Share

ตอนที่ 50.

ตอนที่ 50.

“เฮอะ ทำมาเป็นคนดีตอนนี้มันไม่สายไปหน่อยรึไง จะยังไงแกก็ทำงานไม่สำเร็จเงินในส่วนที่แกจะได้ก็หมดสิทธิ์” ใบหน้างามของมิรันตีเหยียดยิ้มเหี้ยมเกรียมจนคนที่ผ่านการเข่นฆ่ามากมายของเขายังรู้สึกหนาววาบกับแววตาเหี้ยมเกรียมของสาวสวยตรงหน้า มิรันตีเธอน่ากลัวเกินไปสำหรับอดีตนักฆ่าอย่างเขา

อาคม มองหญิงสาวสวยจัดที่เดินจากไปด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นลึกๆ มิรันตีน่ากลัวเกินไปจริงๆ เขารู้จักกับเธอเมื่อเกือบสิบปีก่อนในขณะที่เขาบาดเจ็บหนีหัวซุกหัวซุนจากนักเลงประจำถิ่นและได้รับความช่วยเหลือจากเธอ เมื่อก่อนเขาเห็นเธอราวกับแม่พระแต่เมื่อนานเข้าด้านมืดของเธอค่อยๆ เผยโฉมมาทีละน้อย ตอนนี้แม่พระคนนั้นไม่มีอีกแล้ว เหลือเพียงแม่มดที่เต็มไปด้วยไฟริษยาและความบ้าระห่ำ เหี้ยมเกรียมที่น้อยคนนักจะรู้ ความเหี้ยมเกรียมนั้นแม้แต่เขาเป็นชายอกสามศอกยังอดที่หวาดหวั่นไม่ได้

เขาคิดถึงเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เขา เกือบจะตั้งใจ ขับรถชนให้ถึงแก่ความตาย เด็กน้อยคนนั้นช่างน่ารักน่าชังนัก ทำให้เขานึกถึงลูกเมียที่เขาเคยมีและหนีจากมาด้วยละอายต่อความชั่วช้าที่ตัวเองก่อ ในตอนนี้ลูกสาวของเขาคงจะอายุเท่าๆ กับเด็กน้อยคนนั้น และหญิงสาวท
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่51

    ตอนที่51“จริงสิ เห็นไหมพี่ตัวร้อนจริงๆ แล้วก็ปวดหัวจี๊ดๆ โอยๆ ปวดท้องด้วย”มือข้างที่ไม่เจ็บจับมือบางของหญิงสาวลากไปยังจุดที่ (แกล้ง) เจ็บปวดจนเจ้าของมือหน้าแดงแล้วแดงอีกเพราะเขาเล่นลากมือเธอไปยังอกแกร่งข้างซ้ายซึ่งมันไม่ใช่ท้องที่เขาบอกว่าปวดซ้ำยังมองเธอด้วยสายตาหวานฉ่ำ อโนมาหวั่นไหวกับความใกล้ชิดนั้น“พอแล้วค่ะรู้แล้วว่าป่วยมากเจ็บมาก แล้วคุณต้องการอะไรอีกไหมหรือจะทานข้าวเลยไหมคะนี่ก็เลยเวลาทานยามามากแล้ว”อโนมาชักมือออกอย่างนุ่มนวลพลางหลบตาคมที่มองมาอย่างตัดพ้อเมื่อเธอยังคงแทนตัวเองอย่างห่างเหิน คนไข้ที่ยิ้มแก้มปริเมื่อครู่ทำท่าเหงาหงอยลงอย่างเห็นได้ชัดแล้วสะบัดหน้าหนีอย่างแสนงอนเหมือนที่น้องอิ่มอุ่นชอบทำแต่คนตัวโตทำมันไม่ได้น่ารักนี่นะ อโนมาได้แต่ส่ายหน้ากับอาการของคนตรงหน้าที่นับวันจะเข้ามานั่งอยู่ในใจเย็นชาของเธอมากขึ้นทุกทีๆ“คุณอัคคีคะ ทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” คำตอบคือเงียบ“คุณอัคคีคะ คุณจะทานข้าวเลยไหมคะจะได้ทานยา” หญิงสาวถามอีกครั้งและคำตอบก็คือเงียบเหมือนเดิม จนพยาบาลจำเป็นต้องกัดฟันพูดอย่างอ่อนหวาน“พี่อัคคีขา จะทานข้าวไหมคะ อ้อนจะป้อนให้และจะได้ทานยานะคะ คนดี”และคราว

    Last Updated : 2025-03-27
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 52.

    ตอนที่ 52.กันต์แนะอย่างหวังดี เขาเองก็รู้สึกรักและห่วงใยอโนมาไม่น้อยไปกว่าอัคคีเพราะรู้จักกันมานานและชอบในนิสัยใจคอที่งดงามของเธอ“ขอบใจมากเพื่อน ระหว่างนี้ฉันต้องพึ่งแกแล้วล่ะกันต์ช่วยหน่อยนะ”“ได้เสมอเพื่อนงั้นฉันไปก่อนนะ แล้วก็อย่าสำออยให้มันมากนัก ฉันสงสารน้องอ้อนที่เขาต้องมาคอยดูแลเด็กโข่งเจ้าเล่ห์อย่างแก”กันต์พูดจบก็เดินออกไปหมายจะพาคู่หมั้นไปที่ทำงานเหมือนทุกวัน เขาต้องกระเตงไอรดาไปด้วยตามคำสั่งของบิดามารดา ซึ่งต้องการให้หนุ่มสาวใกล้ชิดสนิทสนมกันทั้งๆ ที่มันค่อนข้างจะเป็นไปได้ยากเพราะเขาไม่ชอบเด็กไม่ประสาอย่างไอรดาที่หาความเร้าใจสู้สาวๆ รุ่นราวคราวเดียวกันที่ช่ำชองรู้ใจผู้ชายนักรักอย่างเขา กันต์ออกมากล่าวลาแล้วเดินไปหาคู่หมั้น อโนมาจึงเข้าไปดูแลคนป่วยเจ้าเล่ห์ต่อ ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หลังคู่หมั้นที่ยืนคุยโทรศัพท์หนุงหนิงอยู่กับปลายสายโดยที่ไม่สนใจเขา กันต์ส่งสายตาดุๆ มาให้เพื่อให้เธอวางสายเสียทีและยิ่งไม่พอใจเมื่อได้ยินว่าเธอคุยกับใคร“ค่ะๆๆ พี่วินไว้ขอน้ำแข็งตัดสินใจอีกทีนะคะ ค่ะๆ ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ” เมื่อร่ำลากับปลายสายเสร็จแล้วก็หันหน้ามาเผชิญกับผู้ชายหน้าเข้มตัวโตที

    Last Updated : 2025-03-27
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 53.

    ตอนที่ 53.“ก็คอยดูละกัน น้ำแข็งจะถ่ายชุดว่ายน้ำด้วยคอยดูนะจะเอาตะลึงไปตามๆ กัน แล้วพี่กันต์จะเห็นว่าน้ำแข็งโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ”“อย่างนั้นหรือน้ำแข็ง ถ้างั้นไหนมาดูสิว่าเธอโตแค่ไหนแล้ว พี่จะได้ไม่เสียหน้าว่าคู่หมั้นของพี่มีดีแค่ไหนถึงกล้าโชว์ให้คนอื่นดู” เหมือนเทน้ำมันราดลงบนกองไฟที่ลุกไหม้ด้วยแรงอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจของชายหนุ่ม แค่เธอบอกว่าจะถ่ายชุดว่ายน้ำ และพูดถึงผู้ชายคนอื่นใจที่กระหน่ำด้วยไฟบางอย่างที่เขาเองก็ไม่เข้าใจนักก็ลุกพรึ่บความหวงแหน ความโกรธกรุ่นก็สุมอกจนแทบไหม้เกรียมมือหนากระชากร่างบางเข้าหาอกแกร่งทันที ใบหน้าสวยใสนั้นซีดเผือดไปกับกิริยาดูคุกคามของกันต์ ปากอิ่มระเรื่อสั่นระริกอย่างหวาดหวั่นกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของเขาดวงตาคมวาววับด้วยไฟบางอย่างที่เธอไม่อาจเข้าใจและก่อนที่เธอจะทันได้คิดอะไรริมฝีปากร้อนๆ ของคนตรงหน้าก็กระแทกลงมาบนปากบางบดเคล้าด้วยแรงอารมณ์เครียดขึ้งอย่างลงโทษจนรู้สึกแสบร้อนไปทั้งริมฝีปาก รับรู้ได้กับรสเค็มปร่าของเลือดจากปากบางสวยที่แตกปริเพราะความร้อนแรงของจุมพิตลงทัณฑ์กันต์เองก็สติแตกเพียงแค่ได้กลิ่นสาบสาวและความหวานนุ่มของริมฝีปากบางสวยอิ่มเอิบแวบแรกเขาแค

    Last Updated : 2025-03-27
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่54.

    ตอนที่54.กันต์ปัดมือบางที่สั่นระริกออกแล้วจัดการติดตะขอชั้นในตัวสวยที่บดบังความงามของปทุมดอกใหญ่ขาวนวลและสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา จัดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กให้เข้าที่เข้าทางอย่างอดกลั้นไม่ให้คว้าร่างนุ่มๆ ขาวๆ นั่นมากอดมาจูบอีกรอบ กันต์มองสาวน้อยตรงหน้าด้วยความรู้สึกเปลี่ยนไปจากเดิมโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว ไอรดานั่งตัวสั่นขบริมฝีปากบวมช้ำของตนด้วยความหวั่นไหวและอับอาย น้ำตาของความน้อยใจแทบไหลรินเมื่อมือหนาที่ปัดปอยผมที่ร่วงลงมาปรกหน้าผากมนอย่างแผ่วเบาอ่อนโยน ยิ่งทำให้เธอแทบอยากร้องไห้ ตบหัวเขาแล้วจะมาลูบหลัง ไอ้พี่กันต์บ้า สาวน้อยคิดอย่างขุ่นเคือง“พี่ไม่ขอโทษหรอกนะ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของคู่หมั้นที่จะทำได้กับคู่หมั้นของตัวเอง อย่างน้อยๆ มันก็ทำให้พี่รู้ว่ามีคู่หมั้น โต แล้ว และไม่เล็ก เอ๊ยไม่เด็กอย่างที่คิด”เขาเน้นคำว่าโต ด้วยน้ำเสียงยียวนน่าตบ แล้วผละออกไปนั่งประจำที่คนขับ ไอรดาหันขวับมามองคนที่ปล้นจูบเธออย่างอุกอาจซ้ำยังพูดให้เธอได้อาย ด้วยวาจาที่ทำให้เธอแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีพร้อมกับอยากชกหน้าหล่อๆ คมๆ นั่นให้คว่ำไปพร้อมๆ กัน “ไอ้พี่กันต์บ้า หน้ารังแกเด็ก” เธอทำท่าจะโผนเข้าทำร้

    Last Updated : 2025-03-27
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 55.

    ตอนที่ 55.“นั่งก่อนสิอ้อน แม่มีเรื่องจะคุยด้วย... อ้อนว่าอัคคีเขาเป็นยังไงบ้าง” นางถามเมื่อหญิงสาวนั่งแล้ว“ก็อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง คุณแม่ถามทำไมคะมีอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงสาวตอบแบบงงๆ เพราะไม่เข้าใจความหมายที่แท้จริง“อ้อน แม่จะพูดตรงๆ นะลูก ตั้งใจฟังและคิดให้ดี... อัคคีเขาก็ไม่ได้เลวร้ายนัก เมื่อก่อนเขาอาจจะเคยทำเคยพูดให้อ้อนเสียใจหรือเจ็บช้ำ การกระทำบางอย่างเหมือนจะดูถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเราให้จมดิน แต่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายเกินกว่าผู้หญิงดีๆ สักคนจะรักเขาได้ แม่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรระหว่างเรากับตาไฟ แต่ระยะเวลาที่ตาไฟเข้าออกบ้านของเรา การกระทำทุกอย่างที่แสดงออก การยอมรับและให้ความรักต่อน้องอิ่มอุ่นก็ไม่ได้เสแสร้งเพื่อเอาใจแบบผ่านๆ และที่สำคัญความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองของตาไฟทำให้แม่ทึ่ง ว่าคนที่ร้อนเป็นไฟและไม่เคยแคร์ใคร ไม่เคยหยุดไม่เคยตามผู้หญิงคนไหนจะมาคอยงอนง้อผู้หญิงคนหนึ่งที่แสนจะเย็นชา” คุณเสาวลักษณ์หยุดพูดและมองใบหน้าสวยหวานของอโนมาซึ่งมองนางอย่างสับสน“อ้อน ฟังแม่ให้ดีนะลูกคำว่าม่ายลูกติด มันอาจจะทำให้อ้อนหวาดระแวงผู้ชายทุกคนที่เข้ามาในชีวิตว่าเขาจะ

    Last Updated : 2025-03-27
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 56.

    ตอนที่ 56.“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอพี่พยาบาลตรวจร่างกายคนไข้หน่อยนะคะ” เสียงหวานๆ ของพยาบาลสาวสวยเอ่ยขึ้นทำให้ลุงหลานผละจากกัน น้องอิ่มอุ่นนั่งลงข้างๆ ร่างสูงใหญ่มือเล็กป้อมกุมมือใหญ่ไว้อย่างแสดงความหวงแหน เมื่อเห็นว่าพยาบาลคนสวยมัวอ้อยอิ่งอยู่กับการวัดชีพจร และฟังเสียงหัวใจคนป่วย ใบหน้าแทบจะชนอกกว้างของคนป่วยอย่างจงใจ และยังส่งสายตาหวานเชื่อมให้คนป่วยแสนหล่อเหลาอย่างเชิญชวน“คุณพ่อขา” เสียงเล็กๆ ใสๆ ของเด็กหญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ และกระเถิบมานั่งตักกว้างอย่างจงใจและแสดงท่าทางหวงแหน คุณพ่อขา อย่างออกนอกหน้าทำให้พยาบาลคนสวยต้องผละออกอย่างรวดเร็ว ใบหน้าสวยซีดไปแต่สายตามองมายังเด็กหญิงขุ่นเคืองเล็กน้อย อโนมาที่เปิดประตูเข้ามาก็ทันได้ยินคำพูดนั้นของลูกสาวตัวน้อย ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำอย่างขัดเขินแต่ดูเหมือนลูกสาวตัวน้อยไม่นำพา“คุณแม่กับคุณย่ามารับเรากลับบ้านแล้ว กลับบ้านเรานะคะ” เด็กน้อยถือโอกาสสร้างความเข้าใจผิดให้กับพยาบาลที่ยืนอึ้งอยู่และเมื่อได้สติก็ขอตัวออกไปพร้อมกับถาดอาหารที่วางอยู่ปลายเตียง“มาอิ่มอุ่นลงไปพร้อมย่าก่อนนะคะ อ้อนเดี๋ยวแม่พาลูกไปรอที่รถนะ ส่วนของนี่เดี๋ยวให้นายพงษ์ถือลงไป เราก็

    Last Updated : 2025-03-28
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่57.

    ตอนที่57.หลังจากอัคคีกลับมาพักฟื้นต่อที่คอนโดหรูกลางกรุงซึ่งพื้นที่ชั้นบนสุดของตึกสูงถึงยี่สิบชั้นนั้นถูกออกแบบและตกแต่งอย่างสวยงามลงตัว เหมือนบ้านหลังหนึ่ง มีทั้งห้องครัว ห้องนั่งเล่นมีเครื่องเสียงและโฮมเธียเตอร์อันทันสมัย มีทั้งฟิตเนส สระว่ายน้ำขนาดย่อม และสวนสวยจากฝีมือออกแบบและตกแต่งของเนตรนารา ขณะที่ชายหนุ่มกำลังรอการมาเยี่ยมขอเสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กบางทันสมัยก็ดังขึ้น แต่เบอร์ที่โชว์ไม่คุ้นตานั้นทำให้คิ้วหนาขมวดมุ่นแต่ก็กดรับสาย“เฮียไฟครับซันไม่อยากอยู่โรงเรียนประจำ ฮือๆ ซันอยากกลับบ้าน” เสียงหนุ่มน้อยที่เพิ่งแตกพาดังมาตามสายคลอด้วยเสียงสะอื้นอย่างไม่อาจหักห้าม“อาซัน นั่นน้องอยู่ที่ไหน”“ซันอยู่ที่โรงเรียน....” เด็กชายอัครบอกชื่อโรงเรียนประจำชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรีสร้างความประหลาดใจให้อัคคีเป็นอย่างมาก ทำไมมิรันตีถึงได้ส่งลูกชายไปเรียนไกลถึงขนาดนั้น และยังเป็นโรงเรียนประจำอีกด้วยแล้วนี่ก็ยังไม่เปิดเทอม นี่เองเหตุผลที่อัคราไม่มาเยี่ยมเขาเลยตลอดเวลาที่อยู่โรงพยาบาล“เอาไว้เฮียจะจัดการให้ อาซันอย่าร้องไห้คนเก่งของเฮีย เดี๋ยวเฮียจะไปรับนะเด็กดี” ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าเหตุใ

    Last Updated : 2025-03-28
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 58.

    ตอนที่ 58.อโนมายิ้มดีใจอย่างสุดซึ้งไม่แปลกใจเลยที่เธอเห็นเด็กทั้งสองเข้ากันได้ดี อาจเป็นเพราะความที่มีสายเลือดเดียวกันแม้ห่างเหิน แม้ว่ากับผู้เป็นมารดาของเด็กชายไม่เคยจะลงรอยกัน แต่เลือดย่อมข้นกว่าน้ำอย่างน้อยๆ อัคราก็ไม่ได้เกลียดเธอ เธอเองก็ไม่ได้เกลียดอัครา ตรงกันข้าม เธอทั้งรักและสงสารเด็กชาย ถ้าหากเธอตาไม่ฝาดเธอเห็นแววตาโดดเดี่ยวอ้างว้างของอัครา“ไปกันเถอะเดี๋ยวจะได้ไปเล่นน้ำแล้วตอนเย็นเราจะทำบาบีคิวซีฟู้ดกัน”“เย้!” เด็กทั้งสองร้องขึ้นพร้อมกัน รีบวิ่งแข่งกันไปขึ้นรถทันที อัคคีมองภาพเด็กทั้งสองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่ ก่อนหันมามองใบหน้าสวยหวานด้วยสายตาแบบเดียวกัน“เหมือนเราพาลูกๆ มาเที่ยวเลยเนอะ”ชายหนุ่มพูดให้เธอได้เขินอาย แก้มนวลซับสีเลือดทันทีแล้วเฉไฉเดินเลี่ยงเขาไปขึ้นรถกลบเกลื่อนความขัดเขิน อัคคีหัวเราะตามหลังบางด้วยอารมณ์ชื่นมื่นอย่างที่สุดเช้านี้เหมือนบ้านจะลุกเป็นไฟ คุณกานติมากับคุณการันมองบุตรชายที่เดินหน้ามุ่ยงุ่นงานไปมาด้วยความรู้สึกทั้งขบขันและหมั่นไส้เหลือกำลัง แต่ก็เก็บอาการนั้นไว้“แม่ครับน้ำแข็งไปไหน ทำไมไม่เห็นอยู่ในห้อง ลงมาก็ไม่เห็น นี่ผมตามหาทั่วบ้าน

    Last Updated : 2025-03-28

Latest chapter

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 140. ตอนอวสาน

    ตอนที่ 140. อวสาน“มันผ่านไปแล้วริต้าตอนนี้เธอมีชีวิตที่สดใส และมีพวกเราอยู่ข้างๆ และตอนนี้เธอก็ได้ชดใช้มันแล้ว ไม่เอาไม่พูดถึงเรื่องเก่าๆ แบบนั้นอีก” เนตรนาราปลอบ“นั่นสิริต้า ตอนนี้พวกเราผ่านพ้นเรื่องร้ายนั้นมาแล้วอย่าคิดมากนะยังไงเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ปล่อยวางความเจ็บปวด ความอาฆาตพยาบาทที่มันไม่เคยให้คุณแก่ใคร” อโนมากุมมือผอมบางนั้นอย่างจริงใจทั้งน้ำเสียงและแววตาจนภูริต้าน้ำตาซึมด้วยความตื้นตันใจที่เธอโชคดีเหลือเกินที่พบเจอและได้หญิงสาวทั้งสามคนนี้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเยียวยาจิตใจที่กระเจิดกระเจิงและเคยสกปรกของเธอด้วยความรักและจริงใจอย่างสม่ำเสมอ“ริต้าดีใจจัง”“พวกเราก็ดีใจที่ริต้ามีความสุขและหายดีแล้ว แล้วนี่ริต้าอยากจะออกไปอยู่กับพวกเราไหม” อโนมาถามด้วยความเป็นห่วงเธออยากให้ภูริตาไปอยู่ที่บ้านด้วยเพราะเห็นว่าภูริตาหายดีแล้ว“ไม่หรอกอ้อนขอบใจมากนะ ริต้าอยากอยู่ที่นี่ อยากช่วยเหลืออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง ที่นี่ต้องการริต้า ริต้ารู้สึกอย่างนั้น เพราะมีหลายๆ คนที่เคยเป็นเหมือนริต้าหรือบางคนอาจเป็นมากกว่าด้วยซ้ำไป และบางทีเคยมีคนที่เคยเข้ารับการรัก

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 139.

    ตอนที่ 139.ไอรดาพูดยิ้มๆ และหัวเราะออกมาอย่างขบขันสามีที่ทำท่าราวน้องเก้าลูกชายชอบทำเวลาที่งอนง้อเธอ ไอ้ท่าชูนิ้วก้อยดุ๊กดิ๊ก ทำหน้าตาให้ดูเด็กและน่ารักอย่างที่สุด ถ้าน้องเก้าทำเธอคิดว่ามันก็น่ารักดี แต่พอสามีทำมันเหมือนตัวตลก แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน“นี่น้ำแข็งแกล้งพี่กันต์เหรอ” ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างงอนๆ บ้างและทำหน้าบึ้งตึงจนดูตลก“โถๆๆ ก็สามีสุดหล่อน่ารักขนาดนี้น้ำแข็งจะใจร้ายแกล้ง หรือโกรธได้ยังไงล่ะคะ” ไอรดาหัวเราะท่าทางของสามีอย่างไม่เก็บอาการ“ว้าย! พี่กันต์บ้าทำอะไรคะ”แล้วเธอก็ต้องร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนกเมื่อร่างอวบอิ่มด้วยอายุครรภ์สี่เดือนในตอนนี้ถูกสามีอุ้มจนตัวลอย จนเธอเองต้องรีบโอบลำคอหนาด้วยกลัวตกแล้วหันมามองหน้าสามีอย่างตื่นตกใจ“พี่กันต์จะทำโทษคนเจ้าเล่ห์ขี้เกรงให้สามีน้อยใจ เสียใจ เพราะฉะนั้นเมียจ๋าต้องโดนทำโทษ หนักๆ”ชายหนุ่มเอ่ยชิดใบหน้างามที่ขึ้นสีเรื่ออย่างมีความหมาย ดวงตาคมกล้าเป็นประกายเต็มไปด้วยความต้องการปิดไม่มิด และคนที่จะถูกทำโทษรู้ดีว่าการลงโทษของสามีนั้นหวานฉ่ำและเร่าร้อนเพียงใด“บ้า คนหื่น ปล่อยน้ำแข็งเลยนะ น้ำแข็งจะไปดูน้องเก้า”“ไม่ต้องแล้วที่รัก

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 138.

    ตอนที่ 138.“ดูสิสองคนนี่ไม่รู้จักโตเล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” อัคคีบ่นเบาๆ กับอโนมาอย่างระอาในความซุกซนและเล่นกันเหมือนเด็กของเนตรนารา ที่ในสายตาของผู้เป็นพี่ เนตรนาราไม่เคยโตเลยสักครั้ง“โธ่ยัยเนตรกับแมงปอน่ะเขาก็เล่นกันแบบนี้มานานแล้วล่ะคะพี่อัคคี”“ถึงว่าสิหาแฟนไม่ได้สักที เฮ้อนี่แล้วเมื่อไหร่สองคนนี่จะเลิกทำตัวเป็นเด็กๆ เสียที” กันต์พลอยบ่นไปด้วย“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะพี่กันต์ ดูสิลูกตัวเองนั่นแหละเชียร์เขาเหย็งๆ อยู่นั่นๆ แล้วยังเอานวมมาให้อาน้ำเล่นชกมวยด้วยดูสิซนจริงๆ”“แล้วนั่นน้องกระต่ายก็เอากับเขาด้วย ดูสิคะพี่อินคำลูกสาวเราน่าตีจริงๆ เลย” แม่เลี้ยงเกศราบ่นเหมือนไอรดาเมื่อทั้งน้องกระต่ายและน้องเก้าล้อมหน้าล้อมหลังเนตรนาราและเล่นชกกันที่สนามหญ้านุ่มอย่างสนุกสนาน “แม่ครับ พ่อครับ เมียผมไปไหน” กันต์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาคุณการันกับคุณกานติมาซึ่งกำลังนั่งดูหลานชายสุดที่รักวาดรูประบายสีอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเพลิดเพลิน“อะไรของแกอีกล่ะกันต์” คุณกานติมาเงยหน้าขึ้นมองลูกชายที่หน้าตาตื่น เหงื่อแตกพลั่กอยู่ด้วยความระอา นับวันจะรักจะหวงภรรยาคนสวยจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอน“ก็น้ำแข็งน่ะสิ หายไป

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 137.

    ตอนที่ 137.“ใช่ น่าเบื่อโดยเฉพาะยัยเด็กปลายฝนต้นหนาวนั่นน่าเบื่อมากๆ วันๆ ไม่พูดไม่จาเกาะแม่อ้อนแจ ประจบประแจงน่าดู ฉันไม่ชอบหน้าแม่นี่เลยนิสัยไม่ดี” อัคราเสริมคำพูดของสิงหราชเพื่อนรักที่ตอนนี้เขาทั้งสองกำลังจะไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน อัคราเรียกอโนมาว่าแม่อ้อนตามน้องอิ่มอุ่นนับแต่อโนมาเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะของภรรยาของอัคคีอย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอาจเป็นเพราะเขาต้องการใครสักคนและยิ่งเมื่อแม่ของเขามาตายจากไปเมื่อหลายปีก่อนเขายิ่งต้องการความรักและความอบอุ่น และแม่อ้อนของเขาก็คือคนที่เติมเต็มความรักความอบอุ่นนั้นให้เขาแม้มันจะไม่เต็มร้อยเสียทีเดียวแต่ความรักและความเอาใจใส่ที่อโนมามีให้เขาก็ชดเชยสิ่งที่เขาขาดได้มากพอที่จะทำให้ใจที่ว่างเปล่าของเขาไม่ไร้ที่ยึดเหนี่ยวและไม่รู้สึกว่าเขาขาดความอบอุ่น“นายก็ว่าน้องฝนเขาเกินไป ฉันไม่เห็นว่าเขาจะเป็นอย่างที่นายว่า น้องฝนออกจะน่ารักและเรียบร้อยนิสัยดี พูดก็เพราะไม่เหมือนน้องอิ่มอุ่นเลยพูดก็ไม่เพราะซ้ำยังอวบระยะสุดท้ายด้วยโตขึ้นมีหวังเป็นโอ่งมังกรแหงๆ เลยฮ่าๆ”สิงหราชหนุ่มน้อยวัยสิบห้าตั้งใจเอ่ยเสียงดังให้สาวน้อยวัยเก้าขวบเศษตัวอ้วนกลมซึ่งนั่งหวีผมใ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 136.

    ตอนที่ 136.“อ้าวไหงมาแขวะฉันได้ล่ะนี่เดี๋ยวไม่เป็นคนขับรถให้เลยนี่” เนตรนาราร้อนตัวทันทีสร้างความขบขันให้กับสองสามีภรรยาที่นั่งกอดกันกลมอยู่เบาะหลังปล่อยให้เธอทำหน้าที่คนขับรถ หญิงสาวมองภาพความสุขของเพื่อนรักกับพี่ชายคนเดียวของเธอด้วยความสุขเธอรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากที่วันนี้คนที่เธอรักทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขซึ่งเธอเองก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าพี่ชายกับเพื่อนของเธอจะมาลงเอยด้วยการรักกันและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้อย่างในวันนี้ วันนี้ฟ้าใสแล้วไม่มืดมัวและเจ็บปวดอย่างที่ผ่านมา เนตรนาราขับรถไปด้วยรอยยิ้ม“อุ้ย พี่อัคคีคะอ้อนปวดท้อง” อยู่ๆ อโนมาก็รู้สึกปวดหน่วงๆ ที่ท้องและรู้สึกเหมือนมีน้ำคร่ำไหลซึมออกมาเล็กน้อย“จริงหรืออ้อน แล้วพี่จะทำไงดีล่ะ ยัยน้ำๆ” อัคคีตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการเป็นพ่อมาก่อน และตอนนี้เขาก็อยู่กลางถนนที่การจราจรคับคั่งเสียด้วย“ใจเย็นๆ เฮียไม่ต้องตื่นเต้น แหมไอ้ที่บวชๆ มาศึกษามากระเจิงเลยนะเฮียแค่เจอเมียเจ็บท้องเนี่ย” เนตรนาราไม่วายมีอารมณ์ขันแต่เธอก็พยายามหลบหลีกหาทางไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด“ยัยน้ำเรานี่มันจริงๆ เลยนะ เอ้ารีบเ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 135.

    ตอนที่ 135.“ขอรับท่านประธานคนสวย เชิญขอรับกระผม...” เนตรนาราล้อเลียนเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มทะเล้นอโนมายิ้มรับด้วยความสุข หญิงสาวตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว หลังจากที่อัคคีได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุและจำพรรษาอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้านซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอที่เชียงรายเธอก็ได้แต่เพียงส่งข่าวผ่านเนตรนาราซึ่งขึ้นเหนือไปทุกๆ เดือนเพื่อไปทำบุญและดูความเป็นอยู่ของพระอัคคีและเณรอัคราด้วย แต่สิ่งที่อโนมาบอกเพื่อนรักให้ปกปิดไว้คือเรื่องที่เธอตั้งครรภ์เพราะไม่อยากให้ผู้ที่ครองผ้าไตรจีวรนั้นเกิดความวิตกหรืออาจจะทำให้เสียสมาธิหรือเสียความตั้งใจที่ตั้งใจในคราแรกสายลมหนาวที่พัดโบกโบยหอบเอาความแห้งและเย็นมาสู่มหานครอันแสนวุ่นวายคลาคล่ำด้วยผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้ หลากหลายจากที่มา และสาขาอาชีพ ผู้คนที่พเนจรร่อนเร่หรือแม้แต่เศรษฐีผู้มีสมบัติมากมายว่ายวนวุ่นวายอยู่ในเมืองแห่งนี้ บางชีวิตสุขสบายหรูหราแต่ในอีกมุมหนึ่งก็ยากไร้และแสนรำเค็ญ สถานที่บางแห่งสนุกสนานและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขสม แต่ในอีกสถานที่หนึ่งเต็มไปด้วยอาชญากรรมและความขมขื่น แต่ไฉนหลายชีวิตจึงดั้นด้นมาที่เมืองแห่งนี้“วันนี้หนาวจ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 134.

    ตอนที่ 134.“ผมจะบวชและจำวัดอยู่ที่นี่อีกสักระยะ ผมอยากสวดมนต์ภาวนาให้โยมแม่ โยมแม่จะได้ไม่ทุกข์ทรมาน โยมแม่อ้อนคงไม่ว่าใช่ไหม” เณรน้อยถามและมองอโนมาด้วยดวงตาที่ฉายประกายตาแน่วแน่จนเธอน้ำตาซึม“โยมแม่อ้อนอนุโมทนาบุญกับเณรด้วยค่ะ” ทุกคนก็ยอบกายลงไหว้เณรอัคราด้วยดวงใจพร้อมอนุโมทนาไปกับปณิธานอันแน่วแน่ของเณรน้อยที่จะทำให้มารดาของตน เณรน้อยยิ้มบางๆ รับการเคารพนั้นก่อนจะเดินไปหาหลวงตาที่ยืนรออยู่ใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่ซึ่งมีอายุนับร้อยปีและอยู่คู่วัดแห่งนี้มาแสนนาน สายลมแผ่วๆ พัดกรูใบไม้แห้งปลิวลอยละลิ่วเหมือนคำขออโหสิกรรมจากดวงวิญญาณหนึ่งดวงเสียงกระซิบขออโหสิกรรมแว่วตามสายลมที่ทุกคนสามารถรับรู้ด้วยหัวใจที่เป็นอิสระจากการผูกใจเจ็บแค้นต่อกันหลังจากงานฌาปนกิจศพของมิรันตีผ่านพ้นไป อโนมาก็เตรียมของเพื่อจะกลับกรุงเทพพร้อมกับเนตรนาราและอรุณนารีส่วนคนอื่นๆ นั้นต่างก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว แต่ในขณะที่กำลังเก็บของเธอสังเกตใบหน้าที่เครียดเคร่งของสามีหลังจากคุยโทรศัพท์ได้สักพัก“มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมทำหน้าเครียดจัง” หญิงสาวเอื้อมมือบางลูบตรงกลางระหว่างคิ้วเข้มแผ่วเบา“อ้อนถ้าพี่จะบอกอ้อนว่าพี่อยากจะขอบวชจำพร

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 133..

    ตอนที่ 133..“ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าบทที่อ้อนหายตัวไปพี่ใจแทบขาด และเห็นอ้อนอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนพี่ก็ไม่ชอบ พี่พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ หรือแค่ชอบใจผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้ว่ารักหรือไม่รัก คงรักแล้วมั้ง” อัคคีเอ่ยอย่างอารมณ์ดีและจับมือบางที่ซุกซนของเธอไว้ ก่อนจะซุกไซร้จมูกคมกับเนื้อนวลอย่างหลงใหล“คนขี้โกงตอบอะไรก็ไม่รู้แล้วหยุดเลยนะ ไม่เอานะยังคุยไม่จบเลย”“คุยรู้เรื่องแล้วไง มาทำอย่างอื่นกันดีกว่า”“ไม่เอา เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่แพ้ยัยเนตร เพราะไม่อยากรับผิดชอบอ้อนรึเปล่า”“ยัยบ๊องคนไม่อยากรับผิดชอบจะหน้าด้านไปขอตัวเองกับคุณเสาวลักษณ์อาได้ไง ถามอะไรแบบนั้นคนดีของพี่ พี่รักอ้อนครับคนดีถึงแม้ว่าพี่จะแพ้ยัยน้ำนั่นก็เพราะอ่อนซ้อม แต่มาตอนนี้เถอะยัยน้ำว่าเจ๋งๆ ต้องแพ้พี่แน่ๆ” ชายหนุ่มจุมพิตหนักๆ ที่แก้มนวลแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยวในความช่างสงสัยในความรักของเขาที่มีต่อเธอและค่อยจูบคลอเคลียมาที่ริมฝีปากบางที่กำลังจะเผยอปากถาม ริมฝีปากบางสีเข้มบดเบียดกลีบปากอวบอิ่มระเรื่ออย่างเร่าร้อนลิ้นหนาเกี่ยวรัดดูดดื่มราวหิวกระหายทั้งๆ ที่เขาและเธอใกล้ชิดกันทุกวันมือหนาที่กำลังลูบไล้ร่างงามผ่านเนื้อผ้า

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่132.

    ตอนที่132.ในขณะที่ทุกคนต่างมีความสุขกับชีวิตเมื่อผ่านเรื่องราวเลวร้ายต่างๆ ไป แต่อีกมุมหนึ่งของโรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่งกลับมีอีกหนึ่งชีวิตที่ตอนนี้กำลังกรีดร้องโหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน“ออกไป นังสารเลว ไอ้คนชั่ว แกอย่าเข้าใกล้ลูกฉันนะ เอามือสกปรกของแกออกไป ลูกฉันยังไม่ตาย ยังไม่ตาย ซันๆ อาซันของแม่ ฮือๆๆ”เสียงกรีดร้องคร่ำครวญฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเล็ดลอดออกมาจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่มิรันตีรักษาตัวอยู่“แกไอ้โชค แกๆๆ เอามือสกปรกของแกออกจากลูกฉันนะ แกนังตัวดีแกจะมาแย่งอัคคีไปจากฉันตายซะเถอะ”มิรันตีซึ่งตอนนี้สูญสิ้นสติสัมปชัญญะโดยสิ้นเชิง กำลังเกรี้ยวกราดอาละวาดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นั้นอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับว่าเธอได้ต่อสู้และพูดคุยอยู่กับคนที่เธอเอ่ยชื่อออกมา ร่างโปร่งระหงงดงามนั้นซูบผอม ผมเผ้ารุงรังไม่เป็นรูปทรง ใบหน้าที่เคยสวยเย่อหยิ่งนั้นซีดหม่นและขอบตาดำคล้ำเพราะเธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้มาหลายต่อหลายคืนเพราะเธอต้องคอยเฝ้าระวังไม่ให้พวกคนใจร้ายเข้าใกล้ลูกชายของเธอ ซึ่งก็คือตุ๊กตาผ้ารูปเด็กชายตัวโตซึ่งตอนนี้ในจินตนาการ ในโลกของเธอนั้นตุ๊กตาตัวนี้คืออัครา และเด็กน้อยกำลั

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status