ตอนที่10.“พอแล้วๆ ๆ ไม่ต้องตื่นเต้นมากขนาดนั้นก็ได้ ดูสิคนมองกันใหญ่แล้ว แล้วนี่เราจะไปโรงแรมกันยังไง” ตวิษาถามขึ้นมาทำให้คนที่วิ่งวนรอบๆ ร่างอวบอิ่มนั้นหยุดหอบเล็กน้อยก่อนจะตอบเสียงใส“เดี๋ยวจะมีรถมารับเรา แต่เอ.. รอมาสักพักแล้วไม่เห็นมาหรือว่าเขาลืมนะ” บัวบุษราเอ่ยอย่างกังวลนิดๆ แก้มนวลใสแดงปลั่งจากการวิ่งเมื่อครู่“แต่ไม่ต้องห่วงเพราะแดนิชติดต่อประสานเรื่องการเดินทางและที่พักสำรองไว้ให้ หากมีอะไรผิดพลาด เพื่อนของแดนิชจะคอยช่วยเหลือเรา เพื่อนของแดนิชเป็นสาวๆ ในคณะแซมบ้าที่มีชื่อเสียงของที่นี่และจะเข้าแข่งขันในงานคาร์นิวัลปีนี้ด้วยนะ” บัวบุษราเล่าอย่างตื่นเต้น“แล้วไง”“อ้าว ก็เราจะได้เข้าไปดูเขาแต่งตัวและซ้อมเต้นด้วยน่ะสิ นี่ไงที่อยู่และเบอร์โทรของ คริสติน เมาโรนี่ เพื่อนของแดนิช หากมีอะไรผิดพลาดโทรหาเขาได้เลย ไม่ต้องห่วงน่าหนูบัวเตรียมตัวมาดี”“จ้า.. แม่คนเจ้าวางแผน เอาเป็นว่าตอนนี้ใครจะมารับเราไปที่พัก” ตวิษาถามขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนว่าพวกเธอถูกมองอย่างสนใจจากผู้คนในบริเวณนี้มากเกินไปจะไม่ให้ใครๆ สนใจพวกเธอได้อย่างไร ในเมื่อมีสาวน้อยแสนสวยจากเอเชียสองคนซึ่งมีความงดงามไม่แพ้กันแต่
ตอนที่11.“ก็แล้วแต่เธอนะ แต่พี่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าทรัพย์สินในส่วนของเธอมันติดลบและพี่ก็คงให้เธอเบิกอีกไม่ได้”“พี่หนึ่ง พี่หนึ่งทำแบบนี้กับสองไม่ได้นะคะ”“พี่จะขึ้นไปพักผ่อนแล้ว ถ้าเธอเดือดร้อนจริงๆ เครื่องเพชรที่เธอมีอยู่กับตัวก็ขายมันเอาเงินมาใช้ก่อนก็แล้วกัน” คุณสายสุนีย์พูดอย่างไม่ยี่หระ นางรู้สึกระอาและเหนื่อยหน่ายกับนิสัยที่ไม่เคยเปลี่ยนของผู้เป็นน้องสาว“คุณพี่ลำเอียง คุณใหญ่ก็เหมือนกัน พี่หนึ่งกับคุณใหญ่รวมหัวกันกันสมบัติไว้ให้นังลูกชู้นั่น ทั้งๆ ที่มันควรเป็นของลูกจัน กับสอง” คุณสายสนมเอ่ยออกมาอย่างกราดเกรี้ยว ใบหน้าที่ยังคงสวยงามอยู่แดงก่ำบิดเบ้“เรื่องจริง ความจริงมันเป็นอย่างไรเราต่างก็รู้กันอยู่นะสอง อีกอย่างพี่กับคุณใหญ่ก็ทำในสิ่งที่สมควรคุณใหญ่แบ่งสมบัติและให้ลูกๆ ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน อีกอย่างหนูบัวก็ยังคงเป็น จันทรโสภาสกุล อยู่เธอมีสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติทุกอย่างของคุณใหญ่แม้แต่ตึกจันทร์หนูบัวก็อาจจะได้เป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว” คุณสายสุนีย์พูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งแววตาที่มองมายังผู้เป็นน้องสาวเฉยชาจนผู้เป็นน้องรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่พี่สาวไม่เคยมองเธอด้วยแววตาที่อบอุ
ตอนที่12.“หนูบัว นี่มันไม่ใช่แค่ห้องพักธรรมดาแล้วนะนี่ นี่คือบ้านพักที่สวยที่สุด อลังการที่สุด โอแม่เจ้า นี่นังตองฝันกลางวันรึเปล่านี่”ภาพบ้านพักหลังงามที่ตั้งอยู่บนเนินเขาหันหน้าเข้าหาชายหาดแสนสวยนั้นงดงามราวกับภาพที่เคยเห็นในหนังสือท่องเที่ยว และชายหาดขาวสะอาดตา มองเห็นภาพทิวทัศน์ของชายหาดอันลือชื่อ โคปา คาบาน่า อย่างชัดเจน และมองเห็นยอดเขา ซูการ์โลฟ ที่เด่นตระหง่านอยู่ปลายแหลมปากอ่าว กวานาบารา อันงดงามและลือชื่อ บ้านพักหลังงามนี้ยังมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันทันสมัย อีกทั้งการตกแต่งยังสวยงามราวภาพฝัน เครื่องเรือนเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นนั้นล้วนแล้วแต่บ่งบอกราคาอันแพงลิบที่แม้ว่าเธอจะทำงานทั้งปี ก็ยังไม่มีปัญญาจะหาซื้อมันมาได้“นี่ตองหยุดวิ่งไปรอบๆ แบบนี้ได้แล้ว” บัวบุษราเอ่ยยิ้มๆ ขณะจัดของใส่ตู้เสื้อผ้า แต่คนที่เคยว่าเธอทำตัวเหมือนเด็กๆ อยู่หน้าสนามบิน ตอนนี้ยิ่งกว่าเธอเสียอีก เพราะตวิษาเล่นวิ่งไปรอบๆ บ้านพัก และเปิดเข้าดูห้องพักทั้งสามห้อง และบริเวณบ้านพักที่ตกแต่งอย่างงดงามลงตัวด้วยความตื่นเต้นคราแรกที่คนขับรถพาเธอมาที่นี่บัวบุษราและตวิษาค่อนข้างแปลกใจที่ได้มาพักที่บ้านพักแทนที่
ตอนที่13.เช้าวันแรกในริโอ สองสาวก็ได้รับการบริการทั้งอาหารเช้า และการอำนวยความสะดวกทุอย่างจากมาเชลเช่นเดิม แม้ว่าเธอทั้งสองจะไม่ต้องการนัก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เมื่อหญิงสาวบอกว่าต้องทำตามหน้าที่ ดังนั้นเช้านี้เธอทั้งสองก็แทบจะไม่ต้องทำอะไรราวกับเจ้าหญิงที่มีคนคอยรองมือรองเท้า เพราะไม่อยากจะได้อะไรหรืออยากจะกินอะไรแม่พนักงานคนสวยก็คอยอยู่บริการรับใช้ราวกับว่าหากเธอทั้งสองไม่พอใจ ชีวิตทั้งชีวิตของเธอจะต้องแดดิ้นกระนั้น“หนูบัว วันนี้เราจะไปไหนก่อน แล้วคนที่จะพาเราไปเที่ยวทั่วริโอ อยู่ไหนล่ะ เป็นใคร ยังไง” ตวิษาถามอย่างอดไม่ได้ เมื่อเพื่อนรักบอกคร่าวๆ ถึงการเดินทางเที่ยวในกรุงริโอ เดอ จาเนโร เมืองหลวงของรัฐริโอ เดอ จาเนโร ซึ่งเมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยธรรมชาติงดงามต่างๆ มากมาย และขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองหนึ่งที่สวยงามที่สุดในโลก อีกทั้งยังเป็นเมืองที่ขึ้นชื่อในด้านท่องเที่ยว และแน่นอน รายได้หลักของเมืองแห่งนี้จึงมาจากธุรกิจการท่องเที่ยว ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่เห็นมีโรงแรมต่างๆ มากมายเรียงรายอยู่ทั่วทั้งเมืองสวยงามแห่งนี้กรุงริโอ เดอ จาเนโร (Rio de Janeiro) หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า ริโอ (Rio) ซึ่งชื่อม
ตอนที่14.“คือผมคิดว่าคุณเรียกผมว่าซานโดรจะสั้นกว่านะครับ หากไม่รังเกียจผมอยากจะทราบชื่อที่เรียกง่ายๆ กว่านี้ของคุณทั้งสองคน”“อุ้ยขอโทษค่ะ ลืมไปจริงๆ ว่าชื่อเราอาจจะเรียกยาก ถ้าอย่างนั้น เรียกฉันว่าบันนี่ก็ได้ค่ะแล้วนี่ตอง” บัวบุษราเอ่ยเขินๆ และแนะนำชื่อที่เรียกง่ายๆ ของตนที่ไซม่อนมักเรียกเธอเสมอ ชายหนุ่มพยักหน้าและยิ้มให้อย่างยินดี แม้จะรู้สึกแปลกๆ กับชื่อของสาวน้อยอีกคน“ยินดีที่ได้รู้จัก ครับบันนี่ และคุณ ต๊อง” ซานโดรออกเสียง ตอง ว่า ต๊อง ชัดเสียจนเจ้าของชื่อฉุนขาดในขณะที่บัวบุษรากลั้นหัวเราะไม่อยู่เธอจึงหัวเราะออกมาจนหน้าแดงก่ำ และชายหนุ่มก็ได้แต่ทำหน้างงๆ เมื่อเห็นว่าสองสาวนั้นมีคนหนึ่งหัวเราะจนหน้าแดงแต่อีกคนมองเขาตาเขียวปัด“มีอะไรหรือครับ” ชายหนุ่มถามงงๆ และรู้สึกแหยงๆ คนตัวเล็กกว่าที่กำลังมองเขาตาวาวๆ“คือชื่อของตอง ต้องออกเสียงว่า ตอง ค่ะ ไม่ใช่ ต๊อง เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณเรียกตองว่า วินนี่ ก็แล้วกันนะคะ”“แต่ตองไม่ชอบชื่อนี้นะหนูบัว ดูแบ๊วๆ ยังไงไม่รู้” ตวิษาเอ่ยแย้งเสียงเขียวกับชื่อใหม่ที่เพื่อนรักตั้งให้“หรือว่าตองจะให้คุณซานโดรเขาเรียกตองว่าต๊องล่ะ เอาน่า ชื่อวินนี่น
ตอนที่15.“นั่นไง มีผู้ชายหน้าตาไม่น่าไว้ใจสองสามคนเดินวนเวียนอยู่บริเวณนี้ตั้งแต่เรามาถึงแล้ว ตองว่ามันแปลกๆ นะ”“เขาอาจจะเป็นคนแถวๆ นี้ก็ได้”“หนูบัว ที่ที่เราอยู่นี่นับบ้านพักได้นะว่ามีกี่หลัง และก็พอจะรู้ว่าบ้านแต่ละหลังมีคนอยู่กี่คน นี่มันแทบจะเรียกว่าย่านคนรวยด้วยซ้ำ บ้านหลังใหญ่มีคนเฝ้าดูแลอย่างดี แต่คนที่มาเดินวนเวียนรอบๆ บ้านพักเราน่ะ หน้าตายังกะลูกน้องมาเฟียในหนังแน่ะ” ตวิษาตั้งข้อสังเกตและบัวบุษราก็เขม้นมองไปยังชายร่างยักษ์สามคนที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดาและกำลังเดินตัดแต่งกิ่งต้นไม้หนึ่งคน อีกคนก็ทำท่าเหมือนตรวจตราบ้านเรือน และอีกคนก็กำลังซ่อมจักรยานคันใหญ่อย่างขะมักเขม้นอยู่ตรงชายหาด ไม่ได้มีท่าทางอย่างที่ตวิษาว่าเลยสักนิด และชายหนุ่มทั้งสามก็ดูเหมือนชาวเมืองริโอทั่วๆ ไป“เขาก็ทำกิจวัตรประจำวันของเขาน่าตองไม่เห็นเหมือนอย่างที่ตองว่าเลยคิดมากน่าที่นี่น่ะปลอดภัยที่สุดแล้วซานโดรบอกว่าที่นี่คือบ้านพักของประธานใหญ่ของมาร์เวลส์กรุ๊ปดังนั้นมั่นใจได้ว่าปลอดภัยจากมิจฉาชีพหรือมาเฟียทั้งปวง”“หรือบางที อีตาท่านประธานนั่นอาจจะเป็นมาเฟียซะเอง” ตวิษาค้านคำของบัวบุษราทันที“หนูบัวเชื่อ
ตอนที่ 16.เทศกาลคาร์นิวัล ของบราซิลนั้นเป็นงานเฉลิมฉลองประจำปีที่จัดขึ้นทั่วประเทศและถือเป็นต้นแบบของงานคาร์นิวัลทั่วโลก โดยเฉพาะที่นครริโอ เดอ จาเนโร ถือเป็นงานคาร์นิวัลที่ยิ่งใหญ่ โด่งดัง และมีชื่อเสียงอลังการงานสร้างมากที่สุดในบราซิล และในโลกด้วย งานเฉลิมฉลองนี้ดั้งเดิมเป็นงานฉลองของพวกนอกศาสนาก่อนจะกลายมาเป็นงานเทศกาลทางคริสต์ศาสนาของชาวยุโรปในช่วงปลายฤดูหนาวประมาณปลายเดือนมกราคม ถึงเดือนกุมภาพันธ์ เทศกาลคาร์นิวัลของบราซิลนั้นมีต้นตอมาจาก เทศกาลเอนตรูโด (Entrudo) ของชาวโปรตุเกส และถือเป้นงานรื่นเริงงานสุดท้ายก่อนถึงฤดูถือบวชสี่สิบวัน โดยจัดขึ้นเป็นประเพณีทุกปี มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2388 เป็นเป็นช่วงเดียวกันกับที่แต่ละเขตจะนำการเต้นรำชุดสวยๆ และเพลงประกอบเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของขบวนแห่และเมื่อปี พ.ศ.2475 ได้เริ่มมีการประกวดแข่งขันกันจนนำไปสู่การจัดตั้ง โรงเรียนสอนการแข่งขันการเต้นรำระบำ แซมบ้า ขึ้น ซึ่งดนตรีแซมบ้านนั้นมีต้นกำเนิดมาจากดนตรีในแถบแอฟริกาตะวันตกซึ่งมีกลองเสียงทุ้มต่ำเป็นตัวนำและในภาคใต้ของบราซิลถือว่าดนตรีจังหวะนี้เป็นสัญลักษณ์ของงานคาร์นิวัล และในส่วนลีลาการเต้นรำนั้นก็จะ
ตอนที่17.แสงแดดอ่อนๆ ที่ทอดทอมายังห้องนอนสีขาวสะอาดตาทว่าหรูหรางดงามพร้อมกับเสียงคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่งนั้นเหมือนว่ากำลังนอนอยู่ริมชายหาดกระนั้น ทำให้เปลือกตาบางค่อยๆ ขยับกระพือไหวจนสามารถปรับสายตาให้ชินกับแสงสว่างที่ลอดม่านเข้ามาได้ ใบหน้าหวานใสยุ่งเหยิงเมื่อเจอสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและหายง่วงเป็นปลิดทิ้งทันทีแล้วพาร่างบอบบางของตนผวาไปที่หน้าต่างบนสวยด้วยความสงสัยว่าตนเองอยู่ที่ใดและสิ่งที่สายตามองเห็นในขณะนี้คือ ท้องทะเลอันงดงามในยามเช้า ซึ่งมีหมอกบางเบากรุ่นลอยเหนือผืนน้ำราวอยู่ในห้วงฝันแต่นี่มันไม่ใช่ความฝัน.. บัวบุษราหยิกตัวเองอยู่หลายทีจนเจ็บไปหมดทั้งแขนเรียว ดวงตากลมโตมองหาเพื่อนรักที่เข้านอนพร้อมกันเมื่อคืนที่ผ่านมาด้วยใจที่เริ่มหวาดหวั่นขึ้นมาทันที เมื่อพบว่าทั้งห้องว่างเปล่า เท้าบอบบางรีบวิ่งไปที่ประตูทันที และทันใดนั้นเอง ประตูที่ปิดสนิทก็เปิดผางออก พร้อมกับร่างสูงใหญ่ของใครบางคนก็ก้าวเข้ามา ทำให้ร่างบอบบางต้องถอยห่างอย่างตื่นตระหนก ก่อนจะเงยหน้ามองผู้ที่เข้ามาใหม่ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำราวจะทะลุออกมานอกอก
ตอนที่ 92. จบบริบูรณ์“ชู่ววว... เดี๋ยวก็หายครับคนดี อยู่นิ่งๆ นะครับ อา มะลิ อยู่นิ่งๆ เด็กดื้อ..” ชายหนุ่มทั้งปลอบคนใต้ร่างและพยายามไม่ขยับกายรุนแรงแต่เหมือนว่าสาวเจ้าไม่ยอมให้ความร่วมมือ ยังคงขยับอยู่ใต้ร่างและเมื่อเขาเห็นว่าสะโพกงามเสียดส่ายอย่างเงอะงะ ลูคัสก็ตัดสินใจขยับสะโพกแกร่งช้าๆ และในไม่ช้าหนุ่มสาวก็โหมแรงเข้าหากันอย่างเร่าร้อนอย่างไม่มีใครยอมใครเสียงครางกระเส่าและเสียงกายหนุ่มสาวกระทบกันดังคละเคล้ากันดังก้องไปทั้งห้องหออันแสนหวานและเร่าร้อน... และลูคัสก็ทำตามที่ตั้งใจไว้โดยไม่มีขาดตกบอกพร่อง สามวันสามคืนคู่บ่าวสาวไม่ได้ก้าวออกจากห้องหออันเร่าร้อนเลยแม้แต่นิดเดียวและทุกอย่างก็ถูกบริการอย่างพร้อมสรรพโดยไม่มีขาดตกบกพร่องจากสาวใช้นามมีอาที่แสนจะเต็มอกเต็มใจให้บ่าวสาวอยู่ด้วยกันในห้อง และทุกคนต่างก็หวังว่าจะได้รับข่าวดีเร็วๆ นี้ คุณสาลินีตั้งตารอเลี้ยงหลานตัวน้อยด้วยใจเป็นสุข...ลูคัสยิ้มแก้มแทบแตกเมื่อได้เป็นเจ้าบ่าวอย่างเต็มภาคภูมิทั้งภูมิใจที่ได้เป็นชายคนแรกของหญิงที่รัก แม้สาวเจ้าจะไม่ค่อยอยากจะให้เขารักสักเท่าไหร่ เพราะแม้จะเป็นสาวมาดมั่นเด็ดขาดแค่ไหน มะลิยังคงไร้เดียงสา
ตอนที่ 91. ตอนพิเศษ 10.แล้วงานแต่งงานอันยิ่งใหญ่และแอบมีเหตุการณ์วุ่นวายเกิดขึ้นมาแทรกแซงก็ผ่านไป แม้ในที่สุดทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีแต่เจ้าบ่าวสุดหล่อนั้นไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้เจ้าสาวแสนสวยแม้แต่น้อย แต่เพราะมีชนักปักหลัง เจ้าบ่าวที่อยากเข้าหอแทบขาดใจจำต้องอดทนเอาไว้“เรื่องที่ให้ไปจัดการเรียบร้อยดีไหม”“เรียบร้อยครับ พวกนั้นถูกส่งตัวไปที่เหมืองเพื่อดัดสันดาน ส่วนลิลลี่ถูกส่งตัวกลับบ้านและให้คนคอยเฝ้าดูเธออย่างใกล้ชิด นายหญิงให้เงินเธอไปตั้งตัวด้วย และบอกว่าหากลิลลี่ทำแท้ง นายหญิงจะฆ่าลิลลี่ให้ตายคามือ หากลิลลี่คลอดแล้วไม่อยากเลี้ยงเด็กคนนั้น ก็ให้เอามาให้นายหญิง นายหญิงบอกจะเลี้ยงเองครับ” แฮรี่รายงาน“แล้วลิลลี่ว่าไง”“ก็ยอมรับข้อเสนอว่าจะไม่ทำแท้ง หลังคลอดแล้วเธอจะเอาลูกมาให้นายหญิงเลี้ยงครับ”“เฮ้อ.. ฉันไม่รู้จะพูดจะทำยังไงเลย ไม่เคยเจอผู้หญิงแบบมะลิมาก่อน..” ลูคัสสารภาพอย่างหมดเปลือกกับคนสนิท“นายหญิงเธอใจดี เป็นคนดีน่ารักครับและทุกคนก็รักเธอ แต่บทจะใจร้ายขึ้นมาใครก็เอาไม่อยู่ เจ้านายต้องระวังอย่าทำให้นายหญิงใจร้ายนะครับ ผมยังอยากเลี้ยงคุณหนูอยู่” แฮรี่เรียกมะลิว่า นายหญิง เต็มปากเ
ตอนที่ 90. ตอนพิเศษ9.จนเมื่อลูคัสไปเมืองไทยและกลับมาพร้อมกับมะลิ และประกาศแต่งงานกับสาวนิรนามที่จู่ๆ ได้เป็นคุณหนูตระกูลดังสร้างความไม่พอใจให้เธอเป็นอย่างมาก และเมื่อสบโอกาสเธอก็แอบมาพบกับมะลิในค่ำคืนนี้เพื่อบอกว่าตนเป็นเมียของลูคัสและกำลังท้องอยู่ มะลิไม่เชื่อและเกิดมีปากเสียงกัน ด้วยทุกครั้งลิลลี่มักชนะหญิงสาวที่มาติดพันลูคัสเสมอ ครั้งนี้เธอประเมินท่าทีของมะลิซึ่งอยู่ในชุดเจ้าสาวแสนสวยแบบกระโปรงสั้นน่ารักน่าถนอมและคิดว่ามะลิซึ่งดูท่าทางอ่อนเยาว์กว่า ไม่มีทางสู้รบปรบมือกับตนได้ ลิลลี่จะเข้ามาทำร้ายมะลิ แต่มีอาเข้ามาขวางและจัดการตบลิลลี่คืนเสียสะบักสะบอมโดยที่มะลิได้แต่นั่งดูเฉยๆ ก่อนจะเรียกชาลีเข้ามาจัดการต่อและพอดีกับที่ลูคัสเข้ามา...“ปล่อยนะลิลลี่เธอจะทำเกินไปแล้วนะ อย่าให้ฉันต้องจัดการกับเธอขั้นเด็ดขาดนะ” ลูคัสตวาดหญิงสาวสวยที่แทบไม่เหลือเค้าความงามในตอนนี้“ทำไม พวกคุณจะทำไมฉัน คอยดูนะฉันจะบอกนักข่าวให้แฉพวกคุณว่ารุมทำร้ายฉัน คนมีเงินนึกจะทำอะไรก็ได้รึไง แล้วแกนังมาลีนแกจะต้องชดใช้ที่บังอาจมาแย่งผัวฉัน แย่งพ่อของลูกฉัน แกพรากลูกพรากพ่อเขาหน้าไม่อาย”“ในเมื่อเธอพูดถึงเรื่องรุมทำ
ตอนที่ 89. ตอนพิเศษ 8.“พี่จะกลับแล้วนะ” ลูคัสบอกสาวสวยที่กำลังวาดรูปอยู่และเธอดูเหมือนจะไม่สนใจเขานัก“ก็กลับไปสิคะ ใครเขารั้งไว้”“ก็น้องมาลีนนั่นล่ะ..” คราวนี้ใบหน้าสวยหันขวับมามองตาเขียว“หาความ มะลิไม่เคยทำอย่างนั้น”“ทำสิ เพราะใจของมะลิเป็นของพี่ ถ้ามะลิไม่ไปกับพี่แล้วพี่จะกลับยังไง เพราะตัวกับหัวใจต้องอยู่ด้วยกัน” เจอมุกนี้เข้าไปมะลิถึงกับพูดไม่ออก เขาพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไรกัน...“อี๊ มุกเสี่ยวชะมัด..” แต่ก็แก้เขินไปได้แม้ใบหน้างามจะแดงก่ำกับมุกเสี่ยวๆ ของเขาก็ตาม“หึหึ มะลิจ๋า..”“ไม่ต้องมาจ๋งมาจ๋า ไหนว่าหากมะลิมาถึงที่นี่แล้วพี่ลุคจะถอนหมั้นให้มะลิ” มะลิทวงสัญญาที่เขาเคยพูดไว้ แม้ในใจจะหวั่นว่าเขาจะทำจริงๆ ทำไมต้องหวั่นด้วยล่ะ ก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ ไม่ ไม่ดี เพราะ... เสียงเล็กๆ ตอบโต้กันอยู่ในหัวของเธอ“น้องมะลิที่รักคร้าบ จูบกันจนปากจะเปื่อยแล้วจะให้ถอนหมั้นง่ายๆ มันจะดูเป็นการไม่รับผิดชอบกันมั้ย มาจูบพี่แล้ว มาทำให้หลงแล้วจะทิ้งกันง่ายๆ ไม่ได้นะครับ”ลูคัสลอยหน้าลอยตาพูดแล้วยังเข้ามาใกล้พอเธอเผลอก็มีอันปลิวไปอยู่ในวงแขนแข็งแรงของเขาอย่างง่ายดาย...“อ๊ายย ปล่อยนะคนบ้า..อุ๊
ตอนที่ 88. ตอนพิเศษ7.มะลิเห็นท่าทางของรัชนกไม่ยอมเลิกราความหึวงหวงที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวทำให้เธอผลักรัชนกออกอย่างแรง จนรัชนกเซถลาเป็นนกปีกหักไปเลยทีเดียว“กรี๊ดดดนังบ้า แกกล้าผลักฉันเหรอ”“จะทำมากกว่านี้อีกหากมายุ่งกับลูคัสของฉัน”มะลิไม่ยอมแพ้เมื่อรัชนกทำท่าจะถลาเข้ามาตบตีเธอ มะลิก็เงื้อง่าหมัดไว้รอเช่นกัน“เข้ามาสิจะชกให้ไปซ่อมจมูกใหม่เลย”“พอน่ามาลีนเราต้องรีบกลับ”ลูคัสรีบจับร่างระหงของมะลิไว้เพราะกลัวว่าเธอจะเผลอทำร้ายอีกฝ่ายจนยับ เพราะรู้ฤทธิ์มือและเท้าของมะลิมาแล้วแต่ดูเหมือนรัชนกจะไม่ยอมรามือ เมื่อเห็นว่าเขาจับมะลิไว้รัชนกก็ปรี่เข้ามาฟาดฝ่ามือลงบนแก้มนวลของมะลิทันทีเพี๊ยะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นและภาพหญิงสาวสวยสองคนกับหนุ่มหล่อมาก กำลังนัวเนียกันอยู่ซึ่งภาพที่ออกมานั้นไม่ต้องให้เดาก็ทำให้ผู้คนเข้าใจได้ทันทีว่าเกิดศึกชิงนายกันแน่นอน“หน็อยบังอาจมาตบฉันเหรอนังนกปีกหัก ปล่อยฉันนะไอ้คนเฮงซวย..”ด้วยความโกรธมะลิดูจะมีพลังมากกว่าเดิม ในขณะที่รัชนกนั้นได้ใจเพราะสามารถเข้าถึงตัวมะลิจนได้ตบคนที่ตนริษยามาตลอดเต็มแรง เจ้าหล่อนยิ้มด้วยความสะใจหมายจะเข้าไปตบมะลิอีกครั้ง แต่มะลิดิ้น
ตอนที่ 87. ตอนพิเศษ 6.“เป็นไง สวยรึเปล่า แต่ฉันว่าเสื้อมันตัวเล็กไปนะ.. โอ๊ย อึดอัด นี่มันเสื้อคนหรือเสื้อหมากระเป๋ารึเปล่าเนี่ย..”มะลิบ่นด้วยความไม่ชอบใจพลางพยายามดึงเสื้อไหมพรมชนิดเนื้อนุ่มบางเบาคอตั้งแขนยาวสีขาวสั้นระดับเอวบางลงมาเพราะรู้สึกว่าเสื้อมันสั้นเกินไปในความคิดของมะลิ กางเกงหนังรัดรูปสีดำเอวต่ำอวดเอวบางอรชรและเรียวขาเสลาน่ามอง เรือนผมสีน้ำตาลทองอร่ามถูกปล่อยสยายเต็มแผ่นหลังทำให้สาวน้อยแสนกะโปโลเป็นสาวสวยแสนเซ็กซี่ได้ไม่ยาก แล้วยิ่งทรวงสาวอวบใหญ่เกินตัวอวดทรวดทรงทรวงงามกลมกลึงนั้นรั้งให้ชายเสื้อลอยเหนือเอวยิ่งทำให้เจ้าหล่อนดูเซ็กซี่ขยี้ใจขึ้นไปอีก“ว่าไงคุณ นี่เหรอชุดสวยที่จะให้ฉันใส่น่ะ มันอึดอัดนะ”“เอ่อ อ้อ.. ก็สวยดีแต่ฉันว่ามันไม่เหมาะกับเธอ..”ลูคัสรีบบอกแล้วหันไปทำตาดุใส่แฮรี่ที่ตะลึงมองสาวน้อยตาค้างไปเช่นกัน แฮรี่รีบก้มหน้าลงแล้วแอบขบขันเจ้านายของตนที่ตะลึงมองคุณมะลิตาค้าง“ฉันก็ว่างั้นล่ะไปเปลี่ยนดีกว่า”พูดจบร่างระหงก็หายแวบเข้าไปและออกมาในชุดเดรสสีแดงสดเข้ารูป ด้านหน้าดูเรียบๆ สวยหรู แต่พอหันหลังลูคัสแทบร้อนเร่าด้วยความหวงแหน เพราะชุดเว้าหลังลึกมาจนถึงบั้นเอวคอ
ตอนที่ 86. ตอนพิเศษ 5จนเมื่อตระกูลมอนโรได้รับจดหมายจากเมืองไทยพร้อมกับรูปถ่ายของคุณโดมินิคกับลูกสาว ลูคัสจึงเดินทางมาที่ประเทศไทยทันทีและได้รับรู้ความจริงว่าคุณโดมินิคสูญเสียความทรงจำบางส่วนเพราะเจอเรื่องราวเลวร้ายเนื่องจากสูญเสียภรรยาอันเป็นที่รัก และการถูกตามล่าหมายเอาชีวิต ทำให้เขาต้องหอบลูกหนีตายและการกระทบกระเทือนที่ศีรษะทำให้จำเรื่องราวของตัวเองได้แค่บางส่วน แต่จำไม่ได้ว่าตนเองเป็นใครมาจากไหน...คุณสาลินีมีความจำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดที่ลำปางและเกิดความสงสารสองพ่อลูกที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองและไม่รู้ว่าตนเป็นใครมาจากไหน จึงชวนคุณโดมินิคไปด้วย ซึ่งนี่เองเป็นจุดเริ่มต้นของความผูกพันของสามชีวิตที่แน่นแฟ้นมากขึ้น คุณโดมินิคทำใจเรื่องภรรยาได้และความทรงจำกลับมาบางส่วน เขาขอคุณสาลินีแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข โดยคุณโดมินิคสมัครเป็นครูสอนภาษาและช่วยคุณสาลินีขายขนม แต่ด้วยความรักและผูกพันกับเมืองไทยและรักคุณสาลินี คุณโดมินิคไม่ยอมบอกภรรยาของตนว่าจำความทุกอย่างได้แล้วละทิ้งมรดกมากมายที่บราซิลเพื่อใช้ชีวิตอย่างสงบสุขที่เมืองไทยทั้งสองใช้ชีวิตร่วมกันเรื่อยม
ตอนที่ 85. ตอนพิเศษ4.“โอยยย มือหนักตีนหนักชะมัดยายเด็กบ้า..” ลูคัสนวดยาแก้ฟกช้ำไปตามลำตัวของตนเบาๆ ทั้งสูดปากด้วยความเจ็บปวดอยู่คนเดียวในห้องนอนกว้าง ร่างแกร่งเปลือยเปล่ายืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่พลางเอื้อมมือไปทารอยเขียวช้ำเพราะถูกไม้ตีพริกมหาประลัยกระหน่ำลงมาด้วยความขุ่นใจ ไม่เคยสักครั้งที่เขาจะเสียท่าผู้หญิงขนาดนี้ แล้วเจ้าหล่อนก็แรงเยอะซ้ำยังมีฝีมือในการต่อสู้ร้ายเหลือ ก็สมกับที่มีเลือดมาเฟียร้ายอยู่เต็มตัว แม้คุณโดมินิคจะล้างมือจากวงการมานานและตระกูลของคุณ มาริน่า มารดาของมะลิอำลาวงการมาเฟียและหันมาทำธุรกิจส่งออกสินค้ามากกว่าไปฆ่าฟันใคร แต่มาเฟียก็ยังคงเป็นมาเฟียอยู่วันยันค่ำ และไม่คิดจะยอมก้มหัวให้ใครง่ายๆดวงตาสีมรกตวาววับของแม่สาวน้อยจอมแสบแสนพยศยังคงตราตรึงในความทรงจำ ใบหน้าสวยชนิดหาตัวจับยากนั้นทำให้เขาหายใจติดขัดได้ไม่ยาก แล้วยิ่งกลิ่นกายหอมละมุนและผิวเนื้อนุ่มเนียนของเธอยิ่งทำให้ลูคัสรู้สึกใจเต้นแรงจนน่าโมโห เขาควรไม่ชอบหน้าเธอสิ ควรจะไม่ปลื้มและไม่ควรคิดถึงเจ้าหล่อน...“บ้าจริง ยายเด็กนั่นไม่น่ารักเลยสักนิด..” รู้ดีว่าพูดออกมาตรงข้ามกับใจ“แถมยังร้ายกาจอีกด้วย แบบนี้ใครได้
ตอนที่ 84. ตอนพิเศษ3.“หยุด มะลิ หยุด..” คุณสาลินีพยายามห้ามบุตรสาวที่เข้าไปประชิดตัวของชายหนุ่มแปลกหน้า บัดนี้ ลูคัส คริสเตียนโน่ มาเวลส์ ตั้งตัวได้ทันแล้วและตั้งหลักรอจัดการกับสาวน้อยจอมแสบที่บังอาจถีบเขาจนกระเด็น...“แกไอ้หน้าตัวเมียคิดจะรังแกแม่ฉันเหรอข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ” ว่าแล้วร่างระหงก็โผนเข้าไปหมายจะใช้วิชาการต่อสู้ที่ร่ำเรียนมาและใช้ได้ผลมานักต่อนัก กับชายหนุ่มหน้าตาเข้มขรึมเต็มไปด้วยหนวดเคราตรงหน้า ผสานกับเสียงเห่าขรมของเจ้าสองแสบที่พากันเห่าโฮ่งๆ เหมือนกับกำลังเชียร์อยู่ข้างเธอ... เสียงเห่าและเสียงร้องห้ามของคุณสาลินีทำให้ชายฉกรรจ์ที่อยู่ด้านนอกร่วมสิบคนกรูกันเข้ามาในบ้าน แต่เมื่อเจอเหตุการณ์ตรงหน้าก็พากันหยุดมองอย่างไม่รู้จะทำอะไรดี นั่นก็เจ้านาย อีกคนก็เป็นคนสำคัญของเจ้านายเช่นกัน จึงทำได้แต่ยืนมองการต่อสู้ของหนุ่มสาวทั้งสองด้วยความชื่นชมเสียอย่างนั้น...ทางด้านลูคัสก็ตั้งหลักต่อกรกับสาวน้อยจอมแสบที่มาถึงก็ทั้งตีทั้งเตะไม่หยุด ชายหนุ่มหลบขายาวๆ ของสาวน้อยที่วาดมาพร้อมกับหลบมัดเล็กๆ นั้นได้อย่างว่องไวแล้วใช้โอกาสและร่างกายที่สูงใหญ่กว่าเข้าประชิดตัวมะลิแล้วจับมือทั้งสองข้า