แชร์

บทที่ 0007

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-07 00:19:08

@ภายในห้องลองชุด

มันเป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ที่ไม่มีหน้าต่าง มีแค่โซฟาตัวเล็ก ตอนนี้หัวใจของฉันเต้นรัวราวกับถูกจับเขย่าแรง ๆ เมื่อเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรของพี่เสือ

“ถอดเสื้อผ้าออก”

“ถะ... ถอดทำไมคะ” เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้ขาของฉันก็รีบก้าวถอยหลังหนีอัตโนมัติทันที

“กลัวอะไรนัก?”

“ยะ... หยุด ตะ... ตรงนั้นก่อนค่ะ” ฉันบอกเสียงสั่น สายตาคมที่จ้องมองทำให้ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว

“คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอในห้องนี้หรือไง?”

“พะ... พี่เสือใจ๋บอกให้หยุด” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ พี่เสือก้าวขาเดินมาประชิดตัวฉันพร้อมก้มหน้าลงมากระซิบพูดเสียงเย็น “ห้องแคบ ๆ แบบนี้คงทำไม่สะดวก”

ฉันกำมือแน่นจนเปียกชุ่มเหงื่อ ทั้งกลัวและประหม่ากับการกระทำที่ไม่คุ้นเคยจากพี่ชายที่เคยสนิทอย่างพี่เสือ

“ลองชุดสิ ฉันจะช่วยเลือก”

“อะ... ออกไปข้างนอกสิคะ”

“จะเสียเวลาเดินเข้าออกเปลี่ยนชุดทำไม แค่ถอดเปลี่ยนตอนนี้ก็จบ ถ้าเจอชุดที่ถูกใจฉันจะบอกเอง”

“แต่พี่เสือก็ต้องลองชุดเหมือนกัน”

“อ่า! หรือจะถอดเสื้อผ้าลอง… ชุดพร้อมกันเลย?”

ฉันเม้มปากแน่น พอจะเดาออกว่าคนตรงหน้ากำลังสื่อเรื่องอะไร เพราะฉันไม่ได้ใสซื่อขนาดที่จะไม่รู้อะไรเลย

“สิ่งที่พี่เสือกำลังทำอยู่มันยิ่งฉุดให้เราถลำลึกมากกว่าเดิมนะคะ” ถึงจะกลัวจนตัวสั่นแต่ฉันก็ตัดสินใจพูดมันออกมา ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นฝ่ายที่รู้สึกแต่ตอนนี้เป็นพี่เสือต่างหากที่กำลังทำให้ระว่างเรามันถลำลึก

“ในเมื่อเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ก็ลงนรกไปพร้อมกันจะเป็นไรไป”

“… มะ… หมายความว่ายังไงคะ”

“เธอทำให้ฉันไม่มีความสุข เพราะฉะนั้นต้องรับผิดชอบสิ”

“…”

“พี่พูดถูกใช่ไหมครับน้องใจ๋”

ขนทั้งตัวมันลุกซู่กับคำที่เอ่ยเรียกของพี่เสือ ถึงแม้เมื่อก่อนเขาจะแทนตัวเองและเรียกชื่อฉันแบบนั้นบ่อย ๆ แต่ในตอนนี้มันไม่ชินแล้ว คำที่เคยถูกเรียกแล้วรู้สึกดีแต่ตอนนี้มันชวนให้รู้สึกกลัว

ฉันจ้องมองใบหน้าคมคายของคนตัวสูงพร้อมกัดริมฝีปากแน่น สายตาสาดส่องมองหาช่องทางที่จะพาตัวเองออกไปจากความอึดอัดนี้

แต่ทว่า!! เมื่อปรี่ตัวออกไปยังก้าวขาได้ไม่ถึงสามก้าวก็ถูกแขนแกร่งรั้งเอาไว้

“จะไปไหน”

“จะ... ใจ๋ไม่อยากลองชุดแล้ว อะ... เอาไว้วันอื่นนะคะ”

“อุตส่าห์รอตั้งนาน จะลองวันอื่นให้เสียเวลาทำไม”

“ใจ๋อยากกลับบ้าน มันดึกแล้ว”

“ไม่นานหรอก ลองชุดเสร็จ… ก็ได้กลับ”

“จะเอาแบบนี้ใช่ไหมคะ” ฉันทำใจกล้าถามออกไปข้างที่หัวใจมันเต้นรัว ๆ แทบคลั่ง

พี่เสือไม่ตอบอะไร เขาหันหลังให้ก่อนจะเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงโดยจดจ่อสายตามายังฉันที่ยืนตัวสั่นเทาอยู่

“ก็ได้ค่ะ ใจ๋ยอมพี่เสือทุกอย่างอยู่แล้ว”

“กล้าทำ?”

“ถ้าในนรกมีพี่เสือใจ๋ก็พร้อมจะลงไปด้วย”

“หึ!! ขอดูการกระทำของคนปากเก่งหน่อย”

ฉันหันมองชุดที่แขวนอยู่บนราว ก่อนจะเดินไปเลือกตัวที่ถูกใจ ชุดพวกนี้ถูกวัดขนาดตามไซส์แล้วขนาดจึงพอดีตัวฉัน

เมื่อเลือกชุดที่ถูกใจได้แล้วก็ทำการยกมือขึ้นมาค่อย ๆ ปลดเสื้อผ้าบนตัวออกโดยมีสายตาคมของพี่เสือจ้องมองทุกการกระทำ

“หยุด!!” ขณะที่เสื้อกำลังจะหยุดออกจากตัว จู่ ๆ เสียงทุ้มของคนที่นั่งอยู่ก็ตวาดบอก

“ทำไมคะ พี่เสือต้องการให้ใจ๋ทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”

“ถ้าเธอไม่หน้าเหมือนจ๋ายฉันคงไม่ห้าม”

เจ็บจัง มันเป็นคำเปรียบเทียบที่ทำเอาคนฟังอย่างฉันจุกอกหักจนพูดไม่ออก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0008

    พอมาถึงที่บ้านฉันก็รีบเข้าห้องนอนร้องไห้ขดตัวอยู่ในผ้าห่ม ที่ผ่านมาพี่เสือแทบไม่เอ่ยถึงจ๋ายเลย แต่วันนี้กลับพูดแบบนั้นออกมามันเหมือนสื่อความหมายว่าถึงฉันและจ๋ายจะหน้าเหมือนกันแต่มีคนเดียวที่พี่เสือรู้สึกด้วย ซึ่งมันไม่ใช่ฉันเจ็บปวดขนาดนี้แล้วไม่อยากคิดเลยว่าหากเราหมั้นกันต่อไปจะเป็นยังไง… แต่ฉันยั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0009

    บรรยายกาศถูกความเงียบปกคลุม แม้แต่พี่โซ่ที่เป็นเพื่อนกับพี่เสือก็ไม่กล้าพูดอะไร ฉันและพี่เสือต่างจ้องหน้ากันอย่างไม่ลดละ จนกระทั่งพี่ฉลามและเพื่อนคนอื่น ๆ เดินเข้ามา“ใจ๋ทำไมมาที่นี่” พี่ฉลามถามฉันพร้อมขมวดคิ้วแปลกใจ“พี่เสือจะไปส่งที่บ้านค่ะ”“โดนบังคับไม่ได้เต็มใจ” คนที่ถูกเอ่ยชื่อรับแก้ตัว“ไอ้เส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0010

    คุณแม่ของพี่เสือดูเหมือนจะไม่พอใจคำพูดของลูกชายมาก ๆ ท่านรีบเอ่ยขัดขึ้นทันที“จะให้จ๋ายหมั้นแทนน้องได้ยังไงเสือ”“หน้าเหมือนกันคงไม่มีใครรู้หรอกครับ”“แล้วเสือคิดว่าทางฝั่งน้องจะยอมหรือไง”พี่เสือไหวไหล่ เขาไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดของตัวเองมากนัก แต่มันสร้างความเจ็บปวดให้คนที่ได้ฟังจริง ๆ“อย่าดึงจ๋ายม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0011

    ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในรถของพี่เสือที่กำลังขับมุ่งตรงไปยังคอนโด อาจเป็นคนที่โง่มาก ๆ ถึงได้เลือกแบบนี้ภายในรถไร้เสียงจากบทสนทนามีเพียงเสียงหัวใจของฉันที่เต้นแรงขณะกำลังนั่งเกร็ง มือที่กำแน่นเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงรถหรูก็ขับมาจอดที่คอนโด เจ้าของรถเปิดประตูลงโดยไม่สนใจฉันที่นั่งม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0012

    พอพี่เสือเดินหายเข้าไปในห้องนอนฉันก็รีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยก็นั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟา สมองมันเอาแต่คิดและรู้สึกอับอายกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป“ทำไมยังไม่กลับ?” พี่เสือเดินออกมาจากห้องพร้อมถามราวกับอยากไล่ให้ฉันออกไปไกล ๆ“มะ... ไม่มีรถกลับค่ะ”“ให้ไอ้ไทเกอร์มาร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0013

    “เจ้าชู้สุด ๆ”หนุ่มแพทย์เจ้าชู้ไม่เบาเลย แต่พี่ยูไม่ได้เข้าหาแบบน่ากลัว ทำให้ฉันรู้สึกสนิทด้วยในฐานะพี่ชายถึงได้เชิญไปงานหมั้น “ตั้งใจเรียนนะคนสวยพี่ไปแล้ว พรุ่งนี้จะซื้อน้ำมาจีบ”“ขนาดบอกว่าจะหมั้นแล้วยังจีบใจ๋อีกเหรอ”“ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก”ฉันยิ้มให้กับคำพูดของพี่ยูก่อนจะหันมามองเพื่อนที่นั่งรอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0014

    ไม่ใช่แค่ฉันแต่จ๋ายเองก็อึ้งในคำตอบของพี่เสือไม่ต่างกัน คงมีแค่คนตรงหน้าที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของตัวเอง“กลับกันเถอะใจ๋”จ๋ายดึงมือฉันให้ออกมาจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัด เมื่อมาถึงที่บ้านก็ถูกจี้ถามทันที“พี่เสือเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอใจ๋”“อะ… อื้อ”“จ๋ายรู้ว่าใจ๋ชอบพี่เสือ แต่…” ฉันรู้ว่าแฝดน้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0015

    มึงจะเค้นเอาคำตอบแบบไหนจากกู” ผมถามไอ้โซ่เพราะเหมือนมันอยากให้คิดอีกแบบทั้งที่ผมมั่นใจและเชื่อแบบนั้นมาตลอด“กูแค่ถามเพราะสงสัย”“กูมั่นใจไปแล้ว”“ขอถามอีกข้อ”“อะไร?”“ถ้าเด็กคนนั้นเป็นใจ๋ มึงจะชอบน้องไหม”ผมเงียบแล้วคิดตามสิ่งที่เพื่อนถาม จริง ๆ ผมไม่ได้อะไรกับใจ๋มากนักถึงจะรู้ว่าเธอคิดยังไงแต่ก็ม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07

บทล่าสุด

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0120

    #วันต่อมา อยากหยิกพี่เสือแรงๆ สักทีที่ทำเมื่อคืนตั้งหลายรอบ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บเสื้อผ้าเพราะวันนี้จะไปเที่ยว ระหว่างทางฉันเอาแต่หลับเพราะเพลียจากิจกรรมรักเมื่อคืน เราเลือกมาเที่ยวเชียงใหม่เพราะเข้าหน้าหนาวแล้วก็เลยเลือกที่จะขึ้นดอย เลขาของพี่เสือเป็นคนจองที่พักให้ถือว่าเลือกได้ดีเลยเพราะมันสวยมาก

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0119

    ผู้ใหญ่ทางฝั่งพี่เสือและฉันคุยกันแล้วเรื่องหมั้น บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข เสียงหัวเราะ แต่ๆ ฉันน่ะ อยากแต่งมากกว่านี่สิ คุยกันเรียบร้อยแล้วพี่เสือก็ขออนุญาตพาฉันไปนอนที่คอนโด “เป็นอะไรใครทำให้คนสวยของพี่ไม่พอใจ” พี่เสือถาม “ไม่มีอะไรค่ะใจ๋แค่นอยไปเองพี่เสืออย่าสนใจเลย” “ไม่ให้สนใจได้

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0118

    “หงุดหงิดๆๆๅ” “คนดีอย่าหงุดหงิดเลย พี่รักหนูมากๆ” ต่อให้จะโกรธแค่ไหนแค่พี่เสือทำหน้าอ้อนแบบนี้ พูดจาหวานๆ ฉันก็อ่อนหยวบยาบในหัวใจแล้ว “ยังมีอีกไหมคะคู่ค้าที่พยายามอ่อยแบบยัยจินอะไรนั่น ทำไมต้องหล่อขนาดนี้ด้วย ใจ๋หวง” “ไม่มีครับ” “พูดจริงๆ นะ” “ครับคนสวย” “อื้อ ขอโทษที่ใจ๋หงุดหงิดนะ ไม่ได้อ

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0117

    ผ่านไปร่วมเดือนกับเหตุการณ์ที่ฉันเอ่ยปากขอพี่เสือหมั้นในวันครบรอบสี่เดือนของเรา จนมาถึงตอนนี้เจ้าตัวก็ยังแซวไม่หยุด ทุกครั้งที่พูดถึงแทบอยากจะมุดแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอด พี่เสือบอกว่าเขาจะเป็นคนมาคุยเรื่องหมั้นกับทางครอบครัวของฉันด้วยตัวเอง แต่เพราะงานยุ่งมากๆ ก็เลยยังไม่มีเวลามาคุย แต่ฉันก็ไม่ได

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0116

    “เดี๋ยวพี่โทรถามมันให้ว่าทะเลาะอะไรกัน” ฉันพยักหน้าจากนั้นพี่เสือก็กดโทรศัพท์โทรไปหาไทเกอร์ แต่ดูเหมือนทางนั้นจะไม่ยอมรับสาย “ถ้าไม่รับสายก็เลิกโทรได้แล้วค่ะ” “อืม ถ้าอย่างนั้นเรามาต่อกันไหม พี่ยังไม่ได้ทำโทษใจ๋เลยนะ” “เอาไว้วันหลังนะคะ คืนนี้จะนอนกับจ๋าย” “ได้ยังไง พี่ไม่ยอมนะใจ๋” แค่บอกว

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0115

    คอนโด คนอายุมากกว่าไม่พูดไม่จาแต่ก็น่ารักนะพอมาถึงรีบไปเอาน้ำอุ่นมาให้ดื่ม ถึงจะโกรธแต่ก็ยังดูแล เฮ้อ รักมากจัง ไม่คิดว่าตัวเองจะสมหวังกับคนที่ชอบ เหตุการณ์ตอนนั้นคิดว่าเราสองคนจะแยกย้ายกันไปจริงๆ แล้วซะอีก “เหนื่อยไหมคะ นั่งเครื่องกลับมาคงจะปวดหลังแย่” “พี่นั่งเฟริสคลาส” “อื้อ” ไม่เห็นต้อ

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0114

    สามเดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่เสือดำเนินไปเรื่อยๆ ครั้งนี้มันดีมากๆ ไม่มีอุปสรรคอะไร ครอบครัวของเราทั้งคู่รับรู้ว่ากำลังคบหากันเป็นแฟน คุณแม่ของพี่เสือพูดแทบทุกครั้งที่ไปกินข้าวด้วยว่า ‘อยากหมั้นกันไว้ก่อนไหมลูก’ ถึงแม้จะบอกไปแล้วว่าขอคบกันเรื่อยๆ ดีกว่า แต่ก็พูดตลอดเลยจริงๆ “ใจ๋แต่งตั

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0113

    “อ๊า~ อ๊าง~” เสื้อที่คาบเอาไว้หล่นออกจากปากเพราะฉันครางออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว “ใส่เข้าไป พี่ปวดไม่ไหวแล้วใจ๋” “คาบเอาไว้ดีๆ อย่าให้มันหล่นจากปากสิคนสวย” พี่เสือเอานิ้วออกไปพร้อมคำสั่งแล้วจับชายเสื้อยกขึ้นมาให้คาบไว้อย่างเดิม มือหนาจับแก่นกายของตัวเองตั้งมาจ่อกับร่องแคบที่ตอนนี้เปียกแฉะได้ที่

  • เสือร้ายพ่ายเมีย    บทที่ 0112

    ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นสีเมื่อได้ฟังคำขอที่พี่เสือพูดออกมาชัดๆ เต็มสองหู หัวใจดวงน้อยเต้นรัวๆ ก้มหลบอย่างเขินอาย ถึงแม้จะเสนอใช้ปากให้ก็ไม่คิดว่าอีกคนจะต้องการให้สอดใส่ “ใจ๋ พี่ปวดมากเลย” “อื้อรู้แล้วค่ะ” “จะทำให้หรือเปล่า หนูจะขึ้นให้พี่ไหมครับ” “พี่เสือใจ๋เขินนะ” ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ในตอนนี้เสี

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status