LOGINShare
บทที่ 759
Related chapters
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 760
หน้าประตูจวนตระกูลเฟิ่ง นายท่านเฟิ่งมองดูรถม้าที่กำลังเคลื่อนจากไป ในใจรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ อี๋เหนียงหลินเอ่ยเตือน “นายท่าน รถม้าออกไปไกลแล้ว พวกเรากลับเข้าข้างในกันเถิด อาหารเย็นชืดหมดแล้วเจ้าค่ะ” นายท่านเฟิ่งสะบัดมือของนางออก แค่นเสียงเย็นชา ก่อนหมุนตัวเดินเข้าจวน เขาเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของจิ่วเหยียนแท้ ๆ ทว่าฝ่าบาทเชิญแต่ฮูหยินเมิ่ง มิได้เชิญเขา! หรือว่าในอนาคตจิ่วเหยียนจะสมรสในฐานะบุตรสาวของตระกูลเมิ่ง? มันน่าโมโหมากนัก! ณ พระราชวัง เซียวอวี้ได้สั่งให้คนเตรียมสำรับเย็นไว้แล้ว เพียงแต่วันนี้มีราชกิจรัดตัว จึงเกือบลืมไปเช่นกัน ฮูหยินเมิ่งเข้าวังเป็นครั้งแรก ไม่ถ่อมตัวหรือเย่อหยิ่งเกินไป อาหารเป็นเรื่องรอง จุดประสงค์หลักคือนางต้องการทูลถามฝ่าบาทว่า จัดเตรียมพิธีสมรสกับจิ่วเหยียนถึงไหนแล้ว เซียวอวี้ก็อยากถามความคิดเห็นของนางกับเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยเช่นกัน ถึงอย่างไรก็อยากเกี่ยวดองกับตระกูลเฟิ่ง ยังต้อง... เฟิ่งจิ่วเหยียนยืนขึ้น และเอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “ฝ่าบาทเพคะ อาจารย์กับอาจารย์หญิงเลี้ยงดูหม่อมฉันจนเติบใหญ่ ในใจขอ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 761
วังหลวง รับประทานอาหารค่ำเสร็จสิ้นเฟิ่งจิ่วเหยียนยังมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเซียวอวี้ จึงให้คนส่งอาจารย์หญิงออกจากวังไปก่อนนับจากกลับมาจนถึงตอนนี้ เซียวอวี้ยุ่งมาทั้งวันแล้ว ดังนั้นตอนนี้ เขาไม่อยากคุยเรื่องจริงจังหลังจากฮูหยินเมิ่งกลับไป เขาให้ข้าหลวงออกไป จากนั้นก็ดึงเฟิ่งจิ่วเหยียนมาสู่อ้อมอก กอดนางไว้ ราวกับเช่นนี้สามารถขจัดความเหนื่อยล้าได้“เราเหนื่อยมาเลย ดูสิ สาส์นกราบทูลพวกนั้น ช่วงบ่ายเราอ่านหมดแล้ว”กองหนาบนโต๊ะ ดูแล้วก็เหนื่อยมากจริงๆเฟิ่งจิ่วเหยียนปล่อยให้เขากอดพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ยังคงผลักเขาอย่างใจร้าย“พูดเรื่องจริงจัง คำให้การของหยางเหลียนซั่ว ท่านดูแล้วหรือยัง?” เซียวอวี้ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ“ที่นี่มีแค่เราสองคน ทำไมถึงห่างเหินเช่นนี้”เฟิ่งจิ่วเหยียนหลีกเลี่ยงสิ่งเล็กน้อย มุ่งเน้นปัญหาหลัก“ท่านราชครูเฉินไม่ได้กบฏ อดีตรัชทายาทก็บริสุทธิ์เช่นกัน เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นฝีมือของพรรคเทียนหลง ท่านควรพิสูจน์คืนความบริสุทธิ์ให้กับพวกเขา”เซียวอวี้พยักหน้าอย่างอารมณ์ดี“เจ้าพูดถูก ควรคืนความบริสุทธิ์”มู่หรงเหลียนก็ให้การเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นเขาเตรียมการไว้ตั้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 762
เซียวอวี้ไม่เคยคิดมาก่อน ตนเองฟังคำสั่งเสียของอดีตฮ่องเต้ผิดไปเฟิ่งจิ่วเหยียนอธิบายอย่างใจเย็น“ในเมื่อพูดจาคลุมเครือไม่ชัดเจน ฉะนั้น ‘สื่อ’(ที่มีความหมายว่าตาย) กับ ‘ซื่อ’(ที่มีความหมายว่าสกุล) สับสนได้ง่าย”“ ‘หลิว’(ที่มีความหมายว่าเก็บไว้) เป็นพยางค์สุดท้ายที่อดีตฮ่องเต้ทรงตรัส ไม่สามารถออกเสียงชัดถ้อยเหมือนคนปกติ ด้วยการหายใจลากเสียงยาว คนอื่นได้ยิน หลิว ถูกแยกกลายเป็น ‘ลี่โฮ้ว’(ที่มีความหมายว่าตั้งเป็นฮองเฮา) ” เซียวอวี้ยังคงสงสัย“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมไม่พูดให้กระจ่างโดยตรง? พูดว่าสังหารมู่หรง ไม่ชัดเจนยิ่งกว่าหรือ”ตาคิ้วเฟิ่งจิ่วเหยียน ปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น“อยู่ในชายแดนเหนือ ข้าเคยได้ยินคำสั่งเสียของคนนับไม่ถ้วน ในขณะที่คนใกล้สิ้นใจ รู้ตัวเองว่ามีเวลาคับขัน จึงคำนึงถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดก่อน สำหรับอดีตฮ่องเต้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในประโยคสมบูรณ์ก็คือ มู่หรง”“หรือจะเป็นมู่หรงหลัน ตระกูลมู่หรง ทั้งเผ่าพันธุ์มู่หรง พระองค์อยากเตือนท่าน มู่หรงมีปัญหา”“ทว่าหลังจากพระองค์พูดมู่หรงสองพยางค์ ก็ยากลำบากมากแล้ว ซึ่งเห็นได้จากประโยคที่พระองค์พูดอย่างสั้น ๆ เขากังวลว่าพยางค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 763
คำพูดที่มู่หรงหลันพูดก่อนตาย รุ่ยอ๋องเล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง “น่าเสียดาย นางพูดเพียงมนุษย์โอสถ ไม่พูดอะไรต่อ” ระหว่างคิ้วรุ่ยอ๋องเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิด“พรรคเทียนหลงเคยเลี้ยงมนุษย์โอสถ ควรที่จะสืบต่อไป ทว่าเรื่องนี้ควรให้ฝ่าบาทตัดสินพระทัย”เมื่อพูดเสร็จ นางทำความเคารพกล่าวลารุ่ยอ๋องหันมามองเงาร่างของนางที่เดินจากไป ยังรู้สึกประหลาดใจ...แม่ทัพน้อยเมิ่งที่กล้าหาญสง่างามมีชีวิตชีวาในตอนนั้น กลับเป็นสตรี……ความผิดที่มู่หรงเหลียนรับสารภาพ พัวพันกับคดีที่ไม่เป็นธรรมมากมายเมื่อรวมกับคำสารภาพของหยางเหลียนซั่ว ดังนั้น คดีความอยุติธรรมของอดีตรัชทายาทกับตระกูลเฉินก็กระจ่างขึ้นวันรุ่งขึ้น อาชญากรรมของพรรคเทียนหลงถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ ผู้กระทำผิดหลัก หยางเหลียนซั่ว ถูกเปลี่ยนให้เป็น “มนุษย์สุกร” ลากตัวไปในตลาด ให้ผู้คนมุงดูหยางเหลียนซั่วยังสามารถได้ยิน เขาเสียใจอย่างมาก ไม่สามารถฆ่าตัวตายเพื่อรักษาศักดิ์ศรีเป็นถึงผู้สืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์แคว้นเฉิน ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากจัณฑาลเหล่านี้หยางเหลียนซั่วในยามนี้ ในทุกวันที่มีชีวิตอยู่ ล้วนเป็นการทรมานที่เจ็บปวด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 764
เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ว่าในวังมีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด จึงนัดไว้เป็นเวลายามไฮ่สุดท้าย ก่อนยามไฮ่หนึ่งชั่วยาม เซียวอวี้ก็มาแล้วเขาแต่งตัวสวมอาภรณ์สีแดง “งดงามฉูดฉาดหรูหรา” เฟิ่งจิ่วเหยียนมองข้างหลัง ยังนึกว่าเจียงหลินโผล่มาแขกรอบข้างต่างมองดูเขานางมาถึงหอสุราก่อนเวลาครึ่งชั่วยาม คิดไม่ถึงว่าเขามาเร็วกว่า“หม่อมฉันจองห้องส่วนตัว อยู่ชั้นสอง” เซียวอวี้คว้าจับมือของนางไว้ทันที กลับถูกนางสะบัดทิ้งด้วยสัญชาตญาณยังไง เวลานี้นางแต่งกายเป็นบุรุษผู้ชายสองคนเดินจุงมือกัน ดูได้ที่ไหนมือเซียวอวี้ค้างอยู่กลางอากาศ น้อยใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกหรือนางโกรธที่ตนเองไม่ได้อยู่กับนางมาหลายวัน?เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัวแล้ว เซียวอวี้รวบโอบกอดคนตรงหน้าทันทีข้างนอกประตู อู๋ไป๋ปิดประตูห้องอย่างรวดเร็วเขาเงยศีรษะขึ้นมา เห็นเฉินจี๋ไม่ขยับเขยื้อน ได้แต่ยืนตัวตรง ก็ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ“ข้าว่า เจ้าปิดประตูไม่เป็นหรือ?”เฉินจี๋ : ?ภายในห้อง เฟิ่งจิ่วเหยียนผลักเซียวอวี้ ขมวดคิ้วพูดขึ้นมา“เนื้อตัวหม่อมฉันสกปรก”เซียวอวี้เพิ่งค่อยสังเกตเห็น บนอาภรณ์ของนางเปื้อนไปด้วยฝุ่น ราวกับได้มุดผ่านตร
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 765
เฟิ่งจิ่วเหยียนเช่าบ้านไว้หนึ่งหลัง ขังโจรสลัดพวกนั้นไว้ข้างในพวกเขาถูกทรมานจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลอู๋ไป๋ชี้ไปยังตรงมุมที่หายใจรวยรินคนนั้น แล้วก็พูดกับเฉินจี๋“คนนั้นแหละ ก่อนหน้านี้เกือบหนีไป นายท่านไล่ตามกลับมาด้วยตนเอง”พวกโจรสลัดเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียน ราวกับหนูเจอแมว ตัวสั่นเทาไม่หยุดพวกเขาเคยเป็นกองโจรสลัดที่เก่งกาจ ตอนนี้กลับถูกหนุ่มคนหนึ่ง ตบตีจนแม้แต่แม่ก็จำไม่ได้แล้ว“อย่าตี... อย่าตีข้า ที่ควรพูดข้าก็ล้วนพูดหมดแล้ว...”เฉินจี๋หิ้วคนหนึ่งขึ้นมา ลากไปตรงหน้าเซียวอวี้นิ้วมือทั้งสิบของคนนั้นเปื้อนไปด้วยเลือด ดูก็รู้ว่าถูกทรมานมาก่อนเขาพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “มีคนให้ทองพวกเราเป็นจำนวนมาก สั่งพวกเราลงมือทำเช่นนั้น “พวกเราทำงานรับค่าจ้าง รู้เพียงว่านั่นคือเรือของตระกูลมั่งคั่ง...ไม่เช่นนั้น ต่อให้พวกเรามีความกล้าหาญคับฟ้า ก็ไม่กล้าปล้นเรือของราชวงศ์“ตอนที่เรือคว่ำ คนอื่นหนีไปหมดแล้ว ผู้หญิงคนนั้นกระโดดลงจากเรือ พวกเราเป็นคนช่วยนางขึ้นมา“นางเอาป้ายหยกของนางให้พวกเรา บอกว่ามีมูลค่ามาก ขอให้พวกเราปล่อยนางไป“นางสวยงดงามมาก เดิมพวกเราคิดอยากบังคับขืนใจ เมื่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 766
ดวงตาหร่วนฝูอวี้เต็มไปด้วยความรัก พูดกับเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างยิ้มหวาน“ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะเข้าวังกับเจ้า”จากนั้นก็เปลี่ยนน้ำเสียง หันไปพูดกับเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ท่านแต่งตั้งให้หม่อมฉันเป็นสนมอะไรก็ได้ หม่อมฉันก็ไม่ต้องการตำหนักใหญ่โต ได้อาศัยอยู่กับท่านพี่ของข้าก็พอ”ตาคิ้วเซียวอวี้เยือกเย็นอย่างที่สุด ฟันกรามหลังคันยิก ๆ ยัก ๆแต่งตั้งเป็นสนม?นางช่างวางแผนได้ดีสายตาที่เซียวอวี้มองนาง ราวกับมองคนตาย“เจ้าหรือ โกศกำลังดี”“ท่าน!” สายตาหร่วนฝูอวี้ปรากฏรัศมีสังหาร กลับไม่สามารถฆ่าเขาได้จริง ๆนางหันไปควงแขนเฟิ่งจิ่วเหยียน ท่าทีราวกับไม่มีใครแยกพวกเขาออกจากกันได้ พูดขึ้นมาอย่างออดอ้อน“ท่านพี่ เจ้ายังติดค้างข้าค่ำคืนแห่งวสันต์”เซียวอวี้โมโหมาก“เจ้าอยากตายหรือ!”หร่วนฝูอวี้ฟังคำพูดของเขาเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา พูดอย่างถูกต้องก็คือ ไม่สนใจกับการมีตัวตนอยู่ของเขาเลยนางพูดเตือนเฟิ่งจิ่วเหยียน“เจ้าลืมไปแล้วหรือ? ตอนที่เจ้าอยู่ชายแดนใต้ ยืมหมอผีของข้าไปคนหนึ่ง เจ้ารับปากข้า เราสองคน...อืม?”ในระหว่างที่พูด นิ้วมือหร่วนฝูอวี้เกาะบนไหล่เฟิ่งจิ่วเหยียน แสดงออกถึงความงดงามอ่อนโ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1
“แม่ทัพน้อย สารด่วนที่สุด! คุณหนูใหญ่ได้รับความอัปยศจนปลิดชีพตัวเอง นายหญิงต้องการให้ท่านกลับโดยเร็วที่สุด เพื่ออภิเษกสมรสแทนคุณหนูใหญ่!”ชายแดนแคว้นหนานฉี เกือกม้าย่ำผ่านลำธารที่เพิ่งละลาย หยดน้ำกระเซ็นซ่านเฟิ่งจิ่วเหยียนควบม้านำอยู่หน้าสุด นางสวมอาภรณ์เรียบง่ายแขนสอบสีดำ ใช้ปิ่นไม้อันเดียวรวบผมดำขลับ เส้นผมและชายชุดสะบัดพลิ้ว ในความองอาจเหนือคนนั้นแฝงไว้ซึ่งอารมณ์อันคุกรุ่นนางกับเฟิ่งเวยเฉียงน้องสาวเป็นฝาแฝดกัน แต่เนื่องจากการมีฝาแฝดไม่เป็นมงคล นางจึงถูกเลี้ยงดูอยู่ข้างนอกมาตั้งแต่เล็กเวยเฉียงมีนิสัยอ่อนโยนอ่อนหวาน ไม่เคยผูกความแค้นกับใครนางไม่เข้าใจเลย ใครจะทำร้ายคนที่บริสุทธิ์ดีงามเช่นนั้นนางจะจับคนผู้นั้นมาถลกหนังเลาะกระดูก สับเป็นชิ้น ๆ ป้อนให้สุนัขกินเสีย!องครักษ์เห็นว่าจะตามไม่ทันความเร็วของนางแล้วจึงตะโกนว่า“แม่ทัพน้อย ตอนนี้ควบม้าตายไปสองตัวแล้ว ข้างหน้ามีโรงเตี๊ยม แวะพักก่อนดีหรือไม่...”เฟิ่งจิ่วเหยียนสะบัดแส้ม้า“ตามไม่ทันก็ไสหัวกลับค่ายทหาร! ย่าห์!”โง่เง่า! มีเวลามาพักผ่อนเสียที่ไหน!สิ่งที่นางแบกรับอยู่ตอนนี้คือหนึ่งร้อยกว่าชีวิตในตระกูลเฟิ่ง!องคร
Latest chapter
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 766
ดวงตาหร่วนฝูอวี้เต็มไปด้วยความรัก พูดกับเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างยิ้มหวาน“ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะเข้าวังกับเจ้า”จากนั้นก็เปลี่ยนน้ำเสียง หันไปพูดกับเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ท่านแต่งตั้งให้หม่อมฉันเป็นสนมอะไรก็ได้ หม่อมฉันก็ไม่ต้องการตำหนักใหญ่โต ได้อาศัยอยู่กับท่านพี่ของข้าก็พอ”ตาคิ้วเซียวอวี้เยือกเย็นอย่างที่สุด ฟันกรามหลังคันยิก ๆ ยัก ๆแต่งตั้งเป็นสนม?นางช่างวางแผนได้ดีสายตาที่เซียวอวี้มองนาง ราวกับมองคนตาย“เจ้าหรือ โกศกำลังดี”“ท่าน!” สายตาหร่วนฝูอวี้ปรากฏรัศมีสังหาร กลับไม่สามารถฆ่าเขาได้จริง ๆนางหันไปควงแขนเฟิ่งจิ่วเหยียน ท่าทีราวกับไม่มีใครแยกพวกเขาออกจากกันได้ พูดขึ้นมาอย่างออดอ้อน“ท่านพี่ เจ้ายังติดค้างข้าค่ำคืนแห่งวสันต์”เซียวอวี้โมโหมาก“เจ้าอยากตายหรือ!”หร่วนฝูอวี้ฟังคำพูดของเขาเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา พูดอย่างถูกต้องก็คือ ไม่สนใจกับการมีตัวตนอยู่ของเขาเลยนางพูดเตือนเฟิ่งจิ่วเหยียน“เจ้าลืมไปแล้วหรือ? ตอนที่เจ้าอยู่ชายแดนใต้ ยืมหมอผีของข้าไปคนหนึ่ง เจ้ารับปากข้า เราสองคน...อืม?”ในระหว่างที่พูด นิ้วมือหร่วนฝูอวี้เกาะบนไหล่เฟิ่งจิ่วเหยียน แสดงออกถึงความงดงามอ่อนโ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 765
เฟิ่งจิ่วเหยียนเช่าบ้านไว้หนึ่งหลัง ขังโจรสลัดพวกนั้นไว้ข้างในพวกเขาถูกทรมานจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผลอู๋ไป๋ชี้ไปยังตรงมุมที่หายใจรวยรินคนนั้น แล้วก็พูดกับเฉินจี๋“คนนั้นแหละ ก่อนหน้านี้เกือบหนีไป นายท่านไล่ตามกลับมาด้วยตนเอง”พวกโจรสลัดเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียน ราวกับหนูเจอแมว ตัวสั่นเทาไม่หยุดพวกเขาเคยเป็นกองโจรสลัดที่เก่งกาจ ตอนนี้กลับถูกหนุ่มคนหนึ่ง ตบตีจนแม้แต่แม่ก็จำไม่ได้แล้ว“อย่าตี... อย่าตีข้า ที่ควรพูดข้าก็ล้วนพูดหมดแล้ว...”เฉินจี๋หิ้วคนหนึ่งขึ้นมา ลากไปตรงหน้าเซียวอวี้นิ้วมือทั้งสิบของคนนั้นเปื้อนไปด้วยเลือด ดูก็รู้ว่าถูกทรมานมาก่อนเขาพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “มีคนให้ทองพวกเราเป็นจำนวนมาก สั่งพวกเราลงมือทำเช่นนั้น “พวกเราทำงานรับค่าจ้าง รู้เพียงว่านั่นคือเรือของตระกูลมั่งคั่ง...ไม่เช่นนั้น ต่อให้พวกเรามีความกล้าหาญคับฟ้า ก็ไม่กล้าปล้นเรือของราชวงศ์“ตอนที่เรือคว่ำ คนอื่นหนีไปหมดแล้ว ผู้หญิงคนนั้นกระโดดลงจากเรือ พวกเราเป็นคนช่วยนางขึ้นมา“นางเอาป้ายหยกของนางให้พวกเรา บอกว่ามีมูลค่ามาก ขอให้พวกเราปล่อยนางไป“นางสวยงดงามมาก เดิมพวกเราคิดอยากบังคับขืนใจ เมื่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 764
เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ว่าในวังมีงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิด จึงนัดไว้เป็นเวลายามไฮ่สุดท้าย ก่อนยามไฮ่หนึ่งชั่วยาม เซียวอวี้ก็มาแล้วเขาแต่งตัวสวมอาภรณ์สีแดง “งดงามฉูดฉาดหรูหรา” เฟิ่งจิ่วเหยียนมองข้างหลัง ยังนึกว่าเจียงหลินโผล่มาแขกรอบข้างต่างมองดูเขานางมาถึงหอสุราก่อนเวลาครึ่งชั่วยาม คิดไม่ถึงว่าเขามาเร็วกว่า“หม่อมฉันจองห้องส่วนตัว อยู่ชั้นสอง” เซียวอวี้คว้าจับมือของนางไว้ทันที กลับถูกนางสะบัดทิ้งด้วยสัญชาตญาณยังไง เวลานี้นางแต่งกายเป็นบุรุษผู้ชายสองคนเดินจุงมือกัน ดูได้ที่ไหนมือเซียวอวี้ค้างอยู่กลางอากาศ น้อยใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกหรือนางโกรธที่ตนเองไม่ได้อยู่กับนางมาหลายวัน?เมื่อเข้าไปในห้องส่วนตัวแล้ว เซียวอวี้รวบโอบกอดคนตรงหน้าทันทีข้างนอกประตู อู๋ไป๋ปิดประตูห้องอย่างรวดเร็วเขาเงยศีรษะขึ้นมา เห็นเฉินจี๋ไม่ขยับเขยื้อน ได้แต่ยืนตัวตรง ก็ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ“ข้าว่า เจ้าปิดประตูไม่เป็นหรือ?”เฉินจี๋ : ?ภายในห้อง เฟิ่งจิ่วเหยียนผลักเซียวอวี้ ขมวดคิ้วพูดขึ้นมา“เนื้อตัวหม่อมฉันสกปรก”เซียวอวี้เพิ่งค่อยสังเกตเห็น บนอาภรณ์ของนางเปื้อนไปด้วยฝุ่น ราวกับได้มุดผ่านตร
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 763
คำพูดที่มู่หรงหลันพูดก่อนตาย รุ่ยอ๋องเล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง “น่าเสียดาย นางพูดเพียงมนุษย์โอสถ ไม่พูดอะไรต่อ” ระหว่างคิ้วรุ่ยอ๋องเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเฟิ่งจิ่วเหยียนครุ่นคิด“พรรคเทียนหลงเคยเลี้ยงมนุษย์โอสถ ควรที่จะสืบต่อไป ทว่าเรื่องนี้ควรให้ฝ่าบาทตัดสินพระทัย”เมื่อพูดเสร็จ นางทำความเคารพกล่าวลารุ่ยอ๋องหันมามองเงาร่างของนางที่เดินจากไป ยังรู้สึกประหลาดใจ...แม่ทัพน้อยเมิ่งที่กล้าหาญสง่างามมีชีวิตชีวาในตอนนั้น กลับเป็นสตรี……ความผิดที่มู่หรงเหลียนรับสารภาพ พัวพันกับคดีที่ไม่เป็นธรรมมากมายเมื่อรวมกับคำสารภาพของหยางเหลียนซั่ว ดังนั้น คดีความอยุติธรรมของอดีตรัชทายาทกับตระกูลเฉินก็กระจ่างขึ้นวันรุ่งขึ้น อาชญากรรมของพรรคเทียนหลงถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ ผู้กระทำผิดหลัก หยางเหลียนซั่ว ถูกเปลี่ยนให้เป็น “มนุษย์สุกร” ลากตัวไปในตลาด ให้ผู้คนมุงดูหยางเหลียนซั่วยังสามารถได้ยิน เขาเสียใจอย่างมาก ไม่สามารถฆ่าตัวตายเพื่อรักษาศักดิ์ศรีเป็นถึงผู้สืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์แคว้นเฉิน ถูกวิพากษ์วิจารณ์จากจัณฑาลเหล่านี้หยางเหลียนซั่วในยามนี้ ในทุกวันที่มีชีวิตอยู่ ล้วนเป็นการทรมานที่เจ็บปวด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 762
เซียวอวี้ไม่เคยคิดมาก่อน ตนเองฟังคำสั่งเสียของอดีตฮ่องเต้ผิดไปเฟิ่งจิ่วเหยียนอธิบายอย่างใจเย็น“ในเมื่อพูดจาคลุมเครือไม่ชัดเจน ฉะนั้น ‘สื่อ’(ที่มีความหมายว่าตาย) กับ ‘ซื่อ’(ที่มีความหมายว่าสกุล) สับสนได้ง่าย”“ ‘หลิว’(ที่มีความหมายว่าเก็บไว้) เป็นพยางค์สุดท้ายที่อดีตฮ่องเต้ทรงตรัส ไม่สามารถออกเสียงชัดถ้อยเหมือนคนปกติ ด้วยการหายใจลากเสียงยาว คนอื่นได้ยิน หลิว ถูกแยกกลายเป็น ‘ลี่โฮ้ว’(ที่มีความหมายว่าตั้งเป็นฮองเฮา) ” เซียวอวี้ยังคงสงสัย“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ทำไมไม่พูดให้กระจ่างโดยตรง? พูดว่าสังหารมู่หรง ไม่ชัดเจนยิ่งกว่าหรือ”ตาคิ้วเฟิ่งจิ่วเหยียน ปกคลุมไปด้วยความเยือกเย็น“อยู่ในชายแดนเหนือ ข้าเคยได้ยินคำสั่งเสียของคนนับไม่ถ้วน ในขณะที่คนใกล้สิ้นใจ รู้ตัวเองว่ามีเวลาคับขัน จึงคำนึงถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดก่อน สำหรับอดีตฮ่องเต้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในประโยคสมบูรณ์ก็คือ มู่หรง”“หรือจะเป็นมู่หรงหลัน ตระกูลมู่หรง ทั้งเผ่าพันธุ์มู่หรง พระองค์อยากเตือนท่าน มู่หรงมีปัญหา”“ทว่าหลังจากพระองค์พูดมู่หรงสองพยางค์ ก็ยากลำบากมากแล้ว ซึ่งเห็นได้จากประโยคที่พระองค์พูดอย่างสั้น ๆ เขากังวลว่าพยางค
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 761
วังหลวง รับประทานอาหารค่ำเสร็จสิ้นเฟิ่งจิ่วเหยียนยังมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเซียวอวี้ จึงให้คนส่งอาจารย์หญิงออกจากวังไปก่อนนับจากกลับมาจนถึงตอนนี้ เซียวอวี้ยุ่งมาทั้งวันแล้ว ดังนั้นตอนนี้ เขาไม่อยากคุยเรื่องจริงจังหลังจากฮูหยินเมิ่งกลับไป เขาให้ข้าหลวงออกไป จากนั้นก็ดึงเฟิ่งจิ่วเหยียนมาสู่อ้อมอก กอดนางไว้ ราวกับเช่นนี้สามารถขจัดความเหนื่อยล้าได้“เราเหนื่อยมาเลย ดูสิ สาส์นกราบทูลพวกนั้น ช่วงบ่ายเราอ่านหมดแล้ว”กองหนาบนโต๊ะ ดูแล้วก็เหนื่อยมากจริงๆเฟิ่งจิ่วเหยียนปล่อยให้เขากอดพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ยังคงผลักเขาอย่างใจร้าย“พูดเรื่องจริงจัง คำให้การของหยางเหลียนซั่ว ท่านดูแล้วหรือยัง?” เซียวอวี้ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ“ที่นี่มีแค่เราสองคน ทำไมถึงห่างเหินเช่นนี้”เฟิ่งจิ่วเหยียนหลีกเลี่ยงสิ่งเล็กน้อย มุ่งเน้นปัญหาหลัก“ท่านราชครูเฉินไม่ได้กบฏ อดีตรัชทายาทก็บริสุทธิ์เช่นกัน เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นฝีมือของพรรคเทียนหลง ท่านควรพิสูจน์คืนความบริสุทธิ์ให้กับพวกเขา”เซียวอวี้พยักหน้าอย่างอารมณ์ดี“เจ้าพูดถูก ควรคืนความบริสุทธิ์”มู่หรงเหลียนก็ให้การเรื่องนี้แล้ว ดังนั้นเขาเตรียมการไว้ตั้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 760
หน้าประตูจวนตระกูลเฟิ่ง นายท่านเฟิ่งมองดูรถม้าที่กำลังเคลื่อนจากไป ในใจรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ อี๋เหนียงหลินเอ่ยเตือน “นายท่าน รถม้าออกไปไกลแล้ว พวกเรากลับเข้าข้างในกันเถิด อาหารเย็นชืดหมดแล้วเจ้าค่ะ” นายท่านเฟิ่งสะบัดมือของนางออก แค่นเสียงเย็นชา ก่อนหมุนตัวเดินเข้าจวน เขาเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของจิ่วเหยียนแท้ ๆ ทว่าฝ่าบาทเชิญแต่ฮูหยินเมิ่ง มิได้เชิญเขา! หรือว่าในอนาคตจิ่วเหยียนจะสมรสในฐานะบุตรสาวของตระกูลเมิ่ง? มันน่าโมโหมากนัก! ณ พระราชวัง เซียวอวี้ได้สั่งให้คนเตรียมสำรับเย็นไว้แล้ว เพียงแต่วันนี้มีราชกิจรัดตัว จึงเกือบลืมไปเช่นกัน ฮูหยินเมิ่งเข้าวังเป็นครั้งแรก ไม่ถ่อมตัวหรือเย่อหยิ่งเกินไป อาหารเป็นเรื่องรอง จุดประสงค์หลักคือนางต้องการทูลถามฝ่าบาทว่า จัดเตรียมพิธีสมรสกับจิ่วเหยียนถึงไหนแล้ว เซียวอวี้ก็อยากถามความคิดเห็นของนางกับเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยเช่นกัน ถึงอย่างไรก็อยากเกี่ยวดองกับตระกูลเฟิ่ง ยังต้อง... เฟิ่งจิ่วเหยียนยืนขึ้น และเอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “ฝ่าบาทเพคะ อาจารย์กับอาจารย์หญิงเลี้ยงดูหม่อมฉันจนเติบใหญ่ ในใจขอ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 759
ณ ลานประหาร มู่หรงหลันระเบิดเสียงหัวเราะราวกับคนสติฟั่นเฟือน นางมองดูอาทิตย์ที่ใกล้ลาลับฟ้า หลั่งน้ำตาอย่างไม่ข่มกลั้นตามกฎหมาย ถึงแม้นางจะถูกตัดสินลงโทษแล้ว ยังต้องเลือกวันประหาร และทำการประหารในยามอู่ ทว่าฮ่องเต้แทบรอไม่ไหวแม้เพียงวันเดียว เขามีเจตนาสังหารต่อนางรุนแรงนัก! มู่หรงหลันหันไปมองบิดาของตนเอง และถามอย่างโกรธเคือง “ท่านพูดสิ่งใดกับฝ่าบาท!” มู่หรงเหลียนยอมรับการลงโทษอย่างใจเย็น “พูดความจริง รวมถึงภูมิหลังของเจ้าด้วย” ทันใดนั้นหัวใจของมู่หรงหลันพลันบีบรัด เป็นเช่นนี้เอง! ฝ่าบาทรู้แล้วว่านางเป็นหลานสาวของหยางเหลียนซั่ว และเป็นสายเลือดของราชวงศ์แห่งแคว้นเฉิน ไม่น่าแปลกใจที่เขาอยากจะฆ่านาง! “ฮ่าฮ่า...ท่านพ่อ! ท่านช่างเป็น ‘ท่านพ่อที่ดี’ ของข้าจริง ๆ ! ไฉนท่านถึงทำร้ายข้าเช่นนี้เล่า! ข้าไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของท่านหรือไร? ท่านคิดจะลากข้าไปตายพร้อมท่านจริงรึ!” นางเกลียดเขานัก! หากไม่ใช่เพราะเขา ฝ่าบาทก็อาจจะไม่ใจดำต่อนางขนาดนี้! นี่คือการประหารแล่เนื้อเชียว! แววตาของมู่หรงเหลียนเฉยเมย ครั้นมองดูนาง ก็นึกถึงมารดาผู้ให้กำเน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 758
นายท่านเฟิ่งโกรธมากจนปากเบี้ยวคิ้วตก คล้ายเป็นอัมพาตครึ่งซีก เขาตวาดใส่อี๋เหนียงหลิน “คราวหน้า หากเจ้ายังตัดสินใจโดยพลการเช่นนี้อีก ก็ไสหัวไปให้พ้นหน้าข้าเสีย!” อี๋เหนียงหลินทำอะไรไม่ถูก ความเพ้อเจ้อก่อนหน้านี้พลันอันตรธานไปสิ้น เดิมนางคิดว่า รอจนกว่าบุตรสาวตระกูลเฟิ่งกลับมาจากชนบท ตนเองก็จะแสดงอำนาจในฐานะ “ฮูหยิน” อย่างสง่าผ่าเผย เมื่อครู่กลับบอกนางว่า หญิงบ้านนอกคนนั้นกำลังจะได้เป็นฮองเฮา?! เฟิ่งเวยเฉียงเคยได้เป็นฮองเฮา บัดนี้เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ยังจะได้เป็นฮองเฮาด้วย เหตุใดบุตรสาวของสกุลหลิวถึงได้เป็นฮองเฮาทุกคน! นังแพศยานั่นช่างมีวาสนาอะไรเช่นนี้! อี๋เหนียงหลินเงยหน้าขึ้น จากนั้นก็ได้เห็นที่ในลานกว้าง——เฟิ่งหมิงเซวียนบุตรชายของตนที่กำลังหยอกเล่นกับนกเหล่านั้น ตระกูลเฟิ่งให้กำเนิดฮองเฮาผู้มีคุณธรรม ไฉนตนเองจึงไม่สามารถให้กำเนิดบุตรสาวได้! ให้กำเนิดบุตรชายยังไม่พอ ยังไร้ประโยชน์ได้ขนาดนี้! อี๋เหนียงหลินเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง นางริษยา ทว่ายังทราบหลักการรุ่งโรจน์ผู้เดียวพลอยรุ่งเรืองทั้งหมด จึงรีบเรียกสาวใช้เข้ามาสั่งการ ให้ไปยกเลิ
