“เฟรชทำไมมองผมแบบนี้ล่ะ” อัคคีถามขึ้นเพราะตอนนี้สายตาของเฟรชที่มองมาทำตัวเขาประหม่าทำตัวไม่ถูกกับสายตาหวานเยิ้มที่แทบจะกลืนกินกันไปทั้งตัว“อัคคีหล่อเกินไป” เฟรชตอบกลับมาตามตรงเพราะอัคคีหล่อเกินอัคคีในชุดเสื้อนักศึกษาแขนสั้น กางเกงยีนขาเดฟสีซีด ใบหน้าไม่มีแว่นปกปิด ทรงผมถูกเซ็ทอย่างดีไม่ได้ปล่อยลงม
ตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ใกล้จะจบปีสามเธอมองและทรีตอัคคีราวกับลูกชาย ในวันนี้ลูกชายของเธอโตแล้วสินะ“มันหยาบกว่าที่มึงคิดอีกไอ้มะเหมี่ยว” หลุยส์พูดออกไปตามตรงเพราะธาตุแท้ของอัคคีก็มีหลุยส์นี่แหละที่รู้ดีว่าทั้งหมดเป็นยังไง“แต่ผมยังพูดเหมือนเดิมกับมะเหมี่ยวนะ”ไม่ใช่แค่กับเฟรชแต่มะเหมี่ยวด้วยเช่นกันเพร
“กูก็อัคคีไง ไอ้เนิร์ดที่มึงเคยพูดไว้ว่าทำอะไรไม่เป็น เห็นกูแบบนี้แล้วเป็นยังไง จำไม่ได้เลยหรอ” อัคคีถามขึ้นพร้อมยักคิ้วด้านซ้ายหรี่ตามองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง“ไม่จริงหน่า” ในตอนนี้น็อตแทบไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยินอัคคีคนเมื่อวันก่อนกับอัคคีคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าในวันนี้มันต่างกันราวฟ้ากับเหว“แหกตาดู
“แต่ถึงยังไงผมก็สนใจเฟรชแค่คนเดียว”“เฟรชรักอัคคีจัง” เฟรชพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างเพราะเธอรักผู้ชายคนนี้จริงๆตั้งแต่มาถึงมหาวิทยาลัยไม่ว่าจะกี่สายตาที่มองมาหา อัคคีไม่แม้แต่จะหันไปมองหรือสนใจ สายตาอัคคีจับจ้องมาที่เธอตลอดเวลาไม่ว่อกแว่กไปทางอื่น“ฟะ…เฟรช” อัคคีที่ได้ยินก็ตกใจ เขาคิดไม่ถึงว่าเฟรชจะบ
หลายวันผ่านไป “คิดยังไงถึงอยากไปคลับครับ” อัคคีถามขึ้นทันทีเพราะก่อนหน้านี้เฟรชพึ่งจะนัดทุกคนในกลุ่มรวมถึงอัคคีไปคลับ“ก็อยากดื่ม” เฟรชตอบกลับไปตามตรงเพราะเธออยากดื่ม จะดื่มที่ห้องก็ไร้บรรยากาศสู้ไปคลับดีกว่าจะได้ออกสเต็ปลวดลาย“แน่ใจหรอครับว่าอยากดื่มจริงๆ” อัคคีหรี่ตามองและถามขึ้น ท่าทางมีพิรุธแบ
“ถ้าไม่อยากให้ใครส่งยิ้มให้ผม เฟรชก็มาแสดงความเป็นเจ้าของสิครับ” อัคคีพูดขึ้นพร้อมตบตักของตัวเองแฟนสาวหึงแบบนี้ อัคคีรู้สึกไม่ดีหรอกนะ สู้มาแสดงความเป็นเจ้าของทำอะไรให้ทุกคนเห็น พวกเธอเหล่านั้นจะได้เลิกสนใจกันเสียที“หยุดนะอีเฟรช ! จะทำอะไรเกรงใจกูสองคนบ้าง” มะเหมี่ยวที่นั่งมองการกระทำของคู่รักข้าว
“คนแพ้ต้องทำอะไรครับ ถ้าสิ่งที่คนแพ้ต้องทำมันน่าสนใจผมจะตอบตกลงเล่นเกมกับเฟรช” อัคคีถามขึ้นด้วยความอยากรู้ หากผลตอบรับหรือรางวัลของผู้ชนะมันคุ้มค่า เกมนี้ก็น่าสนใจไม่น้อยเลย“คนแพ้ก็ต้องช่วยคนที่ชนะ” เฟรชตอบกลับไปตามตรงเพราะในตอนนี้เธอคิดอะไรอย่างอื่นไม่ออกแล้วสิ่งเดียวที่เธอกับอัคคีดึงดูดกันมากที่
“เออๆไปดูเผื่อมีอะไรเกิดขึ้น”อัคคีทำเพียงพยักหน้าและเดินตามลงมา โดยทั้งสองคนก็ยังไม่คาดสายตาของอัคคีไปไหน สายตาคมมองสองสาวอยู่ตลอดเวลาและจำหน้าไอ้ผู้ชายทุกคนที่มันยิ้มหน้าระรื่นให้คนของเขา“มะเหมี่ยวกูปวดหัว” เฟรชพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เธอปวดหัวยิ่งกว่าเดิมยิ่งเดินมันก็ยิ่งไม่ไหว รู้สึกอยากอาเจียน
ก็คือหัวโจกของเทคนิคมีนบูรพาพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องอะไร เชื่อเสียงเรียงนามถูกพูดต่อไปทางไหนทุกคนรู้ดีแต่ทว่าทุกอย่างที่เขาแสดงออกต่อเธอ ปฏิบัติต่อเธอมันเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น“ต้องขอบคุณหนูมากกว่าที่ยอมเปิดใจรักพี่สองคน”“ไม่รักได้ยังไงในเมื่อพี่แฝดแสนดีกับหนูขนาดนี้”ที่ผ่านมาสองแฝดทำให้เห็น ทำ
“หนูชอบไหมเชอรีน” เพราะเกรทไม่มั่นใจเลย ถึงพวกเขาจะตั้งใจมากแค่ไหนแต่ในใจกลับมีความกังวลกลัวว่าเชอรีนจะไม่ชอบ“หนูชอบมาก” แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาทำสองแฝดยกยิ้มด้วยความพอใจเพียงแค่เชอรีนชอบ มันก็มากพอแล้ว !“พี่ดีใจที่หนูชอบ” เกรฟเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างปกปิดไม่มิด จะไม่ให้ดีใ
“บ้านของเรา” สองแฝดตอบกลับมาพร้อมกันและไม่ทันที่จะให้เชอรีนได้พูดอะไรต่อ แฝดพี่รับหน้าที่เปิดประตูบ้าน ส่วนแฝดน้องจับมือเชอรีนเดินตรงเข้ามาด้านในภายในบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ครบครัน สายตาสวยสอดส่องไปทั่วก่อนจะพบกับรูปภาพใหญ่ที่เป็นภาพของพวกเขาสามคน“พี่แฝดที่บอกว่าบ้านของเราคืออะไรคะ”
“เชอรีนไลน์มาบอกให้ไปรับหกโมงเย็น มึงจัดลูกโป่งเสร็จยังเกรท” เกรฟเอ่ยถามขึ้นด้วยความร้อนรนเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงเวลาหกโมงเย็นแต่ทว่าในตอนนี้สิ่งที่พวกเขาทำตรงหน้าดูไม่เป็นชิ้นเป็นอัน“ใกล้แล้ว จัดลูกโป่งเสร็จติดรูปแค่นี้ก็เสร็จแล้ว” เกรทตอบกลับมาตรง เขาติดลูกโป่งใบสุดท้ายไว้กับเพดานห้องก่อนจะต
ทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดีไม่เว้นแม้แต่เรื่องต่อยตีที่สองแฝดเคยมีเป็นประจำกับพี่ชายของเชอรีน ตอนนี้มันถูกคลี่คลายกลายเป็นความสัมพันธ์ดี ๆ ระหว่างน้องเขยกับพี่ชาย“หนูอยากไปเที่ยวไหนไหมเชอรีน” เกรฟเอ่ยถามออกมาพร้อมมือหนาที่ลูบหัวคนรักของตัวเองด้วยความเอ็นดูจะมองกี่ครั้งกี่ที เขาก็เอ็นดูเชอรีนเสมอเธ
“เชอรีนหนูได้ยินทุกอย่างไหม” เกรทเอ่ยถามขึ้นเพราะตั้งแต่พวกเขาเปิดสปีกเกอร์โฟน คนที่หลับตาลงและเหมือนจะหลับไปก็ลืมตาขึ้นมานอนฟังด้วย“ได้ยินทุกอย่างเลย” เชอรีนตอบกลับมาตามตรงเพราะเมื่อกี้ที่สองแฝดคุยกับพี่ชายของเธอมันไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องของเธอแต่ยังมีเรื่องราวของพวกเขาทั้งสามคนเรียกว่าพวกเขาเคลีย
สองแฝดโหมแรงกระแทกเข้าใจเชอรีน แก่นกายใหญ่กระแทกชนกับผนังมดลูกด้านในจนเชอรีนจุกไปหมด ส่วนด้านหลังก็เสียดสีเรียกความเสียวซ่านอยู่ตลอดเวลาทุกจังหวะการกระแทกเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นจนไม่อาจห้ามได้ เสียงครางระงมดังขึ้นอย่างต่อเนื่องแต่ไม่มีใครห้ามปรามก็อย่างที่บอก เสียงร้องของเชอรีนเปรียบเสมือน
“ไอ้เกรฟเปลี่ยนกัน กูเสร็จแล้ว” เกรทเอ่ยขึ้นเพราะในตอนนี้เขาแทบรอไม่ไหวแล้ว เขาอยากเป็นคนที่ใส่ด้านหลังบ้างเพราะรู้ดีว่าตรงนี้มันแน่นมากแค่ไหนถึงด้านหน้าของเชอรีนจะแน่นและฟิตไม่ต่างกันแต่ทว่าเกรทเองก็อยากลิ้มลองความรู้สึกใหม่ ๆ หากเป็นไปได้และไม่กลัวเชอรีนเจ็บเขาจะเป็นคนแรกด้วยซ้ำ !“เออ ! กำลังลุก
หลังจากพูดจบสองแฝดก็ไม่พูดอะไรอีกแล้ว พวกเขาพุ่งตัวเข้าหาเชอรีนพร้อมกับประกบหน้าหลัง เกรฟประคองใบหน้าสวยและป้อนรสจูบให้เขาผลักเชอรีนให้ร่างกายไหลลงนอนราบกับเตียงกว้างพร้อมกับดูดดึงกลีบปากสวยสอดแทรกลิ้นร้อนหยอกล้อไล่เกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใครเสียงน้ำลายเฉอะแฉะดังออกมาไม่ขาดสาย เชอรีนไม่มีท่าทางยอ