เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่5.
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-01 21:40:56ตอนที่5.
“นี่พวกเธอกำลังจะทำอะไร หยุดนะ นั่นมันหีบของคุณแม่ฉัน หยุดนะ อย่าแตะต้องมัน” บุษบาที่หายตกตะลึงร้องเสียงหลงและเข้าไปปัดมือของสองสาวรับใช้ที่กำลังใช้ของแข็งงัดกุญแจที่ลงสลักไว้อย่างดีของหีบใบเก่าคร่ำคร่านั้น ด้วยความหวงแหนและเจ็บช้ำที่สมบัติเก่าแก่ของมารดากำลังจะถูกย่ำยี ในขณะที่คุณยายมาศนั่งกอดหลานสาวตัวน้อยแน่นมองดูการกระทำของหญิงทั้งสามด้วยความเจ็บช้ำ ดวงใจที่ชราอ่อนล้าเต็มกำลัง...
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ น้อย นวล” เสียงทรงอำนาจของผู้เป็นใหญ่แห่งตึกจันทร์เอ่ยขึ้นหนักแน่น พร้อมร่างบอบบางของ คุณแม่ใหญ่ลุกขึ้นจากที่นั่งเดินตัวตรงงามสง่ามาที่หญิงทั้งสามซึ่งกำลังยื้อยุดกันอยู่ น้อยกับนวล บ่าวผู้ภักดีของคุณสายสนมรีบปล่อยมือจากหีบในนั้นและปรี่ไปหลบอยู่หลังนายของตนทันที ส่วนบุษบานั้นกอดหีบใบเก่าแน่นพลางกระถดกายหนีห่างจากคนใจร้ายมานั่งร้องไห้อยู่เคียงข้างมารดาแล้วกอดหนูบัวที่ผละจากอกของผู้เป็นยายมากอดมารดาแน่นเช่นกัน
คุณสายสนมมองดูสามแม่ลูกที่นั่งกอดกันร้องไห้ด้วยใจริษยา แล้วหันมาต่อตากับผู้เป็นพี่สาว ใบหน้างดงามที่ถูกแต่งแต้มอย่างประณีตนั้นเชิดขึ้นอย่างถือดี
“พี่หนึ่งเข้าข้างมัน พี่หนึ่งรักมัน รักมันกว่าน้องของพี่เอง ขนาดพี่หนึ่งเห็นกับตาว่ามันเป็นหัวขโมยพี่ก็ปกป้องมัน”
“พี่ยังไม่ได้พูดอะไรหรือทำอะไรที่เป็นการปกป้องบุษบาเลยนะสอง เธอทำเธอคิดเองทั้งนั้น แล้วเรื่องนี้พี่ก็คิดว่ามันมีที่มาที่ไป และหากจะสืบสาวกันจริงๆ พี่คิดว่าเราอาจจะได้ตัวการที่แท้จริงมาลงโทษ และคดีเก่าก่อนก็อาจจะเปิดเผย หรือเธอคิดว่าอย่างไรล่ะสอง...”
คุณสายสุนีย์เอ่ยเสียงเรียบทว่ามั่นคงจริงจังจนผู้เป็นน้องสาวที่เชิดหน้าหยิ่งผยองเมื่อครู่ซีดลงทันตาแต่ก็ไม่วายเอ่ยกลบเกลื่อนพิรุธตนด้วยน้ำเสียงที่ไม่ลดทอนความร้ายกาจ
“แต่ว่ามันก็สมควรต้องถูกทำโทษที่บังอาจขโมยของของสอง”
“เอาเป็นว่าเธอจะให้พี่ทำโทษบุษบาด้วยข้อหาขโมยอย่างนั้นหรือสอง เธอแน่ใจนะว่าต้องการแบบนั้น” คุณสายสุนีย์มองหน้าผู้เป็นน้องสาวนิ่ง ใบหน้างดงามหวานหยดนั้นแม้จะล่วงสู่วัยที่ชราลงก็ยังงามพร้อมอยู่นั้นดูเย็นชา และดวงตาที่มองผู้มีสายเลือดเดียวกันนั้น...ว่างเปล่า...
“ฉันขอประกาศให้ทุกคนรู้ตรงนี้ ให้ทุกคนจงฟัง และนี่คือคำสั่งหากมีใครขัดขืนหรือไม่เห็นด้วยก็จงเก็บข้าวของออกไปจากที่นี่เสียเดี๋ยวนี้เลย...” เสียงทรงอำนาจของคุณสายสุนีย์ดังขึ้นพร้อมกับกราดมองทุกคนด้วยแววตาที่กร้าวแกร่งซึ่งไม่มีใครเคยเห็น คุณแม่ใหญ่ผู้ใจดีในอารมณ์แบบนี้นักแม้แต่คุณสายสนม นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนในตึกจันทร์ต้องนึกเกรงคุณแม่ใหญ่ที่สุดในชีวิต...
“เรื่องในวันนี้จะไม่มีใครพูดถึง มันจะเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่าน จะไม่มีใครพูดถึงมันอีกตลอดกาล” เพียงเท่านั้นที่คุณแม่ใหญ่พูด
“แต่พี่หนึ่งคะ สองไม่ยอมนะคะ” คุณสายสนมกรีดร้องขัดขึ้นใบหน้าสวยประเติมแต่งนั้นบึ้งตึงแดงก่ำ แทบเต้นเร่าด้วยความขัดเคือง
“ฉันบอกไปแล้วนะว่า หากใครไม่พอใจหรือมีข้อขัดข้องก็เก็บข้าวของออกไปจากที่นี่ได้ทันที”
คุณสายสุนีย์พูดเสียงเย็นอย่างไม่แยแสผู้เป็นน้องสาวที่เต้นเร่าๆ แล้วหันไปสั่งให้น้อยและนวลเก็บข้าวของที่รื้อค้นออกมาใส่กลับที่เดิมให้เรียบร้อยแล้วก็สั่งให้คนขับรถนำกระเป๋าของทั้งสามแม่ลูกใส่รถยนต์คันใหญ่ของบ้านจันทรโสภากุล และเดินนำทั้งสามแม่ลูกไปที่รถก่อนจะพาทั้งสามชีวิตนั้นออกไปจากรอบรั้วของ อาณาจักรจันทรโสภากุล ท่ามกลางเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บใจของคุณสายสนมที่หวีดร้องอยู่เบื้องหลัง
หนูบัวหันกลับไปมองตึกจันทร์เป็นครั้งสุดท้าย ก็ได้พบว่าที่หน้าตึกนั้นทุกคนต่างออกมายืนมองรถคันใหญ่ที่ค่อยๆ เคลื่อนออกมา และคุณสายสนมกับคุณสิริจันทร์ก็เต้นเร่าๆ หวีดร้องกรี๊ดๆ อยู่หน้าตึกนับตั้งแต่วันนั้นจนบัดนี้ที่เธอออกมาจากสถานที่ที่เกลียดแสนเกลียดก็สิบหกปีพอดีในวันนี้ วันเกิดของเธอ...
“หนูบัว เหม่ออีกแล้วนึกถึงอดีตอีกล่ะสิ..”
เสียงแดนิชดังขึ้นและมือเรียวยาวของเขาก็เอื้อมมาเช็ดเบาๆ ที่แก้มใสซึ่งมีหยดน้ำเล็กๆ ไหลรินอย่างอ่อนโยน
“มันผ่านไปแล้วหนูบัวจะคิดถึงมันอีกทำไม”
เขาโอบศีรษะเล็กๆ นั้นแนบอกกว้างของตน ตวิษากับไซม่อนมองดูทั้งสองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักและเห็นใจเพราะรู้ที่มาที่ไปของทั้งสองเป็นอย่างดี
“หนูบัวแค่คิดถึงคุณแม่กับคุณยาย”
“แดนเชื่อว่าคุณยายมาศกับคุณน้าบุษคงไม่สบายใจแน่ๆ หากหนูบัวคิดถึงพวกท่านแต่ต้องมานั่งเจ็บช้ำและเสียน้ำตาแบบนี้”
“หนูบัวขอโทษที่ทำให้เสียบรรยากาศ ดูสิทุกคนอุตส่าห์จัดงานวันเกิดที่ดีที่สุดเพื่อหนูบัวแต่หนูบัวกลับมานั่งน้ำตาซึม” บัวบุษราเอ่ยเสียงอ่อย
“ไม่เป็นไรเราเข้าใจ มาเถอะเรามาตัดเค้กกัน” ตวิษาเอ่ยปลอบและยกเค้กแสนสวยมาวางตรงหน้าทุกคนก็ร้องเพลงและอวยพรวันเกิดให้สาวน้อยแสนสวยท่ามกลางบรรยากาศที่แสนอบอุ่นในคอนโดสุดหรูแห่งนี้
“เรื่องที่ให้จัดการไปถึงไหนแล้ว” เสียงห้าวทรงอำนาจดังออกมาจากริมฝีปากหยักหนาได้รูปของชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้บริหารตัวโตซึ่งกำลังหันหน้าออกไปยังเบื้องนอกห้องทำงานของตน ซึ่งมองเห็นเวิ้งอ่าวที่งดงามของ ริโอ เดอจาเนโร (Rio De Janeiro) และมองเห็น ยอดเขาชูการ์โลฟ (Sugaloaf Mountaion) ที่ตั้งเด่นตระหง่านอยู่บนปลายแหลมปากอ่าว กวานาบารา และชายหาดชื่อกระฉ่อน โคปา คาบาน่า (CopaCabana) ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะลุกขึ้นยืดตัวเต็มความสูง 188 เซนติเมตร หันมามองคนที่เข้ามารายงานด้วยประกายตาดุดันอย่างเคยชิน
มาร์คัส คริสเตียนโน่ มาเวลส์ ชายหนุ่มลูกครึ่งอเมริกัน บราซิลเลี่ยน วัยสามสิบสามปี ที่แสนจะสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างสูงใหญ่และสีผิวที่บ่งบอกเชื้อชาติสีแทนออกแดงนั้น ใบหน้าเรียวยาวได้รูปที่ประดับด้วยคิ้วหนายาวจรดหางตา ดวงตาคมใหญ่สีน้ำตาลคมเข้มที่หากเจ้าตัวมีอารมณ์ฉุนเฉียวหรือโกรธกร้าว ดวงตาคู่นั้นจะมืดดำราวราตรีที่ไร้ดาวเลยทีเดียว จมูกโด่งเป็นสันสวย รับกับริมฝีปากหยักหนาสีเข้มได้รูป และเรือนผมสีดำมันเงาตัดเล็มอย่างประณีตรับกับใบหน้าหล่อเหลานั้น เขาดูงามสง่าราวเทพบุตร และหญิงสาวทั้งบราซิลต่างก็ใฝ่ฝันอยากเป็นหญิงสาวผู้โชคดีได้ครอบครองชายหนุ่มผู้ทรงอิทธิพล และร่ำรวยมหาศาล แม้เพียงแค่ได้เป็นคู่นอนชั่วคราวเพียงแค่ข้ามคืนก็ตาม
บทที่เกี่ยวข้อง
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่6.
ตอนที่6.“เรียบร้อยครับ เธอจะเดินทางมาริโอ ในอีกสามวันนี้” เสียงรายงานจากปากของเลขาส่วนตัวทำให้ชายหนุ่มพยักหน้าน้อยๆ อย่างพอใจ และหันกลับไปมองเวิ้งอ่าวที่งดงามและคลาคล่ำด้วยผู้คนด้วยแววตาที่วับวาว กับแผนในใจที่เขาเตรียมไว้เพื่อใครบางคน“อีกไม่นาน เราก็จะได้เจอกันแล้ว แม่ผีเสื้อแสนสวยของฉัน...” แล้วความคำนึงของเขาก็หวนไปเมื่อหลายเดือนก่อนที่เขาพบเธอ ที่เมืองไทย“ว้าย ขอโทษค่ะ” เสียงใสๆ ของสาวน้อยดังขึ้นอย่างตกใจเมื่อเธอถอยหลังเดินมาชนกับร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่งซึ่งกำลังยืนชมบรรยากาศพระอาทิตย์ตกดินอยู่บนชายหาดของเกาะแสนสวยแห่งท้องทะเลไทยฝั่งภาคตะวันออกที่ไม่แพ้ที่ใดในโลกเช่นเกาะหมาก ที่ในช่วงนี้ค่อนข้างเงียบสงบแม้ไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยวแต่ก็มีนักท่องเที่ยวพอสมควร“ไม่เป็นไรครับคุณเป็นอะไรรึมากเปล่า” เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นเหนือศีรษะเล็กๆ ที่ปกคลุมด้วยเรือนผมสีน้ำตาลเข้มยาวสลวยประบ่าบอบบาง“เอ่อ มะ ไม่เป็นไรค่ะ” สาวน้อยรูปร่างอ้อนแอ้นอรชรเอ่ยติดๆ ขัดๆ เพราะหัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำเมื่อมองเห็นใบหน้าและรูปร่างของคนที่ยื่นมือมาเพื่อช่วยดึงเธอลุกขึ้นจากผืนทรายนุ่มที่เธอล้มกองลงไปต่อหน้าเขาชัดเจน แล
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่7.
ตอนที่7.“เย็นนี้ทางรีสอร์ตเขาจัดปาร์ตี้รอบกองไฟ แดนิชเราไปร่วมงานกันนะ เขาให้แต่งตัวเป็นหนุ่มสาวชาวเกาะด้วย หนูบัวมีชุดพอดีเลย บิกีนี่สีสดๆ และผ้าบาติกแสนสวย” เสียงใสๆ ของบัวบุษรา เจื้อยแจ้วพลางหยิบชุดบิกินี่ที่ตนนำมาด้วย ทาบกับร่างบอบบางของตนหมุนซ้ายหมุนขวาอวดชายหนุ่มที่มองมาด้วยสายตาที่เอ็นดู“แดนก็เห็นหนูบัวตื่นเต้นกับทุกๆ อย่างนั่นแหละ”“ก็หนูบัวเป็นคนสวยไง เลยนิสัยดีและน่ารัก มองโลกในแง่ดี” สาวน้อยตอบเสียงใสยิ้มพราว“มันเกี่ยวกันตรงไหนน่ะหนูบัว” แดนิชเอ่ยยิ้มๆ พลางโยกศีรษะเล็กๆ นั้น อย่างเอ็นดู ดวงตาคมหวานเป็นประกาย“เกี่ยวสิ เพราะคนที่ทำให้หนูบัวเป็นคนสวยน่ารักนิสัยดี มองโลกในแง่ดี นอกจากคุณยายและแม่บุษแล้วก็คือแดนิชสุดที่รักของหนูบัว” สาวน้อยพูดประจบพลางซบแก้มนวลกับอกแกร่งของชายหนุ่มด้วยความรัก“ยายเด็กขี้ประจบ”“ก็เพราะหนูบัวกลัวแดนิชไม่รักหรอกน่า ก็เลยต้องประจบออดอ้อนกันหน่อย” สาวน้อยบอกเสียงใสก่อนจะเร้นกายเข้าห้องน้ำและเปลี่ยนชุดทันทีด้วยความตื่นเต้นชายหนุ่มได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ กับความน่ารักน่าเอ็นดูของเธองานปาร์ตี้ที่ทางรีสอร์ตหรูจัดขึ้นในค่ำวันนั้น แม้ว่าจะเป็นงานปาร์ตี้เ
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่8.
ตอนที่8.“ทำไมเดินมาคนเดียวแบบนี้” ภาษาอังกฤษชัดแจ๋วดังออกมาจากริมฝีปากหยักได้รูป แต่น้ำเสียงนั้นฟังดูหงุดหงิด และเขาก็มองเธอด้วยแววตาขุ่นนิดๆ ซึ่งเธอเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ว่าเขาไม่พอใจเธอหรือเพราะอะไรเขาจึงทำหน้าแบบนั้น ราวกับเธอคือเด็กตัวเล็กๆ ที่ทำผิดมหันต์หรืออีกความรู้สึกคือเหมือนเขาหึงหวงเธอแต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน บัวบุษราคิดในใจ“เอ่อ คือ ฉัน..” บัวบุษราติดอ่างขึ้นมาทันทีด้วยความประหม่าเมื่อแอบสำรวจคนตัวโตตรงหน้า และดูเหมือนเขาจะตัวโตกว่าเธอมากมายเหลือเกิน และทั้งร่างแกร่งนั้นก็สวมเพียงกางเกงลายดอกสีสดใสเพียงตัวเดียว และยืนใกล้ชิดกับเธอมากเพียงใด จนเธอรับรู้และสัมผัสได้ถึงกลิ่นบุรุษเพศซึ่งทำให้ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำและมองเห็นผิวสีทองแดงงดงามของเขาได้ชัดเจนเขามีสีผิวที่สวยเหลือเกิน มันดูอบอุ่นและเหมือนจะนุ่มมือแม้ว่าร่างแกร่งนั้นจะเต็มไปด้วยมัดกล้ามตายแล้วบัวบุษรา ทำไมเธอถึงคิดอะไรที่แสนวาบหวิวเช่นนี้ เธอดุตนเองหน้าตื่นพลางก้าวถอยหลังโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นคนตรงหน้าก้าวประชิดร่างบางของตนและเมื่อไม่ทันระวังตัวร่างบางก็สะดุดขาตนเองจนเสียหลัก“กรี๊ดดด...” บัวบุษราหวีดร้องเสียง
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่9.
ตอนที่9.“ท่านประธานคะ คุณเมอรีอามาขอพบค่ะ” เสียงหวานๆ ของเลขาหน้าห้องดังขึ้นเมื่อเอาแฟ้มเอกสารเข้ามาให้ชายหนุ่มเซ็นตามปกติ เสียงของเธอดึงให้มาร์คัสกลับมาสนใจงานตรงหน้าอีกครั้ง นายหนุ่มตวัดสายตามองเพียงนิดแล้วเอ่ยน้ำเสียงเย็นชา“บอกไปว่าฉันไม่พบใคร และไม่รับแขกตลอดสัปดาห์นี้” ชายหนุ่มพูดแค่นั้นแล้วก้มลงสนใจเอกสารตรงหน้า แล้วแม่เลขาทรงโตก็เดินยิ้มกริ่มออกไป“ขอโทษนะคะคุณเมอรีอา มัลดินี่ ตอนนี้ท่านประธานยุ่งม้ากมาก และไม่รับแขกไม่ว่าหน้าไหนทั้งนั้น” เลขาคนสวยบอกสาวสวยนามว่า เมอรีอา มัลดีนี่ นางแบบไฮโซคน เคย ดัง ด้วยรอยยิ้มเหยียดๆ“ไม่จริง ฉันไม่เชื่อหากมาร์รู้ว่าฉันมาหาเขาก็ต้องดีใจและให้เข้าพบเว้นแต่ว่าเธอไม่บอกว่าฉันมา” เมอรีอาเพื่อนสาวคนสนิทของมาร์คัสผู้มีรูปร่างระเหิดระหงใบหน้าสวยเฉี่ยวนั้นเชิดขึ้นอย่างไว้ตัว“ข้อนี้ดิฉันก็มิอาจทราบได้นะคะ เพราะเมื่อกี้ท่านประธานท่านบอกแบบนั้นจริงๆ ทั้งๆ ที่ฉันย้ำแล้ว ย้ำอีกว่า คุณ เมอ รี อา มา ขอ พบ” เลขาคนสวยกล่าวย้ำอย่างประชดเล็กๆ ใบหน้าสวยฉายแววสะใจลึกๆ ที่เห็นใบหน้าสวยเจื่อนไป“อุ้ย มีงานค้างหลายงานเลยดิฉันขอตัวก่อน นะคะ คุณ เมอ รี อา อ้อๆ ๆ แล
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่10.
ตอนที่10.“พอแล้วๆ ๆ ไม่ต้องตื่นเต้นมากขนาดนั้นก็ได้ ดูสิคนมองกันใหญ่แล้ว แล้วนี่เราจะไปโรงแรมกันยังไง” ตวิษาถามขึ้นมาทำให้คนที่วิ่งวนรอบๆ ร่างอวบอิ่มนั้นหยุดหอบเล็กน้อยก่อนจะตอบเสียงใส“เดี๋ยวจะมีรถมารับเรา แต่เอ.. รอมาสักพักแล้วไม่เห็นมาหรือว่าเขาลืมนะ” บัวบุษราเอ่ยอย่างกังวลนิดๆ แก้มนวลใสแดงปลั่งจากการวิ่งเมื่อครู่“แต่ไม่ต้องห่วงเพราะแดนิชติดต่อประสานเรื่องการเดินทางและที่พักสำรองไว้ให้ หากมีอะไรผิดพลาด เพื่อนของแดนิชจะคอยช่วยเหลือเรา เพื่อนของแดนิชเป็นสาวๆ ในคณะแซมบ้าที่มีชื่อเสียงของที่นี่และจะเข้าแข่งขันในงานคาร์นิวัลปีนี้ด้วยนะ” บัวบุษราเล่าอย่างตื่นเต้น“แล้วไง”“อ้าว ก็เราจะได้เข้าไปดูเขาแต่งตัวและซ้อมเต้นด้วยน่ะสิ นี่ไงที่อยู่และเบอร์โทรของ คริสติน เมาโรนี่ เพื่อนของแดนิช หากมีอะไรผิดพลาดโทรหาเขาได้เลย ไม่ต้องห่วงน่าหนูบัวเตรียมตัวมาดี”“จ้า.. แม่คนเจ้าวางแผน เอาเป็นว่าตอนนี้ใครจะมารับเราไปที่พัก” ตวิษาถามขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนว่าพวกเธอถูกมองอย่างสนใจจากผู้คนในบริเวณนี้มากเกินไปจะไม่ให้ใครๆ สนใจพวกเธอได้อย่างไร ในเมื่อมีสาวน้อยแสนสวยจากเอเชียสองคนซึ่งมีความงดงามไม่แพ้กันแต่
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่11.
ตอนที่11.“ก็แล้วแต่เธอนะ แต่พี่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าทรัพย์สินในส่วนของเธอมันติดลบและพี่ก็คงให้เธอเบิกอีกไม่ได้”“พี่หนึ่ง พี่หนึ่งทำแบบนี้กับสองไม่ได้นะคะ”“พี่จะขึ้นไปพักผ่อนแล้ว ถ้าเธอเดือดร้อนจริงๆ เครื่องเพชรที่เธอมีอยู่กับตัวก็ขายมันเอาเงินมาใช้ก่อนก็แล้วกัน” คุณสายสุนีย์พูดอย่างไม่ยี่หระ นางรู้สึกระอาและเหนื่อยหน่ายกับนิสัยที่ไม่เคยเปลี่ยนของผู้เป็นน้องสาว“คุณพี่ลำเอียง คุณใหญ่ก็เหมือนกัน พี่หนึ่งกับคุณใหญ่รวมหัวกันกันสมบัติไว้ให้นังลูกชู้นั่น ทั้งๆ ที่มันควรเป็นของลูกจัน กับสอง” คุณสายสนมเอ่ยออกมาอย่างกราดเกรี้ยว ใบหน้าที่ยังคงสวยงามอยู่แดงก่ำบิดเบ้“เรื่องจริง ความจริงมันเป็นอย่างไรเราต่างก็รู้กันอยู่นะสอง อีกอย่างพี่กับคุณใหญ่ก็ทำในสิ่งที่สมควรคุณใหญ่แบ่งสมบัติและให้ลูกๆ ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน อีกอย่างหนูบัวก็ยังคงเป็น จันทรโสภาสกุล อยู่เธอมีสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติทุกอย่างของคุณใหญ่แม้แต่ตึกจันทร์หนูบัวก็อาจจะได้เป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว” คุณสายสุนีย์พูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งแววตาที่มองมายังผู้เป็นน้องสาวเฉยชาจนผู้เป็นน้องรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่พี่สาวไม่เคยมองเธอด้วยแววตาที่อบอุ
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่12.
ตอนที่12.“หนูบัว นี่มันไม่ใช่แค่ห้องพักธรรมดาแล้วนะนี่ นี่คือบ้านพักที่สวยที่สุด อลังการที่สุด โอแม่เจ้า นี่นังตองฝันกลางวันรึเปล่านี่”ภาพบ้านพักหลังงามที่ตั้งอยู่บนเนินเขาหันหน้าเข้าหาชายหาดแสนสวยนั้นงดงามราวกับภาพที่เคยเห็นในหนังสือท่องเที่ยว และชายหาดขาวสะอาดตา มองเห็นภาพทิวทัศน์ของชายหาดอันลือชื่อ โคปา คาบาน่า อย่างชัดเจน และมองเห็นยอดเขา ซูการ์โลฟ ที่เด่นตระหง่านอยู่ปลายแหลมปากอ่าว กวานาบารา อันงดงามและลือชื่อ บ้านพักหลังงามนี้ยังมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันทันสมัย อีกทั้งการตกแต่งยังสวยงามราวภาพฝัน เครื่องเรือนเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นนั้นล้วนแล้วแต่บ่งบอกราคาอันแพงลิบที่แม้ว่าเธอจะทำงานทั้งปี ก็ยังไม่มีปัญญาจะหาซื้อมันมาได้“นี่ตองหยุดวิ่งไปรอบๆ แบบนี้ได้แล้ว” บัวบุษราเอ่ยยิ้มๆ ขณะจัดของใส่ตู้เสื้อผ้า แต่คนที่เคยว่าเธอทำตัวเหมือนเด็กๆ อยู่หน้าสนามบิน ตอนนี้ยิ่งกว่าเธอเสียอีก เพราะตวิษาเล่นวิ่งไปรอบๆ บ้านพัก และเปิดเข้าดูห้องพักทั้งสามห้อง และบริเวณบ้านพักที่ตกแต่งอย่างงดงามลงตัวด้วยความตื่นเต้นคราแรกที่คนขับรถพาเธอมาที่นี่บัวบุษราและตวิษาค่อนข้างแปลกใจที่ได้มาพักที่บ้านพักแทนที่
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่13.
ตอนที่13.เช้าวันแรกในริโอ สองสาวก็ได้รับการบริการทั้งอาหารเช้า และการอำนวยความสะดวกทุอย่างจากมาเชลเช่นเดิม แม้ว่าเธอทั้งสองจะไม่ต้องการนัก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เมื่อหญิงสาวบอกว่าต้องทำตามหน้าที่ ดังนั้นเช้านี้เธอทั้งสองก็แทบจะไม่ต้องทำอะไรราวกับเจ้าหญิงที่มีคนคอยรองมือรองเท้า เพราะไม่อยากจะได้อะไรหรืออยากจะกินอะไรแม่พนักงานคนสวยก็คอยอยู่บริการรับใช้ราวกับว่าหากเธอทั้งสองไม่พอใจ ชีวิตทั้งชีวิตของเธอจะต้องแดดิ้นกระนั้น“หนูบัว วันนี้เราจะไปไหนก่อน แล้วคนที่จะพาเราไปเที่ยวทั่วริโอ อยู่ไหนล่ะ เป็นใคร ยังไง” ตวิษาถามอย่างอดไม่ได้ เมื่อเพื่อนรักบอกคร่าวๆ ถึงการเดินทางเที่ยวในกรุงริโอ เดอ จาเนโร เมืองหลวงของรัฐริโอ เดอ จาเนโร ซึ่งเมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยธรรมชาติงดงามต่างๆ มากมาย และขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองหนึ่งที่สวยงามที่สุดในโลก อีกทั้งยังเป็นเมืองที่ขึ้นชื่อในด้านท่องเที่ยว และแน่นอน รายได้หลักของเมืองแห่งนี้จึงมาจากธุรกิจการท่องเที่ยว ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่เห็นมีโรงแรมต่างๆ มากมายเรียงรายอยู่ทั่วทั้งเมืองสวยงามแห่งนี้กรุงริโอ เดอ จาเนโร (Rio de Janeiro) หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า ริโอ (Rio) ซึ่งชื่อม
บทล่าสุด
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่ 30.
ตอนที่ 30.เสียงเล็กๆ ที่ดังสอดแทรกเข้ามาในภวังค์หวานทำให้บัวบุษรากะพริบตาปริบๆ ตื่นจากห้วงคำนึง และเมื่อชายหนุ่มที่สวมเพียงกางเกงผ้าฝ้ายสีขาวสะอาดตาตัดกับผิวสีทองแดงงดงามนั้นเดินยิ้มกริ่มเข้ามาหาทำให้เธอต้องหลบสายตาอย่างขัดเขิน“มองฉันแบบนี้ แอบคิดอะไรไม่ดีกับฉันหรือเปล่าที่รัก” เขาหยอกเย้ามือหนาเกลี่ยแก้มใสอย่างรักใคร่จนใจของสาวน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ คำว่า ที่รัก และท่าทางของเขาที่แสดงออกต่อเธอมันมีอิทธิพลต่อหัวใจของเธอไม่น้อย“เปล่าเสียหน่อยคนอะไรคิดเข้าข้างตัวเองตลอดเลย” บัวบุษราบ่นอุบอิบและสุดท้ายก็ถูกเขาทำโทษที่เธอแอบมองเขาด้วยจุมพิตแสนเร่าร้อน“ใครจะบอกฉันได้บ้างว่ามาร์ไปที่เกาะรักทำไม...” เสียงทรงอำนาจของสตรีผู้เป็นหนึ่งในคฤหาสน์ คริสเตียนโน่ มาเวลส์ เอ่ยถามบรรดาบอดีการ์ดของมาร์คัสที่เอาแต่ก้มหน้านิ่งไม่ยอมตอบไขข้อข้องใจของ นายหญิงมาลีน “แล้วลูเธอร์ ล่ะไปไหน..” เงียบไม่มีเสียงตอบอีกเช่นเดิม นางมาลีน คริสเตียนโน่ มาเวลส์
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่29.
ตอนที่29.“ฉัน ไม่ ใช่ เมีย คุณ” ไม่วายที่บัวบุษราจะต่อต้านเธอเน้นคำพูดทุกคำอย่างไม่ยอมแพ้ แม้ว่าตอนนี้ท้องจะประท้วงว่าต้องการอาหารมากมายเพียงใด“หรือว่าเธอจะให้ฉันสาธิตให้ดูอีกทีว่าผัวเมียเขาทำอะไรกันยังไง” คราวนี้ร่างสูงเริ่มคุกคาม โน้มกายสูงใหญ่ตระหง่านง้ำเหนือร่างเล็กราวกับอสูรร้ายก็ไม่ปาน“หนูบัว เอ่อ ฉะ ฉันกินข้าวก็ได้” ร่างบางในเสื้อคลุมตัวบางลนลานมาที่ถาดอาหารทันที มือบางสั่นระริกหยิบช้อนขึ้นมาอย่างหวั่นหวาดคนตัวโตที่ตระหง่านง้ำหน้าตาบึ้งตึงมองเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก แม้จะแปลกใจที่เห็นข้าวต้มกุ้งของโปรดเธอควันกรุ่น พร้อมกับนมสดอุ่นๆ และข้างๆ กันคือ กุหลาบสีขาวหนึ่งช่อวางอยู่ข้างถาดอาหาร“เดี๋ยวฉันป้อนเอง มานั่งตรงนี้” ว่าแล้วชายหนุ่มก็คว้าช้อนจากมือที่สั่นระริกและคว้าร่างบางมานั่งซ้อนตัก พร้อมกับตักข้าวต้มหอมกรุ่นเป่าเบาๆ คลายความร้อนแล้วจ่อช้อนมาที่ริมฝีปากซีดเซียว ในขณะที่คนตัวเล็กนั่งตัวแข็งมองเขาอย่างงุนงงกับท่าทางที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่ม แต่ก็ยอมอ้าปา
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.“คนบ้า...” สาวน้อยตาคมได้แต่บ่นพึมพำและขัดเขินสายตาคมๆ ของคนตัวโตที่เปลือยอกกว้างอวดแผงอกกำยำเต็มไปด้วยกล้ามเนื้องดงามและสวมเพียงกางเกงยีนยี่ห้อหรู อีกทั้งยังทำท่าแสนสบายใจราวเจ้าชายที่คอยให้บรรดานางสนมหรือนางบำเรอคอยปรนนิบัติอย่างไรอย่างนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่เธอยอมรับคือ ซานโดรหุ่นดีมาก หรือบางทีอาจจะดูหุ่นดีกว่าบรรดานายแบบนิตยสารที่เคยเห็นด้วยซ้ำไป ใบหน้าของเขานั้นดูหล่อเหลาสมบูรณ์แบบ รูปร่างนั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะมันสั่นคลอนหัวใจของเธอให้หวิวไหวได้ตลอดเวลาที่เห็นเลยทีเดียว คนชอบโชว์ และนั่นคืออีกข้อที่ตวิษาค่อนขอดเขาในใจ“และฉันก็รู้ด้วยว่าเธอแกล้งเป็นประจำเดือน” ซานโดรพูดขึ้น ในขณะที่ตวิษาเงยหน้ามองเขาตาโต ใบหน้านวลซีดทันตาเมื่อเห็นรอยยิ้มร้ายกาจของเขา“คุณจะทำโทษฉันมั้ยคะ ซานโดร วินนี่แค่อยากขอเวลา..” ตวิษากลัวว่าเขาจะทำโทษเธอด้วยความรุนแรงรีบออดอ้อนเขาเสียงอ่อยทำให้ซานโดรยิ้มในหน้าอย่างเป็นต่อแต่แสร้งทำขึงขังให้คนมีความผิดติดตัวใจเสีย“ฉัน
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.ตวิษาที่กำลังมึนเมาและงงงวยไปกับไฟปรารถนาที่ชายหนุ่มเป็นผู้จงใจจุดมันขึ้นมามือน้อยกดกระชับศีรษะทุยได้รูปของเขาให้แนบชิดกับอกอวบของตนไม่พอ เธอยังแอ่นหยัดเสนอสนองทรวงสาวให้เขาดื่มกินอย่างน่าละอาย ราวกับว่าเธอเป็นสาวร้อนรักกระนั้นยิ่งชายหนุ่มดูดกลืนยอดทรวงมากเท่าไหร่ เธอยิ่งแอ่นเสนอให้เขาดื่มกินมากขึ้นเท่านั้น และเธอยังส่งเสียงครางแสนซาบซ่านใจออกมาดังระงมไปทั้งห้องน้ำกว้างแต่แล้วเมื่อลิ้นร้อนๆ ของชายหนุ่มที่กำลังลากผ่านหน้าท้องแบนราบ ตวิษาก็ได้สติ ความหวาดหวั่นและ ความละอายใจวิ่งพล่านเข้ามาแทนที มือบางไขว่คว้าข้าวของใกล้มือพัลวัน เพื่อจะหยุดยั้งเขาเพราะรู้แน่ว่าเพียงมือน้อยๆ ของเธอสองมือไม่อาจทัดทานเขาแน่ และทันได้นั้นเองโป๊กกก... เสียงของแข็งกระทบกับของแข็ง ซึ่งของแข็งทั้งสองอย่างนั้นก็คือ ศีรษะของชายหนุ่มกับฝักบัวทองเหลืองอย่างดีแสนหรูหราราคาแพงลิบ...“โอ๊ย.. เธอทำอะไรของเธอยัยผู้หญิงบ้า..” ซานโดรผละจากหน้าท้องเนียนแสนหวานแล้วกุมหน้าผากกว้างของตัวเองอย่างเจ็บปวด และยังรับรู้ได้ถึงความอุ่นข้นเหนีย
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่26.
ตอนที่26.เสียงครางของหนุ่มสาวที่ดังผสานกันราวเสียงดนตรีนั้นหยุดลงพร้อมกับเสียงหอบหายใจที่กระเส่าเร่าร้อนมิสร่างซา มาร์คัสจูบซับเปลือกตาบางที่หลับพริ้มด้วยความเหนื่อยอ่อนนั้นอย่างอ่อนโยน ความรู้สึกหวงแหนและภาคภูมิใจลึกๆ ซ่านไปทั้งใจแกร่งและเขาสัญญากับตัวเองว่าเธอจะต้องเป็นของเขาเพียงคนเดียว แต่ความสงสัยในตัวเธอก็เพิ่มขึ้นด้วย...ชายหนุ่มผ่อนร่างบางลงนอนบนเตียงกว้างและถอดถอนร่างแกร่งออกจากความอ่อนนุ่มอย่างแสนเสียดายหลังจากที่บทรักเร่าร้อนถึงสองครั้งสองคราติดกันจบลง สำหรับมาร์คัสแล้วแค่ครั้งเดียวคงไม่พอหากว่าเธอไม่หลับไปเสียก่อนเขาคงจะรังแกเธอต่อไปอีกโดยลืมไปว่าแม่กระต่ายแสนสวยอาจจะป่วยได้เพราะก่อนหน้านี้เธอเกือบจมหายไปในท้องทะเลกว้างมาร์คัสมองร่างที่หลับใหลด้วยประกายตาที่สับสนมองดูร่างขาวนวลที่มีรอยแดงช้ำเป็นจุดๆ ด้วยน้ำมือของตนด้วยความรู้สึกผิดและภูมิใจลึกๆ เขาจงใจแสดงความเป็นเจ้าของร่างนี้ รูปรอยสักผีเสื้อตัวงามที่ขยับปีกโบกบินอยู่เหนือทรวงสาวนั้นโบยบินด้วยจังหวะสม่ำเสมอช่างน่าดูนัก แม้เขาไม่ค่อยนิยมชมชอบหญิงสาวที่มีรอยสักสักเท่าไหร่นักก็ตาม แต่สำหรับบัวบุษรานั้นแตกต่างออกไป เธอแตกต
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่25.
ตอนที่25.“มาร์คัส คะ...” เพียงริมฝีปากเย้ายวนเผยอจะร้องค้านริมฝีปากหยักร้อนผ่าวก็บดเคล้าลงมาอย่างเร่าร้อนลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดรัดรุกไล่จนเธอยอมจำนนให้เขาดูดกลืนความหอมหวานของริมฝีปากสาว เสียงครางแผ่วพลิ้วที่ออกมาจากลำคอระหงยิ่งทำให้มาร์คัสที่อดกลั้นความปรารถนามาแสนนานนั้นแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขาร้อนเหลือเกิน ร้อนตั้งแต่เห็นทรวงสาวกระเพื่อมไหวล่อตาล่อใจตั้งแต่เธอใส่บิกินี่สีสดวิ่งผ่านหน้าลงทะเลไปเมื่อชั่วโมงก่อน แต่ไฟปรารถนามาหยุดชะงักเพราะเธอเกิดจมน้ำไปชั่วครู่ ก่อนจะมาแตกกระเจิงอีกครั้งตอนที่เธอได้สติและตวาดเสียงแจ๋วๆ ใส่เขามือร้อนผ่าวกระชากบิกินี่ตัวน้อยที่แทบปิดเนินนูนของความสาวสวยสดไม่มิดออกอย่างร้อนรนและบีบเคล้นสะโพกมนอย่างมันเขี้ยวในขณะที่ปากหยักบดขยี้ปากนุ่มอย่างเร่าร้อนท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัวหรูพร่างพรมไม่ขาดสาย ความเย็นของสายน้ำไม่อาจลดทอนความเร่าร้อนที่ลุกโพรงของหนุ่มสาวได้ เมื่อดื่มชิมริมฝีปากบางจนหนำใจมาร์คัสก็ละริมฝีปากจากริมฝีปากบวมเห่อด้วยรสจุมพิตแผดเผามาที่ซอกคอระหงเรื่อยมาจนถึงผีเสื้อแสน
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่24.
ตอนที่24.มาร์คัสกอดอกยืนมองสาวน้อยร่างขาวผ่องในชุดบิกินี่สีสดใสที่ตัดกับผิวขาวๆ ของเธอที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในท้องทะเลแสนงามที่สงบเงียบของเกาะเล็กๆ แห่งนี้ เกาะรัก เป็นเกาะส่วนตัวของตระกูล มาเวลส์ ที่สงบเงียบและที่นี่จะเป็นสถานที่ที่เป็นส่วนตัวของพวกเขายามมาพักผ่อนมันสงบปลอดภัย ที่สำคัญเกาะนี้สวยงามและแสนโรแมนติก เกาะเล็กๆ แห่งนี้อุดมสมบูรณ์และมีแหล่งน้ำจืดเป็นน้ำตกเล็กๆ อยู่ด้านหลังเกาะสามารถลงเล่นน้ำได้ในอดีตรุ่นคุณปู่ทวดของเขาเคยมาติดเกาะนี้กับคุณย่าทวดเพราะถูกมาเฟียฝ่ายตรงข้ามตามล่าต่อมาคุณปู่ทวดของเขาจึงได้จับจองที่นี่เป็นของขวัญวันแต่งงานให้คุณย่าจนกลายเป็นตำนานรักอันแสนโรแมนติกของปู่ทวดและย่าทวดและถูกเล่าขานต่อๆ กันมา“มาร์คัส ช่วยด้วยๆ ๆ” อยู่ๆ เสียงกรีดร้องของบัวบุษราก็ดังขึ้นแหวกเสียงคลื่นทะเลเข้ามาในโสตประสาทของมาร์คัส ร่างที่เพิ่งจะทอดตัวนอนลงบนเก้าอี้ผ้าใบผุดลุกขึ้นมาไปยังท้องทะเล แต่ต้องใจหายวาบเมื่อไม่เห็นร่างน้อยขาวผ่องที่แหวกว่ายอยู่เมื่อครู่ ร่างสูงใหญ่วิ่ง
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.คนบ้า เขาเป็นคนที่จัดหาเสื้อผ้ามาให้เธอใส่เองแท้ๆ และชุดนี้ก็เช่นกัน ในตู้เสื้อผ้าของบ้านหลังใหญ่ชุดนี้นับว่ามันเรียบร้อยที่สุดแล้วและเนื้อผ้าก็หนากว่าทุกชุดที่มี แต่ว่าชุดเดรสสีชมพูสลับขาวชุดนี้มันรัดติ้วโดยเฉพาะช่วงบนนั้นมันรัดแน่นจนเกินไป จนหน้าอกหน้าใจที่เธอมีเยอะกว่าคนอื่นแทบล้นทะลักเพราะชุดเป็นเกาะอก ยิ่งเธอก้มๆ เงยๆ อยู่กับการหยิบจับข้าวของชุดที่สั้นเต่อเหนือเข่ามนก็ยิ่งรั้งสูงขึ้น และช่วงบนก็ดูต่ำลงๆ จนน่าใจหาย และช่วงที่เป็นเนื้อผ้าซีทรูตั้งแต่ใต้ฐานอกอวบจนเห็นเนื้อนวลรำไรยิ่งทำให้สายตาของคนมองคอยแต่จะซอกแซก หากำไรจากร่างอวบอิ่มเย้ายวน“ต่อไป หากเธอจะใส่ชุดไหนออกจากห้องเธอต้องให้ฉันดูก่อน ส่วนวันนี้ฉันถือว่ายกผลประโยชน์ให้เพราะฉันไม่มีเวลาสำรวจเธอให้ดีกว่านี้ เอาเป็นว่าระหว่างที่ฉันประชุมห้ามเธอเดินออกจากห้องนี้โดยเด็ดขาด” ซานโดรสั่งยืดยาวก่อนจะเอาเสื้อสูทสุดหรูของตนคลุมบนร่างเย้ายวนตรงหน้าด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง นี่หากเขาไม่มีประชุมด่วน เขาจะทำให้เธอรู้ว่า ไอ้ชุดที่เธอใส่มันทำให้คำว่า หาสวรรค์วิม
เร้นรักหัวใจซาตาน ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22.“ใครเขาจะหน้าด้านเหมือนคุณ นี่ปล่อยฉันเถอะนะถ้าคุณจะให้ฉันชดใช้ค่าเสียหายก็ได้ แต่ฉันคงต้องขอเวลาหน่อยเพราะฉันต้องกลับไปทำงานหาเงินมาชดใช้ค่าเสียหายให้คุณ นะคะพอฉันกับเพื่อนจะกลับเมืองไทยแล้วทำงานหาเงินมาชดใช้ให้ แล้วเพื่อนฉันอยู่ไหนคะ”“เธอคิดว่าฉันโง่เหรอหากปล่อยเธอกลับเมืองไทยเธอก็หายเข้ากลีบเมฆน่ะสิ ส่วนเพื่อนเธอเขาสบายดีเพราะเขามีเจ้าของดูแลแล้ว”“มีเจ้าของดูแล หมายความว่ายังไง” ตวิษาถามงงๆ เมื่อพยายามตะล่อมถามถึงเพื่อนรักและหาทางเอาตัวรอดจากไกด์หื่นกามที่เธอเพิ่งจะรู้ธาตุแท้ของเขา“ก็หมายความว่าป่านนี้เพื่อนรักของเธอก็มีคนเลี้ยงดูอย่างดี และเป็นที่น่าอิจฉาของสาวๆ ทั้งบราซิลแล้วน่ะสิ”“คืออะไร” เธอยังคงถามต่อ โดยลืมไปว่าตอนนี้ชายหนุ่มกำลังลูบเรียวขาเนียนนุ่มของเธอเล่นอย่างเพลิดเพลิน“ก็หมายความว่า ตอนนี้ บันนี่ เป็นกระต่ายน้อยในกรงทองของ มาร์คัส คริสเตียนโน่ มาร์เวลส์ ท่านประธานใหญ่ของมาเวลส์กรุ๊ป และทายาทมหาเศรษฐีอัน
