เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0327
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0328
"พระสนม จะเริ่มแล้วเพคะ!" จิ่นซินที่ไม่ได้ให้ความสนใจกับคนเหล่านี้ จู่ๆ ก็พูดขึ้นหันหน้ากลับเห็นองค์หญิงหย่งอันกําลังซุกตัวอยู่ในอ้อมอกของแม่นางฉยงหัวไม่ยอมลงมา ยิ้มพลางพูดว่า “วันนี้องค์หญิงติดแม่นางฉยงหัวเป็นพิเศษเลยนะ”ฉยงหัวก็แค่ยิ้ม และไม่รู้ว่าทําไม[นี่คือพี่ฉยงหัวของข้า พี่ฉยงหัวต้องมาหาข้าแน่ แต่ดูท่าทางพี่ฉยงหัวแล้ว เกรงว่าคงสูญเสียพลังวิญญาณไปเหมือนกันแน่][โชคดีที่ท่านตาช่วยพี่ฉยงหัวไว้ คงเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ เลย]ซ่งชิงเหยียนมองแค่ฉยงหัวกับลู่ซิงหว่านสองคนตรงหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความปลื้มใจในเวลานี้ที่ชั้นล่าง หรงเหวินเมี่ยวสองพี่น้องได้พบกับพี่น้องตระกูลเหอแล้ว จึงรีบก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว “อวี่เหยา เจ้ามาแล้ว”เหออวี่เหยาค้อมกายให้สองพี่น้องตระกูลหรงอย่างมีมารยาท “คุณชายหรง น้องหญิงหรง”เหออวิ๋นเหยากลับทนเห็นพี่สาวของตนเป็นเช่นนี้ไม่ได้ ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทำให้นางรู้สุหผิดบ้าง “วันนี้พี่หญิงแต่งตัวเต็มยศ ก็เพื่อยั่วยวนพี่ชายตระกูลหรงไม่ใช่หรือ? ตอนนี้เห็นแล้วยังจะอายอะไรอีกล่ะ?”เหออวี่เหยาได้ยินดังนั้นก็หน้าแดงทันที เอื้อมมือไปดึงเหออวิ๋นเหยาไว้ “น้องหญิงอย่าพ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0329
“ข้าไม่ไปแล้ว” ซ่งจั๋วเป็นชายแท้คนหนึ่ง ย่อมไม่เข้าใจความหมายในคําพูดของซ่งชิงเหยียน และไม่อยากเข้าไปพัวพันกับข้อพิพาทที่ชั้นล่าง “ล้วนเป็นกลลวงของผู้หญิง เราผู้ชายสองคนจะไปทําอะไรกันได้”ซ่งชิงเหยียนอดไม่ได้ที่จะกุมหน้าผาก[ท่านแม่ ข้าว่าหลานชายของท่าน ก็นะ... ][ฮูหยินแต่ละคนต่างแย่งกันส่งลูกสาวของตัวเองให้เขาเป็นภรรยา แต่ตัวเขาเองสิ เกรงว่าคงจะไม่รู้อะไรเลย!][ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนไหนจะถูกเขาทําร้ายในอนาคต]ซ่งชิงเหยียนถอนหายใจ สุดท้ายก็ต้องสอนด้วยตัวเอง จึงโบกมือเป็นสัญญาณให้ซ่งจั๋วมาตรงหน้า พูดข้างหูเขาว่า “เหออวี่เหยาเป็นญาติผู้น้องแท้ๆ ของเผยซื่อจื่อ ตอนนี้นางคงเป็นห่วงมาก เจ้าลงไปเป็นเพื่อนนางหน่อย”“อา~” ซ่งจั๋วได้ยินก็ร้องอ๊ะออกมาคําหนึ่ง ลากเสียงให้ยาวขึ้น ถึงรู้ตัวว่าตนเองดูเหตุการณ์ไม่เป็นจริงๆ ได้แต่เกาหัวไปมา “หลานดันลืมไปเลยขอรับ”พูดจบก็หันไปดึงเผยชูเหยียนให้เดินออกไปข้างนอก[ท่านแม่ ท่านแม่ ข้าไปด้วย ท่านแม่ ท่านแม่]การดูเรื่องสนุกแบบนี้จะขาดลู่ซิงหว่านไปได้อย่างไร!“เดี๋ยวก่อน!” ซ่งชิงเหยียนรีบตะโกนเรียกซ่งจั๋ว “พาหวานหว่านไปด้วยเถอะ!”มองคนรอบข้างอ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0330
หลินอินเห็นซ่งจั๋วที่เพิ่งพบในวันนี้ จึงปล่อยมือเหออวิ๋นเหยาทันที เดินไปทักทายอย่างเรียบร้อย “คุณชายซ่งเจ้าคะ”เหออวิ๋นเหยาที่จู่ๆ ก็ถูกหลินอินสะบัดมือออกก็นิ่งงันอยู่กับที่ทันที พอรู้ตัวอีกทีก็เอื้อมมือไปดึงชายเสื้อของหลินอินหลินอินกลับดึงมือของนางออกอย่างเงียบๆ และไม่สนใจซ่งจั๋วกลับจํารูปลักษณ์ของหลินหยินไม่ได้ “แม่นางเรียกข้าหรือ? แม่นางคือ?”หลินอินก็ไม่โกรธ แค่ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง “คุณชายซ่งคงลืมไปแล้ว วันนี้ตอนกลางวันข้ายังตามท่านแม่ไปที่จวนติ้งกั๋วโหว เคยพบกับคุณชายครั้งหนึ่ง”ซ่งจั๋วขมวดคิ้ว คิดไปคิดมา จําไม่ได้จริงๆ จําได้แค่ว่าอาสะใภ้รองเคยพาหลานสาวของนางมา แต่ก็ไม่ได้มากับแม่ของนางเมื่อเห็นซ่งจั๋วกลัวจะจําตัวเองไม่ได้ ในใจของหลินอินก็โกรธเล็กน้อย แต่ใบหน้ากลับไม่แสดงออก “ข้าเป็นลูกสาวของรองเสนาบดีกรมขุนนาง หลินอินเจ้าค่ะ”ซ่งจั๋วเกาศีรษะ “ที่แท้เป็นแม่นางหลินนี่เอง”ใบหน้าของหลินอินจึงเผยรอยยิ้มออกมา “เป็นข้านี่เอง”หรงเหวินเมี่ยวกลับเป็นคนที่ดูเรื่องสนุกไม่ถือสา จึงหัวเราะหยัน “คุณชายซ่งผู้นี้คงจําแม่นางหลินไม่ได้แล้วกระมัง”ซ่งจั๋วแค่ยิ้มและไม่ตอบหลินอ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0331
เหออวิ๋นเหย่าประจบเอาใจพี่หญิงคนนี้มาตลอด จึงขยับเข้าไปใกล้นาง “พี่หญิงอย่าใจร้อน คิดว่าเจ้าชายซ่งคนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจเลย ผู้หญิงที่อยู่ข้างนางยังอุ้มเด็กทารกอยู่ ไม่แน่ว่าอาจเป็นญาติในครอบครัวเท่านั้น”เมื่อได้ยินเหออวิ๋นเหยาพูดแบบนี้ สีหน้าของหลินอินก็ดีขึ้นมากเหออวิ๋นเหยาเห็นดังนั้นก็รีบตีตอนที่ยังร้อนอยู่ "พี่หญิงอย่าตื่นตระหนก ข้าจะลองแทนพี่หญิงของข้าเอง"และหรงเหวินเมี่ยวที่อยู่ข้างๆ ทั้งสองก็ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองอย่างถี่ถ้วนและหัวเราะเยาะออกมาหลินอินหันขวับไปมองนาง “เจ้าหัวเราะอะไร?”“แน่นอนว่าต้องหัวเราะที่บางคนไม่เจียมตัว!” หรงเหวินเมี่ยวยักไหล่ มองหลินอินอย่างท้าทาย“เจ้า...” เนื่องจากซ่งจัวอยู่ด้วย หลินอินจึงไม่กล้าแม้แต่จะยื่นมือชี้ไปที่หรงเหวินเมี่ยว ได้แต่จ้องมองนางอย่างดุร้ายลู่ซิงหว่านที่อยู่ในอ้อมกอดของฉยงหัวอย่างว่านอนสอนง่ายมาตลอดก็ตื่นเต้นตามไปด้วย[ทะเลาะกันหน่อย ให้ข้าดูหน่อยว่านางเอกฉีกกระชากตัวร้ายยังไง][ก็ให้เหออวี่เหยาคนนั้นตั้งใจเรียนด้วย ข้าจําได้ว่าหรงเหวินเมี่ยวดูเหมือนจะอายุน้อยกว่าเหออวี่เหยา ยังสู้สาวน้อยคนหนึ่งไม่ได้เลย!]เนื่องจากเสี
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0332
[เผยฉู่เยี่ยนคนนี้เป็นคนละเอียดขนาดนี้เลยเหรอ?][ดูไม่ออกเลยว่าเขาอายุเท่าไหร่ ดูเหมือนเก้าขวบแล้ว?][แค่เก้าขวบก็คิดแบบนี้แล้ว ไม่เลว ไม่เลว ข้ามีชีวิตอยู่ถึงสามร้อยปีแล้วก็ไม่มีความคิดแบบนี้]เมื่อเห็นเผยฉู่เยี่ยนเอ่ยปาก หรงเหวินเมี่ยวจึงเดินไปข้างๆ หานซีเยว่ กระซิบข้างหูนางว่า “พี่หญิงเยว่แค่ยิงธนูก็พอ คําพูดของเผยซื่อจื่อไม่แน่ว่าจะเป็นคําพูดของพระสนมหวงกุ้ยเฟย คิดเสียว่าเล่นๆ ก็พอแล้ว”หานซีเยว่มองไปยังทิศทางของเผยฉู่เยี่ยนวันนี้เผยฉู่เยี่ยนสวมเสื้อคลุมสีน้ำเงินอมเขียว คาดเข็มขัดหยกขาวสีดําที่เอวของเขา แม้ว่าเขาจะอายุแค่เก้าขวบ แต่เนื่องจากความสูงของเขา เขาจึงไม่ได้เตี้ยกว่าซ่งจั๋วที่อยู่ข้างๆ มากนัก ร่างกายที่เรียวยาวของเขาตั้งตรงและทั้งตัวของเขาแสดงให้เห็นถึงความสูงส่งโดยกําเนิดลู่ซิงหว่านก็จ้องมองเผยฉู่เยี่ยนเช่นกัน อย่างไรก็ตามวันนี้นางสวมหมวกคลุมหน้าจึงไม่มีใครสังเกตเห็นนาง[ใส่หมวกคลุมดีกว่า อยากดูตรงไหนก็ไปดู อยากดูอะไรก็ดูไป][ต้องบอกว่าเผยฉู่เยี่ยนคนนี้หน้าตาไม่เลวจริงๆ อายุแค่เก้าขวบก็สะดุดตาขนาดนี้ วันหลังต้องเป็นปีศาจแน่ๆ เลย และไม่รู้ว่าทําไมวันนี้ เห็นเขามั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0333
พูดจบก็เดินไปข้างหน้าและยื่นมือออกมา “เถ้าแก่ เอาปิ่นทองนั้นให้ข้าซะ”เถ้าแก่ผู้นั้นกลับลังเลใจ “แม่นางท่านนี้ นี่...กฎของหอชมจันทร์นี้ ต้องใช้ลูกธนูของเราถึงจะได้ แม่นาง...”เถ้าแก่เห็นสตรีผู้นี้แต่งตัวไม่ธรรมดาย่อมไม่กล้าขัดใจ จึงไม่พูดจนจนมุม“เถ้าแก่อย่างเจ้าอย่าไม่รู้จักดีชั่ว” สาวใช้ที่เดินตามหลังสตรีนางนี้เอ่ยปาก “องค์หญิงของพวกเราชอบของของเจ้า นั่นถือเป็นวาสนาของเจ้าแล้ว”เผยฉู่เยี่ยนจึงหันไปมอง ที่แท้ก็เป็นองค์หญิงสาม เขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและป้องมือคารวะ “ถวายบังคมองค์หญิงสาม”องค์หญิงสามรีบประคองเขาไว้ แล้วหันไปมองคนอื่นๆ “พวกเจ้าไม่ต้องทําความเคารพ”พูดจบก็ยกนิ้วชี้ขึ้นวางที่ริมฝีปาก ส่งสัญญาณให้ทุกคนอย่าส่งเสียง “ข้าก็แอบออกมาเล่นเอง ขอทุกท่านอย่าส่งเสียง”[นึกไม่ถึงว่าองค์หญิงสามจะมีนิสัยเช่นนี้ หากข้าจําไม่ผิด แม่ของนางคือสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินใช่ไหม?][นึกไม่ถึงว่าคนที่มีความคิดลึกซึ้งอย่างสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินจะให้กําเนิดลูกสาวที่ขี้เล่นเช่นนี้ ดูเหมือนว่าสุภาษิตที่ว่ามังกรให้กําเนิดมังกร หงส์ให้กําเนิดหงส์ ก็ไม่ได้ถูกต้องทั้งหมดนะ!][หรือว่าองค์หญิงสามคนนี้อาจจะ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0334
บอกว่าองค์หญิงสามมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับองค์ชายสาม ทางด้านองค์หญิงสามถึงขั้นมีสายตาสอดแทรกอยู่ในตําหนักชิงอวิ๋นดูเหมือนว่าองค์หญิงสามคนนี้จะผลักการตายของสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินทั้งหมดมาที่ตัวเองต้องการร่วมมือกับองค์ชายสามเพื่อแก้แค้นตัวเองเมื่อคิดถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะวางถ้วยชาในมือลงบนโต๊ะอย่างแรงทําไมคนเหล่านี้ถึงไร้เหตุผลเช่นนี้?เห็นได้ชัดว่าพระสนมเต๋อเฟยเกือบจะทําให้ตนและลูกสาวเสียชีวิต ทําไมตอนนี้นางถึงได้รับผลกรรมของตัวเองแต่กลับกลายเป็นความผิดของนาง?สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินก็เหมือนกัน ไม่ใช่เพราะนางวางแผนร้ายกับสนมซูผินเพื่ออํานาจและลาภยศ จึงทําให้ฝ่าบาทโกรธหรือ? ทําไมดูเหมือนคนที่ผิดคือตัวเอง!พวกคนที่ไม่มีเหตุผล!จิ่นซินและจิ่นอวี้ตกใจกับการกระทําของซ่งชิงเหยียน หันกลับไปมองพร้อมกัน กลับเห็นพระสนมของตัวเองกําลังขมวดคิ้ว เหมือนกําลังคิดอะไรอยู่“พระสนม?” จิ่นอวี้ถามหยั่งเชิงซ่งชิงเหยียนกลับไม่ได้ยินผ่านไปอีกครู่หนึ่ง ซ่งชิงเหยียนจึงเงยหน้าขึ้น “จิ่นอวี้ เจ้าไปบอกจู๋อิ่ง หาตัวสายลับในวังของเราออกมาให้หมด”“ได้ บ่าวจะไปเดี๋ยวนี้” จิ่นอวี้ได้ยินพระสนมพูดเช่น
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0335
“แม้ว่าท่านพ่อและพี่ชายของข้าเก่งในการขี่ม้ายิงธนู แต่ยังไงข้าก็เป็นผู้หญิง จะแย่กว่าท่านพ่อและพี่ชายก็เป็นเรื่องปกติ” เมื่อหานซีเยว่หันไปมองหานซี “แม่ทัพหญิงของแคว้นต้าฉู่ที่สามารถออกรบได้ ก็มีเพียงพระสนมหวงกุ้ยเฟยคนเดียวเท่านั้น”“หากแม่นางหลินกับคุณหนูรองเหอรู้สึกว่าตนเองมีวรยุทธ์ล้ำเลิศ ก็สามารถเลียนแบบพระสนมหวงกุ้ยเฟยพระสนมได้ คิดว่าพระสนมคงตบรางวัลให้ทั้งสองท่านด้วย”เมื่อหานซีเยว่พูดจบ ก็ยืนอยู่ตรงหน้าทุกคนอย่างมั่นคง ยังคงรักษารอยยิ้มเมื่อครู่ไว้ แต่ท่าทางกลับไม่อ่อนแอ“เจ้า...” เหออวิ๋นเหยาถูกนางตอกกลับจนพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ขดตัวอยู่ข้างหลังหลินอินหลินอินแอบด่าในใจว่า สวะที่ไร้ประโยชน์แต่ใบหน้ากลับพยายามรักษารอยยิ้มที่เหมาะสมไว้ “น้องหญิงหานอย่าเข้าใจผิดนะ น้องหญิงอวิ๋นเหยายังเป็นเด็กอยู่ อย่าถือสานางเลย ข้าขี่ม้ายิงธนูไม่เก่ง จะเทียบกับน้องหญิงหานได้อย่างไร”นางก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งและแสร้งทําเป็นกอดแขนของหานซีเยว่อย่างสนิทสนมหานซีเยว่กลับดึงแขนออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคํา[พี่หญิงตระกูลหานสุดยอดมาก! ที่แท้นางมีนิสัยเช่นนี้ เดิมทีคิดว่าเป็นคนอ่อนแอ คิดไม่ถึงว่าจะไ
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0580
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0579
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0578
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0577
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0576
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0575
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0574
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0573
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0572
