แชร์

ตอนที่ 2

“งานเลขาของผม… ไม่เหมือนใคร เพราะว่าคุณต้องทำหน้าที่เลขาบนโต๊ะให้ผมด้วย… ”

คำพูดที่ได้ยินจากปากของท่านประธาน ทำเอาหญิงสาวตกใจ

“เลขาบนโต๊ะ… เอ่อ… ท่านหมายความว่ายังไงคะ… ”

หัวคิ้วของหล่อนชิดเข้าหากัน

“ถึงขั้นนี้แล้ว เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอพูดอย่างไม่อ้อมค้อมว่าคุณต้องยอมให้ผมมีเซ็กส์กับคุณ… และการมีเซ็กส์บนโต๊ะทำงานมันเป็นรสนิยมของผม”

“อะไรนะคะ… ”

บ้าไปแล้ว อัญญาอุทานด้วยความตกใจ ใบหน้าชาไปชั่วขณะ นึกในใจว่านี่หล่อนมาเจอผู้ชายโรคจิตเข้าแล้ว

“ก็อย่างที่ผมบอกว่าคุณต้องยอมให้ผมมีเซ็กส์กับคุณ… และการมีเซ็กส์บนโต๊ะทำงานมันเป็นรสนิยมของผม… ”

ธันวาไม่เสียเวลาอ้อมค้อม เพราะเขาต้องการคนที่ยอมรับข้อเสนอของเขาได้

“ไม่ค่ะ… ”

อัญญาส่ายหน้าทันที…

จริงอย่างที่ธันวานึกกลัว…  

หล่อนทำท่าว่าจะลุกหนี แต่ข้อเสนอที่ดังขึ้นตามมา… ก็ทำให้ปลายเท้าน้อยๆ ที่กำลังจะก้าวออกมาจากห้องต้องหยุดชะงัก

“งั้นผมเพิ่มเงินเดือนให้คุณอีกเท่าตัวรวมเป็นหนึ่งแสนบาทต่อเดือน… คุณโอเคไหม… ”

คำพูดที่ได้ยิน…

ทำให้ถ้อยคำปฏิเสธที่ติดอยู่แค่ริมฝีปากของหญิงสาว ต้องถูกกลืนลงไปในลำคออันแห้งผาก หล่อนคิดในใจว่าโชคชะตาอะไรเล่นตลกให้ต้องมาเจอกับผู้ชายพิสดารคนนี้

“ว่ายังไง… ”

ธันวาถามย้ำจะเอาคำตอบ…

เขาหรี่ตามองอัญญาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวนิ่งอึ้ง สีหน้าและแววตาของหล่อนดูกดดันอย่างเห็นได้ชัด

เป็นวินาทีที่อัญญากำลังใช้ความคิดอย่างหนัก ถึงขั้นเหงื่อซึมออกมาชื้นอยู่ในอุ้งมือทั้งสองข้าง

เดือนละแสนไม่ใช่น้อยๆ ทั้งชีวิตของหล่อนคงไม่มีโอกาสได้เงินเดือนจากการทำงานเยอะขนาดนี้ และเงินจำนวนนี้จะช่วยกอบกู้ฐานะของครอบครัวที่กำลังจะล้มครืนในอีกไม่กี่วัน

หล่อนสูดหายใจแรงลึก…

รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะเค้นคำพูดประโยคนี้ออกมา มันหนักอึ้งจนแน่นอยู่ในอก

“ค่ะ… ตกลงค่ะ… ”

เสียงสั่นน้อยๆ…

อัญญาแทบจำไม่ได้ว่าเป็นเสียงของตัวเอง นี่หล่อนเสียสติไปแล้วหรือยังไง… จึงยอมรับข้อเสนอสุดอัปยศของผู้ชายคนนี้

“ดี… ”

ริมฝีปากหยักยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม สีหน้าพึงพอใจกับการต่อรองที่เขาเองไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

แต่กับผู้หญิงคนนี้…

ธันวารู้สึกพึงถูกใจ หล่อนทำให้เขามีความรู้สึก ‘ต้องการ’ ขึ้นมาอย่างแรง อย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน

“ถ้างั้นเรามาคุยรายละเอียดกัน… ”

ธันวาเอื้อมมือเปิดลิ้นชัก ดึงกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก เป็นสัญญาที่เขาเตรียมเอาไว้

อัญญาเดินกลับมานั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าเขา

“รายละเอียดอะไรคะ… ”

“มันคือรายละเอียดปลีกย่อยอีกสองข้อเกี่ยวกับเรื่องรสนิยมทางเพศของผมที่คุณต้องรับรู้ ถึงตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องอ้อมค้อม ข้อที่หนึ่ง… ผมชอบเลีย ชอบใช้นิ้ว ชอบใช้ลิ้นกับตรงนั้นของคุณ… คุณโอเคไหม”

“ค่ะ… ”

อัญญาตอบเสียงสั่น

“ข้อที่สอง… ผมเป็นคนที่มีอารมณ์ทางเพศแบบปุ๊บปั๊บคาดเดาไม่ได้ และถ้าเมื่อไรที่ผมมีความต้องการแบบกะทันหันขึ้นมา คุณจะต้องยอมมีเซ็กส์กับผมโดยไม่มีข้อแม้… โอเคไหมครับ… ”

“ค่ะ… เอ่อ… ท่านคะ… ”

อัญญามองหน้าท่านประธาน ความกลัวที่ยังติดอยู่ในใจ ทำให้หล่อนต้องถาม

“หืม… ยังมีอะไรสงสัย… ”

หัวคิ้วของธันวาชิดเข้าหากัน. ดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝันของเขาเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาเท้าคาง จ้องตาหล่อนอย่างท้าทาย รอฟังว่าหญิงสาวจะถามอะไร

“ท่านไม่ได้เป็นพวกซาดิสม์หรือพวกที่ชอบตบตีให้ความรุนแรงกับผู้หญิงใช่ไหมคะ… ”

ประโยคนี้ทำเอาธันวาถึงกับอมยิ้มแล้วส่ายหน้า

“ผมสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอย่างแน่นอน และสัญญาว่าเรื่องนี้จะมีแต่เราสองคนเท่านั้นที่รู้… ”

คำพูดที่ได้ยิน…

ทำเอาอัญญาโล่งใจ อย่างน้อยมันคงไม่เลวร้ายเหมือนอย่างที่หล่อนแอบกลัวว่าเขาอาจจะเข้าขั้นโรคจิตวิตถารเกินจะรับไหว

“เป็นอันว่าเราสองคนรับรู้ตรงกันแล้ว… ที่เหลือก็แค่เซ็นชื่อในสัญญา… งานนี้ผมยอมจ่ายล่วงหน้า หลังจากลงชื่อในสัญญาแล้วเงินหนึ่งล้านสองแสนบาทจะถูกโอนเข้าบัญชีของคุณในทันที”

เขาเลื่อนแผ่นกระดาษมาตรงหน้าของหล่อนพร้อมกับปากกาปาร์คเกอร์สีดำ

อัญญาหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อด้วยมือที่สั่นอย่างเห็นได้ชัด

จากนั้นเขาถามเลขบัญชีธนาคารของหล่อนแล้วเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ…

เพียงชั่วอึดใจต่อมา…

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status