Home / โรแมนติก / แค่รักกันบ้างก็พอ / EP.22/2 อยากได้ก็ต้องให้ก่อน

Share

EP.22/2 อยากได้ก็ต้องให้ก่อน

Author: PuenPrae
last update Last Updated: 2025-02-11 13:48:37

“เขาบอกว่าถ้าอยากได้อะไรจากใคร เราก็ต้องเป็นผู้ให้ก่อน”

วราลีเอ่ยกับทิวากรในขณะที่ทั้งสองกำลังกินมื้อเช้าร่วมกัน ที่บอกกับปานชีวาว่าจะให้ทิวากรโทรกลับมันก็แค่เรื่องโกหก เธอแอบปิดโทรศัพท์มือถือเขาไปแล้ว และวันนี้ก็ตั้งใจจะทำให้เขาไม่มีเวลาจับมือถือไปตลอดทั้งวันด้วย

“ต้องการจะสื่ออะไร?” เขาถามกลับพร้อมกับใช้ส้อมจิ้มเบคอนลมควันเข้าปาก “กับผม…ไม่ต้องอ้อมค้อมวราลี จะขออะไรก็พูดมา”

“ลีแค่อยากบอกว่าลีจะให้ความรักกับคุณทิวาเยอะ ๆ จะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณทั้งนั้น ไม่ขอเงิน ไม่ขอบ้าน แต่จะรอคอยความรักคุณทิวาอยู่เงียบ ๆ ลีจะรักคุณเงียบ ๆ รักอยู่ห่าง ๆ ในมุมของตัวเอง แล้วถ้าสักวันคุณมองเห็นค่าของมัน แค่รักกันบ้างก็พอค่ะ ไม่ต้องรักลีทั้งใจ ไม่ต้องรักจนถึงขั้นตายแทนได้ ลีขอแค่นิดเดียวก็พอ แค่เศษเสี้ยวของทั้งหมดที่คุณมี”

“หึ!” ดูเธอสิ ทำหน้าตาใสซื่อบอกรักเขา นี่คิดจะจีบเขาหรือไง? คิดว่าเขากับเธอมันเลยขั้นตอนนั้นมามากแล้ว

“วันนี้ไปเที่ยวกันไหมคะ? วันอาทิตย์แบบนี้…คุณทิวากรน่าจะว่างนะ” ถามไปก็ลุ้นไป มีความเป็นไปได้แค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่เขาจะตอบตกลง แต่ของแบบนี้ ไม่ลองก็ไม่รู้หรอก

“นึกยังไงมาชว
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.23/1 เพราะหวังมากเกินไป

    23เพราะหวังมากเกินไป“เอากั้งทอดกระเทียม กรรเชียงปูนึ่ง หอยนางรมแล้วก็กุ้งเผา ทั้งหมดผมขอตัวที่ใหญ่ที่สุดนะ”สั่งอาหารจบก็ปิดเมนู สั่งชุดใหญ่ จัดหนักจัดเต็มสไตล์คุณทิวากร ไม่สนว่าวราลีจะกระเป๋าฉีก ไม่แคร์ว่าตอนนี้เธอจะนั่งอ้าปากค้างไล่คำนวณราคาอาหารตามที่เขาสั่ง“คุณผู้หญิงรับอะไรเพิ่มไหมครับ?” บริกรหันถามวราลีที่ตอนนี้กำลังนับนิ้วตัวเองอยู่“ขะ…ข้าวผัดก็แล้วกันค่ะ” ถูกสุดก็น่าจะข้าวผัดนี่แหละมั้ง“รับเป็นข้าวผัดปูหรือข้าวผัดทะเลรวมดีครับ?”“มีข้าวผัดไข่ธรรมดาไหมคะ?” คำถามของหญิงสาวทำเอาทิวากรถึงกับต้องแอบยิ้ม คงกำลังกลัวว่าจะต้องจ่ายแพง ถึงได้ทำหน้าทำตาเหมือนคนถังแตกแบบนั้น“ข้าวผัดปูครับ” เขาสั่งแทนเธอ บริกรรับออร์เดอร์เสร็จก็เดินออกไป“คุณ…จะปล้นลีเหรอ? เงินลีจะหมดเอานะ รู้ไหมว่ากว่าจะหามาได้ต้องเหนื่อยแค่ไหน?”“คิดจะเลี้ยงข้าวผมก็ทำใจให้กว้าง ๆ หน่อย ไม่พาไปกินที่โรงแรมก็ดีแค่ไหนแล้ว” เขาอุตส่าห์เลือกร้านอาหารข้างทางธรรมดา ๆ แล้ว ทำไมเธอถึงมองไม่เห็นความหวังดีของเขาบ้าง“มื้อนี้มีไม่ต่ำกว่าสามพันแน่ ๆ รู้ไหม…เหมือนคุณทิวากำลังแกล้งลีอยู่เลย” ทำหน้าบึ้งใส่เขา คนอย่างเธอปกติกินข้าว

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.23/2 เพราะหวังมากเกินไป

    ปานชีวามาที่โรงพยาบาล มาถึงที่ด้วยความโกรธเคืองและเกลียดชัง ไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียงจะต้องมามีผลกับชีวิตเธอถึงขนาดนี้ ทั้งที่คิดว่ามันจบไปแล้ว แต่อยู่ ๆ ก็กลับมาทำให้เธอต้องอยู่อย่างหวาดระแวง เธอคือปานชีวา เกียรติโรจนอมร เธอเป็นทายาทของบริษัทใหญ่ระดับประเทศ ทำไมจะต้องมากลัวผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีอะไรสู้เธอได้เลยอย่างวราลีเหตุผลก็คือวริศ ผู้ชายที่ไม่มีปัญญาแม้แต่จะหายใจด้วยตัวเอง ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ คอยังต้องเจาะท่อเพื่อให้อาหาร! ผู้ชายที่อ่อนแอคิดลาโลกไปเพราะแค่เธอบอกเลิก เรื่องเดียวที่ปานชีวาคิดว่าตัวเองทำพลาดก็คือการนึกสนุกไปคบกับผู้ชายที่ไม่มีอะไรเลยอย่างวริศ ก้าวเท้าเข้าไปหยุดยืนข้าง ๆ มองเขาที่ไร้นอนหลับตาไม่มีสติวราลีเอาแต่ขู่ไม่หยุด ส่งรูปมาขู่ บอกจะแฉว่าเธอเป็นคนให้พี่ชายต้องตกอยู่ในสภาพนี้ ผู้หญิงไร้ค่าคนนั้นกล่าวหาเธอผิด ต้องการให้เธอสำนึกและมาคุกเข่าขอโทษ ทำไมเธอต้องทำ? เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด วันที่วริศตัดช่องน้อยแต่พอตัวแล้วกระโดดลงมาจากตึกสี่ชั้นจนกลายเป็นข่าวดัง เธอไม่ได้อยู่ด้วยเสียหน่อย ไม่ได้เป็นคนผลักเขาตกลงมา แล้วทำไมเธอถึงเป็นคนผิดล่ะ

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.24/1 รักตัวเอง

    24รักตัวเองผ่านมาแล้วสองวันทว่าปานชีวาก็ยังไม่ได้รับคำตอบจากทิวากร เพราะแบบนั้นเธอเลยมาหาเขาถึงออฟฟิศอีกครั้ง ทว่าเมื่อมาถึงกลับเข้าพบไม่ได้เนื่องจากชายหนุ่มมีแขกอยู่แล้ว ซึ่งแขกที่ว่าก็คือเจ้าของที่ดินติดริมทะเลที่หัวหิน นิว เอราได้ทำการเปลี่ยนทำเลที่ตั้งเป็นที่เรียบร้อย ย้ายจากทะเลเมืองจันท์มาเป็นทะเลหัวหิน และได้ทำการเซ็นสัญญาซื้อขายเป็นที่เรียบร้อยในที่สุดโครงการหมื่นล้านก็ได้เริ่มต้นขึ้นเสียที เมื่อทิวากรเสร็จธุระกับเจ้าของที่ดิน รสาก็เดินออกมาหาปานชีวาที่นั่งรออยู่ด้านหน้า ไม่รีรอหญิงสาวรีบเข้ามาพบเขา ทว่ากลับได้ยินสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน“มีอะไรก็รีบพูดมาครับ ผมมีเวลาให้คุณห้านาที” ทิวากรเอ่ยเสียงเรียบ“หมายความว่ายังไงคะ? มีเวลาให้ป่านห้านาที? นี่ป่านนะคะ…ไม่ใช่พนักงานระดับล่างในออฟฟิศทิวา!”“ถ้าเป็นพนักงานผมมีเวลาให้มากกว่านั้น แต่เพราะเป็นคนนอกที่ไม่อยากเสียเวลาคุยด้วย ก็มีให้แค่ห้านาทีเท่านั้นแหละ”“ทิวา?!”“คุณคงมารอฟังคำตอบจากผม ซึ่งผมเตรียมคำตอบเอาไว้แล้วล่ะ ผมไม่เลือกคุณครับ” ทิวากรคิดได้ตั้งแต่วันนั้นว่าเขาไม่เลือกใครทั้งนั้น จะปานชีวาหรือวราลี เขาไม่เลือกสักคนนั่น

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.24/2 รักตัวเอง

    หนึ่งวันก็แล้ว สองวันก็ผ่านไปแล้ว จนกระทั่งเข้าวันที่สามแต่ทั้งรสาและทิวากรไม่มีใครสักคนที่ติดต่อวราลีได้เลย จะติดต่อผ่านนีรนาถ…พยาบาลสาวก็ปฏิเสธที่จะให้ข้อมูล ด้วยเพราะว่าวราลีขอร้องเอาไว้ว่าไม่ให้บอกใคร ต่อให้เป็นรสาก็บอกไม่ได้ ทิวากรไม่เป็นอันทำงาน เขาเอาแต่ตามหาคนที่เขาไล่ให้ออกไปจากชีวิต ตอนนี้เขาเหมือนจะเป็นบ้าขึ้นมาแล้วจริง ๆเขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เข้าใจว่าความรู้สึกที่มีอยู่นี้มันเกิดจากอะไรกันแน่ รู้เพียงแต่ว่าสามวันมานี้แทบนอนไม่ได้ หายใจไม่ทั่วท้อง กินอะไรก็ไม่อร่อย ได้แต่นั่งคิดว่าป่านนี้เธอคนนั้นจะเป็นยังไง จะไปนอนที่ไหน แล้วมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นกับเธออีกหรือเปล่าปัง!อยู่ ๆ ประตูห้องทำงานก็ถูกผลักเข้ามาอย่างแรง เป็นปรีติที่พุ่งเข้ามาในห้องพร้อมความเดือดดาล เข้ามากระชากคอเสื้อทิวากรแล้วซัดหมัดหนักเข้าที่ใบหน้าอย่างแรงพลั่ก!“ลีอยู่ที่ไหน?! ไอ้เหี้ยทิวา! กูถามว่าลีอยู่ที่ไหน?!” ปรีติได้รู้จากปากปานชีวาว่าทิวากรกับวราลีมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน เขาได้คลายความสงสัยว่าทำไมทิวากรถึงพยายามกันท่าเขาให้ออกห่างจากหญิงสาว ได้รู้แล้วว่าเหตุผลที่บอกว่าเขาไม่เหมาะกับเธอ

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.25/1 รสชาติของการถูกทอดทิ้ง

    25รสชาติของการถูกทอดทิ้ง“คุณนีรนาถ…”ทิวากรมาดักรอนีรนาถที่โรงพยาบาลอยู่หลายวัน จนในที่สุดวันนี้ก็ได้เจอคนที่เขาคิดว่ารู้การเคลื่อนไหวทั้งหมดของวราลี พอได้เห็นชายหนุ่ม พยาบาลสาวก็รีบเดินหนี ทว่าต่อให้สาวเท้าไวมากแค่ไหนก็ยังช้ากว่าเขาที่ขายาวกว่าอยู่ดี“ขอร้องล่ะค่ะคุณทิวากร อย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลยนะคะ” พอโดนดักทางไป นีรนาถก็แสดงความลำบากใจออกมา เธอรู้ว่าทั้งรสาและทิวากำกำลังตามหาวราลีกันให้วุ่น มาดักรอเธอถึงที่โรงพยาบาลและพยายามสืบหาว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน ทั้งหมดก็เพราะอยากเจอตัววราลี ซึ่งเธอเองก็อยากให้เขาได้เจอ ทว่าทำไม่ได้ วราลีที่น่าสงสารไม่ต้องการพบใครในเวลานี้“งั้นก็บอกมาสิครับว่าตอนนี้วราลีอยู่ที่ไหน” ไม่ใช่แค่ทิวากรกับรสาที่อยากเจอ แต่ก่อนหน้านี้ปรีติก็มาที่นี่เพื่อตามหาวราลีเหมือนกัน“ถ้ารู้…ฉันคงบอกไปตั้งแต่วันแรกที่คุณมาแล้วค่ะ แต่เพราะฉันเองก็ไม่รู้ว่าคุณลีไปอยู่ที่ไหน ขอร้องเถอะนะคะ ทั้งคุณ…ทั้งเลขาของคุณ หรือแม้แต่คุณปลื้มคนนั้น อย่ามาคาดคั้นอะไรกันอีกเลยนะ”“ไม่อยากช่วยเขาเหรอ? ถ้าตอนนี้วราลีกำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ คุณไม่อยากช่วยเขาหรือไง?” เขาอยากเจอเ

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.25/2 รสชาติของการถูกทอดทิ้ง

    “แกรู้ไหมว่าตอนนี้บริษัทของเรากำลังเดือดร้อนเพราะความคิดน้อยของแก! คนพวกนั้นไม่ได้ขุดแค่เรื่องระยำที่แกเคยทำไว้ในอดีต! แต่มันลามมาขุดเรื่องของฉันด้วย! ฉันทุ่มทั้งชีวิตเพื่อบริษัท! แล้วแกกล้าดียังไงมาทำให้มันพังลงในชั่วข้ามคืนแบบนี้! ฉันเคยสั่งเคยสอนแกแล้วใช่ไหมป่าน?! ว่าทำอะไรแกต้องรอบคอบ! เพราะความรักสนุกของแก! เพราะความไม่รู้จักยั้งคิด! แกทำให้คนคนหนึ่งต้องตาย! แต่พอตายแล้วก็ดันนำพาความฉิบหายมาให้ฉัน!”“ฮึก! คุณปู่…ป่านผิดไปแล้วค่ะ ฮือ ๆ ป่านผิดไปแล้วจริง ๆ คุณปู่ให้อภัยป่านสักครั้งนะคะ! ฮือ ๆ ช่วยป่านด้วยนะคะ!” คลานเข่าเข้าหาผู้เป็นปู่ คว้าข้อเท้าเอาไว้ทั้งน้ำตา“แล้วฉันจะช่วยอะไรแกได้?! จะให้ฉันไปบอกคนทั้งประเทศว่าอะไร?! ตอนนี้ฉันเองก็ต้องช่วยตัวเองเหมือนกัน! ฉันไม่มีเวลามาช่วยแกซ้ำ ๆ ซาก ๆ หรอกนะป่าน! หุ้นของบริษัทกำลังดิ่งลงเหว! ตำรวจกำลังเพ่งเล็งบริษัท! เรากำลังจะถูกฟ้องคดีฉ้อโกงประชาชน! แกคิดว่าฉันยังช่วยอะไรแกได้อีกอย่างนั้นเหรอ?!”“ฮึก! ฮือ ๆ คุณปู่…ฮือ ๆ คุณปู่…ได้โปรด…”“ทั้งหมดมันเป็นเพราะแกมันไร้จิตสำนึก! คิดบ้างไหมว่าถ้าแกพูดคำว่าขอโทษแทนที่จะสั่งให้ผู้ชายที่นอนเป็นผักไ

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.26/1 น้ำตา

    26น้ำตาวราลีกลับมารับงานถ่ายแบบกับแบรนด์เกิร์ล พาวเวอร์อีกครั้ง ตอนนี้เธอได้เริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว ทิ้งความเศร้าให้ผ่านไปกับสายลมและสายน้ำ ความตั้งใจที่มีในตอนนี้คือการหาความสุขให้กับชีวิต เธอสนุกกับการทำงาน เริ่มกลับมายิ้มได้อีกครั้งเมื่อได้มาเจอเพื่อนนางแบบกับพี่สาวอย่างมินตรา ทว่า…เธอไม่รู้เลยว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง ร่างกายของเธอมีการเปลี่ยนแปลงอย่างช้า ๆ“ดูเหมือนลีเขาจะอวบขึ้นกว่าครั้งแรกที่มาถ่ายแบบหรือเปล่านะ?” มินตราตั้งคำถามขณะที่นั่งดูจอมอนิเตอร์ “สวยขึ้น มีน้ำมีนวลขึ้นนะ ว่าไหม?”“ค่ะ แต่ถ้ามีหน้าท้อง…เกรงว่ามันจะไม่เหมาะค่ะ เดี๋ยวแก้วจะแจ้งให้ลีเขาดูแลเรื่องอาหารเป็นพิเศษ คุณมินว่ายังไงคะ?”“มีหน้าท้องนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร แคมเปญนี้เราไม่ได้เน้นที่ความสวยงาม เราเน้นที่ความมั่นใจ ไม่ต้องไปบอกอะไรนะ มินกลัวว่าเดี๋ยวลีเขาจะขาดความมั่นใจ”“ค่ะคุณมิน”“ฝากดูต่อด้วยนะคุณแก้ว มินขอตัวเดี๋ยว” มินตราออกมาจากสตูดิโอถ่ายแบบเพื่อมาเจอกับใครบางคน เธอเป็นคนบอกให้เขามา เพราะเขาเอาแต่โทรมาถามอยู่ทุกวันว่าวราลีจะมาถ่ายแบบเมื่อไหร่ ทว่าหากเขาไม่ยอมบอกว่าเป็นอะไรกับวราลี ก็ไม่มีทางที่เ

    Last Updated : 2025-02-11
  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.26/2 น้ำตา

    “ไม่ปล่อย! ก็บอกแล้วไงว่าไม่ปล่อย!” อย่างที่บอก เขาเจอเธอแล้ว…ในที่สุดก็ได้เจอ เพราะอย่างนั้นใครก็จะมาแยกเธอให้ไปจากเขาไม่ได้อีก “ผมขอโทษ ขอโทษที่ทำให้เสียใจ”“ขอโทษเหรอ?! ฮึก! ขอโอกาสเหรอ?! จะไม่ปล่อยให้โดดเดี่ยวเหรอ?! ตอนที่ลีต้องการคุณ…ทำไมคุณไม่ให้? ตอนที่ลีโดดเดี่ยวและต้องการให้คุณอยู่ข้าง ๆ คุณคือคนที่ทิ้งลี! ซ้ำเติมลี! คุณไม่เคยเห็นคุณค่าลีแม้สักนิด! ตอนที่ลีบอกรัก…ลีอ้อนวอนขอความรักจากคุณ คุณเคยให้โอกาสกันสักครั้งไหม?! แล้วตอนนี้มาบอกว่าขอโทษ! ร้องขอสิ่งที่คุณไม่เคยคิดจะให้ลี…มันจะไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหน่อยเหรอ?!”“ผม…” ใช่ เขาไม่เคยให้สิ่งที่เธอร้องขอ แต่ตอนนี้กลับมาขอมันเสียเอง ใช่…เขามันเป็นคนเลวที่โคตรเห็นแก่ตัว “ผมยอมรับครับ จะไม่แก้ตัวอะไรทั้งนั้น ผมเป็นคนผิด…”“ลีไม่อยากเห็นหน้าคุณ ไม่อยากจดจำอะไรที่เกี่ยวกับคุณอีกแล้ว ลีพอแล้ว…ลีอยากลืมทุกอย่างแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฮึก! ได้โปรดคุณทิวากร ช่วยปล่อยลีไปเถอะนะ ขอร้องเถอะค่ะ ปล่อยให้ลีได้ไปมีความสุขเถอะนะ”“ก็นี่ไง มามีความสุขกับผม กลับมาเป็นเหมือนเดิม…มาอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนได้ไหม?”“…” เหมือนเดิมอย่างนั้นหรือ? กลับไปเป

    Last Updated : 2025-02-11

Latest chapter

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/2 พ่อ แม่ ลูก [จบ]

    พอแดดร่มลมตก สามคนพ่อ แม่ ลูกก็ออกมานั่งที่ริมชายหาด คุณแม่คอยนั่งมองลูกสาวขี่หลังคุณพ่อ พากันวิ่งเล่นไปมาอยู่ริมทะเล เป็นภาพที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ มองออกไปยังสองคนที่เธอรักเท่าชีวิต ที่ตรงนี้…บนพื้นที่ดินของพ่อแม่ คิดแล้วน้ำตาแห่งความสุขและความคิดถึงก็รื้นขึ้นมา“พ่อขา…แม่ขา…พี่วิน อยู่ข้างบนนั้นเป็นยังไงกันบ้างคะ? ตอนนี้ลีสบายดีมากเลยนะ ยังคิดถึงทั้งสามคนอยู่เสมอนะ ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะรู้ไหม ลีมีความสุขมาก ได้กินอย่างดี ได้นอนหลับอย่างดี ไม่ต้องทำงานเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน คุณทิวาเขาดูแลลีกับลูกเป็นอย่างดีเลยนะคะ” แหงนหน้ามองท้องฟ้า น้ำตาก็ไหลริน คนที่จากไปแล้วยังอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเธอเสมอ และเมื่อคิดถึงพวกเขาก็ต้องมีน้ำตาอยู่ทุกครั้ง แต่มันคือน้ำตาแห่งความคิดถึง“หม่ามี๊! มาเล่นกันเถอะ!” เสียงลูกน้อยตะโกนมาแต่ไกล วราลีก็รีบปาดน้ำตาแล้วลูกขึ้นไปหาทันที “เดินไปตรงโน้น! ด่าดี๊พาจะกายไปตรงโน้น”“ตรงไหนคะ?” ทิวากรมองตามมือที่น้องสกายชี้นิ้วไป ขณะที่ส่งมือตัวเองไปรอรับมือภรรยาสาวมากุมไว้“ตรงโน้นค่ะ ตรงที่มีท้องฟ้ากับทะเลเชื่อมต่อกัน”“โถ่ลูก…เ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.32/1 พ่อ แม่ ลูก

    32พ่อ แม่ ลูก“พ่อชื่อทิวากรแปลว่าพระอาทิตย์ แม่ชื่อวราลีแปลว่าพระจันทร์ อย่างนั้นลูกก็ต้องชื่อดวงดาวสิ อยู่บนท้องฟ้าเหมือนกัน”อีกสองเดือนลูกจะคลอดแล้วแต่พ่อกับแม่ยังเถียงกันเรื่องตั้งชื่อลูกไม่จบ คนเป็นพ่อดูเหมือนจะชอบของโบราณเป็นพิเศษ ฟังเพลงเก่าไม่พอยังสรรหาชื่อเก่า ๆ ของคนยุคก่อนมาตั้งให้ลูกอีก นวดเท้าให้เมียไปเขาก็พูดชื่อลูกไป เงยหน้าแหงนมองทางนั้นที ทางนี้ทีแต่ไม่คิดจะหันมองหน้าเมียที่ตอนนี้ทำตาเขียวใส่เขาอยู่“หรือจะชื่อดวงดารา?”“พอได้ไหมคะที่รัก? จะดวงดาวหรือดวงดาราน่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะแต่ว่าลองหาดูสิ…ลีว่าคนล่าสุดเด็กที่ชื่อดวงดาวตอนนี้น่าจะอายุสี่สิบไปแล้ว” ก็ไม่อยากจะบู้บี้คนชื่อดวงดาว แต่นี่มันยุคไหนแล้ว…ตั้งไปแบบนั้นลูกสาวเธอได้ร้องไห้ไม่หยุดเพราะอายเพื่อนที่โรงเรียนพอดี ตอนเด็กน่ะไม่เท่าไร แต่พอโตขึ้นมาล่ะก็โดนล้อแน่ ๆ“ก็แล้วที่รักจะตั้งชื่อว่าอะไรล่ะ? ลูกเราจะคลอดอยู่อีกไม่กี่วัน…ตอนนี้ยังหาชื่อไม่ได้เลย” เมียท้องโตขึ้นทุกวัน แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดเดิน พอเดินมาก็ปวดเท้า เขาต้องมานวดให้ก่อนนอนทุกคืน แต่ก็นวดด้วยความเต็มใจ เพราะวันนี้ได้รู้ว่าลูกในท้องนั้นเป็นลูกสาว มั

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/2 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    “ครางดังขนาดนี้ลูกต้องตื่นแล้วล่ะ”“งื้อ! แบบนั้นน่าอาย…” พอคิดว่าไม่อยู่กันสองต่อสองแต่มีลูกน้อยในท้องอยู่ด้วย วราลีก็อดจะเขินอายขึ้นมาไม่ได้ “ลูกจะรู้ไหมว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่?”“ไว้ผมจะถามตอนเขาคลอดออกมา”“งื้อ! อ๊ะ! คุณทิวา…ฮื่อ…อย่าหยุดนะคะ อ๊ะ! ลีเสียวมากเลย…เสียวเหมือนจะเสร็จ” วราลีเกร็งหนักเพราะความกระสันเสียว เธอร้องขอให้เขาทำต่อไป ครวญครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น แน่นอนอยู่แล้วว่าทิวากรไม่คิดจะหยุด ที่ผ่านมาให้เธอบำเรอสุขให้เขามามาก ต่อจากนี้ไปเขาเป็นคนบำเรอเธอเอง “อื้อ! อ๊ะ! ใกล้แล้วค่ะ อ๊าห์! คุณทิวา…อื้อ! อึก!”“จุ๊บ! ชอบตอนคุณครางเสร็จ” จูบแก้มเธอพร้อมรอยยิ้มชอบใจที่ทำให้เมียเสร็จได้ เมื่อก่อนไม่เคยจะพูดว่าชอบอะไร แต่เดี๋ยวนี้ล่ะพูดเอาไม่หยุด เดี๋ยวชอบนั่น เดี๋ยวชอบนี่ บอกตลอดเหมือนกลัวเธอจะไม่รับรู้“อึก! เลียให้ลี…” วราลีไม่เขินอายแล้ว เอาจริง ๆ ลูกไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่ ร้องขอให้เขาทำแบบนั้น…ทำแบบที่เคยทำ “นะคะ เลียตรงนั้นให้ลีหน่อย”“อ้อนผมอีก”“คุณทิวาขา…ลีอยากเสร็จอีกแล้ว ช่วยเลียให้ลีหน่อยได้ไหมคะ?” เขาอยากให้เธออ้อน เธอก็อ้อน…ก็ตอนนี้มีสิ่งที่

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.31/1 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้

    31ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้อีลี! ไอ้ลี! อีนังชั้นต่ำวราลี!คำจิกหัวเรียกที่โดนมาเกือบทั้งชีวิตถูกแทนที่ด้วยคำว่าคุณวราลี อนันต์ธีรกุล ภรรยาสาวคนสวยของทิวากร อาจพูดได้ว่าเมื่อสถานะเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย วราลีไม่ต้องคอยเอาใจใคร ไม่ต้องก้มหัวทำตัวนอบน้อมให้กับใครอีกต่อไปแล้ว ทุกคนพากันยกย่องเธอ ยกเธอขึ้นให้อยู่สูง ทว่าเธอเกลียดวัฒนธรรมแบบนั้นเป็นเมียทิวากรผู้ยิ่งใหญ่แล้วยังไง?มีเงินมากกว่าแล้วยังไง…สุดท้ายก็มีวันต้องตายจากโลกใบนี้เหมือนกันทุกคนอยู่ดี กินน้อย กินเยอะ กินหรู กินแพง กินเข้าไปแล้วก็อิ่ม อิ่มแล้วก็ถ่ายออกมาเป็นก้อนเหมือนกันหมด สิ่งที่วราลีตั้งใจว่าจะไม่ทำก็คือสิ่งที่เธอโดนมาทั้งชีวิต อะไรที่เคยต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติด้วย เธอจะทำ จะให้เกียรติ จะพูดจาดี ๆ จะมองว่าทุกคนก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์ไม่ต่างจากเธอเมื่องานแต่งงานสุดอลังการจบลงคุณสามีก็พาภรรยาสาวของเขากลับมาที่บ้าน บ้านซึ่งเธอไม่เคยรู้ว่าเป็นยังไง บ้านที่เขาไม่เคยเปิดต้อนรับใครหน้าไหนแม้กระทั่งพิมพ์ประภาผู้เป็นแม่ พอมาถึงก็พาเธอเดินชมรอบตัวบ้าน ช่างเป็นบ้านหลังใหญ่ที่กว้างขวางและปลอดโปร่ง ทว่าไร้ชีวิตชีวา ก

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/2 จะรักษาไว้อย่างดี

    รสากลับไปได้สักพักปรีติที่ได้รู้เรื่องก็ตามมาเยี่ยม เขาบอกกับวราลีว่าหากเธอจะตอบรับความรักของทิวากรเขาก็เข้าใจ และหากว่าสุดท้ายเธอจะลาคลอด หรือแม้แต่ลาออกเขาก็ยินดียอมรับการตัดสินใจของเธอ เขาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่ว่าเขายังชอบที่ได้มีเธออยู่ในชีวิต จะในฐานะเพื่อนหรือพี่สะใภ้ เขาก็ยินดีทั้งนั้น และเขาไม่ได้เกลียดอะไรทิวากร แค่ยังโกรธที่ญาติเวรตะไลมันชอบวางท่าหวงก้างใส่เขาก็เท่านั้นกระทั่งปรีติขอตัวกลับไปได้พักใหญ่แล้วทิวากรก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา วราลีนั่งเฝ้าเขาไม่ยอมห่าง กุมมือหนาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากการกระทบกระแทกที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไปโดนเส้นประสาทสำคัญจนทำให้เขาไม่ฟื้นหรือกลายเป็นคนไข้ติดเตียงเธอจะทำยังไง ต้องมาเลี้ยงเขาไปทั้งชีวิตหรือ? ไม่เอาด้วยหรอก คอยดูสิว่าถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมาล่ะก็…เธอทิ้งเขาแน่ จะทิ้งจริง ๆ ด้วย“อื้อ!” คิดได้ไม่เท่าไร คนนอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมเสียงอู้อี้“ฟื้นแล้วเหรอ?”“ลี…”“ฮึก! ค่อย ๆ ลุกค่ะ ค่อย ๆ นะ” วราลีรีบเข้าไปช่วยเขาปรับท่านั่ง ดึงหมอนขึ้นมารองรับแผ่นหลังของเขาไว้“ทำไมร้องไห้อีกแล้ว?” ตื่นมาก็ได้เห็นน้ำตาเธอเลย นิ่วหน้าไม่ชอบใจ เคยเห็

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.30/1 จะรักษาไว้อย่างดี

    30จะรักษาไว้อย่างดีทิวากรตีรถจากหัวหินมาถึงกรุงเทพภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงเศษ เหยียบคันเร่งแบบไม่คิดชีวิตเพราะอยากไปรับเมียให้ทันเที่ยงคืน เขาบอกไว้แล้วว่าเธอคือเป้าหมายสำคัญสูงสุดในชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะทิ้งงานไปเลย ยังไงเขาก็ยังต้องรับผิดชอบหน้าที่การงาน พอจัดการปัญหาเสร็จก็รีบบึ่งมาถึงที่ โชคดีที่มาทัน เวลาสี่ทุ่มบาร์ยังไม่ปิด รีบเข้ามาข้างในทำตัวเป็นลูกค้า เพื่อรอเมียกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้เจอเธอมาทั้งวัน คิดถึงจนใจจะขาด พอได้เจอก็อยากจะเข้าไปกอดไปหอมให้หายคิดถึง แต่แค่เดินเข้ามาในบาร์…เขากลับต้องยืนนิ่งมองเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณลูกค้า เวลานี้เป็นเวลาทำงาน…พนักงานไม่ได้รับการอนุญาตให้ดื่ม” ไฟความเป็นผัวมันพลุ่งพล่านเมื่อทิวากรได้เห็นภาพที่ไม่ต้องการจะเห็นไปอีกตลอดชีวิต คือภาพเมียเขาต้องมาคอยก้มหัวเอาใจใคร เวลานี้วราลีกำลังถูกพวกเมาแล้วหื่นลวนลามทางสายตาและคำพูด มันยื่นแก้วเหล้าให้เธอ คะยั้นคะยอให้เธอดื่ม“ดื่มหน่อยเถอะน่ะ ฉันเป็นลูกค้านะ ฉันอนุญาตแล้วใครจะมาว่าอะไรเธอได้? ดื่ม! ฉันสั่งให้เธอดื่ม!”“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ต้องขอประทานโทษคุณลูกค้าด้วย

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/2 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    ทิวากรโยนงานของตัวเองให้คนอื่นทำ จะรับพิจารณาเฉพาะเรื่องที่สำคัญมากเท่านั้น เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือการตามเมียตามลูก เขามาส่งวราลีที่บาร์ แล้วก็นั่งเฝ้าเธออยู่ในร้าน แม้ว่าเธอจะไล่แล้วไล่อีกแต่เขาก็ไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น วันนี้เขารู้ว่าปรีติติดงานที่บริษัทก็เลยไม่ได้เข้ามาที่ร้าน เพราะแบบนั้นก็แปลว่าทางสะดวก ไม่มีหมาตัวอื่นมาวนเวียนอยู่ใกล้เมียเขาแล้ว“ผมทำเอง” เห็นวราลียกถาดรองแก้วเตรียมเอาออกมาจัดเรียก ทิวากรก็รีบเข้าไปแย่งถาดมาถือไว้เอง ที่จริงมันก็ไม่ได้หนักอะไร รู้ว่ายังไงวราลีก็ยกไหวอยู่แล้ว แต่ไม่ได้…เขาจะไม่ให้เธอทำงานใช้แรงงานอีกต่อไปแล้ว“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ?”“จะรอรับคุณกลับด้วยกัน ให้ยกไปไหนครับ?” เขาพูดครับกับเธอแทบทุกคำ แบบนี้ต่อไปคงได้ตำแหน่งคนกลัวเมียไปครอง“ยกไปไว้ตรงนั้น” วราลีชี้ไปยังพื้นที่หลังเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนจะหันไปหยิบไม้ถูพื้นเตรียมจะถูพื้นต่อ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นทิวากรก็รีบเข้ามาแย่งไม้ถูพื้นจากมือเธอไป“ผมทำเองครับ คุณไปนั่งพักเถอะนะ เดี๋ยวผมจะถูพื้น เช็ดกระจก จัดโต๊ะทั้งหมดนี่เอง”“งั้นไปล้างห้องน้ำด้วยเลยสิ”“โอเคครับ” เธอประชด

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.29/1 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง

    29ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเองตุบ!วราลีเปิดประตูห้องออกมาในตอนสิบเอ็ดโมงของวันใหม่ ตกใจไม่น้อยที่ได้เห็นทิวากรนั่งสัปหงกอยู่หน้าห้อง พอเปิดประตูตัวเขาที่หลับไม่รู้เรื่องก็ทิ้งตัวลงไปนอนที่พื้น เมื่อคืนเธอไล่ให้เขากลับไป ก็คิดว่าเขากลับไปแล้ว…ไม่รู้เลยว่าที่แท้ชายหนุ่มมานั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องแบบนี้“ลี…” เขางัวเงียลืมตาขึ้นมา พอเห็นเธอก็ยิ้มดีใจ รีบคว้าถุงอะไรสักอย่างลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมันให้เธอ“อะไรคะ? แล้วทำไมคุณไม่กลับไปนอนที่บ้าน? มานั่งหลับอยู่หน้าห้องลีทำไม?”“ในถุงมีโจ๊กหมูพิเศษแบบใส่ไข่แล้วก็มีของกินสำหรับบำรุงครรภ์” ทิวากรเฝ้าวราลีตั้งแต่เมื่อคืน โทรไปสั่งงานรสาตอนตีสอง บอกว่าอยากได้หนังสือที่ให้ความรู้เรื่องการดูแลแม่ตั้งครรภ์ สั่งตอนตีสอง! แล้วบอกว่าอยากได้ตอนตีสาม! เป็นงานที่ยากไม่น้อยแต่รสาก็หาให้จนได้ เขาเลยได้นั่งอ่านหนังสือรอเวลาหกโมงเช้า เพื่อที่จะได้ออกไปซื้อโจ๊ก แต่ไม่คิดว่าวราลีจะออกจากห้องมาในตอนสิบเอ็ดโมง“ลีกินมื้อเช้าไปแล้วค่ะ นี่จะออกไปทำงาน แล้วนั่นหนังสืออะไร?” เห็นหนังสือวางอยู่ที่พื้น ก็อดจะสงสัยไม่ได้“หนังสือความรู้เรื่องแม่ตั้งครรภ์ ตอนนี้ผมรู้แล้วนะว่าช่วงเ

  • แค่รักกันบ้างก็พอ   EP.28/2 ขอแค่เศษเสี้ยวความรักของคุณก็พอ

    ติ๊งต่อง!เสียงกริ่งหน้าห้องที่ดังขึ้นมาในเวลาตีหนึ่งครึ่งทำเอาวราลีสะดุ้ง รีบปาดน้ำตาแล้วออกไปที่ประตู ส่องตาแมวแล้วก็ได้เห็นว่ารปภ. ของคอนโดยืนอยู่ด้านหน้า“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เปิดประตูห้องออกมาถาม ทว่ากลับต้องชะงักงันเมื่อรปภ.หันไปมองทางด้านขวาแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ “คุณทิวากร?!”“ผมเอง…ผมรอคุณนานมาก ทำไมกลับดึกขนาดนี้ รู้ไหมว่ากลับดึก ๆ มันอันตราย? ผมซื้อกวยจั๊บเจ้าที่คุณชอบมาด้วยนะ” ทิวากรจ้างให้รปภ. กดกริ่งให้ เพราะรู้ว่าถ้าเขากดเองไม่มีทางที่วราลีจะยอมเปิดประตู เขามารอเธอตั้งแต่สี่ทุ่ม ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับดึกขนาดนี้ แล้วที่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ก็มาจากพนักงานเสิร์ฟร้านนั่นแหละ“มาทำไมคะ? ใครบอกว่าลีอยากกินกวยจั๊บ?! กลับไปเถอะ!” วราลีทำท่าจะปิดประตูห้องใส่หน้าทิวากร ทว่าเขาเอาตัวเองเข้ามาแทรกไว้ได้ทันเวลา“อย่างน้อยก็ขอผมเข้าห้องน้ำหน่อย! รอคุณนานมาก…ผมปวดฉี่จะราดแล้วลี”“ไม่! ไปเข้าที่อื่นสิ! ห้องน้ำยามก็มี!”“ไม่ครับ ผมไม่ใช้ห้องน้ำร่วมกับใครยกเว้นกับคุณ โอ๊ย! ฉี่จะราดแล้วลี…ขอผมเถอะนะ”“ไม่ได้! ออกไปนะ! บอกให้ออกไปไง!” ยังไงก็ให้เขาเข้าห้องน้ำไม่ได้เด็ดขาด เพราะที่ตรว

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status