บทที่ 397

หลังจากที่หลินเฟยได้ปฏิเสธคำเชิญชวนของเจียงเฉินหยู่แล้ว เขาก็เดินออกจากห้องกลับไปยังสถานที่คัดเลือกหยกเพื่อไปรวมตัวกับซูเฉี่ยนเสวี่ยและคนอื่นๆ

ในตอนนั้นเองเบื้องหน้าของซูไห่เทาก็มีเจ้าของธุรกิจที่ร่ำรวยยืนอยู่จำนวนหนึ่ง

พวกเขาร่วมกันออกเงินเพื่อเอาหยกของจางซื่อเฉวียนสามก้อนขายออกไป

ฝ่ายตรงข้ามพิถีพิถันมาก เขาได้เอาเงินทุนส่งให้กับซูไห่เทาในเวลานั้นทันที

ซูไห่เทาปกติเป็นคนที่ทำการค้าแล้วขาดทุน

คาดว่าหยกสามก้อนของจางซื่อเฉวียนนั้นจะขายได้อย่างน้อยประมาณหนึ่งหมื่นล้าน

แต่ทว่าซูไห่เทานั้นกลับขายได้เต็มๆหนึ่งหมื่นล้านเลยทีเดียว

เมื่อรวมกับหินสามก้อนที่หลินเฟยเลือกก่อนหน้านี้ของเจียงเฉินหยู่ซูไห่เทาก็ทำกำไรได้ทั้งหมดสองหมื่นเจ็ดพันห้าร้อยล้านภายในครั้งเดียว

มันทำให้ซูไห่เทามีความสุขอย่างบ้าคลั่งโดยไม่สนว่าตนเป็นใครเลยทีเดียว

เพราะซูไห่เทาลงทุนไปเพียงห้าร้อยกว่าล้านเท่านั้น

แต่ตอนนี้เขากลับทำกำไรถึงสองแสนเจ็ดหมื่นล้าน

“บอสซู หวังว่าพวกเราจะมาทำธุรกิจร่วมกันอีกในภายหลัง”

“บอสซู ถ้าเกิดว่าภายหลังคุณมีเวลาก็ขอเชิญมาที่คลับส่วนตัวของผมดื่มชาหรือมาพูดคุยกัน หลังจากที่เราทำธุรกิจใหญ่ขนา