บทที่ 21

ความสัมพันธ์พวกเขาทั้งสามคนยังเป็นแบบนี้ไม่มีสิ่งใดผิดปกติ ภาคินยังคงทำทุกอย่างที่เคยทำกับลลิตา กินข้าวด้วยกัน หรือแม้แต่ไปเยี่ยมเยือนครอบครัวของทั้งสองฝ่ายก็ยังเหมือนเดิม

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิม คือ ภาคินไม่เคยนอนค้างกับลลิตาเลย แม้แต่เธอจะไปค้างที่คอนโดของชายหนุ่ม ภาคินมักปฏิเสธและมีข้ออ้างกับเธอเสมอ

ปกติแล้วภาคินและลลิตาจะใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างน้อยสองถึงสามครั้งต่อหนึ่งเดือน แต่เพราะระยะหลังมานี้ภาคินใช้เวลาทั้งหมดไปอยู่กับญาดา เนื่องจากช่วงนี้ญาดาเธอไม่ค่อยสบาย ปกติก็เป็นผู้หญิงร่างกายบอบบางเจ็บป่วยง่ายอยู่แล้ว และไปทำงานหนักอย่างนั้น จึงทำให้เธอล้มป่วยเป็นประจำ

วันนี้ภาคินก็แวะมาหาลลิตาที่บริษัทอย่างเคย เพื่อพาเธอไปรับประทานอาหารด้วยกัน ในขณะที่เขากำลังจะเปิดเข้าไปในห้องก็ได้ยินเสียงของลลิตาที่กำลังดุว่าใครบางคน

“เอกสารที่จะส่งไปให้ทางมาร์เก็ตติ้งอยู่ไหนเหรอคะ? อ้ายจะได้เซ็นให้เลย” เพราะเดี๋ยวเธอก็ต้องไปกินข้าวกับภาคินแล้ว ถ้ารอให้เธอกลับมาจากกินข้าว งานก็คงยืดเยื้อออกไปอีก

“ไม่ทราบค่ะ” น้ำเสียงเลขาสาวตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบเฉย

ลลิตาได้ยินอย่างนั้นสีหน้าและแววตาเธอเปลี่ยนไ