Share

บทที่ 135

แม้ว่าชายฉกรรจ์คนอื่นกลัวสแตนลีย์ แบตตันพอ ๆ กันและพยายามคลานหนี แต่ก็ไม่มีใครเหลือแรงที่จะทำเช่นนั้น

พวกเขาทุกคนกำลังสั่นเทิ้มด้วยความกลัว

เสียงของเหล็กที่กำลังขูดกับพื้นและฝีเท้าของสแตนลีย์เป็นเหมือนเสียงของนรกที่กำลังเรียกหาพวกเขา

ที่จริงแล้ว ชายเหล่านี้กลัวว่าพวกตนอาจต้องตายอยู่ตรงนั้นเพราะสแตนลีย์จะต้องฟาดพวกเขาด้วยกระบองเหล็กเป็นแน่

เมื่อสแตนลีย์มาอยู่ต่อหน้าชายหัวล้านคนนั้น เขาขมวดคิ้วและกดปลายกระบองเหล็กติดกับหน้าผากของชายคนนั้น

“พูดมา ใครส่งแกมาที่นี่?” สแตนลีย์ถาม

“เรา...เรา…” ชายหัวล้านคนนั้นส่ายหน้าด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว

“พูดมา” สแตนลีย์ออกคำสั่งอย่างเยือกเย็น เขาดูเหมือนกับราชาผู้กำหนดชะตาชีวิตของราษฎรว่าจะอยู่หรือตาย

ทันทีที่สแตนลีย์พูด เขาก็เริ่มออกแรงกดกระบองเหล็กลงไป

“ถ้าแกไม่อยากตาย” สแตนลีย์กล่าวเสริม

“พี่ใหญ่ส่งผมมาที่นี่ เขาบอกว่าเพื่อนของเขาไม่ชอบคุณและอยากจะสอนบทเรียนให้กับคุณ เขาให้รูปคุณกับผมด้วยซ้ำ และขอให้ผมรอคุณอยู่ข้างนอกโรงแรมพร้อมกับจัดการคุณให้เรียบร้อยในช่วงเวลาที่เหมาะสม” ชายหัวล้านคนนั้นรีบกล่าวโดยไม่พลาดแม้แต่รายละเอียดเดียว

หลังจากได้ยินเร
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status