ตอนที่ 29 เซอร์ไพรส์ ในช่วงบ่ายๆของวันหยุด ภายในห้องนั่งเล่นชั้นล่างเปิดแอร์เย็นฉ่ำ มีคุณอากับคุณหลานสาวใช้พื้นที่ในส่วนนี้นั่งกันอยู่สองคน อีกคนนั่งอีกคนนอนหนุนอยู่บนตักท่าทางมีความสุขธานินทร์นั่งอ่านหนังสือ โดยมีน้ำหนึ่งนอนเล่นมือถือหนุนอยู่บนตักของคุณอา ทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกัน ต่างคนต่างสนใจแต่สิ่งที่อยู่ในมือของตัวเอง แต่ภาพที่เห็นกลับบ่งบอกได้ถึงความสุข และในขณะเดียวกันนี้เองยุทธก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาด้วยความรีบร้อน"อุ้ย! ขอโทษครับ" น้ำหนึ่งรีบลุกขึ้นมานั่ง ส่วนธานินทร์มีสีหน้าติดรำคาญนิดหน่อย"พรวดพราวเข้ามาอีกแล้วนะไอ้ยุทธ...มีอะไร" น้ำเสียงและสีหน้าของธานินทร์ไม่ได้จริงจังมากนัก"ขอโทษครับ ผมมีเรื่องด่วนมารายงานบอสครับ" ยุทธเพิ่งจะได้รับโทรศัพท์ของคุณธนนท์ เมื่อสักครู่ว่าให้ยุทธไปรับที่สนามบิน นั่นก็แปลว่าตอนนี้พวกท่านได้มาถึงเมืองไทยแล้วเรียบร้อย มาในแบบเซอร์ไพรส์ไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า ท่านคือคุณพ่อของธานินทร์"ว่าไปเรื่องอะไร" ธานินทร์วางหนังสือในมือลง แล้วยกแขนขึ้นกอดอก กำลังตั้งใจฟังในสิ่งที่ยุทธกำลังจะพูด"คุณธนนท์กับคุณนิ่มมาถึงเมืองไทยแล้วครับ ผมกำลังจะออกไปรับ
ตอนที่ 30 หลานย่า เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน คุณธนนท์กับคุณนิ่ม ทั้งสองท่านเป็นคุณพ่อกับคุณแม่ของธานินทร์ พากันเดินเข้าบ้านโดยมีธานินทร์เดินตามเข้าไปด้วย ส่วนยุทธเอากระเป๋าเสื้อผ้าลงจากรถ ขนกระเป๋าทั้งหมดเข้าบ้าน แล้วจึงเอารถไปเก็บทางด้านในบ้าน เมื่อเจ้านายมาถึง ป้าแก้วก็รีบเอาน้ำเย็นๆมาเสิร์ฟให้ทันที ซึ่งท่านกำลังรีบทำกับข้าวอยู่ในครัว ส่วนชบากับน้ำหนึ่งตอนนี้กำลังช่วยกันทำความสะอาดห้องอยู่ด้านบน"น้ำค่ะ" ป้าแก้วเดินเอาน้ำเข้ามาเสิร์ฟให้คุณผู้หญิงและคุณผู้ชายทั้งสองท่านที่เพิ่งมาถึง"โอ้ย...แก่แล้วทำไมถึงยกมาเองล่ะ" คุณแม่ของธานินทร์มีอายุแค่เพียงหกสิบต้นๆเท่านั้น ซึ่งไล่เลี่ยกันกับอายุของป้าแก้ว ส่วนคุณพ่อท่านมีอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว แต่ก็ยังดูดีอีกทั้งยังแข็งแรงมากอีกด้วย ไม่ได้เหมือนคนแก่เลยสักนิด"ชบามันกำลังขึ้นไปทำความสะอาดห้องให้คุณนิ่มอยู่ที่ด้านบนค่ะ""แล้วยัยหนูหนึ่งล่ะ" คุณผู้หญิงของบ้านเอ่ยถามหาหลานสาวคนสวยทันที เมื่อท่านเดินเข้ามาในบ้านแล้วยังไม่เห็น ซึ่งปกติน้ำหนึ่งจะวิ่งออกมาต้อนรับแล้ว"เมื่อสักพักแกนั่งอยู่ในห้องนี้นี่ครับ" เป็นเสียงของธานินทร์เขาเองก็สงสัยเหมื
ตอนที่ 31 ข้อความสื่อรักช่วงหัวค่ำ ภายในห้องนั่งเล่นชั้นล่างของบ้านตอนนี้เต็มไปด้วยสมาชิกภายในบ้าน ทั้งหมดกำลังพูดคุยสนทนากันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุขคุณธนนท์ คุณนิ่มและคุณธานินทร์นั่งกันอยู่บนโซฟา ส่วนที่พื้นด้านล่าง มีป้าแก้ว ชบา ยุทธ และน้ำหนึ่ง เบื้องหน้าเป็นละครทีวีที่ทุกคนชอบดู ยกเว้นธานินทร์ ส่วนน้ำหนึ่งเธอกำลังนั่งกินขนมอยู่กับพี่ชบาท่าทางเอร็ดอร่อย เป็นขนมที่คุณย่าซื้อมาฝากจากต่างประเทศ"อร่อยมั้ยยัยหนู" คุณย่าเอ่ยถาม ท่าทางเอร็ดอร่อยของหลานสาวทำให้คนที่ตั้งใจซื้อมาฝากรู้สึกยินดีมากๆ"อร่อยค่ะคุณย่า วันหลังคุณย่าซื้อมาฝากหนึ่งอีกนะคะ อร่อยเนอะพี่ชบา" น้ำหนึ่งหันไปเนอะกับพี่ชบา"อร่อยค่ะ พี่ยุทธกินด้วยกันสิ" ชบาหันไปชวนสามีของเธอที่นั่งอยู่ด้วยกัน"มาครั้งนี้คงอยู่ยาว ที่โน่นหิมะตกทุกวันย่าเบื่ออากาศเย็นๆที่โน่นแล้ว""อ้าวเหรอคะ" ประโยคนี้ของน้ำหนึ่งหันไปมองหน้าและสบตากับคุณอาของเธอนิ่งๆ ธานินทร์มองหน้าน้ำหนึ่งกลับมา จากนั้นเขาก็เบนสายตาไปมองมือถือของเธอที่ถูกวางอยู่ใกล้ๆธานินทร์หยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาแล้วพิมพ์ข้อความส่งไปว่า...คุณแม่บอกว่าจะมาอยู่ยาวเมื่อมีข้อความเด้ง
ตอนที่ 32 บอกรักเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากรับประทานอาหารมื้อเช้าอิ่มแล้วเรียบร้อย คุณธนนท์และคุณนิ่มออกจากบ้านไปเดินชอปปิ้งเปิดหูเปิดตากันนอกบ้าน โดยมียุทธเป็นคนขับรถไปให้ ส่วนชบาไปช่วยถือของ"หนึ่ง...เป็นอะไร งอนอาเรื่องเมื่อคืนเหรอ" ใบหน้าเง้างอนแต่ทำไมธานินทร์ถึงได้มองว่าเธอน่ารักจัง ซึ่งเช้านี้เธอไม่ยอมยิ้มให้เขาเลย"คุณอาให้หนึ่งไปแอบ แล้วทำไมคุณอาถึงไม่ลงไปแอบเองล่ะ" เมื่อนึกถึงช่วงเวลานั้น แน่นอนว่าทั้งสองคนกลัวถูกจับได้ แต่ในตู้มืดๆนั้นมีทั้งกลิ่นอับและฝุ่น แถมยังร้อนอากาศหายใจแทบไม่มี"ตัวอาใหญ่จะเข้าไปอยู่ใน รู...เอ่อ ในตู้นั้นได้ยังไงล่ะ" น้ำหนึ่งต้องการงอน แค่อยากให้เขารู้ว่าต่อไปนี้ เธอจะไม่ยอมเข้าไปแอบอยู่ในตู้แบบเมื่อคืนนี้อีก แล้วเธอก็อยากอ้อนให้คุณอาของเธอพาออกไปเปิดหูเปิดตานอกบ้านด้วย เธออยากมีช่วงเวลาเดินเล่นกับคุณอาสองต่อสองเหมือนคู่รักคนอื่นๆบ้าง"ตัวหนึ่งเล็ก หนึ่งก็เลยเข้าไปอยู่ได้สินะ" น้ำเสียงติดงอนแต่ก็ไม่ได้จริงจังมากนัก เธอกำลังดูว่าคุณอาจะแพ้ลูกอ้อนและลูกงอนของเธอมั้ย"ไม่เอาน่า...อาขอโทษ" เธอไม่ได้โกรธ แต่แค่มีแผน..."หนึ่งอยากไปกินไอติมที่ร้าน" ปกติธานินทร
ตอนที่ 33 แมวตะปบหนู Nc+ช่วงกลางดึก หลังจากที่ละครหลังข่าวจบ ทุกคนที่นั่งกันอยู่ในห้องนั่งเล่นก็แยกย้ายกันไปนอนห้องใครห้องมัน น้ำหนึ่งแวะไปหยิบน้ำในห้องครัว เพื่อเอาขึ้นไปไว้บนห้องนอนหนึ่งขวด เธอจึงเดินขึ้นไปทีหลัง อยู่ๆก็มีมือของใครบางคน ปิดปากเธอเอาไว้แน่น แล้วลากเข้าห้องไป..."อื้อ...อื้อ..." น้ำหนึ่งรู้สึกตกใจ แต่กลิ่นที่เธอสัมผัสได้ทำให้เธอคลายความกังวลลง ไหนจะฝ่ามือที่คุ้นเคย เธอจำได้แม่น!"อย่าเสียงดังสิ" เสียงทุ้มกระซิบบอกเบาๆลงมาที่ข้างใบหูของคนตัวเล็ก เมื่อน้ำหนึ่งได้เข้ามาอยู่ในห้องนอนของเขาแล้วเรียบร้อย"คุณอา...เล่นอะไรคะเนี่ย" เธอยกขวดน้ำที่ถืออยู่ในมือทำท่าอยากจะทุบสักป๊าบ แต่คุณอาของเธอก็หยิบมันออกจากมือแล้ววางมันลงบนโต๊ะใกล้ๆ"คืนนี้หนึ่งนอนกับอาสักคืนเถอะนะ" สายตาของเขาดูอ้อนวอนบ่งบอกว่าคิดถึงเธอมาก"แล้วทำไมถึงไม่บอกหนึ่งดีๆคะ หนึ่งตกใจหมด" หัวใจของเธอยังเต้นตึกตักไม่หาย นึกว่าโจรบ้ากามที่ไหน"เพิ่งคิดได้ ไม่มีจังหวะบอกด้วย" ธานินทร์พูดอ้าง ถึงมีจังหวะบอกเขาก็ไม่บอกหรอกกลัวเธอปฏิเสธ"ถ้างั้นก็นอนเถอะค่ะ พรุ่งนี้หนึ่งมีเรียนแต่เช้า" คนตัวโตมีใบหน้ายุ่งขึ้นมาทันที เม
ตอนที่ 34 สารภาพวันต่อมา...ช่วงเย็นหลังจากกลับมาจากที่บริษัท วันนี้ธานินทร์ตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะต้องบอกเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับหลานสาวให้คุณพ่อกับคุณแม่ทราบให้ได้ เขาลงจากรถได้ก็เดินดุ่มๆเข้าบ้าน เห็นพวกท่านทั้งสองนั่งเล่นกันอยู่ภายในห้องนั่งเล่นพอดี"คุณพ่อคุณแม่ครับ ผมมีเรื่องอยากจะสารภาพครับ" คุณพ่อกับคุณแม่ทั้งสองท่านหันมามองหน้าเจ้าลูกชายเพียงคนเดียวของพวกท่านทันที ประโยคของธานินทร์ที่บอกว่าอยากสารภาพทำให้พวกท่านสนใจ"สารภาพเลยเหรอ เรื่องอะไรล่ะ" คุณธนนท์ลดหนังสือที่กำลังนั่งอ่านอยู่ในมือลง ส่วนคุณนิ่มท่านกำลังนั่งดูเมนูอาหารในมือถือที่อยากลองทำดู ท่านหยุดดูแล้วหันไปสนใจลูกชายที่ตอนนี้มีสีหน้าจริงจัง บ่งบอกได้ถึงเรื่องที่กำลังจะพูดว่าค่อนข้างซีเรียส"ผมกับน้ำหนึ่งเราสองคนรักกันครับ" ประโยคที่ได้ยินทำเอาคุณแม่รีบยกมือขึ้นทาบอกทันที ส่วนคุณพ่อ สีหน้าของท่านดูเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนแต่ยังคงนิ่งอยู่"ได้กันหรือยัง" น้ำเสียงค่อนข้างเข้มจัด บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ คุณธนนท์เอ่ยถามลูกชาย พร้อมกับมองหน้าลูกชายวัยสี่สิบสองด้วยสายตาไม่เห็นด้วย ธานินทร์คุกเข่าลงที่พื้นแล้วตอบไปตามความจริงว่า...
ตอนที่ 35 คุณปู่อยากได้หลานชายด้านหลังบ้านมีต้นไม้ใหญ่ บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบาย มีโต๊ะไม้ตัวใหญ่ตั้งอยู่ คุณธนนท์นั่งอยู่ตรงนี้มาได้สักพักแล้ว"คุณนนท์..." คุณนิ่มเดินเข้าไปหาผู้เป็นสามีของท่านที่สวนหลังบ้าน ซึ่งตอนนี้คุณธนนท์กำลังนั่งหันหลังให้ คล้ายกับกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ"ทำไม...จะมาช่วยไอ้นินมันพูดเรื่องยัยหนูหนึ่งสินะ" คนรู้ทันรีบพูดดักคอ แต่ก็ไม่ยอมหันหน้ามา ยังคงนั่งหันหลังให้กับผู้เป็นภรรยาอยู่อย่างนั้น"เรื่องมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว เราจะไปทำอะไรได้ อีกอย่างตานินกับยัยหนูหนึ่งก็รักกัน""แต่มันไม่สมควร เป็นถึงผู้บริหารบริษัทใหญ่โต จับเด็กที่เลี้ยงมาเป็นสิบปีทำเมีย มันไม่อายคนอื่นบ้างหรือไง" น้ำเสียงของคุณธนนท์ค่อนข้างเข้มจัด บ่งบอกได้ถึงอารมณ์ตอนนี้เป็นอย่างดี"ลูกชายคุณหน้าหนาอย่างกับอะไร มันคงไม่อายหรอกค่ะ""มันไม่อาย แต่ผมอาย""เอาน่าคุณ...คุณไม่ใช่เหรอที่อยากให้ลูกมีเมีย""แต่ผมไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้ ผู้หญิงมีเป็นแสนเป็นล้านไม่เอา มาเอายัยหนูหนึ่ง" เด็กในบ้าน!"คุณพูดแบบนี้ถ้ายัยหนูหนึ่งมาได้ยินเข้า เดี๋ยวแกจะเสียใจหาว่าคุณไม่รักแกนะคะ" ท่านไม่ได้รังเกียจ แต่แค่มองว่าไม่สม
ตอนที่ 36 คืนนี้นอนห้องพี่เมื่อละครหลังข่าวช่วงดึกจบ ทุกคนจึงเตรียมที่จะแยกย้ายกันไปพักผ่อนเข้าห้องใครห้องมันตามปกติ"หนึ่ง..." เสียงของคนตัวโตร้องเรียกเมื่อเห็นเธอเดินลิ่วๆขึ้นบันไดไป"คะคุณอา" น้ำหนึ่งหยุดเดินแล้วหันกลับมาขานรับด้วยสีหน้างุนงง ธานินทร์รีบก้าวขาเดินขึ้นบันไดฉับๆไปหาจนทัน"คืนนี้นอนห้องพี่" ฝ่ามือเรียวใหญ่คว้ามับมาที่ข้อมือของเธอแล้วทำท่าจะจูงเดินขึ้นไป"น้อยๆหน่อยตานิน" เป็นเสียงคุณแม่ แต่ก็ไม่ได้จริงจังมากนัก"ไปเถอะน่า..." ธานินทร์ไม่ได้ฟังคำคัดค้านของคุณแม่แต่อย่างใด รีบดึงมือเมียตัวเล็กเดินขึ้นชั้นบนแล้วลากเข้าห้องไป..."คุณอา...หนึ่งเขินนะคะ" เมื่อประตูปิดลงน้ำหนึ่งก็เลือกที่จะต่อว่าคุณอาทันที ห้องอยู่ติดกันแค่นี้ เดี๋ยวค่อยย่องมาก็ได้ ไม่เห็นมีความจำเป็นจะต้องแสดงอาการออกนอกหน้าขนาดนี้เลย เขาไม่อายแต่เธออาย!"ประกาศแล้วจะเขินทำไม""หนึ่งรู้สึกยังไงก็ไม่รู้ค่ะ พวกท่านต้องตำหนิหนึ่งในใจแน่ๆ" น้ำหนึ่งค่อนข้างแคร์ความรู้สึกของทั้งสองท่าน ไม่เหมือนกับคุณอาของเธอเลยสักนิด รายนั้นเขาดูชิลมาก"เอาน่า...เดี๋ยวก็ชินไปเอง ใหม่ๆก็แบบนี้แหละ" เพิ่งเปิดตัว คนในบ้านก็มักจะจั