เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 16
แต่ถ้านานกว่านี้ก็ไม่แน่ ยิ่งอยู่ในสภาพล่อแหลมอีกต่างหาก ไหนจะคนตัวเล็กที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ยังติดจมูกเขาอยู่เลย อิชย์เห็นเพื่อนของนั่งนิ่งยิ้มอย่างมีสุข ก็ไม่ค่อยจะไว้ใจมันเท่าไหร่ กลัวว่าอิษยาจะพลาดท่าให้มัน
“ไอ้ธีร์! ไอ้ธีร์เว้ย!”
“มีอะไรวะ เรียกซะเสียงดังเชียว”
“เมื่อไรแกจะกลับบ้านสักที”
“ไม่เว้ย กลับไปก็โดนจับแต่งงาน สู้อยู่นี้แล้วหาเมียแล้วค่อยกลับไปทีเดียวไม่ดีกว่าเหรอ”
“เออ ๆ จะอยู่ก็อยู่ ถ้ายัยอินมาบอกให้นอนห้องฉัน ส่วนแกนอนห้องเดิม ห้ามยุ่งกับยัยอินเด็ดขาด ไม่งั้นฉันฆ่าแกทิ้งแน่” เจ้าของห้องเตือนแกมขู่
“ครับเจ้านาย”
“แล้วเรื่องที่คุยกันไว้เมื่อคราวก่อน แกยังคิดอย่างเดิมมั้ยวะ” อิชย์ถามถึงเรื่องที่คุยกับธีรดลคราวก่อน
“เหมือนเดิม”
“ถ้าแกต้องจริงจัง ห้ามทำอะไรเกินเลยก่อนแต่งงาน”
"ฉันรู้ว่าแกห่วงและหวงมาก" ผู้ถูกถามพยักหน้า เพราะไม่อยากพูดอะไรให้คนในห้องได้ยิน
“งั้นฉันกลับก่อนแล้วกัน”
“แกจะรีบไปไหน” ธีรดลถามด้วยความไม่เข้าใจ ปกติไม่กลับบ้านแต่หัววันแบบน
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 17กว่าอิชย์ที่จะกลับถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว หลังจากออกจากโรงแรมก็ไปดื่มที่ร้านของชัชวาล พอเริ่มเมาก็กลับมาบ้าน กลัวว่าภรรยาสาวจะคอยเหมือนคืนก่อนรสิกาที่นั่งออกแบบเสื้อผ้าพร้อมเปิดเพลงฟังเบา ๆ อยู่บนเตียงนอน โดยไม่สนใจเสียงประตูที่ถูกเปิดและถูกปิดลงอย่างแรง จนต้องละจากงานเงยหน้ามอง เป็นชายหนุ่มที่ย่างสามขุมเข้ามาพร้อมกระชากแขนให้ลุกมาคุยกับเขา“คุณอิชย์มีอะไรคะ โอ๊ย! นี่คุณ! ฉันเจ็บ!” คนตัวเล็กร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ต้นแขน เมื่อถูกชายหนุ่มบีบจนหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด“เจ็บเหรอ เจ็บสิดี มีความสุขมากสินะ”“ความสุขอะไรของคุณ”“ไปพลอดรักกันบนหัวฉันสนุกมากมั้ย” คำพูดของเขาทำเอาหญิงสาวยิ่งงงไปใหญ่ ว่าชายหนุ่มไปเห็นอะไรมา“คุณเอาอะไรมาพูดคะ ฉันไม่เข้าใจ ฉันเจ็บ! ปล่อย!” รสิกาพยายามบิดแขนเรียวออกจากมือหน้า“อย่ามาเสแสร้งแกล้งทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย!”“ก็ริตาไม่รู้จริง ๆ ค่ะ ว่าคุณพูดเรื่องอะไร แล้วถ้าคุณเมาก็ไปอาบน้ำนอนเถอะค่ะ”หญิงสาวเอ่ยเสียงเรียบพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม แต่เขา
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 18ช่วงบ่ายของวันต่อมา อิชย์ขับรถพาภรรยาไปจังหวัดตราด ตลอดทางรสิกานั่งเงียบตลอดทาง บางก็ก้มเล่นมือถือ บางครั้งก็มองออกไปยังนอกกระจกรถมองวิวทิวทัศน์ต่าง ๆ ตามท้องถนนเมื่อเดินทางมาถึงพนักงานได้ออกมาต้อนรับทั้งคู่“สวัสดีครับคุณอิชย์ บ้านพักส่วนตัวที่อยู่ท้ายหาดผมจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วครับ” ผู้จัดการหนุ่มเอ่ยต้อนรับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“ขอบใจมาก” ชายหนุ่มจึงพยักหน้ารับ ก่อนหันไปสั่งงานกับลูกน้องคนสนิทที่ขับรถอีกคันตามมา“เดี๋ยวพาผู้หญิงคนนั้นไปที่บ้านพักที่ฉันสั่งไว้ด้วยล่ะ”ทั้งลูกน้องคนสนิทและผู้จัดการต่างโค้งให้ชายหนุ่มเพื่อเป็นการรับคำสั่ง“เชิญครับคุณริตา”กฤตย์ถือกระเป๋าทั้งของเจ้านายและรสิกานำหน้าไป โดยมีนายหญิงเดินตาม แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงสูงแหลมออดอ้อนออเซอะกันหวานหยด“อิชย์ขา พีทคิดถึงอิชย์จังเลย” เสียงแหลมลอยมาแต่ไกล“คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” เสียงทุ้มนุ่มถามร่างสูงเพรียวตรงหน้าพลางกอดจูบกัน หาได้แคร์ภรรยาที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่“ทำไมอิชย์ทำแบบนี้
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 19หญิงสาวเดินลัดเลาะมาตามริมหาดทรายสีขาวละเอียด ฟังเสียงเกรียวคลื่นสาดซัดเป็นระยะ ๆ และยังเป็นเวลาเดียวกันกับที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า จมหายไปกับท้องทะเลกว้าง ท้องฟ้าทอฉาบด้วยแสงสีส้มนวลทอประกายหม่นทาบเสมอกับพื้นผิวน้ำทะเลมันช่างสวยงามจับใจ ทำไมยิ่งดูยิ่งโดดเดี่ยวขนาดนี้“ขอโทษครับ ไม่ทราบว่าเรารู้จักกันมาก่อนมั้ยครับ”“คะ?” หญิงสาวมีสีหน้าฉงนหนัก เมื่อมีเสียงนุ่มละมุนเอ่ยถาม“ผมถามว่าเรารู้จักกันมาก่อนมั้ย” ชายหนุ่มเดินมาหยุดยืนเคียงข้างหญิงสาว แล้วถอดแว่นตากันแดดสีดำออก“คริส? คริสเหรอ” พอเห็นหน้าเต็ม ๆ รสิกาก็รอออกมาด้วยความดีใจที่เห็นคนที่รู้จักเป็นอย่าง“ก็ใช่น่ะสิยะ”“ริตาก็นึกว่าใคร ทำไมต้องมาแอบเสียงแมนด้วย”“ก็เธอบอกฉันเองไม่ใช่เหรอ เวลาอยู่ที่อื่นให้ทำตัวแมน ๆ หน่อย”รสิกายิ้มน้อย ๆ ให้เพื่อนสาวในของร่างชายใจหญิงที่ชอบทำตัวมาดแมนเมื่ออยู่ในที่สาธารณะ“ฉันขอกอดหน่อยสิ เธอกลับมาไทยก่อนตั้งเดือนกว่า ฉันคิดถึงเธอมาก” ทั้งสองคนโผล่เข้ากอดกันด้วยความคิดถึง โดยหารู้ไม่ว่าม
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 20จับเมียทำหน้าที่เมียรสิกาเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กลับบ้านพัก ด้วยลืมหยิบมือถือออกไป แต่เมื่อหันไปยังโซฟาตัวยาวที่สามารถมองเห็นวิวทะเลได้ แต่บัดนี้กลับปิดจนมืดทึบ เพ่งมองดี ๆ ก็เห็นเป็นเงาดำของคนที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องพัก“อุ้ย ! คูณมานั่งทำอะไรมืด ๆ แบบนี้คะ” เสียงหวานที่หายตกใจร้องถามขึ้น“ทำไมฉันจะมานั่งตรงนี้ไม่ได้ นี่มันบ้านของฉัน”ร่างบางยิ้มน้อย ๆ เมื่อเห็นใบหน้าที่บ่งบอกว่าเขาไม่พอใจอะไรสักอย่างมา“ฉันขอตัวก่อนนะคะ” ว่าแล้วจะเดินเลี้ยงไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่ลืมทิ้งไว้ในห้องนอน แต่เท้าเรียวต้องชงักค้าง“จะไปไหน! ฉันยังไม่ได้สั่งให้เธอไป เห็นเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กลับห้อง ไปทำอะไรมาล่ะ แล้วได้ผู้ชายมากี่คนแล้ว” เสียงแข็งกระด้างของชายหนุ่มเอ่ยถาม นึกถึงผู้ชายที่เธอยืนคุยอย่างมีความสุข“พูดอะไรของพี่อิชย์ ริตาไม่เข้าใจ” เสียงหวานถามชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ“อย่ามาทำท่าทางใสซื่อใส่ ฉันไม่ชอบ อีกอย่างฉันไม่ใช่พี่เธอ อย่ามาเรียกว่าพี่” เสียงกร้าวดังออกจากริมฝีปากหนาอย่างโมโห
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 21“ฉันบอกให้ออกไปไง! แล้วอย่าให้ใครมาวุ่นวายแถวนี้ล่ะ” เสียงเข้มตะคอกอย่างไม่ค่อยได้ทำมาก่อนจนคนฟังตกใจ“ครับ” กฤตย์รับคำเจ้านาย ซึ่งอารมณ์ตอนนี้คงกำลังโกรธ เขาเลยล่าถอยออกมา ไหนจะเสียงร้องของผู้หญิงที่อยู่ข้างในอีก ถ้าคิดไม่ผิดน่าจะเป็นเสียงของรสิกาเจ้านายสาวคนใหม่ไม่ผิดแน่“คุณอิชย์ไปหาคุณพีทสิคะ อย่าปล่อยให้เธอรอเลย” รสิกาพยายามหาทางออกให้ตัวเองไม่เป็นอันตราย“ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง อีกอย่างเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเธอ…ได้เวลาที่ต้องทำหน้าที่ของเธอแล้ว”“หมายความว่ายังไง” หญิงสาวพยายามหนีจากการเกาะกุมของคนตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว“หยุดดิ้น จะหนีทำไม ผู้หญิงอย่างเธอคงเคยมาหลายครั้งแล้วไม่ใช่หรือไง มาลองลีลาฉันหน่อยจะเป็นไร”สิ้นเสียงเข้มอิชย์ก็ประกบปิดปากบางด้วยความโกรธ มือน้อยพยายามผลักร่างหนาออกก็ไม่เป็นผล เขากับรวบข้อมือของเธอขึ้นเหนือศีรษะ แล้วใช้มือหนาอีกข้างลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้งตามเรือนร่างบอบบางอย่างหลงใหล“ปล่อย! อย่าทำอะไรฉันเลย” เสียงหวานอ้อนวอนอย่างสั่นเคลือถึงแม้จะมีชุดกั้นอยู่มันก็ไม
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก“อื้อ…” ณ ตอนนี้ รสิกาหูอื้อตาพร่าเบลอไปหมด เมื่อมือหนาเลื้อยต่ำ ลงมาที่กลีบกุหลาบงามยากที่จะใครเข้ามาเยือน ทำให้ร่างบางสะดุ้งน้อย ๆ ก่อนจะขยับกายหนี แต่มีหรือคนเอาแต่ใจเงยหน้ามองใบหน้างามตาเขียวปัด“อย่านะ” เสียงหวานร้องห้ามพร้อมขยับกายหนี“อย่าช้าใช่ไหมจ๊ะ” น้ำเสียงกระด้างเปล่งออกก่อนเหยียดยิ้มอย่างเย้ยหยัน“อย่านะ ออกไปนะ” หญิงสาวส่ายหน้าข้อร้องอ้อนวอนทั้งน้ำตา“ไม่ออก แต่ตอนนี้อยากเข้าแล้ว”ไม่รอช้าที่จะให้คนใต้ร่างนั้นต่อต้านอีก ร่างบางสุดแสนยั่วยวน ดิ้นพรวดพราดด้วยความเสียวซ่าน ฝ่ามือหน้าที่ทำหน้าที่ของมันอยู่กลางกายสาว ริมฝีปากหนาบดขยี้อกอวบพร้อมดูดกลืนราวกับเด็กน้อยที่ต้องการกินนมแม่ แต่ไม่นานความเสียวซ่านเมื่อครู่ก็กลานเป็นความเจ็บปวดเมื่อชายหนุ่มแทรกกายแกร่งเข้ากุหลาบงามอย่างจาบจ้วง และกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงโดยไม่สนใจคนใต้ร่างว่าจะกรีดร้องอย่างเจ็บปวดเพียงใด“กรี๊ดด!!!!”รสิกาคนอ่อนประสบการณ์เรื่องอย่างว่ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อได้รับสัมผัสจากชายหนุ่ม มือบางกำผ้าปูเตียงแน่น
คู่เถื่อนอิษยา ธีรดลตอนพิเศษอิษยานั่งเหม่อลอยนัยน์ตาเศร้าหมองมองไปอย่างไร้จุดหมาย ระหว่างที่เธอกำลังเล่นกับหลานสาวตัวน้อยอย่างระมัดระวังไม่ให้ทั้งหลานและตัวเองเป็นอันตรายขึ้นมาพลางย้อนนึกถึงเรื่องราวที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของเธอนั้นเกิดจากธีรดล เพื่อนสนิทของพี่ชายที่ลากเธอไปกระทำชำเราที่บ้านพักของเขาที่ต่างจังหวัดรางบางร่นถอยจนติดหัวเตียงเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าที่กำลังย่างก้าวเข้ามาหาร่างสวย มองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเสียอย่างนั้น แววตาหวานมองด้วยความหวาดหวั่น กำชับผ้านวมผืนหนาสีขาวไว้แนบอก หญิงสาวกลัวว่าเขาจะทำกับเธอราวกับสัตว์เหมือนเมื่อตอนเย็นที่พาเธอมาถึงที่นี่ การกระทำของเขาทั้งโหดร้ายและป่าเถื่อน“อิน” ธีรดลเรียกร่างบางที่อยู่บนเตียงกว้างอย่างแผ่วเบา“อย่าเข้ามา…ออกไป” ไม่ว่าเปล่าหยิบหมอนขว้างปาใส่เขาจนทำให้หมอนนุ่มใบนั้นโดยใบหน้าหล่ออย่างตั้งใจ“อิษยา!” ชายหนุ่มตวาดเสียงเข้มทำให้เธอสะดุ้งเมื่อได้ยินก่อนที่ธีรดลจะเดินมาหาหญิงสาว มือหนากระชากให้เธอลุกขึ้นมาจากเตียงอย่างรุนแรง พลอยที่จะทำให้เธอนั้นเสียหลัก
เล่ห์ลวงวิวาห์รักหลังจากที่ชายหนุ่มหลับลงไม่นาน ร่างบางลืมตาตื่นขึ้นในเวลาต่อมา จึงพาตัวเองหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความปวดร้าวระบมจนทนไม่ไหว รสิกายืนนิ่งงัน เมื่อเห็นเงาสะท้อนกระจกบานใหญ่ ที่มีร่องรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ ทั่วทั้งร่างขาวนวลเนียน ไม่ว่าจะเป็นลำคอขาวเนียน ไหล่มน มากที่สุดก็เนินอกอวบอิ่มของเธอหญิงสาวยกมือปิดเสียงสะอื้นอันสั่นเครือที่พยายามกั้นไว้ รับไม่ได้กับร่องรอยตรงหน้าจนอยากจะเบือนหน้าหนี สายน้ำอันใสสะอาดไหลรดลงบนเรือนร่าง พยายามถูรอยที่ชายหนุ่มฝากไว้ ยิ่งถูเท่าไรก็ไม่ออก ยิ่งฝังลึกลงไปไม่นานก็ออกมาด้วยชุดนอนสีขาวสะอาดตาพร้อมเดินตรงไปยังห้องรับแขก โดยหันมองสามีทางนิตินัยและพฤตินัยครู่หนึ่งก่อนล้มตัวลงนอนที่โซฟา โดยมีขวดไวน์ของชายหนุ่มที่ดื่มก่อนหน้านี้วางอยู่ดังเดิม จึงจัดการเก็บขวดต่าง ๆ นา ๆ ให้เรียบร้อย ถ้าเข้าตื่นมาเห็นขวดไวน์ที่ล้มเกลื่อนห้องคงไม่พอใจเป็นแน่ และล้มตัวลงนอนบนโซฟาตัวเดิมช้า ๆ ก่อนปิดตาลงอย่างเหนื่อยอ่อนอิชย์พลิกตัวหมายจะคว้าร่างบางที่พึ่งได้เป็นเมียห
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก“เพิ่งรู้เหรอ ว่าผัวเป็นคนแบบนี้” ไม่พูดเปล่า ร่างหนาค่อย ๆ เสียดแทรกเข้าไปอยู่ภายในขยับทีละน้อย ๆ ให้คนใต้ร่างปรับตัวได้ บทรักบทพิศวาสที่แสนเร่าร้อนของทั้งคู่ดำเนินต่อไปจนกลางดึก“เมียพี่นี่แน่นจริง ๆ” ชายหนุ่มเอ่ยกับร่างบางที่นอนกอด“เมียเหรอคะ” หญิงสาวถามทั้งที่นอนกอดกับอกอุ่น“ใช่สิ อินเป็นเมียพี่นิ”“พี่ธีร์คะ”“หืม ว่าไง” ถามพร้อมกับหอมหน้าผากมนอย่างหวงแหน“เมื่อไรเราจะบอกเรื่องนี้กับทุกคน”“พี่ยังไม่พร้อม อีกอย่างพี่ยังไม่ได้เอ่ยเรื่องของเรากับครอบครัวพี่เลย อินถามทำไม”“อินแค่ถามเพื่อความมั่นใจค่ะ”“พี่รักอินคนเดียว”“อินว่าพี่กลับไปได้แล้วนะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น”“ยังดึกอยู่เลยนะ อีกอย่างพี่อยากนอนกอดอินยันเช้าเลย”หญิงสาวหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เหนื่อยที่จะอยู่ในเงาของเขา เลยต้องหลับไปทั้งน้ำตา“พี่ขอโทษ รอพี่พร้อมนะ พี่จะยกขันหมากมาขอ” ชายหนุ่มเอ่ยเบา ๆ พร้อมกระชับอ้อมกอด กลัวว่าคนที่กอดจะหายไป
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก 43เหมือนความสัมพันธ์ของธีรดลกับอิษยากำลังไปได้สวย แต่สองสามวันมานี้หญิงสาวกำลังยุ่งกับงานที่ร้านและโรงแรม จึงไม่ค่อยมีเวลาพักวันนี้หญิงสาวเลยเลือกกลับมานอนที่บ้านแทนการไปนอนเพนเฮาส์หรือคอนโด เพราะนานแล้วที่ไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน ด้วยความเอาแต่ใจของธีรดลชอบบังคับให้เธอไปอยู่คอนโดส่วนตัวของเขาใช่ว่าเขานะนอนเฉย ๆ นะ ชายหนุ่มหาทางรังแกเธอทุกครั้ง ไหนจะทำงานมาเหนื่อยทั้งวัน ยังต้องมารับบทรักที่เขาเรียกร้องแทบจะตลอดคืนอีก เธอก็เหนื่อยเป็นนะ วันนี้เลยได้แต่หวังว่ากลับมานอนที่บ้านเขาจะไม่ตามมา“ป้านวลคะ เย็นนี้มีอะไรให้อินทานบ้าง”“คุณอินอยากทานอะไรคะ เดี๋ยวป้าทำให้”“อะไรก็ได้ค่ะ สักอย่างสองอย่างก็พอ”“ได้ค่ะ รอป้าสักครู่นะคะ” ร่างอวบของแม่บ้านกำลังจะหันหลังเข้าครัวเสียงหวานเรียกไว้“ป้านวล...คุณพ่อกับน้าสาไม่อยู่เหรอ”“คุณท่านไปทำธุระที่ต่างจังหวัดสองสามวันค่ะ”“อ๋อ งั้นอินเปลี่ยนเป็นข้าวต้มแล้วกันค่ะ”“ได้ค่ะ”ไม่นานหญิงสาวก็ทานอาหารที่แม่บ้านทำให้จนหมดแล้วเดินไปหยิบยาพาราขึ้นมากิน แล
เล่ห์ลวงวิวาห์รักหลายชั่วโมงผ่านกว่าจะเคลียร์เอกสารกองโตที่กองสุมอยู่บนโต๊ะเสร็จ จึงเดินไปทิ้งตัวบนโซฟาตัวยาวมุมห้องที่ครั้งก่อนเคยมีรสิกาคอยเอาอาหารมาให้อยู่บ่อย ๆภาพวันวานอันหอมหวานหวนคืนมาอีกครั้ง...“พี่อิชย์คะว่างหรือเปล่าคะ” ชายหนุ่มทั้งสองมองไปยังประตูห้องทำงานตามเสียงหวานที่ส่งเสียงมาก่อนตัว“ว่างจ้ะเมียจ๋า” อิชย์มองภรรยาที่รักตรงหน้าพร้อมส่งสายตาหวานออดอ้อน ทำให้คนที่อยู่ในห้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน“หืม ถ้าจะส่งสายตาหวานขนาดนี้ อยากอ้อนเมียเต็มที่เลยล่ะสิ” ธีรดลเอ่ยแซวและหันมองเพื่อนสนิทจนทำให้ร่างบางเขินจนหน้าแดง รสิกาส่งยิ้มหวานให้เพื่อนสนิทของสามี“ริตาเอาอาหารกลางวันมาให้พี่อิชย์ค่ะ”หญิงสาวค่อย ๆ บรรจงวางอาหารในมือลงที่โต๊ะกาแฟตัวสวยหน้าโซฟาสีดำ“นั่งลงเลย เดี๋ยวไอ้ธีร์ก็กลับแล้ว” คนที่นั่งอยู่รู้สึกโดนไล่ทางอ้อมมองอย่างล้อเรียนคนติดเมีย“พี่กำลังจะกลับพอดี เห็นริตากับไอ้อิชย์หวานกันขนาดนี้ พี่อยากมีเมียแล้วสิ” ชายหนุ่มคล้ายรำพึงรำพันกับตัวเอง “พี่กลับก่อนนะริตา”“ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ” หญ
เล่ห์ลวงวิวาห์รักโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งหญิงสาวเดินทางมายังโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพตามคำแนะนำของคุณหมออธิราชเพื่อนของภัทร์ลูกพี่ลูกน้องที่รู้จักกัน โดยมีภัทร์คอยไปเป็นเพื่อน อีกทั้งคุณหมอบอกว่าอาการลูกในท้องปกติดี งานนี้ต้องขอบคุณคุณหมอเจตน์และพี่ภัทร์ที่คอยดูแลเธอมาตลอด“ขอบคุณคุณหมอเจตน์มากนะคะ ที่คอยเป็นธุระจัดการติดต่อหมอโชให้ริตา”“ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เองครับ อีกอย่างเรื่องนี้ต้องขอบคุณหมอธาราที่ติดต่อหมอโชให้” คุณหมอหนุ่มหันไปบอกคุณหมอสาวนามว่าธารา“ขอบคุณคุณหมอธารานะคะ”คุณหมอยิ้มเล็กน้อยก่อนตอบ “ด้วยความยินดีค่ะ อย่าลืมทานอาหารที่มีประโยชน์เยอะ ๆ นะคะ”“ค่ะคุณหมอธารา แล้วก็ขอบคุณคุณหมอเจตน์อีกครั้งนะคะ”“ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ค่ะ เรียกริตาเหมือนพี่ภัทร์ได้นะคะ”“งั้นริตาก็เรียกพี่ว่าพี่หมอแล้วกันนะ”“ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”“พี่ยินดีครับ ไอ้ภัทร์มันก็เพื่อนพี่ ริตาก็เหมือนน้องของพี่นี่แหละ”“ต้องขอบคุณพี่ภัทร์ด้วยนะคะ ที่พามาวันนี้”“ว่าแต่เราน่ะ จะแวะไปหาน้าสาที่บ้านไหม” ภัทร์ถ
เล่ห์ลวงวิวาห์รักสองเดือนผ่านไป ณ สวนส้มไปรยากุลอากาศที่แสนเย็นสบายพร้อมกับท้องฟ้าสีสดใสกับทิวเขาที่เขียวขจี สถานที่ที่เงียบสงบ ไม่มีความวุ่นวายเหมือนในเมือง การที่รสิกามาอยู่ที่นี่ มีเพียงมารดาและคุณอดิศวรที่รู้ แต่ไม่เชิงว่ามีแค่สองคนเท่านั้นยังมีธีรดลอีกคน หลังจากออกจากบ้านก็ไม่ลืมที่จะโทรไปหามารดาว่าเธออยู่ที่นี่แล้ว และมักจะโทรไปคุยกับท่านบ่อย ๆ เวลาที่คิดถึง อย่างเช่นวันนี้ที่แม่โทรมาหาเธอกริ๊ง กริ๊ง กริ๊งเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น ทำให้หญิงสาวที่กำลังยุ่งกับงานบัญชีในไร่ต้องเงยหน้าขึ้นมอง เพราะได้เวลาที่มารดาจะโทรหาเธอแล้ว“สวัสดีค่ะคุณแม่” เสียงหวานกรอกลงไปตามสาย“เป็นยังไงบ้างลูก อยู่ที่นั่นสบายดีมั้ย”“สบายดีค่ะ แล้วแม่ล่ะคะ...สบายดีรึเปล่า”“แม่สบายดีจ้ะ แล้วหลานแม่เป็นยังไงบ้าง”“อยู่สบายดีค่ะ แถมยังกินเก่งด้วยนะคะ และริตาเพิ่งไปโรงพยาบาลมาค่ะ”“ไปยัง แล้วใครพาไปล่ะ” นางถามด้วยความเป็นห่วง“พี่ภัทร์เป็นคนพาริตาไปค่ะ”“ภัทร์น่ะหรือลูก” คนฟังทำหน้าฉงน “พี่เขาย้ายไปอยู่ภาคใต้
เล่ห์ลวงวิวาห์รักรสิกาออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นที่บ้านได้สามวันแล้ว โดยมีสาวิตรีและป้านวลแม่บ้าน ต่างช่วยกันทำอาหาร บำรุงให้คุณแม่มือใหม่ได้ทาน“มีอะไรให้ริตาช่วยทำบ้างมั้ยคะแม่ ป้านวล” หญิงสาวเอ่ยถามผู้มากวัย และหยิบผักต่าง ๆ ในตะกร้าไปล้าง“ว้าย ๆ คุณริตาคะ ไม่ต้องทำค่ะ วางลงเลยนะคะ”“ทำไมล่ะคะ ให้ริตาทำบ้างเถอะค่ะ ตั้งแต่กลับมาอยู่บ้าน ทุกคนไม่ให้ทำอะไรเลย ได้แต่นั่ง ๆ นอน ๆ อย่างเดียว”“งั้นริตาไปช่วยหั่นผักแล้วกันนะ” สาวิตรีบอกกับลูกสาวของนางพออาหารเย็นเสร็จ รสิกาก็มาช่วยจัดโต๊ะอาหารที่วันนี้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา เมื่อทานอาหารกันเรียบร้อยต่างแยกย้ายไปทำกิจวัตรประจำวันของตน เช่นเดียวกับอิชย์และรสิกาที่อยู่ใครอยู่มัน หากวันนี้ชายหนุ่มต้องคุยกับหญิงสาวให้รู้เรื่อง“ริตา พี่ขอโทษ วันนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ส่วนเรื่องลูกพี่เองก็เสียใจที่เขาไม่ได้อยู่กับเรา”“ไม่ใช่ความผิดของคุณ และฉันจะเซ็นใบหย่าให้คุณเร็วที่สุด คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตตามที่ต้องการ”“พี่ไม่ยอมให้เราต้องแยกกัน พี่รักริตานะ รักมากจนไม่อยากมีใครอีกแล
เล่ห์ลวงวิวาห์รัก“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่เหนื่อย ฉันคิดว่าพวกเธอคงเหนื่อยเหมือนกัน อยากให้พักบ้าง ลุยงานมาหลายอาทิตย์แล้วนิ ฉันยังไม่เห็นพักกันเลย พรุ่งนี้ค่อยมาทำใหม่ก็ได้”“ขอบคุณค่ะ คุณอินพักผ่อนด้วยนะคะ ป่วยก็อย่าลืมหายาทานนะ”บอกพนักงานเรียบร้อย จึงเดินเข้าห้องทำงาน ไม่ได้สังเกตว่ามีสายตาคมจ้องมองเธอและคนภายในร้านไม่ห่างเมื่อพนักงานออกมาจนหมด เขาจึงเดินเข้าไปหวังจะคุยกับหญิงสาว พยายามเปิดประตูปรากฏว่าประตูของร้านถูกล๊อกจากด้านใน จึงหาทางเข้าอีกทางหนึ่งที่เป็นประตูหลัง ลองขยับประตูหลังดูไม่ได้ล็อก รอยยิ้มที่แสนจะเจ้าเล่ห์ก็บนใบหน้าหล่อเหลาชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หน้าประตู มือหนาค่อย ๆ เปิดอย่างเบามือ เพื่อไม่ให้คนที่อยู่ในห้องทำงานรู้ตัว ก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่นานสองนาน ก่อนจะเดินเข้าไปหา“อินจ๋า…คิดอะไรอยู่ ทำไมทำหน้าเครียดจัง”หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองอย่างสงสัยว่าเขาเข้ามาได้อย่างไร ในเมื่อเธอสั่งให้พนักงานปิดร้านแล้ว“คุณเข้ามาได้ยังไง…ฉันสั่งให้ลูกน้องล๊อกร้านหมดแล้วนิ”“ก็หลังร้านของอินจ๋าไม่ได
เล่ห์ลวงวิวาห์รักก๊อก ก๊อก ก๊อก“ถึงเวลาทานอาหารและยาของคนไข้แล้วค่ะ” เสียงพยาบาลที่เข้ามาบอก“ริตาทานข้าวดีกว่า”“ทานเยอะ ๆ นะคะ คุณมะ...คนไข้ ขอตัวก่อนค่ะ”กลัวพยาบาลจะหลุดพูดออกมา คนป่วยกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงจึงส่งสายตาเป็นการเตือน พยาบาลสาวเดินออกไปก็มีหญิงสาวใบหน้างามอย่างอิษยาเดินเข้ามาใบหน้ายิ้มแย้ม“จ๊ะเอ๋ เป็นยังไงบ้างคะ”“พี่ดีขึ้นแล้วล่ะ”“อินขอโทษนะคะที่ไม่ได้มาเยี่ยมตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงพยาบาล...พอดีว่า…” ยังไม่ทันพูดก็มีเสียงทุ้มคุ้นหูดังมาจากทางประตู“สวัสดีครับคุณริตา ผมซื้อของมาเยี่ยมครับ”ธีรดลเอ่ยทักทาย พร้อมเดินเอาของเยี่ยมไปยื่นให้ผู้ป่วย แต่สายตาไม่ได้มองเพื่อนสนิทหรือคนป่วยที่นอนอยู่ที่เตียง เพราะเอาแต่มองไปที่หญิงสาวตรงหน้า ผิดกับตัวหญิงสาวที่เข้ามาก่อนหน้าไม่นานกลับไม่ได้ดีใจที่ได้พบเขาอิษยาเอื้อมมือจับแขนแกร่งของพี่ชายแน่น แววตาเต็มไปด้วยความกลัว ผู้ที่ถูกบีบต้นแขนรู้สึกเจ็บขึ้นเรื่อย ๆแต่ธีรดลเริ่มสังเกตถึงอาการหวาดกลัวที่เธอเป็นเหมือนวันนั้น วันที่เขาท
เล่ห์ลวงวิวาห์รักมันไม่ใช่ความผิดอะไรของคุณ ฉันเป็นคนผิดเองที่รักคุณ รักและหวังว่าสักหนึ่งความรักที่ฉันมีให้กับคุณ จะทำให้ความเกลียดชังในใจคุณที่มีต่อแม่และฉันน้อยลงบ้าง แต่ฉันเองที่คิดผิด ว่าคนอย่างคุณมันไม่เคยรักใคร ไม่เคยรักใครเลยจริง ๆ ฉันว่าเราควรหย่ากันเถอะนะคะ ฉันจะออกไปจากชีวิตคุณตามข้อตกลงก่อนแต่งงานของเรา”ฟังหญิงที่ตัวเองรักพูดความในใจมากมายออกมา วันนี้เขาเพิ่งรู้ว่า...การที่ทรมานทั้งกายและใจมันเป็นยังไง“ริตา...พี่ขอโทษ ให้อภัยพี่สักครั้งได้มั้ย”“ฉันให้อภัยคุณค่ะ”ชายหนุ่มได้ยินเช่นนั้นหวังจะเข้าไปสวมกอดหญิงสาวที่เป็นดั่งดวงใจ จะเพิ่งรู้เมื่อตอนเธอสลบไป กลัวเหลือเกินว่าเธอจะจากไป ยิ่งได้ฟังคำขอหย่าจากเธอ มันยิ่งเจ็บเข้าไปอีก“แต่อย่าเข้ามา ฉันให้อภัยคุณได้ ต่อจากนี้คุณต้องออกไปจากชีวิตฉัน” คำพูดของหญิงสาวเหมือนมีดกรีดลงกลางใจเข้าอย่างจัง“ริตา... ”“ปล่อยฉันไปเถอะ”ใครจะรู้ หญิงสาวที่เงียบ ๆ เรียบร้อย ง่าย ๆ อะไรก็ได้ บทจะใจแข็งก็ไม่ฟังอะไรเช่นกันถึงยังไงเขาก็ไม่มีวันปล่อยเธอไปเด็ดขาด“