MasukShare
บทที่ 330
Terakhir Diperbarui:
2024-05-14 18:49:31Bab terkait
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 331
หลังจากที่หลินเฟยพูดจบ นัยน์ตาของพ่อลูกตระกูลจางและโจวไห่ชวนก็มืดมนทันทีสิ่งเดียวที่รอพวกเขาอยู่คือการถูกปลดออกจากตำแหน่ง และใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก!เพราะว่า พวกเขาได้ทำสิ่งเลวร้ายมากจนเกินไป ถ้าตรวจสอบจะต้องควบคุมสถานการณ์ไม่ได้อย่างแน่นอน!ทันใดนั้นนัยน์ตาของโจวไห่ชวนก็เปลี่ยนเป็นสีแดง คว้าจางกุ้ยเฉวียนเอาไว้แล้วเขย่าสุดฤทธิ์!“มันเป็นความผิดของคุณที่ลากผมมาเจอปัญหา ไม่อย่างนั้นผมจะกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง”“คุณเป็นคนทำร้ายผม!”“เชี่ยแม่งแล้วใครจะไปรู้ว่าภูมิหลังของไอ้หนุ่มคนนี้จะแข็งแกร่งขนาดนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะคิดแก้แค้นเขาไหม”“แม่งโทษฉันแล้วจะมีประโยชน์อะไร!”จางกุ้ยเฉวียนน้ำท่วมปาก จึงทะเลาะวิวาทกันกับโจวไห่ชวน!“พาพวกเขาทั้งหมดไปสอบสวน!”แต่ว่า เจ้าหน้าที่สายตรวจระดับเขตที่โม่หลินพามาด้วยไม่ให้โอกาสพวกเขาลงมืออีกรีบคุมตัวจางกุ้ยเฉวียนและคนอื่นๆไว้ทันที และเตรียมนำตัวไปที่สำนักงานสายตรวจเทศมณฑลเพื่อสอบปากคำเมื่อเจ้าหน้าที่สายตรวจเหล่านี้ยกโขยงกันเดินออกมาจากคลินิก ก็ดึงดูดชาวบ้านมาล้อมดูเป็นจำนวนมากในบรรดาชาวบ้านเหล่านี้มีคนจำนวนมากที่ดูเจ้าหน้าที่สายตรวจเดินอ
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 332
พอนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของโม่หลินก็เปลี่ยนไปเป็นเคร่งขรึมทันที“ฉันคิดว่าชาวบ้านคงจะเข้าใจผิดแล้ว พวกเรามาครั้งนี้เพราะจางกุ้ยเฉวียนกับลูกชายสมรู้ร่วมคิดกับเจ้าหน้าที่สายตรวจของเมือง กลั่นแกล้งประชาชน”“ครั้งนี้พวกเขามาที่คลินิกของหลินเฟยเพื่อก่อความวุ่นวาย นี่เป็นสิ่งที่พวกเรายอมรับไม่ได้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!”หลังจากที่โม่หลินพูดจบก็ทำให้ประชาชนที่อยู่บริเวณโดยรอบตกตะลึงอีกครั้ง บางคนที่ตอบสนองไวก็มีความหวาดกลัวปรากฏขึ้นในแววตาพวกเขาคิดไม่ถึงว่าหลินเฟยจะมีภูมิหลังที่ลึกซึ้งเช่นนี้!รู้ไหมว่า สำหรับชาวบ้านเหล่านี้แล้ว นายกเทศมนตรีถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูง แต่ตอนนี้หลินเฟยได้รับการสนับสนุนจากสำนักงานสายตรวจเทศมณฑล!หลินเฟยยังคงเป็นหลินเฟยคนนั้นที่พวกเขารู้จักก่อนหน้านี้หรือเปล่า?ในขณะที่ชาวบ้านตกตะลึงอยู่นั้น ใบหน้าของเหลิ่งชิงซงเผยรอยยิ้มออกมาแม้ว่าตอนนี้เหลิ่งชิงซงจะดำรงตำแหน่งระดับสูง แต่เขาก็ค่อยๆไต่ระดับขึ้นมาจากระดับรากหญ้าอย่างช้าๆ จึงเข้าใจเป็นธรรมดาว่าโม่หลินกำลังคิดอะไรอยู่ในเมื่อตอนนี้หลินเฟยต้องการความช่วยเหลือ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะช่วยเหลืออีกแรง!เนื่องจากม
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 333
“หมอเทวดาน้อย งั้นฉันขอตัวกลับไปก่อนนะ ถ้ามีเวลาว่างก็ไปนั่งที่บ้านฉันนะ ฉันรู้สึกคิดถึงคุณนิดหน่อยแล้ว!”ตอนนี้การยกย่องหลินเฟยได้เสร็จสิ้นลงแล้วในฐานะนายกเทศมนตรีโดยปกติแล้วเหลิ่งชิงซงจะงานยุ่งมาก จึงไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้นานนักหลังจากพูดคุยกับหลินเฟยสักสองสามประโยคแล้วก็บอกลาและจากไป“หลินเฟย พวกเราก็จะไปเหมือนกัน ถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ติดต่อฉันได้ทันที!”ตอนนี้โม่หลินก็กำลังยุ่งอยู่กับเรื่องที่จางกุ้ยเฉวียนถูกจับ และเตรียมตัวนำลู่หลีและเจ้าหน้าที่สายตรวจเทศมณฑลกลับไป“ได้ครับ ขอบคุณผู้บังคับบัญชาโม่มาก”หลินเฟยหัวเราะเหอะๆ“หลินเฟย ฉันก็จะกลับไปแล้วเหมือนกัน”แม้ว่าลู่หลีอยากจะอยู่ต่ออีกสักหน่อย แต่เป็นเพราะเรื่องงานจึงจนใจ ต้องจากไปพร้อมกับโม่หลินล้วนเป็นปัญหาที่จางกุ้ยเฉวียนและคนอื่นๆเหล่านี้สร้างขึ้นมา!รอให้เธอกลับไปสอบปากคำจางกุ้ยเฉวียนและคนอื่นๆก่อน เธอจะไม่ปล่อยให้จางกุ้ยเฉวียนสุขสบายแน่!หลินเฟยและคนอื่นๆไม่ความคิดที่อยู่ในใจของลู่หลีหลังจากที่ทุกคนจากไปแล้วหญิงสาวทั้งหลายก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแต่ว่า ตอนนี้ในใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยคำถามเช่นเดียวก
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 334
“ฉันเคยไปกับเพื่อนร่วมชั้นมาก่อนครั้งหนึ่ง มันน่าน่าสนใจมากจริงๆ”“ว่าไปแล้วฉันก็อยากจะไปเล่นอีกสักครั้งมาโดยตลอด”“ในเมื่อตอนนี้หลินเฟยมีเงินรางวัลตั้งมากมาย ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็รีบไปกันเถอะ!”เมื่อเห็นใบหน้าที่ตื่นเต้นของหญิงสาวทั้งหลาย หลินเฟยก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มภายในหนึ่งชั่วโมง หลินเฟยขับรถพาหญิงสาวทั้งหลายคนไปที่ร้านอาหารที่หรูหราที่สุดในเมืองภัตตาคารซื่อฟาง“ในเมื่อพวกเราจะออกมากินข้าวนอกบ้าน ก็จะต้องกินอาหารที่ดีที่สุด!”“วันนี้ทุกคนไม่ต้องเกรงใจ พวกเราจะต้องสุขสำราญกันให้เต็มที่”หลังจากที่ได้ยินหลินเฟยพูดแบบนี้แล้ว หญิงสาวทั้งหลายก็ยิ้มพร้อมพยักหน้า จากนั้นก็เข้าไปในภัตตาคารซื่อฟางพร้อมกับหลินเฟยแต่ว่า แม้ว่าพวกเขาจะเตรียมใจไว้แล้ว และรู้ว่าภัตตาคารซื่อฟางเป็นภัตตาคารที่ดีที่สุดในเมือง จึงมีราคาที่แพง พอเห็นราคาบนเมนูอาหารตอนที่สั่งอาหารแล้ว มันยังคงทำให้พวกเธอประหลาดใจเล็กน้อยราคาอาหารบนโต๊ะนี้เท่ากับค่าครองชีพหลายเดือนตอนที่พวกเธออยู่ในหมู่บ้านเลย!แต่หลินเฟยยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า ราวกับว่าไม่ได้ใช้เงินของตนเองเลย ตอนสั่งอาหารก็ได้สั่งอาหารขึ้นชื่อมาทั้งหมด
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 335
พอจ้าวลู่ลู่และคนอื่นๆมองไปที่ชายวัยกลางคนที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา แถมทุกคนยังมีกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งก็ขมวดคิ้วโดยที่ไม่รู้ตัวทันทีอีกอย่างชายวัยกลางคนหลายคนที่นำโดยจ้าวกังก็จ้องเธอด้วยท่าทางที่เต็มไปด้วยความลามกมันจึงทำให้สาวๆทั้งหลายระมัดระวังมากขึ้นเป็นธรรมดาจ้าวกังถือแก้วไวน์เอาไว้หนึ่งแก้ว แล้วไปที่ข้างซูเสี่ยวโหรว แล้วยื่นมือออกไปวางไว้บนด้านหลังเก้าอี้ของซูเสี่ยวโหรว ทำราวกับว่าอยากจะโชว์เสน่ห์ความเป็นชายของตนออกมาซูเสี่ยวโหรวขมวดคิ้ว และขยับตัวไปในทิศทางตรงกันข้ามกับจ้าวกังตามสัญชาตญาณความรังเกียจและการหลีกเลี่ยงในนัยน์ตาชัดเจนเป็นอย่างมากจ้าวลู่ลู่พูดด้วยท่าทางรังเกียจว่า“ต้องขออภัยด้วย พวกเราไม่อยากรู้จักคุณ พวกเรากำลังกินข้าวอยู่ และนี่เป็นมื้ออาหารของครอบครัว ดังนั้นคุณมาจากทางไหนก็ให้กลับไปทางนั้น!”เมื่อต้องเผชิญกับการปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาจากหญิงหญิงสาวทั้งหลายเช่นนี้ จ้าวกังก็ไม่ท้อแท้แต่เขากลับนั่งลงบนเก้าอี้อย่างไม่แคร์ แล้วจงใจส่ายนาฬิกาโรเล็กซ์สีทองบนข้อมือนิดหน่อย!แล้วเปิดเผยโซ่ทองเส้นใหญ่ที่อยู่ในคอเสื้อของตน แถมยังเอาบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมาด้วย
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 336
ซูเสี่ยวโหรวและพานเสี่ยวเหลียนมองไปทางนายอ้วนที่กำลังแสดงท่าทีอวดรวยด้วยท่าทางรังเกียจซูเสี่ยวโหรวจึงตอบไปในทันที“ก็ไม่ยังไงนี่ ฉันไม่สนใจของธรรมดาพวกนี้หรอกนะ อีกอย่างของพวกนี้หลินเฟยพาฉันไปกินออกจะบ่อย ไม่เห็นจะน่าสนใจอะไรเลย”เห็นท่าทีไม่แยแสของซูเสี่ยวโหรว มุมปากของจ้าวกังก็กระตุกขึ้นตอนนี้เขารู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก!เขาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าไม้ตายที่เขาใช้ได้อยู่เสมอในทุกครั้งทำไมในวันนี้มันถึงไม่ได้ผลกันนะ?หลินเฟยเห็นคนอย่างจ้าวกังเข้ามาตอแยสาวๆและยังทำท่าทีอวดรวยก็อดจะนึกสมเพชไม่ได้อยากจะใช้เงินมาขโมยคนของคนอย่างฉันงั้นเหรอ? หึหึ!ปัง...หลินเฟยวางสิ่งของที่ไม่เตะตาคนนักลงบนโต๊ะของสิ่งนั้นคือกุญแจรถ มันไม่ได้ใหญ่มากนักออกจะดูเล็กกว่าปกติด้วยซ้ำแต่บนรูปสามเหลี่ยมยังมีสัญลักษณ์ตัวอักษร ‘M’ อยู่บนนั้นด้วย นี่ก็อดจะทำให้จ้าวกังและคนอื่นๆตากระตุกไม่ได้ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็เป็นคนที่คลุกคลีอยู่ในวงการนี้ มองแค่นิดเดียวก็รู้แล้วว่ากุญแจนี้เป็นของรถรุ่นไมบัคราคาของรถก็อยู่ที่ห้าถึงสิบล้านแล้วพวกเขามันก็แค่นักธุรกิจที่มีทรัพย์สินแค่ไม่กี่ล้านก็เท่านั้นเอง ปกติถ้าจะหล
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 337
“อย่าไปให้เจ้าพวกนั้นมามีผลกับพวกเรา”“รอทานมื้อใหญ่เถอะ!”หลินเฟยมองไปทางพวกนั้นที่รีบหนีออกไปไม่ได้พูดอะไรออกมาเขาทำเพียงหันมามองสาวๆที่นั่งอยู่ตรงหน้าก่อนจะหันความสนใจไปที่อาหารเพราะไม่ว่ายังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้ลิ้มลองอาหารที่หรูและแพงขนาดนี้ไม่นาน อาหารที่เขาสั่งทั้งหมดก็ถูกนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะจ้าวลู่ลู่ พานเสี่ยวเหลียนและคนอื่นๆเห็นอาหารที่ถูกนำมาวางบนโต๊ะก็อดจะตะลึงไม่ได้“รีบทานสิ ของพวกนี้ต้องทานตอนร้อนๆนะ ถ้าเกิดเย็นก็ไม่อร่อยแล้ว”หลินเฟยเรียกให้ทุกคนทานอาหารด้วยกันพานเสี่ยวเหลียนและซูเสี่ยวโหรวมองไปทางหลินเฟยอย่างเคืองๆ“เปลืองเงินเกินไปแล้ว หลินเฟยเงินที่นายเสียไป ถ้าเกิดเปลี่ยนเป็นอาหารชนิดอื่นก็คงพอกินไปอีกหลายวันเลยล่ะ”“ต่อให้เราจะทำไปเพื่อลิ้มลองอาหารพวกนี้ก็เถอะ แต่มันก็ไม่จำเป็นต้องหมดเงินขนาดนี้นี่นา”ถังรั่วเสวี่ยพูดออกมาอย่างจริงจัง“ใช่ๆ นายจะต้องรู้จักคิดมากกว่านี้ อนาคตของพวกเรายังอีกยาวไกลนะ ถ้าเกิดไม่รู้จักควบคุมเงินให้ดีต่อให้มีเยอะแค่ไหนมันก็หมดได้”“พวกเราจะทำตัวเหมือนพวกเพลย์บอยพวกนั้นแล้วใช้เงินฟุ่มเฟือยแบบนี้ไม่ได้”หลินเฟยรู้ว่า
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 338
และถ้าหากว่าที่บริเวณมุมปากเปื้อนเขาก็จะรีบส่งกระดาษทิชชูให้จากการดูแลของผู้จัดการเถียนในวันนี้ทำให้มื้ออาหารมื้อนี้ ทั้งหลินเฟยและคนอื่นๆเต็มไปด้วยความสุขและสะดวกสบายราวๆครึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ทานอาหารกันจนอิ่มแล้วเรียบร้อยจ้าวลู่ลู่เรอออกมาก่อนจะบิดเอวไปอีกหลายที“ฮือ...อิ่มมากเลย สมแล้วที่เป็นอาหารแนะนำของที่ร้าน รสชาติหาที่ติไม่ได้เลยจริงๆ”“ทานมื้อนี้เสร็จฉันต้องเริ่มลดน้ำหนักแล้วล่ะ ไม่อย่างนั้นก็คงอ้วนตุ๊บแน่ๆ”จ้าวลู่ลู่ลูบไปที่หน้าท้องที่ไม่ได้โตขึ้นสักนิดก่อนจะพูด“หึหึ เธอไม่อ้วนสักหน่อย”หลินเฟยใช้ทิชชูเช็ดปากก่อนจะหัวเราะออกมา“ทานข้าวเสร็จแล้ว งั้นเราไปร้องเพลงเป็นการย่อยหน่อยดีไหม”นอกจากถังรั่วเสวี่ยและซูเสี่ยวโหรวที่เป็นคนจริงจังแล้ว จ้าวลู่ลู่และพานเสี่ยวเหลียนที่เป็นคนนอกอารมณ์ดีมากๆก็ชูมือขึ้นอย่างสนุกสนาน“ได้สิ หลินเฟยฉันจะบอกอะไรให้นะฉันร้องเพลงเพราะมากๆ เคยได้รางวัลที่โรงเรียนด้วยล่ะ!”ทั้งหมดลุกขึ้นก่อนจะเดินจากไปที่ด้านหน้าร้านอาหารผู้จัดการเถียนพาพนักงานออกมาโค้งคำนับเพื่อบอกลา“ขอบคุณลูกค้าที่ไว้ใจร้านของเรา พวกเราจะพยายามพัฒนากันต่อไป ข
Terakhir Diperbarui : 2024-05-14
Bab terbaru
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1150
ท่ามกลางความสะลึมสะลือ ถังรั่วเสวี่ยก็สัมผัสได้ถึงมือใหญ่ที่อบอุ่นที่แสนจะคุ้นเคยคู่นั้นบนร่างกายของเธอ เป้าหมายของการลูบไล้นั้นชัดเจนเป็นอย่างมากด้วยสัมผัสที่แสนจะคุ้นเคยนี้ มันทำให้ถังรั่วเสวี่ยตื่นขึ้นมาจากความฝัน ทั้งโลภและหลงใหลเป็นอย่างมาก"เสี่ยวเฟย ไม่ได้นะ หยวนหยวนยังอยู่ที่นี่…"ท่ามกลางความมืดในยามราตรี ถังรั่วเสวี่ยมองไม่เห็นหลินเฟย แต่เธอสามารถสัมผัสได้ว่าเป็นหลินเฟยที่อยู่บนตัวเธออุณหภูมิที่ร้อนจัดทำให้ถังรั่วเสวี่ยหายใจถี่ๆ เธอโอบกอดหลินเฟยเอาไว้ และกระซิบเบาๆ ออกมาเดิมทีเธอยังคิดว่าหลินเฟยได้มาตอนกลางวันแล้ว ตอนกลางคืนเขาจะไม่มาเสียอีกคิดไม่ถึงเลยว่าหลินเฟยจะมาตอนดึกดื่นแบบนี้ได้ช่างเป็นหนุ่มน้อยที่บ้าคลั่งเสียจริงๆ..."ไม่เป็นไรหรอกครับอาเล็ก เธอหลับไปแล้ว ผมเบาๆ หน่อยก็โอเคแล้วล่ะ""อาเล็ก อาน้ำลายไหลแล้วนะ คงจะกระหายน่าดู ให้ผมช่วยดับกระหายให้นะ"หลินเฟยหัวเราะเบาๆ พร้อมกับเอื้อมมือไปถอดชุดแนบเนื้อของถังรั่วเสวี่ยออกแม้ว่าจะมืดสนิท แต่สำหรับหลินเฟยแล้ว มันไม่ต่างอะไรจากตอนกลางวันใบหน้าที่แดงระเรื่อ รวมไปถึงดวงตาที่พร่าเบลอของถังรั่วเสวี่ยมันยิ่
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1149
เพราะต้องการรู้ความลับของโลกซ่อนเร้นจากตัวของพวกเขานั่นเองผู้หญิงที่เป็นผู้นำมาจากตระกูลอาจารย์หยินหยางที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุดจากทุกคนในประเทศซากุระ ตั้งแต่บุคคลสำคัญไปจนถึงชาวบ้าน!เชียนเย่เจียจื่อจากตระกูลเชียนเย่โดยที่ตัวเธอเองยังเป็นอาจารย์หยินหยางที่มีสถานะสูง ซึ่งสามารถควบคุมพลังของผีและเทพเจ้าได้!"แม้ว่าบางส่วนของร่างกายจะหายไป แต่เขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เป็นวัตถุดิบในการปลุกศพได้ดีจริงๆ""พวกนายสองคนไปเอาตัวเขาขึ้นมา"เมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังพูด เชียนเย่เจียจื่อก็หรี่ตาที่เรียวเล็ก พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่ทรงเสน่ห์จากภายในออกมา"รับทราบรับ ท่านเชียนเย่!"ในไม่ช้า ชายทั้งสองก็ได้เดินลงไปช้อนร่างเจียงอู๋เซี่ยวขึ้นมาจากสระ พร้อมหามมาวางที่หน้าของเชียนเย่เจียจื่อ"ให้พวกนายไปตรวจสอบ ได้ความว่าอย่างไรแล้ว?"เชียนเย่เจียจื่อย่อตัวลง มองสำรวจไปยังร่างของเจียงอู๋เซี่ยวโดยไม่รู้สึกกลัวแต่อย่างใดดูเหมือนว่าเธอจะคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี พร้อมกับถามโดยไม่เงยหน้าออกมา"ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับท่านเชียนเย่ พรุ่งนี้เช้าสิบโมง ยอดเขาจิ่วหลงซาน พวกจอมยุ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1148
"ในเมื่ออาจารย์ลุงเอ่ยปากออกมาแล้ว อู๋เซี่ยวจะกล้าขัดได้อย่างไรล่ะครับ?""ไม่รู้ว่าอาจารย์ลุงมีเรื่องอะไรที่รบกวนจิตใจอยู่ พูดให้อู๋เซี่ยวฟังหน่อยสิครับ ไม่แน่ว่าอู๋เซี่ยวอาจจะช่วยอาจารย์ลุงแก้ปัญหาได้"ตอนนี้เจียงอู๋เซี่ยวอยู่ในการคุ้มครองของคนอื่น และยังต้องการให้กู่หรูหลงพาเขากลับโลกซ่อนเร้นอีกต่างหากแน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธคำชวนของกู่หรูหลงอยู่แล้ว หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพัก เขาก็พูดขึ้นมาว่า"เอาไว้คุยกันตอนที่ออกไปนอกโรงแรมแล้ว ที่นี่หูตามันเยอะ เรื่องบางอย่างไม่สะดวกที่จะพูดในตอนนี้"กู่หรูหลงไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ เขาหันหลังและนำทางอยู่ข้างหน้าเจียงอู๋เซี่ยวเดินตามกู่หรูหลงออกจากโรงแรม จนมาถึงเชิงเขาของจิ่วหลงซานโดยมีสระน้ำที่ลึกจนมองไม่เห็นก้นสระ"อาจารย์ลุงครับ ท่านได้ให้ศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อไปซื้อยามาให้หลานไม่ใช่เหรอครับ?""ทำไมสองวันมานี้ อู๋เซี่ยวถึงไม่ได้เจอศิษย์พี่ฮว่าและศิษย์พี่ฉางเล่อเลยล่ะครับ"เจียงอู๋เซี่ยวเป็นฝ่ายเอ่ยถามกู่หรูหลงก่อน"อ้อ ไอ้สองคนนั้นไม่รู้ว่าไปเถลไถลที่ไหนแล้ว นี่ก็สองวันแล้วยังไม่กลับมาเลย""วันนี้ข้าออกไปตามหาก็
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1147
"ผมจะเป็นอะไรไปได้ เสี่ยวหยู่คุณอย่าได้เป็นห่วงเลยนะ""วันนี้คุณออกไปทำงานทั้งวัน เหนื่อยหรือเปล่า?""อยากจะให้ผมบีบๆ นวดๆ ขาให้คุณไหมล่ะ?"เมื่อสัมผัสความเป็นห่วงที่เจียงเฉินหยู่มีต่อเขาหลินเฟยอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเขาดึงเจียงเฉินหยู่ไปนั่งบนเตียง พร้อมพูดเอาอกเอาใจ"เฮ้อ ฉันวิ่งวุ่นมาทั้งวัน แม้แต่ข้าวปลาก็ไม่ได้กิน คุณว่าฉันเหนื่อยหรือเปล่าล่ะ?""ถือว่าคุณยังมีจิตสำนึกอยู่ ยังรู้จักเป็นห่วงฉัน""เดี๋ยวตอนนวดคุณเบามือหน่อยนะ ฉันล่ะกลัวว่าคุณจะเผลอนวดจนไหล่ของฉันทรุดไปแล้วจริงๆ"เจียงเฉินหยู่พูดล้อเล่น พร้อมกับหันหลังให้กับหลินเฟย"แหะๆ โอเค รับรองว่าผมจะนวดเบาๆ!"หลินเฟยวิ่งไปล้างมือในห้องน้ำ และกลับมาอย่างรวดเร็วเขาวางมือบนไหล่ของเจียงเฉินหยู่และคลำไปจนถึงคอเสื้อของเธอจากนั้นก็เลื่อนไปตามผิวเรียบเนียนไร้ที่ติ พร้อมกับสอดลึกเข้าไป นวด บีบ และหยอกล้อและมันก็ทำให้เจียงเฉินหยู่คร่ำครวญออกมาอย่างทันที"อืม...คนผีทะเล ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วนะ""คุณยังคิดจะมาแกล้งฉันอีก ปล่อยเดี๋ยวนี้ อย่ามาเล่นมั่วๆ!"แต่ทว่ามือของหลินเฟยกลับเอาแต่ใจ พร้อมพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายว่
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1146
"ทำได้ครับ สิ่งเหล่านี้มันเป็นเรื่องที่ง่ายมาก พวกเราสองปู่หลานทำได้อยู่แล้วครับ"กู่หรูหลงทำมือคารวะอย่างชาญฉลาดรวมไปถึงกู่เยว่อิ๋งที่ยืนกรานอย่างแข็งขันเมื่อครู่ที่ผ่านมา เธอก็ได้เปลี่ยนทัศนคติและพยักหน้าตอบรับอย่างถ่อมตัวในทันที"โอเค ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกนายปู่หลานก็กลับไปที่โรงแรมจิ่วหลงซานก่อนเถอะ รอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า""ฉันก็จะไปร่วมประลองจอมยุทธ์ด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้น หากฉันมีอะไรให้รับใช้ ค่อยเรียกพวกนายปู่หลานก็แล้วกัน"หลินเฟยรำพันอยู่ในใจว่า 'คำสาบานโลหิต' นั้นมีประโยชน์แบบสุดๆ และในเวลาเดียวกัน เขาก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้กู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋งถอยออกไปเสียก่อนซึ่งก็เป็นเวลานี้ที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่รีบเร่งได้ดังแว่วมา และนั่นก็คือโอวหยางเยี่ยนและโอวหยางชงที่ได้วิ่งตามมานั่นเองเมื่อเห็นหลินเฟยไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับกู่หรูหลงที่จากไปโดยเสียแขนไปหนึ่งข้าง และดูแก่กว่าเดิมเป็นอย่างมากแม้แต่กู่เยว่อิ๋งที่เดิมตามหลังก็ก้มหน้าก้มตาราวกับถูกสูบวิญญาณไปอะไรแบบนั้นและนั่นก็ทำให้พวกเขาสองพ่อลูกตกตะลึงจนหน้าถอดสีเลยทีเดียว!"สหายน้อง หรือว่านายจะ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1145
น้ำเสียงของหลินเฟยเผด็จการ และเร่งเร้าอย่างหงุดหงิดเต็มที่"คุณปู่คะ เราจะทำอย่างไรกันดี?""หนูอายุยังน้อย หนูยังไม่อยากตายนะคะคุณปู่ พี่เซียวเฟิงกำลังรอหนูอยู่นะคะ…""เพียงแต่ว่าคุณปู่ หากจะให้หนูยอมเป็นทาสรับใช้เขาแล้วละก็ งั้นหนูก็ยอมตายเสียดีกว่า!"กู่เยว่อิ๋งตื่นตระหนก เธอไม่สามารถตัดสินใจอะไรได้ พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้นกับกู่หรูหลง"เยว่อิ๋ง กระบวนท่าที่เจ้าเด็กนั่นใช้ ปู่ไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน ปู่ก็ไร้หนทางด้วยเหมือนกัน""ปู่ก็ไม่อยากจะประนีประนอมเหมือนกัน แต่การมีชีวิตอยู่ ยังไงมันก็ดีกว่าตายเป็นไหนๆ""ยังไงพวกเราก็ยอมๆ ไปเถอะ อย่างแย่ที่สุดต่อไปก็ยังมีโอกาสหลบหนีกลับไปที่โลกซ่อนเร้น และไม่ต้องกลับมาเหยียบที่โลกปัจจุบันอีกก็ได้"และกู่หรูหลงที่เพิ่งจะสำเร็จว่าที่มหาจอมยุทธ์ได้เมื่อครู่ที่ผ่านมา อายุของเขาก็ได้ยืดออกไปกว่าห้าสิบปีแล้วซึ่งในอีกห้าสิบกว่าปีข้างหน้า ไม่แน่ว่าเขาอาจจะมีโอกาสสำเร็จขั้นมหาจอมยุทธ์ก็เป็นไปได้กู่หรูหลงยิ่งไม่อยากตายมากกว่าเดิม เขาลังเลอยู่สักพัก ในที่สุดก็ถอนหายใจหนักๆ ออกมา พร้อมกับกระซิบกับกู่เยว่อิ๋ง"ในเมื่อพวกแกยอมมาเป็นทาสฉัน งั้น
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1144
กู่หรูหลงร้องขอความเมตตาอย่างสุดใจ แต่ทว่าหลินเฟยกลับไม่มีความคิดที่จะปล่อยพวกเขาไปแต่อย่างใดล้างแค้นสิบปีก็ยังไม่สาย ความจริงที่แสนจะเรียบง่ายนี้ หลินเฟยยังคงเข้าใจได้ดีแต่อย่างไรก็ตาม หลินเฟยไม่ได้เป็นปีศาจหรือฆาตกร ให้เขาฆ่ากู่หรูหลงและกู่เยว่อิ๋ง เขาก็ทำไม่ได้ด้วยเช่นกัน"พี่สาว งั้นพี่ก็ดูดกำลังภายในของเขาให้หมดสิ้น แล้วผมจะให้ผู้อำนวยการโม่ขังพวกเขาไปตลอดชีวิตก็แล้วกัน"ท้ายที่สุด หลินเฟยก็ถอนหายใจ และพูดตัดสินใจออกมา"ไม่ต้องหรอก คนคนนี้เจ้าโจมตีด้วยตัวเอง""เจ้าก็เก็บเอาไว้เป็นทาสเถอะ""ต่อไปหากพบจอมยุทธ์โบราณที่แข็งแกร่งจริงๆ ถึงตอนนั้นข้าค่อยดูดพลังลมปราณก็ยังไม่สาย""อีกอย่าง ขอแค่เจ้าควบคุมเขาได้ เจ้าก็สามารถสั่งให้เขาไปตามหาหินวิญญาณและหญ้าวิญญาณในโลกซ่อนเร้นได้ แบบนี้จะทำให้เจ้าสามารถบรรลุข้อตกลงกับข้าได้เร็วขึ้นด้วย"สิ่งที่ทำให้หลินเฟยคิดไม่ถึงก็คือ หลงอู่ได้ให้คำตอบแบบนี้ออกมาและในน้ำเสียงนั้น ยังมีการชื่นชมปะปนอยู่ด้วย"ให้ผมรับไว้เป็นทาส? ผมไม่ได้มีบุญคุณกับพวกเขาเหมือนกับโอวหยางเยี่ยนและลูกชายแบบนั้น มีแต่ความแค้นล้วนๆ เลยก็ว่าได้""แล้วพวกเขาจะยอมมาเ
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1143
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดและเดือดดาลแบบสุดๆ ในขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเรื่อยๆ แล้วในตอนนี้!เพราะวิธีการของหลินเฟย เขาไม่เคยได้พบเห็นมาก่อน!"คุณปู่ คุณปู่รีบถอดเสื้อมาดับไฟเร็วเข้า!"กู่เยว่อิ๋งก็ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน พร้อมตะโกนเตือนเสียงดังออกไปทันที"ไม่ต้องหรอก ปู่มีวิธีของตัวเอง"กู่หรูหลงถ่ายเทพลังงานลงในแขนที่กำลังลุกไหม้ จากนั้นก็กระทืบเท้าลงไปที่พื้นอย่างเต็มแรงแปร๊ะ แปร๊ะ!แต่ทว่า หลังจากที่กู่หรูหลงได้ดึงแขนออกมา เปลวไฟดวงนั้นก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะมอดลงไปแต่อย่างใด!กู่หรูหลงถอดเสื้อออก และเปลวไฟก็ไหม้แขนของเขาจนเลือดและเนื้อผสมปนเปกันไปหมด!เมื่อเห็นว่าอีกไม่นาน แขนของเขาก็คงจะไหม้ไปเสียทั้งหมดแล้ว!กู่หรูหลงก็ทำได้เพียงอดกลั้นต่อความเจ็บปวด พร้อมกับดึงมีดออกมาตัดแขนข้างขวาของตัวเองออกไปทั้งหมด!เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว เปลวไฟที่แปลกประหลาดนี้ก็จะลามไปทั่วตัวและเผาเขาให้ตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน!"ไอ้สารเลว ไอ้เด็กเมื่อวานซืน นี่จริงแกก็ออกมาประจันหน้ากับข้าเลยสิ!""ข้าจะสับแกเป็นชิ้นๆ อย่างแน่นอน!"กู่หรูหลงกุมบาดแผลที่เกิดจากกา
แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา บทที่ 1142
ในขณะนี้ เวลาก็ได้ล่วงเลยมาสองทุ่มกว่าๆ แล้ว ท้องฟ้าไร้ซึ่งดวงจันทร์มีดวงดาวเพียงไม่กี่ดวงที่ส่องแสงกะพริบจางๆ ออกมาภายในภูเขาชิงซาน เมื่อความมืดได้คืบคลานเข้ามา มันจึงทำให้บรรยากาศดูมืดมิดมากยิ่งขึ้นแต่ทว่าความเร็วของหลินเฟยยังไม่ได้ลดลงแต่อย่างใด เขาสามารถหลบหลีกหินที่นูนสูงเหล่านั้นได้อย่างคล่องแคล่วความมืดในยามค่ำคืน ไม่ได้ทำให้ความสามารถในการใช้ตาทิพย์ของเขาลดลงแต่อย่างใดหลินเฟยหันกลับไปมอง และพบว่ากู่หรูหลงไม่ได้เร็วเท่ากับตอนแรกอีกต่อไปหลินเฟยรู้ดีว่า นั่นไม่ใช่เพราะกู่หรูหลงเหนื่อยล้า แต่เป็นเพราะความสามารถในการมองเห็นของกู่หรูหลงลดลงเมื่ออยู่ในตอนกลางคืนนั้นเองส่วนโอวหยางเยี่ยนและลูกชายที่ติดตามมาท้ายสุดก็ถูกสลัดทิ้งโดยไม่เห็นแม้แต่เงาแล้วในตอนนี้!"กู่หรูหลง อย่างน้อยๆ แกก็เป็นถึงว่าที่มหาจอมยุทธ์ ทำไมช้าอย่างกับเต่าแบบนี้?""ขืนแกยังชักช้าอยู่ ฉันก็คงจะเบื่อจนหลับไปแล้วนะ""ด้วยความเร็วแบบนี้ แกยังคิดจะฆ่าฉันอีกงั้นเหรอ? กลับบ้านไปนอนฝันซะดีกว่า!"หลินเฟยตั้งใจชะลอความเร็ว และหันมาพูดเหน็บแนม"ไอ้หนุ่ม แกอย่าได้ชะล่าใจไปเลย แม้ว่าความเร็วของข้าจะสู้แกไม่ได
