Share

ตอนที่14

last update Last Updated: 2025-01-08 12:22:47

“จนลิ้นจุกปาก…ขาดอากาศหายใจและตายลงในที่สุด”

“อยากตาย…ก็ตายดิ….ตายเลย…”

“ฉันจะนั่งดูนายตาย…ตั้งแต่วิธีแรกยันนายหมดลมหายใจ…เลย…นายจะได้รู้ว่านายไม่ได้ตายอย่างโดดเดี่ยวและเดียวดายไง?”ฉันเอ่ยออกไปพลางทำสีหน้าให้เป็นธรรมดาที่สุด เพราะถ้าฉันไม่ยุยงส่งเสริมเขาแบบนี้แต่กลับห้ามเขา บางทีเขาอาจจะฆ่าตัวตายจริงๆก็ได้นะ

พรึบ

“ทำไมล่ะ….เปลี่ยนใจแล้วเหรอ?”

“ฉันไม่อยากตายต่อหน้าคนอื่น…”เขาตอบฉันมาเสียงเรียบๆก่อนจะทิ้งเชือกและเดินกระทืบเท้าหนักๆไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนคิงไซส์ขนาดใหญ่สีดำของเขาแทน ทำให้ฉันอมยิ้มขึ้นมาที่เปลี่ยนใจเขาไปได้อีกครั้งหนึ่ง

แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนใจเขาไปได้แบบนี้ทุกครั้งไหม

พรึบ

ฉันก็เดินตามร่างเขาไปพลางค่อยๆขึ้นไปนั่งบนเตียงนอนและค่อยๆเอนตัวลงนอนข้างๆเขาและเอื้อมมือไปกอดเขาจากทางด้านหลังและเอาใบหน้าแนบไปกับแผ่นหลังที่ขาวเนียนของเขา

“อย่าคิดฆ่าตัวตายเลยนะ….”ฉันเอ่ยบอกเขาไป

“อะไรทำให้นายไม่สบายใจ….คุยกับฉันได้นะ…”

“ฉันยินดีที่จะอยู่ข้างๆนายเสมอ….ไดร์ฟ…”

“เธอเป็นแฟนคลับของฉันเหรอ?”เขาเอ่ยถามฉันขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยเชื่อคำพูดของฉันสักเท่าไหร่ ก็เมื่อคืนฉันยังทำเป็นไม่รู้
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่15

    เวลาต่อมา…19:30น.เซฟเฮาส์ของไดร์ฟห้องนอนไดร์ฟ….พรึบ “ชื่อเล่นไดร์ฟ…ชื่อจริงนายดรัณภพเดชชัชพงษ์อายุ27ปี……ชื่อในวงการท่านไดร์ฟแห่งเดอะปรินซ์ชื่นชอบการร้องเพลงมาก…และการCover Dance..และเบรกแดนซ์มากฝีมือ…”“เมื่อปี2015…เขาได้แต่งเพลงลงโซเชียลยอดวิวขึ้นทะลุหลักร้อยล้านในชั่วข้ามคืนและปี2018เขาได้สมัครเข้าแข่งขันรายการเฟ้นหานักร้องนักเต้นหน้าใหม่ของค่ายเพลงยักษ์ใหญ่TEจนสามารถคว้ารางวัลชัยชนะไปครอบครองได้”“และในปี2019เขาได้เดบิวต์เป็นหนึ่งในสมาชิกวง THE PRINCEจากค่ายเพลงTEและเขาได้เป็นหัวหน้าวง…”“โอ้โห….เก่งนะเนี่ย…”ฉันเอ่ยชมผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆฉันโดยที่เขาเอาศีรษะของเขาเอนซบลงมาบนไหล่ของฉันโดยมีฉันนั่งอ่านประวัติของเขาจากในแมคบุ๊คของฉันที่ทางการ์ดส่งคืนมาให้ฉันแล้ว และฉันก็จะอยู่ค้างที่นี้เพื่อดูแลไดร์ฟอย่างใกล้ชิดเช่นกัน“เหรอ?”เขาเอ่ยออกมาเสียงราบเรียบอย่างไม่ได้สื่อออกว่าดีใจที่มีคนกำลังชื่นชมเขาอยู่“แล้วเธอล่ะ….เริ่มเขียนนิยายตั้งแต่เมื่อไหร่?”“อยากรู้เรื่องของฉันเหรอ?”ฉันเอ่ยถามไดร์ฟไปพลางขมวดคิ้วอย่างสงสัย ที่อยู่ๆเขาก็ถามเรื่องของฉัน“เธอเป็นคนแรกที่ฉันอยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบ

    Last Updated : 2025-01-08
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่16

    “มุขจีบหญิง….?”ฉันเอ่ยถามไดร์ฟไป เขาก็ยิ้มบางๆให้ฉัน มันทำให้หัวใจของฉันเต้นรัวเร็วขึ้นมาเพราะฉันไม่เคยเห็นเขายิ้มแต่พอเขายิ้มแบบนี้มันช่างสดใสจัง ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมแฟนคลับของไดร์ฟได้เยอะอย่างถล่มทลายแบบนี้ ก็เพราะเขายิ้มทีหัวใจแทบจะละลายยังไงล่ะ“ทำไมทำหน้าแบบนั้น…?”ไดร์ฟเอ่ยถามฉันอย่างสงสัยพลางขยับใบหน้าหล่อของเขาเข้ามาหาใบหน้าของฉันจนปลายจมูกของเราแตะกันอย่างแผ่วเบา“ไดร์ฟ….นายจะใช้ข้ออ้างว่านายป่วยซึมเศร้าแล้วจะมาจูบฉันบ่อยๆแบบนี้ไม่ได้นะ…”ฉันว่าอย่างเหนื่อยใจ ที่ไดร์ฟกำลังใช้ริมฝีปากของเขาคลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากของฉัน เขาจ้องแต่จะจูบปากฉันอีกแล้ว“ทำไมอ่ะ…ก็ฉันอยากจูบเธอ….”ไดร์ฟเอ่ยออกมาพลางทำสีหน้าอย่างเอาแต่ใจ ฉันก็กระพริบตาปริบๆเมื่อมองไปที่ริมฝีปากสีชมพูอวบอิ่มของไดร์ฟที่มันเผยอขึ้นเล็กน้อย“ฉัน…เคยอ่านนิยายของเธอด้วยนะ…”“มันมีฉากสยิวด้วย….เธอเคยทำกับแฟนเหรอ?ถึงได้เขียนจนเห็นภาพนึกว่าไปแอบอยู่ใต้เตียงขนาดนั้น..”“ไดร์ฟ…คนป่วยซึมเศร้าเขาไม่มีอารมณ์อย่างว่ากันหรอกนะ”ฉันเอ่ยเสียงเข้มเถียงเขาไป เขาก็พยักหน้าเหมือนจะเข้าใจนะแต่ก็ไม่ยอมผละใบหน้าให้ถอยห่างออกไปจากฉันอยู่ดี “ว่าแ

    Last Updated : 2025-01-08
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่17

    พรึบ“ฉันไปอาบน้ำก่อนนะไดร์ฟ…”“อื้อ”เสียงเรียบๆถูกเปล่งออกมาจากคนที่นอนอยู่ใต้ผ้าห้ม ฉันก็อมยิ้มขึ้นมาและหันไปมองกุ้งล็อบสเตอร์ที่ฉันกินไปสองตัวเหลืออีกสามตัวที่ฉันจะต้องไปอาบน้ำหลังกินเสร็จก็เพื่อจะเปิดโอกาสให้ไดร์ฟได้มากินน่ะสิ พรึบฉันเดินไปหยิบถุงเสื้อผ้าของฉันที่การ์ดนำมาให้ฉันใส่เปลี่ยนในของวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ฉันจะไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านและจะเข้าไปที่สำนักพิมพ์และที่น่าตื่นเต้นไปกว่านั้น คือฉันจะไปหาพี่โรมด้วยยังไงล่ะ พี่โรมคือแฟนของฉัน^_^ซ่าาาาาาาฉันยืนฮัมเพลงอยู่ใต้ฝักบัวภายในห้องน้ำสุดหรูหราแห่งนี้ด้วยเนื้อตัวที่เปลือยเปล่า คุณลุงมิตรบอกว่าที่นี้มีแค่ฉันกับไดร์ฟและป้าแม่บ้านหนึ่งคนส่วนด้านนอกจะมีการ์ดชุดดำคอยเฝ้าอยู่เป็นจุดๆเพื่อกันเหตุด่วนเกิดขึ้น นั่นคือไดร์ฟอาจจะคิดฆ่าตัวตายยังไงล่ะจะได้ช่วยเหลือกันทัน ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้และฉันก็เสร็จสิ้นภารกิจการอาบน้ำเป็นเวลาสามสิบนาที ฉันจึงแต่งตัวและเอาผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียกชุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าไดร์ฟยังคงนอนอยู่ที่เดิมแต่กุ้งล็อบสเตอร์ตัวใหญ่สามตัวในจานเปลได้หายไปแล้วหลงเหลือไว้เพียงแค่เศษเป

    Last Updated : 2025-01-08
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่18

    “คนรักนายเยอะมากขนาดนี้….แต่ทำไมนายไม่รักตัวเองบ้างล่ะ….”“รักตัวเอง?”ไดร์ฟขมวดคิ้วมองหน้าฉันอย่างสงสัยและเขาก็เอ่ยทวนคำพูดของฉันมา ฉันก็ยิ้มบางๆให้เขาและหันกลับไปมองจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่ตรงหน้าต่อและชี้นิ้วไปที่ร่างของไดร์ฟในจอโทรทัศน์ที่เขากำลังร้องเพลงและเต้นอยู่ตรงกลางของเพื่อนร่วมวง เขาดูโดดเด่นที่สุดในนั้นแล้ว“นายดูสิ….ว่านายน่ะทั้งหล่อและเท่ห์ขนาดไหน….”ฉันพูดพลางทำหน้าเพ้อฝันและกำลังฟินและเคลิ้มในความหล่อละลายของไดร์ฟ ที่ฉันไม่ได้แกล้งทำ แต่ฉันทำออกมาจากใจจริงๆ “ฉันอยากจะกรี๊ดดดด…”“และเรียกท่านไดร์ฟขา^_^”“ฉันขอสมัครเป็นแฟนคลับนายอีกคนนะ^_^”ฉันหันไปยิ้มและเอ่ยบอกไดร์ฟก็พบว่าเขาเองก็มองฉันอยู่ก่อนแล้ว“อยากเป็นแค่แฟนคลับเหรอ?”เขาถามฉันพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นสูงข้างหนึ่งแววตาของเขาดูอ่อนโยนและลึกซึ้งแบบแปลกๆชอบกลแหะพรึบ“เธอ….อยากเป็นแค่แฟนคลับฉันจริงๆเหรอ?”ไดร์ฟขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นและเอ่ยถามฉันเสียงแหบแห้งแอบกระเส่านิดๆอีกครั้ง ฉันก็อ้ำๆอึ้งๆเพราะแอบตกใจและตั้งตัวไม่ทันกับคำถามของเขา หัวใจของฉันมันเต้นรัวเร็วไม่เป็นจังหวะแล้วพรึบไดร์ฟกดรีโมทเพื่อเปลี่ยนจากคอนเสิร์ตเป็น

    Last Updated : 2025-01-08
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่19

    เซฟเฮ้าส์ของไดร์ฟ…. เช้าวันต่อมา… 05:00น. ไอริส อันฤดี…. พรึบ “อะไรอ่ะ?”ไดร์ฟเอ่ยถามฉันพร้อมกับทำคิ้วขมวดอย่างสงสัยที่ฉันยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูของเขาคืนไปให้เขา “ของนายไง?” “แล้วเธอมีใช้หรือไง?”เขาถามฉันกลับแต่ยังไม่ยอมยื่นมือมารับโทรศัพท์ของเขาไปจากฉัน พรึบ “เดี๋ยวฉันออกไปข้างนอกก็จะไปซื้อนี้ไง…” “นายเอาไปเถอะ…ในนั้นมีไดร์ฟเพลงของนายเยอะมาก…” “และมีเนื้อเพลงที่นายยังแต่งไม่จบอยู่อีกนะ..”ฉันว่าในขณะที่ยัดโทรศัพท์ใส่มือของเขาไปแล้ว “งั้น…เดี๋ยวฉันซื้อให้”ไดร์ฟว่าอย่างอาสาและเต็มใจ “ซื้อให้ทำไม?”ฉันถามเขาอย่างไม่เข้าใจ “ก็รับผิดชอบที่ทำโทรศัพท์ของเธอพังไง…” “ไม่เป็นไรหรอก…” “ให้ฉันซื้อให้เถอะนะ….ถือว่าเป็นการขอบคุณที่เธออาสามาช่วยบำบัดโรคซึมเศร้าให้ฉันไง” “เอาอย่างงั้นเหรอ?”ฉันถามเขาต่อไปเพื่อความแน่ใจ “ใช่…อย่างนี้แหละ…”ไดร์ฟก็ตอบเสียงแข็งยืนยันหนักแน่นในคำตอบของเขา “งั้นก็โอเค…นี่ตกลงนายแต่งตัวเสร็จแล้วใช่เปล่า?”ฉันถามไดร์ฟไปพลางมองสำรวจเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่อยู่ในขณะนี้ เป็นกางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำและใส่เสื้อเชิ้ตสีดำแขนยาวเอาชายเสื้อข้างหนึ่งใส่ไว้ในกางเกงอีกข้างปล่อ

    Last Updated : 2025-01-10
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่20

    พรึบ“โอ้ย!”ไดร์ฟร้องเสียงหลงเมื่อฉันก้าวขาข้างขวาขึ้นไปเหยียบบนไหล่ของเขา“ชู่วววว”ฉันจึงทำเสียงเพืื่อเตือนให้เขาเงียบๆหน่อย“ก็ฉันเจ็บหนิ!”ไดร์ฟบ่นอุบฉันก็เบะปากใส่เขาและรีบจัดการดีดตัวเหยียบไหล่ไดร์ฟและเอามือเกาะกำแพงเพื่อจะปีนออกไปทันทีพรึบ“เร็ว…ขึ้นมาสิไดร์ฟ!”ฉันเอ่ยเร่งไดร์ฟที่ฉันขึ้นมานั่งบนขอบกำแพงหนาได้แล้ว ไดร์ฟที่อยู่ข้างล่างก็ใช้มือของเขาปัดไปที่ไหล่ของเขาที่โดนฉันเหยียบก่อนจะพยักหน้าให้ฉันอย่างรับรู้พรึบฉันยื่นมือไปให้ไดร์ฟจับมือฉัน แต่เขาก็ไม่จับมือฉันเขากลับกระโดดสูงรวดเดียวจนมือหนาของเขาจับคานของกำแพงได้และเขาก็ใช้เท้าไต่กำแพงขึ้นมาอย่างสบายๆ ฉันก็มองหน้าไดร์ฟด้วยท่าทางอึ้งตกใจกับการกระโดดขึ้นกำแพงของเขา อย่างกับมีวิชาตัวเบาน่ะพรึบ“นาย….ลงไปก่อน…”ฉันเอ่ยบอกไดร์ฟไปทันทีที่เขาขึ้นมานั่งอยู่ข้างๆฉันแล้วโดยเราทั้งคู่หันขาออกไปด้านนอกตัวบ้านแล้ว“อืม…”เขาตอบฉันสั้นๆและกระโดดรวดเดียวถึงพื้นเลยตุ๊บ“รอรับฉันด้วยสิ….”ฉันเอ่ยบอกไดร์ฟไปแทบจะทันทีที่เขาเอื้อมมือไปเก็บกระเป๋าเป้ของฉันขึ้นมาสะพายไหล่เขาไว้ เขาก็เลิกคิ้วมองหน้าฉันก่อนจะอ้ามือออกจากกันอย่างกว้างๆเพื่อรอรับร่าง

    Last Updated : 2025-01-10
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่21

    วันเดียวกัน คลินิก แพทย์ วิทูรย์ 10:30น. ห้องตรวจ…. ไดร์ฟ ดรัณภพ…. “คนไข้มีอาการแบบนี้มานานหรือยังครับ?” “ผมไม่รู้เลยครับ….อยู่ดีๆมันก็รู้สึกเบื่อ…ขึ้นมาเอง”ผมตอบเขาไปเสียงอ่อน “รู้สึกเหงา…ทั้งๆที่เราอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย….” “รู้สึกว่า….ไม่อยากทำอะไร…” “รู้สึก….ว่าตัวเองไม่น่าเกิดมา…”ผมบอกความในใจให้คุณหมอผู้ชายวัยกลางคนไปอย่างหมดเปลือก เพราะผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆรู้สึกมาสักพักแล้ว “รู้สึกว่า…ตัวเองไม่ดีพอ…”ผมพูดและหยุดนิ่งมองหน้าคุณหมอเขาก็พยักหน้าเข้าใจก่อนจะมองหน้าผมอยู่อย่างงั้นเนิ่นนาน “โรคที่คุณเป็น…คือโรคซึมเศร้าหรือทางแพทย์เรียกว่า MDD (Major Depressive Disorder)…” “โรคซึมเศร้าแยกออกเป็นสองประเภท…” “ประเภทที่หนึ่ง…โรคซึมเศร้าแบบขั้วเดียวคือมีอาการซึมเศร้าแค่อย่างเดียวนะครับ…” “และประเภทที่สอง…โรคซึมเศร้าแบบสองขั้ว..คือไบโพลาร์…จะมีอารมณ์ขึ้นๆลงๆมากกว่าคนปกติทั่วไป…” “คนไข้…เป็นแบบไหนครับ?” “ผมไม่ทราบครับ….แต่ถ้าไม่มีใครมากระตุ้นความเสียใจของผม…ผมก็จะไม่อาละวาดนะครับ…”ผมตอบคุณหมอไป เพราะผมจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ในตอนที่เขาคนนั้นมากดดันผมและต่อว่าผมเหมือนผม

    Last Updated : 2025-01-10
  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่22

    พรึบ“อืม….”ผมตอบเธอเบาๆพร้อมกับยกมือทั้งสองข้างขึ้นไปสวมกอดเธอแผ่นหลังเล็กของเธอกลับพร้อมกับก้มใบหน้าลงไปสูดดมกลุ่มผมเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอ เธอใช้น้ำยาสระผมยี่ห้อไหนกันนะ ถึงได้หอมละมุนขนาดนี้พรึบ“งั้น…นายหิวหรือยัง?”เธอผละร่างเล็กของเธอออกไปจากผมและเอ่ยถามผม ผมก็มองหน้าเธอนิ่งที่ผมกำลังสูดดมกลิ่นผมของเธออย่างเคลิบเคลิ้มอยู่เลยแต่นั่นสิ…ผมรู้สึกหิวไหมนะ…“ป่ะ…”เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับจับมือผมไปกุมไว้“ไปไหน?”ผมถามเธอพร้อมกับขมวดคิ้วมองหน้าเธออย่างงุนงง“ไปกินข้าวไง^\^”เธอตอบผมกลับมาพร้อมกับฉีกยิ้มกว้างให้ผม จนหัวใจของผมเต้นโครมครามขึ้นมาซะอย่างงั้น นี้อาจจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากแม่ของผม ตั้งแต่เด็กจนโตผมอยู่โรงเรียนประจำชายล้วนก็จริงแต่ก็ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนผู้หญิง มาเจอก็มหาลัยแล้ว ผมก็ค่อนข้างเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงส่วนมากจะขุกตัวอยู่แต่ชมรมและบ้านของผมเพื่อทุ่มเทเวลาให้กับเพลงและการแต่งเพลงรวมไปถึงการเล่นดนตรีและคิดค้นท่าเต้นเบรกแดนซ์และฮิปฮอป ในหัวผมตอนนั้น มีเพียงเรื่องพวกนี้จริงๆถึงจะมีผู้หญิงมากมายเข้ามาขายขนมจีบในชีวิตของผมอยู่บ่อ

    Last Updated : 2025-01-10

Latest chapter

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่45

    มีผู้คนอยู่มากมายแต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกทีแต่เมื่อฉันได้พบกับเธอสิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไรโลกใบใหญ่ใบเดิมกลับไม่เคยต้องเหงาใจแค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้เธอเป็นมากกว่ารักเพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิตฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนานและสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจจากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ….ไดร์ฟหันมายิ้มและมองหน้าฉันตลอดเวลาเสียงของเขาที่ขับร้องเพลงนี้ มันช่างเต็มไปด้วยความละมุนนุ่มนวลและความรักที่เขาต้องการจะสื่อความหมายและความรู้สึกที่อยู่ในหัวใจของเขาเพื่อขับร้องออกมาเป็นเนื้อเพลงจริงๆหากว่าเธอนั้นคือความรักก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยายฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกายชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายเสียงของเพลงได้เงียบลงไปแต่ไดร์ฟกลับยิ้มให้ฉันและร้องเพลงด้วยเสียงที่ไร้ดนตรีและท่วงทำนองให้ฉันฟังแบบสดๆ“เธอเป็นมากกว่า…เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต…”“ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรอ…เพื่อตามหาและรอคอยเธอมาแสนนาน”“และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่างที่เติมเต็มหัวใจ”“จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ….”ไดร์ฟร้องจบก็ขยับใบหน้าของเขาเข้ามาหาฉันจ

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่44

    “อื้อออออไดร์ฟ…”“ฉันยังไม่พร้อมนะ…”“ฉันมีประจำเดือน!!!”ฉันพูดบอกไดร์ฟไปเสียงเข้มพลางหดคออย่างรู้สึกจั๊กจี้เพื่อหนีสัมผัสที่รุกล้ำของไดร์ฟ“ฮึฮ่าๆๆๆๆๆ”เสียงหัวเราะของไดร์ฟที่มันดูอร่อยซะเหลือเกินทำให้ฉันต้องหันกลับไปมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง“ขำอะไร?”ฉันกดเสียงต่ำถามไดร์ฟไป เขาก็พยายามกลั้นขำจนน้ำตาของเขาเอ่อคลอรอบตัวตาคู่สวยทั้งสองข้าง“ก็ขำเธอไง…เธอนี่ก็ช่างจินตนาการนะ…แถมยังลามกอีกตั้งหาก….”“ไดร์ฟ!”ฉันเรียกเขาเสียงเข้มหน้าตาบึ้งตึง ไดร์ฟก็ส่ายศีรษะไปมากับความคิดของฉันที่มันชวนให้ฉันจินตนาการ“นายนั้นแหละ…ลามกให้ฉันจับอะไรของนายก็ไม่รู้!!”ฉันว่าเสียงห้วนพร้อมกับทำไม่พอใจ“ลองมองดูดิ…ว่าที่ฉันให้เธอจับกับสิ่งที่เธอคิดจินตนาการไปไกลแล้วน่ะ…มันใช่อย่างเดียวกันหรือเปล่า…”ไดร์ฟเอ่ยบอกฉันเสียงขำขัน ฉันก็ย่นจมูกใส่เขาและยังไม่ยอมก้มไปมองว่าสิ่งที่ฉันกำลังจับอยู่ในตอนนี้กับสิ่งที่ฉันคิดจินตนาการมันใช่อย่างเดียวกันหรือเปล่า“มองดูสิ….”“หรือเธออยากจะเห็นไอ้สิ่งที่เธอจินตนาการจริงๆ…เธอไม่อยากรู้หรือว่าสิ่งที่เธอคิดกับสิ่งที่เป็นจริง…”“มันจะมีรูปร่างลักษณะเหมือนกันหรือเปล่า….”ไดร์ฟกระซิบเสีย

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่43

    “ทีนี้…บอกได้ยังครับ…ว่าไองอนไดรฤ์ฟเรื่องอะไร?”ไดร์ฟเอ่ยขึ้นด้วยเสียงละมุน ฉันก็ย่นจมูกใส่เขา “ขี้งอน….”เขากดเสียงต่ำว่าฉัน“เรื่องของฉัน!”ฉันก็ทำหน้ามุ่ยใส่เขาและเถียงเขากลับไป“แหนะ….จะให้ฉันง้อ…ฉันง้อด้วยวิธีของฉันนะ…”ไดร์ฟว่าพลางทำแววตามีเลศนัยและยังมองต่ำลงไปที่หน้าอกของฉันอย่างสื่อให้ฉันรู้ว่าวิธีการง้อของเขาคืออะไร เห้ยไอ้หื่นเอ้ย!!!“ตกลงจะบอกได้หรือยัง…ว่าเธองอนฉันเรื่องอะไร?”ไดร์ฟเอ่ยถามฉันใหม่อีกครั้ง ฉันก็มองหน้าเขาและหรี่ตามองหน้าเขาอย่างจับผิด“นายมีอะไรจะสารภาพกับฉันไหมล่ะ?”ฉันกดเสียงต่ำเอ่ยถามไดร์ฟกลับไป เขาก็ขมวดคิ้วหนาเข้มเข้าหากันอย่างงุนงงและสงสัยกับคำพูดของฉันที่ถามเขา “สารภาพ…?”ไดร์ฟทวนคำถามของฉันใหม่ ฉันก็พยักหน้าหงึกๆเป็นคำตอบให้เขาไป“ฉันเคยบอกเธอไปแล้วหนิ…ว่าฉันชอบเธอ…”“และอยากคบกับเธอ….”“แต่เธอก็ปฏิเสธฉัน….”ไดร์ฟว่าเสียงอ่อนลงแววตาของเขาสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด ใช่ฉันยังไม่ได้บอกเขาว่าฉันโสดแล้วหนิ แต่ก็ไดร์ฟไม่ยอมขอฉันคบใหม่อีกครั้งหนิแล้วจะให้ฉันไปตอบตกลงเขาได้ยังไงล่ะ“ไม่ใช่เรื่องนี้….”ฉันเถียงเขากลับ เขาก็ขมวดคิ้วงงหนักเข้าไปกว่าเดิมอีก ฉันก็ทำหน้าเข้

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่42

    22:40น.บ้านไอริสไอริส อันฤดี….“เฮ้อ….”ฉันทิ้งตัวลงนอนบนโซฟากลางบ้านอย่างคนหมดแรงและอิดโรยกับความเหนื่อยล้าทั้งวันของฉันในวันนี้ ยัยลูกหว้าเจ้าแม่นักช้อปช้อปจนห้างปิดไปเลยจ้า ไปตั้งแต่ห้างเปิดยันห้างปิด!สุดจริงนางคนนี้“เที่ยวจนลืมฉันไปเลยนะ…”เสียงเรียบๆของผู้ชายที่คุ้นหูของฉันเอ่ยขึ้นดังมาจากทางด้านหลังของฉันตรงบริเวณศีรษะของฉันที่เอนพิงพนักโซฟาอยู่ ฉันจึงรีบลืมตาขึ้นอย่างตกใจกับใบหน้าหล่อของไดร์ฟที่เขายืนอยู่ด้านหลังโซฟาและก้มหน้าลงมามองหน้าฉันทำให้ปลายจมูกของเราสองคนแตะกัน“โอ้ย!”ไดร์ฟร้องเสียงหลงเมื่อฉันใช้มือทั้งสองข้างผลักหน้าหล่อๆของเขาให้ถอยห่างออกไปจากฉันพร้อมกับยันตัวลุกพรวดพราดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว“นาย…เข้าบ้านฉันมาได้ยังไง?”ฉันถามไดร์ฟไปอย่างสงสัย ฉันว่าฉันล็อคบ้านแล้วนะ แต่ทำไมไดร์ฟเข้ามาในบ้านของฉันได้ล่ะ “ฉันมานั่งรอเธอตั้งแต่ฟ้ายังไม่มืด…”“จนตอนนี้…จะห้าทุ่มแล้ว…”ไดร์ฟว่าเสียงอ่อนพลางทำสีหน้างอแงใส่ฉัน“แล้วไง…ไม่ได้ใช้ให้รอ…”ฉันพูดเสียงห้วนอย่างคนที่ไม่ค่อยพอใจเขาสักเท่าไหร่ ที่เขาโกหกฉันว่าเขาไม่เคยจูบกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากฉัน!!!“แหนะ….ทำไมหน้างอจัง….”“ฉันอุตส่า

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่41

    ห้างสรรพสินค้าQ15:30น.ไอริส อันฤดี…..“เฮ้อ….”ฉันผ่อนลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้าและปวดเมื่อยท่อนขาของฉันทั้งสองข้างไปหมดที่เดินตามยัยลูกหว้าเข้าร้านนู้นทีร้านนี้ที จนสองมือของฉันเต็มไปด้วยถุงเสื้อผ้าของเธอหมดแล้วจ้าพรึบ“ยัยไอ!!!”เสียงเรียกชื่อฉันอย่างดังกังวานมาจากยัยลูกหว้าที่ฉันเลิกเดินตามเธอและเปลี่ยนมานั่งพักตรงกลางของห้างชั้นล่างเเทนด้วยท่าทางเหนื่อยล้าเต็มทน“ฉันไม่ไหวแล้ว…ยัยลูกหว้า…”ฉันตอบเสียงอ่อนไป ลูกหว้าก็ทำหน้าเบ้ก่อนจะเดินกระทืบเท้ามาหาฉันอย่างเอาเรื่อง“เธอเล่นเดินตั้งสามชั่วโมงเต็มแบบนี้….”ฉันบ่นอุบพลางทำหน้าออดอ้อนยัยลูกหว้าไป เธอก็ผ่อนลมหายใจใส่ฉันก่อนจะเดินมาทิ้งตัวกระแทกนั่งลงข้างตัวฉัน“ก็มันเพลิน…”เธอว่าเสียงอ้อมแอ้มตอบฉันกลับมา“นี่ดีนะ…ที่วันนี้ไม่มีของSaleน่ะ….ไม่งั้นฉันจะต้องเหนื่อยกว่านี้แน่ๆ…”ฉันบอกยัยลูกหว้าไปพลางนึกถึงตอนช่วงที่เสื้อผ้าแบรนด์เนมลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ที่ยัยลูกหว้าลากฉันมาด้วยเพื่อให้ฉันมาช่วยเธอยื้อแย่งน่ะฉันเกือบจะโดนเหยียบตายต้องคลานเข่าออกมาจากโซนที่เขาจัดลดราคาแหนะ เพราะฉันไม่ใช่เจ้าแม่สายนักช้อปอย่างยัยลูกหว้าหนิ เลยไม่ค่อยอินกับ

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่40

    “ไม่ให้มีก็ไม่ให้มีจ้ะ…จะตะโกนทำไมเนี่ย…”ฉันว่าเสียงอ่อยพลางยื่นมือไปลูบต้นแขนของลูกหว้าให้เธอใจเย็นๆลง “เธอรู้ป่ะ…ว่าทางค่ายของไดร์ฟเคยจับให้ไดร์ฟจิ้นกับศิลปินเดี่ยวหญิงในค่าย…”“จะรู้ได้ไง…ฉันเพิ่งจะรู้จักไดร์ฟได้ไม่ถึงสองเดือนเองนะ…”ฉันว่าเสียงอ่อนพลางหลบสายตาดุดันของลูกหว้าอย่างส่อพิรุธสุดๆ“หึ…งั้นฉันจะเล่าให้เธอฟัง…”ลูกหว้าว่าพลางแสยะยิ้มชั่วร้ายอย่างนางร้ายในละครหลังข่าวก่อนจะกรีดตามองหน้าฉันทำให้ฉันรู้สึกแอบเสียวสันหลังวาบขึ้นมา“ศิลปินหญิงคนนั้นชื่อเทียนไข…”“เธอเป็นศิลปินน้องใหม่ของค่ายTE…”“พอเข้ามาปุบ…ทางค่ายก็จัดให้ถ่ายทำMVเพลงให้ของเดอะปรินซ์เลยเพื่อให้เธอเป็นที่รู้จักน่ะ…ซึ่งในMVเพลงนั้นไดร์ฟของฉันโชคร้ายจับฉลากได้เป็นพระเอกMV”“จับฉลากเป็นพระเอกMV?”ฉันทวนคำพูดของลูกหว้าใหม่เพื่อความแน่ใจว่าฉันไม่ได้ฟังผิดแน่ๆใช่ไหม ทำไมต้องจับฉลากด้วยล่ะ“ใช่…จับฉลากเพราะไดร์ฟของฉันไม่ชอบเล่นฉากเลิฟซีนค่ะ…”ลูกหว้าว่าเสียงเข้มแววตาเป็นประกายพร้อมรอยยิ้มที่บ่งบอกได้ว่าเธอกำลังปลื้มปริ่มกับไดร์ฟมาก แต่จะบอกอะไรให้รู้นะ ว่าไอ้คนที่เธอบอกว่าเขาไม่ชอบเล่นฉากเลิฟซีนเนี่ย จูบเก่งและหื่นสุดๆจ้

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่39

    “ใช่^_^”ลูกหว้ายืดอกและทำหน้าเชิดอย่างคนที่มั่นอกมั่นใจ ฉันก็ยิ้มแหยๆให้เธอไป เพราะฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกไดร์ฟข่าวของเขาจะได้ไม่หลุดอีกหึๆๆ^_^“เธออยากรู้เรื่องของไดร์ฟไม่ใช่เหรอไง?”“ใช่…”“ตั้งแต่เขาเข้ามาประกวดเลยไหมล่ะ?”“ได้…^_^”ฉันพยักหน้าอย่างตื่นเต้น เพราะฉันเองก็พอจะรู้เรื่องของไดร์ฟมาพอคร่าวๆบ้างแล้วแต่ฉันอยากรู้ให้ลึกกว่านี้น่ะ “งั้นเริ่มเลย…”ลูกหว้าว่าพร้อมกับยิ้มกว้างให้ฉันแววตาของเธอเป็นประกาย เธอคงจะชอบไดร์ฟมากจริงๆและถ้าเธอรู้ว่าฉันเองก็ชอบไดร์ฟมาก เธอจะโกรธฉันไหมนะ?“นี่….สมาชิกของวงเดอะปรินซ์…”ลูกหว้าว่าพร้อมใช้มือกางแผ่นรูปขนาดใหญ่ที่ใหญ่พอๆกับที่นอนหกฟุตของเธอลงตรงหน้าฉัน“นี่…ไดร์ฟ…ไดร์ฟเป็นหัวหน้าของวงหรือลีดเดอร์ของวงนั่นเอง….”“ไดร์ฟมีความสามารถครบถ้วนตามที่ท่านประธานค่ายต้องการ….และก็บราๆๆๆ”ลูกหว้าก็เล่าเรื่องราวของไดร์ฟให้ฉันฟังทุกอย่างเท่าที่เธอและแฟนคลับคนอื่นๆรู้ แต่ที่เธอไม่รู้คือ คือเรื่องที่ไดร์ฟป่วยเป็นซึมเศร้า และถ้าจะถามหาสาเหตุจากลูกหว้า เธอก็คงไม่รู้อยู่ดี บางทีฉันควรจะเลิกสงสัยได้แล้ว ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ไดร์ฟป่วยเป็นซึมเศร้าเพราะตอนนี้เขาก็

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่38

    สองวันต่อมา… 07:00น.คาเฟ่Aบ้านของลูกหว้า ห้องนอนลูกหว้า…“ลูกหว้า….”“อื้ออออ!”เสียงอื้ออึงในลำคอที่แสดงถึงความไม่พอใจจากคนใต้ผ้าห่มที่โดนฉันปลุกเธอแต่เช้าแบบนี้ดังออกมาพรึบ“ตื่นได้แล้วลูกหว้า!”ฉันเรียกลูกหว้าพร้อมกับยื่นมือไปดึงผ้าห่มออกมาจากเรือนร่างของยัยลูกหว้าที่นอนตื่นสายกินบ้านกินเมืองแบบนี้“โอ้ย…นี้มันวันหยุดฉัน!!”ลูกหว้าโวยเสียงดังอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะอาทิตย์หนึ่งเธอมีวันหยุดเพียงแค่วันเดียวยังไงล่ะ“ยัยไอ!!”ลูกหว้าพูดออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะลุกขึ้นนั่งพรวดมองหน้าฉันอย่างไม่พอใจที่ฉันปลุกเธอและสร้างความรำคาญให้เธอเป็นอย่างมาก เพราะนี่มันวันหยุดของเธอแท้ๆ แต่ฉันอยากรู้เรื่องของไดร์ฟมากและคนคนเดียวที่จะบอกฉันทุกเรื่องเกี่ยวกับไดร์ฟได้นั่นก็คือยัยลูกหว้าเพื่อนสุดเลิฟของฉันคนนี้ยังไงล่ะ^_^“ลูกหว้าจ๋าาาาาาา”“ลูกหว้าจ๊ะ^_^”ฉันทำตาปิ๊งๆและเรียกลูกหว้าเสียงออดอ้อนออเซาะจนยัยลูกหว้าเบะปากและกลอกตามองบนอย่างคนที่หมั่นไส้ฉันมากๆ“มีอะไรยะ!”“มาหาฉันแต่เช้า?”ลูกหว้าว่าพลางเอามือของเธอไปสางผมที่ยุ่งเหยิงของเธอให้เป็นทรง ฉันก็อมยิ้มและมองหน้าเธออย่างมีเลศนัย“ฉันอยากรู้เรื่องของได

  • เมื่อรักเดินทางมาเจอกัน   ตอนที่37

    เร็วเท่าความคิดฉันผลักหน้าอกไดร์ฟอย่างไวและเเรงด้วยจนทำให้ร่างของไดร์ฟเกือบหงายหลังน่ะ ดีนะที่เขาตั้งตัวทันน่ะ ไม่งั้นไดร์ฟได้เลือดแน่วันนี้พรึบ“ทะลึ่ง!”ฉันว่าเสียงเข้มหน้าตาบึ้งตึง ไดร์ฟที่กำลังยันตัวขึ้นมาก็ทำสายตากรุ้มกริ่มให้ฉัน“เธอเอง..ก็ทะลึ่งเหมือนกันแหละ^_^”“กินไปเลยไดร์ฟ!!”ฉันเสียงดังกลบเกลื่อนเพราะความเขินอายที่ฉันทำเรื่องหน้าอายที่สุดไป ฉันเลิกสนใจไดร์ฟและหันมาก้มหน้าก้มตากินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในชามของฉันโดยไม่สนใจไดร์ฟที่เขากินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างเรียบร้อยมาก มากซะจนผู้หญิงอย่างฉันดูกินมูมมามไปเลยอ่ะ20นาทีต่อมา….“ไอริส….”ไดร์ฟเอ่ยเรียกฉันเสียงแผ่วเบา“หืม?”ฉันที่เอาชามไปเก็บแล้วก็กลับมานั่งลงข้างๆไดร์ฟที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวเดิมก็เอ่ยขานรับเขาไปพลางมองหน้าเขาด้วยความสงสัย“เธอ….”“อะไร?”“ขอไลน์หน่อยดิ^//^”“ขอไปทำไม?”ฉันมองหน้าไดร์ฟที่ยิ้มร่าด้วยความสงสัย “เผื่อเอาไว้โทรหาเธอ..เวลาที่คิดถึงไง…”“เพราะอีกหลายวันแหนะ…กว่าฉันจะมาหาเธอได้อีก…”ไดร์ฟว่าเสียงแผ่วเบาพร้อมกับทำหน้าเศร้าสลดลง ฉันก็พยักหน้าเข้าใจ“ฉันต้องเข้าห้องอัดเสียงน่ะ…จะปล่อยเพลงใหม่”“อืม…”“ไม่ถามในฐ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status