เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 23
บทที่เกี่ยวข้อง
เสพติดรัก บทที่ 24
เมื่อเสิ่นเหมียนได้ยินชื่อของฟู่จือกุย เธอจำได้ว่าเขาเพิ่งช่วยชีวิตเธอมาไม่นาน และกังวลว่าเจียงฉีหานจะรบกวนเขา เธอจึงรีบเริ่มอธิบายว่า “ระหว่างฉันกับฟู่จือกุย เราไม่มีอะไรเกินขอบเขต เป็นความสัมพันธ์ที่บริสุทธิ์จริง ๆ ไม่ใช่แบบที่คุณคิด!”เจียงฉีหานมองท่าทางที่เธอกำลังรีบอธิบาย ดวงตาของเขามืดครึ้มลงเล็กน้อย มือของเขาก็กดแน่นขึ้นอีกเล็กน้อย “ทำไม? กลัวว่าฉันจะไปหาเรื่องเขารึไง?”ก่อนหน้านี้เธอยังหลงใหลในความสุขที่เขามอบให้ เมื่อได้ยินชื่อฟู่จือกุยร่างกายของเธอก็ไม่มีปฏิกิริยาเลยเธอแสดงความปกป้องฟู่จือกุยอย่างเต็มที่เมื่อถูกเขาสังเกตเห็น ร่างกายของเสิ่นเหมียนแข็งตัวไปทันทีแล้ว เธอยกศีรษะและส่ายมือปฏิเสธ “ไม่มี ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น!”เจียงฉีหานรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกายหญิงสาวได้อย่างชัดเจน คิ้วของเขาขมวดแน่นขึ้น “ความสามารถในการโกหกของคุณผู้หญิงเจียงดีขึ้นเรื่อยๆ นะ!”เสียงของเขาดูเหมือนจะมีความอันตรายเสิ่นเหมียนกล้าคิดถึงชายคนอื่นในใจ ไม่รู้เอาเขาไปไว้ที่ไหนในตอนนี้ เจียงฉีหานไม่ได้คิดเลยด้วยซ้ำว่าทำไมตัวเองถึงได้โกรธขนาดนี้“ฉันไม่ได้โกหก! ฉันกับฟู่จื่อกุ้ยไม่
เสพติดรัก บทที่ 25
“เขากอดฉันเพราะเสื้อผ้าของฉันถูกฉีกขาด ตอนนั้นฉันกลัวมากจนเดินไม่ได้เลย! แต่เขาก็แค่กอดฉันขึ้นรถ แล้วฉันก็กลับบ้านกับเสี่ยวเซี่ย!”ไม่ว่าจะเจียงฉีหานเชื่อหรือไม่ เธอก็พูดความจริงทั้งหมดเจียงฉีหานฟังคำพูดของเธอ ดวงตาของเขาก็เย็นชาลง “เมื่อคืนนี้ไม่มีข่าวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนทางยกระดับเลย!”ความหมายที่เขาพูดก็คือเขาไม่เชื่อเสิ่นเหมียนรู้สึกเศร้าในใจเจียงฉีหานกับชู้สามารถออกไปด้วยกันได้ ติดเทรนด์ร้อนบนโซเชียลแทบทุกวัน แถมยังมีลูกด้วยกันได้ แต่กลับไม่เคยให้เธอแม้แต่คำอธิบายเดียว!แต่ตอนนี้เธอเปิดบาดแผลของตัวเองให้เขาเห็นจนเลือดไหลโชก ทว่ากลับไม่มีแม้แต่ความเชื่อใจจากเขา!เป็นเพราะเขาไม่รักจริงๆ ใช่ไหม?“ทำไมเธอไม่พูดอะไรแล้วล่ะ? ไม่รู้จะโกหกยังไงใช่ไหม?” เจียงฉีหานคิดว่าระหว่างเสิ่นเหมียนกับฟู่จือกุยมีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน ก่อนที่เขาจะเห็นหลักฐาน เขาก็จะไม่เชื่อแน่นอน!เสิ่นเหมียนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ดวงตาคู่สวยที่ชื้นไปด้วยน้ำตาจ้องใบหน้าของชายตรงหน้า แล้วจู่ ๆ เธอก็หัวเราะออกมา “งั้นตอนนี้ให้ซางอู่ไปตรวจสอบวิดีโอกล้องวงจรปิดช่วงเวลาที่ฉันอยู่บนทางยกระดับเมื่อคืนนี้และบ
เสพติดรัก บทที่ 26
เจียงฉีหานเลิกคิ้วเล็กน้อย “เธอหมายความว่ายังไงกับคำพูดนี้?”เสิ่นเหมียนยิ้ม “แปลตามตัวอักษรนะ คุณก็แค่จำให้ดีก็พอ! อ้อ นายรู้สึกดีขึ้นแล้วหรือยัง? เอาเนคไทออกและปล่อยฉันไปเถอะ!”เธอพูดอย่างสบายใจ เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองเลยเจียงฉีหานไม่ได้ตอบกลับเธอ ดันประตูรถเปิดแล้วลงจากรถซางอู่อยู่ห่างออกไปมาก กลัวว่าจะได้ยินสิ่งที่ไม่ควรได้ยิน แต่ความสนใจของเขาก็ยังคงอยู่ที่นี่เมื่อเห็นเจียงฉีหานลงจากรถ ซางอู่รีบเดินมาอย่างรีบเร่ง แล้วพูดด้วยความเคารพ “คุณผู้หญิงเจียง”“ไปตรวจสอบว่าเมื่อคืนนี้บนสะพานยกสูงที่จิงซื่อเกิดอะไรขึ้น และไปตรวจสอบบันทึกการเข้ารักษาตัวของเสิ่นเหมียนในสองวันนี้ด้วย” เขาไม่ได้ไม่เชื่อสิ่งที่เสิ่นเหมียนพูด แต่เขาอยากเชื่อหลักฐานที่เห็นอยู่ตรงหน้ามากกว่าแม้ว่าซางอู่จะรู้สึกแปลกใจ แต่เขาก็ตอบอย่างจริงจังว่า “ครับ”เมื่อซางอู่ไปโทรศัพท์ เจียงฉีหานก็พิงประตูรถและสูบบุหรี่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร รอยจูบที่คอของเสิ่นเหมียนก็ปรากฏขึ้นในใจเขา ทำให้เขารู้สึกรำคาญเล็กน้อยในรถ เสิ่นเหมียนกำลังถูเบาะที่นั่งด้วยมือทั้งสอง กำลังพยายามถูเอาเนคไทที่ผูกอยู่บนมือออก
เสพติดรัก บทที่ 27
“ท่านประธานเจียงมีเรื่องสำคัญมากที่ต้องปรึกษากับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงพอจะสะดวกมาที่บริษัทสักครู่ไหมครับ?” เสียงของซางอู่ดังมาจากปลายสาย เสิ่นเหมียนเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนตอบกลับไป “ฉันมีงานต้องทำ ถ้าท่านประธานของพวกคุณรีบมาก ก็ให้เขามาหาฉันที่สำนักงานกฎหมายเอง แต่ถ้าไม่รีบ ก็รอฉันเสร็จงานแล้วค่อยว่ากัน”เมื่อก่อน หากซางอู่โทรให้เธอไปพบเจียงฉีหานที่บริษัท เธอคงรีบเก็บของแล้วไปหาเขาทันทีสำหรับเธอ เจียงฉีหานเป็นคนสำคัญอันดับแรกเสมอแต่ตอนนี้ ในเมื่อเธอกำลังจะหย่ากับเจียงฉีหานแล้ว ก็ไม่มีทางที่เธอจะเชื่อฟังเขาอีกต่อไปจะให้เธอวางงานแล้วไปหาเขางั้นเหรอ? ไม่มีทาง!“งั้น...ได้ครับ” ซางอู่ทำได้เพียงวางสาย แล้วกลับไปที่ห้องทำงานของท่านประธานเพื่อรายงานตามความจริงเจียงฉีหานรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ที่เสิ่นเหมียนกล้าปฏิเสธไม่มาหาเขาเขาจำได้ดีว่าเมื่อก่อนเธอชอบมาที่ห้องทำงานของเขามากแค่ไหนทุกครั้งที่มา เธอมักจะนำขนมที่เธอทำเอง ไม่ว่าจะเป็นคุกกี้ เค้ก หรือชานม ติดมือมาด้วยเสมอ“คุณไม่ได้บอกเธอเหรอว่าผมมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย?” เจียงฉีหานขมวดคิ้วแน่น แน่ล่ะ ต้องเป็นเพราะซางอู่พูดไม่เค
เสพติดรัก บทที่ 28
เวินเจี่ยนส่งข้อความหาทีไร ก็มักจะบอกว่าเธอกำลังตั้งท้อง แล้วก็พูดว่าเจียงฉีหานรักเธอมากแค่ไหนพออ่านหลายๆ ครั้งเข้า เสิ่นเหมียนก็รู้สึกรำคาญก็ไม่ใช่ว่าเธออยากรั้งเจียงฉีหานไว้ไม่ยอมหย่าสักหน่อยที่จริงเป็นเจียงฉีหานเองต่างหากที่ไม่อยากหย่ายิ่งคิดดูก็ยิ่งรู้สึกว่าเจียงฉีหานไม่ได้รักเวินเจี่ยนอย่างที่เธอพูดเลยตั้งท้องแล้วแท้ๆ แต่เจียงฉีหานก็ยังไม่มาหย่ากับเธอผู้ชายถ้ารักผู้หญิงจริง จะยอมให้คนอื่นด่าว่าเธอเป็นชู้ได้ยังไงขณะที่กำลังคิดเพลินๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสิ่นเหมียนหยุดความคิด มองเบอร์ที่โชว์บนหน้าจอ ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วกดรับสาย“วันนี้วันเกิดฉัน อยากชวนคุณไปทานอาหารด้วยกันที่ที่ร้านกรีนทีเรสเตอรองท์ตรงเซ็นจูรี่พลาซ่า” เสียงของเวินเจี่ยนฟังดูอ่อนหวานและไพเราะมากเสิ่นเหมียนยิ้มบาง “ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันให้คนเอาของขวัญวันเกิดไปส่งให้เธอเองก็แล้วกัน!”เวินเจี่ยนเอาแต่ปรากฏตัวต่อหน้าเธอทั้งวัน เสิ่นเหมียนเลยคิดว่าควรตอบสนองบ้างสักหน่อย“ฉีหานก็ให้ของขวัญวันเกิดฉันแล้วนี่ เธอสองคนเป็นสามีภรรยากัน ไม่ต้องมาให้ของขวัญฉันอีกก็ได้” เวินเจี่ยนปฏิเสธด้วยน้ำเสียงอ่อนหวา
เสพติดรัก บทที่ 29
เธอเป็นแฟนคลับตัวยงของพี่เหมียน จนเรียกได้ว่าคลั่งไคล้มาก ๆยังไงซะ ในสายตาเธอ พี่เหมียนก็ดีที่สุดอยู่แล้วการได้เป็นหัวหน้าทีมยังถือว่าไม่สมศักยภาพเลยนะ ถ้าดูจากความสามารถของพี่เหมียน ยังไงก็ต้องระดับหุ้นส่วนอาวุโสสิ“คนที่จะได้ตำแหน่งนั้นอาจไม่ใช่ฉันก็ได้ เรื่องพวกนี้พูดกันแค่ในนี้พอ อย่าเอาไปพูดที่อื่น เดี๋ยวจะโดนหัวเราะเยาะกันพอดี!” เสิ่นเหมียนปรับสีหน้าให้จริงจังแล้วกล่าวเธอเองก็ไม่ได้สนิทสนมกับใครมากในสำนักงานกฎหมายถ้าคนอื่นได้ยินแบบนี้เข้า พอตอนท้ายเธอไม่ได้เลื่อนเป็นหัวหน้าทีมจริง ๆ อาจกลายเป็นตัวตลกให้คนเอาไปนินทากันได้“ฉันแค่พูดกับพี่เหมียนเฉย ๆ ไม่มีทางบอกคนข้างนอกหรอก แต่ว่า… เย็นนี้ที่มีกินเลี้ยงกัน พี่เหมียนจะไปไหม?” หลินม่านเป็นผู้ช่วยของเสิ่นเหมียนมาได้สองปีแล้ว เวลาปกติทั้งสองมักคุยเล่นกันสบาย ๆ ความสัมพันธ์ก็ค่อนข้างกลมเกลียวกันดีเสิ่นเหมียนดูเวลาก่อนเอ่ยว่า “ฉันจะออกไปข้างนอกสักพักนะ ถ้าคืนนี้มีงานเลี้ยงกัน เธอส่งที่อยู่ให้ฉันด้วย เดี๋ยวฉันตามไปเจอเธอที่นั่น”หุ้นของช่วงซื่อเป็นของขวัญจากคุณปู่เธอก็ต้องรับไว้อยู่แล้ว!ไม่อย่างนั้น เจียงฉีหานอาจจะยกไปให
เสพติดรัก บทที่ 30
เจียงฉีหานเม้มริมฝีปากแน่น “คุณปู่ครับ เรื่องนี้ไม่มีทางเจรจาได้เลยจริง ๆ เหรอครับ?”เขาเชื่ออยู่แล้วว่าผู้อาวุโสเจียงจะถึงขั้นกล้าโทรหาเวินเจี่ยน สั่งให้คืนกำไลได้จริง ๆ“ไม่มี!” ผู้อาวุโสเจียงสวนทันควัน น้ำเสียงเด็ดขาด“นั่นเป็นของที่ฉันตั้งใจยกให้ยัยหนูเหมียน มันก็ต้องเป็นของยัยหนูเหมียนเท่านั้น!”ซางอู่ยืนก้มหน้าอยู่ข้าง ๆ ทำเป็นไม่สนใจสิ่งรอบตัวจริง ๆ แล้ว เขาเองก็คิดว่าการที่คุณเจียงนำกำไลของคุณผู้หญิงเจียงไปให้คุณเวินเจี่ยน มันไม่เหมาะสมสักเท่าไรแถมยังเป็นข่าวร้อนในโซเชียลอีกแต่เขาเป็นแค่ลูกน้องธรรมดา ไม่มีสิทธิ์เอ่ยปากอะไรมาก“ถ้าอย่างนั้นเรารอให้เสิ่นเหมียนมาแล้วคุยกับเธอก่อน ค่อยตัดสินใจดีไหมครับ?” เจียงฉีหานพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อยเขาเผลอนึกย้อนไปถึงเมื่อหลายปีก่อน เวินเจี่ยนเคยแอบยัดเงินก้อนหนึ่งให้เขา ซึ่งกลายเป็นเงินช่วยชีวิตตอนที่เขาหนีหัวซุกหัวซุนเธอเคยช่วยชีวิตเขามาก่อนตอนนี้เธอแค่อยากได้กำไลวงหนึ่งเท่านั้นเอง…เขาจะไม่ตอบสนองความปรารถนาของเธอได้ยังไงกันเล่า“เรื่องนี้ไม่มีทางเจรจาได้!” คุณปู่เจียงโกรธจัดจนหงุดหงิด “เจียงฉีหาน แกเป็นอะไรไป ทำไม
เสพติดรัก บทที่ 31
ทำไมเธอต้องยึดติดกับการเสียสละในตอนนี้ด้วยคุณปู่เจียงส่งเสียงไม่พอใจครั้งหนึ่ง หยิบผ้าออกมาจากกระเป๋าแล้วเช็ดอย่างระมัดระวังเวินเจี่ยนเห็นฉากนี้ก็รู้สึกเสียหน้า และคิดจะออกไปจากที่นี่โดยเร็ว ดังนั้นจึงกล่าวว่า “คืนกำไลข้อมือแล้ว ฉันกลับก่อนนะคะ”น้ำเสียงที่พูดออกมาอ่อนโยนมาก สายตาที่มองเจียงฉีหานก็นุ่มนวลมากเช่นกัน“ฉันไปส่งเธอ” เจียงฉีหานกล่าว“ไม่ต้องหรอก ฉันกลับเองได้ นายอยู่เป็นเพื่อนคุณปู่เยอะ ๆ เถอะ” ในใจเวินเจี่ยนอยากจะให้เจียงฉีหานไปส่งเธอ แต่รู้ดีว่า ตราบใดที่ตาแก่ตายยากคนนี้ไม่ยอมแพ้ หากเจียงฉีหานไปส่งเธอจะยิ่งทำให้ความขัดแย้งรุนแรงขึ้นเท่านั้นตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์ แถมหวังจะอยู่ในตระกูลเจียง ในอนาคตถึงจะใช้ชีวิตที่ดีได้ หากล่วงเกินตาแก่ตายยากคนนี้ไป จะไม่เป็นผลดีต่อเธอแม้แต่น้อย!ตอนนี้เธอได้รับความไม่เป็นธรรมหน่อยก็ไม่เป็นไร ต่อไปเธอจะต้องให้เขาได้ชดใช้เป็นสิบเท่าอย่างแน่นอน!เจียงฉีหานขมวดคิ้วแน่น “เธออย่าคิดแทนคนอื่นอยู่เรื่อยจะได้ไหม!”โง่หรือเปล่าเนี่ย!“ฉีหาน ฉัน...” คำพูดเสแสร้งที่อยู่ในลำคอยังไม่ได้พูดออกไปก็ถูกคุณปู่เจียงขัดจังหวะแล้ว “อยากไปก็รีบ ๆ
บทล่าสุด
เสพติดรัก บทที่ 40
“ไม่มีใครรู้ว่าเจ้านายที่มาใหม่เป็นใคร ทำซะลึกลับมาก แต่ว่าไม่รีบ พรุ่งนี้ก็จะได้เห็นตัวจริงแล้ว!”“ฉันยังได้ยินพวกเขาคุยกันอีก ว่าเจ้านายที่มาใหม่รับซื้อหัวเหิงเพื่อเป็นของขวัญมอบให้ว่าที่คู่หมั้น! ไม่ลงรอยปุ๊บก็ส่งมาที่สำนักงานกฎหมายเลย! การเป็นว่าที่คู่หมั้นของเจ้านายนี่มันโชคดีจริงๆ!”“พี่เสิ่น พี่หน้าตาดีขนาดนี้ ต่อไปคงจะหาสามีที่ร่ำรวยได้แน่นอน”เสิ่นเหมียนเม้มริมฝีปาก หลินม่านพูดถูกแล้ว เธอหาสามีที่ร่ำรวยพบแล้วจริงแต่ว่าสามีของเธอไม่รักเธอ“จริงสิพี่เสิ่น คืนนี้กินอาหารเย็นที่ภัตตาคาร เวลาจองเป็นตอนหกโมงเย็น เมื่อกี้ฉันมัวแต่คุยเล่นกับพี่จนเกือบลืมเรื่องที่สำคัญที่สุดไปซะแล้ว!”เสิ่นเหมียนค่อนข้างอิจฉาในความมองโลกในแง่ดีและความร่าเริงของหลินม่าน อยู่สำนักกฎหมายมาสองปี ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังทุกวันเธอเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าปีเองแท้ ๆ แต่กลับเคยสัมผัสถึงความผ่านร้อนผ่านหนาวของมนุษย์โลก สภาพจิตใจก็ดูเป็นผู้ใหญ่มากแล้ว“พี่เสิ่น พี่อารมณ์ไม่ดีหรือเปล่า? ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?” หลินม่านถามอย่างสงสัย “ทุกคนต่างก็คาดเดากันว่าเจ้านายคนใหม่จะต้องเพิ่มเงินเดือนและสวัสดิการให้พวก
เสพติดรัก บทที่ 39
ถ้าเจียงฉีหานกระทำรุนแรงจนทำร้ายเด็กจะทำอย่างไร?เจียงฉีหานเห็นท่าทางราวกับผู้หญิงที่รักษาพรหมจรรย์ของเธอ ความโกรธที่อยู่ในใจก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น “เสิ่นเหมียน พวกเรายังไม่ได้หย่ากัน ทำไมฉันจะแตะต้องตัวเธอไม่ได้แล้ว!”เสิ่นเหมียนหายใจเข้าลึก ๆ และเบิกตากว้างมองเขา “เพราะฉันคิดว่าคุณสกปรก!”มีลูกกับเวินเจี่ยนแล้ว ตอนนี้ยังคิดจะแตะต้องตัวเธออีก!เจียงฉีหานหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง อ้าปากและกัดเข้าที่ติ่งหูอันอวบอิ่มของเธอ “เธอบอกว่าฉันสกปรกฉันก็จะทำกับเธอ!”เสิ่นเหมียนหัวใจกระตุกวูบ และกล่าวขึ้นมาทันทีว่า “ถ้าคุณไม่พอใจเพราะเวินเจี่ยนท้อง ฉันช่วยคุณหาคนอื่นได้ รับรองว่าสะอาด!” พูดจบ ในหัวของเธอก็เต็มไปด้วยภาพที่ทั้งสองคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกันเรื่องที่เจียงฉีหานเคยทำกับเธอ ก็เคยทำกับเวินเจี่ยนเช่นเดียวกัน!คิด ๆ ดูก็รู้สึกขยะแขยง!อารมณ์โกรธในตัวเจียงฉีหานนั้นรุนแรงมาก “คุณผู้หญิงเจียงใจกว้างแบบนี้ ฉันควรชื่นชมที่เธอรู้จักคิด และรู้ว่าเมื่อไรควรรุกเมื่อไรควรรับด้วยไหม?”เสิ่นเหมียนหันหน้าหนี “ฉันแค่คิดแทนคุณเท่านั้น”ยังมีอีกคือ เธอไม่เต็มใจมีอะไรกับเขาเจียงฉีหานส่งเสียงในลำคอ และใช้น
เสพติดรัก บทที่ 38
ร่างกายกระแทกกับโต๊ะประชุม จนรู้สึกเจ็บเสิ่นเหมียนเจ็บจนขอบตาแดงเจียงฉีหานโน้มตัวเข้ามากดทับ และยื่นมือยกปลายคางของเธอเชิดขึ้น สายตาแฝงไปด้วยแววกระหายเลือด “เธอนอบกับฉันหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นพ่อแม่เธอก็พาคนมาเคาะประตูโรงแรม แถมยังหยิบรูปภาพที่ถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายข่มขู่ให้ฉันแต่งงานกับเธอ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเอารูปภาพไปเปิดเผยต่อสาธารณะ!”“ฉันรับปากจะแต่งงานกับเธอ ตระกูลเสิ่นขอสินสอดแล้วห้าสิบล้าน แต่งงานสามปี ฉันลงทุนในบริษัทของตระกูลเสิ่นไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน ยังมีค่าใช้จ่ายที่ยายเธออยู่โรงพยาบาลอีก ฉันยังอ้างว่าทำวิจัยด้วยร่างกายที่ป่วยของเธอจึงลดค่ารักษาลงครึ่งหนึ่ง”“หลังแต่งงาน ทำอาหาร ซักผ้าให้สามี ดูแลสามีในเรื่องอาหารและการใช้ชีวิตประจำวัน ล้วนเป็นสิ่งที่ภรรยาทุกคนควรทำไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวเธอเอาเงินฉันไปเยอะขนาดนั้น แถมยังได้รับผลประโยชน์จากฉันไปมากขนาดนั้นอีก เธอดูแลฉันอย่างดีไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทำเหรอ?”“แต่งงานสามปีเธอล้วนใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ตอนนี้ได้ยินว่าฟู่จือกุยกลับมาเธอก็พยายามทุกวิถีทางเพื่ออยากจะหย่ากับฉัน! อยากจะหย่ากับฉันแล้วไปใช้ชีวิตร่วมกันกับเขา
เสพติดรัก บทที่ 37
คิ้วโค้งเรียวของเจียงฉีหานเลิกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีเข้มที่ล้ำลึกตกไปอยู่บนใบหน้าของเสิ่นเหมียนนี่เป็นความคิดของผู้หญิงคนนี้เหรอ?เสิ่นเหมียนสบตาเข้ากับเจียงฉีหาน ด้วยสายตาที่เปล่งประกาย “ฉันไม่เคยคิดแบบนี้เลย!”คุณปู่พูดแบบนี้ เจียงฉีหานคงจะคิดว่าเป็นความคิดของเธออย่างแน่นอนตอนที่เพิ่งแต่งงานกับเจียงฉีหานเมื่อสามปีก่อน เธอยังคงอยากจะประกาศอย่างเป็นทางการเธอรักเจียงฉีหาน แน่นอนว่าอยากจะให้คนทั้งโลกรู้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันแล้วแต่ในคืนวันแต่งงาน เจียงฉีหานพ่นประโยคหนึ่งออกมาว่า “เรื่องที่พวกเราแต่งงานกันฉันไม่อยากให้ใครรู้! เธอก็ระวังด้วย!”หลังจากนั้นก็จากไปแล้วคืนวันนั้น จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่ได้กลับมาในคืนแต่งงานของพวกเขา เธอผ่านมาด้วยการอยู่ในที่ห้องว่างเปล่าเพียงลำพังหลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยคิดจะประกาศอย่างเป็นทางการอีกเลยตอนนี้เธอวางแผนจะหย่าแล้ว ก็ยิ่งไม่ต้องการให้คนจำนวนมากรู้ถึงช่วงแต่งงานของทั้งสองถือว่าเป็นการรักษาหน้าของกันและกันบ้างแล้วกัน“อะไรคือไม่เคยคิด! ยัยหนูเหมียน เธอต่างหากที่เป็นภรรยาท่านประธานของช่วงซื่อ การทำความรู้จักกับทุกคนมันผิดตรงไหน! ฉีหาน แกรี
เสพติดรัก บทที่ 36
“คุณปู่ไม่เป็นไร…” เจียงฉีหานมองมั่วเฟยแวบหนึ่ง ก็เปิดปากขัดคำพูดของเธอ “ผมจะให้ซางอู่ส่งคุณกลับไป”ตอนนี้คุณปู่เป็นแบบนี้ การโอนหุ้นคงทำไม่ได้แล้วอย่างแน่นอน“รอคุณปู่ฟื้นขึ้นมาฉันก็จะกลับ ไม่อย่างนั้นฉันไม่วางใจ” เสิ่นเหมียนยังคงกังวลต่อสุขภาพของคุณท่านอาวุโส เมื่อไม่เห็นกับตาให้แน่ใจว่าเขาไม่เป็นไร เธอก็คงรู้สึกไม่สบายใจดวงตาสีเข้มของเจียงฉีหานหยุดอยู่บนใบหน้าของเธอนานมาก จากนั้นก็เม้มริมฝีปากและไม่ได้พูดอะไรสภาพแวดล้อมที่เขาเติบโตมาคงกำหนดนิสัยของเขาให้เย็นชาใส่ทุกคนคงไม่ใช่เพราะเสิ่นเหมียนเป็นภรรยาของเขา เขาถึงจะกระตือรือร้นต่อเธอเช่นกัน“ถึงผู้อาวุโสจะฟื้นก็ไม่มีทางโอนหุ้นให้เธอ กลับไปซะ!” มั่วเฟยขมวดคิ้ว และพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไรเสิ่นเหมียนไม่ได้สนใจเธอนี่คือห้องทำงานของเจียงฉีหาน ตราบใดที่เจียงฉีหานไม่เอ่ยปากไล่เธอ เธอจะไม่สนใจก็ได้มั่วเฟยเห็นเสิ่นเหมียนไม่สนใจเธอก็โมโห แต่เจียงฉีหานอยู่ ถึงเธอจะโมโหก็ไม่กล้าระบายออกมา “ซางอู่ เชิญคุณนายเจียงกลับไป!” เจียงฉีหานใบหน้าเย็นชา น้ำเสียงก็ดูเรี
เสพติดรัก บทที่ 35
ก่อนที่เธอจะมาเพื่อคืนกำไลข้อมือก็โทรศัพท์ไปหาแม่สามี ตอนนี้แม่สามีน่าจะขึ้นไปแล้ว ถ้าเจียงฉีหานขึ้นไปอีก จะไม่ทำลายแผนการใหญ่ของแม่สามีเหรอ!ไม่ได้ เจียงฉีหานไปไม่ได้!เจียงฉีหานหันหน้ามา สายตาตกไปอยู่ที่มือของเธอ แฝงไปด้วยความเย็นชาจนถึงกระดูกอยู่หลายส่วน “ฉันเคยบอกแล้ว ว่าสุขภาพไม่ดีก็พักผ่อนอยู่ในบ้าน! อย่าวิ่งไปทั่ว! เด็กเป็นคนที่เธอต้องคลอดออกมา เธอจะต้องมีความรับผิดชอบต่อเด็ก! เข้าใจไหม?”เสียงของเขาไม่ดังมาก แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกกดดันเวินเจี่ยนตกใจจนชักมือกลับ กัดริมฝีปาก น้ำตาแห่งความน้อยใจเอ่อคลออยู่ที่เบ้าตา “ฉันแค่กังวลว่าเสิ่นเหมียนกับนายจะทะเลาะกัน เลยตั้งใจเข้ามาคืนกำไลข้อมือให้นาย ไม่ได้จะไม่ทะนุถนอมสุขภาพของตัวเองเลย”“ต่อไปอยากจะรู้อะไรโทรศัพท์มาหาฉันโดยตรง อย่าทำให้ซางอู่ลำบากใจ!” คำพูดของเจียงฉีหานตรงไปตรงมามาก ไม่มีการรักษาน้ำใจให้เธอเลยเวินเจี่ยนเคยช่วยชีวิตเขา จึงรู้สึกขอบคุณเวินเจี่ยน ปกติก็ยอมอ่อนข้อให้เวินเจี่ยน แต่จะไม่ยอมทนให้เวินเจี่ยนแตะต้องขอบเขตของเขาอย่างเด็ดขาด!เวินเจี่ยนหัวใจตื่นตระหนก สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นขาวซีดในชั่วพริบตาก่อนเธอจะเข้าบริ
เสพติดรัก บทที่ 34
ได้ยินคำพูดของคุณปู่เจียง มั่วเฟยรู้สึกเหมือนพลังงานทั้งหมดจู่ ๆ ก็ถูกดึงออกไป ไม่มีชีวิตชีวาเลย“การตายของเจ๋อเฉิงเป็นความผิดของฉันเอง! เป็นฉันที่ทำร้ายเขาจนเสียชีวิตเอง!”เธอพูดพึมพำคุณปู่เจียงเห็นจนรู้สึกหงุดหงิด จึงตะโกนว่า “รีบไปซะ อย่ามาเกาะอยู่ที่นี่! เรื่องที่ฉันตัดสินใจ แกห้ามไปก็ไร้ประโยชน์!”เจียงฉีหานอายุเกือบสิบขวบจึงจะถูกรับกลับมายังตระกูลเจียง ในระหว่างที่เขาเจริญเติบโตมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ดังนั้นเจียงฉีหานจึงไม่ไว้ใจใคร และปฏิเสธการเข้าใกล้จากคนอื่นปีนั้นตอนเขาเห็นเสิ่นเหมียนเป็นครั้งแรกก็คิดว่า เสิ่นเหมียนจะสามารถเดินเข้าไปในใจของเจียงฉีหานได้ทั้งสองแต่งงานกันมาสามปี เจียงฉีหานไม่ได้แสดงออกถึงความใส่ใจต่อเสิ่นเหมียน แต่อย่างน้อยทุกคืนก็จะกลับมานอนที่บ้านเขาไม่ปฏิเสธเสิ่นเหมียน และยินดีเข้าใกล้เสิ่นเหมียนแต่ตอนนี้จู่ ๆ เวินเจี่ยนก็ตั้งครรภ์ เจียงฉีหานใส่ใจท่าทีของเวินเจี่ยนมากเกินไป อย่าว่าแต่คนภายนอกจะลือกันถึงความไม่ชอบมาพากลของทั้งสอง แม้แต่เขายังรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นผิดปกติ เขาให้หุ้นเสิ่นเหมียน อย่างแรกคืออยากรั้งเธอไว้ อย่างที่สองคื
เสพติดรัก บทที่ 33
“หนูแต่งงานกับฉีหานมาสามปีแล้ว พวกหนูควรจะมีลูกได้แล้ว เอางี้ หนูลาออกจากงานแล้วเตรียมตัวตั้งครรภ์อยู่ในบ้านก่อนเถอะ? รอคลอดลูกเสร็จหนูค่อยกลับไปทำงาน เป็นยังไง?“ ผู้อาวุโสคาดหวังอย่างยิ่งว่าเสิ่นเหมียนจะคลอดลูกสักคน เพราะตราบใดที่เสิ่นเหมียนมีลูก ความคิดของเจียงฉีหานก็จะถูกดึงกลับมาเสิ่นเหมียนหัวเราะออกมาเบา ๆ ส่ายหน้า และยังไม่ทันเปิดปาก ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังลอดขึ้นมา “คุณพ่อคะ ได้ยินว่าคุณพ่อต้องการจะโอนหุ้นของช่วงซื่อให้เสิ่นเหมียน ฉันไม่เห็นด้วย!”เมื่อได้ยินเสียง เสิ่นเหมียนก็เงยหน้าขึ้นก็เห็นแม่สามีของเธอเดินเข้ามาจากประตูด้วยความเกรี้ยวกราด เธอดูอ่อนล้าเหมือนเพิ่งกลับมาจากการทำงานต่างที่คุณปู่เจียงใบหน้าบึ้งตึง “หุ้นของฉัน อยากจะให้ใครก็ให้คนนั้น! แกไม่เห็นด้วยแล้วจะมีประโยชน์อะไร!”มั่วเฟยเดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าเสิ่นเหมียน สายตาที่แหลมคมก็พิจารณาเธอไปด้วย “เสิ่นแหมียน ถ้าเธอรับหุ้นพวกนั้น เช่นนั้นก็หย่ากับฉีหาน!”เธอรู้ดีว่าเสิ่นเหมียนใส่ใจเจียงฉีหานมากแค่ไหนดังนั้นเธอจึงแน่ใจว่าเสิ่นเหมียนจะปฏิเสธหุ้นเหล่านี้เพื่อเจียงฉีหานได้เสิ่นเหมียนยิ้มอย่างเรียบเฉย “หากคุณแม
เสพติดรัก บทที่ 32
เวินเจี่ยนมองเจียงฉีหานอย่างน่าสงสาร น้ำเสียงแฝงไปด้วยเสียงสะอื้น “ฉีหาน ไม่เกี่ยวกับเสิ่นเหมียน เป็นฉันเองที่ไม่ระวังชนเธอจนล้ม ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก!”เมื่อได้ยินคำพูดเสแสร้งของเวินเจี่ยน เสิ่นเหมียนก็ไม่ได้ส่งเสียงขัดเวินเจี่ยนอยากจะเสแสร้งก็ปล่อยเธอเสแสร้งไปตราบใดที่ไม่ทำให้เธอลำบากใจ จะอะไรก็ได้ทั้งนั้น!เจียงฉีหานมองเสิ่นเหมียน “เธอเดินไม่มองทางเลยเหรอ?”เสิ่นเหมียนขี้เกียจทะเลาะกับเขา จึงตอบรับเสียงหนึ่ง “ได้ ต่อไปฉันจะมองทางแล้วกัน!”เห็นได้ชัดว่าเวินเจี่ยนชนเธอ ทำไมถึงกลายเป็นเธอเดินแล้วไม่มองทาง!เจียงฉีหานเกลียดชังเธอ แม้แต่ลมหายใจก็ยังผิดคุณปู่เจียงทำบึ้งอยู่ตลอดเวลา และมองเวินเจี่ยนด้วยสายตาที่แหลมคมเธอพูดจากำกวม ก็แค่อยากให้เจียงฉีหานเข้าใจผิดเล่ห์เหลี่ยมนี้ไม่ใช่น้อย ๆ เลยยัยหนูเสิ่นเหมียนจะเป็นคู่ต่อสู้ของเธอได้อย่างไร!เมื่อรับรู้ถึงสายตาของผู้อาวุโสเจียง หัวใจของเวินเจี่ยนก็กระตุกวูบ ทำไมเธอถึงลืมตาแก่ตายยากนี่ไปได้นะเขาจะต้องได้ยินคำพูดเกินจริงของเธออย่างแน่นอนหากเขาพูดออกมาจะทำอย่างไร?เมื่อคิดถึงข้อนี้ เธอก็ไม่กล้าเสแสร้งอีกต่อไป รีบลุกขึ้นจา
