Share
บทที่ 171
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 172
คิดไม่ถึงว่า หลังจากที่เสิ่นซิ่วอวิ๋นได้ยินแบบนี้ ใบหน้าสวยก็แดงเป็นแถบ คิดในใจว่าจางหยวนโลภเกินไปหน่อยไหม?บีบ "นมแพะ" ให้เขาแก้วหนึ่งไม่เป็นอะไรแต่ถ้าบีบสองแก้ว ต่อให้เธอเสิ่นซิ่วอวิ๋นมีพรสวรรค์มากเป็นพิเศษ ก็กลัวว่าจะทำไม่ได้น่ะสิเธอจะให้ถิงถิงลูกสาวของเธอหิวโหยไม่ได้หรอกมั้ง?เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ เสิ่นซิ่วอวิ๋นพูดด้วยความเขินอาย"สองแก้ว...ไม่ได้ หนึ่งแก้วเหมือนเดิมเถอะ!"จางหยวนพูดด้วยใบหน้าจนใจ: "เอาเถอะ แก้วเดียวก็แก้วเดียว! แต่ว่าพูดขึ้นมาแล้ว นมแพะอร่อยมากจริง ๆ! ผมอยากกินนมแพะซะเดี๋ยวนี้เลย!""งั้นนายกลับบ้านกับฉันเถอะ! กลับไปแล้วฉันบีบให้นายแก้วหนึ่ง! ถิงถิงยังรออยู่ที่บ้าน!" ตอนที่เสิ่นซิ่วอวิ๋นพูดจาก็ก้มหน้าไม่กล้ามองจางหยวนในตอนนี้ เธอเพิ่งจะนึกขึ้นได้ที่เธอออกมาเพราะจะไปเอาฟางข้าวสาลีจากทุ่งตากแห้ง ตอนที่ก่อไฟปรุงอาหาร ใช้ฟางข้าวสาลีในการจุดไฟดีที่สุดเลยแต่น่าเสียดายที่อวี๋เหล่าจิ่วทำให้เสียเวลาแบบนี้ ทำได้แค่ไปในวันพรุ่งนี้อีกครั้งแต่ว่าครั้งนี้เสิ่นซิ่วอวิ๋นมีบทเรียนแล้ว ต่อไปไม่มีทางไปทุ่งตากแห้งในตอนกางคืนอีกแล้ว ถึงขั้นที่หลังจากฟ้ามืดแล้วก็จะไม่ออก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 173
หลายวันต่อมา รอให้อวี๋เหล่าจิ่วพบว่าตัวเองกลายเป็นขันที ถึงขั้นที่คิดไม่ถึงด้วยซ้ำว่าทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของจางหยวน!เขายังคิดว่า เป็นเพราะเขาอยากจะรังแกแม่หม้ายสาว จึงถูกสวรรค์ลงโทษ!ในเมื่อบนตัวของอวี๋เหล่าจิ่วไม่มีบาดแผลภายนอก เขาก็ไม่รู้ว่าจางหยวนสามารถใช้เข็มเงินเล่มเดียวช่วยเขาทำหมันได้!ช่วงชีวิตรุ่งโรจน์ในการเป็นโสดของอวี๋เหล่าจิ่วได้จบลงแล้ว ชีวิตช่วงที่เป็นขันทีเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น!ช่วงเวลาสองวันมานี้ การดำรงชีวิตของจางหยวนในแต่ละวันนั้นสบายอย่างมากในแต่ละวันให้อาหารไก่ หยอกล้อแมว จากนั้นช่วงบ่ายก็ไปรักษาโรคให้หลี่ชิวจวี๋ด้วยความตั้งใจเด็ดเดี่ยวทุกครั้งตอนที่รักษาให้หลี่ชิวจวี๋ จางหยวนต้องกัดฟันอดทนช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้ตอนที่เขากดจุดให้หลี่ชิวจวี๋ เสียงที่อีกฝ่ายส่งออกมาช่างยั่วยวนคนเหลือเกิน!ภายหลังหลี่ชิวจวี๋ก็สังเกตเห็นว่าทำแบบนี้แล้วจะสร้างความตื่นเต้นต่อจางหยวนเป็นอย่างมากดังนั้นเธอจึงเริ่มปลุกปลั่นจางหยวนขึ้นมาทั้งต่อหน้าและลับหลังทุกครั้งที่กดจุด หลี่ชิวจวี๋จะตั้งใจส่งเสียงที่สวยหยาดเยิ้มยั่วยวนคนมากยิ่งขึ้นแม้แต่ชุดชั้นในที่สวมใส่ ก็เซ็กซี่มากขึ้นทุกคร
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 174
จางหยวนเดินเข้าไปด้วยความประหลาดใจ และถามชาวบ้านที่รู้จักคนหนึ่ง"ลุงฉาง นี่มันเรื่องอะไรกัน? บ้านของตาเฟิงเกิดอะไรขึ้นเหรอ? พวกคุณล้อมดูอยู่ที่นี่เหรอ?" จางหยวนถามขึ้นพวกผู้ใหญ่สามารถเรียกตาเฟิงว่าเหล่าเฟิงโถวได้แต่จางหยวนเป็นผู้อ่อนอาวุโสแบบนี้ ถ้าหากเรียกเหล่าเฟิงโถวด้วยเช่นกัน งั้นก็เสียมารยาทเกินไปแล้วอีกทั้งจางหยวนเคารพเหล่าเฟิงโถวเป็นอย่างมากน้ำผึ้งก้อนนั้นที่เหล่าเฟิงโถวเคยให้เขา เหตุการณ์ยังคงเด่นชัดในความทรงจำของเขาจนถึงทุกวันนี้ลุงฉางเห็นคนที่ถามคือจางหยวน เขาชะงักงันก่อน จากนั้นก็มองเขาอย่างระแวดระวังครู่หนึ่งต้องโทษเหลียงเฉียวหลิง ตอนนี้ชาวบ้านจำนวนมากต่างคิดว่าอาการประสาทของจางหยวนยังไม่หายดีด้วยซ้ำแต่ว่าในตอนที่ลุงฉางพบว่าจางหยวนอยู่ตรงหน้าเขาไม่ได้บ้าอย่างที่เหลียงเฉียวหลิงพูดไว้ เขาถึงได้รู้สึกโล่งใจ"อาหยวนเองเหรอ! เฮ้อ! นายไม่รู้หรอก เหล่าเฟิงโถวคนนี้! ดื่มยาฆ่าหญ้าฆ่าตัวตาย!" ลุงฉางถอนหายใจจางหยวนรูม่านตาหดตัว: "อะไรนะ? ตาเฟิงดื่มยาฆ่าหญ้าฆ่าตัวตาย? นี่มันเรื่องอะไรกัน?""ไม่ใช่เพราะลูกชายที่ไม่เอาไหนคนนั้นของเขาหรอกเหรอ? เรียนรู้อะไรไม่เรียน กล
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 175
"ดังนั้นต่อให้พวกคุณโทรศัพท์ฉุกเฉินไปในทันที รถฉุกเฉินก็มาไม่ทันแล้ว! ผมจำเป็นต้องช่วยเหลือตาเฟิงอย่างเร่งรีบในตอนนี้!"เมื่อคำพูดนี้ออกมา ก็เกิดความวุ่นวายอย่างใหญ่โตในทันทีภายใต้การตกตะลึงของทุกคน จู่ ๆ ก็นึกถึงข่าวในหมู่บ้านเมื่อไม่กี่วันก่อนขึ้นมาเนื่องจากการป่าวประกาศของเหลียงเฉียวหลิงพวกชาวบ้านต่างก็รู้เรื่องที่จางหยวนรักษาโรคให้สวีจ้วงจ้วงของหมู่บ้านต้าหลิวทั้ง ๆ ที่จางหยวนเป็นสัตวแพทย์ แต่กลับรักษาให้คนในสายตาของทุกคน นี่เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลยทุกคนยิ่งคิดไม่ถึงว่า จางหยวนไม่เพียงรักษาคนของหมู่บ้านต้าหลิวตอนนี้เขายังจะรักษาเร่งด่วนให้กับเหล่าเฟิงโถวชั่วขณะ ทุกคนที่ล้อมรอบอยู่นอกประตูก็วิพากษ์วิจารณ์จอแจกันขึ้นมา"ได้ยินแล้วยัง? จางหยวนบอกว่าจะรักษาเหล่าเฟิงโถว!""ได้ยินอยู่แล้ว ฉันไม่ได้หูหนวก! ดูท่าที่เหลียงเฉียวหลิงพูดเป็นความจริง จางหยวนรักษาให้คนจริง ๆ ด้วย!""แต่เขาเป็นสัตวแพทย์ไม่ใช่เหรอ? สัตวแพทย์จะรักษาคนได้อย่างไร? เขาจะรักษาคนเหมือนกับที่รักษาสัตว์แบบนั้นเหรอ?""จุ๊จุ๊ ถ้าหากเป็นอย่างที่เธอพูด งั้นจางหยวนอีกเดี๋ยวจะต้องง้างปากเหล่าเฟิงโถวเพื่อ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 176
เป็นอย่างที่คิด จางเว่ยหมินได้ยินคำพูดของจางหยวน ก็หัวเราะเสียงดังทันที จากนั้นหันหลังไปพูดกับทุกคนที่ล้อมดูอยู่ตรงประตู:"เอาล่ะ! ทุกคนได้ยินแล้วสินะ! พวกคุณเป็นพยานด้วย! จางหยวนพูดแล้วว่า เหล่าเฟิงโถวเกิดอะไรขึ้น เขาจะรับผิดชอบ!"พวกเจ้าหน้าที่ของหมู่บ้านที่อยู่ข้าง ๆ มองไปทางจางหยวนด้วยสีหน้าแปลก ๆจู่ ๆ พวกเขาก็เชื่อข่าวลือในหมู่บ้านแล้วอาการประสาทของจางหยวนน่าจะยังไม่หายดี ไม่อย่างนั้นจะรับคำมั่นสัญญาแบบนี้ได้อย่างไร?นี่มันเป็นการหาเรื่องใส่ตัวไม่ใช่เหรอ?จางต้าเหนียนเห็นว่าเรื่องราวไม่สามารถหยุดยั้งได้แล้ว จึงทำได้แค่กัดฟัน ทำท่าจะเดินออกไปข้างนอก เพื่อนำเรื่องนี้ไปบอกจางต้าซานลูกพี่ลูกน้องกับหวังฮุ่ยพี่สะใภ้ของเขาคิดไม่ถึงว่า จางเว่ยหมินกลับถลึงตาใส่เขา"นายจะไปไหน? เกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ ในฐานะสมาชิกคณะกรรมการหมู่บ้าน นายต้องอยู่ที่นี่ตลอด!""ผม..." จางต้าเหนียนจนปัญญาจริง ๆเขารู้ว่าจางเว่ยหมินตั้งใจไม่ให้เขาไปแจ้งข่าวเขาทำได้เพียงส่งสายตาไม่อาจจะช่วยเหลือได้ให้จางหยวน จากนั้นก็ก้มหน้าไม่พูดจาอีกถึงแม้พวกเขาต่างเป็นคนของตระกูลจาง แต่สุดท้ายจางต้าเหนียนก็ไม่ใช่อา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 177
จางหยวนเหมือนกับไม่ได้ยินอย่างไรอย่างนั้น เขามัวแต่จอดจ่ออยู่กับการตบหลังเหล่าเฟิงโถวไม่นานนัก แผ่นหลังของเหล่าเฟิงโถวก็ถูกจางหยวนตบจนแดงก่ำจนกระทั่งตอนนี้ จางหยวนถึงได้หยิบกล่องเข็มเงิน ที่เป็นไม้ตายของเขาออกมาจากในกระเป๋าเขาหยิบเข็มเล่มที่ยาวที่สุดออกมา และแทงไปที่จุดต้าจุยของเหล่าเฟิงโถวจากนั้นก็ไล่ตามกระดูกสันหลัง ทำการฝังเข็มบนจุดฝังเข็มหลัก ๆ หลายแห่งรวมถึงจุดซินซู, จุดเฟ่ยซู, จุดเซิ่นซูที่อยู่ทั้งสองด้านของกระดูกสันหลังของเหล่าเฟิงโถวเมื่อเห็นจางหยวนทำการฝังเข็มให้เหล่าเฟิงโถว อีกทั้งท่าทางการฝังเข็มก็ดูช่ำชองอย่างมาก จางเว่ยหมินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยหรือว่าจางหยวนรู้วิชาการแพทย์จริง ๆ?ความคิดนี้แวบผ่านในหัวของจางเว่ยหมินแต่จากนั้นก็ถูกเขาปฏิเสธจางหยวนเป็นใคร?ก็แค่ไอ้หนุ่มที่ปัญญาอ่อนหลายปี!อีกทั้งเรียนหนังสือก็ไม่ได้เรื่อง แม้แต่สอบมัธยมปลายก็ยังสอบไม่ติด!คนปัญญาอ่อนที่เรียนแย่หลายปีแบบนี้ ไม่ธรรมดาก็แค่มีความสามารถในการรักษาให้ปศุสัตว์สำหรับการรักษาคน เขาคู่ควรด้วยเหรอ!ในสายตาของจางเว่ยหมินเผยความเหยียดหยามเล็กน้อย ในใจกลับลำพองใจอย่างมากใค
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 178
เหล่าเฟิงโถวอ้วกพุ่งอยู่หลายครั้งภายหลังก็เริ่มคลื่นไส้ขึ้นมาจนกระทั่งอาการคลื่นไส้หมดไป เขาถึงได้นั่งพิงบนเก้าอี้ และหายใจหอบในตอนนี้ อากาศในที่เกิดเหตุแข็งตัวสายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่ตัวจางเว่ยหมินถึงแม้จางเว่ยหมินในเวลาปกติจะชอบความรู้สึกที่ถูกคนจับจ้องแบบนี้แต่วันนี้ จางเว่ยหมินกลับยินยอมที่จะให้ทุกคนไม่ต้องมองเขาตามคำพูดของลูกชายของเขา นี่คือการ "อับอายต่อหน้าสังคม" ที่วัยรุ่นพูดถึงกัน ชื่อเต็มเรียกว่าการตายต่อหน้าสังคม!ไม่กี่วินาทีต่อมา จางเว่ยหมินก็ส่งเสียงคำรามที่น่าตกใจออกมา"จางหยวน ไอ้เด็กเวร! นึกไม่ถึงว่าจะกล้าให้เหล่าเฟิงโถวอ้วกใส่ฉัน!"เห็นได้ชัดว่า จางเว่ยหมินผลักความรับผิดชอบทั้งหมดไปที่จางหยวนจางหยวนกลับแสร้งทำเป็นยักไหล่อย่างจนปัญญา: "ผู้ใหญ่บ้าน จะโทษผมไม่ได้นะครับ! ผมก็เร่งให้คนอื่นอ้วกเป็นครั้งแรก ใครจะรู้ว่าการเร่งอ้วกแบบนี้ ปฏิกิริยาตอบสนองของตาเฟิงจะรุนแรงขนาดนี้!""แก!"จางเว่ยหมินชี้ไปที่จางหยวน และตัวสั่นด้วยความโกรธแม้แต่เศษอ้วกบนตัวเขา เหมือนจะกระเด็นออกไปตามการสั่นสะเทือนของร่างกายของเขา!เมื่อเห็นแบบนี้ พวกเจ้าหน้าที่ของหมู่บ้
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 179
ในตอนนี้ทุกคนครุ่นคิดดู ก็จะต้องพบว่า จางเว่ยหมินผู้ใหญ่บ้านคนนี้เห็นแก่ตัว!และก็เป็นแบบนี้ ผู้คนที่อยู่ข้างนอกก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันขึ้นมา"คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ นะ! จางหยวนจะช่วยชีวิตเหล่าเฟิงโถวให้รอดกลับมาได้! ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเหล่าเฟิงโถวตายแน่แล้ว!" ชาวบ้านคนหนึ่งพูด"จริงด้วย! ฉันยังคิดว่าจางหยวนรักษาได้แค่สัตว์เท่านั้น! คิดไม่ถึงว่าเขาจะมีความรู้ในการรักษาให้คนด้วย!""เมื่อพูดแบบนี้ ข่าวลือในหมู่บ้านก็เชื่อถือไม่ได้แล้ว! จางหยวนช่วยเหล่าเฟิงโถวให้รอดได้ ก็ต้องสามารถรักษาคนของหมู่บ้านต้าหลิวได้!""พวกเธอทำไมถึงพูดเรื่องนี้กันล่ะ? หรือว่าไม่มีคนอยากพูดถึงสัญญาก่อนหน้านี้ของผู้ใหญ่บ้านกับจางหยวนเลยเหรอ?""พูดแล้วก็ถูกต้อง ตอนนี้คิดดูแล้ว มักรู้สึกว่าผู้ใหญ่บ้านขุดหลุมพลางให้จางหยวน!""จุ๊จุ๊! เสียงเบา ๆ หน่อย! ไม่อยากอยู่แล้วเหรอ? ให้ผู้ใหญ่บ้านได้ยิน ต่อไปจะมีผลลัพธ์ที่ดีอะไร?""........"ถึงแม้ว่าคนสองสามคนจะข่มเสียงเบาพูดพึมพำแต่คำพูดของพวกเขาเมื่อครู่นี้ กลับดังไปถึงในหูของจางเว่ยหมินอย่างชัดเจนจางเว่ยหมินเป็นถึงผู้ใหญ่บ้าน แต่กลับขุดหลุมพลางให้คนที่เกิดที่หลัง
Latest chapter
