ฉันนั่งลงข้าง ๆ คนที่บาดเจ็บจากนั้นก็ขอโรร่าทำแผลแทน แล้วพูด “ขอโทษแทนพี่เสือด้วยนะแจ็คสัน”แจ็คสันหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ “หมัดหนักฉิบหาย”“ไม่คิดว่าเขาจะทำขนาดนี้”“ขอโทษเหมือนกันที่ไม่หักห้ามใจ ก็ดีที่หมัดของมันช่วยดึงสติ”“จะโทษแจ็คสันคนเดียวได้ยังไง ใจ๋เองก็ผิด”“คนหน้าตาดีเวลาโมโหนี่น่ากลัวมากเลย
คนที่นอนอยู่ด้านล่างยิ้มแป้นราวกับคนละคนที่ต่อยแจ็คสันไปก่อนหน้า ฉันฟาดมือลงบนแผงอกแกร่งแรง ๆ เพื่อดึงสติของอีกคน“มันเจ็บ ทำไมตีแรงขนาดนี้”“กลับไปห้องตัวเอง”“ห้องล็อก”“ทำไมล็อกคะ?”“ไม่รู้”ฉันมองพี่เสืออย่างจับผิดบางทีเขาอาจจะกำลังโกหกอยู่ก็ได้ เรื่องนี้เขาเก่งนี่ฝ่ามือหนาบีบสะโพกของฉันแรง ๆ พ
Talk - ใจ๋จำใจต้องเปลี่ยนชุดทั้งที่นัดกับเพื่อนแล้วว่าจะถ่ายรูปด้วยกัน ที่ยอมง่าย ๆ ก็เพราะถ้าดื้อรั้นพี่เสืออาจจะไม่ยอมกลับไปช่วยงานบริษัท“ไม่กลับเหรอคะ” ถามพี่เสือที่ยังนั่งชิลล์ ๆ ไม่เห็นว่าเขาจะเก็บของหรืออะไรเลย“ไล่? อยากให้รีบกลับว่างั้น”“ก็ไหนว่าที่บริษัทมีปัญหา ใจ๋คิดว่าต้องรีบกลับ”“กลั
Talk - เสือ“ผมสอนไปแล้วตอนที่อยู่ฮ่องกง ถ้าฉลาดป่านนี้เธอคงทำงานเป็นแล้ว นี่อะไรเหมือนอยากจับผู้ชายซะมากกว่า”ผมบอกแม่ที่ขอให้สอนงานดาหรันอีกรอบ เพราะน้าญาดาเป็นเพื่อนเข้าใจว่าแม่ไม่อยากขัดแต่มันอดหงุดหงิดไม่ได้“อย่าไปพูดแบบนี้ให้น้ากับน้องได้ยินเชียวนะเสือ”“แม่ก็เลิกบังคับสักที ตอนนี้ผมกำลังตามจ
หงุดหงิดจนร้อนไปหมดทั้งหน้าเมื่อถูกกล่าวหาว่ากำลังหึง ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยสักนิดก็แค่ไม่ชอบที่พี่เสือทำนิสัยเจ้าชู้แบบนี้แถมยังยิ้มราวกับมันเป็นเรื่องสนุก“จะอธิบายหรือแก้ตัวใจ๋ก็ไม่อยากฟัง”“แก้ตัวอะไรพี่ไม่ผิด”“กลับไปได้แล้วค่ะ ตอนนี้ใจ๋ไม่อยากเห็นหน้าพี่เสือ”“เมื่อวานน้าญาดาขอให้ไปส่งดาหรัน พ
(มึงรับสายได้ยังไง)(เมียกูอยู่ไหน)(มึงพาเมียกูไปไหนไอ้สัส)(อย่าให้เจอหน้านะ กูจะเล่นให้ยับ)(ใจ๋เป็นของกูอย่าเสือกมายุ่ง)ให้ตายสิความหัวร้อนไม่เคยแผ่วเลยจนฉันต้องชิ่งตัดสายทิ้งก่อนที่พี่เสือจะหลุดคำหยาบออกมามากกว่านี้ แต่ทว่าหลังจากนั้นเบอร์ของพี่เสือก็โทรมารัว ๆ ทั้งข้อความจนอยากจะปิดเครื่องหนี
ฉันถอนหายใจออกมาหนัก ๆ และพยายามดันตัวเองให้ลุกออกจากอกของพี่เสือ ทว่าเขายังกอดไว้แน่น“พี่เสือใจ๋อึดอัด”“ไม่ดุได้ไหม”“…”“น้องใจ๋อย่าดุพี่เสือเลยนะครับ”ถึงกับถอนหายใจพรืดใหญ่ ไม่รู้ว่าไปสรรหาคำพูดมาจากไหนนักหนา เมาแล้วปากหวานจนคนฟังอย่างฉันรู้สึกเลี่ยน“ถ้ายังพูดไม่รู้เรื่องใจ๋ก็จะดุ”“อื้อพี่ไม
พี่เสือ: เย็นนี้ไปกินข้าวกับพี่สักมื้อได้ไหมครับคนสวยฉัน: ไม่ว่างค่ะ ใจ๋มีนัดไปดื่มกับเพื่อนพี่เสือ: เดี๋ยวนี้ดื่มบ่อยนะเราฉัน: เวลาเปลี่ยนคนเราก็ต้องเปลี่ยนสิคะพี่เสือ: ถ้าอย่างนั้นพี่ไม่กวนแล้ว รักนะครับน้องใจ๋ฉันเบ้ปากมองบนทันทีเมื่อได้อ่านข้อความนั้น แต่แล้วก็ต้องเบิกตากว้างเพราะจู่ ๆ ก็มีเ
#วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก
ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้
“หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ
ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได
“เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว
คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ
สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั
“อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่
ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี