12.ด้วยความยินดี

“องค์รัชทายาทส่งจดหมายมาครับท่านแกรนด์ดยุค..”

ข้ารับใช้ของไอแซ็คนำจดหมายเข้ามาในห้องนอนของเขา

“เอาวางไว้บนโต๊ะ..แล้วก็วันนี้เจเนวีทำอะไรบ้าง”

เขากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะตัวเองยังคงนอนอยู่บนเตียงนอน

“องค์หญิงเก็บตัวเงียบอยู่ในเรือนรับรองตลอดช่วงเช้าครับ ส่วนตอนบ่ายทรงออกมาทานอาหารที่สวนกับองครักษ์คนสนิท”

คิ้วของไอแซ็คกระตุกเล็กน้อยเมื่อได้ยินว่าเธอมาทานอาหารกับองครักษ์ที่ทำให้เธอมาอยู่ที่นี่

“สตรีผู้นั้น..โง่งมจริงๆ ด้วยสินะ”

ขนาดถูกปฏิเสธเช่นนั้นแล้ว นางยังคงไม่ลดละความพยายามที่จะเข้าหาองครักษ์ผู้นั้นเลย ช่าง..โง่เขลา

เมื่อข้ารับใช้เดินออกไป ไอแซ็คก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปเปิดจดหมายของจีซัสออกมาอ่าน

เนื้อความในจดหมายนั้นมีเพียงแค่สองบรรทัดเท่านั้น

"เลื่อนวันสังหารเจเนวีไปก่อน พยายามจับตาดูนางเอาไว้ เสด็จพ่อของข้าต้องการให้เจ้าแต่งงานกับนาง..หากไม่อยากแต่งก็จงรีบเร่งหาสตรีที่เหมาะสมเพื่อหมั้นหมายซะ"

เมื่ออ่านจดหมายฉบับนี้จบมันทำให้ไอแซ็คหัวเราะออกมาเสียงดัง เรื่องการแต่งงานเขาไม่เคยคิดอยู่แล้วว่ามันจะมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง มารดาของเขาหนีตามชายชู้ไป ส่วนท่านพ่อก็แต่งงานกับคนในราชวงศ์เพื่อทำให้ตระกูลโรแลนด์ยิ่งใหญ่มากกว่าเดิม เขาไม่เชื่อถือเรื่องความรักอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว

และหากเป็นการแต่งงานกับองค์หญิง ไม่ว่ามองทางไหนเขาล้วนแล้วแต่ได้ประโยชน์ทั้งนั้น อำนาจของเขาจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเมื่อมีราชวงศ์มายืนอยู่ข้างหลัง ต่อให้น้องชายของเขาเติบโตขึ้นมามันก็คงจะไม่ทันการซะแล้ว..เพราะตระกูลโรแลนด์คงจะเป็นของเขาโดยสมบูรณ์

อ่า..ไม่ว่ามองทางไหนนี่คือโอกาสที่ดีที่จะได้หลอกใช้สตรีโง่งมที่งดงามผู้นั้นมากๆ เลยนี่นา..

แม่เลี้ยงของเขาจะทำหน้าแบบไหนกันนะ หากรู้ว่าเจเนวีและเขามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน นางจะยังคงปั้นหน้าแม่พระต่อไปไหวรึเปล่า..อยากเห็นจะแย่แล้วละสิ

...................

“เจนนี่น่ะเป็นเด็กดีมากเลยใช่ไหมคะท่านอีริค ข้าอยากให้นางมาที่นี่ด้วยกันแต่ดูเหมือนเมื่อเช้านางจะไม่ค่อยสบาย..”

เซียร่ากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม เจเนวีคือหลานสาวที่แสนน่ารัก เพราะหลานคนนี้จึงทำให้เซียร่ารู้สึกอยากจะมีครอบครัวและอยากมีลูกเป็นของตัวเอง

“ครับ..องค์หญิงทรงอ่อนโยนและงดงามมากทีเดียว”

อีริครู้ดีว่าหน้าที่เขาในยามนี้คือการปั้นยิ้มที่เต็มไปด้วยความยินดีให้แก่สตรีที่นั่งอยู่เบื้องหน้า วิหารได้รับการสนับสนุนหลังจากท่านหญิงเซียร่าด้วยเหตุนั้นแล้วเขาไม่ควรทำอะไรก็ตามให้หญิงชราผู้นี้โกรธเคือง

“ทว่าเจนนี่เกิดมาในครอบครัวที่แสนเศร้า ข้ารู้ดีว่านางคือลูกแท้ๆ ของพี่ชายแต่เสด็จพี่กลับไม่เชื่อข้าเนี่ยนะสิ ข้าสงสารจักรพรรดินีมากเหลือเกิน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากโอบกอดเจนนี่เอาไว้”

แล้วท่านหญิงเซียร่ามาเล่าเรื่องที่แสนสำคัญพวกนี้ให้เขาฟังทำไมกัน? ..

อีริคสัมผัสได้ถึงลางบอกเหตุที่ไม่ดีเอาซะเลย

“แต่ท่านหญิงก็ปกป้ององค์หญิงได้ด้วยดีเสมอมานี่ครับ..เรื่องที่กำลังหวั่นใจ ข้าคิดว่ามันไม่น่าจะเป็นปัญหา”

“เป็นแน่นอนอีริค ในชีวิตของข้านั้นมีปัญหาอยู่อย่างเดียวนั่นคือลูกชายของบุรุษที่ข้ารัก ไอแซ็คจะต้องทำอะไรไม่ดีกับเจนนี่ในระหว่างที่ข้าไม่อยู่แน่ๆ”

มีกำหนดการเดินทางของท่านหญิงเซียร่า นางจะต้องเดินทางไปยังวิหารหลักที่อยู่ในอาณาจักรอาเบลเรีย อาจจะต้องเดินทางไปกลับเป็นระยะเวลายาวนานราวหนึ่งเดือน..และนางไม่สามารถยกเลิกการเดินทางได้ เพราะว่านางจะต้องเดินทางไปที่นั่นทุกปีเพื่อสวดภาวนาให้แก่สามีผู้ล่วงลับ

พอกล่าวมาถึงตรงนี้ อีริคคิดว่าเขาเริ่มจะมองเห็นจุดประสงค์ของหญิงชราผู้นี้แล้วละสิ

“ข้าต้องการให้ท่านอีริคไปอยู่ที่โรแลนด์เป็นการชั่วคราวค่ะ ข้าไม่สามารถไว้ใจไอแซ็คได้จริงๆ ..แค่ท่านเข้าไปที่นั่นเพื่อดูแลหลานสาวคนสำคัญของข้าเท่านั้นเอง เรื่องง่ายๆ เช่นนี้ท่านอีริคทำให้ข้าได้ใช่ไหมคะ”

เรื่องง่ายๆ อย่างนั้นหรือ? เขาจะต้องไปดูแลองค์หญิงที่สุดแสนจะอันตรายผู้นั้นเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือนเนี่ยนะ

บอกตามตรงว่าเขาไม่อยากไป ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวอะไรด้วยเลยจริงๆ

“เรื่องนั้น..ท่านหญิงไว้ใจอีริคผู้นี้ได้เลยครับ ข้าจะดูแลองค์หญิงให้ดีไม่ให้ขาดตกบกพร่องเลย”

เซียร่าจุดยิ้มขึ้นมาด้วยความพึงพอใจ

“เช่นนั้นข้าจะสั่งให้ข้ารับใช้จัดที่พักเรือนรับรองให้ท่านอีริคนะคะ..หากท่านรับปากเช่นนี้ข้าก็เบาใจ อีกทั้งงบประมาณของวิหารในปีถัดไปข้าจะเพิ่มให้ค่ะ”

อีริคเป็นคาดินันลำดับที่สิบสอง เพราะเก็บสีหน้าเก่งเขาจึงถูกท่านคาดินันลำดับแรกๆ ส่งมาดูแลท่านหญิงเซียร่าผู้สนับสนุนหลักของวิหาร

เขาแทบไม่มีพลังวิเศษอะไรเลย ไม่มีญาณในการรับรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า แต่ที่เขาได้ขึ้นมายืนอยู่ในตำแหน่งนี้เพราะท่านคาดินันลำดับที่หนึ่งเอ่ยถามเขาเพียงคำเดียวเท่านั้น

“เจ้าสามารถทำทุกอย่างเพื่อคำสั่งของสตรีผุ้หนึ่งได้หรือไม่อีริค หากว่าเจ้าสามารถทำได้ ข้าจะเลื่อนขั้นให้เจ้าเป็นคาดินันลำดับที่สิบสอง เงินส่วนแบ่งที่เจ้าจะได้รับก็จะมากขึ้นตามไปด้วย อีกทั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เจ้าเติบโตมา ข้าจะส่งเงินไปที่นั่นเพื่อให้ความเป็นอยู่ของเด็กๆ ที่นั่นดีขึ้นเอง”

เขาตอบอย่างไม่คิดลังเลเลยด้วยซ้ำว่าเขาจะทำทุกสิ่งอย่างตามที่ท่านหญิงเซียร่าไหว้วานด้วยความยินดี อย่างน้อยก็เพื่อให้เด็กๆ ทุกคนในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ต้องอดอยากและมีชีวิตที่ลำบากเหมือนกับเขา

แค่ดูแลองค์หญิงเจเนวีหนึ่งเดือนเท่านั้น มีอะไรที่เขาจะทำไม่ได้กันล่ะ

...............

“ป้าจำเป็นต้องเดินทางจริงๆ เจนนี่หลานรัก ขอโทษเจ้าอย่างสุดหัวใจที่ไม่ได้อยู่กับเจ้าตลอดดังที่สัญญา”

เจเนวียกมือขึ้นมากอดท่านป้าเอาไว้แน่น

“ข้าอยู่ได้ค่ะ ที่นี่มีสวนที่สวยมากๆ เลย ข้าชอบที่นี่นะคะ”

เซียร่าลูบผมของหลานสาวเบาๆ ด้วยความรู้สึกรักและห่วงใย ลูกชายของเธออยู่ที่อคาเด็มมี่ทำให้ช่วงเวลานี้เซียร่าเหงามากพอสมควร

“อย่าไว้ใจไอแซ็คนะเจนนี่ เขาไม่ใช่คนดีอะไรเลย ตรงกันข้ามเขาคือคนสารเลวที่ควรอยู่ให้ห่าง..”

“แหม..ท่านแม่กล่าวชมเชยเช่นนั้นลูกก็เขินแย่สิครับ การเดินทางของท่านแม่นั่นไม่ต้องเป็นห่วงเลยเพราะว่าลูกได้จัดวางกำลังทหารเอาไว้เพื่อดูแลท่าแม่เป็นอย่างดี ส่วนองค์หญิงเจเนวี ลูกจะดูแลนางให้ดีที่สุดเลยลูกสาบาน”

บางทีเจเนวีก็อยากถามออกไปนะ ว่าแกรนด์ดยุคทำไมเขาหูดีเกินใคร นินทาปุ๊บมาปั๊บแบบไม่ทันให้ตั้งตัวเลย