Share

ตอนที่ 36.

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-21 21:38:50

ตอนที่ 36.

ตอนนี้จากหญิงสาวที่อัคคีคิดว่าจะเด็ดมาดอมดมให้สมใจอยาก ได้ง่ายๆ อันพังทลายเพราะแม่ดอกกระดังงาดอกนี้ไม่ใช่กระดังงาริมทางอีกต่อไป ภาพคู่ชายหนุ่มหญิงสาวที่งามสมกันราวกิ่งทองใบหยกอีกทั้งวันนี้หญิงสาวแต่งกายด้วยชุดไทยจักรีแสนงามยิ่งทำให้ดูเหมือนการถ่ายรูปของคู่บ่าวสาวเสียมากกว่า และด้วยฐานะของเธอซึ่งเป็นถึงทายาทของเดชาวัชราทำให้วันนี้อโนมาสวยเจิดจรัสกว่าทุกๆ วัน จากที่เนื้อหอมเพราะชื่อเสียงด้านการทำอาหารและการเป็นวิทยากรให้กับสถาบันการศึกษาต่างๆ ทำให้อโนมาได้รับความสนใจจากบรรดาชายหนุ่มอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้เธอมีพร้อมทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นฐานะทางสังคมที่เปลี่ยนไปยิ่งทำให้ชายหนุ่มเหล่านั้นให้ความสนใจเธอมากขึ้น แต่ทุกคนต้องเบรกตัวโก่งเมื่อเจอประกาศิตจากคุณเสาวลักษณ์ผู้เป็นแม่ทูนหัวตอนนี้

“ใครที่คิดจะมาจีบลูกสาวหรือจะมาเป็นลูกเขยของดิฉันจะต้องเข้าตามตรอกออกตามประตูเท่านั้น และถ้าใครที่ไม่ผ่านความเห็นชอบจากดิฉันก็เป็นอันจบและหากใครคิดรวบหัวรวบหางลูกสาวดิฉัน โดยที่เธอไม่ยินยอม การสืบทอดมรดกทุกอย่างจะเป็นอันสิ้นสุดทันที”

แต่ในอีกมุมหนึ่งของงาน ร่างสวยของหญิงสาวซึ่งแต่งกายด้วยชุดสีแดงเพลิงร
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 37.

    ตอนที่ 37.มิรันตีรีบเอ่ยพร้อมกับทำหน้าเศร้าแกมหวาดกลัวกับอาการของภูริตาที่กรีดร้องอยู่แล้วทำท่าจะโผนเข้าหาตนเอง“กูจะฆ่ามึงๆๆ แก แกอีนางมารร้ายแกหลอกฉันๆๆ กูจะฆ่ามึงๆๆ”ภูริตาดินรนจากการเกาะกุมของพยาบาล แรงที่เยอะจนน่าตกใจนั้นทำให้พยาบาลตัดสินใจฉีดยาเพื่อระงับอาการคลุ้มคลั่งของคนไข้ จนเมื่อเห็นร่างเธออ่อนแรงลงจึงได้พยุงร่างนั้นไปนอนที่เตียงอย่างอ่อนโยนมิรันตีมองร่างที่หลับใหลเพราะฤทธิ์ยาอย่างเกลียดชังก่อนจะเดินจากมาพร้อมช่อกุหลาบแดงแสนงาม เธอโยนมันทิ้งถังขยะอย่างไม่ใยดี แล้วสวมแว่นกันแดดสวยหรูก่อนเดินจากสถานที่ ที่ไม่น่าอภิรมย์เลยสักนิดสำหรับเธอ“โรงพยาบาลคนบ้า มีแต่คนบ้าๆ”มิรันตีหันหลังให้กับเสียงกรีดร้องโวยวาย และภาพของผู้คนที่มีทั้งยิ้มหัวอย่างบ้าคลั่ง เลื่อนลอย ซึมเศร้าอย่างรังเกียจ เธอเกลียดที่นี่แต่ที่มาเพราะต้องการมาดูน้ำหน้าคุณหนูภูริตาเท่านั้น หญิงสาวแสยะยิ้มอย่างสะใจหลังจากการแถลงข่าวเธอต้องย้ายมาอยู่ในบ้านเดชาวัชราและต้องเข้ามารับตำแหน่งรองประธานจากคุณเสาวลักษณ์แล้ว อโนมาต้องเข้ามาเรียนรู้งานต่างๆ กับอัคคีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้โดยที่คุณเสาวลักษณ์ก็เห็นดีเห็นงามให้เธอมาเร

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-21
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่38.

    ตอนที่38.“แต่อ้อนอ่านเอกสารไม่รู้เรื่องนี่คะจะทันได้สงสัยยังไง พี่นี่แปลกไปแล้ว” หญิงสาวฉุนจัด และการที่เธอลืมตัวทำให้เผลอเรียกเขาว่าพี่และแทนตัวเองว่าอ้อน ทำให้อัคคีหูผึ่งรู้สึกอุ่นวาบในใจจนต้องหน้ามึนอีกรอบ“โอเค พี่กลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเองก็ได้ แต่มีข้อแม้” หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลานั้นอย่างระแวงนิดๆ และหน้าตาของเธอตอนนี้น่ารักถูกใจเขาเหลือเกิน อย่างน้อยมันก็ไม่เย็นชาเหมือนเมื่อคราวแรกที่พบกัน“อะไรคะ”“อ้อนต้องเรียกพี่ว่าพี่อัคคี และอ้อนต้องแทนตัวเองว่าอ้อน แค่นี้ทำได้ไหม อย่างน้อยๆ มันจะทำให้เราทำงานได้ง่ายและเป็นกันเองมากขึ้น ดีกว่าจะมาตั้งแง่ใส่กันด้วยเรื่องไร้สาระ”“ก็ได้ค่ะ พี่อัคคี อ้อนจะพยายาม”หญิงสาวเน้นคำอย่างขุ่นเคืองเล็กน้อย มองเขาตาวาวด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจจะบรรยายได้ อัคคียิ้มอย่างพอใจแล้วเดินอมยิ้มไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองโดยดี แต่ไม่วายส่งสายตาล้อเลียนมาที่เธอฝ่ายอโนมาก็ได้แต่หน้าแดงอย่างหวั่นไหวแต่เลือกที่จะกลบเกลื่อนมันด้วยการก้มเอกสารในมือ อัคคีทำงานอย่างมีความสุขเหลือเกินในวันนี้ เขาเปิดไฟล์รูปที่เขาแอบเก็บไว้ในเมมโมรี่ของเครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องบางทันสมัย รูปต่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-21
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 39.

    ตอนที่ 39.แล้ววันนั้นทั้งวันเหมือนโลกของอัคคีได้เปลี่ยนไป เขาได้เห็นชีวิตของผู้คนอีกมุมหนึ่งที่เขาแทบไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะมีคนพวกนี้บนโลกที่แสนวุ่นวาย บรรดาแม่ค้าที่ยิ้มแย้มและใจดีลดแลกแจกแถมให้อโนมาแบบไม่กลัวขาดทุน บางครั้งเธอให้เขาไปซื้อผักอะไรสักอย่างที่เขาไม่เคยรู้จัก แม่ค้าก็ใจดีช่วยเลือกช่วยหาและคิดเงินแบบเป็นกันเอง ชาวบ้านร้านตลาดดูมีความสุขในอาชีพและวิถีชีวิตของตน กรรมกรแบกหามบางคนดูเขาจะทำงานหนักจนเหงื่อท่วมกาย เด็กเล็กๆ ตัวดำมอมแมมบางคนก็มาเก็บขยะที่สามารถขายได้ไปขายแต่ก็ยังมีรอยยิ้มเล็กๆ ประดับบนใบหน้าดูมีความสุขกว่าคนรวยบางคนเสียอีกที่วันๆ เอาแต่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด หรือแม้แต่ขอทานอุ้มลูกมาขอทานบนทางเท้าที่คนผ่านไปมา เด็กตัวแดงๆ ที่อยู่ในอ้อมแขนผู้เป็นแม่ดูน่าสงสารจนเขาทนมองนานๆ ไม่ได้ ยังมีคนมากมายแสนจะลำเค็ญ ในขณะที่คนบางกลุ่มกลับใช้ชีวิตหรูหราฟุ่มเฟือยไร้สาระไปวันๆ อย่างน้อยครั้งหนึ่งเขาก็เป็นอย่างนั้น วันนี้เขาได้เห็นโลกในมุมที่เปลี่ยนไป ทั้งด้านของความสุขและยากลำบากทุกข์ทนของคนที่เขาไม่เคยเห็นหัว ธุรกิจคือการได้มาซึ่งกำไรและฟาดฟันกันแบบดุเดือดไร้เมตตา แต่วันนี้ควา

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-21
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 40.

    ตอนที่ 40.แม้แต่คนต่างชาติต่างภาษายังรู้สึกรักและชื่นชมในความเป็นไทยถึงเพียงนี้ แล้วคนไทยเช่นเราจักรู้สึกว่าตนเองโชคดีบ้างหรือไม่ที่ได้อยู่บนแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์และสงบสุขเช่นนี้ ถึงได้จ้องห้ำหั่นฆ่าฟันกันราวมิใช่คนเชื้อชาติเดียวกัน ทำร้ายให้ประเทศต้องบอบช้ำเพียงเพราะผลประโยชน์ของคนเพียงแค่กลุ่มเดียว อโนมาทำให้เขามองลึกลงไปในจิตใจและความดีงามของเธอ และทำให้เขาเข้าใจคนอื่นมากขึ้นด้วย...“อ้อนเก็บของได้แล้วนะ วันนี้พี่จะพาไปงานเปิดตัวเครื่องประดับของบริษัท วารินกรุ๊ป ที่โรงแรม เวลส์ แกรนด์แบงคอก ซึ่งเป็นโรงแรมคู่ค้าของเรา เดี๋ยวไงพี่จะพาไปแวะแต่งตัวที่ร้าน ดีด้า นะ”หญิงสาวพยักหน้างงๆ เมื่อเขาบอกเธอในเย็นวันหนึ่ง แล้วเดินตามชายหนุ่มไปเมื่อเขาจัดการปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ปิดไฟปิดแอร์ หญิงสาวทึ่งที่เขาจัดการสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเอง“เราเป็นหัวหน้าคนเราต้องทำเป็นตัวอย่างให้เขาดู การช่วยกันประหยัดพลังงานในที่ทำงานก็เท่ากับช่วยชาติด้วยเหมือนกัน”ชายหนุ่มบอกยิ้มๆ เมื่อเห็นเธอทำหน้าแปลกใจ อ้อ อย่างน้อยเขาก็ยังมีความรักชาติด้วยการประหยัดพลังงานช่วยชาติเหมือนกันนะนี่ อโนมาแอบยิ้มในใจและแอบชื่นชมเข

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-21
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่41.

    ตอนที่41.“ทำตัวตามสบายนะไม่ต้องเกร็ง เราจะผ่านมันไปด้วยกันพี่จะอยู่ข้างๆ อ้อนเอง” หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่มที่เริ่มขยับเข้ามาในใจเธอทีละนิดๆ โดยไม่รู้ตัว แค่คำพูดที่แสดงถึงความห่วงใย สายตาที่ทอดมองมาอย่างจริงใจเปิดเผย ไม่มีแววล้อเลียนหรือหยามหมิ่นอย่างที่ผ่านมา ทำให้อโนมาน้ำตารื้นด้วยความตื้นตัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะได้ยินคำนี้ ออกจากปากของอัคคี คนที่ครั้งหนึ่งพูดจาดูถูกเธอให้อับอาย แต่วันนี้เขากลับทำให้เธอรู้สึกว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายนัก ( แต่ไม่มั่นใจซะทีเดียว ตามประสาคนขี้ระแวง) ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ทำท่าว่าจะร้องไห้พยักหน้าหงึกๆ อย่างพอใจ ดูๆ ไปเธอเหมือนเด็กหญิงตัวเล็กๆ ซึ่งพลัดหลงจากพ่อแม่มาเจอฝูงชนที่ไม่คุ้นเคย แม้จะเก็บอาการแต่เขาก็รู้ว่าเธอไม่ชินกับการที่มีคนคอยมองอยู่ตลอดเวลาโดยเฉพาะนักข่าวที่แทบจะติดเป็นเงาตามตัวเมื่อมาถึงงานชายหนุ่มก็พาเธอไปทำความรู้จักเจ้าของงานครั้งนี้ซึ่งเป็นทายาทคนกลางของหิรัญวารินทร์ คิมหันต์ หิรัญวารินทร์ มาร์ติเนซ คาร์เตอร์ ชายหนุ่มเชื้อสายไทยอเมริกันสแปนิช แต่แม้ว่าจะมีบิดาเป็นลูกครึ่งและคิมหันต์เองก็มีเชื้อสายยุโรปเพียงเศษเสี้ยว แต่รูปลักษณ์โดยรวม

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-23
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 42.

    ตอนที่ 42.ส่วนคิมหันต์เองเมื่อได้คุยกับหญิงสาวคนนี้เขาก็รู้สึกชื่นชมเธอมากขึ้น เสียดายที่เธอมีเจ้าของแอบจับจองแล้ว และดูท่าว่าคนคนนั้นจะขี้หวงเสียด้วย เพราะจากหางตาเขาเห็นเปลวไฟลุกโชนอยู่ในดวงตาคมกล้าที่มองมายังเขากับอโนมานั้นร้อนแรงด้วยไฟหึงหวง ไม่รู้เจ้าตัวจะรู้หรือเปล่า“ดูท่าคุณอัคคีจะหวงน้องอ้อนมากเลยนะ ดูสิมองพี่จนรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ”“คงไม่มั้งคะ พี่คิมคิดไปเองแน่ๆ เพราะเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ในร้านพี่ดีด้าแล้ว คนอะไรไม่รู้เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายตามอารมณ์คุณชายเขาไม่ทันจริงๆ ค่ะ” หญิงสาวบ่นให้ฟัง มันเรียกรอยยิ้มให้กับคิมหันต์ได้และเข้าใจทันทีว่าที่อัคคีเป็นอย่างนี้เพราะอะไร โถแม่คุณคงไม่รู้ตัวเลยว่าวันนี้เธอสวยเย้ายวนแค่ไหน เป็นใครก็ต้องไม่พอใจที่หญิงสาวซึ่งตัวเองหมายตา แต่งกายด้วยชุดที่ทำให้ผู้ชายทั้งงานมองจนเหลียวหลัง ตะลึงพรึงเพริดไปกับร่างอรชรของเธออัคคีมองภาพหญิงสาวชายหนุ่มเต้นรำกันอย่างหวานชื่นหัวร่อต่อกระซิกกันอย่างสนิทสนมทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกัน คงหว่านเสน่ห์จนผู้ชายหลงล่ะสิ ในที่สุดร่างแม่ม่ายร้อนรักก็เผยออกมาสินะ ชายหนุ่มคิดอย่างโกรธกรุ่นหยามเหยียด เขานึกว่าเธอจะแตกต่างจากพวก

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-23
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 43.

    ตอนที่ 43.“ขอบคุณนะคะที่บอกให้รู้ ถ้าอย่างนั้นเอามืออันทรงเกียรติและสูงส่งของคุณออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้”“ทำไมรังเกียจนักรึไง คิดว่าอยากแตะนักเหรอ นี่เพราะอยากสั่งสอนหรอกนะว่าในเมื่อตอนนี้ใช้นามสกุล เดชาวัชรา แล้วกรุณาทำตัวให้เหมาะสมหน่อยก็เท่านั้น” ร่างบางดิ้นรนออกจากอกแกร่งทันทีแต่มันไม่ง่ายนัก เพราะคนปากร้ายใจร้อนไม่ยอมปล่อยง่ายๆ และโฉบหน้าคมลงมาอโนมายิ่งตกใจและดิ้นรนมากขึ้นเมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลมหายใจที่รดใบหน้าเธอพยายามจะร้องขอให้เขาปล่อยแต่พอเผยอปากบางเท่านั้น กลีบปากระเรื่อก็ถูกบดทับทันทีด้วยปากร้อนรุมของคนที่จ้องอยู่ก่อนแล้วด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยวปากร้อนๆ บดคลึงลงมาอย่างไม่นุ่มนวลทำให้ร่างบางแข็งทื่ออย่างตกใจและหวาดกลัว ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตสาวที่ถูกพรากไปด้วยความไม่ได้สติจากคนรักย้อนเข้ามาในมโนนึก ทำให้ร่างบางตกใจแทบสิ้นสติแล้วดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง แต่นั่นมันเหมือนราดน้ำมันลงบนเปลวไฟเพราะชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวรังเกียจและเรียกร้องความสนใจ ยิ่งทำให้เขาเพิ่มสัมผัสที่จาบจ้วงมากขึ้น ร่างสูงดันร่างบางเข้าสู่มุมมืด แผ่นหลังเนียนกระทบกับความเย็นของผนังหินอ่อนชั้นดี ความกลัว

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-23
  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่44.

    ตอนที่44.เจ้าสัวอรรณพมองดูชายคนเล็กผ่านม่านตาที่ฝ้าฟางด้วยหยาดน้ำตาที่คลอหน่วย ไม่นึกไม่ฝันว่ามิรันตีเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้ ไม่มีอีกแล้วหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานช่างเอาอกเอาใจหญิงสาวผู้เรียบร้อยเจียมตัว มาบัดนี้มีเพียงหญิงสาวแสนร้ายกาจอารมณ์ฉุนเฉียวเธอเก่งเหลือเกินที่แสร้งทำเป็นคนดีหลอกเขาได้นานจนเขาคิดว่าเธอเป็นคนที่ใช่คนที่จะเป็นเมียและแม่ของลูกที่ดี“ซัน มาหาป๊า...”เจ้าสัวพยายามเข็นรถเข็นด้วยตัวเองเรียกลูกชายตัวน้อยด้วยน้ำเสียงแหบพร่ากว่าจะเอ่ยออกมาได้อย่างยากเย็น เด็กชายอัคราเงยหน้าเปื้อนด้วยหยาดน้ำตาจากอกแม่ชบาแล้วถลาเข้าซุกตัวกับอ้อมแขนที่เปิดกว้างรอรับของบิดาอย่างต้องการความอบอุ่นอย่างเหลือแสนเมื่อเข้ามาในห้องของตนเอง มิรันตีก็ผวาไปที่ตู้หลังใหญ่ซึ่งเธอเก็บกักความลับไว้มากมาย มือเรียวกระชากบานตู้อีกฟากหนึ่งออกมา ภาพที่ปรากฏอาจทำให้คนอื่นตกตะลึงแต่สำหรับเธอมันชาชินเสียแล้วภาพหญิงสาวใบหน้าหวานดวงตาโศกสวยหลายต่อหลายรูปที่เธอนำมาติดไว้ล้วนเปรอะเปื้อนไปด้วยสีแดงของสีหมึกและทั้งเลือดของเธอเอง มีทั้งคำด่าสาปแช่งแสนหยาบคายอีกมากมายที่เขียนด้วยหมึกสีแดงฉาน และรูปผู้ชายอีกสองคนที่ไม่มีใ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-23

Bab terbaru

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 140. ตอนอวสาน

    ตอนที่ 140. อวสาน“มันผ่านไปแล้วริต้าตอนนี้เธอมีชีวิตที่สดใส และมีพวกเราอยู่ข้างๆ และตอนนี้เธอก็ได้ชดใช้มันแล้ว ไม่เอาไม่พูดถึงเรื่องเก่าๆ แบบนั้นอีก” เนตรนาราปลอบ“นั่นสิริต้า ตอนนี้พวกเราผ่านพ้นเรื่องร้ายนั้นมาแล้วอย่าคิดมากนะยังไงเราก็ยังคงอยู่ด้วยกันเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ปล่อยวางความเจ็บปวด ความอาฆาตพยาบาทที่มันไม่เคยให้คุณแก่ใคร” อโนมากุมมือผอมบางนั้นอย่างจริงใจทั้งน้ำเสียงและแววตาจนภูริต้าน้ำตาซึมด้วยความตื้นตันใจที่เธอโชคดีเหลือเกินที่พบเจอและได้หญิงสาวทั้งสามคนนี้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเยียวยาจิตใจที่กระเจิดกระเจิงและเคยสกปรกของเธอด้วยความรักและจริงใจอย่างสม่ำเสมอ“ริต้าดีใจจัง”“พวกเราก็ดีใจที่ริต้ามีความสุขและหายดีแล้ว แล้วนี่ริต้าอยากจะออกไปอยู่กับพวกเราไหม” อโนมาถามด้วยความเป็นห่วงเธออยากให้ภูริตาไปอยู่ที่บ้านด้วยเพราะเห็นว่าภูริตาหายดีแล้ว“ไม่หรอกอ้อนขอบใจมากนะ ริต้าอยากอยู่ที่นี่ อยากช่วยเหลืออยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นบ้าง ที่นี่ต้องการริต้า ริต้ารู้สึกอย่างนั้น เพราะมีหลายๆ คนที่เคยเป็นเหมือนริต้าหรือบางคนอาจเป็นมากกว่าด้วยซ้ำไป และบางทีเคยมีคนที่เคยเข้ารับการรัก

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 139.

    ตอนที่ 139.ไอรดาพูดยิ้มๆ และหัวเราะออกมาอย่างขบขันสามีที่ทำท่าราวน้องเก้าลูกชายชอบทำเวลาที่งอนง้อเธอ ไอ้ท่าชูนิ้วก้อยดุ๊กดิ๊ก ทำหน้าตาให้ดูเด็กและน่ารักอย่างที่สุด ถ้าน้องเก้าทำเธอคิดว่ามันก็น่ารักดี แต่พอสามีทำมันเหมือนตัวตลก แต่ก็น่ารักดีเหมือนกัน“นี่น้ำแข็งแกล้งพี่กันต์เหรอ” ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างงอนๆ บ้างและทำหน้าบึ้งตึงจนดูตลก“โถๆๆ ก็สามีสุดหล่อน่ารักขนาดนี้น้ำแข็งจะใจร้ายแกล้ง หรือโกรธได้ยังไงล่ะคะ” ไอรดาหัวเราะท่าทางของสามีอย่างไม่เก็บอาการ“ว้าย! พี่กันต์บ้าทำอะไรคะ”แล้วเธอก็ต้องร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนกเมื่อร่างอวบอิ่มด้วยอายุครรภ์สี่เดือนในตอนนี้ถูกสามีอุ้มจนตัวลอย จนเธอเองต้องรีบโอบลำคอหนาด้วยกลัวตกแล้วหันมามองหน้าสามีอย่างตื่นตกใจ“พี่กันต์จะทำโทษคนเจ้าเล่ห์ขี้เกรงให้สามีน้อยใจ เสียใจ เพราะฉะนั้นเมียจ๋าต้องโดนทำโทษ หนักๆ”ชายหนุ่มเอ่ยชิดใบหน้างามที่ขึ้นสีเรื่ออย่างมีความหมาย ดวงตาคมกล้าเป็นประกายเต็มไปด้วยความต้องการปิดไม่มิด และคนที่จะถูกทำโทษรู้ดีว่าการลงโทษของสามีนั้นหวานฉ่ำและเร่าร้อนเพียงใด“บ้า คนหื่น ปล่อยน้ำแข็งเลยนะ น้ำแข็งจะไปดูน้องเก้า”“ไม่ต้องแล้วที่รัก

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 138.

    ตอนที่ 138.“ดูสิสองคนนี่ไม่รู้จักโตเล่นเป็นเด็กๆ ไปได้” อัคคีบ่นเบาๆ กับอโนมาอย่างระอาในความซุกซนและเล่นกันเหมือนเด็กของเนตรนารา ที่ในสายตาของผู้เป็นพี่ เนตรนาราไม่เคยโตเลยสักครั้ง“โธ่ยัยเนตรกับแมงปอน่ะเขาก็เล่นกันแบบนี้มานานแล้วล่ะคะพี่อัคคี”“ถึงว่าสิหาแฟนไม่ได้สักที เฮ้อนี่แล้วเมื่อไหร่สองคนนี่จะเลิกทำตัวเป็นเด็กๆ เสียที” กันต์พลอยบ่นไปด้วย“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะพี่กันต์ ดูสิลูกตัวเองนั่นแหละเชียร์เขาเหย็งๆ อยู่นั่นๆ แล้วยังเอานวมมาให้อาน้ำเล่นชกมวยด้วยดูสิซนจริงๆ”“แล้วนั่นน้องกระต่ายก็เอากับเขาด้วย ดูสิคะพี่อินคำลูกสาวเราน่าตีจริงๆ เลย” แม่เลี้ยงเกศราบ่นเหมือนไอรดาเมื่อทั้งน้องกระต่ายและน้องเก้าล้อมหน้าล้อมหลังเนตรนาราและเล่นชกกันที่สนามหญ้านุ่มอย่างสนุกสนาน “แม่ครับ พ่อครับ เมียผมไปไหน” กันต์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาคุณการันกับคุณกานติมาซึ่งกำลังนั่งดูหลานชายสุดที่รักวาดรูประบายสีอยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเพลิดเพลิน“อะไรของแกอีกล่ะกันต์” คุณกานติมาเงยหน้าขึ้นมองลูกชายที่หน้าตาตื่น เหงื่อแตกพลั่กอยู่ด้วยความระอา นับวันจะรักจะหวงภรรยาคนสวยจนแทบไม่เป็นอันกินอันนอน“ก็น้ำแข็งน่ะสิ หายไป

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 137.

    ตอนที่ 137.“ใช่ น่าเบื่อโดยเฉพาะยัยเด็กปลายฝนต้นหนาวนั่นน่าเบื่อมากๆ วันๆ ไม่พูดไม่จาเกาะแม่อ้อนแจ ประจบประแจงน่าดู ฉันไม่ชอบหน้าแม่นี่เลยนิสัยไม่ดี” อัคราเสริมคำพูดของสิงหราชเพื่อนรักที่ตอนนี้เขาทั้งสองกำลังจะไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน อัคราเรียกอโนมาว่าแม่อ้อนตามน้องอิ่มอุ่นนับแต่อโนมาเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะของภรรยาของอัคคีอย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอาจเป็นเพราะเขาต้องการใครสักคนและยิ่งเมื่อแม่ของเขามาตายจากไปเมื่อหลายปีก่อนเขายิ่งต้องการความรักและความอบอุ่น และแม่อ้อนของเขาก็คือคนที่เติมเต็มความรักความอบอุ่นนั้นให้เขาแม้มันจะไม่เต็มร้อยเสียทีเดียวแต่ความรักและความเอาใจใส่ที่อโนมามีให้เขาก็ชดเชยสิ่งที่เขาขาดได้มากพอที่จะทำให้ใจที่ว่างเปล่าของเขาไม่ไร้ที่ยึดเหนี่ยวและไม่รู้สึกว่าเขาขาดความอบอุ่น“นายก็ว่าน้องฝนเขาเกินไป ฉันไม่เห็นว่าเขาจะเป็นอย่างที่นายว่า น้องฝนออกจะน่ารักและเรียบร้อยนิสัยดี พูดก็เพราะไม่เหมือนน้องอิ่มอุ่นเลยพูดก็ไม่เพราะซ้ำยังอวบระยะสุดท้ายด้วยโตขึ้นมีหวังเป็นโอ่งมังกรแหงๆ เลยฮ่าๆ”สิงหราชหนุ่มน้อยวัยสิบห้าตั้งใจเอ่ยเสียงดังให้สาวน้อยวัยเก้าขวบเศษตัวอ้วนกลมซึ่งนั่งหวีผมใ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 136.

    ตอนที่ 136.“อ้าวไหงมาแขวะฉันได้ล่ะนี่เดี๋ยวไม่เป็นคนขับรถให้เลยนี่” เนตรนาราร้อนตัวทันทีสร้างความขบขันให้กับสองสามีภรรยาที่นั่งกอดกันกลมอยู่เบาะหลังปล่อยให้เธอทำหน้าที่คนขับรถ หญิงสาวมองภาพความสุขของเพื่อนรักกับพี่ชายคนเดียวของเธอด้วยความสุขเธอรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากที่วันนี้คนที่เธอรักทั้งสองคนได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขซึ่งเธอเองก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าพี่ชายกับเพื่อนของเธอจะมาลงเอยด้วยการรักกันและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันได้อย่างในวันนี้ วันนี้ฟ้าใสแล้วไม่มืดมัวและเจ็บปวดอย่างที่ผ่านมา เนตรนาราขับรถไปด้วยรอยยิ้ม“อุ้ย พี่อัคคีคะอ้อนปวดท้อง” อยู่ๆ อโนมาก็รู้สึกปวดหน่วงๆ ที่ท้องและรู้สึกเหมือนมีน้ำคร่ำไหลซึมออกมาเล็กน้อย“จริงหรืออ้อน แล้วพี่จะทำไงดีล่ะ ยัยน้ำๆ” อัคคีตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูกเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการเป็นพ่อมาก่อน และตอนนี้เขาก็อยู่กลางถนนที่การจราจรคับคั่งเสียด้วย“ใจเย็นๆ เฮียไม่ต้องตื่นเต้น แหมไอ้ที่บวชๆ มาศึกษามากระเจิงเลยนะเฮียแค่เจอเมียเจ็บท้องเนี่ย” เนตรนาราไม่วายมีอารมณ์ขันแต่เธอก็พยายามหลบหลีกหาทางไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด“ยัยน้ำเรานี่มันจริงๆ เลยนะ เอ้ารีบเ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 135.

    ตอนที่ 135.“ขอรับท่านประธานคนสวย เชิญขอรับกระผม...” เนตรนาราล้อเลียนเพื่อนรักด้วยรอยยิ้มทะเล้นอโนมายิ้มรับด้วยความสุข หญิงสาวตั้งครรภ์ได้สี่เดือนแล้ว หลังจากที่อัคคีได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุและจำพรรษาอยู่ที่วัดประจำหมู่บ้านซึ่งเป็นบ้านเกิดของเธอที่เชียงรายเธอก็ได้แต่เพียงส่งข่าวผ่านเนตรนาราซึ่งขึ้นเหนือไปทุกๆ เดือนเพื่อไปทำบุญและดูความเป็นอยู่ของพระอัคคีและเณรอัคราด้วย แต่สิ่งที่อโนมาบอกเพื่อนรักให้ปกปิดไว้คือเรื่องที่เธอตั้งครรภ์เพราะไม่อยากให้ผู้ที่ครองผ้าไตรจีวรนั้นเกิดความวิตกหรืออาจจะทำให้เสียสมาธิหรือเสียความตั้งใจที่ตั้งใจในคราแรกสายลมหนาวที่พัดโบกโบยหอบเอาความแห้งและเย็นมาสู่มหานครอันแสนวุ่นวายคลาคล่ำด้วยผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวงแห่งนี้ หลากหลายจากที่มา และสาขาอาชีพ ผู้คนที่พเนจรร่อนเร่หรือแม้แต่เศรษฐีผู้มีสมบัติมากมายว่ายวนวุ่นวายอยู่ในเมืองแห่งนี้ บางชีวิตสุขสบายหรูหราแต่ในอีกมุมหนึ่งก็ยากไร้และแสนรำเค็ญ สถานที่บางแห่งสนุกสนานและเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุขสม แต่ในอีกสถานที่หนึ่งเต็มไปด้วยอาชญากรรมและความขมขื่น แต่ไฉนหลายชีวิตจึงดั้นด้นมาที่เมืองแห่งนี้“วันนี้หนาวจ

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 134.

    ตอนที่ 134.“ผมจะบวชและจำวัดอยู่ที่นี่อีกสักระยะ ผมอยากสวดมนต์ภาวนาให้โยมแม่ โยมแม่จะได้ไม่ทุกข์ทรมาน โยมแม่อ้อนคงไม่ว่าใช่ไหม” เณรน้อยถามและมองอโนมาด้วยดวงตาที่ฉายประกายตาแน่วแน่จนเธอน้ำตาซึม“โยมแม่อ้อนอนุโมทนาบุญกับเณรด้วยค่ะ” ทุกคนก็ยอบกายลงไหว้เณรอัคราด้วยดวงใจพร้อมอนุโมทนาไปกับปณิธานอันแน่วแน่ของเณรน้อยที่จะทำให้มารดาของตน เณรน้อยยิ้มบางๆ รับการเคารพนั้นก่อนจะเดินไปหาหลวงตาที่ยืนรออยู่ใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่ซึ่งมีอายุนับร้อยปีและอยู่คู่วัดแห่งนี้มาแสนนาน สายลมแผ่วๆ พัดกรูใบไม้แห้งปลิวลอยละลิ่วเหมือนคำขออโหสิกรรมจากดวงวิญญาณหนึ่งดวงเสียงกระซิบขออโหสิกรรมแว่วตามสายลมที่ทุกคนสามารถรับรู้ด้วยหัวใจที่เป็นอิสระจากการผูกใจเจ็บแค้นต่อกันหลังจากงานฌาปนกิจศพของมิรันตีผ่านพ้นไป อโนมาก็เตรียมของเพื่อจะกลับกรุงเทพพร้อมกับเนตรนาราและอรุณนารีส่วนคนอื่นๆ นั้นต่างก็ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว แต่ในขณะที่กำลังเก็บของเธอสังเกตใบหน้าที่เครียดเคร่งของสามีหลังจากคุยโทรศัพท์ได้สักพัก“มีอะไรหรือเปล่าคะทำไมทำหน้าเครียดจัง” หญิงสาวเอื้อมมือบางลูบตรงกลางระหว่างคิ้วเข้มแผ่วเบา“อ้อนถ้าพี่จะบอกอ้อนว่าพี่อยากจะขอบวชจำพร

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่ 133..

    ตอนที่ 133..“ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าบทที่อ้อนหายตัวไปพี่ใจแทบขาด และเห็นอ้อนอยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนพี่ก็ไม่ชอบ พี่พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ หรือแค่ชอบใจผู้หญิงคนหนึ่งไม่รู้ว่ารักหรือไม่รัก คงรักแล้วมั้ง” อัคคีเอ่ยอย่างอารมณ์ดีและจับมือบางที่ซุกซนของเธอไว้ ก่อนจะซุกไซร้จมูกคมกับเนื้อนวลอย่างหลงใหล“คนขี้โกงตอบอะไรก็ไม่รู้แล้วหยุดเลยนะ ไม่เอานะยังคุยไม่จบเลย”“คุยรู้เรื่องแล้วไง มาทำอย่างอื่นกันดีกว่า”“ไม่เอา เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่แพ้ยัยเนตร เพราะไม่อยากรับผิดชอบอ้อนรึเปล่า”“ยัยบ๊องคนไม่อยากรับผิดชอบจะหน้าด้านไปขอตัวเองกับคุณเสาวลักษณ์อาได้ไง ถามอะไรแบบนั้นคนดีของพี่ พี่รักอ้อนครับคนดีถึงแม้ว่าพี่จะแพ้ยัยน้ำนั่นก็เพราะอ่อนซ้อม แต่มาตอนนี้เถอะยัยน้ำว่าเจ๋งๆ ต้องแพ้พี่แน่ๆ” ชายหนุ่มจุมพิตหนักๆ ที่แก้มนวลแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยวในความช่างสงสัยในความรักของเขาที่มีต่อเธอและค่อยจูบคลอเคลียมาที่ริมฝีปากบางที่กำลังจะเผยอปากถาม ริมฝีปากบางสีเข้มบดเบียดกลีบปากอวบอิ่มระเรื่ออย่างเร่าร้อนลิ้นหนาเกี่ยวรัดดูดดื่มราวหิวกระหายทั้งๆ ที่เขาและเธอใกล้ชิดกันทุกวันมือหนาที่กำลังลูบไล้ร่างงามผ่านเนื้อผ้า

  • เสน่หากระดังงาสีขาว    ตอนที่132.

    ตอนที่132.ในขณะที่ทุกคนต่างมีความสุขกับชีวิตเมื่อผ่านเรื่องราวเลวร้ายต่างๆ ไป แต่อีกมุมหนึ่งของโรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่งกลับมีอีกหนึ่งชีวิตที่ตอนนี้กำลังกรีดร้องโหยหวนด้วยความทุกข์ทรมาน“ออกไป นังสารเลว ไอ้คนชั่ว แกอย่าเข้าใกล้ลูกฉันนะ เอามือสกปรกของแกออกไป ลูกฉันยังไม่ตาย ยังไม่ตาย ซันๆ อาซันของแม่ ฮือๆๆ”เสียงกรีดร้องคร่ำครวญฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเล็ดลอดออกมาจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่มิรันตีรักษาตัวอยู่“แกไอ้โชค แกๆๆ เอามือสกปรกของแกออกจากลูกฉันนะ แกนังตัวดีแกจะมาแย่งอัคคีไปจากฉันตายซะเถอะ”มิรันตีซึ่งตอนนี้สูญสิ้นสติสัมปชัญญะโดยสิ้นเชิง กำลังเกรี้ยวกราดอาละวาดอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ นั้นอย่างเอาเป็นเอาตายราวกับว่าเธอได้ต่อสู้และพูดคุยอยู่กับคนที่เธอเอ่ยชื่อออกมา ร่างโปร่งระหงงดงามนั้นซูบผอม ผมเผ้ารุงรังไม่เป็นรูปทรง ใบหน้าที่เคยสวยเย่อหยิ่งนั้นซีดหม่นและขอบตาดำคล้ำเพราะเธอไม่อาจข่มตาหลับลงได้มาหลายต่อหลายคืนเพราะเธอต้องคอยเฝ้าระวังไม่ให้พวกคนใจร้ายเข้าใกล้ลูกชายของเธอ ซึ่งก็คือตุ๊กตาผ้ารูปเด็กชายตัวโตซึ่งตอนนี้ในจินตนาการ ในโลกของเธอนั้นตุ๊กตาตัวนี้คืออัครา และเด็กน้อยกำลั

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status