Share

บทที่ 0181

Author: อันอี่หราน
last update Last Updated: 2024-08-05 18:00:00
และในขณะนั้น พระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็กล่าวอย่างอ่อนแอจากเตียงว่า “ขอบคุณหมอหลวงจ้าวเป็นอย่างมาก”

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเคยช่วยแก้ไขปัญหาให้หมอหลวงจ้าวอยู่หลายครั้ง หมอหลวงจ้าวจึงรู้สึกขอบคุณซาบซึ้งนางเป็นอย่างมาก

อวิ๋นผิงที่อยู่ด้านหลังได้ยินหมอหลวงจ้าวพูดเช่นนั้น และได้ยินเสียงอันอ่อนแอของพระสนมเฉินกุ้ยเฟยจึงรู้ว่า จิ่นอวี้ไม่ได้โกหก รีบพูดขึ้นว่า “ในเมื่อพระสนมเฉินกุ้ยเฟยไม่สบาย ก็ขอให้พักผ่อนมาก ๆ บ่าวจะกลับไปยังตำหนักหนิงเหอเพื่อรายงานตัวก่อนนะเพคะ”

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยยิ้มและตอบว่า “เจ้ากลับไปบอกฮ่องเต้และพระสนมหนิงเฟยว่า บัดนี้ร่างกายของข้าไม่สามารถไปแสดงความยินดีได้ ให้พระสนมหนิงเฟยพักผ่อนและดูแลครรภ์ให้ดี”

หลังจากอวิ๋นผิงขอบคุณแล้ว ก็รีบวิ่งไปยังตำหนักหนิงเหอ

เมื่ออวิ๋นผิงกลับถึงตำหนักหนิงเหอเห็นฮ่องเต้กำลังพูดคุยกับพระสนมของตนอยู่ จึงกลืนคำที่จะพูดลงไปและไม่ได้พูดอะไรอีก

ฮ่องเต้ต้าฉู่ที่อยู่ข้างๆ เพิ่งสังเกตเห็นนางและถามว่า “นี่คือสาวใช้คนสนิทของเจ้าใช่หรือไม่? เมื่อครู่ทำไมถึงไม่เห็นเจ้า?”

อวิ๋นผิงรีบคุกเข่าลงด้วยความรู้สึกผิดและกล่าวว่า “ บ่าวคิดว่าบัดนี้พระสนมกำลังตั้งครรภ์ จึงต้องระมัด
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0182

    เมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่มาถึงตำหนักชิงอวิ๋น หมอหลวงจ้าวก็เพิ่งจับชีพจรพระสนมเฉินกุ้ยเฟยเสร็จและกำลังอธิบายอาการป่วยให้พระสนมเฉินกุ้ยเฟยฟังกลับเห็นฮ่องเต้ต้าฉู่เดินเข้าห้องไปอย่างรีบร้อนหมอหลวงจ้าวรีบลุกขึ้นยืนแล้วทำความเคารพ และหลีกทางให้ฮ่องเต้ต้าฉู่พระสนมเฉินกุ้ยเฟยรีบหันศีรษะไปทางด้านในและกล่าวอย่างอ่อนแรงว่า “ฮ่องเต้ควรอยู่ห่างจากข้า จะได้ไม่ติดโรคจากข้าไป”ฮ่องเต้ต้าฉู่เห็นพระสนมเฉินกุ้ยเฟยใบหน้าซีดเซียว แต่แก้มแดงเพราะพิษไข้ ยิ่งรู้สึกเวทนา จึงจับมือนางและถามด้วยความห่วงใยว่า “เป็นอย่างไรบ้าง?”แต่สายตากลับมองไปที่หมอหลวงจ้าวหมอหลวงจ้าวจึงรีบคำนับและตอบว่า “กราบทูลฮ่องเต้ ก่อนหน้านี้หมอหลวงหลินได้ตรวจอาการของพระสนมเฉินกุ้ยเฟยและสั่งยาให้แล้ว อาการป่วยของพระสนมมาอย่างกะทันหัน แต่ไม่ได้ร้ายแรง คาดว่าเป็นเพียงเพราะความหนาวเย็นเข้าแทรก พระสนมเพียงต้องทานยาสองสามวันก็จะหายดี”ฮ่องเต้ต้าฉู่พยักหน้าอย่างโล่งใจ จากนั้นหันไปมองพระสนมเฉินกุ้ยเฟยที่นอนอยู่บนเตียงและกล่าวว่า “เจ้าพักผ่อนรักษาตัวให้สบายใจ เรื่องในวังให้พระสนมหลานเฟยและพระสนมหนิงเฟยดูแลเอง”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยพยักหน้า ใช้ม

    Last Updated : 2024-08-05
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0183

    “ฮ่องเต้ทรงพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว แท้จริงแล้วไม่ควรให้พระสนมหนิงเฟยทำงานหนักเกินไป” พระสนมเฉินกุ้ยเฟยยิ้มเล็กน้อย แต่กลับดูอ่อนแอลง “เพียงแต่ฮ่องเต้ต้องถามท่านพี่หลานก่อน ข้าเห็นว่าพักนี้ท่านพี่หลานดูเหมือนจะว่างอยู่”ฮ่องเต้ต้าฉู่เห็นนางเป็นเช่นนั้นก็ยิ่งรู้สึกเวทนา เขาจึงลุกขึ้นยืนและห่มผ้าให้นาง “เจ้าพักผ่อนให้ดี เรื่องนี้ข้าจะจัดการเอง”จากนั้นก็ฝากฝังจิ่นซินและจิ่นอวี้ไม่กี่คำก่อนจะออกจากตำหนักชิงอวิ๋นจิ่นซินรีบปิดประตูห้องทันที พระสนมเฉินกุ้ยเฟยถามอย่างเร่งรีบว่า “ฮ่องเต้เสด็จไปแล้วหรือ?”จิ่นอวี้รีบส่งสัญญาณให้พระสนมเฉินกุ้ยเฟย “พระสนมเพคะ เบาเสียงหน่อย ระวังคนแอบฟังอยู่ นี่เป็นเรื่อง...”คำว่า “ความผิดฐานหลอกลวงฮ่องเต้” นางกลับไม่เอ่ยออกมาพระสนมเฉินกุ้ยเฟยเงียบลงทันทีและยกผ้าห่มขึ้น “ต้องบอกเลยว่า การเป็นนักแสดงนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเสียจริง วันหลังถ้าข้าไปดูการแสดงอีก จะต้องให้รางวัลเป็นเงินทองมากขึ้นแน่นอน”เมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่ออกจากตำหนักชิงอวิ๋น สีหน้าก็เย็นชาลงทันที “เมิ่งฉวนเต๋อ สาวใช้ข้างกายของพระสนมหนิงเฟยชื่ออะไร?”“กราบทูลฮ่องเต้ นางชื่ออวิ๋นผิง” เมิ่งฉวนเต๋อ

    Last Updated : 2024-08-06
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0184

    เมื่อหมอหลวงจ้าวและหมอหลวงหลินออกจากตำหนักชิงอวิ๋น จิ่นอวี้ก็เดินเข้ามาจากข้างนอกด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักจิ่นซินอดไม่ได้ที่จะหยอกล้อว่า “จิ่นอวี้นี่เป็นอะไรไปหรือ ออกไปแต่เช้ากลับมาถึงได้สภาพมอมแมมเช่นนี้”จิ่นอวี้กลับยิ้มอย่างฝืนใจและพูดว่า “พระสนม เกิดเรื่องแล้ว”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเพิ่งสังเกตเห็นความผิดปกติของจิ่นอวี้ ในขณะนั้นเองลู่ซิงหว่านก็ตื่นขึ้นมาพอดี นางพลิกตัวลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่จิ่นอวี้ด้วยสายตาที่คมกริบจิ่นอวี้ดูเหม่อลอยเล็กน้อย “เมื่อคืนนี้หลังจากที่ฮ่องเต้เสด็จออกจากตำหนักชิงอวิ๋นแล้ว มหาขันทีเมิ่งก็ได้รับคำสั่งให้ไปตำหนักหนิงเหอ เช้านี้มีข่าวมาว่า เมื่อคืนอวิ๋นผิงถูกโบยจนตายแล้ว”“อะไรนะ!” จิ่นซินอุทานออกมาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ได้ยินมาว่าเป็นเพราะนางแอบอ้างพระราชโองการของฮ่องเต้ ให้พระสนมของเราไปที่ตำหนักหนิงเหอ ถึงได้เป็นเช่นนี้...” จิ่นอวี้พูดไปก็รู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาจากปลายเท้า “ฮ่องเต้ยังตรัสอีกว่า ในวังนี้ ไม่มีใครสามารถสั่นคลอนตำแหน่งของพระสนมเฉินกุ้ยเฟยได้”“ข้าควรจะดีใจ แต่ทว่า...”พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเห็นท่าทางเช่นนั้นจึงจับมือของจิ่นอวี้แ

    Last Updated : 2024-08-06
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0185

    ดวงตาของพระสนมหนิงเฟยนั้นงดงามมาก แต่ตอนนี้กลับปรากฏเผยความเย็นชาออกมา "เจ้าพูดต่อไป"ตอนนี้ชุนหลานถึงได้ยืดตัวตรงขึ้น "พระสนมเพคะ เนื่องจากบัดนี้เรื่องที่อวิ๋นผิงส่งพระราชโองการปลอม ฝ่าบาทจะต้องโมโหท่านเป็นแน่ บ่าวคิดว่า พระสนมน่าจะเดินไปที่ห้องทรงอักษรดีกว่า หากไม่พบฝ่าบาท ก็ถือว่าเป็นการแสดงพระประสงค์ของท่านต่อฝ่าบาทด้วย"พระสนมหนิงเฟยได้ยินดังนั้น กลับนิ่งเงียบเป็นเวลานานไม่นานก็พาชุนหลานไปที่ห้องทรงอักษรชุนหลานอยู่ด้านหลังพระสนมหนิงเฟยอดที่จะยกมุมปากขึ้นไม่ได้ โชคดีวันนี้ที่ตนเองฉลาด ออกตัวต่อหน้าพระสนมหนิงเฟยได้ทันเวลา วันหลังตนเองจะต้องมีตำแหน่งที่ควรจะเป็นในตำหนักหนิงเหออย่างแน่นอนตอนที่พระสนมหลานเฟยออกมาจากห้องทรงอักษร กลับเห็นพระสนมหนิงเฟยคุกเข่าอยู่นอกประตูเข้าอย่างจัง จึงตกใจมากจึงรีบเข้าไปพยุงนางขึ้นมา จากนั้นก็จําคําพูดที่พระสนมเฉินกุ้ยเฟยตั้งใจให้จิ่นอวี้ฝากมาบอกในวันนี้ได้ จึงเก็บมือกลับมาและเอ่ยปลอบใจเบา ๆ ว่า "น้องสาวเหตุใดถึงจะต้องทรมานเช่นนี้เล่า จะต้องคำนึงถึงทารกในครรภ์ให้มากถึงจะถูกหนา"พระสนมหนิงเฟยเงยหน้าขึ้น แต่นัยน์ตาของนางเต็มกลับมีน้ำตาคลอเบ้า "ท

    Last Updated : 2024-08-06
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0186

    พอเหวินฮุ่ยได้ยินคําพูดของพระสนมหลานเฟยถึงตระหนักได้ทันทีว่า "มิน่าล่ะเมื่อครู่พระสนมถึงไม่ไปประคองพระสนมหนิงเฟย"ในใจยิ่งชื่นชมพระสนมเฉินกุ้ยเฟยมากขึ้น พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเป็นที่รักในวังเสมอมา บัดนี้มีนางปกป้องพระสนมของตัวเอง พระสนมจะสามารถอยู่รอดได้อย่างปลอดภัยแน่นอน เรื่องถูกวางยาพิษครั้งที่แล้ว ควรไม่เกิดขึ้นอีกนอกห้องทรงอักษรในเวลานี้ แน่นอนว่าเมิ่งฉวนเต๋อย่อมฟังคำสั่งของพระสนมหลานเฟย หมุนตัวเข้าไปในห้องทรงอักษร กลังเห็นฝ่าบาทกำลังยุ่งอยู่ อยากจะพูดแต่ก็เงียบไว้แน่นอนว่าฮ่องเต้ต้าฉู่เห็นความลังเลของเขาออก "มีเรื่องอะไรก็พูดว่า อึก ๆ อัก ๆ ทําอะไร!""ฝ่าบาท บัดนี้พระสนมหนิงเฟยคุกเข่าอยู่ด้านนอก บอกว่าคนเองสอนนางในไม่ดี จึงตั้งใจมาขอรับโทษ"ฮ่องเต้ต้าฉู่ที่ได้ยินดังนั้นปากกาที่อยู่ในมือก็หยุดลงเมื่อก่อนเขาแอบฟังเสียงพูดในใจของหวานหว่าน หลายวันมานี้ก็รู้สึกว่าพระสนมหนิงเฟยมั่นคงปลอดภัยมากที่สุด ถึงได้แต่งตั้งให้นางเป็นฮองเฮา แต่ในเวลานี้นางกลับทำให้ตนเองผิดหวังมาก บัดนี้ไม่รู้ควรจะทำหน้าเช่นไรดี เรื่องแต่งตั้งฮองเฮานี้จะต้องพิจารณาอีกครั้งดังนั้นน้ำเสียงที่พูดกับเมิ่งฉวนเต๋อ

    Last Updated : 2024-08-06
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0187

    กลับเป็นจิ่นซินที่อุทานอยู่ข้าง ๆ ว่า "พระสนมจะให้ของขวัญล้ำค่าแบบนี้เชียวหรือเพคะ?"พระสนมเฉินกุ้ยเฟยยิ้มออกมา รอยยิ้มที่งดงามทําให้คนรู้สึกสบายขึ้น "ข้าชอบสองพี่น้องเสิ่นเป่าเยี่ยนกับเสิ่นเป่าซวงคู่นี้มาก บอกไปแล้วว่าจะให้ของขวัญ ก็จะไม่ตระหนี่อย่างแน่นอน"ขณะที่พูด จิ่นอวี้ก็ไปเอาของนำออกมา ปิ่นระย้าคู่นั้นเก็บอยู่ในกล่องไม้จันทน์ที่มีรูปลักษณ์ธรรมดามาก แต่ยิ่งดูสง่าล้ำค่าอย่างเห็นได้ชัด จนลู่ซิงหว่านเองก็อดที่จะอุทานไม่ได้[เป็นปิ่นระย้าที่สวยงามมาก ท่านแม่มีของที่ดีขนาดนี้กลับไม่เก็บไว้ให้หวานหว่าน แต่กลับมอบให้คนอื่น][ทองคำงดงามมากจริง ๆ ส่องแสงกะพริบระยิบระยับ!]พระสนมเฉินกุ้ยเฟยได้ยินดังนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ จากนั้นก็ใช้นิ้วลูบปลายจมูกน้อย ๆ ของลู่ซิงหว่าน "ดูตาของหวานหว่านพวกเราสิจะถลนออกมาอยู่แล้ว หวานหว่านวางใจได้ แม่มีของดี ๆ เก็บเอาไว้มากมาย วันหลังจะเก็บไว้ให้เจ้าดีไหม"ลู่ซิงหว่านกลับทำปากจู๋ [ท่านแม่โกหก ผู้ใหญ่อย่างพวกท่านพูดว่าต่อไปอะไร ล้วนเป็นคำโกหกทั้งเพ เมื่อก่อนเสด็จพ่อยังพูดว่าจะให้ท่านแม่พาข้าไปที่ห้องทรงอักษรทุกวัน บัดนี้ก็ทำตามสิ่งที่พูดไว้ไม่ได้ไม

    Last Updated : 2024-08-07
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0188

    เหมยหยิ่งพูดถึงตรงนี้ หยุดหันมองไปที่พระสนมเฉินกุ้ยเฟย จึงไม่ได้พูดต่อ ราวกับว่ารอให้พระสนมเฉินกุ้ยเฟยทำใจเรื่องนี้ได้ก่อนพระสนมเฉินกุ้ยเฟยเงียบไปนานพอสมควร จนในที่สุดนางก็เอ่ยขึ้นว่า "ดังนั้นสนมซูผินจึงวางยาพิษใส่ท่านพี่หรือ?"เหมยหยิ่งพยักหน้า "สนมฟางกุ้ยเหรินเองก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย""ในตอนนั้นสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินเพิ่งจะเข้าวังมา ต้องการหาที่พึ่งพาอย่างเร่งด่วน เพราะว่าบ้านเดิมของนางมาจากเมืองหยุนโจว จึงรู้เรื่องวิธีการทำยามาบ้าง ดังนั้นพระสนมเต๋อเฟยจึงพบนางเป็นการส่วนตัวและรับนางเอาไว้ในสังกัดของนางเอง""ดังนั้นยาที่ให้ท่านพี่ สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินเป็นคนให้งั้นหรือ?"เหมยหยิ่งพยักหน้าอีกครั้ง "สนมซูผินบอกว่ายาทั้งหมดถูกส่งไปยังพระสนมเต๋อเฟยผ่านนาง สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินไม่เคยติดต่อกับพระสนมเต๋อเฟยโดยตรง แต่ว่าสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินน่าจะพอเดาเรื่องนี้ออก จึงได้แอบลองใจสนมซูผินอยู่หลายครั้งเหมือนกัน""ดังนั้นหลังจากที่คุณหนูใหญ่ตายไป สนมซูผินและสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินล้วนได้รับการเลื่อนตำแหน่ง"เหมยหยิ่งพูดคำนี้จบ เสียงภายในห้องนั้นเงียบมาก ทุกคนล้วนมองไปที่พระสนมเฉินกุ้ยเฟย แม้แต่อากาศยังมิกล้าส่

    Last Updated : 2024-08-07
  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0189

    แน่นอนว่าราชเลขากรมขุนนางต้องจัดงานปักปิ่นของบุตรสาวตนเองให้ยิ่งใหญ่ เมื่อหลายวันก่อนจึงได้ส่งคำเชิญไปยังตระกูลขุนนางทั้งหลายที่เมืองหลวงเสิ่นเป่าเยี่ยนจึงได้ตื่นนอนขึ้นมาตั้งแต่เช้าโดยมีสาวรับใช้ข้างกายคอยปรนนิบัติเปลี่ยนชุด และหวีผมให้“ และตอนนี้ที่โถงด้านหน้าก็ถูกเตรียมเอาไว้จนเพียบพร้อมแล้ว ในยามนี้ใต้เท้าเสิ่นกำลังพาบุตรชายของตนเองมาต้อนรับแขกอยู่ที่ประตูหน้าจวน และในเวลานี้พ่อบ้านก็วิ่งเข้ามาอยู่ที่ข้างกายของใต้เท้าเสิ่นอย่างรีบร้อน “นายท่าน มีคนของพระราชวังมาขอรับ”ผู้คนพากันตกตะลึงไปชั่วขณะ มีแต่คนเอ่ยว่าคุณหนูตระกูลเสิ่นได้รับความโปรดปรานจากคนในพระราชวัง นึกไม่ถึงว่าแค่งานปักปิ่นธรรมดา ๆ พระราชวังก็ยังส่งคนมาจิ่นซินพากลุ่มนางกำนัลเดินเข้ามาแต่ไกล ๆ ผู้ที่เคยเห็นพระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็แน่นอนว่าจะต้องจำนางได้จึงเอ่ยออกมาอย่างตกใจ “ถึงกลับเป็นแม่นางจิ่นซินคนข้างกายของพระสนมเฉินกุ้ยเฟย”และจิ่นซินก็คารวะใต้เท้าเสิ่นด้วยมารยาทเพรียมพร้อมใต้เท้าเสิ่นจึงรีบเอ่ยด้วยความเกรงใจ “กลับทำให้แม่นางลำบากมาที่นี่แล้ว แน่นางรีบเข้าไปด้านในเถิด”ในเมื่อจิ่นซินมาก็แสดงถึงหน้าตาของราชวงศ์ด

    Last Updated : 2024-08-07

Latest chapter

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0640

    พูดถึงตรงนี้องครักษ์เงามังกรก็ถอนหายใจ “เพียงแต่อีกฝ่ายล้วนเป็นนักรบที่ตายแล้ว ไม่ได้เหลือผู้รอดชีวิตไว้”[แม่เจ้าโว้ย ทหารพลีชีพหนึ่งร้อยคน นี่มันฐานะอะไรเนี่ย][ดูเหมือนว่าชีวิตของเสด็จพ่อมีค่ามากจริงๆ สามารถทําให้อีกฝ่ายส่งทหารพลีชีพได้หนึ่งร้อยคน]เรื่องนี้เป็นไปตามที่คาดไว้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ย่อมไม่ตําหนิองครักษ์เงามังกร จึงออกคําสั่งให้คนขับรถม้าเดินทางต่อไป ต้องไปถึงสถานที่ปลอดภัยถึงจะดําเนินการต่อได้ภายในรถม้าก็เงียบกริบเช่นกันในที่สุดสนมเยว่กุ้ยเหรินก็ลองเอ่ยปาก “ฝ่า...นายท่าน ฮูหยิน คือว่า...”ซ่งชิงเหยียนเหมือนเพิ่งนึกถึงสนมเยว่กุ้ยเหรินที่ขดตัวอยู่ที่มุมห้อง ดึงนางขึ้นมา “วางใจเถอะ ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว”ในใจก็อดทอดถอนใจไม่ได้ มิน่าเล่าสนมเยว่กุ้ยเหรินถึงอยู่ในวังมาเจ็ดแปดปีก็ไม่มีทายาทสักคน เกรงว่าโอกาสที่ฝ่าบาทจะโปรดปรานนางก็มีน้อยมากในรถม้าคันเดียวมีกันแค่สี่คน ตัวเองยังสามารถลืมนางได้อย่างสนิทใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฮ่องเต้ที่มีสนมมากมายส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็จัดเสื้อผ้าให้ตนเอง แล้วอุ้มลู่ซิงหว่านเข้ามาในอ้อมกอดของตน หยอกล้อนางว่า “หวานหว่าน ตกใจหรือเปล่า?”ลู่ซิงหว่านเอื

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0639

    เพราะว่าตอนนี้อยู่ข้างนอก ทุกคนต่างก็เปลี่ยนคําเรียกขานกัน จึงสามารถปกป้องฝ่าบาทได้อย่างทั่วถึง“ปกป้องนายท่าน!” เว่ยเฉิงดึงกระบี่ออกจากฝักกระบี่ของตัวเอง แล้วพูดกับฮ่องเต้ต้าฉู่ที่อยู่บนรถม้า “นายท่านไม่ต้องเป็นห่วง คนขอวเราข้าล้วนเลือกคนที่มีวรยุทธ์สูงทั้งนั้น ต้องสามารถปกป้องนายท่านและฮูหยินให้ปลอดภัยได้อย่างแน่นอนขอรับ”“ได้” เสียงทุ้มต่ำของฮ่องเต้ต้าฉู่ดังขึ้น ทําให้เว่ยเฉิงรู้สึกสบายใจขึ้นหลายส่วนซ่งชิงเหยียนก็กุมมือของสนมเยว่กุ้ยเหรินในเวลานี้ และพยักหน้าให้นางเพื่อแสดงให้เห็นว่านางสบายใจได้ลู่ซิงหว่านกลับไม่กลัวอย่างที่สนมเยว่กุ้ยเหรินคิดแม้กระทั่งนางยังตบแขนสนมเยว่กุ้ยเหรินเบาๆ ปากก็พึมพําว่า “ไม่กลัว”สนมเยว่กุ้ยเหรินรู้สึกอับอายขายหน้าจริงๆ [ว้าว ทําไมมันน่าตื่นเต้นจัง][เสด็จพ่อและท่านแม่ต้องสู้ๆ นะ! เสด็จพ่อไม่ใช่ฮ่องเต้แห่งแคว้นต้าฉู่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในนิทานหรอกหรือ! โชว์ฝีมือให้หวานหว่านดูหน่อย ให้หวานหว่านดูบ้าง!]ซ่งชิงเหยียนกุมหน้าผากอย่างพูดไม่ออกโชคดีที่เป็นเสียงในใจ ฝ่าบาทจึงไม่ได้ยิน หวานหว่านเอ๋ย เจ้ามีกี่หัวให้ถูกตัดกันล่ะเนี่ย!แม้แต่ฮ่องเต้ต้

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0638

    ฮ่องเต้ต้าฉู่และคณะเดินทางลงใต้ต่อ แล้วเลือกที่พักต่อไปก่อนออกเดินทาง อัครมหาเสนาบดีและคนอื่นๆ ได้กําหนดสถานที่ตั้งหลักสําหรับฝ่าบาทตามทางแล้ว ล้วนเป็นอำเภอที่เจริญรุ่งเรืองแต่ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้รูปแบบการเดินทางแล้ว ตอนนี้เป็นการเยี่ยมเยือนส่วนตัวแล้วประการที่สองคือสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในอําเภอไถจินซึ่งจําเป็นต้องป้องกันดังนั้นฮ่องเต้ต้าฉู่จึงปรึกษากับเว่ยเฉิงและซ่งชิงเหยียน เปลี่ยนเส้นทางและเลือกเมืองอื่นๆ เพื่อพักระหว่างทาง เพื่อสํารวจประเพณีท้องถิ่นดูว่าสถานที่อื่นๆ ก็มีพฤติกรรมที่หลอกลวงและปกปิดเช่นเดียวกับอําเภอไถจินหรือไม่ดังที่หวานหว่านกล่าวไว้ อําเภอไถจินที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมนี้ยังเกิดเรื่องเช่นนี้ได้ แล้วอําเภออื่นๆ ล่ะซ่งชิงเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร ลู่ซิงหว่านก็พูดก่อน[ได้สิ ๆ ! ออกมาเที่ยวเล่นก็ต้องเที่ยวเล่นไปทั่วอยู่แล้ว ถ้าทุกที่ถูกคนจับตามองอยู่ จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ][ทําไมไม่ให้ผู้บัญชาการเว่ยเลือกสถานที่เล็กๆ หน่อย พวกเราไปเดินเล่นกัน ยังไงก็ต้องรับรองความปลอดภัยของเสด็จพ่อนะ!][ออกมาห้าวันแล้ว แต่ก็ยังปลอดภัยอยู่ เดิมคิดว่าจะถูกลอบสังหารในวันแรกท

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0637

    “ตอนนี้เกรงว่าพระมเหสีคงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้มีโอกาสส่งองค์หญิงหกออกจากตําหนักจิ่นซิ่ว” สนมหลานพูดอย่างมีความหมายลึกซึ้งพระสนมหลานเฟยพูดได้ไม่ผิด เดิมทีเสิ่นหนิงก็ไม่ยอมรับองค์หญิงหกอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นคนออกปากเอง นางจึงปฏิเสธไม่ได้ไม่สู้ครั้งนี้วางแผนซ้อนแผน ส่งองค์หญิงหกออกไปก็แล้วกันพระสนมหลานเฟยพาจิ่นซินไปที่ตําหนักหรงเล่อแม้แต่ไทเฮาที่อาศัยอยู่ในวังหลังมานานขนาดนี้ เมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าของจิ่นซิน ก็อดไม่ได้ที่จะอกสั่นขวัญแขวน“จิ่นซิน” ไทเฮาจับมือจิ่นซินปลอบ “พระสนมของเจ้าไม่อยู่ มีเรื่องอะไรเจ้าก็บอกแม่นมซูได้เลย ข้าจะตัดสินใจแทนเจ้าเอง”จิ่นซินกลับมีสมองอย่างหาได้ยาก เพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ “บ่าวไม่เป็นอะไรเพคะ ไทเฮาเพคะ จิ่นซินเป็นเพียงบ่าวคนหนึ่งเท่านั้น หากผู้เป็นนายอารมณ์ไม่ดี จะตีจะด่าสักหน่อยก็สมควรแล้วเพคะ”แม้ว่าไทเฮารู้ว่าคําพูดของจิ่นซินเป็นคําพูดที่สุภาพ แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของนาง บวกกับบาดแผลบนใบหน้าของนาง ก็เห็นถึงความอดทนและความคับข้องใจอย่างชัดเจนจึงหันไปมองพระสนมหลานเฟย “ในเมื่อชิงเหยียนไม่อยู่ ช่วงนี้ให้จิ่นซินอยู่ในวังของเจ้าเถอะ

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0636

    เมื่อได้ยินจิ่นซินกล้าที่จะเถียงตนเอง องค์หญิงหกก็โกรธทันที“เจ้าคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!” องค์หญิงหกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจิ่นซินย่อมคุกเข่าลงอย่างเรียบร้อย แต่ร่างกายยังคงตั้งตรงตอนนี้นางจึงอยู่ในระดับเดียวกันกับองค์หญิงหกองค์หญิงหกรีบก้าวเท้าไปข้างหน้าและตบหน้าจิ่นซินหนึ่งฉาด “เจ้าบ่าวรับใช้บังอาจนัก แม้แต่นายของเจ้ายังไม่กล้าพูดกับข้าเช่นนี้ เจ้ากล้าเถียงข้าหรือ?”พูดถึงตรงนี้ ราวกับไม่คลายความโกรธ หันไปมองอิงหงที่อยู่ข้างๆ อีกครั้ง “ตบปากนางให้ข้าที!”อิงหงกลับขดตัวไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าถึงอย่างไรจิ่นซินก็เป็นคนข้างกายของพระสนมหวงกุ้ยเฟย แม้ว่านายของนางจะเป็นองค์หญิงหก แต่ว่า...เมื่อเห็นอิงหงไม่ขยับตัว องค์หญิงหกก็ยื่นขาออกไปเตะที่ขาของนาง “เจ้าไม่เข้าใจที่ข้าพูดหรือ?”อิงหงกัดฟัน ในที่สุดก็เดินมาตรงหน้าจิ่นซินแล้วเริ่มลงมือเมื่อเห็นใบหน้าของจิ่นซินแดงและบวมขึ้นในที่สุด องค์หญิงหกจึงเอ่ยปากให้อิงหงหยุดมือ แต่ยังคงไม่คลายความโกรธ “เจ้าคุกเข่าตรงนี้ให้ข้าสองชั่วยาม หากคุกเข่าไม่ถึงสองชั่วยาม ข้าจะตบเจ้าอีก!”พูดจบก็พาอิงหงเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองในเวลานี้อวิ๋นหลานที่

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0635

    พูดจบก็ยิ้มให้เสิ่นผิงอีก “การสอบระดับกลางปีหน้า ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่เมืองหลวง”ฮ่องเต้ต้าฉู่ไม่ใช่คนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นจริงๆ แต่คนนี้ ในเมื่อหวานหว่านบอกว่าเขาเป็นคนมีความสามารถ เมื่อพบแล้ว ก็ไม่อาจไม่ยุ่งได้พูดจบก็เดินก้าวยาวๆ ออกไปเสิ่นผิงเพิ่งได้สติหลังจากฮ่องเต้ต้าฉู่จากไปแล้ว “ขอบพระทัยฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ทําเรื่องใหญ่อีกครั้ง ในใจย่อมมีความสุขมากคนทั้งกลุ่มจึงเก็บสัมภาระอีกครั้งและเดินทางต่อฮ่องเต้ต้าฉู่เดินเที่ยวชมวิวตลอดทาง มีความสุขมากแต่หลังจากที่เขาจากไป ในวังก็มีคนก่อความวุ่นวายขึ้นคนแรกที่ก่อความวุ่นวายขึ้นก็คือองค์หญิงหกที่ตอนนี้อาศัยอยู่ในวังจิ่นซิ่วจิ่นซินอยู่ในตําหนักชิงอวิ๋นเพียงลําพัง ที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรให้ทํา ทั้งวันจึงไม่มีอะไรทําดังนั้นวันนี้ ตําหนักชิงอวิ๋นกลับมีคนที่จิ่นซินคาดไม่ถึงคนหนึ่งมา อวิ๋นหลานเมื่อเห็นอวิ๋นหลานมา จิ่นซินก็รีบเข้าไปต้อนรับ “พี่หญิงอวิ๋นหลานมาได้อย่างไรกัน?”จะว่าไปตําหนักจิ่นซิ่วกับตําหนักชิงอวิ๋นก็ไม่ได้มีความขัดแย้งต่อหน้าอะไรกันแต่จิ่นซินและจินอวี้ในตําหนักชิงอวิ๋นต่างก็รู้ว่าเมื่อฮองเฮายังเป็นพ

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0634

    เขาเป็นฮ่องเต้และเข้าใจวิธีการใช้คนเป็นอย่างดีคนอย่างเสิ่นผิงเป็นดาบที่แหลมคม ต้องให้ผู้ถือดาบควบคุมให้ดีเรื่องต่อไปนั้นง่ายมากฮ่องเต้ต้าฉู่สั่งให้เว่ยเฉิงออกหน้าเพื่อปลอบขวัญราษฎรทั้งหมด ส่วนตัวเขาเองก็พาเสิ่นผิงกลับไปที่จวนนายอำเภออีกครั้งครั้งนี้ เพื่อความปลอดภัย ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงตั้งใจพาลู่ซิงหว่านมาอยู่ข้างกายถึงอย่างไรเขาก็มีความคิดแบบนี้มานานแล้ว อยากจะพาลู่ซิงหว่านไปประชุมเช้าด้วยแต่เมื่อนึกถึงคนแก่คร่ำครึกลุ่มนั้น เพื่อลดความยุ่งยากให้กับลู่ซิงหว่านและซ่งชิงเหยียนสองแม่ลูก ในที่สุดเขาก็ยกเลิกความคิดนี้แต่ตอนนี้อยู่ข้างนอกมันไม่เหมือนกันแล้ว สิ่งที่ควรใช้ก็ต้องใช้ให้ดีเมื่อเห็นฮ่องเต้ต้าฉู่กําลังอุ้มเด็กคนหนึ่ง เสิ่นผิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นฮ่องเต้ เขาเป็นแค่ข้าน้อยธรรมดาคนหนึ่ง จะกล้าเอ่ยปากได้อย่างไรจนกระทั่งทั้งสองนั่งลง ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงเอ่ยปากถามว่า “คุณชายเสิ่นแม้จะสวมเสื้อผ้าธรรมดา แต่ดูแล้วก็สง่างาม ไม่รู้ว่าพ่อเจ้าเป็นใครกัน”เสิ่นผิงกลับส่ายหน้า “ทูลฝ่าบาท ข้าน้อยไม่รู้ว่าท่านพ่อเป็นใคร ข้าน้อยอาศัยอยู่กับท่านแม่ที่อําเภอไถจิ

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0633

    [นี่เป็นขบวนเสด็จของฝ่าบาท พวกเจ้ายังกล้าขัดขวางอีกหรือ?]ส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็เปิดม่านรถออกอย่างเงียบๆ และมองออกไปด้านนอกตอนนี้ที่หน้ารถของพวกเขา มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกําลังคุกเข่าอยู่ เป็นธรรมดาที่มีชาวบ้านทยอยกันเดินมาทางนี้ลู่ซิงหว่านตาไว มองปราดเดียวก็เห็นคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุด เป็นชายที่คุยกับพวกเขาเมื่อวาน“เสด็จพ่อ พี่ชาย” ลู่ซิงหว่านชี้นิ้วไปยังคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุดฮ่องเต้ต้าฉู่หันมองลู่ซิงหว่านอย่างสงสัย แล้วมองไปข้างหน้าคาดไม่ถึงว่าจะเป็นเขาคิดไปคิดมา ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ลุกขึ้นและออกจากรถม้าไป“ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นๆ ปี” ทุกคนคุกเข่าลงและตะโกนถวายบังคมชายที่อยู่ด้านหน้าสุดกลับเอ่ยปากก่อน “ข้าน้อยเสิ่นผิง ถวายบังคมฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”พูดจบ เสิ่นผิงก็เงยหน้าขึ้น มองตรงไปที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ “ก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาททรงมอบเงินเหล่านั้นให้ข้าน้อย ข้าน้อยก็รู้สึกว่าฝ่าบาทต้องเป็นผู้มีบุญญาธิการแน่นอน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน”พูดถึงตรงนี้ เสิ่นผิงก็โขกหัวลงไปอีกครั้ง “ฝ่าบาททรงเมตตากรุณายิ่งนัก เป็นความโชคดีของราษฎรในใต้หล้าเหลือเกินพ่ะย่

  • เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน   บทที่ 0632

    ฮ่องเต้ต้าฉู่จัดการเรื่องนี้เสร็จ ก็เสียเวลาไปบ้าง ได้แต่พักค้างคืนหนึ่งคืนก่อนแล้วค่อยออกเดินทางอีกครั้งในวันถัดไปเท่านั้นค่ำคืนนี้ พวกฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่ได้ไปพักที่โรงเตี๊ยมหรือเรือนรับรองใดๆ อีก แต่พักอยู่ในที่ว่าการอําเภอโดยตรงตอนนี้ไม่มีงานราชการที่ต้องจัดการ หลังจากรับประทานอาหารเย็นแล้ว ก็รู้สึกเบื่อมาก“เว่ยเฉิง” ฮ่องเต้ต้าฉู่ชะโงกหน้าไปถาม “ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของอําเภอเทียนจินนี้เป็นอย่างไร?”พูดถึงตรงนี้ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ยืนขึ้น “ไม่สู้เรียกหวงกุ้ยเฟยมาดีกว่า ให้ออกไปเดินเล่นด้วยกัน”บังเอิญจริงๆ ซ่งชิงเหยียนและพรรคพวกก็กําลังเดินมาทางนี้เช่นกัน“นายท่าน” เยวี่ยกุ้ยเหรินเดิมทีก็มีนิสัยร่าเริงอยู่แล้ว เมื่อก่อนอยู่ต่อหน้าฝ่าบาทและพระสนมหวงกุ้ยเฟยยังไม่กล้าปล่อยมากนัก หลายวันมานี้คุ้นเคยกันแล้ว ย่อมมีชีวิตชีวามากขึ้น “พระ...ฮูหยินเรียกข้าออกไปเดินเล่นด้วยกัน นายท่านจะไปด้วยหรือไม่เจ้าคะ?”เมื่อได้ยินสนมเยว่กุ้ยเหรินเรียกซ่งชิงเหยียนแบบนี้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็อึ้งไปชั่วขณะเขาจับตาซ่งชิงหย่านอย่างว่างเปล่า ราวกับว่าเขาสามารถเห็นใบหน้าของซ่งชิงหย่าผ่านใบหน้าของนางเมื่อฮ่องเต

DMCA.com Protection Status