LOGINShare
ตอนที่ 45.
Last Updated:
2025-03-23 13:14:15
Related chapters
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่46.
ตอนที่46.“ขอโทษนะคะ ดิฉันจะพาลูกของดิฉันไปเองถ้าแกอยากไป แต่ไม่ใช่วันนี้แน่ๆ” หญิงสาวพูดเสียงเข้ม และเดินมายังลูกสาวตัวดีที่เอนซบอกกว้างของคุณลุงอย่างออดอ้อนหน้าละห้อยอย่างน่าสงสาร แต่ผู้เป็นมารดารู้ดีว่าแม่ลูกสาวตัวดีฤทธิ์เยอะแค่ไหน“มาลูกอย่าไปกวนคุณลุง วันนี้คุณลุงไม่ว่างต้องทำงานค่ะ พาอิ่มอุ่นไปเที่ยวไม่ได้ มาหาคุณแม่เดี๋ยวนี้ค่ะ”“โธ่อ้อน วันนี้พี่ว่างนี่เลิกครึ่งวันพี่บอกเลขาไว้แล้วว่าวันนี้จะพาลูกสาวไปเที่ยวเนอะน้องอิ่มอุ่นเนอะ” ชายหนุ่มพูดกับเด็กน้อยแก้มยุ้ยในอ้อมอกหน้าเป็นน่าหมั่นไส้เหลือหลายพร้อมกับอุ้ม ลูกสาว ขึ้นเดินไปที่โต๊ะทำงานของเธอเก็บงานต่างๆ เข้าแฟ้มให้อย่างดีแล้วถือวิสาสะจับจูงมือบางของคนที่ยืนอ้าปากค้างกับความเอาแต่ใจของอีกฝ่ายที่ทำอะไรรวดเร็วจนเธอตามไม่ทัน รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในลิฟต์พร้อมหน้า พ่อแม่ลูกเหมือนครอบครัวสุขสันต์ไม่มีผิดหากไม่ติดตรงที่หน้าตาบึ้งตึงของคุณแม่คนสวย...เนื่องจากเป็นเวลาเที่ยงวันชายหนุ่มจึงพาสองแม่ลูกไปกินอาหารเที่ยงที่ห้างสรรพสินค้าสุดหรูแห่งหนึ่ง ภาพครอบครัวสุขสันต์มีคุณพ่อหน้าตาหล่อเหลาอุ้มลูกสาวน่ารักแก้มยุ้ย พร้อมกับจูงมือคุณแม่คนสวย แ
Last Updated : 2025-03-24เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 47.
ตอนที่ 47.“ถ้าอ้อนไม่อยากให้พี่พาลูกไปเที่ยวสวนสนุก กินข้าวกลางวันอิ่มแล้วเรากลับบ้านกันก็ได้นะ” ชายหนุ่มพูดขึ้น ทำให้เด็กน้อยที่กำลังตักไอศกรีมแสนอร่อยเข้าปากถือช้อนค้างและทำตาแดงๆ ราวจะร้องไห้ทำให้อโนมาที่นั่งเท้าคางมองบรรยากาศนอกร้านต้องรีบเปลี่ยนท่าทีและรีบปลอบลูกสาวตัวน้อยทันที“คุณแม่จะพาไปเที่ยวจ้ะลูก แต่เราต้องทานอาหารให้เรียบร้อยก่อนนะคะเด็กดี” อโนมารีบปลอบลูกรักน้ำเสียงอ่อนโยน“จริงๆ นะคะคุณแม่ขา” เด็กน้อยก็ได้ทีออดอ้อนเช่นกัน“จริงที่สุดค่ะ” ผู้ใหญ่ทั้งสองคนเอาใจเด็กน้อยสุดฤทธิ์พูดขึ้นพร้อมกัน ทำให้น้องอิ่มอุ่นยิ้มออกและกินไอศกรีมต่ออย่างมีความสุข ส่วนอโนมามองชายหนุ่มตาเขียวปัด อัคคีทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แต่ในใจลึกๆ แอบพอใจเล็กๆ กับชัยชนะครั้งนี้ เขาและน้องอิ่มอุ่นแอบขยิบตาให้กันอย่างเจ้าเล่ห์ในขณะที่ทั้งสามกำลังเดินไปที่ลานจอดรถ ก็เป็นเวลาเดียวกับที่ กันต์ กับคู่หมั้นกำลังเดินเถียงกันหน้าดำหน้าแดงด้วยเรื่องบางอย่างมาทางที่พวกเขาทั้งสามยืนอยู่“มันเป็นความผิดของเธอ ไม่ใช่พี่เลยสักนิด น้ำแข็งเธอต้องยอมรับความจริงซะบ้างว่าตัวเองผิดที่ไปทำร้ายคุณเชอรี่เขาก่อนชกเขาหน้าหงายขนาดนั
Last Updated : 2025-03-24เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 48.
ตอนที่ 48.“ฮ่าๆ นั่นสินะ รึว่าไฟแกมันมอดแล้วจริงๆ”“เปล่าหรอกกันต์ เธอไม่เหมือนใครฉันยอมรับนะว่าครั้งแรกที่เจอเธอฉันอยากได้เธอมาครอบครองเล่นๆ พอเบื่อแล้วก็เขี่ยทิ้งสนุกๆ ชั่วคราวแค่นั้น แต่พอรู้จักได้มาอยู่ใกล้ชิดเธอจริงๆ ได้รู้ได้เห็นความเป็นไปในแต่ละวัน ความคิดอ่าน การเอาใจใส่คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นพนักงาน คนรับใช้ที่บ้าน หรือแม้แต่คนขายข้าวแกงข้างถนน เธอจิตใจดีและอ่อนโยนจนฉันไปไม่เป็นเลยว่ะ แล้วไอ้ความคิดที่อยากได้ด้วยอารมณ์ในตอนแรกนั้นมันก็หายไปด้วย ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน” อัคคีเปิดอกคุยกับเพื่อนรักอย่างลูกผู้ชายที่ยอมจำนนกับความรู้สึกของตัวเองที่สำคัญเขารู้สึกแคร์เธอมากความรู้สึกอยากปกป้องดูแลหวงแหน เข้ามาแทนที่ความปรารถนาที่บ้าคลั่งในตอนแรกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าแค่เห็นใบหน้าสวยหวาน ตาโศกสวยคู่นั้น รอยยิ้มที่มองเมื่อไหร่ก็เย็นตาเย็นใจและเธอทำให้เขาเห็นเธอในอีกมุมที่ไม่เคยเห็นจากผู้หญิงคนไหน และแววตาที่มองเขาอย่างตัดพ้อและเสียใจเมื่อหกปีก่อนที่ตามหลอกหลอนเขาอยู่ตลอดมาโดยที่ไม่เคยมีใครล่วงรู้ ทำให้เขาอยากจะไถ่โทษความผิดนั้น และอโนมาทำให้เขาอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน อย
Last Updated : 2025-03-24เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 49.
ตอนที่ 49.ในขณะที่สองหนุ่มสาวเถียงกันงอดแงดอย่างไม่มีใครยอมใคร ระหว่างเดินไปที่ลานจอดรถ น้องอิ่มอุ่นซึ่งถือลูกบอลสีสวยลายการ์ตูนที่คุณลุงอุตส่าห์ปาลูกโป่งได้มาและให้เป็นของขวัญสำหรับวันนี้อยู่นั้นพลันเด็กหญิงก็ทำมันหลุดมือลูกบอลกลิ้งหลุนๆ ไปตามถนนอย่างรวดเร็ว“ลูกบอลไปแล้วๆ น้องอิ่มอุ่นจะไปเก็บ” อัคคีปล่อยเด็กน้อยลงเพื่อให้ไปเก็บลูกบอล เมื่อเห็นว่าบนถนนไม่มีรถวิ่งผ่านไปมาแต่ในขณะนั้นเองจู่ๆ ก็มีรถยนต์ปริศนาแล่นมาโดยเร็วและตรงรี่ไปที่ร่างเล็กๆ ของเด็กน้อยที่กำลังย่อตัวเก็บลูกบอลสีสวย เสียงกรีดร้องอย่างตกใจของผู้เป็นมารดาเมื่อมองเห็นรถยนต์วิ่งอย่างเร็วมายังตัวหนูน้อยซึ่งยืนตกตะลึงนิ่งขึงอยู่กับที่และวินาทีชีวิตก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเอี๊ยดดด โครมมม! เสียงเบรกและเสียงโลหะกระทบกับรั้วเหล็กเตี้ยๆ ที่กั้นระหว่างทางเท้ากับลานจอดรถดังสนั่นพร้อมด้วยเสียงกรีดร้องอย่างตกใจของผู้คน ความโกลาหลเกิดขึ้นในขณะที่รถปริศนาคันนั้นก็แล่นลับหายไปอย่างรวดเร็ว“ลูกแม่ๆ อิ่มอุ่นลูกจ๋าฟื้นสิลูก ฮือๆๆ” อโนมาคว้าร่างเล็กๆ ออกจากอ้อมกอดของอัคคีร่างน้อยแน่นิ่งไป เลือดแดงฉานไหลซึมจากหน้าผากเล็กๆ อโนมากอดลูกสาวตัว
Last Updated : 2025-03-24เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 50.
ตอนที่ 50.“เฮอะ ทำมาเป็นคนดีตอนนี้มันไม่สายไปหน่อยรึไง จะยังไงแกก็ทำงานไม่สำเร็จเงินในส่วนที่แกจะได้ก็หมดสิทธิ์” ใบหน้างามของมิรันตีเหยียดยิ้มเหี้ยมเกรียมจนคนที่ผ่านการเข่นฆ่ามากมายของเขายังรู้สึกหนาววาบกับแววตาเหี้ยมเกรียมของสาวสวยตรงหน้า มิรันตีเธอน่ากลัวเกินไปสำหรับอดีตนักฆ่าอย่างเขาอาคม มองหญิงสาวสวยจัดที่เดินจากไปด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นลึกๆ มิรันตีน่ากลัวเกินไปจริงๆ เขารู้จักกับเธอเมื่อเกือบสิบปีก่อนในขณะที่เขาบาดเจ็บหนีหัวซุกหัวซุนจากนักเลงประจำถิ่นและได้รับความช่วยเหลือจากเธอ เมื่อก่อนเขาเห็นเธอราวกับแม่พระแต่เมื่อนานเข้าด้านมืดของเธอค่อยๆ เผยโฉมมาทีละน้อย ตอนนี้แม่พระคนนั้นไม่มีอีกแล้ว เหลือเพียงแม่มดที่เต็มไปด้วยไฟริษยาและความบ้าระห่ำ เหี้ยมเกรียมที่น้อยคนนักจะรู้ ความเหี้ยมเกรียมนั้นแม้แต่เขาเป็นชายอกสามศอกยังอดที่หวาดหวั่นไม่ได้เขาคิดถึงเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เขา เกือบจะตั้งใจ ขับรถชนให้ถึงแก่ความตาย เด็กน้อยคนนั้นช่างน่ารักน่าชังนัก ทำให้เขานึกถึงลูกเมียที่เขาเคยมีและหนีจากมาด้วยละอายต่อความชั่วช้าที่ตัวเองก่อ ในตอนนี้ลูกสาวของเขาคงจะอายุเท่าๆ กับเด็กน้อยคนนั้น และหญิงสาวท
Last Updated : 2025-03-24เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่51
ตอนที่51“จริงสิ เห็นไหมพี่ตัวร้อนจริงๆ แล้วก็ปวดหัวจี๊ดๆ โอยๆ ปวดท้องด้วย”มือข้างที่ไม่เจ็บจับมือบางของหญิงสาวลากไปยังจุดที่ (แกล้ง) เจ็บปวดจนเจ้าของมือหน้าแดงแล้วแดงอีกเพราะเขาเล่นลากมือเธอไปยังอกแกร่งข้างซ้ายซึ่งมันไม่ใช่ท้องที่เขาบอกว่าปวดซ้ำยังมองเธอด้วยสายตาหวานฉ่ำ อโนมาหวั่นไหวกับความใกล้ชิดนั้น“พอแล้วค่ะรู้แล้วว่าป่วยมากเจ็บมาก แล้วคุณต้องการอะไรอีกไหมหรือจะทานข้าวเลยไหมคะนี่ก็เลยเวลาทานยามามากแล้ว”อโนมาชักมือออกอย่างนุ่มนวลพลางหลบตาคมที่มองมาอย่างตัดพ้อเมื่อเธอยังคงแทนตัวเองอย่างห่างเหิน คนไข้ที่ยิ้มแก้มปริเมื่อครู่ทำท่าเหงาหงอยลงอย่างเห็นได้ชัดแล้วสะบัดหน้าหนีอย่างแสนงอนเหมือนที่น้องอิ่มอุ่นชอบทำแต่คนตัวโตทำมันไม่ได้น่ารักนี่นะ อโนมาได้แต่ส่ายหน้ากับอาการของคนตรงหน้าที่นับวันจะเข้ามานั่งอยู่ในใจเย็นชาของเธอมากขึ้นทุกทีๆ“คุณอัคคีคะ ทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” คำตอบคือเงียบ“คุณอัคคีคะ คุณจะทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” หญิงสาวถามอีกครั้งและคำตอบก็คือเงียบเหมือนเดิม จนพยาบาลจำเป็นต้องกัดฟันพูดอย่างอ่อนหวาน“พี่อัคคีขา จะทานข้าวไหมคะ อ้อนจะป้อนให้และจะได้ทานยานะคะ คนดี”และคราว
Last Updated : 2025-03-27เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 52.
ตอนที่ 52.กันต์แนะอย่างหวังดี เขาเองก็รู้สึกรักและห่วงใยอโนมาไม่น้อยไปกว่าอัคคีเพราะรู้จักกันมานานและชอบในนิสัยใจคอที่งดงามของเธอ“ขอบใจมากเพื่อน ระหว่างนี้ฉันต้องพึ่งแกแล้วล่ะกันต์ช่วยหน่อยนะ”“ได้เสมอเพื่อนงั้นฉันไปก่อนนะ แล้วก็อย่าสำออยให้มันมากนัก ฉันสงสารน้องอ้อนที่เขาต้องมาคอยดูแลเด็กโข่งเจ้าเล่ห์อย่างแก”กันต์พูดจบก็เดินออกไปหมายจะพาคู่หมั้นไปที่ทำงานเหมือนทุกวัน เขาต้องกระเตงไอรดาไปด้วยตามคำสั่งของบิดามารดา ซึ่งต้องการให้หนุ่มสาวใกล้ชิดสนิทสนมกันทั้งๆ ที่มันค่อนข้างจะเป็นไปได้ยากเพราะเขาไม่ชอบเด็กไม่ประสาอย่างไอรดาที่หาความเร้าใจสู้สาวๆ รุ่นราวคราวเดียวกันที่ช่ำชองรู้ใจผู้ชายนักรักอย่างเขา กันต์ออกมากล่าวลาแล้วเดินไปหาคู่หมั้น อโนมาจึงเข้าไปดูแลคนป่วยเจ้าเล่ห์ต่อ ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หลังคู่หมั้นที่ยืนคุยโทรศัพท์หนุงหนิงอยู่กับปลายสายโดยที่ไม่สนใจเขา กันต์ส่งสายตาดุๆ มาให้เพื่อให้เธอวางสายเสียทีและยิ่งไม่พอใจเมื่อได้ยินว่าเธอคุยกับใคร“ค่ะๆๆ พี่วินไว้ขอน้ำแข็งตัดสินใจอีกทีนะคะ ค่ะๆ ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ” เมื่อร่ำลากับปลายสายเสร็จแล้วก็หันหน้ามาเผชิญกับผู้ชายหน้าเข้มตัวโตที
Last Updated : 2025-03-27เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 53.
ตอนที่ 53.“ก็คอยดูละกัน น้ำแข็งจะถ่ายชุดว่ายน้ำด้วยคอยดูนะจะเอาตะลึงไปตามๆ กัน แล้วพี่กันต์จะเห็นว่าน้ำแข็งโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ”“อย่างนั้นหรือน้ำแข็ง ถ้างั้นไหนมาดูสิว่าเธอโตแค่ไหนแล้ว พี่จะได้ไม่เสียหน้าว่าคู่หมั้นของพี่มีดีแค่ไหนถึงกล้าโชว์ให้คนอื่นดู” เหมือนเทน้ำมันราดลงบนกองไฟที่ลุกไหม้ด้วยแรงอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจของชายหนุ่ม แค่เธอบอกว่าจะถ่ายชุดว่ายน้ำ และพูดถึงผู้ชายคนอื่นใจที่กระหน่ำด้วยไฟบางอย่างที่เขาเองก็ไม่เข้าใจนักก็ลุกพรึ่บความหวงแหน ความโกรธกรุ่นก็สุมอกจนแทบไหม้เกรียมมือหนากระชากร่างบางเข้าหาอกแกร่งทันที ใบหน้าสวยใสนั้นซีดเผือดไปกับกิริยาดูคุกคามของกันต์ ปากอิ่มระเรื่อสั่นระริกอย่างหวาดหวั่นกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขาดวงตาคมวาววับด้วยไฟบางอย่างที่เธอไม่อาจเข้าใจและก่อนที่เธอจะทันได้คิดอะไรริมฝีปากร้อนๆ ของคนตรงหน้าก็กระแทกลงมาบนปากบางบดเคล้าด้วยแรงอารมณ์เครียดขึ้งอย่างลงโทษจนรู้สึกแสบร้อนไปทั้งริมฝีปาก รับรู้ได้กับรสเค็มปร่าของเลือดจากปากบางสวยที่แตกปริเพราะความร้อนแรงของจุมพิตลงทัณฑ์กันต์เองก็สติแตกเพียงแค่ได้กลิ่นสาบสาวและความหวานนุ่มของริมฝีปากบางสวยอิ่มเอิบแวบแรกเขาแค
Last Updated : 2025-03-27
Latest chapter
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 140. ตอนอวสาน
ตอนที่ 140. อวสาน“มันผ่านไปแล้วริต้าตอนนี้เธอมีชีวิตที่สดใส และมีพวกเราอยู่ข้างๆ และตอนนี้เธอก็ได้ชดใช้มันแล้ว ไม่เอาไม่พูดถึงเรื่องเก่าๆ แบบนั้นอีก” เนตรนาราปลอบ“นั่นสิริต้า ตอนนี้พวกเราผ่านพ้นเรื่องร้ายนั้นมาแล้วอย่าคิดมากนะยังไงเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ปล่อยวางความเจ็บปวด ความอาฆาตพยาบาทที่มันไม่เคยให้คุณแก่ใคร” อโนมากุมมือผอมบางนั้นอย่างจริงใจทั้งน้ำเสียงและแววตาจนภูริต้าน้ำตาซึมด้วยความตื้นตันใจที่เธอโชคดีเหลือเกินที่พบเจอและได้หญิงสาวทั้งสามคนนี้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเยียวยาจิตใจที่กระเจิดกระเจิงและเคยสกปรกของเธอด้วยความรักและจริงใจอย่างสม่ำเสมอ“ริต้าดีใจจัง”“พวกเราก็ดีใจที่ริต้ามีความสุขและหายดีแล้ว แล้วนี่ริต้าอยากจะออกไปอยู่กับพวกเราไหม” อโนมาถามด้วยความเป็นห่วงเธออยากให้ภูริตาไปอยู่ที่บ้านด้วยเพราะเห็นว่าภูริตาหายดีแล้ว“ไม่หรอกอ้อนขอบใจมากนะ ริต้าอยากอยู่ที่นี่ อยากช่วยเหลืออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง ที่นี่ต้องการริต้า ริต้ารู้สึกอย่างนั้น เพราะมีหลายๆ คนที่เคยเป็นเหมือนริต้าหรือบางคนอาจเป็นมากกว่าด้วยซ้ำไป และบางทีเคยมีคนที่เคยเข้ารับการรัก
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 139.
ตอนที่ 139.ไอรดาพูดยิ้มๆ และหัวเราะออกมาอย่างขบขันสามีที่ทำท่าราวน้องเก้าลูกชายชอบทำเวลาที่งอนง้อเธอ ไอ้ท่าชูนิ้วก้อยดุ๊กดิ๊ก ทำหน้าตาให้ดูเด็กและน่ารักอย่างที่สุด ถ้าน้องเก้าทำเธอคิดว่ามันก็น่ารักดี แต่พอสามีทำมันเหมือนตัวตลก แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน“นี่น้ำแข็งแกล้งพี่กันต์เหรอ” ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างงอนๆ บ้างและทำหน้าบึ้งตึงจนดูตลก“โถๆๆ ก็สามีสุดหล่อน่ารักขนาดนี้น้ำแข็งจะใจร้ายแกล้ง หรือโกรธได้ยังไงล่ะคะ” ไอรดาหัวเราะท่าทางของสามีอย่างไม่เก็บอาการ“ว้าย! พี่กันต์บ้าทำอะไรคะ”แล้วเธอก็ต้องร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนกเมื่อร่างอวบอิ่มด้วยอายุครรภ์สี่เดือนในตอนนี้ถูกสามีอุ้มจนตัวลอย จนเธอเองต้องรีบโอบลำคอหนาด้วยกลัวตกแล้วหันมามองหน้าสามีอย่างตื่นตกใจ“พี่กันต์จะทำโทษคนเจ้าเล่ห์ขี้เกรงให้สามีน้อยใจ เสียใจ เพราะฉะนั้นเมียจ๋าต้องโดนทำโทษ หนักๆ”ชายหนุ่มเอ่ยชิดใบหน้างามที่ขึ้นสีเรื่ออย่างมีความหมาย ดวงตาคมกล้าเป็นประกายเต็มไปด้วยความต้องการปิดไม่มิด และคนที่จะถูกทำโทษรู้ดีว่าการลงโทษของสามีนั้นหวานฉ่ำและเร่าร้อนเพียงใด“บ้า คนหื่น ปล่อยน้ำแข็งเลยนะ น้ำแข็งจะไปดูน้องเก้า”“ไม่ต้องแล้วที่รัก
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 138.
ตอนที่ 138.“ดูสิสองคนนี่ไม่รู้จักโตเล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” อัคคีบ่นเบาๆ กับอโนมาอย่างระอาในความซุกซนและเล่นกันเหมือนเด็กของเนตรนารา ที่ในสายตาของผู้เป็นพี่ เนตรนาราไม่เคยโตเลยสักครั้ง“โธ่ยัยเนตรกับแมงปอน่ะเขาก็เล่นกันแบบนี้มานานแล้วล่ะคะพี่อัคคี”“ถึงว่าสิหาแฟนไม่ได้สักที เฮ้อนี่แล้วเมื่อไหร่สองคนนี่จะเลิกทำตัวเป็นเด็กๆ เสียที” กันต์พลอยบ่นไปด้วย“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะพี่กันต์ ดูสิลูกตัวเองนั่นแหละเชียร์เขาเหย็งๆ อยู่นั่นๆ แล้วยังเอานวมมาให้อาน้ำเล่นชกมวยด้วยดูสิซนจริงๆ”“แล้วนั่นน้องกระต่ายก็เอากับเขาด้วย ดูสิคะพี่อินคำลูกสาวเราน่าตีจริงๆ เลย” แม่เลี้ยงเกศราบ่นเหมือนไอรดาเมื่อทั้งน้องกระต่ายและน้องเก้าล้อมหน้าล้อมหลังเนตรนาราและเล่นชกกันที่สนามหญ้านุ่มอย่างสนุกสนาน “แม่ครับ พ่อครับ เมียผมไปไหน” กันต์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาคุณการันกับคุณกานติมาซึ่งกำลังนั่งดูหลานชายสุดที่รักวาดรูประบายสีอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเพลิดเพลิน“อะไรของแกอีกล่ะกันต์” คุณกานติมาเงยหน้าขึ้นมองลูกชายที่หน้าตาตื่น เหงื่อแตกพลั่กอยู่ด้วยความระอา นับวันจะรักจะหวงภรรยาคนสวยจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอน“ก็น้ำแข็งน่ะสิ หายไป
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 137.
ตอนที่ 137.“ใช่ น่าเบื่อโดยเฉพาะยัยเด็กปลายฝนต้นหนาวนั่นน่าเบื่อมากๆ วันๆ ไม่พูดไม่จาเกาะแม่อ้อนแจ ประจบประแจงน่าดู ฉันไม่ชอบหน้าแม่นี่เลยนิสัยไม่ดี” อัคราเสริมคำพูดของสิงหราชเพื่อนรักที่ตอนนี้เขาทั้งสองกำลังจะไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน อัคราเรียกอโนมาว่าแม่อ้อนตามน้องอิ่มอุ่นนับแต่อโนมาเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะของภรรยาของอัคคีอย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอาจเป็นเพราะเขาต้องการใครสักคนและยิ่งเมื่อแม่ของเขามาตายจากไปเมื่อหลายปีก่อนเขายิ่งต้องการความรักและความอบอุ่น และแม่อ้อนของเขาก็คือคนที่เติมเต็มความรักความอบอุ่นนั้นให้เขาแม้มันจะไม่เต็มร้อยเสียทีเดียวแต่ความรักและความเอาใจใส่ที่อโนมามีให้เขาก็ชดเชยสิ่งที่เขาขาดได้มากพอที่จะทำให้ใจที่ว่างเปล่าของเขาไม่ไร้ที่ยึดเหนี่ยวและไม่รู้สึกว่าเขาขาดความอบอุ่น“นายก็ว่าน้องฝนเขาเกินไป ฉันไม่เห็นว่าเขาจะเป็นอย่างที่นายว่า น้องฝนออกจะน่ารักและเรียบร้อยนิสัยดี พูดก็เพราะไม่เหมือนน้องอิ่มอุ่นเลยพูดก็ไม่เพราะซ้ำยังอวบระยะสุดท้ายด้วยโตขึ้นมีหวังเป็นโอ่งมังกรแหงๆ เลยฮ่าๆ”สิงหราชหนุ่มน้อยวัยสิบห้าตั้งใจเอ่ยเสียงดังให้สาวน้อยวัยเก้าขวบเศษตัวอ้วนกลมซึ่งนั่งหวีผมใ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 136.
ตอนที่ 136.“อ้าวไหงมาแขวะฉันได้ล่ะนี่เดี๋ยวไม่เป็นคนขับรถให้เลยนี่” เนตรนาราร้อนตัวทันทีสร้างความขบขันให้กับสองสามีภรรยาที่นั่งกอดกันกลมอยู่เบาะหลังปล่อยให้เธอทำหน้าที่คนขับรถ หญิงสาวมองภาพความสุขของเพื่อนรักกับพี่ชายคนเดียวของเธอด้วยความสุขเธอรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากที่วันนี้คนที่เธอรักทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขซึ่งเธอเองก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าพี่ชายกับเพื่อนของเธอจะมาลงเอยด้วยการรักกันและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้อย่างในวันนี้ วันนี้ฟ้าใสแล้วไม่มืดมัวและเจ็บปวดอย่างที่ผ่านมา เนตรนาราขับรถไปด้วยรอยยิ้ม“อุ้ย พี่อัคคีคะอ้อนปวดท้อง” อยู่ๆ อโนมาก็รู้สึกปวดหน่วงๆ ที่ท้องและรู้สึกเหมือนมีน้ำคร่ำไหลซึมออกมาเล็กน้อย“จริงหรืออ้อน แล้วพี่จะทำไงดีล่ะ ยัยน้ำๆ” อัคคีตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการเป็นพ่อมาก่อน และตอนนี้เขาก็อยู่กลางถนนที่การจราจรคับคั่งเสียด้วย“ใจเย็นๆ เฮียไม่ต้องตื่นเต้น แหมไอ้ที่บวชๆ มาศึกษามากระเจิงเลยนะเฮียแค่เจอเมียเจ็บท้องเนี่ย” เนตรนาราไม่วายมีอารมณ์ขันแต่เธอก็พยายามหลบหลีกหาทางไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด“ยัยน้ำเรานี่มันจริงๆ เลยนะ เอ้ารีบเ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 135.
ตอนที่ 135.“ขอรับท่านประธานคนสวย เชิญขอรับกระผม...” เนตรนาราล้อเลียนเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มทะเล้นอโนมายิ้มรับด้วยความสุข หญิงสาวตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว หลังจากที่อัคคีได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุและจำพรรษาอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้านซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอที่เชียงรายเธอก็ได้แต่เพียงส่งข่าวผ่านเนตรนาราซึ่งขึ้นเหนือไปทุกๆ เดือนเพื่อไปทำบุญและดูความเป็นอยู่ของพระอัคคีและเณรอัคราด้วย แต่สิ่งที่อโนมาบอกเพื่อนรักให้ปกปิดไว้คือเรื่องที่เธอตั้งครรภ์เพราะไม่อยากให้ผู้ที่ครองผ้าไตรจีวรนั้นเกิดความวิตกหรืออาจจะทำให้เสียสมาธิหรือเสียความตั้งใจที่ตั้งใจในคราแรกสายลมหนาวที่พัดโบกโบยหอบเอาความแห้งและเย็นมาสู่มหานครอันแสนวุ่นวายคลาคล่ำด้วยผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้ หลากหลายจากที่มา และสาขาอาชีพ ผู้คนที่พเนจรร่อนเร่หรือแม้แต่เศรษฐีผู้มีสมบัติมากมายว่ายวนวุ่นวายอยู่ในเมืองแห่งนี้ บางชีวิตสุขสบายหรูหราแต่ในอีกมุมหนึ่งก็ยากไร้และแสนรำเค็ญ สถานที่บางแห่งสนุกสนานและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขสม แต่ในอีกสถานที่หนึ่งเต็มไปด้วยอาชญากรรมและความขมขื่น แต่ไฉนหลายชีวิตจึงดั้นด้นมาที่เมืองแห่งนี้“วันนี้หนาวจ
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 134.
ตอนที่ 134.“ผมจะบวชและจำวัดอยู่ที่นี่อีกสักระยะ ผมอยากสวดมนต์ภาวนาให้โยมแม่ โยมแม่จะได้ไม่ทุกข์ทรมาน โยมแม่อ้อนคงไม่ว่าใช่ไหม” เณรน้อยถามและมองอโนมาด้วยดวงตาที่ฉายประกายตาแน่วแน่จนเธอน้ำตาซึม“โยมแม่อ้อนอนุโมทนาบุญกับเณรด้วยค่ะ” ทุกคนก็ยอบกายลงไหว้เณรอัคราด้วยดวงใจพร้อมอนุโมทนาไปกับปณิธานอันแน่วแน่ของเณรน้อยที่จะทำให้มารดาของตน เณรน้อยยิ้มบางๆ รับการเคารพนั้นก่อนจะเดินไปหาหลวงตาที่ยืนรออยู่ใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่ซึ่งมีอายุนับร้อยปีและอยู่คู่วัดแห่งนี้มาแสนนาน สายลมแผ่วๆ พัดกรูใบไม้แห้งปลิวลอยละลิ่วเหมือนคำขออโหสิกรรมจากดวงวิญญาณหนึ่งดวงเสียงกระซิบขออโหสิกรรมแว่วตามสายลมที่ทุกคนสามารถรับรู้ด้วยหัวใจที่เป็นอิสระจากการผูกใจเจ็บแค้นต่อกันหลังจากงานฌาปนกิจศพของมิรันตีผ่านพ้นไป อโนมาก็เตรียมของเพื่อจะกลับกรุงเทพพร้อมกับเนตรนาราและอรุณนารีส่วนคนอื่นๆ นั้นต่างก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว แต่ในขณะที่กำลังเก็บของเธอสังเกตใบหน้าที่เครียดเคร่งของสามีหลังจากคุยโทรศัพท์ได้สักพัก“มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมทำหน้าเครียดจัง” หญิงสาวเอื้อมมือบางลูบตรงกลางระหว่างคิ้วเข้มแผ่วเบา“อ้อนถ้าพี่จะบอกอ้อนว่าพี่อยากจะขอบวชจำพร
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่ 133..
ตอนที่ 133..“ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าบทที่อ้อนหายตัวไปพี่ใจแทบขาด และเห็นอ้อนอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนพี่ก็ไม่ชอบ พี่พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ หรือแค่ชอบใจผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้ว่ารักหรือไม่รัก คงรักแล้วมั้ง” อัคคีเอ่ยอย่างอารมณ์ดีและจับมือบางที่ซุกซนของเธอไว้ ก่อนจะซุกไซร้จมูกคมกับเนื้อนวลอย่างหลงใหล“คนขี้โกงตอบอะไรก็ไม่รู้แล้วหยุดเลยนะ ไม่เอานะยังคุยไม่จบเลย”“คุยรู้เรื่องแล้วไง มาทำอย่างอื่นกันดีกว่า”“ไม่เอา เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่แพ้ยัยเนตร เพราะไม่อยากรับผิดชอบอ้อนรึเปล่า”“ยัยบ๊องคนไม่อยากรับผิดชอบจะหน้าด้านไปขอตัวเองกับคุณเสาวลักษณ์อาได้ไง ถามอะไรแบบนั้นคนดีของพี่ พี่รักอ้อนครับคนดีถึงแม้ว่าพี่จะแพ้ยัยน้ำนั่นก็เพราะอ่อนซ้อม แต่มาตอนนี้เถอะยัยน้ำว่าเจ๋งๆ ต้องแพ้พี่แน่ๆ” ชายหนุ่มจุมพิตหนักๆ ที่แก้มนวลแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยวในความช่างสงสัยในความรักของเขาที่มีต่อเธอและค่อยจูบคลอเคลียมาที่ริมฝีปากบางที่กำลังจะเผยอปากถาม ริมฝีปากบางสีเข้มบดเบียดกลีบปากอวบอิ่มระเรื่ออย่างเร่าร้อนลิ้นหนาเกี่ยวรัดดูดดื่มราวหิวกระหายทั้งๆ ที่เขาและเธอใกล้ชิดกันทุกวันมือหนาที่กำลังลูบไล้ร่างงามผ่านเนื้อผ้า
เสน่หากระดังงาสีขาว ตอนที่132.
ตอนที่132.ในขณะที่ทุกคนต่างมีความสุขกับชีวิตเมื่อผ่านเรื่องราวเลวร้ายต่างๆ ไป แต่อีกมุมหนึ่งของโรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่งกลับมีอีกหนึ่งชีวิตที่ตอนนี้กำลังกรีดร้องโหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน“ออกไป นังสารเลว ไอ้คนชั่ว แกอย่าเข้าใกล้ลูกฉันนะ เอามือสกปรกของแกออกไป ลูกฉันยังไม่ตาย ยังไม่ตาย ซันๆ อาซันของแม่ ฮือๆๆ”เสียงกรีดร้องคร่ำครวญฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเล็ดลอดออกมาจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่มิรันตีรักษาตัวอยู่“แกไอ้โชค แกๆๆ เอามือสกปรกของแกออกจากลูกฉันนะ แกนังตัวดีแกจะมาแย่งอัคคีไปจากฉันตายซะเถอะ”มิรันตีซึ่งตอนนี้สูญสิ้นสติสัมปชัญญะโดยสิ้นเชิง กำลังเกรี้ยวกราดอาละวาดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นั้นอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับว่าเธอได้ต่อสู้และพูดคุยอยู่กับคนที่เธอเอ่ยชื่อออกมา ร่างโปร่งระหงงดงามนั้นซูบผอม ผมเผ้ารุงรังไม่เป็นรูปทรง ใบหน้าที่เคยสวยเย่อหยิ่งนั้นซีดหม่นและขอบตาดำคล้ำเพราะเธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้มาหลายต่อหลายคืนเพราะเธอต้องคอยเฝ้าระวังไม่ให้พวกคนใจร้ายเข้าใกล้ลูกชายของเธอ ซึ่งก็คือตุ๊กตาผ้ารูปเด็กชายตัวโตซึ่งตอนนี้ในจินตนาการ ในโลกของเธอนั้นตุ๊กตาตัวนี้คืออัครา และเด็กน้อยกำลั
