนี้ไปถ่ายที่ไร่พันแสงสะดวกรึป่าว ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายเดี๋ยวฉันจัดการเอง” ทิวาเอ่ยบอกกับว่าที่เจ้าสาวของเขา ก่อนจะหันไปบอกกับพนักงานตรงหน้าเสียงเรียบพร้อมกับมองไปที่เธออย่างคำตอบ
“สะดวกค่ะ”
“พรุ่งนี้ 10 โมงเจอกันที่ไร่พันแสง”
“รับทราบค่ะคุณพันทิวา”
หลังจากที่ตกลงกับทางสตูดิโอเรียบร้อยแล้วพันทิวาและจันทร์เจ้าก็เดินกลับมายังรถจี๊ปคันหรูที่จอดอยู่บริเวณลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกล
“แล้วพรุ่งนี้เราจะใส่ชุดอะไรล่ะ” ร่างบางเดินไปขวางว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเองก่อนจะที่ริมฝีปากบางกระจับจะเอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย
“เธออยากใส่อะไรก็ใส่”
“ได้เหรอ?”
“ได้สิ เพราะฉันเองก็จะใส่ที่ฉันอยากใส่เหมือนกัน” ร่างสูงตอบคำถามร่างบางตรงหน้ากลับไปด้วยน้ำเสียงสดใส ก่อนจะส่งยิ้มยียวนไปให้กับเธอ
“แล้วเราจะเข้ากันได้เหรอ”
“หึหึ ขึ้นรถเถอะฉันมีอีกที่ที่จะพาเธอไป” พันทิวาเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้กับร่างบาง พร้อมกับมองไปที่เธออย่างต้องการให้เธอทำตามที่เขาบอก
“ไปไหน?” ถึงจันทร์เจ้าจะสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ยอมขึ้นรถไปตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย
ปัง!!
“หึหึ” ร่างสูงยกยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งยังตำแหน่งของตัวเอง
“นายยังไม่ตอบฉันเลยว่าเราจะไปไหนกัน”
“ไปหาเพื่อน” ร่างสูงตอบกลับไปก่อนจะขับรถตรงไปยังเป้าหมายของเขา แต่คำตอบของร่างสูงกลับทำให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกายชะงักไปทันที เธอไม่ได้อยู่ที่นี่มาหลายปีทำให้เธอไม่มีเพื่อนอยู่ที่ประเทศไทยเลยสักคน
“พะ เพื่อนเหรอ?”
“จำไอ้ขุนศึก ไอ้เสือและไอ้สิงเพื่อนฉันได้ไหม” พันทิวาพูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองร่างบางที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นระยะ
“จำได้ เพื่อนนายที่หล่อๆ อะนะ”
เอี๊ยดดดดดดด~~
เสียงล้อยางเสียดสีกับถนนจากการเบรกอย่างกะทันหัน เนื่องจากถนนเส้นที่รถหรูคันนี้ขับผ่านช่วงเวลานี้ไม่มีค่อยมีรถสัญจรไปมาเท่าไหร่นัก จึงถือว่าโชคดีไปที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
“ไอ้บ้าทิ...เบรครถแบบนี้อยากตายรึไง” จันทร์เจ้าเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าออกไปเสียงแข็ง พร้อมกับหันไปจ้องมองเขาตาขวาง
“เปลี่ยนใจ”
“เปลี่ยนใจอะไรของนาย”
“ไม่อยากไปแล้ว”
“ทำไม?”
“...”
“พันทิวานายช่วยมีเหตุผลหน่อยได้ปะ” จันทร์เจ้าเอ็ดร่างสูงเบาๆ ก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อยอย่างเอือมๆ กับนิสัยที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายยิ่งกว่าผู้หญิงที่กำลังเป็นวันนั้นของเดือนเสียอีก
“เหตุผลของฉันก็คือ ฉันหงุดหงิด”
“ฉันหิวข้าวแล้ว ถ้านายจะไม่ไปก็ช่วยหาร้านข้าวใกล้ๆ แถวนี้ได้ไหม”
“ถ้าเพื่อนฉันหล่อ...แล้วฉันล่ะ?” ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางเสียงเรียบ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงอ่อนลงทันทีในประโยคต่อมา เขามองไปเธอนิ่งๆ อย่างกำลังเฝ้ารอคำตอบจากปากของเธอ
“ห๊ะ?”
“ช่างเถอะ”
“ไอ้บ้าทินี่ประสาทนายกลับปะเนี่ย”
ร่างสูงขับรถตรงต่อไปตามเส้นทางตรงหน้า ใช้เวลาไม่นานรถจี๊ปของเจ้าของไร่พันแสงก็ขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถหน้าคาเฟ่กึ่งร้านอาหาร เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดของทางร้านทำให้ที่นี่ดูเงียบเหงามากกว่าทุกวัน ปกติแล้วคาเฟ่แห่งนี้มีทั้งลูกค้าขาจรและขาประจำแวะเวียนกันมาไม่เคยขาดสาย
“อ้าวววว!! เหมือนร้านจะปิดเลยนะ”
“ที่นี่เป็นคาเฟ่ของแฟนไอ้ขุนน่ะ ไม่ต้องห่วงเรามาที่นี่เพราะฉันนัดทานข้าวกับพวกมันเอาไว้”
“งั้นรออะไรรีบไปสิ ให้พวกพี่ๆ เขารอมันดูไม่ดีนะ” ร่างบางพูดจบก็ทำท่าจะวิ่งไปแต่ก็ถูกมือหนาของร่างสูงดึงแขนเรียวของเธอเอาไว้
“อะไรอีก? ฉันหิวจนจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้วนะ”
“ทำไมเธอถึงเรียกคนอื่นว่าพี่ แล้วกับฉันทำไมเธอถึงเรียกว่าไอ้ล่ะ” พันทิวาเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย จันทร์เจ้าได้ยินแบบนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะยืนเท้าสะเอวมองร่างสูงตรงหน้านิ่งๆ พร้อมกับส่งยิ้มยียวนไปให้กับเขา
“เพราะฉันหมั่นไส้นายเป็นพิเศษไง แบร่!!”
บทที่เกี่ยวข้อง
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 07 : เมียในนาม
EPISODE 07 : เมียในนาม“Scar is the proof of a healed wound.”-Slumdog Millionaire-(แผลเป็น คือ สิ่งที่เตือนให้เรารู้ว่าบาดแผลของเราถูกเยียวยาแล้ว)“เชี้ย!! มันพาใครมาวะเนี่ย” ขุนศึกพูดขึ้นเสียงดังด้วยความตกใจ ทำให้เสือและสิงหักไปมองตามสายตาของเพื่อนรักตรงหน้าด้วยความสงสัย ก่อนจะอุทานออกมาด้วยความตกใจไม่ต่างกัน ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นทิวาไปไหนมาไหนผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่พันดาวน้องสาวของมันเลยสักครั้ง สงสัยพายุลูกใหญ่กำลังจะถล่มเชียงใหม่เสียแล้วสิ“เชี้ย!! / เชี้ย!!” “แหมๆ!! ...ไม่ได้เจอกันแค่เดือนเดียว นี่มึงมีแฟนแล้วเหรอวะไอ้ทิ” เสือเอ่ยแซวเพื่อนรักที่พึ่งเดินเข้ามาภายในร้าน ก่อนที่เขาจะชะงักไปเล็กน้อยที่ได้เห็นใบหน้าของร่างบางที่เดินตามหลังเพื่อนเขามา ถึงตอนนี้เธอจะดูโตขึ้นมากแต่ใบหน้าสวยหวานยังคงละม้ายคล้ายเดิมอยู่มากทีเดียว“นะ นี่...” สิงพูดอ้ำๆ อึ้งๆพร้อมกับมองไปที่เพื่อนรักและผู้หญิงที่เดินตามเข้ามาใหม่ ก่อนจะมองหน้ากันเลิ่กลั่กเพราะทำตัวไม่ถูกกันเลย“สวัสดีค่ะ จันทร์เจ้านะคะ ไม่รู้ว่าพี่ๆ ยังจำกันได้อยู่ไหมไม่ได้เจอกันนานเลย”“จำได้สิครับ พวกพี่ไม่มีใครลืมน้องจันทร์เจ้าหรอกคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 08 : ขี่ม้าส่งเมือง
EPISODE 08 : ขี่ม้าส่งเมือง“One day your life will flash before your eyes. Make sure it’s worth watching.”-The Bucket List-(ในวันหนึ่งภาพชีวิตของคุณจะฉายขึ้นตรงหน้า ดังนั้น จงทำในสิ่งที่มีคุณค่าต่อการชมในทุกๆ นาทีและทุกวันของชีวิต)“ขยับเข้ามาใกล้กันหน่อยครับ” ช่างภาพเอ่ยบอกกับว่าที่บ่าวสาวตรงหน้าอย่างนอบน้อม ถึงเขาจะบอกประโยคนี้กับทั้งคู่มาเกือบ 10 นาทีแล้วก็ตาม แต่คำว่า ‘ลูกค้าคือพระเจ้า’ มันค้ำคอเขาอยู่ทำให้เขาได้แต่ยิ้มให้กับทั้งสองคนตรงหน้าแทนที่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้“อะ! ไอ้บ้าทิ” ร่างบางร้องออกมาเบาๆ ด้วยความตกใจที่โดนแขนแกร่งรั้งเอวบางของเธอเข้าหาตัวเขาอย่างแรง“รีบถ่ายจะได้รีบเสร็จ”“นายอยากได้ภาพที่แสดงตัวตนของเราทั้งคู่ใช่ไหม” ร่างบางเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับก้มลงไปมองเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์รัดรูปของตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะมองไปที่เสื้อผ้าหน้าผมของร่างสูงตรงหน้าอีกครั้งผู้ชายคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยก่อนที่เธอจะจากไปเขาเป็นแบบไหนตอนนี้เขาก็ยังคงเป็นแบบนั้น ก่อนหน้านี้เขาชอบใส่การเกงยีนส์ขาดๆ ซีดๆ กับเสื้อยืดสวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตเก่าๆ ตอนนี้เขาก็ยังคงเป็นแบบนั้น แต่มีสิ่งหนึ่งที่เปลี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 09 : รอเธอมานาน
EPISODE 09 : รอเธอมานาน“Beautiful things don’t ask for attention.”-The Secret Life of Walter Mitty-(ความงามที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องเรียกร้องความสนใจ)-wedding studio-“เธอลงไปก่อน เดี๋ยวฉันเอารถไปจอด” พันทิวาเอ่ยบอกกับว่าที่เจ้าสาวของเขาเสียงอ่อน ในขณะที่ตาคมของเขายังคงมองไปข้างหน้าเพื่อหาที่จอดรถ เนื่องจากวันนี้เป็นวันธรรมดาบริเวณแถวนี้จึงหาที่จอดรถค่อนข้างยาก“โอเค”“ห้ามซนล่ะ” ทิวาหันกลับมาบอกกับร่างบางพร้อมกับส่งยิ้มทะเล้นไปให้กับเธอ“ไอ้บ้าทิ...ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ” ร่างบางก็สวนเขากลับไปทันควันก่อนจะมองไปที่ร่างสูงตรงหน้าตาขวาง จากนั้นเธอจึงลงจากรถไปโดยไม่ต่อปากต่อคำกับเขาต่อ“หึหึ” หลังจากที่ร่างบางลงไปใบหน้าหล่อเหลาของทิวาก็ปรากฎรอยยิ้มหวานขึ้นมาทันที...“สวัสดีค่ะคุณจันทร์เจ้า มารับชุดใช่ไหมคะ” ทันทีที่ประตูเปิดออกพนังงานประจำร้านก็เดินเข้ามาทักทายลูกค้าอย่างจันทร์เจ้าทันทีด้วยความนอบน้อม“ใช่ค่ะ”“เชิญทางนี้ค่ะ”“วันนี้ลูกค้าเยอะจังเลยนะคะ” จันทร์เจ้าเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไป พร้อมกับมองไปยังลูกค้าผู้หญิงภายในร้านที่เดินขวักไขว่อยู่ตรงหน้าของเธอ“ใช่ค่ะ เดือนหน้าจะมีงานเล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 10 : ทำหน้าที่เมีย
EPISODE 10 : ทำหน้าที่เมีย“Working hard is important, but there’s something that matters even more. Believing in yourself.”-Harry Potter-(การฝึกฝนอย่างหนักเป็นสิ่งที่สำคัญ แต่มีบางอย่างที่สำคัญมากกว่านั่นคือการเชื่อมั่นในตัวเอง)“ไงพวกมึง”“ไอ้เจ้าบ่าวมาแล้วเว้ย มาๆ เชิญนั่งก่อนครับ” สิงหันไปมองตามเสียงเรียกก่อนจะร้องบอกกับเพื่อนคนอื่นๆ เสียงดังลั่นโต๊ะ“มึงนี่นะ”“ไม่ธรรมดานะไอ้ทิจดทะเบียนสมรสเลยด้วย” ขุนศึกเอ่ยแซวเพื่อนรักของตัวเองที่เอาแต่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนหน้าหมั่นไส้ ต่อหน้าแขกคนอื่นเจ้าบ่าวคนนี้เอาแต่วางมาดเข้ม แต่พอได้มาอยู่กับเพื่อนๆ ที่กุมความลับของเขามาเป็น 15 ปี กลับยิ้มออกมาจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว“อย่างนี้มึงก็มีเมียอีกคนไม่ได้สิวะ”“กูชื่อพันทิวาไม่ได้ชื่อเสือครับ เรื่องเจ้าชู้หรือหญิงเยอะกูสู้มึงไม่ได้อยู่แล้ว” ทิวาตอบเพื่อนกลับไปพร้อมกับมองไปที่ร่างสูงตรงหน้าอย่างกวนๆ“เออ...ให้มันเจ้าชู้แค่กูคนเดียวนี่แหละ”“พวกมึงนี่เล่นกันเป็นเด็กๆ ไปได้” ขุนศึกพูดขึ้นพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ อย่างเอือมๆ กับนิสัยของเพื่อนรัก ไม่ว่าจะโตกันแค่ไหนพวกมันก็ยังคงกัดกันเหมือนเดิม“แล้วทีนี่จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 11 : ผู้มีพระคุณ?
EPISODE 11 : ผู้มีพระคุณ?“I want all of you, forever, you and me, every day.”-The Notebook-(ฉันต้องการเธอตลอดไป แค่เธอกับฉันทุกๆ วัน)เช้าวันต่อมา...“กรี๊ดดดดดด!!!”“อะไร อะไร ใครเป็นอะไร?” ทิวาสะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆ ห้องด้วยความตกใจ ก่อนที่เขาจะชะงักไปเล็กน้อยที่เห็นร่างบางของจันทร์เจ้า มองมาที่เขาอย่างโกรธเคืองพร้อมกับมือบางของเธอกำผ้าห่มเอาไว้แน่น ในขณะที่ใบหน้าหวานๆ ของร่างบางตรงหน้าเริ่มงอถ้าเขาคาดการณ์ไว้ไม่ผิดเธอต้องร้องไห้ออกมาอย่างแน่นอน“เดี๋ยวๆ เธอดูดีๆ ฉันนอนในที่ของฉัน” ชายหนุ่มเอ่ยบอกกับหญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับชี้ให้เธอดูว่าเขาไม่ได้ล่วงเกินเธอเลยแม้แต่น้อยจันทร์เจ้าชะงักไปทันทีก่อนที่เธอจะขยับถอยหลังไปยังที่ของตัวเอง พร้อมกับกำผ้าห่มเอาไว้แน่นอย่างไม่วางใจชายตรงหน้า ทิวาเห็นเธอมีท่าทางแบบนั้นเขาก็แกล้งเธอกลับไปบ้าง ใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองไปยังร่างบางตรงหน้าก่อนที่ริมฝีปากหนาจะเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างงอนๆ“นี่เธออย่าบอกนะว่าเธอลวนลามฉัน เอาจริงๆ ฉันก็จะพอรู้ว่าตัวเองหล่อ หุ่นดี แต่เธอจะมาลักหลับฉันแบบนี้ไม่ได้ เธอต้องรับผิดชอบ...”“นี่ไอ้บ้าทิคนอย่างฉันจะไปทำอะไรนา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 12 : นายเริ่มก่อนนะ
EPISODE 12 : นายเริ่มก่อนนะ“Those who are happy are not without pain, they just know how not to be controlled by it.”-Love & Other Drugs-(คนที่มีความสุขไม่ใช่ว่าเขาไม่เจ็บปวดเลย แต่เขารู้ว่าทำอย่างไรถึงจะไม่ถูกความเจ็บปวดครอบงำต่างหาก)1 อาทิตย์ต่อมา...“ทิวา...วันนี้นายจะเข้าไปในเมืองเหรอ” จันทร์เจ้าเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังอ่านเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงานด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูสดใสจนผิดปกติ จนทำให้ร่างสูงเงยหน้าขึ้นไปมองใบหน้าหวานๆ ของเธอที่กำลังส่งยิ้มมาให้กับเขา“ทำไม?” ร่างสูงยกยิ้มเล็กน้อยอย่างรู้ทันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ทิวาเอ่ยถามร่างบางออกไปเสียงเรียบ พร้อมกับก้มลงไปอ่านเอกสารตรงหน้าของตัวเองต่อ“ขอไปด้วยคนสิ ฉันรับรองว่าฉันจะไม่ดื้อไม่ซน จะเป็นเด็กดีไม่ทำให้นายต้องปวดหัวอย่างแน่นอน” ร่างบางเอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าเสียงอ่อน พร้อมกับส่งยิ้มไปให้เขาอย่างออดอ้อน“...” เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอเล็กน้อยอย่างกำลังใช้ความคิด“น่านะ...”“หึหึ”“ฉันพูดจริงๆ นะ”“ฉันต้องไปประชุมกับสมาคม”“ฉันไปด้วยได้ไหม”“ก็ได้ นี่เอกสารที่เราจะประชุมกันในวันนี้ ส่วนนี่สัญญาจ้างของเราอ่านให้ละเอียดก่อนจะเซ็นด้วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 13 : เหนื่อยไหม?
EPISODE 13 : เหนื่อยไหม?“It’s our instinct to chase what’s getting away, and to run away from what’s chasing us.”-The great Gatsby-(สัญชาตญาณของคนเราคือไล่ตามสิ่งที่กำลังหนีเรา และวิ่งหนีสิ่งที่กำลังไล่ตามเราอยู่)2 อาทิตย์ต่อมา...-ไร่พันแสง-“กระถินพวกคนงานเดินไปไหนกันเหรอ” จันทร์เจ้ามองตามคนงานที่เดินไปทางด้านหลังของไร่ พร้อมกับเอ่ยถามร่างอวบอิ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ ออกไปด้วยความสงสัย“ไปดูของป่าน่ะจ้ะ”“ของป่า?”“ใช่จ้ะ ทุก 2 อาทิตย์จะมีคนบนเขาเอาของป่าลงมาขายจ้ะ” กระถินอธิบายให้กับนายหญิงของเธอฟัง“ไปดูกันเถอะ”“ดะ เดี๋ยวพี่จันทร์แน่ใจเหรอจ๊ะ” กระถินร้องทักขึ้นพร้อมกับรีบดึงแขนเรียวของจันทร์เจ้าเอาไว้ทันที เธอรู้ดีว่านายหญิงของเธอเป็นคนเมืองอาจจะไม่คุ้นชินกับสิ่งที่พวกนายพรานนำมาขายก็ได้“ทำไมเหรอ? แค่ไปดูเฉยๆ เอง ไปกันเถอะ” จันทร์เจ้าดึงมือของกระถินให้เดินตามเธอไปยังทางเดินเล็กๆ ที่คนงานกลุ่มหนึ่งเดินนำไปก่อนแล้ว“พี่จันทร์ขออนุญาตนายรึยังจ๊ะ?”“เราต้องขออนุญาตด้วยเหรอ?”“เดี๋ยวนายจะว่าเอาได้นะจ๊ะ”“พี่จันทร์โทรบอกนายเถอะนะจ๊ะ” กระถินพยายามหว่านล้อมร่างบางตรงหน้าออกไปอีกครั้งเสียง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20แอบรัก แอบร้าย EPISODE 14 : หลงตัวเอง
EPISODE 14 : หลงตัวเอง“It doesn’t matter if the guy is perfect or the girl is perfect, as long as they are perfect for each other.”-Good Will Hunting-(มันไม่สำคัญเลยว่าจะผู้ชายหรือผู้หญิงที่เพอร์เฟกต์ ตราบใดที่เขาทั้งคู่เหมาะสมกัน)-Kingston Hotel-“งานเลี้ยงสมาคมนี่ใหญ่จังเลยเนอะ” จันทร์เจ้ากระซิบบอกกับร่างสูงที่เธอกำลังเดินควงแขนอยู่เสียงเบาเพื่อให้เขาและเธอได้ยินกันเพียงสองคนเท่านั้น ทิวามองไปยังร่างบางที่ยืนอยู่เคียงข้างก่อนจะยกยิ้มออกมาเล็กน้อย“นั่นสิ ฉันก็พึ่งมางานเลี้ยงของสมาคมครั้งแรกเหมือนกัน”“จริงเหรอ?”“อืม...เราเข้าไปข้างในกันเถอะ” ทิวาพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังงานเลี้ยงตรงหน้านิ่งๆ แขกเหรื่อมากหน้าหลายตาต่างพากันเข้ามาทักทิวากับภรรยาของเขาอย่างเป็นกันเอง ทิวารู้จักคนพวกนั้นเป็นอย่างดีเนื่องจากเคยทำงานร่วมกันมาก่อน ต่างจากจันทร์เจ้าที่ไม่รู้จักใครเลยสักคน แต่ถึงอย่างนั้นที่ทิวาก็ยังคงแนะนำภรรยาคนสวยของเขาให้กับคนอื่นๆ ได้รู้จัก“คุณทิวา คุณจันทร์เจ้า” คุณพิชิตร้องเรียกทั้งสองคนเอาไว้ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาทักทายอย่างเป็นกันเอง“สวัสดีค่ะคุณพิชิต” จันทร์เจ้าทักทางร่างสูงตร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-20
บทล่าสุด
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 48 : ภาพวาดครอบครัวสุขสันต์ – THE END
EPISODE 48 : ภาพวาดครอบครัวสุขสันต์ – THE END“When I look at you, I can feel it. I look at you and I’m home.”-Finding Nemo-(เวลาที่ฉันมองเธอ ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้อยู่บ้าน)2 เดือนต่อมา...เอี๊ยดดดดดด~~รถยังไม่ทันที่รถหรูจะจอดสนิทดีชายหนุ่มเจ้าของไร่ก็รีบกระโดดลงจากรถจี๊ปของตัวเองทันที เขามีอาการเวียนหัว และก็คลื่นไส้อาเจียนแบบนี้มาตลอดหลายวันที่ผ่านมาคุณแม่ของเขาบอกว่าอาการพวกนี้เรียกว่า ‘แพ้ท้องแทนเมีย’ ถึงมันจะทรมานไปหน่อย แต่ก็ยังดีกว่าให้ภรรยาตัวน้อยของเขาเป็น...“อ้วกกกกกก!!”จันทร์เจ้าเดินออกมาดูสามีของเธอที่หน้าบ้านใหญ่ของไร่พันแสง ก่อนจะเห็นว่าชิตและชอบกำลังช่วยกันลูบหลังให้กับนายใหญ่ของพวกเขาอยู่ สองพี่น้องมองหน้ากันก่อนจะหัวเราออกมาเบาๆ เพื่อไม่ให้นายใหญ่ของเขาเห็น แต่มีเหรอที่จะรอดพ้นสายตาเหยี่ยวอย่างพันทิวาไปได้“ขำอะไรกันวะ...คนไม่มีเมียมีลูกไม่มีวันเข้าใจหรอกเว้ย...” ทิวาหันไปมองร่างสูงทั้งสองก่อนจะเอ่ยบอกกับพวกเขาออกไปเสียงเรียบ“ไปทำงานกันได้แล้ว ถ้ามีปัญหาอะไรก็โทรมา”“ครับนาย / ครับนาย”“พี่ทิไหวไหมคะ”“เฮ้ออออ!! ไหวครับแต่ทิขอยาดมหน่อย” จันทร์เจ้าประคองสามีของเ
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 47 : หนูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
EPISODE 47 : หนูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว“Think of the one thing that you’ve always wanted. Now find it in your mind’s eye and feel it in your heart.”-Beauty And The Beast-(คิดถึงสิ่งหนึ่งที่เธอต้องการมาตลอด แล้วเธอจะเจอในความคิด และรู้สึกในหัวใจ)“จันทร์เจ้าฟังแม่นะลูก...หนูกำลังตั้งท้อง ตอนนี้หนูไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนะลูก”จันทร์เจ้ามองไปรอบๆ ห้องก่อนจะเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่เธอเป็นตาเดียว แต่คนที่เธออย่างให้เขารู้เรื่องนี้ไปพร้อมๆ กันกับเธอ เขากลับไม่ได้อยู่ตรงนี้กับเธอด้วย มือบางลูบลงที่หน้าท้องของตัวเองเบาๆ ก่อนน้ำตาของเธอจะไหลลงมาอาบแก้มขาวเนียนทั้งสองข้างเธอ“พี่ทิล่ะคะตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้าง?”“ทิพึ่งออกมาจากห้องผ่าตัดตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู...”“ฮึกกกกก!! อะ อาการของเขา...” จันทร์เจ้าร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาอย่างหนัก จนวราลีต้องเข้ามาประคองใบหน้าของลูกสะใภ้เอาไว้อย่างทะนุถนอม ก่อนที่เธอจะเอ่ยบอกกับร่างบางตรงหน้าอีกครั้ง...“จันทร์เจ้าฟังแม่นะ ทิวาปลอดภัยแล้วลูกการผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี”“ใช่แล้วค่ะพี่จันทร์...คุณหมอบอกว่ายังไงก็ต้องอยู่ห้องไอซียูก่อนเพื่อรอดูผลหลังการผ่าตัด พี
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 46 : ฉันสูญเสียมากพอแล้ว
EPISODE 46 : ฉันสูญเสียมากพอแล้ว“All we have to decide is what to do with the time that is given to us.”-Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring-(สิ่งที่เราต้องตัดสินใจก็คือ จะทำอะไรกับเวลาที่เรามีอยู่)ปึก! ปึก!!กระถินกับตองที่ช่วยกันแก้เชือกได้สำเร็จพอเห็นนายใหญ่ของพวกเธอส่งสัญญาณก็รีบกระโจนใส่คนตรงหน้าของตัวเองทันทีกระถินที่อยู่ใกล้กับนภพลมากกว่ารีบเข้ามาคว้าข้อมือของร่างสูงเอาไว้ก่อนจะผลักเขาไปตรงหน้า จันทร์เจ้าที่ได้จังหวะก็รีบดันตัวเองออกมาทันที โดยมีทิวาที่คอยรอรับร่างบางของเธออยู่ก่อนแล้ว“อีนี่...” นภพลตะคอกกระถินเสียงดังลั่นก่อนจะหันปืนไปทางร่างบาง แต่ก็ช้ากว่า...ปัง!!ทิวายิงเข้าที่แขนแกร่งของนภพลได้อย่างแม่นยำ ถึงจะไม่ใช่จุดสำคัญแต่ก็ทำให้ร่างสูงตรงหน้าเจ็บปวดจนร่างกายเสียการควบคุม ปืนของนภพลล่วงลงกับพื้นก่อนที่กระถินจะรีบเข้าไปเตะมันออกไปให้ไกลทันที ก่อนที่เธอจะวิ่งเข้าไปหลบอยู่หลังนายของตัวเองทันที“โอ้ยยยย!!!” ชิตรีบเข้าไปจับกุมคนร้ายเอาไว้ไม่ให้มันหนีไปไหนได้...“เจ็บตรงไหนไหมครับ” ทิวาเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกมาด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับประคองใบหน้าขาวเนียนข
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 45 : ย้อนแย้ง
EPISODE 45 : ย้อนแย้ง“Every thing that has a beginning has an end.”-The Matix Revolution-(ทุกสิ่งที่มีจุดเริ่มต้นย่อมมีจุดจบ)อีกด้าน...“รวยแล้วพวกเรา แม่งจ่ายหนักจริงว่ะ...” ชายหนุ่มที่ดูแล้วน่าจะมีอายุน้อยกว่าเพื่อนพูดขึ้นพร้อมกับมองเงินในมือของตัวเองไปด้วยอย่างภาคภูมิใจ“รถใครวะ?” ชายคนขับพูดขึ้นพร้อมกับมองไปยังรถหรูตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย หมู่บ้านแห่งนี้เป็นหมู่บ้านร้างตลอดสองข้างทางก็มีแต่ป่ารกทึบ ถ้าไม่ตั้งใจขับเข้ามาก็ไม่น่าจะมีรถหลงเข้ามาที่นี่ได้ง่ายๆ“พวกมึงลงไปดู” ชายหัวหน้ากลุ่มหันไปบอกกับลูกน้องของเขาที่กำลังนั่งนับเงินอยู่ที่ด้านหลังเสียงเรียบ“ใครวะ?...มาจอดรถอยู่หน้าหมู่บ้านร้าง”“หรือว่าพวกมันจะมาซื้อบ้าน”เพียะ!!!“ไอ้เวรนี่พูดออกมาแต่ละอย่างผ่านสมองบ้างไหมวะ” ชายทั้งสามคนที่ถูกส่งลงมาดูลาดเลาเถียงกันไปมา ก่อนที่คิ้วหนาของชายหนุ่มทั้งคู่จะขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย รถหรูที่จอดขวางอยู่ตรงหน้าของพวกเขาไม่มีวี่แววของสิ่งมีชีวิตเลยแม้แต่คนเดียว“ไม่เห็นมีคนเลยวะพะ อื้ออออออ...”“อะ...”ชายหนุ่มทั้งสามคนยังไม่ทันได้เดินกลับไปรายงานลูกพี่ของพวกมัน ก็ถูกท
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 44 : ฆาตกรตัวจริง
EPISODE 44 : ฆาตกรตัวจริง“You can’t live your life for other people. You’ve got to do what’s right for you, even if it hurts some people you love.”-The Notebook-(คุณจะใช้ชีวิตเพื่อคนอื่นไม่ได้หรอกนะ คุณต้องทำสิ่งที่ถูกต้องสำหรับตัวคุณเอง ถึงแม้ว่ามันจะทำให้คนที่คุณรักเจ็บปวดก็ตาม)อีกด้าน...รถตู้คันใหญ่ถูกขับไปตามถนนลูกรังที่ตลอดสองข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ ถนนเส้นทางนี้ค่อนข้างเปลี่ยว เพราะก่อนหน้านี้ถนนเส้นนี้มักจะเกิดอุบัติเหตุและเคยมีคนร้ายดักปล้นทรัพย์สินของชาวบ้าน ดังนั้นคนส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะใช้ถนนอีกเส้นที่ตัดผ่านแห่งชุมชนมากกว่าเอาชีวิตของตัวเองมาเสี่ยงกับถนนเส้นนี้“นายครับผมได้ตัวผู้หญิงมาแล้วครับ” ทันทีที่รถวิ่งออกมาจากเขตชุมชน หัวหน้าของกลุ่มชายฉกรรจ์ก็ต่อสายหานายจ้างของเขาทันที หลังจากที่คุยและตกลงเรื่องสถานที่เรียบร้อยแล้วร่างสูงจึงเก็บโทรศัพท์เครื่องเก่าของตัวเองลงไปในกระเป๋ากางตามเดิม“ลูกพี่เราจะจัดการยังไงกับอีสองคนนี้ดี”“นั่นสิ”“หรือเราจะทิ้งมันไว้ข้างทาง” ชายหนุ่มที่กำลังขับรถอยู่พูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างรอฟังคำตอบ“ไอ้ควาย! ถ้า
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 43 : จะพาน้องกลับมาหาทุกคน
EPISODE 43 : จะพาน้องกลับมาหาทุกคน“You stay alive, no matter what occurs! I will find you. No matter how long it takes, no matter how far, I will find you.”-The Last Of The Mohicans-(เธอต้องรอดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะหาเธอให้พบ ไม่ว่าจะนานหรือไกลขนาดไหน ฉันจะหาเธอให้เจอ)“ตรงนี้ก็ได้กระถิน” จันทร์เจ้าเอ่ยบอกกับเด็กสาวที่เดินอยู่ข้างๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะวางแก้วในมือลงโต๊ะม้าหินอ่อนซึ่งอยู่ไม่ไกลจากต้นโพธิ์ต้นใหญ่เท่าไหร่นัก“คุณมิลค์ คุณปีใหม่” จันทร์เจ้าเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะเห็นหญิงสาวทั้งสองคนกำลังเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ ในมือของมิลค์ถือแก้วน้ำแบบเดียวกันกับเธอนั่นหมายความว่า ‘มาทำบุญกันงั้นเหรอ’ จันทร์เจ้าได้แต่คิดแล้วก็สงสัยก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ไปให้กับพวกเธอ“มาทำบุญกันเหรอ” จันทร์เจ้าเอ่ยถามร่างบางตรงหน้าออกไป ถึงก่อนหน้านี้เธอทั้งคู่จะไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ก็ตาม“อืม...ที่นี่วัดแกคงไม่คิดว่าฉันจะมาซื้อของใช่ไหม?”“หึหึ” จันทร์เจ้าหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่เธอจะชะงักไปเล็กน้อยที่เห็นสายตาของหญิงสาวอีกคนที่มองมาที่เธออย่างเอาเรื่อง จันทร์เจ้าเองก็มองเธอกลับไปแบบเดียวกัน ก่อนที่
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 42 : นาฬิกาคู่
EPISODE 42 : นาฬิกาคู่“I love you. You’re my only reason to stay alive if that’s what I am.”-The Twilight Saga: New Moon-(ฉันรักเธอ เธอคือเหตุผลเดียวที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่)-บ้านของทิวา-เช้าวันต่อมา...“พี่ทิ...ชุดนี้เป็นไงบ้านคะ สวยใช่ไหม?” จันทร์เจ้าเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ก่อนที่เธอจะฟูลเทิร์นให้ร่างสูงที่นั่งรออยู่บนเตียงนอนดูไป 1 รอบ “...” ทิวามองร่างบางตรงหน้าอย่างตกตะลึงในความงามของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเธอใส่ชุดแบบนี้มันช่างเข้ากันกับทรวดทรงองค์เอวของหญิงสาวอย่างบอกไม่ถูกเสื้อลูกไม้รัดรูปสีขาวสะอาดตากับผ้าซิ่นพื้นเมืองที่เธอกำลังสวมใส่อยู่ช่างดูเข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ“พี่ทิ” จันทร์เจ้าเดินเข้ามาหาร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยเรียกเขาออกไปอีกครั้ง มือบางโบกไปมาเบาๆ ตรงหน้าของชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้กับใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ว๊ายยยย!!” จันทร์เจ้าร้องออกมาเสียงหลงด้วยความตกใจทันทีที่มือหนารั้งเอวบางของเธอให้ลงไปนั่งลงอยู่บนตักของเขา แขนแกร่งถูกยกขึ้นมาโอบกอดรอบเอวบางของหญิงสาวตรงหน้าเอาไวอย่างหลวมๆ มือหนาลูบลงที่หน้าท้องแบนราบของภรรยา
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 41 : แสดงออกมาจากทางแววตา
EPISODE 41 : แสดงออกมาจากทางแววตา“It seems right now that all I’ve ever done in my life is making my way here to you.”-Bridges of Madison County-(ดูเหมือนว่าตอนนี้ ทุกสิ่งที่ฉันเคยทำในชีวิต ทำให้ฉันได้มาพบกับเธอ)1 เดือนต่อมา...เวลาล่วงเลยมาเกือบ 1 เดือน ตำรวจยังคงไม่พบตัว ‘นายนภพล จิรวราพงศ์’ ลูกชายเพียงคนเดียวของอดีตรัฐมนตรี ถึงจะไม่ได้ออกข่าวอึกทึกครึกโครมอย่างกับช่วงแรกๆ แล้ว แต่ไร่พันแสงยังคงจัดเวรยามเฝ้าบริเวณโดยรอบของไร่อย่างหนาแน่นเช่นเดิมเพื่อความปลอดภัยของทุกๆ คน“กระถินจ๊ะ...นายใหญ่กับนายหญิงของกระถินไปไหนกัน ทำไมป่านี้ยังไม่กลับมาสักทีล่ะ” วราลีเอ่ยถามเด็กสาวตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย“หนูก็ไม่รู้เหมือนกันจ้ะ นายใหญ่บอกแค่ว่าให้หนูคอยช่วยงานคุณท่านอยู่ที่นี่จ้ะ”“สงสัยน่าจะพากันไปตรวจสอบสต๊อกสินค้า” พันแสงเป็นคนตอบคำถามของภรรยาแทนเด็กสาว ก่อนที่เขาจะโอบไหล่มนของเธอเบาๆ อย่างทะนุถนอม“ทำไมเหรอคะคุณ มีปัญหาอะไรรึป่าว” วราลีเอ่ยถามสามีของเธอออกไปด้วยความสงสัย“หนูจันทร์วางแผนการตลาดใหม่น่ะคุณ ช่วงนี้ลูกกำลังยุ่ง เมื่อวานก็เห็นว่าประชุมงานกับลูกรายใหญ่กันจนดึกดื่น”“ลูกค้าร
แอบรัก แอบร้าย EPISODE 40 : ความเป็นธรรม
EPISODE 40 : ความเป็นธรรม“Oh yes, the past can hurt. But you can either run from it, or learn from it.”-The Lion King-(ใช่แล้วล่ะ อดีตมันสามารถทำร้ายได้ แต่เธอเลือกได้ว่าจะวิ่งหนีอดีตหรือเรียนรู้จากมัน)-บ้านยายเดือน-“นอนกันได้ไหมลูก” หญิงชราเจ้าของบ้านยื่นผ้าห่มผืนหนาให้กับหลานเขย ก่อนที่ท่านจะเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความเป็นห่วง“สบายมากครับ”“ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกหนูจันทร์ได้เลยนะลูก”“ขอบคุณครับ”คืนนี้เป็นคืนแรกที่ทุกคนกลับมานอนบ้านของตัวเอง โดยเฉพาะยายเดือนยายของจันทร์เจ้า แกบ่นมาหลายวันแล้วว่าอยากจะกลับมานอนที่บ้านของตัวเอง ให้เอาแต่นั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บ้านของหลานเขย มันก็ผิดกับวิสัยคนแก่ชอบหยิบโน้นจับนี่ ยายเดือนขอกลับหลายครั้งแล้วแต่ไม่ว่าจะยกเหตุผลข้อใดขึ้นมาสุพรรษาลูกสาวของแกก็ไม่ยอมให้กลับสักทีทุกคนไม่มีใครกล้าบอกกับยายเดือนเลยสักคนว่ามันเกิดอะไรขึ้น บอกกับแกแค่ว่ารอให้ทิวากับจันทร์เจ้ากลับมาก่อน แล้วพวกเขาจะเป็นคนตอบคำถามของยายเดือนเอง“ยายจะลงไปที่ห้องแล้วเหรอคะ เดี๋ยวจันทร์ช่วยค่ะ”“ขอบใจลูก”เสียงของจันทร์เจ้าที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่ทั้งสองคนจะพากันเดินลง
