บทที่ 228 มีรางวัล

จิ่นซูได้เข้าไปดูหยุนมู่เฟิง และเจ้าหนอนหนังสือซินอี๋ได้ทำการรักษาเขาอย่างรวดเร็วเมื่อวานนี้ วันนี้เขาจึงไม่มีอาการเจ็บปวดใดๆ

แต่ทว่าตัวเขานั้นยังคงรู้สึกหดหู่อยู่มาก ถึงแม้ว่าจิ่นซูจะมาหา เขาก็ได้แต่ฝืนยิ้มเบาๆแล้วจ้องมองไปยังทางประตูอย่างว่างเปล่า

เมื่อรู้ว่าเขาได้ประสบพบเจอเรื่องราวพวกนั้น จิ่นซูก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเวทนาหลานชายของนางเป็นอย่างมาก

แต่จิ่นซูก็ไม่สามารถทำอะไรได้ และอย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้

“ขาของเจ้าจะไม่เป็นอะไร” จิ่นซูปลอบเขา

ก่อนการผ่าตัด หยุนมู่เฟิงเอาแต่ถามว่าเขาจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย แต่พอตอนนี้จิ่นซูกล่าวเช่นนี้ เขาก็กลับแสดงสีหน้าแปลกๆออกมา

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดเบาๆออกมาว่า"อาจจะดีซะกว่าถ้ารักษาไม่หาย"

จิ่นซูไม่เข้าใจ จะดีกว่าถ้ารักษาไม่หาย? นี่เขาไม่ได้มาขอรับการรักษาด้วยตัวเองหรอกหรือ?

เขาก็ไม่ได้กล่าวอะไรอีก

จิ่นซูครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วกล่าวว่า"เรียกองค์หญิงจินให้มาอยู่เป็นเพื่อนเจ้า ดีหรือไม่?"

ได้ยินเช่นนั้น เขาก็พยักหน้ารับทันที ในดวงตาราวกับมีแสงสว่างไสว"ดี ดี!"

เห็นได้เลยว่าเขานั้นไว้วางใจองค์หญิงของเขาเป็นอย่างอย่างมาก

จิ่นซูเคยพบหญิงสา