ที่ไหนงานดี ผู้ดีขอให้บอกเพราะมะเหมี่ยวก็อยากไปให้เห็นกับตาตัวเองว่าจะดีแบบที่เขาพูดกันหรือเปล่า“ฮ่าๆ มึงก็ไม่ต่างจากกูเลยมะเหมี่ยว” แน่นอนว่าสองสาวเพื่อนสนิทไม่ต่างกันหรอก นิสัยเหมือนกันราวกับแกะ“แล้วอัคคีล่ะ”“ไปดื่ม ไปดูเฉยๆไม่ได้อะไรกับใครหรอก”เป็นจริงตามที่เฟรชพูดออกมา จุดประสงค์ของเธอคือไปด
“อัคคีไม่ได้เนิร์ดและที่เราเห็นในทุกๆวันเขาแค่สร้างภาพ” ในตอนนี้เฟรชคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอกเพราะภาพตรงหน้ามันทำให้เธอรู้ดีอัคคีไม่ได้เนิร์ดภาพจำหนุ่มเนิร์ดที่แสดงให้เห็นสามปีที่ผ่านมาคงเป็นการสวมรอยและสร้างภาพ“แล้วมึงจะทำยังไงต่อ” มะเหมี่ยวอยากรู้ไม่น้อยเพราะหากเป็นอัคคีในตอนนี้ก็ดูสมน้ำสมเนื้อ
“ไม่อยากโดนอ่อยกลัวอดใจไม่ไหว”เป็นจริงตามที่อัคคีพูดออกมา เขาไม่อยากโดนอ่อยอีกแล้วเพราะทุกครั้งเขาแทบทนไม่ไหว ได้แต่ยุบหนออยู่ในใจเพราะยังอยากเห็นเฟรชเล่นสนุก“กูเข้าใจแต่มึงจะกลับเลยก็ได้นะ สาวฝรั่งผมบอร์นคนนั้นเหมือนจะถูกใจกู”“เออๆ งั้นกูกลับเลยแล้วกัน” แน่นอนว่าเมื่อเดินมาถึงที่รถ อัคคีก็ไม่รอช
“อัคคีอาบน้ำให้เฟรชหน่อยได้ไหม เมื่อกี้เหมือนเฟรชจะหน้ามืดกลัวว่าตัวเองจะล้ม” เฟรชพูดขึ้นทันทีพร้อมทำตัวเอียงเอนราวกับว่าทรงตัวไม่อยู่“ผมว่ามันไม่ดีนะครับ”สำหรับอัคคีไม่ว่าจะทำอะไรกับเฟรชมันก็ไม่ดีไปหมด เขาอยากให้เฟรชอยู่เฉยๆไม่ต้องชวนทำอะไรเพราะไม่อย่างนั้นทุกอย่างที่เฟรชต้องการจะทำมันจะมีผลต่อคว
“ก็แค่อยากให้อัคคีอาบน้ำด้วยกัน” เฟรชตอบกลับไปตามตรงเพราะยังไงแล้วตอนนี้อัคคีก็เปียก ไม่จำเป็นต้องแกล้งทำว่าเธอเจ็บหรืออะไรอีกแล้ว“แล้วเจ็บไหมครับ ผมโดนเฟรชหรือเปล่า”ในตอนนี้ความเป็นห่วงยังมีอยู่เต็มอก อัคคีกลัวว่าตัวเขาจะโดนเฟรชเพราะหากเป็นแบบนั้นเฟรชคงเจ็บหนักกว่าเดิม“เฟรชไม่ได้เป็นอะไรหรอก” ใบ
“อัคคีไม่ให้เฟรชช่วย ไม่ช่วยเฟรชก็ไม่เป็นไรแต่รู้ไหมว่าอัคคีต้องทำอะไร” เฟรชถามออกไปทันทีเพราะในตอนนี้เธอเริ่มคิดอะไรดีๆออกแล้วว่าควรจะกระชากหน้ากากหนุ่มเนิร์ดของอัคคีออกมายังไงดี“ทำอะไรครับ” ในตอนนี้อัคคีไม่รู้เลยว่าเฟรชจะทำอะไร อัคคีไม่เคยเดาออกว่าสิ่งที่เฟรชต้องการคืออะไรทำให้ตอนนี้เขาได้แต่ลุ้น
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ”“ซี๊ด…เฟรชเสียวเลยอัคคี”“อ๊า…เสียวมาก”แน่นอนว่าเสียงครางของเฟรชที่ร้องออกมานั่นเป็นเพราะเธอเสียวจริงๆ การช่วยตัวเองสำหรับเฟรชมันถือเป็นเรื่องปกติที่ทำบ่อยและเธอเองก็สามารถทำได้ดีจนตัวเองสุขสม“ซี๊ด ! มะ…ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้ว !”เฟรชร้องเสียงหลงพร้อมกับขยับนิ้วเข้าออกรัวๆ ตอนนี้
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถามหรอกนะ” เฟรชพูดขึ้นทันทีเพราะหากจบจากคืนนี้ไปยังไงเธอก็ถามอยู่แล้วแต่ในตอนนี้มันมีอะไรให้ทำมากกว่าการถามคำถามที่สงสัย“ถ้าไม่ใช่เวลาถามแล้วตอนนี้คือเวลาอะไรครับ” ถึงแม้จะรู้ดีว่าเฟรชหมายถึงอะไรแต่อัคคีก็แกล้งถามออกไป“เวลาที่เราควรทำต่อไม่ใช่หยุดเพียงแค่นี้”เป็นจริงตามที่เฟรชพ
ก็คือหัวโจกของเทคนิคมีนบูรพาพวกเขาขึ้นชื่อเรื่องอะไร เชื่อเสียงเรียงนามถูกพูดต่อไปทางไหนทุกคนรู้ดีแต่ทว่าทุกอย่างที่เขาแสดงออกต่อเธอ ปฏิบัติต่อเธอมันเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น“ต้องขอบคุณหนูมากกว่าที่ยอมเปิดใจรักพี่สองคน”“ไม่รักได้ยังไงในเมื่อพี่แฝดแสนดีกับหนูขนาดนี้”ที่ผ่านมาสองแฝดทำให้เห็น ทำ
“หนูชอบไหมเชอรีน” เพราะเกรทไม่มั่นใจเลย ถึงพวกเขาจะตั้งใจมากแค่ไหนแต่ในใจกลับมีความกังวลกลัวว่าเชอรีนจะไม่ชอบ“หนูชอบมาก” แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาทำสองแฝดยกยิ้มด้วยความพอใจเพียงแค่เชอรีนชอบ มันก็มากพอแล้ว !“พี่ดีใจที่หนูชอบ” เกรฟเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ ใบหน้าหล่อยกยิ้มอย่างปกปิดไม่มิด จะไม่ให้ดีใ
“บ้านของเรา” สองแฝดตอบกลับมาพร้อมกันและไม่ทันที่จะให้เชอรีนได้พูดอะไรต่อ แฝดพี่รับหน้าที่เปิดประตูบ้าน ส่วนแฝดน้องจับมือเชอรีนเดินตรงเข้ามาด้านในภายในบ้านหลังนี้ถูกตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ครบครัน สายตาสวยสอดส่องไปทั่วก่อนจะพบกับรูปภาพใหญ่ที่เป็นภาพของพวกเขาสามคน“พี่แฝดที่บอกว่าบ้านของเราคืออะไรคะ”
“เชอรีนไลน์มาบอกให้ไปรับหกโมงเย็น มึงจัดลูกโป่งเสร็จยังเกรท” เกรฟเอ่ยถามขึ้นด้วยความร้อนรนเพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงเวลาหกโมงเย็นแต่ทว่าในตอนนี้สิ่งที่พวกเขาทำตรงหน้าดูไม่เป็นชิ้นเป็นอัน“ใกล้แล้ว จัดลูกโป่งเสร็จติดรูปแค่นี้ก็เสร็จแล้ว” เกรทตอบกลับมาตรง เขาติดลูกโป่งใบสุดท้ายไว้กับเพดานห้องก่อนจะต
ทุกอย่างดำเนินไปในทางที่ดีไม่เว้นแม้แต่เรื่องต่อยตีที่สองแฝดเคยมีเป็นประจำกับพี่ชายของเชอรีน ตอนนี้มันถูกคลี่คลายกลายเป็นความสัมพันธ์ดี ๆ ระหว่างน้องเขยกับพี่ชาย“หนูอยากไปเที่ยวไหนไหมเชอรีน” เกรฟเอ่ยถามออกมาพร้อมมือหนาที่ลูบหัวคนรักของตัวเองด้วยความเอ็นดูจะมองกี่ครั้งกี่ที เขาก็เอ็นดูเชอรีนเสมอเธ
“เชอรีนหนูได้ยินทุกอย่างไหม” เกรทเอ่ยถามขึ้นเพราะตั้งแต่พวกเขาเปิดสปีกเกอร์โฟน คนที่หลับตาลงและเหมือนจะหลับไปก็ลืมตาขึ้นมานอนฟังด้วย“ได้ยินทุกอย่างเลย” เชอรีนตอบกลับมาตามตรงเพราะเมื่อกี้ที่สองแฝดคุยกับพี่ชายของเธอมันไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องของเธอแต่ยังมีเรื่องราวของพวกเขาทั้งสามคนเรียกว่าพวกเขาเคลีย
สองแฝดโหมแรงกระแทกเข้าใจเชอรีน แก่นกายใหญ่กระแทกชนกับผนังมดลูกด้านในจนเชอรีนจุกไปหมด ส่วนด้านหลังก็เสียดสีเรียกความเสียวซ่านอยู่ตลอดเวลาทุกจังหวะการกระแทกเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นจนไม่อาจห้ามได้ เสียงครางระงมดังขึ้นอย่างต่อเนื่องแต่ไม่มีใครห้ามปรามก็อย่างที่บอก เสียงร้องของเชอรีนเปรียบเสมือน
“ไอ้เกรฟเปลี่ยนกัน กูเสร็จแล้ว” เกรทเอ่ยขึ้นเพราะในตอนนี้เขาแทบรอไม่ไหวแล้ว เขาอยากเป็นคนที่ใส่ด้านหลังบ้างเพราะรู้ดีว่าตรงนี้มันแน่นมากแค่ไหนถึงด้านหน้าของเชอรีนจะแน่นและฟิตไม่ต่างกันแต่ทว่าเกรทเองก็อยากลิ้มลองความรู้สึกใหม่ ๆ หากเป็นไปได้และไม่กลัวเชอรีนเจ็บเขาจะเป็นคนแรกด้วยซ้ำ !“เออ ! กำลังลุก
หลังจากพูดจบสองแฝดก็ไม่พูดอะไรอีกแล้ว พวกเขาพุ่งตัวเข้าหาเชอรีนพร้อมกับประกบหน้าหลัง เกรฟประคองใบหน้าสวยและป้อนรสจูบให้เขาผลักเชอรีนให้ร่างกายไหลลงนอนราบกับเตียงกว้างพร้อมกับดูดดึงกลีบปากสวยสอดแทรกลิ้นร้อนหยอกล้อไล่เกี่ยวกันอย่างไม่มีใครยอมใครเสียงน้ำลายเฉอะแฉะดังออกมาไม่ขาดสาย เชอรีนไม่มีท่าทางยอ