LOGINShare
บทที่ 30 จอมบงการ (3)
Last Updated:
2025-03-24 16:23:23“พ่อ เอ่อ...ลุงธีร์จะหาพี่เลี้ยงมาดูแลหนู เขาจะอยู่กับหนูด้วย แม่ไม่รู้ว่าหนูชอบพวกเขาหรือเปล่า”
ชีวาพรพูดในขณะที่สวมชุดนอนให้เจ้าตัวกลม หากเมื่อเห็นว่าดวงตากลมใสกำลังมองเธออยู่ หญิงสาวก็รู้สึกตื้อในอก...การเปลี่ยนแปลงสถานที่และผู้คนที่อยู่รอบตัว มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเด็ก ลูกของเธออายุแค่สิบเดือน ลูกยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ถ้าหากลูกรู้สึกกลัวและไม่วางใจกับทุกสิ่งที่อยู่รอบตัว ลูกจะทุกข์และทรมานใจสักแค่ไหน... ไฟในบ้านถูกปิดลง ก่อนที่รถสปอร์ตคันสีดำจะแล่นผ่านประตูรั้วใหญ่ เมื่อคนขับรถปิดประตูรั้วแล้ว รถคันนั้นก็ถูกบังคับให้แล่นไปทางหน้าปากซอย เขาแลกบัตรตรงป้อมยามของคอนโดมิเนียมเพื่อเข้าไปจอดรถในพื้นที่สำหรับแขกที่มาเยือนแม้ไม่ได้ขึ้นไปหา แต่การได้นั่งเฝ้าอยู่ตรงนี้ ในสถานที่ที่รู้ว่าลูกและเมียของเขาพักอาศัย ธีทัตก็รู้สึกอุ่นใจ...ไม่อยากเชื่อเลยว่าในที่สุดเขาก็ได้พบเธอและลูก ลูกของเขาน่ารักเหลือเกินชีวาพรคงไม่รู้ว่าเมื่อเขาเดินออกมาจากห้องพักของเธอ เขายังเดินวนอยู่ตรงหน้าลิฟต์นานนับสิบนาที เพราะเขาตัดใจจากลูกไม่ได้ เขาอยากเดินกลับไ
Related chapters
แก้วตาของคนพาล บทที่ 31 เมื่อพ่อหมีคิดจะตีซี้กับลูกหมี...(1)
“นั่นสิ เขาจับตามองพี่ตั้งแต่ลงจากรถ พอพี่บอกว่ามาหาลูกเมีย ลูกเมียของพี่อยู่ที่นี่ เขาก็ไม่เชื่อ พี่ต้องงัดหลักฐานว่าพี่กับกวางเป็นผัวเมียกันจริงๆ พี่เอารูปคู่ของเราให้เขาดู มีรูปถ่ายของน้องพร้อมด้วย เขายังบอกว่าน้องพร้อมหน้าเหมือนพี่”ธีทัตไม่ได้บอกว่าขั้นตอนมันไม่ได้ง่ายเหมือนที่เขาเล่า เพราะเขาเคยใช้วิธีนี้แต่ไม่สำเร็จ รอบนี้เขาจึงต้องงัดหลักฐานความเกี่ยวพันของตนกับสองแม่ลูกเพื่อยืนยันกับรปภ. ซึ่งส่วนใหญ่เป็นรูปของน้องพร้อมในอิริยาบถต่างๆ ที่ถ่ายในห้องนี้ส่วนชีวาพรถึงกับครางในอก ไม่อยากเชื่อเลยว่ารปภ.ที่เธอให้คะแนนเต็มร้อยในเรื่องความตรงไปตรงมานั้นจะหลงลมปากคนเจ้าเล่ห์คนนี้ไปแล้ว กระนั้นเธอก็ยังมีเรื่องสงสัย“คุณเอารูปของลูกมาจากไหนไปให้เขาดู”“เมื่อวานตอนที่กวางเข้าไปในครัว พี่ได้ถ่ายรูปลูกเก็บไว้ พี่แค่อยากเก็บรูปของลูกเอาไว้ดูตอนที่คิดถึงแก”รูปของลูกอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของเขาแล้ว เมื่อเขายื่นให้เธอดู ชีวาพรก็อดที่จะดูไม่ได้ ทั้งที่ยังขุ่นใจเขาอยู่“วันนี้กวางหยุดงานสักวันนะ จัดการเรื่องของลูกให้เร
Last Updated : 2025-03-25แก้วตาของคนพาล บทที่ 32 เมื่อพ่อหมีคิดจะตีซี้กับลูกหมี...(2)
เมื่อข้าวตุ๋นในหม้อสุกได้ที่ ชีวาพรจึงตักข้าวมาใส่ถ้วยรอไว้เพื่อให้เย็นลง อีกสักพักเธอจะได้ป้อนข้าวให้ลูกกินเธอรู้ว่าน้องพร้อมยังไม่หิว เพราะยังไม่ถึงเวลากิน หากทุกครั้งที่ลูกเห็นว่าเธอกำลังตุ๋นข้าว เจ้าตัวกลมก็จะร้องขอเหมือนกำลังหิว นี่แหละ...ที่มาของหุ่นจ้ำม่ำของลูกชายเธอน้องพร้อมเงียบไปจนชีวาพรต้องขยับกายออกมามองผ่านช่องประตูของห้องครัว เธอเห็นสองพ่อลูกนั่งอยู่ใกล้ๆ แต่คนเป็นลูกกลับหันหลังหนีและสนใจเพียงขวดน้ำพลาสติกที่เธอวางไว้ให้เล่นตั้งแต่เพิ่งตื่นนอนเรียวปากสวยเม้มแน่น แค่วันเดียวที่ธีทัตตามมาพบเธอกับลูก ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลง มันเปลี่ยนเร็วเสียจนเธอรู้สึกเอะใจ เกิดความไม่มั่นใจขึ้นมาธีทัตบอกว่าเขาและเธอยังไม่ได้หย่ากัน ในทางกฎหมายทั้งสองคนยังเป็นสามีภรรยา หากในความเป็นจริงชีวาพรรู้ว่าสถานะของเธอที่ทุกคนมองเห็นนั้นคือแม่เลี้ยงเดี่ยว เธอครองสถานะแม่ม่ายที่มีลูกหนึ่งคนมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว...มันเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ธีทัตกลับมาในคราวนี้ เขาทำเหมือนอยากคืนดีกับเธอ...แค่ทำเหมือนนะ แต่เขาไม่ได้พูดออกมาสักคำเจ็บจี๊ดตรงหัวใจ...ในห
Last Updated : 2025-03-26แก้วตาของคนพาล บทที่ 33 เมื่อพ่อหมีคิดจะตีซี้กับลูกหมี...(3)
ชีวาพรไม่อาจปฏิเสธความหวังดีของธีทัต เธอปล่อยให้เขานั่งรออยู่ภายในห้องพัก ในขณะที่เธอจัดการให้ลูกกินข้าวตุ๋นจนหมดถ้วย ต่อด้วยให้เจ้าตัวป้อมเล่นอยู่ในคอกกั้นอีกพักใหญ่ เพราะเห็นลูกกำลังเพลิน จนได้เวลาที่นัดกับผู้อำนวยการสถานเลี้ยงเด็กไว้ว่าจะพาน้องพร้อมไปคุยเรื่องลาออกเก้านาฬิกาเศษ รถสปอร์ตคันสีดำจึงแล่นออกจากคอนโดมิเนียม โดยชายหนุ่มร่างสูงใหญ่นั่งประจำเก้าอี้คนขับ ส่วนเก้าอี้โดยสารนั้นมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยและเด็กน้อยตัวกลมนั่งมาด้วย“เมื่อกี้คนงานมาเคลียร์บ้านให้เรียบร้อยแล้ว กวางกับลูกย้ายข้าวของไปอยู่ได้เลย ปกติคนงานเข้ามาทำความสะอาดทุกสัปดาห์ ส่วนคนสวนก็มาดูแลต้นไม้และตัดหญ้าอยู่เป็นประจำ พี่กำชับไว้ว่าอย่าปล่อยให้บ้านทรุดโทรม ต้องดูแลบ้านบ้านให้มีสภาพเหมือนตอนที่กวางกับคุณอายังอาศัยอยู่”“สิ่งไหนที่เป็นของคุณ คุณมีสิทธิ์ที่จะทำหรือไม่ทำอยู่แล้ว กวางไม่อยากให้คุณดึงกวางกับคุณพ่อเข้าไปเกี่ยวข้องค่ะ”ชีวาพรบอกปัด เพราะต้องการปกป้องความรู้สึกตัวเอง เธอไม่อยากได้ยินคำพูดที่ทำให้เข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญของเขาบ่อยเกินไป เพราะมันจะทำให
Last Updated : 2025-03-27แก้วตาของคนพาล บทที่ 34 คู่ปรับลูกหมี (1)
ธีทัตยกมือไหว้คุณเขม ท่าทางสุภาพและนอบน้อมของเขาทำให้คนที่นั่งอุ้มลูกตัวเกร็งแทบผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก เธอกำลังนึกหวั่นว่าเขาจะวางมาดบอสใหญ่แห่งราชเวคิน กรุ๊ปในที่แห่งนี้...เพราะเธอเกรงใจคุณเขม“คุณแม่บอกว่าจะมีพี่เลี้ยงมาดูแลน้องพร้อมที่บ้าน ฉันเลยอยากถามให้มั่นใจว่าน้องพร้อมจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี อันที่จริงมันเป็นสิทธิ์ของคุณพ่อและคุณแม่ในการดูแลน้องพร้อม แต่เมื่อคุณแม่พาน้องพร้อมมาฝากเลี้ยงไว้ที่นี่และมันยังไม่ครบกำหนดเวลา ฉันก็อยากให้มั่นใจว่าไม่ต้องห่วงความปลอดภัยของเด็ก”“พี่เลี้ยงที่จะมาดูแลน้องพร้อมเป็นพี่เลี้ยงเก่าของหลานผมเองครับ ช่วงแรกๆ ผมจะอยู่ดูแลลูกด้วย”“คุณเคยเลี้ยงน้องพร้อมหรือเปล่าคะ น้องพร้อมคุ้นเคยกับคุณแค่ไหน”คำถามนั้นทำให้คนตัวโตรู้สึกอึดอัดใจ ชีวาพรคิดจะช่วยเขา แต่ไม่ทันแล้วแหละ เพราะเมื่อเขาขยับตัวมาใกล้เธอ ลำแขนล่ำสันจึงสัมผัสกับเรียวแขนเสลา พลันมือป้อมก็ยื่นไปปัดออกโดยไว พร้อมกับเสียงขู่คำรามอย่างแสนน่ารัก“ง้อออ!”ธีทัตอยากคิดว่ามันเป็นเหตุบังเอิญ ลูกไม่ตั้งใจทำ แต่เมื่อเขา
Last Updated : 2025-03-28แก้วตาของคนพาล บทที่ 35 คู่ปรับลูกหมี (2)
ห้องที่กว้างที่สุดของพื้นที่ชั้นล่างถูกดัดแปลงใหม่ เดิมห้องนี้เป็นห้องพักผ่อนของครอบครัว เรียกว่าเป็นห้องอเนกประสงค์ก็ได้เช่นกัน เพราะมันเป็นห้องที่ทุกคนในบ้านสามารถเข้ามาใช้งานได้สารพัดอย่างหากตอนนี้กลับไม่เหลือเฟอร์นิเจอร์เดิมสักชิ้น ข้าวของเก่าก่อนก็หายไปหมด เพราะมันถูกดัดแปลงเป็นห้องสำหรับเด็กเรียบร้อยแล้วกลางห้องมีคอกกั้นเด็กขนาดใหญ่ คันไม้คันมืออยากพาลูกเข้าไปอยู่ในนั้นนัก อยากรู้ว่าน้องพร้อมชอบหรือเปล่า พอกวาดสายตาไปตรงมุมห้อง ชีวาพรก็เห็นของเล่นเด็กหลายชิ้น หากสำหรับบางชิ้นเธอคิดว่ามันเหมาะสำหรับเด็กที่มีวัยโตกว่าน้องพร้อม“แม่บ้านโทร.ไปสั่งคอกกั้นเด็กตั้งแต่เช้า ทางร้านก็เอามาส่งให้เลย เพราะรู้จักกันดี เมื่อก่อนบ้านราชเวคินเคยสั่งของใช้ให้ฟ้าใสกับตะวันจากร้านนี้อยู่บ่อยๆ ส่วนของเล่นพวกนี้เคยเป็นของตะวันกับฟ้าใส แม่บ้านให้คนงานขนมาให้น้องพร้อมด้วย กวางเลือกดูนะ ของชิ้นไหนที่ไม่เอา ก็แยกออกไป พี่จะให้คนงานเอากลับไปเก็บไว้ที่บ้านโน้น”บ้านโน้นก็คือบ้านราชเวคิน...ในทีแรกที่เห็นกองของเล่นเป็นพะเนินอยู่ตรงมุมห้อง ชีวาพรก็คิดจะตำหนิเขา เพราะมันมาก
Last Updated : 2025-03-29แก้วตาของคนพาล บทที่ 36 เมื่อคนแปลกหน้าเข้ามานัวเนียแม่ของหนู (1)
พี่เลี้ยงของน้องพร้อมมาถึงบ้านในเวลาเที่ยงวันพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ เธอเป็นผู้หญิงวัยสามสิบปลาย ชีวาพรคุ้นหน้าพี่เลี้ยงคนนี้ดีอยู่แล้ว เพราะเคยเห็นเธอทำงานอยู่ที่บ้านราชเวคิน หากในตอนนั้นชีวาพรไม่รู้ว่าเธอทำหน้าที่อะไร“พี่กบเคยเป็นพี่เลี้ยงของสองแสบ พี่กบทำงานดี คุณแม่เลยขอให้อยู่กับเราต่อเพื่อจะได้เลี้ยงเด็กๆ ที่บ้านราชเวคินคนต่อไป”เด็กคนต่อไปที่พูดถึงก็คือน้องพร้อม ในเวลานั้นธีทัตกลับนึกไปถึงหลานที่เกิดจากน้องชายอีกสองคน เขาไม่เคยคิดว่าเด็กคนนั้นจะเป็นลูกของตัวเอง“น้องพร้อมน่ารักมากค่ะ พี่ดีใจที่ได้ดูแลน้องพร้อม แค่เห็นหน้าน้องพร้อม พี่ก็หลงรักแล้วค่ะ ทำไมถึงน่ารักอย่างนี้ ดูสิคะ ตาจมูกปากลงตัวไปหมด ผมดกดำ ดูรวมๆ เหมือนตุ๊กตาเด็กผู้ชายเลย”พี่เลี้ยงบรรยายไม่เกินจริง ธีทัตได้ฟังก็ยิ้มปลื้ม ใครเห็นน้องพร้อมก็หลงรักไม่ยาก เพราะลูกของเขาน่ารักจริงๆในขณะที่สายตาของผู้ใหญ่ทั้งสามคู่มองไปที่ทารกน้อย เจ้าตัวกลมก็มองคนมาใหม่อย่างสนใจ จู่ๆ ก็ยิ้มแป้นอย่างน่ารัก“อุ๊ย! น้องพร้อมยิ้มให้พี่ด้วย ดูท่าทางน้องเป็นเด็กอารมณ์ดีนะคะ&rdqu
Last Updated : 2025-03-30แก้วตาของคนพาล บทที่ 37 เมื่อคนแปลกหน้าเข้ามานัวเนียแม่ของหนู (2)
“คนพาล”“กวางว่าพี่ทำไม”“รู้นะ คุณธีร์กำลังคิดจะทำอะไร”“กวางรู้ใจพี่”เมื่อพยายามเข้าหาลูก แต่ลูกกลับเมินหนี ดังนั้นธีทัตจึงเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ เขายิ้มกรุ้มกริ่มแล้วบอกเสียงเบา“พี่บอกกวางหรือยังว่ากวางสวยขึ้นมาก”มันเป็นคำชมที่ออกมาจากใจ...เมื่อก่อนชีวาพรสวยและน่ารัก แต่ตอนนี้เธอสวยซึ้งตรึงใจ เธอมีเสน่ห์ บางสิ่งบางอย่างในตัวเธอทำให้เขาอยากอยู่ใกล้ตลอดเวลา ซึ่งเขาไม่รู้มันคืออะไรชีวาพรมองเขาอย่างระมัดระวัง ธีทัตยังเป็นผู้ชายที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงเพียงแค่เขาอยู่ใกล้ๆ นับประสาอะไรกับเวลานี้ที่เขากำลังทอดสายตาล้ำลึกมาหา หญิงสาวขยับตัวด้วยไม่รู้จะทำตัวอย่างไร สุดท้ายเธอจึงลุกขึ้นไปนั่งตรงมุมของเล่น หวังจะจัดของเล่นที่กองพะเนินให้เป็นระเบียบ อย่างน้อยเธอจะได้ดึงความสนใจออกมาจากพ่อของลูกด้วยทว่าธีทัตยังตามไปนั่งใกล้ๆ แถมเขายังโน้มตัวไปหา ชีวาพรกลั้นลมหายใจเมื่อกลิ่นกายชายที่ผสมกับกลิ่นน้ำหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาโชยมาเตะจมูก เพราะมันทำให้ช่องท้องของเธอปั่นป่วน“คุณธ
Last Updated : 2025-03-31แก้วตาของคนพาล บทที่ 38 เมื่อคนแปลกหน้าเข้ามานัวเนียแม่ของหนู (3)
มันเป็นปัญหาใหญ่...ธีทัตอยากทำความรู้จักลูกชาย เขาอยากนั่งคุยกับจิตแพทย์เด็กหรือใครสักคนที่สามารถอธิบายพฤติกรรมของเด็กสิบเดือนให้เขาเข้าใจ คิดจะถามแม่ของลูก แต่เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เขาก็ตัดสินใจว่าไม่กวนอารมณ์ของเธอคงเป็นเรื่องที่ดีกว่า...สุดท้ายจึงเหลืออยู่คนเดียวที่เขาพอจะหารือได้ นั่นก็คือน้องชายฝาแฝดของเขา“กูไม่รู้หรอก เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน มึงต้องทำความเข้าใจลูกของมึงเอง ลูกของมึงกับลูกของกูเป็นคนละคนกัน มึงถามกู กูจะไปรู้เรื่องลูกของมึงได้ยังไง”“กูพยายามทำความเข้าใจลูกของกูอยู่นี่ยังไงล่ะ แต่มันกลายเป็นกูทำให้ลูกเกลียดกู”“มึงพลาดตรงไหน”“กูไม่รู้ เมื่อวานลูกยังหัวเราะลั่นห้องกับกูอยู่เลย กูก็ดีใจ คิดว่าลูกคงชอบกู แต่ที่ไหนได้ พอมาวันนี้ มันพลิกกลายเป็นคนละเรื่อง”“มึงทำอะไรขัดใจลูกหรือเปล่า”“มันก็มีบ้าง”“ว่ามา มีอะไร”“ลูกกูจะแทะขวดน้ำ กูก็ห้าม ลูกก็เมินกู พอพาลูกมาที่บ้านหลังเดิมของกวาง คนงานเอาของเล่นของฟ้าใสมาให้ ลูกกูก็จะเล่นลูกบอล
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
แก้วตาของคนพาล บทที่ 61 เสียงกล่อมลูกกะเทาะใจแม่ (2)
ธีทัตเปิดประตูรั้วด้วยกุญแจที่ตนถือไว้ จากนั้นจึงนำรถไปจอดในโรงจอดรถ แล้วเข้าไปในบ้านโดยใช้รหัสเปิดประตูบ้านทั้งหลังเงียบกริบ เขาเดินเข้าไปในห้องเด็กที่อยู่ชั้นล่าง แต่ลูกไม่อยู่ในนี้ ชะรอยว่าลูกยังอยู่ในห้องนอนชั้นบน เมื่อคิดจะตามขึ้นไป หากต้องชะงักเท้า เพราะฉุกคิดได้ว่าชีวาพรได้สั่งห้ามเขาไม่ให้ล่วงล้ำเข้าไปก่อนที่จะได้รับอนุญาตธีทัตจำใจถอยออกมา หากเมื่อกลิ่นอาหารลอยมาเตะจมูก เขาจึงเบนทิศทางไปยังห้องครัวชีวาพรยืนอยู่หน้าเตา เธอกำลังทำอาหาร เขาได้กลิ่นขิงจากอาหาร มันชวนให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ ที่เคยอยู่ด้วยกัน แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขากลับติดรสมือของเธอ อาหารธรรมดาแต่เธอมักคิดไว้แล้วว่าแต่ละเมนูนั้นทำเพื่ออะไร‘กวางทำไก่ผัดขิงให้พี่ธีร์ค่ะ ช่วงนี้เริ่มหนาว เมื่อวานพี่ธีร์จามตั้งหลายหน เสียงขึ้นจมูกเหมือนคนเป็นหวัดด้วย เช้านี้กวางเลยทำไก่ผัดขิงให้กินไล่หวัด ไม่รู้ว่าพี่ธีร์กินเป็นมื้อเช้าได้หรือเปล่า ตอนแรกจะทำโจ๊กใส่ขิงเยอะๆ แต่แม่บ้านบอกว่าพี่ธีร์ไม่ชอบกินโจ๊ก’อยากได้ความใส่ใจนี้คืนมา ตลอดหนึ่งปีกว่าที่เธอหายไป เขาได้รู้ว่าบางอย่างในชีวิตข
แก้วตาของคนพาล บทที่ 60 เสียงกล่อมลูกกะเทาะใจแม่ (1)
ร่างสูงใหญ่ของคนที่นั่งบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำอยู่ในสายตาของน้องชายทั้งสองคนที่เดินมาหยุดยืนฟังการพูดคุยทางโทรศัพท์ของเขาสักพักใหญ่ ทั้งสองคนหันไปสบตากัน ก่อนจะตัดสินใจเดินไปหาเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวมีท่าทางแปลกไปธีทัตนิ่งเงียบ ท่าทางเหมือนคนกำลังเศร้า...มันเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร ในเมื่อเมื่อกี้พี่ชายใหญ่เพิ่งเล่านิทานให้ลูกฟัง เขาควรมีความสุขมากกว่านั่งคอตกเช่นนี้“กลับมานานแล้วหรือเฮีย แล้วเป็นอะไรหรือเปล่า”ชนกันต์ถาม...คนถูกถามสะดุ้ง เหมือนเพิ่งรู้ตัวว่ายังมีคนอื่นอยู่แถวนี้ แต่เขายังไม่เงยหน้าขึ้นมา ภพธรจึงถามซ้ำไปด้วย เพราะเห็นท่าทางของพี่ชายชักน่าเป็นห่วง“เมื่อกี้เฮียคุยกับลูกไม่ใช่เหรอ แล้วนั่งคอตกทำไม ผมไม่ได้แอบฟังนะ แค่จะมาชวนเฮียให้ไปกินเบียร์ด้วยกัน แต่เห็นเฮียติดสายก็เลยรอ แล้วมันก็ได้ยินเอง”“น้องพร้อมไม่ยอมนอน กูเลยเล่านิทานให้ลูกฟัง”ธีทัตเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้มาจากก่อฤกษ์ แต่เขาจำเนื้อหานิทานไม่ได้หรอก เพราะเขาได้แต่ฟังผ่านๆ ในตอนที่น้องชายเล่านิทานให้หลานๆ ฟัง อาศัยการฟังหลายครั้งก็เลยปะติดปะต่อเข้าด้
แก้วตาของคนพาล บทที่ 59 เข้าทางลูก (3)
ค่ำนั้นชีวาพรคุยผ่านวิดีโอคอลกับนิสา เธอตั้งใจจะให้น้องพร้อมทักทายแม่ทูนหัว แต่น้องพร้อมไม่ร่าเริงเท่าที่ควร เธอรู้ดีว่าสาเหตุเป็นเพราะอะไร เธอจึงต้องวางสายจากเพื่อนเร็วกว่าปกติ ทั้งที่ยังไม่ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนฟังอย่างครบครัน“หนูเล่นลูกบอลกับแม่นะครับ แม่โยนลูกบอลให้หนูนะ หนูส่งกลับมาให้แม่เร็ว”ลูกบอลสีชมพูกลิ้งไปหาเจ้าตัวกลมที่ชะเง้อมองไปทางประตูห้องนอน น้องพร้อมเป็นอย่างนี้ตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ เจ้าตัวน้อยคอยแต่ชี้นิ้วให้เธอพาลงไปชั้นล่าง ในทีแรกชีวาพรคิดว่าน้องพร้อมคงอยากได้ของเล่นชิ้นใหม่ เธอจึงพาลูกลงไปเลือกของเล่นด้วยตัวเอง แต่กลับกลายเป็นว่าลูกชี้ไปทางประตูหน้าบ้านเหมือนอยากออกไปข้างนอก‘น้องพร้อมคงอยากไปหาคุณพ่อค่ะ วันนี้น้องพร้อมเล่นกับคุณพ่อทั้งวัน คงคิดถึงกันค่ะ’มันเป็นข้อสันนิษฐานของพี่เลี้ยง...ชีวาพรไม่อาจมองข้ามความรู้สึกของลูก เมื่อเธอวางลูกให้นั่งบนพื้นบ้าน เจ้าตัวกลมก็คลานไปทางประตูหน้าบ้านในทันที จนเธอต้องดึงความสนใจของลูกกลับมาที่ของเล่นสารพัดชิ้นที่จัดวางอย่างเป็นระเบียบในห้องเด็กที่อยู่ชั้นล่า
แก้วตาของคนพาล บทที่ 58 เข้าทางลูก (2)
ธีทัตกลับมาถึงบ้านราชเวคินในเวลาหกโมงเย็นสี่สิบนาที บ้านเงียบกริบ น้องชายทั้งสองคนคงยังไม่กลับมา เขาเดินไปนอนทอดกายบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำ เมื่อหลับตาลง ภาพของลูกน้อยก็ลอยเข้ามาในหัว“ลูก...”เสียงแผ่วเบาหลุดออกมาจากเรียวปากหยัก...ธีทัตขับรถออกมาจากบ้านของชีวาพรยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่เขากลับคิดถึงลูกเหลือเกิน จนต้องหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดูรูปถ่ายของลูก...เขาดูรูปถ่ายของลูกซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่รู้เบื่อ กระทั่งเห็นข้อความจากน้องชายฝาแฝดปรากฎขึ้นมาก่อฤกษ์ : คิดจะทำยังไงต่อธีทัต : อะไร?ก่อฤกษ์ : เปิดตัวลูกออกสื่อ...มั่นใจแล้วใช่ไหมมั่นใจอะไรวะ?คำถามผุดขึ้นมา ธีทัตจึงโทร.ไปหาน้องชายเสียเลย เพราะถ้าขืนส่งข้อความโต้ตอบกันอยู่อย่างนี้ คืนนี้ทั้งคืนเขาคงไม่รู้เรื่องกันพอดี“อะไรของมึง”“มึงคืนดีกับกวางหรือยัง”“กูกำลังง้อเมีย กวางคงไม่ใจอ่อนง่ายๆ กูเตรียมใจไว้แล้ว แต่ช่วงสองวันมานี้กูหยุดทำงาน แล้วไปอยู่ช่วยกวางที่บ้านโน้น...กวางยอมให้กูอยู่ด้วย แต่อยู่นานไม่ได้ เขาเพิ่งไล่กูกลับมา ส่วน
แก้วตาของคนพาล บทที่ 57 เข้าทางลูก (1)
เมื่อเมียไม่ให้เข้าใกล้ ธีทัตก็ไหวไหล่ เขายอมตามใจเธอ ดังนั้นจึงเหลือแต่ลูกชายตัวกลม วันนี้ทั้งวันน้องพร้อมให้ความร่วมมือกับเขาเป็นอย่างดี ลูกเปิดใจรับเขา ลูกไม่ต่อต้านและไม่เมินหนี ลูกยอมให้เขาอุ้ม แถมลูกยังสนุกกับการพาเล่นของเขา...เพียงแค่นี้ธีทัตก็เห็นช่องทางสะดวกสำหรับตัวเองแล้วชายหนุ่มหันไปทางลูกชายที่นั่งเล่นลูกบอลสีฟ้าและสีชมพูอย่างเพลิดเพลิน แล้วบอกเสียงอ่อนโยน“ไปครับน้องพร้อม ไปกินข้าวกัน เดี๋ยวพ่อจะป้อนข้าวให้หนูเองนะครับ”ข้าวตุ๋นฝีมือแม่อร่อยจริงๆ เรียกได้ว่าตักเข้าปากน้อยๆ ช้อนแล้วช้อนเล่า เจ้าตัวป้อมก็กลืนหายทุกคำ คนป้อนได้แต่ยิ้มปลื้ม...ลูกกินง่ายอย่างนี้สิเล่า ท่อนแขนท่อนขาถึงได้อวบอ้วนเป็นมัดๆ“อื้อ...หม่ำๆ”คนที่อ้าปากรอแล้วไม่มีข้าวตุ๋นป้อนเข้าปากส่งเสียงประท้วง เพราะคนป้อนเผลอใจลอยปล่อยความคิดไปไกล กำปั้นน้อยๆ ตีลงไปบนโต๊ะกินข้าวอย่างเร่งเร้า จนแม่ต้องรีบจับเอาไว้ เพราะกลัวลูกเจ็บมือ“คุณป้อนข้าวให้ลูกสิ”"ครับๆ พ่อป้อนแล้วครับ"เมื่อข้าวตุ๋นเข้าปาก เจ้าตัวกลมจึงกลับมาเป็นเด็กอา
แก้วตาของคนพาล บทที่ 56 ทายาทราชเวคิน (3)
“พี่แพมรู้เรื่องของนายธีร์หรือยัง”เจ้าของสายเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือถามทันทีหลังจากที่นาตาลีตื่นขึ้นมารับสาย แม้ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้าอยู่มาก หากเธอรู้สึกตาสว่างโดยพลันแค่เพียงได้ยินชื่อของคนคนนั้น“ไม่อยากรู้”“ไม่อยากรู้...แสดงว่าพี่แพมรู้แล้ว”เสียงหัวเราะของน้องชายเรียกอารมณ์หงุดหงิดของสาวสวยที่เพิ่งตื่นนอนได้ดีนักเชียว แม้ข้างนอกจะมีหิมะโปรยปราย แต่หัวใจของเธอร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างยากที่จะระงับ“เธอมีอะไร”“ไอ้นั่นย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านของเราแล้ว”“เรียกเขาดีๆ หน่อย ถ้าเธอจะโทร.มาจิกด่าเขาเพื่อระบายความเกลียดก็ไปหาคนระบายเอาข้างหน้า หรือไม่ก็โทร.ไปด่าเขาเองเลย”“คร้าบ! ต่อไปผมจะเรียกไอ้นั่นว่าคุณธีร์...ว่าแต่พี่รู้หรือยังว่าเขาเปิดตัวลูกชายออกสื่อว่าเป็นทายาทราชเวคิน และเขาก็อยู่ที่บ้านของเราด้วยนะ”“เธอรู้ได้ยังไง”“ผมเห็นข่าว ผมจำฉากหลังในรูปถ่ายของเด็กคนนั้นได้”“เด็กหรือ?”“พี่เคยเห็นเด็กหรือย
แก้วตาของคนพาล บทที่ 55 ทายาทราชเวคิน (2)
พี่เลี้ยงของน้องพร้อมออกไปตามคำสั่ง ชีวาพรจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วโทร.ไปหาเจ้าของสายมิสคอล“เธอมีอะไรจะบอกฉันไหม”นิสาถามทันทีที่รับสาย...ชีวาพรเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ เธอมองเพื่อนผ่านหน้าจอโทรศัพท์มือถืออย่างค้นหา“นิสารู้เรื่องอะไรมา”“ยังจะถามฉันอีก ตอนนี้ไม่ใช่แค่ฉันที่รู้เรื่องนี้ แต่คนรู้ทั้งประเทศแล้วมั้ง...ไม่ใช่สิ ป่านนี้คงรู้กันทั้งโลกแล้วว่าบูบุ๊ยเป็นทายาทรุ่นที่สามของราชเวคิน มันเกิดอะไรขึ้นหรือกวาง ทำไมแค่ไม่กี่วันที่ฉันกลับเชียงราย ถึงได้มีข่าวเปิดตัวบูบุ๊ยออกสื่อ เธอคืนดีกับคุณธีร์แล้วหรือ เธอเจอกับเขาได้ยังไง เธอติดต่อไปหาเขาหรือ”“นิสาพูดอะไร? เปิดตัวอะไรกัน? ฉันงงไปหมดแล้ว”“ฉันเจอข่าวของบูบุ๊ยในเว็บไซต์ของข่าวสังคม ฉันไม่ได้เจอเองนะ แต่เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลที่จำบูบุ๊ยได้บังเอิญเห็นข่าว เขาเลยถามฉัน ข่าวไม่ได้บอกรายละเอียดอะไร เขาเรียกเจ้าอ้วนของเราว่า ‘น้องพร้อม’ แล้วบอกว่าเด็กคนนี้เป็นทายาทของราชเวคิน”“ฉันยังไม่รู้เรื่องเลย”“เธ
แก้วตาของคนพาล บทที่ 54 ทายาทราชเวคิน (1)
เงินสองแสนบาทถูกโอนเข้าบัญชีพร้อมกับบัตรเครดิตถูกยื่นมาให้ ชีวาพรยื่นมือไปรับอย่างงงๆ หากพอรู้ตัว เธอก็หดมือกลับเสีย“รับไปสิ บัตรเครดิตวงเงินหนึ่งล้านบาท กวางเอาไว้ใช้จ่ายให้น้องพร้อม ค่าใช้จ่ายจากบัตรใบนี้ พี่จะรับผิดชอบเอง”“พอแล้วค่ะ เงินรายเดือนเดือนละสองแสนบาท มันมากพอแล้ว กวางไม่กล้ารับอะไรจากคุณอีก”“พี่เป็นทายาทคนโตของราชเวคิน กรุ๊ป ส่วนน้องพร้อมก็เป็นลูกชายของพี่ ไม่มีอะไรที่มากเกินไปสำหรับลูกชายคนเดียวของพี่”เธอเข้าใจเขา แต่พอหันไปมองลูกชายตัวป้อมที่นั่งไถขวดน้ำพลาสติกไปมาบนพื้น เธอก็ตัดสินใจอย่างไม่ลังเลว่าต้องการให้ลูกเติบโตขึ้นมาอย่างเด็กธรรมดาคนหนึ่ง...ไม่ใช่เด็กที่มีทุกอย่างเหนือกว่าใคร“กวางไม่รับบัตรเครดิตของคุณ กวางมีบัตรเครดิตเองแล้ว วงเงินมีมากพอ กวางไม่เคยรูดซื้อของถึงครึ่งของวงเงินสักที”วงเงินบัตรเครดิตจำนวนหนึ่งแสนบาท...ชีวาพรเคยใช้ซื้อของมากที่สุดก็คือสองหมื่นกว่าบาท เธอมีบัตรไว้เพื่อให้อุ่นใจเท่านั้น สำหรับการใช้ชีวิตในปัจจุบัน เธอไม่ได้ต้องการวงเงินเพิ่มอีก“ได้สิ...
แก้วตาของคนพาล บทที่ 53 อย่าปล่อยลูกไว้กับพ่อ (3)
“ฟิ้ว...เครื่องบินบินเข้าบ้านแล้ว”“วี้ด!...เอิ๊กๆ”เสียงห้าวทุ้มดังแทรกความเงียบเข้ามา ตามด้วยเสียงหวีดร้องสลับกับเสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากของลูกน้อย ทำให้คนที่กำลังจัดเก็บข้าวของอยู่ภายในห้องของลูกต้องชะงักมือ เรียวปากสวยเผลอแย้ม“น้องพร้อมสนุกใหญ่เลยค่ะ น้องพร้อมกล้าหาญมาก คุณพ่อพาไปเล่นผาดโผน ให้ปีนต้นไม้ก็ปีน ให้ทำอะไรก็ทำ น้องพร้อมสนุกตามคุณพ่อทุกอย่างเลย”พี่เลี้ยงเดินเข้ามารายงานเสียงใส ชีวาพรหันไปเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ รู้ว่าลูกยังเล็กเกินไป คงปีนต้นไม้เองไม่ได้ อย่างมากลูกคงสัมผัสหรือเหยียบต้นไม้โดยมีผู้ใหญ่จับตัวเอาไว้ แต่เพียงแค่นี้ก็เป็นเรื่องใหญ่สำหรับลูกแล้วนะ...ลูกของเธอกล้าทำเหรอ“น้องพร้อมยังไม่กล้าเหยียบพื้นหญ้าเลย แล้วแกกล้าสัมผัสต้นไม้ได้ยังไง”“ตอนแรกน้องพร้อมกลัวค่ะ แต่คุณพ่อให้จับใบไม้ก่อน แล้วให้โหนกิ่งไม้เล็กๆ สักพักก็ให้เหยียบบนต้นไม้ น้องพร้อมค่อยๆ เอาเท้าแตะ แต่สักพักก็ดีดใหญ่เลยค่ะ สนุกจนคุณพ่อจับไว้แทบไม่อยู่”พี่เลี้ยงเล่าเสียงกลั้วหัวเราะ เพราะเธอยังจำภาพ
