Share

บทที่ 29

last update Last Updated: 2025-01-04 21:12:08

“ธงชัย…” ประภาพิณพึมพำเสียงแผ่วเมื่อประตูร้านถูกปิดลงแล้วและภายในร้านก็เหลือเพียงเธอและธัศไนยกับหนุ่มน้อยที่นอนแผ่พุงนอนอยู่บนเบาะ

“คุณรู้ได้ไงว่าเป็นนายธงชัย” คิ้วเข้มๆเลิกขึ้นสูง ท่อนขายาวก้าวเข้ามายืนใกล้ๆเธอ

“ผู้ชายขนจั๊กกะแร้ยาวๆที่มีความแค้นกับฉันก็เห็นว่าจะมีแต่คุณธงชัยแค่คนเดียวนี่แหละค่ะ หมดกัน ชื่อเสียงฉัน” ประภาพิณยกมือขึ้นปิดหน้า หยาดน้ำอุ่นๆที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนพากันหลั่งรินลงมาอย่างไม่ขาดสาย

“ฮือๆ แล้วนี่ฉันจะทำยังไงดี คนอื่นคงมองว่าฉันลักลอบมีอะไรกับคุณ ฮือๆ”

“คุณรู้หรือเปล่าว่าบ้านของธงชัยอยู่ตรงไหน” ธัศไนยถามพลางก้มหน้าลงมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความสงสารที่พุ่งเข้ามาจับหัวใจ

“บ้านหลังใหญ่สีเขียวใบไม้ อยู่ไกลจากร้าน beautiful flower ประมาณหนึ่งกิโล” เธอตอบเสียงกระท่อนกระแท่น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างแปลกใจ

“คุณถามฉันทำไมคะ”

“ผมแค่ลองถามดูเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก กลางวันนี้ทานข้าวกับอะไรดี” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องถาม ในขณะที่ประภาพิณส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง

“คุณคิดว่าฉันยังจะทานข้าวลงอีกเหรอคะ”

“เอาน่า อย่าคิดมากสิคุณ เชื่อผมนะว่า…พรุ่งนี้ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นกว่าเดิม”

คำพูดเรียบง่า
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 30

    เวลาผ่านไปกว่าค่อนชั่วโมงแล้ว คนตัวสูงที่เปลือยอกโชว์หน้าท้องเซ็กซี่ที่ทำให้ประภาพิณอดที่จะแอบมองบ่อยๆไม่ได้ก็ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่คนที่นอนอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเตียงโดยมีหมอนใบยาวมากั้นเอาไว้กลับยังคงตาใสแจ๋วไม่มีทีท่าว่าจะง่วงนอนเลยแม้แต่น้อยร่างบางพลิกตัวกระสับกระส่ายอย่างเซ็งๆก่อนที่เธอจะหยิบโทรศัพท์ออกมากดหมายเลขสิบหลักอย่างรวดเร็วรอเพียงไม่นาน ปลายสายก็กดรับ เธอรีบดีดตัวลุกผึงขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับพูดออกไปว่า“ฮัลโหลดา คิดถึงแกจังเลย”//อ้ะ ดา โทรมาได้จังหวะพอดีเลย ฉันมีเรื่องจะเม้าส์ล่ะ// พีระดาทำเสียงกระซิบกระซาบ ในขณะที่ประภาพิณส่ายหน้าช้าๆอย่างระอา ดูเถอะ…เธอโทรไปทีไร พีระดาเล่าเรื่องของตัวเองเป็นน้ำไหลไฟดับให้เธอฟังทุกที“มีอะไรล่ะจ๊ะแม่ตัวยุ่ง”//ก็คุณภีมน่ะสิ คิดจะเครมฉันก่อนแต่งงาน ย่องเข้าหาฉันตอนกลางคืน อย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ทันแผนเจ้าเล่ห์ๆของเขาน่ะ//“เฮ้ย คุณภีมอะไรของแกเนี่ยร้ายไม่เบาเลยนะ แล้วแกทำยังไงล่ะ” ประภาพิณถามอย่างสนใจ//ฉันก็แกล้งละเมอ// พีระดาตอบเสียงอ้อมแอ้ม“อย่าบอกนะว่าแกละเมอตบ” ประภาพิณเดาสุ่ม แต่พีระดากลับตบเข่าดังป๊าบอย่างโดนใจ//ก๊ากๆ

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 31

    “อีตาบ้า ฉันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ยังจะมาใช้อีก” ประภาพิณบ่นอุบอิบ ร่างบางก้าวลงจากเตียงไปอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาจากเตียงแล้วปลอบประโลม“เพราะคุณคุยโทรศัพท์เสียงดังไง นายเมถึงได้ตื่น เพราะฉะนั้นคุณก็ควรรับผิดชอบการกระทำของคุณด้วยการปลอบนายเมซะ” ชายหนุ่มพูดเสียงอู้อี้พร้อมยกหมอนขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง ไม่สนใจสักนิดว่าหน้าหวานๆจะบึ้งตึงขนาดไหน“แล้วก็ปิดไฟด้วยนะ ไฟสว่างแบบนี้เดี๋ยวผมตาสว่างหมด” เขาสั่งมาอีก เล่นเอาประภาพิณถึงกับฉุนขาด“ฉันไม่ปิด”“ปิดซะ”“ก็บอกว่าฉันไม่ปิดไงเล่า” เธอตะเบ็งเสียง จนเมธากรเริ่มหน้าบิดเบี้ยวร้องไห้ขึ้นมาอีกรอบ“เอาล่ะๆ เอาเป็นว่าคุณกล่อมไอ้เมมันก่อนเถอะ ร้องไห้เสียงดังจนหูผมจะแตกอยู่แล้ว”“หึ” หญิงสาวเมินหน้าหนีจากเขา พยายามจะไม่มองหน้าอกขาวๆน่าซบของเขาแล้วก้มลงมองเด็กชายแก้มยุ้ยในอ้อมแขนแทน“ลูกชายคนดีก่อนนี้มันมาดแมน ลูกชายคนดีตอนนี้..มันบ่แม่น เฮ็ดงานบ่เป็นยามเว็นพักสายตา ยามแลงลงมาถ้าเบิ่ง…….มันห่าว ไปเที่ยวเบิดคืนกลับมาเอายามเช้า ไปเที่ยวเบิดคืนกลับมา..มีแต่เมา บ่ฟังคำเว้าบ่ฟังน้อคำจา ลูกเอ๋ยลูกหล่าพญา………….ของแม่” เธอเริ่มใส่ลูกคอร้องเพลงให้เพราะสุดฤทธิ์ด้วยเพลง

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 32

    “คุณทำอะไรฉันลงไปบ้าง” เธอถามเสียงเข้ม ลุกขึ้นนั่งท่าเทพธิดาบนเตียง แขนเหยียดตรงจับปืนสั้นเล็งไปที่ธัศไนยที่นอนหงายอยู่ใกล้ๆ“คุณนั่นแหละที่เป็นฝ่ายทำผม แถมยังบีบก้นผมอีกต่างหาก” เขาแก้ตัว แต่มีหรือที่คนอย่างประภาพิณจะฟัง“ไม่จริง ฉันไม่ได้บีบตูดคุณ”“พูดให้มันสุภาพหน่อยสิคุณแฟน ก้น ไม่ใช่พูดว่าตูดๆ เป็นสาวเป็นนางแท้ๆ พูดจาน่าเกลียด” เขาตำหนิออกมาตรงๆตามประสาคนเป็นอาจารย์“ฉันไม่จำเป็นต้องสุภาพกับคนฉวยโอกาสแบบคุณ”“คุณนั่นแหละที่ฉวยโอกาส คิดจะข่มขืนผมตอนหลับล่ะสิ ฝันไปเถอะ ผมไม่ยอมคุณง่ายๆหรอกนะ ผมไม่ใช่ผู้ชายใจง่าย”“อย่ามาพูดจาแบบนี้กับฉันนะ เห็นๆอยู่ว่าคุณนอนกอดฉัน” เธอเถียงคำไม่ตกฟาก มือที่จับปืนไว้เริ่มสั่นระริก“คุณมากอดผมก่อน ผมเลยกอดตอบ ผมแค่ไม่อยากให้คุณกอดผมเก้อ ผมผิดเหรอไง” เขาถามพลางลุกขึ้นนั่ง ตาคู่คมจ้องหน้าเธอนิ่งในระดับใกล้ๆ จนใจน้อยๆของหญิงสาวเต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมานอกหน้าอกผู้ชายคนนี้กล้าดีอย่างไรถึงมาฉกฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเธอไม่ได้เล่นงานเขากลับไปบ้าง เขาก็คงจะไม่จำแล้วหาทางมาแตะเนื้อต้องตัวเธอต่อไปแน่ๆยังไม่ทันตัดสินใจได้ว่าจะทำอย่างไรกับเขา

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 33

    อย่าบอกนะว่าเธอบีบตูดเอ้ยบีบก้นเขาจริงๆแต่ก็คงเป็นเรื่องจริงนั่นแหละ เพราะเห็นๆอยู่ว่าเธอเป็นคนล้ำเขตเตียงนอน มันก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะโกรธเมื่อโดนเธอโยนความผิดให้มันเป็นเพราะเธอเองที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้เขาโมโห…ถึงแม้ว่าบทลงโทษของเขาจะดูรุนแรงเกินไปสักนิดสำหรับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอ แต่ต้นเหตุมันก็มาจากเธอไม่ใช่หรือ?แต่ถ้าจะให้ขอโทษเขา เธอก็ไม่อยากพูดออกไปเอาไว้วันพรุ่งนี้เช้า เธอค่อยทำตัวตามปกติกับเขาเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกัน!ร่างบางล้มตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม ก่อนที่ดวงตาจะปิดลง เอาล่ะ…เธอควรจะนอนหลับพักผ่อนก่อน และหวังว่าคืนนี้เธอจะไม่ฝันแบบนั้นอีกนะ…02.45ไม่ว่าจะพยายามข่มตาให้หลับเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนว่าตาของเขาจะยิ่งสว่างมากขึ้นเท่านั้น ความรู้สึกผิดผสมผสานอยู่กับอารมณ์ประหลาดที่พุ่งพล่านอยู่ในร่างกายเขาจนเลือดวัยหนุ่มร้อนรุ่มทำให้ตาเขาแข็ง…กลิ่นหอมอ่อนๆของร่างนิ่มๆที่เขาตะกองกอดยังติดอยู่ที่ปลายจมูกโด่ง อกอวบที่เบียดชิดกับอกแข็งๆของเขา แขนเรียวๆยามเกี่ยวกระหวัดกอดเขาเพื่อหาไออุ่นทุกสัมผัส ทุกความรู้สึกยังคงตราตรึงอยู่ในใจไม่หาย ร่างสูงพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่ชั

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 34

    แรงดิ้นพราดๆของสาวร่างเล็กแต่แรงไม่เล็กเหมือนหุ่น ทำให้ธงชัยรู้สึกขัดใจอยู่ไม่น้อย กำปั้นหนักๆจึงอัดเข้าที่ท้องน้อยของหญิงสาวเต็มแรงจนเธอถึงกับหน้ามืดวูบ ธงชัยถามจากคนในตลาดจนรู้มาว่าธัศไนยบ้านอยู่ที่นี่ เขาจึงลองแอบเข้ามาในบ้านหลังนี้ดู แค่สะเดาะกลอนไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับนักย่องเบาเก่าอย่างเขา เขาสามารถเข้ามาที่นี่ได้อย่างง่ายดาย และในที่สุด…เขาก็ไขข้อสงสัยได้…ประภาพิณมาอยู่ที่นี่ตอนกลางคืนจริงๆประภาพิณทำเหมือนรังเกียจเขา แต่กลับมาอยู่กับไอ้หน้าโหดนั่น!!ความแค้นผสานกับความเสียหน้า ทำให้ธงชัยตัดสินใจที่จะฉุดเธอในเมื่อไอ้ธัศไนยยังอุ้มพาเธอออกจากบ้านไปได้ในคืนนั้นเขาก็ต้องทำได้เหมือนกัน!!เมื่อเขาได้เธอแล้ว เขาก็จะทิ้งให้ไอ้หนวดเครารุกรังนั่นรับไปต่อเขาไม่มีวันจริงจังกับผู้หญิงง่ายๆอย่างประภาพิณหรอก“ชะ ช่วยด้วย” เธอดิ้นขลุกขลักพร้อมใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะโกนออกมาสุดเสียง“เฮ้ย นังนี่ วอนหาที่ตายเหรอไงวะ” ธงชัยสบถในลำคอดวงตากลมโตเหลือกไปทางซ้ายทีทางขวาที พยายามแกะมือสากๆนั่นออกจากใบหน้า วูบหนึ่งที่เธอรู้สึกคุ้นๆหูกับเสียงของผู้ชายคนนี้อย่างบอกไม่ถูก ร่างกายเธอเริ่มอ่อนแรงม

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 35

    ปากกาเมจิกถูกขีดทับเลข11บนปฏิทิน หน้าตาหล่อแบบเรียบๆดูจะฉายแววสดใสขึ้นทันตาเห็นเมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงวันที่เขารอคอยขึ้นมาเต็มทีแล้ววันที่โรงเรียนจะเปิดเทอม วันที่อเนกจะได้กลับไปทำหน้าที่สั่งสอน ให้ความรู้แก่เด็กๆไม่ว่าเขาจะมีเรื่องทุกข์ใจขนาดไหน เขาก็สามารถลืมมันได้ เพียงแค่เห็นรอยยิ้มของเด็กๆทุกคนแวววรรณ…ผู้หญิงขาวสวยเซ็กส์จัดที่ตอนนี้ดูจะหายหน้าหายตาไปพักนึงเริ่มค่อยๆเลือนหายไปจากหัวใจ ต่อไปนี้เขาจะเริ่มต้นใหม่ชื่อของใครคนหนึ่งผุดขึ้นมาในห้วงคิดของอาจารย์หนุ่มโสด ประภาพิณ…เขาจะเริ่มความรักครั้งใหม่กับประภาพิณ จะไม่มีเงาของแวววรรณมาคอยตามหลอกหลอนในใจเขาอีกต่อไป!!ร่างอ้วนๆเพราะกินแต่อาหารที่มีไขมันมากเกินไปเดินแกมกระโดดลงมาจากชั้นที่สองของตัวบ้าน สองมือยกขึ้นมากุมเบ้าตาข้างซ้ายของตัวเองด้วยความเจ็บปวดคอยดูนะไอ้หนวดดก แค้นนี้ต้องชำระ กล้าดียังไงมาทำให้หน้าหล่อๆของเขาต้องเสียโฉมเพราะความอายในเบ้าตาเขียวๆของตัวเอง คนที่เคยมั่นใจว่าตัวเองหล่อสูสีกับพี่โดม ปกรณ์ลัม ทำให้ธงชัยไม่กล้าโผล่หน้าไปทำงานจนกว่ารอยช้ำที่ตาจะหาย จนกว่าเขาจะกลับมาหล่อใสโดนใจสาวเหมือนเดิมและทันทีที่เขาเดินลงมา

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 36

    กรุ๋งกริ๋ง เสียงโมบายหน้าร้านดังขึ้นเสียงน่ารักราวจะต้อนรับผู้มาเยือน และทันทีที่ร่างสูงก้าวเข้ามาในร้าน beautiful flower ธัศไนยก็เห็นประภาพิณสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างงอนๆ“อ้าว ทำไมทำท่ายังงั้น คอเคล็ดหรือไงครับคุณแฟน”“ฉันไม่ได้คอเคล็ด” เธอหันมาตวาดแหว เล่นเอาธัศไนยต้องยิ้มขันอย่างนึกเอ็นดู“ไอ้เมมันงอแงหรือเปล่าครับ”“ไม่ค่ะ หลานชายคุณเรียบร้อยมาก ผิดกับคนเป็นลุงเลย” เธอพูดเสียงแข็ง ตาโตๆมองเขาวาววับอย่างเล่นแง่“อ้าว ทำไมรวนผมแบบนั้นล่ะคุณแฟน”“ฉันไม่ได้รวน” หญิงสาวทำเสียงสะบัด ปากล่างยื่นออกมาอย่างไม่พอใจ“ประจำเดือนมาเหรอ” เขาถามหน้าทะเล้น ตาคมๆพราวระยับ มองหน้าเล็กๆที่หันขวับมาจ้องหน้าเขาถมึงทึงอย่างพอใจที่ได้เห็นเธอโกรธ“ผู้ชายที่ไหนเขาถามผู้หญิงแบบนี้กัน”“ผู้ชายอย่างผมไง ผมเป็นคนตรงๆ พูดตรงๆ อ้อมไม่เป็น” เขาฉีกยิ้มกว้าง ในขณะที่เธอหน้างอง้ำ“กินข้าวกลางวันแล้วหรือยังล่ะคุณ” เขาเปลี่ยนเรื่องถาม“กินมาม่าไปสองชามแล้วค่ะ” เธอตอบเสียงแข็งๆ คงนึกล่ะสิว่าเธอจะหิ้วท้องรอเขา ฝันไปเถอะ! ถึงไม่มีเขา เธอก็มีปัญญาหาอาหารกินเอง หึ“ว้า น่าเสียดายจัง ผมอุตส่าห์ซื้อกุ้งสด กุ้งแห้ง ตำลึง ฟักท

    Last Updated : 2025-01-04
  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 37

    “คุณจะซื้อของขวัญให้ดาเหรอคะ”“ใช่” เขาพยักหน้ารับ พร้อมลากเธอไปที่ร้านขายเครื่องเพชร“ความจริงคุณไม่ต้องลำบากก็ได้ ดาเป็นเพื่อนฉัน” เธอพูดอย่างคนที่รู้สึกเกรงใจแทนเพื่อนรัก แต่เขากลับหันมาตอบสั้นๆว่า“ผมจะซื้อ”“จะซื้ออะไรล่ะคะ”“สร้อย ดีมั้ย” เขาหันมาถามความคิดเห็นจากเธอ“ไม่แพงเกินไปเหรอคะ”“ไม่หรอก ผมเป็นคนซื้อนะ ไม่ได้ใช้เงินคุณ จะมาขี้งกทำไม” เขาทำเสียงระอา พร้อมกับก้มลงมองสร้อยขนาดต่างๆที่อวดประกายเพชรวูบวาบอยู่ในตู้กระจก“คุณชอบเส้นไหนมากที่สุด” เขาถาม ในขณะที่หญิงสาวชะเง้อมองสร้อยในตู้ด้วยท่าทางสนอกสนใจตามประสาผู้หญิงอย่างเธอก็คงได้แค่มองนั่นแหละ…คงไม่มีปัญญาซื้อมาสวมใส่หรอกประภาพิณถอนหายใจเฮือกก่อนจะชี้ไปที่สร้อยเส้นหนึ่งที่ดูไม่โดดเด่นเท่าสร้อยเส้นอื่น แต่กลับมีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้เธออยากค้นหาตัวสร้อยเป็นแบบเรียบๆโซ่สีทองแท้เส้นเล็กๆพันกันเป็นเกลียวคลื่น จี้สีเหลืองสุกปลั่งรูปกามเทพตัวน้อยมีปีกสีขาวประดับอยู่ด้านหลัง ในมือเล็กๆถือธนูกับคันศร ใบหน้าของคิวปิดสื่อรักดูจะยิ้มแย้มแจ่มใสอมความสุขจนผู้ที่พบเห็นอดจะรู้สึกหลงใหลไม่ได้“คุณชอบเส้นนี้เหรอครับ” ถามพลางเลิกคิ้วเข้ม

    Last Updated : 2025-01-04

Latest chapter

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 76

    “เหนื่อยมั้ยคะ”เขาหันมามองหน้าเธอก่อนจะตอบเสียงเศร้าๆว่า“ไม่เหนื่อยหรอก ไอ้เอกมันติดยาน่ะ”“อะไรนะคะ!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ “ทำไมพี่เอกเขาถึงได้…”“เขาสารภาพออกมาหมดแล้วว่าแวววรรณกลับมาขอคืนดีกับเขาแล้วก็ทิ้งเขาไปอีกครั้ง เขาเลยทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง ตอนนั้นมีคนมาเสนอยาบ้าให้เขา เขาเลยลองกินดูเพราะคิดว่าคงไม่ติด แต่ที่ไหนได้…เขาดันติดงอมแงม แล้วเรื่องที่เขามาปล้ำคุณน่ะ เพราะแววจ้างเขาด้วยยาบ้ายี่สิบเม็ดน่ะ”“ตายจริง…ไม่น่าเลยนะ เพราะยาบ้าแท้ๆ” หญิงสาวทำเสียงสลด“ตอนนี้ตำรวจเขาก็ไปจับแววแล้ว เพราะแววเป็นคนบงการ แถมยังมียาบ้าไว้ในครอบครองอีกหลายเม็ด คนรักของแววคนล่าสุดก็ตีตัวออกห่างไปแล้วพอรู้ว่าแววโดนตำรวจจับน่ะ”“เฮ้อ” ประภาพิณถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าๆ ในขณะที่มือใหญ่จับคางเธอให้แหงนหน้าขึ้น“ก่อนที่ผมจะกลับบ้าน ผมขอจูบทีหนึ่งได้มั้ย” เขาขออนุญาต ยังไม่ทันที่เธอจะตอบอะไรออกมา ริมฝีปากร้อนๆก็แนบประกบเข้าที่เรียวปากอิ่มอย่างแผ่วเบาและเว้าวอน“แฟนรักคุณนะคะ” เธอบอกเมื่อเขาถอนจุมพิตออก ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนแล้วรั้งต้นแขนเธอให้ลุกขึ้นด้วย“พอผมไปแล้ว อย่าลืมลงกลอนให้แน่นหนานะ แล้วพ

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 75

    เธอคิดไว้แล้วไม่มีผิดว่าสักวันพีระดาจะต้องรักภีรวัทน์ และก็เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้จริงๆว่าพีระดาคิดจะล้อล่นกับความรู้สึกของตัวเอง แล้วเป็นไงล่ะ...ผลสุดท้ายก็ต้องมารักเขาเพราะความใกล้ชิด แต่เธอคิดว่าพีระดากับภีรวัทน์ก็ดูเหมาะสมกันดี ที่สำคัญ..ในวันแต่งงาน เธอดูออกว่าภีรวัทน์แคร์เพื่อนสาวของเธอมากขนาดไหน บางที...ภีรวัทน์อาจจะรู้สึกเดียวกันกับพีระดาในตอนนี้ก็ได้//ฮือๆๆ// พีระดาไม่ตอบ มีแต่เพียงเสียงสะอื้นไห้ที่ดังแว่วมาทางสายโทรศัพท์จนประภาพิณชักจะเริ่มรู้สึกหนักใจแทน“งั้นอีก1ปีแกก็ต้องเลิกกับเขาน่ะสิ แกควรจะบอกเขาไปตรงๆเลยนะว่าแกรู้สึกยังไงกับเขา อย่าปล่อยเวลาให้มันผ่านไปเฉยๆไม่งั้นแกอาจจะต้องเสียใจ”//เขาไม่ยอมทำตามสัญญา// พีระดาพูดด้วยเสียงสะอึกๆ เสียงสูดจมูกดังฟืดฟาดชวนให้นึกเวทนา“ห๋า ไม่ทำตามสัญญา”//ใช่ ไม่ทำตามสัญญา เขาฉีกสัญญาทิ้ง บอกว่าจะให้ฉันอยู่กับเขาต่อไป//“งั้นแกก็ควรจะดีใจสิที่เขาอยากอยู่กับแก แกจะมาร้องไห้คร่ำครวญเพื่อ?”//เขาแค่หวงฉัน ไม่ใช่ว่ารักถึงได้หวงนะ แต่เป็นเพราะ...เขาเห็นฉันเป็นแค่ของชิ้นหนึ่ง ไม่อยากให้ฉันไปตกเป็นของคนอื่น ความสำคัญของฉันมีแค่นี้จริงๆ//“เ

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 74

    โครม!บานประตูห้องนอนถูกถีบออกอย่างแรงก่อนที่คอเสื้อของอเนกจะโดนมือใครคนหนึ่งลากขึ้นมาจากร่างงามที่เขากำลังจะหาความสุขด้วยยังไม่ทันที่อเนกจะได้เห็นหน้าคนที่กล้ามาคว้าคอเสื้อเขา หมัดหนักๆก็ถูกต่อยเข้ามาที่ใบหน้าอย่างแรงจนร่างผอมบางเซแซ่ดๆไปปะทะกับผนังห้อง“คุณธัศ ช่วยแฟนด้วย” ประภาพิณพูดด้วยเสียงสั่นๆพลางพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งทั้งๆที่ยังจุกอยู่ที่ท้องน้อยตาคู่คมตวัดมามองประภาพิณชั่วแว่บหนึ่งก่อนจะยกเข่ากระแทกที่ท้องของอเนกอย่างเดือดดาล พร้อมกับศอกที่กระแทกเข้าที่ศีรษะอเนกอย่างจัง“เมื่อก่อนฉันเห็นนายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง แต่มาวันนี้…นายกลับมาปล้ำแฟนฉัน ฉันไม่ปล่อยให้นายรอดแน่ เอก”น้ำเสียงนี้อเนกจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร…ชายหนุ่มค่อยๆทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้นในสภาพหมดหนทางต่อสู้ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหน้าหล่อเหลาของอาจารย์วิทยาศาตร์ที่กำลังมองเขาอย่างบูดบึ้ง“อะ ไอ้ธัศ”“เออ ฉันเอง ทำไมนายถึงทำแบบนี้วะ” ธัศไนยถามเสียงตะคอก ก่อนจะหันไปทางประภาพิณที่นั่งหน้าซีดเผือดอยู่บนเตียง“คุณแฟน โทรหาตำรวจ”“แต่ว่าเขาเป็นเพื่อนคุณ”“ผมบอกให้โทรก็โทรไปสิ” ชายหนุ่มเริ่มเสียงดัง เล่นเอาหญิงสาวต้อง

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 73

    16.42น.“แฟนจ๋า เราจะมีลูกด้วยกันกี่คนดีครับ” ธัศไนยนั่งสวีตหวานอยู่กับประภาพิณในร้าน beautiful flower มือใหญ่จับกุมมือบางแล้วใช้หัวนิ้วโป้งคลึงหลังมือเธอเบาๆ ตาคมหวานเชื่อมมองหญิงสาวอย่างแสนรัก“สองคนดีมั้ยคะ”“จะดีเหรอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างไม่เห็นด้วย“ทำไมจะไม่ดีล่ะค่ะ ผู้ชายหนึ่งคน ผู้หญิงหนึ่งคน”“แต่ผมว่ามีลูกสักโหลนึงเลยก็ดีนะครับ” เขารั้งร่างบางมาพิงอกกว้างพร้อมจูบขมับหญิงสาวเบาๆ“โห ตั้งโหลนึงเชียวเหรอคะ เยอะเกินไปหรือเปล่า แฟนไม่ไหวหรอกค่ะ” เธอส่ายหน้าหวือ พูดอู้อี้“แต่ผมทำไหวนะ” เขาพูดอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้เธอต้องเงยหน้าออกจากอกหนาแล้วขว้างค้อนใส่เขาอย่างมีจริต“มีโหลนึง คุณคงจนกันพอดี”“ไม่จนหรอกน่า อย่างน้อยผมก็มีเงินเลี้ยงคุณและลูกให้มีความสุขได้ไปจนกว่าจะตาย ไม่มีทางปล่อยให้คุณลำบากแน่ๆ” เขาพูดเสียงหนักแน่น“เซี้ยว”“เซี้ยวที่ไหน ผมพูดตามความเป็นจริงนะ แต่ผมจอให้คุณสัญญากับผมสักข้อได้มั้ยครับคุณแฟน” เขาเอ่ยขอเสียงนุ่ม“ขออะไรคะ”“ถ้าแต่งงานกับผมแล้ว คุณห้ามมีสามีน้อยโดยเด็ดขาด”“อีตาบ้า ใครเขาจะมีสามีน้อยกัน” เธอหยิกหน้าอกเขาแรงๆจนชายหนุ่มร้องลั่น ก่อนที่หน้าคมจะตีหน

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 72

    ทันทีที่อเนกกลับถึงบ้าน เขาก็ต้องขมวดคิ้วอย่างสงสัยเมื่อเห็นรถคันหรูมาจอดอยู่หน้าประตูบ้านของเขา ก่อนที่คนในรถจะเปิดประตูออกมา“แวว…” อเนกเรียกชื่อเธอเสียงแผ่ว มองหน้าสะสวยที่มีแว่นสีดำอันใหญ่ปกปิดอยู่อย่างเจ็บปวด“ใช่ค่ะ ขอบคุณที่ยังจำแววได้” แวววรรณเหยียดปากอย่างเยาะหยัน กวาดตามองอเนกอย่างสมเพซ“ผมไม่ได้ความจำเสื่อมนี่ครับ จะได้ลืมอะไรง่ายๆ ไม่เหมือนคุณหรอก พูดอะไรก็ลืม…”“ตายจริง นี่คุณหลอกด่าแววเหรอคะ” แวววรรณยกมือทาบอกอย่างมีจริต“แล้วแววเป็นอย่างที่ผมว่าหรือเปล่าล่ะครับ” ย้อนถามอย่างเจ็บแสบแต่แวววรรณไม่อยากถือสา เพราะ…ความแค้นที่เธอมีอยู่ตอนนี้มันสำคัญมากกว่าการต่อล้อต่อเถียงกับอดีตคู่นอนอย่างเขา“วันนี้แววมีเรื่องจะมาคุยกับคุณค่ะ”“นั่นสินะ ถ้าไม่มีธุระ คุณคงไม่มาหาผมหรอก”“คุณเลิกด่าแววสักทีได้มั้ยคะ” แวววรรณเริ่มขึ้นเสียงสูงอย่างไม่พอใจ“ผมไม่ได้ด่า ผมพูดความจริง”“ความจริงของคุณ แววไม่อยากฟัง”“ ถอยไป ผมจะเข้าบ้าน” อเนกผลักร่างอวบอิ่มที่เขาเคยหลงใหลในอดีตให้พ้นทางพร้อมกับไขกุญแจประตูบ้านแล้วเปิดออก“แต่แววมั่นใจว่าคุณจะต้องสนใจในสิ่งที่แววมาเสนอ” แวววรรณเดินตามเขาเข้าไปในบ้า

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 71

    “ว้าย! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะคุณธัศ”“ไม่เอา ผมคิดถึงคุณจะแย่ รู้มั้ย?”“ฉันจะกลับแล้วนะคะ มันมืดแล้ว คุณไม่เห็นเหรอไง”“คุณนอนที่นี่ก็ได้นี่นา” เขาทำเสียงออดอย่างเอาแต่ใจ“ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงเด็กเหมือนเคย จะให้มาอยู่ที่บ้านคุณได้ไง เห็นฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายเหรอคะ”ได้ฟังประโยคนี้เข้าไป ชายหนุ่มก็ถอนหายใจเฮือกอย่างยอมจำนน“โอเคๆ ผมยอมก็ได้ แต่ว่าคุณต้อง…” เขาเริ่มมีเงื่อนไขเล่นเอาประภาพิณต้องถามกลับอย่างหวาดระแวง“แต่ว่าอะไรคะ” เธอช้อนตาขึ้นมองเขา“แต่ว่า…จูบผมก่อนสิ แล้วจะปล่อย”“ไม่เอาหรอก ตาบ้า” เธอเบือนหน้าไปอีกทางอย่างขัดเขิน“ก็ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนี่นา แค่จูบเองนะ นะครับ” เขาอ้อนเสียงอ่อน ตาคู่คมพราวระยับจนหญิงสาวใจอ่อนยวบ“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดพร้อมโน้มต้นคอเขาให้ก้มลงต่ำมากขึ้นแล้วยกศีรษะขึ้นจุมพิตปากเขาเบาๆแล้วรีบถอยหน้าออกห่าง“ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ”“เดี๋ยวสิ เรียกตัวเองว่าแฟนก่อน” เขายังมีเงื่อนไขอีกข้อ ทำเอาหญิงสาวตีหน้าบูด“เอาน่า อย่าหน้างอสิครับ น่านะ เรียกตัวเองว่าแฟน ผมว่ามันฟังดูน่ารักดีออกนะ” เขาก้มหน้าลงพูดใกล้ๆเธอโดยไม่สนใจสักนิดว่าร่างบางที่เข

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 70

    อเนกยิ้มออกมาอย่างคนเมาๆเบลอๆ ตาฉ่ำไปหมด ในขณะที่โจ้เหยียดริมฝีปากออกอีกครั้งอย่างหยันๆ“ไหนล่ะครับพี่ ค่ายาแห่งความสุข” โจ้แบมือตรงหน้าเขาพลางกระดิกไปมา“อยู่ในลิ้นชัก เป็นเงินที่ผมเก็บไว้มานาน คุณไปหยิบสิ” อเนกบอกพร้อมยิ้มแหะๆอย่างมีความสุขโจ้เดินตรงไปเปิดลิ้นชักพร้อมกับหยิบกระปุกชินจังออกมาเปิดฝาในนี้ไม่มีเหรียญสักเหรียญเดียว มีแต่ธนบัตรใบละหนึ่งร้อยเต็มไปหมดโจ้หันไปมองอเนกอีกครั้งก่อนจะหยิบเงินออกมาหมดกระปุกเงินทั้งกระปุกนี่คงเกือบหมื่น….เขาขอไปหมดเลยก็แล้วกันโจ้รีบเก็บธนบัตรใบแดงๆยัดใส่กระเป๋าสะพายของตัวเองอย่างว่องไวพร้อมกับหันไปบอกอเนกตามมารยาทว่า“ผมกลับก่อนนะพี่”“อือ” อเนกชูสองนิ้วให้โจ้แล้วมองตามหลังโจ้ที่เปิดประตูออกไปจากบ้านของเขาแล้วด้วยสายตาขอบคุณอนิจจา…อาจารย์หนุ่มผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์…ตอนนี้เขามีสภาพไม่ต่างจากสุนัขตัวหนึ่งที่หลงมัวเมาอยู่กับสารเสพย์ติดจนถอนตัวไม่ขึ้นณ วันนี้ อเนกได้ก้าวเข้าสู่นรกเต็มตัวแล้วอย่างสมบูรณ์!!ตอนเย็นของวันต่อมาธัศไนยขมวดคิ้วมุ่นเมื่อรู้สึกว่าช่วงนี้อเนกจะไม่ค่อยไปโรงเรียนโดยอ้างว่าไม่สบายมาหลายวันแล้ว หลังเลิกงาน เขาจึงขับรถแวะมาเย

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 69

    ร่างสูงถอดแว่นตาสีชาออกจากใบหน้าคมคาย ดวงตาเพ่งมองไปที่ป้ายประกาศหน้าร้านดอกไม้เล็กๆอย่างงงๆ ‘ปิดร้านชั่วคราว’ เธอปิดร้านทำไม ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า1อาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อเลิกจากงาน เขาจะต้องรีบมาที่ร้านของประภาพิณเสมอ แต่ทุกครั้งที่มา…เขาก็จะได้เห็นแต่ป้ายปิดร้านชั่วคราวแปะอยู่ที่หน้าร้าน beautiful flowerทั้งรักทั้งคิดถึง อยากเห็นหน้า อยากเจอ อยากพูดคุยด้วย แต่ก็เห็นได้แค่หน้าร้าน…แค่ได้มองร้านดอกไม้ ก็รู้สึกสุขใจ แม้ว่าจะมีความเศร้าแฝงอยู่บ้างก็ตามเขาเป็นอาจารย์มีหน้าที่สอนนักเรียน ต่อให้สภาพจิตใจของเขาจะย่ำแย่ขนาดไหน เขาก็หยุดงานไม่ได้แต่ถึงเขาจะไปทำงานตามปกติ แต่หัวใจเขากลับไม่ปกติ อาหารเขาก็ทานไม่ได้เยอะเหมือนเก่า หน้าหล่อๆก็เริ่มซูบลงเพราะตอนกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับเมื่อไหร่นะ…ความทรมานที่เขาได้รับมันจะหายไปเสียทีธัศไนยถอนหายใจเฮือก ก่อนจะกลับเข้าไปนั่งในรถยนต์ตามเดิมแล้วค่อยๆขับจากไปด้วยหัวใจที่ยังหนักอึ้งเหมือนมีหินนับพันก้อนมากดทับเอาไว้จนเขาหายใจไม่สะดวกวันเวลาคือยาวิเศษที่จะสามารถรักษาแผลใจให้เขาได้ แต่กว่าเขาจะลืมรักเธอได้ เขากลัวว่า…ลมหายใจเขาจะหมดลงเสียก่อนน่ะสิ!!อ

  • เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่   บทที่ 68

    คำว่ารักที่เขาบอกเธอไป มันไม่มีค่าเลย เธอไม่เคยมองเห็นความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ ไม่เคยมอง…และก็คงไม่อยากมอง“พาฉันไปส่งที่ร้านดอกไม้หน่อยค่ะ ต่อไปนี้เราสองคนจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนวันที่เราไม่เคยรู้จักกัน เพราะฉัน…ไม่อยากรู้จักกับผู้ชายที่ชอบล่วงเกินฉันอย่างคุณ!!”ประโยคนี้ของเธอมันยังดังก้องอยู่ในหูเขา คำพูดที่อยากจะกล่าวออกมาเพื่อรั้งเธอเอาไว้ก็ไม่ยอมหลุดพ้นออกจากริมฝีปากในเมื่อเธอไม่อยากรู้จักกับเขาอีกต่อไป ในเมื่อเธออยากไปจากเขาเสียเต็มประดา แล้วเขาจะรั้งเธอไว้ทำไมล่ะ จริงไหม?เธอคงอยากกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมโดยไม่มีเขาไปคอยสร้างความรำคาญใจความสุขของเธอคือการไม่ได้เห็นหน้าเขา เขาก็ควรจะปล่อยเธอไปถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกเจ็บมากขนาดไหนก็ตามเจ็บอย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกแบบนี้ได้ ผู้หญิงคนอื่นๆหรือแม้แต่แวววรรณ ผู้หญิงที่เขาคบด้วยคนล่าสุดก็ไม่เคยทำให้เขารู้สึกแย่ได้ถึงขนาดนี้มีประภาพิณเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาร้องไห้ได้เพียงแค่คิด น้ำบางๆก็ฉาบที่ดวงตาคู่คม เขาก้มหน้าลงพร้อมซบหน้าลงกับเข่า นั่งลงบนสนามหญ้าสีเขียวข้างๆแปลงผักด้วยความเจ็บปวดและอ้างว้างที่สุดดวงตะวั

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status