LOGINShare
บทที่ 31
Last Updated:
2025-01-04 21:13:09
Related chapters
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 32
“คุณทำอะไรฉันลงไปบ้าง” เธอถามเสียงเข้ม ลุกขึ้นนั่งท่าเทพธิดาบนเตียง แขนเหยียดตรงจับปืนสั้นเล็งไปที่ธัศไนยที่นอนหงายอยู่ใกล้ๆ“คุณนั่นแหละที่เป็นฝ่ายทำผม แถมยังบีบก้นผมอีกต่างหาก” เขาแก้ตัว แต่มีหรือที่คนอย่างประภาพิณจะฟัง“ไม่จริง ฉันไม่ได้บีบตูดคุณ”“พูดให้มันสุภาพหน่อยสิคุณแฟน ก้น ไม่ใช่พูดว่าตูดๆ เป็นสาวเป็นนางแท้ๆ พูดจาน่าเกลียด” เขาตำหนิออกมาตรงๆตามประสาคนเป็นอาจารย์“ฉันไม่จำเป็นต้องสุภาพกับคนฉวยโอกาสแบบคุณ”“คุณนั่นแหละที่ฉวยโอกาส คิดจะข่มขืนผมตอนหลับล่ะสิ ฝันไปเถอะ ผมไม่ยอมคุณง่ายๆหรอกนะ ผมไม่ใช่ผู้ชายใจง่าย”“อย่ามาพูดจาแบบนี้กับฉันนะ เห็นๆอยู่ว่าคุณนอนกอดฉัน” เธอเถียงคำไม่ตกฟาก มือที่จับปืนไว้เริ่มสั่นระริก“คุณมากอดผมก่อน ผมเลยกอดตอบ ผมแค่ไม่อยากให้คุณกอดผมเก้อ ผมผิดเหรอไง” เขาถามพลางลุกขึ้นนั่ง ตาคู่คมจ้องหน้าเธอนิ่งในระดับใกล้ๆ จนใจน้อยๆของหญิงสาวเต้นโครมครามจนแทบจะทะลุออกมานอกหน้าอกผู้ชายคนนี้กล้าดีอย่างไรถึงมาฉกฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเธอไม่ได้เล่นงานเขากลับไปบ้าง เขาก็คงจะไม่จำแล้วหาทางมาแตะเนื้อต้องตัวเธอต่อไปแน่ๆยังไม่ทันตัดสินใจได้ว่าจะทำอย่างไรกับเขา
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 33
อย่าบอกนะว่าเธอบีบตูดเอ้ยบีบก้นเขาจริงๆแต่ก็คงเป็นเรื่องจริงนั่นแหละ เพราะเห็นๆอยู่ว่าเธอเป็นคนล้ำเขตเตียงนอน มันก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะโกรธเมื่อโดนเธอโยนความผิดให้มันเป็นเพราะเธอเองที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้เขาโมโห…ถึงแม้ว่าบทลงโทษของเขาจะดูรุนแรงเกินไปสักนิดสำหรับสาวบริสุทธิ์อย่างเธอ แต่ต้นเหตุมันก็มาจากเธอไม่ใช่หรือ?แต่ถ้าจะให้ขอโทษเขา เธอก็ไม่อยากพูดออกไปเอาไว้วันพรุ่งนี้เช้า เธอค่อยทำตัวตามปกติกับเขาเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกัน!ร่างบางล้มตัวลงนอนบนที่นอนนุ่ม ก่อนที่ดวงตาจะปิดลง เอาล่ะ…เธอควรจะนอนหลับพักผ่อนก่อน และหวังว่าคืนนี้เธอจะไม่ฝันแบบนั้นอีกนะ…02.45ไม่ว่าจะพยายามข่มตาให้หลับเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนว่าตาของเขาจะยิ่งสว่างมากขึ้นเท่านั้น ความรู้สึกผิดผสมผสานอยู่กับอารมณ์ประหลาดที่พุ่งพล่านอยู่ในร่างกายเขาจนเลือดวัยหนุ่มร้อนรุ่มทำให้ตาเขาแข็ง…กลิ่นหอมอ่อนๆของร่างนิ่มๆที่เขาตะกองกอดยังติดอยู่ที่ปลายจมูกโด่ง อกอวบที่เบียดชิดกับอกแข็งๆของเขา แขนเรียวๆยามเกี่ยวกระหวัดกอดเขาเพื่อหาไออุ่นทุกสัมผัส ทุกความรู้สึกยังคงตราตรึงอยู่ในใจไม่หาย ร่างสูงพลิกตัวกระสับกระส่ายอยู่ชั
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 34
แรงดิ้นพราดๆของสาวร่างเล็กแต่แรงไม่เล็กเหมือนหุ่น ทำให้ธงชัยรู้สึกขัดใจอยู่ไม่น้อย กำปั้นหนักๆจึงอัดเข้าที่ท้องน้อยของหญิงสาวเต็มแรงจนเธอถึงกับหน้ามืดวูบ ธงชัยถามจากคนในตลาดจนรู้มาว่าธัศไนยบ้านอยู่ที่นี่ เขาจึงลองแอบเข้ามาในบ้านหลังนี้ดู แค่สะเดาะกลอนไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับนักย่องเบาเก่าอย่างเขา เขาสามารถเข้ามาที่นี่ได้อย่างง่ายดาย และในที่สุด…เขาก็ไขข้อสงสัยได้…ประภาพิณมาอยู่ที่นี่ตอนกลางคืนจริงๆประภาพิณทำเหมือนรังเกียจเขา แต่กลับมาอยู่กับไอ้หน้าโหดนั่น!!ความแค้นผสานกับความเสียหน้า ทำให้ธงชัยตัดสินใจที่จะฉุดเธอในเมื่อไอ้ธัศไนยยังอุ้มพาเธอออกจากบ้านไปได้ในคืนนั้นเขาก็ต้องทำได้เหมือนกัน!!เมื่อเขาได้เธอแล้ว เขาก็จะทิ้งให้ไอ้หนวดเครารุกรังนั่นรับไปต่อเขาไม่มีวันจริงจังกับผู้หญิงง่ายๆอย่างประภาพิณหรอก“ชะ ช่วยด้วย” เธอดิ้นขลุกขลักพร้อมใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะโกนออกมาสุดเสียง“เฮ้ย นังนี่ วอนหาที่ตายเหรอไงวะ” ธงชัยสบถในลำคอดวงตากลมโตเหลือกไปทางซ้ายทีทางขวาที พยายามแกะมือสากๆนั่นออกจากใบหน้า วูบหนึ่งที่เธอรู้สึกคุ้นๆหูกับเสียงของผู้ชายคนนี้อย่างบอกไม่ถูก ร่างกายเธอเริ่มอ่อนแรงม
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 35
ปากกาเมจิกถูกขีดทับเลข11บนปฏิทิน หน้าตาหล่อแบบเรียบๆดูจะฉายแววสดใสขึ้นทันตาเห็นเมื่อเห็นว่าใกล้จะถึงวันที่เขารอคอยขึ้นมาเต็มทีแล้ววันที่โรงเรียนจะเปิดเทอม วันที่อเนกจะได้กลับไปทำหน้าที่สั่งสอน ให้ความรู้แก่เด็กๆไม่ว่าเขาจะมีเรื่องทุกข์ใจขนาดไหน เขาก็สามารถลืมมันได้ เพียงแค่เห็นรอยยิ้มของเด็กๆทุกคนแวววรรณ…ผู้หญิงขาวสวยเซ็กส์จัดที่ตอนนี้ดูจะหายหน้าหายตาไปพักนึงเริ่มค่อยๆเลือนหายไปจากหัวใจ ต่อไปนี้เขาจะเริ่มต้นใหม่ชื่อของใครคนหนึ่งผุดขึ้นมาในห้วงคิดของอาจารย์หนุ่มโสด ประภาพิณ…เขาจะเริ่มความรักครั้งใหม่กับประภาพิณ จะไม่มีเงาของแวววรรณมาคอยตามหลอกหลอนในใจเขาอีกต่อไป!!ร่างอ้วนๆเพราะกินแต่อาหารที่มีไขมันมากเกินไปเดินแกมกระโดดลงมาจากชั้นที่สองของตัวบ้าน สองมือยกขึ้นมากุมเบ้าตาข้างซ้ายของตัวเองด้วยความเจ็บปวดคอยดูนะไอ้หนวดดก แค้นนี้ต้องชำระ กล้าดียังไงมาทำให้หน้าหล่อๆของเขาต้องเสียโฉมเพราะความอายในเบ้าตาเขียวๆของตัวเอง คนที่เคยมั่นใจว่าตัวเองหล่อสูสีกับพี่โดม ปกรณ์ลัม ทำให้ธงชัยไม่กล้าโผล่หน้าไปทำงานจนกว่ารอยช้ำที่ตาจะหาย จนกว่าเขาจะกลับมาหล่อใสโดนใจสาวเหมือนเดิมและทันทีที่เขาเดินลงมา
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 36
กรุ๋งกริ๋ง เสียงโมบายหน้าร้านดังขึ้นเสียงน่ารักราวจะต้อนรับผู้มาเยือน และทันทีที่ร่างสูงก้าวเข้ามาในร้าน beautiful flower ธัศไนยก็เห็นประภาพิณสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างงอนๆ“อ้าว ทำไมทำท่ายังงั้น คอเคล็ดหรือไงครับคุณแฟน”“ฉันไม่ได้คอเคล็ด” เธอหันมาตวาดแหว เล่นเอาธัศไนยต้องยิ้มขันอย่างนึกเอ็นดู“ไอ้เมมันงอแงหรือเปล่าครับ”“ไม่ค่ะ หลานชายคุณเรียบร้อยมาก ผิดกับคนเป็นลุงเลย” เธอพูดเสียงแข็ง ตาโตๆมองเขาวาววับอย่างเล่นแง่“อ้าว ทำไมรวนผมแบบนั้นล่ะคุณแฟน”“ฉันไม่ได้รวน” หญิงสาวทำเสียงสะบัด ปากล่างยื่นออกมาอย่างไม่พอใจ“ประจำเดือนมาเหรอ” เขาถามหน้าทะเล้น ตาคมๆพราวระยับ มองหน้าเล็กๆที่หันขวับมาจ้องหน้าเขาถมึงทึงอย่างพอใจที่ได้เห็นเธอโกรธ“ผู้ชายที่ไหนเขาถามผู้หญิงแบบนี้กัน”“ผู้ชายอย่างผมไง ผมเป็นคนตรงๆ พูดตรงๆ อ้อมไม่เป็น” เขาฉีกยิ้มกว้าง ในขณะที่เธอหน้างอง้ำ“กินข้าวกลางวันแล้วหรือยังล่ะคุณ” เขาเปลี่ยนเรื่องถาม“กินมาม่าไปสองชามแล้วค่ะ” เธอตอบเสียงแข็งๆ คงนึกล่ะสิว่าเธอจะหิ้วท้องรอเขา ฝันไปเถอะ! ถึงไม่มีเขา เธอก็มีปัญญาหาอาหารกินเอง หึ“ว้า น่าเสียดายจัง ผมอุตส่าห์ซื้อกุ้งสด กุ้งแห้ง ตำลึง ฟักท
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 37
“คุณจะซื้อของขวัญให้ดาเหรอคะ”“ใช่” เขาพยักหน้ารับ พร้อมลากเธอไปที่ร้านขายเครื่องเพชร“ความจริงคุณไม่ต้องลำบากก็ได้ ดาเป็นเพื่อนฉัน” เธอพูดอย่างคนที่รู้สึกเกรงใจแทนเพื่อนรัก แต่เขากลับหันมาตอบสั้นๆว่า“ผมจะซื้อ”“จะซื้ออะไรล่ะคะ”“สร้อย ดีมั้ย” เขาหันมาถามความคิดเห็นจากเธอ“ไม่แพงเกินไปเหรอคะ”“ไม่หรอก ผมเป็นคนซื้อนะ ไม่ได้ใช้เงินคุณ จะมาขี้งกทำไม” เขาทำเสียงระอา พร้อมกับก้มลงมองสร้อยขนาดต่างๆที่อวดประกายเพชรวูบวาบอยู่ในตู้กระจก“คุณชอบเส้นไหนมากที่สุด” เขาถาม ในขณะที่หญิงสาวชะเง้อมองสร้อยในตู้ด้วยท่าทางสนอกสนใจตามประสาผู้หญิงอย่างเธอก็คงได้แค่มองนั่นแหละ…คงไม่มีปัญญาซื้อมาสวมใส่หรอกประภาพิณถอนหายใจเฮือกก่อนจะชี้ไปที่สร้อยเส้นหนึ่งที่ดูไม่โดดเด่นเท่าสร้อยเส้นอื่น แต่กลับมีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้เธออยากค้นหาตัวสร้อยเป็นแบบเรียบๆโซ่สีทองแท้เส้นเล็กๆพันกันเป็นเกลียวคลื่น จี้สีเหลืองสุกปลั่งรูปกามเทพตัวน้อยมีปีกสีขาวประดับอยู่ด้านหลัง ในมือเล็กๆถือธนูกับคันศร ใบหน้าของคิวปิดสื่อรักดูจะยิ้มแย้มแจ่มใสอมความสุขจนผู้ที่พบเห็นอดจะรู้สึกหลงใหลไม่ได้“คุณชอบเส้นนี้เหรอครับ” ถามพลางเลิกคิ้วเข้ม
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 38
“แต่ผมไม่ดีใจเลยอ่ะที่ได้เจอแวว” คำตอบขวานผ่าซากของธัศไนย ทำเอาสองสาวถึงกับอ้าปากค้างไปตามๆกัน“นี่คุณ” นิ้วเรียวสะกิดยิกๆที่บ่าเขา ทำให้เขาต้องก้มหน้ามามอง“ตัวเตี้ยแล้วยังชอบสะกิดผมอีกนะ ก้มหน้าคุยกับคุณแบบนี้ผมเมื่อยคอนะ” เขาบ่น และเป็นคำบ่นที่ประภาพิณอยากตบหน้าเขาที่สุด“ถ้าคุณว่าฉันเตี้ยอีกคำเดียว ฉันจะถีบคุณ” เธอกระซิบเสียงลอดไรฟัน“ฝันไปเถอะว่าคุณจะได้ถีบผมง่ายๆ ผมคงไม่อยู่เฉยๆให้คุณรังแกได้ตามใจชอบหรอกนะ”“เอ่อ ธัศคะ คนนี้หรือเปล่าที่คุณบอกว่าเป็นแฟนใหม่ของคุณ” แวววรรณทะลุขึ้นมากลางปล้อง รู้สึกหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูกที่เห็นธัศไนยดูจะสนิทสนมกับผู้หญิงหน้าหวานๆคนนี้ยิ่งกว่าที่เคยสนิทกับเธอเป็นไหนๆ“เอ่อ คือว่า” ประภาพิณอ้าปากจะปฏิเสธ แต่เสียงทุ้มๆแทรกขึ้นมาก่อนว่า“ไม่ใช่เรื่องอะไรของคุณ”ตาคมสบกับตาแวววาวที่ถูกตกแต่งไว้จนคมโตนิ่งนาน ก่อนที่แวววรรณจะเป็นฝ่ายหลบสายตาไปก่อน“ผมไปล่ะนะแวว” เขาพูดเสียงเรียบพร้อมกับดึงข้อมือประภาพิณให้เดินห่างออกไป ในขณะที่แวววรรณเหยียดริมฝีปากออกอย่างแค้นเคือง“คุณนึกเหรอคะว่าคุณจะทำแบบนี้กับแววได้ แววไม่มีวันปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนมาแย่งค
Last Updated : 2025-01-04เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 39
กว่าอเนกจะตัดสินใจยอมกลับบ้าน เวลาก็ล่วงผ่านไปจนถึงเที่ยงคืน ชายหนุ่มอำลาสาวที่หมายตาอย่างอ้อยอิ่ง นึกอุ่นใจเล็กๆที่ประภาพิณยิ้มตอบไม่ได้ผลักไสไมตรีจิตเขาอย่างที่นึกกลัวในตอนแรก“เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่เอก”“ครับ พี่จะเดินทางอย่างระมัดระวัง” จากที่เคยเรียกตัวเองว่า‘ผม’ก็เปลี่ยนมาเรียก‘พี่’อย่างสนิทสนม ตาตี๋ๆคล้ายๆหนุ่มเกาหลีจับจ้องมองวงหน้าหวานๆอย่างชื่นชมเธอเป็นกุลสตรีตามแบบที่เขาชื่นชอบจริงๆ เธอพูดจาไพเราะ เป็นกันเอง น้ำเสียงน่าฟังส่วนหน้านั้นเล่าก็หวานหยดจนแทบจะละลายเป็นน้ำตาลได้ ยิ่งรอยยิ้มของเธอยิ่งดูบริสุทธ์ราวน้ำค้างที่เพิ่งหล่นลงจากฟากฟ้าสะสวย งดงาม สะอาด บริสุทธิ์ ถ้าเปรียบกัน เธอคงเปรียบเสมือนดอกไม้สีขาว ส่วนแวววรรณเปรียบเสมือนดอกไม้สีแดงที่มีแต่ความร้อนแรงหน้าหล่อแบบเรียบๆส่ายไปมาอย่างแรงเมื่อรู้สึกตัวว่าความคิดของตนเริ่มลอยกลับไปหาแวววรรณ เขาไม่อยากคิดถึงเธอ เพราะการคิดถึงเธอนั้นคือความเจ็บปวด เขาไม่อยากจมอยู่กับความทุกข์อีกต่อไปแล้ว“พี่เอกเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย” เสียงใสๆช่วยฉุดดึงสติของอเนกให้กลับคืนมา เขาหันมามองหน้าหวานๆตรึงใจก่อนจะส่งยิ้มแห้งแ
Last Updated : 2025-01-04
Latest chapter
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 76
“เหนื่อยมั้ยคะ”เขาหันมามองหน้าเธอก่อนจะตอบเสียงเศร้าๆว่า“ไม่เหนื่อยหรอก ไอ้เอกมันติดยาน่ะ”“อะไรนะคะ!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจ “ทำไมพี่เอกเขาถึงได้…”“เขาสารภาพออกมาหมดแล้วว่าแวววรรณกลับมาขอคืนดีกับเขาแล้วก็ทิ้งเขาไปอีกครั้ง เขาเลยทั้งเสียใจทั้งผิดหวัง ตอนนั้นมีคนมาเสนอยาบ้าให้เขา เขาเลยลองกินดูเพราะคิดว่าคงไม่ติด แต่ที่ไหนได้…เขาดันติดงอมแงม แล้วเรื่องที่เขามาปล้ำคุณน่ะ เพราะแววจ้างเขาด้วยยาบ้ายี่สิบเม็ดน่ะ”“ตายจริง…ไม่น่าเลยนะ เพราะยาบ้าแท้ๆ” หญิงสาวทำเสียงสลด“ตอนนี้ตำรวจเขาก็ไปจับแววแล้ว เพราะแววเป็นคนบงการ แถมยังมียาบ้าไว้ในครอบครองอีกหลายเม็ด คนรักของแววคนล่าสุดก็ตีตัวออกห่างไปแล้วพอรู้ว่าแววโดนตำรวจจับน่ะ”“เฮ้อ” ประภาพิณถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าๆ ในขณะที่มือใหญ่จับคางเธอให้แหงนหน้าขึ้น“ก่อนที่ผมจะกลับบ้าน ผมขอจูบทีหนึ่งได้มั้ย” เขาขออนุญาต ยังไม่ทันที่เธอจะตอบอะไรออกมา ริมฝีปากร้อนๆก็แนบประกบเข้าที่เรียวปากอิ่มอย่างแผ่วเบาและเว้าวอน“แฟนรักคุณนะคะ” เธอบอกเมื่อเขาถอนจุมพิตออก ในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนแล้วรั้งต้นแขนเธอให้ลุกขึ้นด้วย“พอผมไปแล้ว อย่าลืมลงกลอนให้แน่นหนานะ แล้วพ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 75
เธอคิดไว้แล้วไม่มีผิดว่าสักวันพีระดาจะต้องรักภีรวัทน์ และก็เป็นอย่างที่เธอคิดเอาไว้จริงๆว่าพีระดาคิดจะล้อล่นกับความรู้สึกของตัวเอง แล้วเป็นไงล่ะ...ผลสุดท้ายก็ต้องมารักเขาเพราะความใกล้ชิด แต่เธอคิดว่าพีระดากับภีรวัทน์ก็ดูเหมาะสมกันดี ที่สำคัญ..ในวันแต่งงาน เธอดูออกว่าภีรวัทน์แคร์เพื่อนสาวของเธอมากขนาดไหน บางที...ภีรวัทน์อาจจะรู้สึกเดียวกันกับพีระดาในตอนนี้ก็ได้//ฮือๆๆ// พีระดาไม่ตอบ มีแต่เพียงเสียงสะอื้นไห้ที่ดังแว่วมาทางสายโทรศัพท์จนประภาพิณชักจะเริ่มรู้สึกหนักใจแทน“งั้นอีก1ปีแกก็ต้องเลิกกับเขาน่ะสิ แกควรจะบอกเขาไปตรงๆเลยนะว่าแกรู้สึกยังไงกับเขา อย่าปล่อยเวลาให้มันผ่านไปเฉยๆไม่งั้นแกอาจจะต้องเสียใจ”//เขาไม่ยอมทำตามสัญญา// พีระดาพูดด้วยเสียงสะอึกๆ เสียงสูดจมูกดังฟืดฟาดชวนให้นึกเวทนา“ห๋า ไม่ทำตามสัญญา”//ใช่ ไม่ทำตามสัญญา เขาฉีกสัญญาทิ้ง บอกว่าจะให้ฉันอยู่กับเขาต่อไป//“งั้นแกก็ควรจะดีใจสิที่เขาอยากอยู่กับแก แกจะมาร้องไห้คร่ำครวญเพื่อ?”//เขาแค่หวงฉัน ไม่ใช่ว่ารักถึงได้หวงนะ แต่เป็นเพราะ...เขาเห็นฉันเป็นแค่ของชิ้นหนึ่ง ไม่อยากให้ฉันไปตกเป็นของคนอื่น ความสำคัญของฉันมีแค่นี้จริงๆ//“เ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 74
โครม!บานประตูห้องนอนถูกถีบออกอย่างแรงก่อนที่คอเสื้อของอเนกจะโดนมือใครคนหนึ่งลากขึ้นมาจากร่างงามที่เขากำลังจะหาความสุขด้วยยังไม่ทันที่อเนกจะได้เห็นหน้าคนที่กล้ามาคว้าคอเสื้อเขา หมัดหนักๆก็ถูกต่อยเข้ามาที่ใบหน้าอย่างแรงจนร่างผอมบางเซแซ่ดๆไปปะทะกับผนังห้อง“คุณธัศ ช่วยแฟนด้วย” ประภาพิณพูดด้วยเสียงสั่นๆพลางพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งทั้งๆที่ยังจุกอยู่ที่ท้องน้อยตาคู่คมตวัดมามองประภาพิณชั่วแว่บหนึ่งก่อนจะยกเข่ากระแทกที่ท้องของอเนกอย่างเดือดดาล พร้อมกับศอกที่กระแทกเข้าที่ศีรษะอเนกอย่างจัง“เมื่อก่อนฉันเห็นนายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง แต่มาวันนี้…นายกลับมาปล้ำแฟนฉัน ฉันไม่ปล่อยให้นายรอดแน่ เอก”น้ำเสียงนี้อเนกจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร…ชายหนุ่มค่อยๆทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้นในสภาพหมดหนทางต่อสู้ พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหน้าหล่อเหลาของอาจารย์วิทยาศาตร์ที่กำลังมองเขาอย่างบูดบึ้ง“อะ ไอ้ธัศ”“เออ ฉันเอง ทำไมนายถึงทำแบบนี้วะ” ธัศไนยถามเสียงตะคอก ก่อนจะหันไปทางประภาพิณที่นั่งหน้าซีดเผือดอยู่บนเตียง“คุณแฟน โทรหาตำรวจ”“แต่ว่าเขาเป็นเพื่อนคุณ”“ผมบอกให้โทรก็โทรไปสิ” ชายหนุ่มเริ่มเสียงดัง เล่นเอาหญิงสาวต้อง
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 73
16.42น.“แฟนจ๋า เราจะมีลูกด้วยกันกี่คนดีครับ” ธัศไนยนั่งสวีตหวานอยู่กับประภาพิณในร้าน beautiful flower มือใหญ่จับกุมมือบางแล้วใช้หัวนิ้วโป้งคลึงหลังมือเธอเบาๆ ตาคมหวานเชื่อมมองหญิงสาวอย่างแสนรัก“สองคนดีมั้ยคะ”“จะดีเหรอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างไม่เห็นด้วย“ทำไมจะไม่ดีล่ะค่ะ ผู้ชายหนึ่งคน ผู้หญิงหนึ่งคน”“แต่ผมว่ามีลูกสักโหลนึงเลยก็ดีนะครับ” เขารั้งร่างบางมาพิงอกกว้างพร้อมจูบขมับหญิงสาวเบาๆ“โห ตั้งโหลนึงเชียวเหรอคะ เยอะเกินไปหรือเปล่า แฟนไม่ไหวหรอกค่ะ” เธอส่ายหน้าหวือ พูดอู้อี้“แต่ผมทำไหวนะ” เขาพูดอย่างเจ้าเล่ห์ ทำให้เธอต้องเงยหน้าออกจากอกหนาแล้วขว้างค้อนใส่เขาอย่างมีจริต“มีโหลนึง คุณคงจนกันพอดี”“ไม่จนหรอกน่า อย่างน้อยผมก็มีเงินเลี้ยงคุณและลูกให้มีความสุขได้ไปจนกว่าจะตาย ไม่มีทางปล่อยให้คุณลำบากแน่ๆ” เขาพูดเสียงหนักแน่น“เซี้ยว”“เซี้ยวที่ไหน ผมพูดตามความเป็นจริงนะ แต่ผมจอให้คุณสัญญากับผมสักข้อได้มั้ยครับคุณแฟน” เขาเอ่ยขอเสียงนุ่ม“ขออะไรคะ”“ถ้าแต่งงานกับผมแล้ว คุณห้ามมีสามีน้อยโดยเด็ดขาด”“อีตาบ้า ใครเขาจะมีสามีน้อยกัน” เธอหยิกหน้าอกเขาแรงๆจนชายหนุ่มร้องลั่น ก่อนที่หน้าคมจะตีหน
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 72
ทันทีที่อเนกกลับถึงบ้าน เขาก็ต้องขมวดคิ้วอย่างสงสัยเมื่อเห็นรถคันหรูมาจอดอยู่หน้าประตูบ้านของเขา ก่อนที่คนในรถจะเปิดประตูออกมา“แวว…” อเนกเรียกชื่อเธอเสียงแผ่ว มองหน้าสะสวยที่มีแว่นสีดำอันใหญ่ปกปิดอยู่อย่างเจ็บปวด“ใช่ค่ะ ขอบคุณที่ยังจำแววได้” แวววรรณเหยียดปากอย่างเยาะหยัน กวาดตามองอเนกอย่างสมเพซ“ผมไม่ได้ความจำเสื่อมนี่ครับ จะได้ลืมอะไรง่ายๆ ไม่เหมือนคุณหรอก พูดอะไรก็ลืม…”“ตายจริง นี่คุณหลอกด่าแววเหรอคะ” แวววรรณยกมือทาบอกอย่างมีจริต“แล้วแววเป็นอย่างที่ผมว่าหรือเปล่าล่ะครับ” ย้อนถามอย่างเจ็บแสบแต่แวววรรณไม่อยากถือสา เพราะ…ความแค้นที่เธอมีอยู่ตอนนี้มันสำคัญมากกว่าการต่อล้อต่อเถียงกับอดีตคู่นอนอย่างเขา“วันนี้แววมีเรื่องจะมาคุยกับคุณค่ะ”“นั่นสินะ ถ้าไม่มีธุระ คุณคงไม่มาหาผมหรอก”“คุณเลิกด่าแววสักทีได้มั้ยคะ” แวววรรณเริ่มขึ้นเสียงสูงอย่างไม่พอใจ“ผมไม่ได้ด่า ผมพูดความจริง”“ความจริงของคุณ แววไม่อยากฟัง”“ ถอยไป ผมจะเข้าบ้าน” อเนกผลักร่างอวบอิ่มที่เขาเคยหลงใหลในอดีตให้พ้นทางพร้อมกับไขกุญแจประตูบ้านแล้วเปิดออก“แต่แววมั่นใจว่าคุณจะต้องสนใจในสิ่งที่แววมาเสนอ” แวววรรณเดินตามเขาเข้าไปในบ้า
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 71
“ว้าย! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะคุณธัศ”“ไม่เอา ผมคิดถึงคุณจะแย่ รู้มั้ย?”“ฉันจะกลับแล้วนะคะ มันมืดแล้ว คุณไม่เห็นเหรอไง”“คุณนอนที่นี่ก็ได้นี่นา” เขาทำเสียงออดอย่างเอาแต่ใจ“ไม่ได้แล้วค่ะ เพราะตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นพี่เลี้ยงเด็กเหมือนเคย จะให้มาอยู่ที่บ้านคุณได้ไง เห็นฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายเหรอคะ”ได้ฟังประโยคนี้เข้าไป ชายหนุ่มก็ถอนหายใจเฮือกอย่างยอมจำนน“โอเคๆ ผมยอมก็ได้ แต่ว่าคุณต้อง…” เขาเริ่มมีเงื่อนไขเล่นเอาประภาพิณต้องถามกลับอย่างหวาดระแวง“แต่ว่าอะไรคะ” เธอช้อนตาขึ้นมองเขา“แต่ว่า…จูบผมก่อนสิ แล้วจะปล่อย”“ไม่เอาหรอก ตาบ้า” เธอเบือนหน้าไปอีกทางอย่างขัดเขิน“ก็ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนี่นา แค่จูบเองนะ นะครับ” เขาอ้อนเสียงอ่อน ตาคู่คมพราวระยับจนหญิงสาวใจอ่อนยวบ“ก็ได้ค่ะ” เธอพูดพร้อมโน้มต้นคอเขาให้ก้มลงต่ำมากขึ้นแล้วยกศีรษะขึ้นจุมพิตปากเขาเบาๆแล้วรีบถอยหน้าออกห่าง“ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ”“เดี๋ยวสิ เรียกตัวเองว่าแฟนก่อน” เขายังมีเงื่อนไขอีกข้อ ทำเอาหญิงสาวตีหน้าบูด“เอาน่า อย่าหน้างอสิครับ น่านะ เรียกตัวเองว่าแฟน ผมว่ามันฟังดูน่ารักดีออกนะ” เขาก้มหน้าลงพูดใกล้ๆเธอโดยไม่สนใจสักนิดว่าร่างบางที่เข
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 70
อเนกยิ้มออกมาอย่างคนเมาๆเบลอๆ ตาฉ่ำไปหมด ในขณะที่โจ้เหยียดริมฝีปากออกอีกครั้งอย่างหยันๆ“ไหนล่ะครับพี่ ค่ายาแห่งความสุข” โจ้แบมือตรงหน้าเขาพลางกระดิกไปมา“อยู่ในลิ้นชัก เป็นเงินที่ผมเก็บไว้มานาน คุณไปหยิบสิ” อเนกบอกพร้อมยิ้มแหะๆอย่างมีความสุขโจ้เดินตรงไปเปิดลิ้นชักพร้อมกับหยิบกระปุกชินจังออกมาเปิดฝาในนี้ไม่มีเหรียญสักเหรียญเดียว มีแต่ธนบัตรใบละหนึ่งร้อยเต็มไปหมดโจ้หันไปมองอเนกอีกครั้งก่อนจะหยิบเงินออกมาหมดกระปุกเงินทั้งกระปุกนี่คงเกือบหมื่น….เขาขอไปหมดเลยก็แล้วกันโจ้รีบเก็บธนบัตรใบแดงๆยัดใส่กระเป๋าสะพายของตัวเองอย่างว่องไวพร้อมกับหันไปบอกอเนกตามมารยาทว่า“ผมกลับก่อนนะพี่”“อือ” อเนกชูสองนิ้วให้โจ้แล้วมองตามหลังโจ้ที่เปิดประตูออกไปจากบ้านของเขาแล้วด้วยสายตาขอบคุณอนิจจา…อาจารย์หนุ่มผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์…ตอนนี้เขามีสภาพไม่ต่างจากสุนัขตัวหนึ่งที่หลงมัวเมาอยู่กับสารเสพย์ติดจนถอนตัวไม่ขึ้นณ วันนี้ อเนกได้ก้าวเข้าสู่นรกเต็มตัวแล้วอย่างสมบูรณ์!!ตอนเย็นของวันต่อมาธัศไนยขมวดคิ้วมุ่นเมื่อรู้สึกว่าช่วงนี้อเนกจะไม่ค่อยไปโรงเรียนโดยอ้างว่าไม่สบายมาหลายวันแล้ว หลังเลิกงาน เขาจึงขับรถแวะมาเย
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 69
ร่างสูงถอดแว่นตาสีชาออกจากใบหน้าคมคาย ดวงตาเพ่งมองไปที่ป้ายประกาศหน้าร้านดอกไม้เล็กๆอย่างงงๆ ‘ปิดร้านชั่วคราว’ เธอปิดร้านทำไม ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า1อาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อเลิกจากงาน เขาจะต้องรีบมาที่ร้านของประภาพิณเสมอ แต่ทุกครั้งที่มา…เขาก็จะได้เห็นแต่ป้ายปิดร้านชั่วคราวแปะอยู่ที่หน้าร้าน beautiful flowerทั้งรักทั้งคิดถึง อยากเห็นหน้า อยากเจอ อยากพูดคุยด้วย แต่ก็เห็นได้แค่หน้าร้าน…แค่ได้มองร้านดอกไม้ ก็รู้สึกสุขใจ แม้ว่าจะมีความเศร้าแฝงอยู่บ้างก็ตามเขาเป็นอาจารย์มีหน้าที่สอนนักเรียน ต่อให้สภาพจิตใจของเขาจะย่ำแย่ขนาดไหน เขาก็หยุดงานไม่ได้แต่ถึงเขาจะไปทำงานตามปกติ แต่หัวใจเขากลับไม่ปกติ อาหารเขาก็ทานไม่ได้เยอะเหมือนเก่า หน้าหล่อๆก็เริ่มซูบลงเพราะตอนกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับเมื่อไหร่นะ…ความทรมานที่เขาได้รับมันจะหายไปเสียทีธัศไนยถอนหายใจเฮือก ก่อนจะกลับเข้าไปนั่งในรถยนต์ตามเดิมแล้วค่อยๆขับจากไปด้วยหัวใจที่ยังหนักอึ้งเหมือนมีหินนับพันก้อนมากดทับเอาไว้จนเขาหายใจไม่สะดวกวันเวลาคือยาวิเศษที่จะสามารถรักษาแผลใจให้เขาได้ แต่กว่าเขาจะลืมรักเธอได้ เขากลัวว่า…ลมหายใจเขาจะหมดลงเสียก่อนน่ะสิ!!อ
เสน่ห์รักร้ายคุณพ่อมือใหม่ บทที่ 68
คำว่ารักที่เขาบอกเธอไป มันไม่มีค่าเลย เธอไม่เคยมองเห็นความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ ไม่เคยมอง…และก็คงไม่อยากมอง“พาฉันไปส่งที่ร้านดอกไม้หน่อยค่ะ ต่อไปนี้เราสองคนจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนวันที่เราไม่เคยรู้จักกัน เพราะฉัน…ไม่อยากรู้จักกับผู้ชายที่ชอบล่วงเกินฉันอย่างคุณ!!”ประโยคนี้ของเธอมันยังดังก้องอยู่ในหูเขา คำพูดที่อยากจะกล่าวออกมาเพื่อรั้งเธอเอาไว้ก็ไม่ยอมหลุดพ้นออกจากริมฝีปากในเมื่อเธอไม่อยากรู้จักกับเขาอีกต่อไป ในเมื่อเธออยากไปจากเขาเสียเต็มประดา แล้วเขาจะรั้งเธอไว้ทำไมล่ะ จริงไหม?เธอคงอยากกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมโดยไม่มีเขาไปคอยสร้างความรำคาญใจความสุขของเธอคือการไม่ได้เห็นหน้าเขา เขาก็ควรจะปล่อยเธอไปถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกเจ็บมากขนาดไหนก็ตามเจ็บอย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้เขารู้สึกแบบนี้ได้ ผู้หญิงคนอื่นๆหรือแม้แต่แวววรรณ ผู้หญิงที่เขาคบด้วยคนล่าสุดก็ไม่เคยทำให้เขารู้สึกแย่ได้ถึงขนาดนี้มีประภาพิณเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้เขาร้องไห้ได้เพียงแค่คิด น้ำบางๆก็ฉาบที่ดวงตาคู่คม เขาก้มหน้าลงพร้อมซบหน้าลงกับเข่า นั่งลงบนสนามหญ้าสีเขียวข้างๆแปลงผักด้วยความเจ็บปวดและอ้างว้างที่สุดดวงตะวั
