“มึงคิดเครียดเหรอเกรฟ” เกรทเอ่ยปากถามน้องชาย มือหนาตบไหล่เป็นการให้กำลังใจเพราะสีหน้าของน้องชายฝาแฝดมีสีหน้าเคร่งเครียดเหมือนมีเรื่องอะไรในใจ“กูไม่ได้เครียดเพราะมันทำตัวเอง” เกรฟไหวไหล่อย่างสบาย ๆ ในตอนนี้เขาไม่ได้เครียดหรือคิดมากเรื่องไอ้ชาร์ปเลยด้วยซ้ำแต่มันเป็นเรื่องอื่นที่เกรฟกำลังคิดอยู่“อย่า
สำหรับเกรฟเขาเองก็ไม่รู้สึกอะไร โกรธ เกลียด แค้น อยากเอาคืน ความรู้สึกพวกนี้มันหายไปหมดแล้วเพราะเกรฟไม่อยากให้ค่าไม่อยากจดจำคนเลว ๆ แบบนั้นมันก็เหมาะกันดีแล้ว อย่ามายุ่งวุ่นวายกันอีกก็พอเพราะเก่าก็อยู่ส่วนเก่า อย่าริอ่านคิดเข้ามามีบทบาทในชีวิตกันอีก“ไม่โกรธไม่แค้นอะไรเหรอวะ” พลที่ฟังอยู่นานก็ถามขึ
“ไอ้เกรฟ” สองมือของแฝดพี่จับเข้าที่มือหนาของน้องชาย ในตอนนี้พวกเขารู้ดีแจ่มแจ้งพี่ชายของเชอรีนคือคู่อริเบอร์หนึ่งของเขา คู่อริที่ชนกันมาแล้วไม่รู้กี่สิบครั้งรวมถึงครั้งก่อนหน้านี้ด้วย“กูได้ยินแล้วเกรท พี่ชายเชอรีนชื่อชาร์ปและที่สำคัญมันโดนแทง”ในใจของแฝดน้องแทบอยู่ไม่สุข เขาไม่รู้เลยว่าต่อจากนี้จะ
“จะไม่ได้ทำได้ยังไงในเมื่อมึงกับมันแย่งมีดอยู่แค่สองคน แล้วที่พวกกูและพวกมึงสภาพแบบนี้มันเป็นเพราะมีเรื่องกัน” อีกฝ่ายยังคงพูดออกมา หยิบยกเรื่องราวต่าง ๆ ขึ้นมาพูดแน่นอนว่ากรณ์ตั้งใจพูดให้เชอรีน แด๊ด มัม ได้รับรู้ บอกเลยว่าหากตรงนี้ไม่ใช่โรงพยาบาล หากไม่ได้เกรงใจผู้ใหญ่สองคนที่ยืนอยู่ตรงนี้ เขาคงซั
“ไอ้ห่า ! มึงเลิกพูด กูบอกว่ากูไม่ได้ทำ”“ไอ้เกรฟ หยุด !”โชคดีที่ตอนนี้เกรทคว้าตัวเกรฟไว้ได้ทัน ไม่งั้นใบหน้าของกรณ์คงได้แผลเพิ่ม ไม่แปลกใจที่เกรฟทนไม่ไหวเพราะเกรทเองก็แทบทนไม่ไหวเหมือนกัน“พี่แฝดกลับไปเถอะค่ะ หนูว่าเราสามคนไม่ควรคุยกันในตอนนี้”เชอรีนไม่รู้ว่าเธอควรรู้สึกยังไง ทุกอย่างมันรายล้อมไป
“มึงไปไหนเกรท” แฝดน้องเอ่ยถามแฝดพี่เมื่อทางกลับมันไม่คุ้นเคย หากกลับจากโรงพยาบาลไปคอนโดต้องไปอีกทางแต่ทว่าพี่ชายฝาแฝดกลับไม่ไปทางนั้น“กลับบ้าน” แฝดพี่ตอบกลับมาตามตรงเขารู้ดีน้องชายฝาแฝดคิดอะไรอยู่แต่จะให้แบกหน้ากลับไปอยู่คอนโดเชอรีนในตอนนี้เขาทำไม่ได้หรอก หากเธอกลับมาจะทำยังไงเขาไม่สามารถรับแรงกร
“คุณพ่อคุณแม่ครับ”“ว่าไงครับลูก”“ฮึก ! คือว่า”น้ำตาลูกผู้ชายไหลลงมาอย่างห้ามไม่อยู่ สองแฝดเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้คุณพ่อกับคุณแม่ผู้เป็นที่รักได้รับรู้และรับฟัง“ตายจริง ! เรื่องจริงเหรอสองแฝด” คนเป็นแม่เอ่ยถามด้วยความตกใจ เธอรู้ดีว่าลูกชายทั้งสองคนเป็นยังไง เคยเจ็บหนักมาแล้วกี่ครั้งแต่ทว่าครั
“เจ็บตรงไหนไหมพี่ชาร์ป” เชอรีนเอ่ยถามพี่ชายด้วยความเป็นห่วง ถึงแม้สายใยความสัมพันธ์พี่น้องจะไม่ค่อยดีแต่ในช่วงเวลานี้เธอก็มีแต่ความห่วงใย“เจ็บแผล” คนเป็นพี่ตอบกลับมาตามตรงพร้อมมองหน้าน้องสาวด้วยความสงสัยเขามีคำถามมากมายอยู่ในหัวเพราะก่อนหน้านี้ได้คุยกับเพื่อนของตัวเองที่มาเยี่ยมก็พึ่งจะรับรู้ว่าเร
ก็คือหัวโจกของเทคนิคมีนบูรพาพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องอะไร เชื่อเสียงเรียงนามถูกพูดต่อไปทางไหนทุกคนรู้ดีแต่ทว่าทุกอย่างที่เขาแสดงออกต่อเธอ ปฏิบัติต่อเธอมันเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น“ต้องขอบคุณหนูมากกว่าที่ยอมเปิดใจรักพี่สองคน”“ไม่รักได้ยังไงในเมื่อพี่แฝดแสนดีกับหนูขนาดนี้”ที่ผ่านมาสองแฝดทำให้เห็น ทำ
“หนูชอบไหมเชอรีน” เพราะเกรทไม่มั่นใจเลย ถึงพวกเขาจะตั้งใจมากแค่ไหนแต่ในใจกลับมีความกังวลกลัวว่าเชอรีนจะไม่ชอบ“หนูชอบมาก” แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาทำสองแฝดยกยิ้มด้วยความพอใจเพียงแค่เชอรีนชอบ มันก็มากพอแล้ว !“พี่ดีใจที่หนูชอบ” เกรฟเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างปกปิดไม่มิด จะไม่ให้ดีใ
“บ้านของเรา” สองแฝดตอบกลับมาพร้อมกันและไม่ทันที่จะให้เชอรีนได้พูดอะไรต่อ แฝดพี่รับหน้าที่เปิดประตูบ้าน ส่วนแฝดน้องจับมือเชอรีนเดินตรงเข้ามาด้านในภายในบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ครบครัน สายตาสวยสอดส่องไปทั่วก่อนจะพบกับรูปภาพใหญ่ที่เป็นภาพของพวกเขาสามคน“พี่แฝดที่บอกว่าบ้านของเราคืออะไรคะ”
“เชอรีนไลน์มาบอกให้ไปรับหกโมงเย็น มึงจัดลูกโป่งเสร็จยังเกรท” เกรฟเอ่ยถามขึ้นด้วยความร้อนรนเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงเวลาหกโมงเย็นแต่ทว่าในตอนนี้สิ่งที่พวกเขาทำตรงหน้าดูไม่เป็นชิ้นเป็นอัน“ใกล้แล้ว จัดลูกโป่งเสร็จติดรูปแค่นี้ก็เสร็จแล้ว” เกรทตอบกลับมาตรง เขาติดลูกโป่งใบสุดท้ายไว้กับเพดานห้องก่อนจะต
ทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดีไม่เว้นแม้แต่เรื่องต่อยตีที่สองแฝดเคยมีเป็นประจำกับพี่ชายของเชอรีน ตอนนี้มันถูกคลี่คลายกลายเป็นความสัมพันธ์ดี ๆ ระหว่างน้องเขยกับพี่ชาย“หนูอยากไปเที่ยวไหนไหมเชอรีน” เกรฟเอ่ยถามออกมาพร้อมมือหนาที่ลูบหัวคนรักของตัวเองด้วยความเอ็นดูจะมองกี่ครั้งกี่ที เขาก็เอ็นดูเชอรีนเสมอเธ
“เชอรีนหนูได้ยินทุกอย่างไหม” เกรทเอ่ยถามขึ้นเพราะตั้งแต่พวกเขาเปิดสปีกเกอร์โฟน คนที่หลับตาลงและเหมือนจะหลับไปก็ลืมตาขึ้นมานอนฟังด้วย“ได้ยินทุกอย่างเลย” เชอรีนตอบกลับมาตามตรงเพราะเมื่อกี้ที่สองแฝดคุยกับพี่ชายของเธอมันไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องของเธอแต่ยังมีเรื่องราวของพวกเขาทั้งสามคนเรียกว่าพวกเขาเคลีย
สองแฝดโหมแรงกระแทกเข้าใจเชอรีน แก่นกายใหญ่กระแทกชนกับผนังมดลูกด้านในจนเชอรีนจุกไปหมด ส่วนด้านหลังก็เสียดสีเรียกความเสียวซ่านอยู่ตลอดเวลาทุกจังหวะการกระแทกเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นจนไม่อาจห้ามได้ เสียงครางระงมดังขึ้นอย่างต่อเนื่องแต่ไม่มีใครห้ามปรามก็อย่างที่บอก เสียงร้องของเชอรีนเปรียบเสมือน
“ไอ้เกรฟเปลี่ยนกัน กูเสร็จแล้ว” เกรทเอ่ยขึ้นเพราะในตอนนี้เขาแทบรอไม่ไหวแล้ว เขาอยากเป็นคนที่ใส่ด้านหลังบ้างเพราะรู้ดีว่าตรงนี้มันแน่นมากแค่ไหนถึงด้านหน้าของเชอรีนจะแน่นและฟิตไม่ต่างกันแต่ทว่าเกรทเองก็อยากลิ้มลองความรู้สึกใหม่ ๆ หากเป็นไปได้และไม่กลัวเชอรีนเจ็บเขาจะเป็นคนแรกด้วยซ้ำ !“เออ ! กำลังลุก
หลังจากพูดจบสองแฝดก็ไม่พูดอะไรอีกแล้ว พวกเขาพุ่งตัวเข้าหาเชอรีนพร้อมกับประกบหน้าหลัง เกรฟประคองใบหน้าสวยและป้อนรสจูบให้เขาผลักเชอรีนให้ร่างกายไหลลงนอนราบกับเตียงกว้างพร้อมกับดูดดึงกลีบปากสวยสอดแทรกลิ้นร้อนหยอกล้อไล่เกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใครเสียงน้ำลายเฉอะแฉะดังออกมาไม่ขาดสาย เชอรีนไม่มีท่าทางยอ