วันต่อมา ฉันมาเรียนช่วงบ่าย วันนี้คงเลิกค่ำแน่ ๆ พี่เสือส่งข้อความมาถามตั้งแต่เช้าว่าจะไปดูเขาแข่งหรือเปล่า“ไปไหม?” ไทเกอร์หันมาถามฉัน“คงไม่ทัน วันนี้เลิกค่ำนะ”“โดด”“จะบ้าเหรอ”“แค่วันเดียวซีเรียสทำไม”“ไปดูพี่เสือแข่งหน่อยใจ๋ ทางนั้นคงอยากได้กำลังใจ” จ๋ายบอก ไม่คิดว่าจะเห็นด้วยกับไทเกอร์แต่ก็นะ
@หน้าห้องฉุกเฉินไทเกอร์บอกว่าแรงอัดกระแทกจากการชนทำให้ร่างของพี่เสือกระเด็นออกมาจากรถก่อนที่ไฟจะลุกท่วมคันแค่ไม่กี่วินาที ถือว่าเป็นความโชคดี ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง เข้าไปในห้องฉุกเฉินเป็นชั่วโมงแล้วยังไม่มีแพทย์ออกมาแจ้งอะไรเลยที่หน้าแผนกฉุกเฉินมีฉัน ไทเกอร์ จ๋าย และพ่อกับแม่ของพี่เสือ คุณน
“พะ... พี่เสือฟื้นแล้ว”“ได้ยินใจ๋ไหมคะ”คนที่เพิ่งฟื้นเอาแต่มองหน้าฉันไม่พูดอะไรเลย ตอนนี้ทำตัวไม่ถูกเพราะมันดีใจจนลืมไปเลยว่าต้องเรียกหมอมาตรวจอาการหลังฟื้น“พี่เสือเดี๋ยวรอก่อนนะใจ๋จะไปตามหมอมาตรวจ”ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาเดินก็ถูกคนที่นอนอยู่บนเตียงเอื้อมมือมารั้งแขนไว้ ทำให้ต้
ฉันกลับมาตั้งตัวที่บ้านก่อนเพราะไม่สามารถทนอยู่เฝ้าพี่เสือที่โรงพยาบาลได้ก็เลยโทรบอกไทเกอร์แทน“ไหนว่าจะเฝ้าพี่เสือไงใจ๋หรือกลับมาเอาของ จริง ๆ โทรบอกจ๋ายก็ได้เดี๋ยวเก็บไปให้ไม่เห็นต้องมาเองเลย”“ไม่เฝ้าแล้ว ใจ๋ขอขึ้นไปนอนพักก่อนนะวันนี้เหนื่อยมากเลย”“สีหน้าไม่ค่อยดีเลยไหนบอกว่าพี่เสือฟื้นแล้วหรืออ
คนความจำเสื่อมยิ้มเก่งอารมณ์ดีขนาดนี้เลยเหรอ นึกว่าต้องเครียด ๆ เพราะจำอะไรไม่ได้ ไม่รู้จักใครซะอีก อ๋อ ลืมไปว่าคนที่พี่เสือยังจำไม่ได้คงเหลือแค่ฉัน“สนใจดาหรันเหรอคะ”“ไม่ คนตรงหน้าน่าสนใจกว่าตั้งเยอะ”“ก็เห็นชมว่าเธอน่ารักนึกว่าสนใจ”“เธอบอกว่าเราสองคนเป็นแฟนกันแล้วฉันจะไปสนใจผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง
บรรยากาศภายในห้องถูกความเงียบเข้าปกคลุม พี่โซ่รีบขอตัวออกไปตั้งแต่ที่ฉันบอกว่าได้ยินเรื่องทั้งหมด ทำให้ในตอนนี้ภายในห้องมีแค่พี่เสือกับฉันเพราะมีความผิดก็เลยเอาแต่ก้มหน้าก้มตา เป็นแบบนี้เกือบสิบนาทีได้แล้ว“ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอคะ”“พี่เสือ!!”“จะ... จ๋า”ร่างหนาสะดุ้งโหยงเมื่อกี้เหมือนกำลังเหม่
วันต่อมา ในห้องวีวีไอพีในโรงพยาบาลมันกว้างมากๆ คล้ายอยู่คอนโดมากกว่า มีโซนครัว ห้องนอนแยกสำหรับคนที่มาเฝ้าผู้ป่วย เมื่อคืนหลังจากที่หมอให้กินยาพี่เสือก็หลับไปเลยจนถึงเช้า พอตื่นขึ้นมาก็เอาแต่มองหน้าฉันแล้วยิ้มไม่พูดไม่จา ไม่ว่าจะเดินไปหยิบจับอะไรก็มองจนรู้สึกเกร็ง “มองทำไมขนาดนั้น พี่เสือเป็นโร
“เอออันนี้ไม่เถียง ส่วนเรื่องลงแข่งกูจะคุยกับไทเกอร์มันเอง” “ไทเกอร์เก่งนะเสือ เชื่อตีนมันหน่อย” ฉันกับจ๋ายนั่งฟังเงียบๆ ไม่ได้พูดแทรกอะไรเพราะไม่ค่อยรู้เรื่องแข่งรถ แต่ก็พอรู้มาบ้างว่าไทเกอร์เคยลงสนาม ถึงพี่เสือจะชอบปากร้ายกับน้องชายแต่เขารักและห่วงไทเกอร์มาก อาจเพราะอุบัติเหตุในครั้งนี้ด้วยก็เ
“อึก! อื้อออออ~” เสียงร้องจากแรงเฮือกสุดท้ายของฉันเงียบลง เสียงร้องของแก้วตาดวงใจก็ดังแทรกเข้ามาแทน “แง๊~ แง๊~” วินาทีที่ได้ยินเสียงเล็กๆ นั้น ทั้งฉันและไทเกอร์ก็หันมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกหยดน้ำตาไหลอาบแก้ม มันตื้นตันและดีใจไปด้วยความสุขจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก ความเหนื่อ
หลายเดือนต่อมา ฉันย้ายมาพักห้องพิเศษวีไอพีที่โรงพยาบาลเพราะใกล้จะถึงกำหนดคลอดแล้ว จริงๆ ไม่ได้มีวันตายตัว แต่หมอบอกว่าไม่น่าเกินสองวันนี้ เราจึงตกลงกันไว้มาอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อรอคลอดเลยน่าจะสะดวกกว่า เพราะวันก่อนฉันปวดท้องมาก ทีแรกคิดว่าจะคลอดแล้วแต่พอมาถึงโรงพยาบาลอยู่ๆ ก็หายปวดซะงั้น ยัยลูกสาว
ใบหน้าคมคายเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้องนูน ไม่ลืมที่จะพรมจูบอย่างที่ชอบทำ จากนั้นก็ลดตัวต่ำลงจนถึงตรงกลางระหว่างเรียวขาสะโพกยกกระดกขึ้นเมื่อถูกลิ้นสากตวัดละเลงเลียตรงจุดกระสัน ไทเกอร์ปาดลิ้นแหวกกลีบสีหวานสองข้างให้แยกจากกันแล้วบดขยี้ตรงเม็ดเสียวอีกครั้ง“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~” เริ่มดิ้นพล่านจากสัมผัส
หลังหมั้นได้สามวันฉันกับไทเกอร์นั่งเครื่องไปยังเกาะส่วนตัว ที่ต้องรีบไปเพราะอีกไม่นานมหาวิทยาลัยก็จะเปิดเทอมแล้วคงไม่มีเวลา แถมท้องเริ่มโตขึ้นเรื่อย ๆใช้เวลาเดินทางไม่นานเราสองคนก็มาถึงเกาะส่วนตัว ที่ที่เป็นความทรงจำไม่ดีสักเท่าไรสำหรับฉัน แต่เชื่อว่าครั้งนี้ไทเกอร์สามารถลบเรื่องราวเหล่านั้นออกไปได
หลังจากไปตรวจกลับมาฉันก็สบายใจขึ้นมากเพราะทางลุงหมอบอกว่าอาการที่เป็นนั้นยังสามารถพบได้ในคนท้องทั่วไปที่อายุครรภ์เท่านี้ และที่สำคัญฉันกับลูกก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ แต่ที่ทำให้เป็นกังวลและยังต้องลุ้นก็คือหวังว่าอาการทุกอย่างจะดีขึ้นก่อนวันพรุ่งนี้กลางคืนหลังกลับจากหาหมอไทเกอร์ก็ดูแลประคบประหงมฉันอย่
ไทเกอร์กับฉันตื่นเช้าด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น เพราะเราสองคนนับวันจนผ่านมาถึงวันที่เฝ้ารอนั่นคือการไปอัลตราซาวนด์ ครั้งแรกที่เราจะได้เห็นเบบี๋น้อย แต่คนที่ตื่นเต้นมาก ๆ ก็ไม่พ้นคนที่บ้านต่างโทรมาถามกันยกใหญ่ ไทเกอร์รับสายจนแทบไม่ได้พักแล้วพูดคำเดิมซ้ำ ๆ ว่าไม่รู้เพศกำลังจะเข้าห้องไปอัลตราซาวนด์“ตื่
… ผ่านไปเกือบเดือน ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดูแบบชุดที่จะใส่วันหมั้น เราได้ฤกษ์มาแล้วเป็นเดือนหน้า ดูรวบรัดหน่อยต้นเหตุก็เพราะไทเกอร์ขอเลือกวันที่เร็วที่สุดถึงได้หัวหมุนกันอย่างดี โชคดีที่เชิญแค่คนสนิทไม่ใช่งานใหญ่อะไรอย่างที่เคยคุยกันไว้ช่วงนี้ฉันกับไทเกอร์อยู่ที่คอนโดซะมากกว่าที่บ้าน เหตุผลก็เพราะเขาอย
“แบบนี้เรียกว่าอ่อยนะจ๋าย”“ฉันรู้ว่านายอดทนเก่ง” ไทเกอร์ยิ้มก่อนจะเอานิ้วมาแตะบนริมฝีปากของฉันแล้วกดเบา ๆ “ฉันรู้ว่าเธอใช้ปากเก่ง”ผู้ชายคนนี้ร้ายเกินไปแล้ว“เราควรนอน” รีบปีนลงมาจากร่างหนาก่อนจะหยิบเอากางเกงชุดนอนมาสวมใส่เพื่อไม่ให้คนหื่นกามเกิดอารมณ์“วันก่อนเธอยังอ้อนขอใช้ปากให้ฉันอยู่เลย มาตอนน
“ทะ... ไทเกอร์พอแล้ว อ๊ะ~” ฉันพยายามใช้มือดันตัวเองออกห่างจากลิ้นสากที่ละเลงเลียเม็ดเสียวอย่างไม่ยอมฟังคำห้าม“อ๊าง~ พอแล้ว อ๊า~”เขามันบ้าเอาแต่ใจตัวเองที่สุด!!!ไม่ว่าจะเอ่ยห้ามสักเท่าไรไทเกอร์ก็ไม่มีท่าทีว่าจะยอมหยุด เขาเร่งจังหวะสัมผัสร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนร่างของฉันสั่นสะท้าน ความร้อนรุ่มร้อนแล