แชร์

ตอนที่ 8/1

ผู้เขียน: Choijihoo_writer
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-03 18:47:08

ตอนที่ 8/1

ธาฎาขับรถพานันนลินทร์มาถึงที่เพนท์เฮ้าส์ตน ตลอดเส้นทางที่ขับมาเขาจมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเองจนกระทั่งถึงที่หมาย หล่อนไม่สามารถคาดเดาว่าเขาจะเอาอย่างไรกับชีวิตหล่อนต่อจากนี้ ไม่เพียงแต่เขาคนเดียวเท่านั้นที่ตั้งตัวไม่ทัน หล่อนเองก็เช่นกัน

กลับเข้ามาในห้องรับแขก หล่อนเอาแต่นั่งเงียบมือถือถุงยาและสมุดฝากครรภ์ หมอบอกว่าอาจจะเป็นเพราะที่ผ่านมาเราต่างก็หละหลวมเรื่องการป้องการ ธาฎาเองก็ใช่ว่าจะตระหนักเรื่องการสวมใส่ถุงยางอนามัยแถมยังมีการหลั่งในอยู่บ่อยครั้ง ต่อให้เขาจะเป็นคนสั่งให้หล่อนเป็นฝ่ายไปฉีดยาคุมกำหนดเพื่อป้องกัน ทว่านี่มันก็ผ่านพ้นมาเป็นเดือนแล้ว อีกทั้งการป้องการมันก็อาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ หมอก็บอกอยู่หากเขายังจำได้

“คุณจะว่าหนิงยังไงก็ได้ แต่อย่าเงียบแบบนี้” หล่อนอึดอัดที่เขาแต่แต่เดินทำตัวเหวี่ยงใส่ โดยไร้ซึ่งคำพูดด่า

“ถามจริงๆ นะ เธอตั้งใจจะปล่อยให้ตัวเองท้องใช่ไหมนันนลินทร์”

“หนิงเปล่า อย่ามากล่าวหาหนิงแบบนี้” เรื่องอะไรที่ต้องปล่อยให้ตัวเองท้อง การที่ลูกเกิดมาแล้วรู้ว่าแม่ตัวเองเป็นได้แค่นางบำเรอบนเตียงของพ่อตัวเอง มันช่างน่าปวดใจยิ่งกว่าอะไรดี หล่อนทำแบบนั้นก็เท่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 8/2

    ตอนที่ 8/21 สัปดาห์ต่อมาบาร์หรูสไตล์คลาสสิคลักซูรี่ย่านทองหล่อร้านนี้เป็นหนึ่งในพิกัดสำคัญที่นักดื่มตัวโยงเลือกที่จะมาเช็คอิน เครื่องดื่มราคาแพงแก้วถูกสุดในร้านราคาเริ่มต้นก็แค่สี่แบงค์แดง แต่เครื่องดื่มราคาแค่นี้มันไม่ถึงคอของคนอย่างธาฎาได้หรอกทั้งค็อกเทล วิสกี้ เขาดื่มได้ทั้งหมดเลยในตอนนี้ ขอเพียงแค่แอลกอฮอลล์เข้าสู่ร่างกายบาร์ดังที่เจ้าของร้านมีอาชีพหลักตรงกันข้ามกับงานที่ทำอยู่ บุคคลนั้นคือนายแพทย์เตวิทย์ เตรังธนวัฒน์ เพื่อนสนิทของเขาอีกคน“มึงดื่มแต่พอดีเถอะนะไอ้ห่านี่” ด็อกเตอร์วิทย์เอื้อมไปยกแก้ว Jack Deniel ออกจากมือธาฎานี่มันแก้วที่เท่าไหร่แล้ว ตั้งแต่ที่มันเดินเข้าร้าน รู้ว่าคอแข็งแต่ทำตัวแบบนี้อยากจะรู้นักว่ามันไปทำอะไรมา ถึงได้กระดกเอาไม่ยั้ง“กูมาอุดหนุนร้านมึง แทนที่จะขอบคุณ”“กูรวยแล้ว ขาดลูกค้าอย่างมึงไป กูไม่เจ๊งหรอก”“อึก เออ... ดี ขาดกูไปสักคนแล้วมึงจะรู้สึก”ธาฎาฉกเอาแก้วเหล้ากลับมาที่ตัวเอง เขาไม่ค่อยได้มาที่นี่สักเท่าไหร่นัก ปกติเลิกงานก็อยากกลับไปพักผ่อนเต็มทน ยอมรับว่าการที่มีนันนลินทร์อยู่ที่นั่นด้วยมันทำให้เขาอยากรีบกลับตรงเวลา ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 8/3

    ตอนที่ 8/3หลายวันเข้าไปทุกทีกับบรรยากาศอึดอัดภายในห้องใหญ่ ทั้งธาฎาและนันนลินทร์ไม่เชิงว่าไม่คุยกันเลย เพียงแต่บทสนทนาระหว่างทั้งคู่มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แม้กระทั่งการนอน การกิน การใช้ชีวิตร่วมกัน มันกลับไม่เป็นดั่งเมื่อก่อนนันนลินทร์หล่อนเองก็ยิ่งทำตัวไม่ถูก ทุกอย่างมันน่าอึดอัดไปหมด หากแต่การทำงานที่โรงแรมของเขายังคงเป็นไปได้ด้วยดีคืนนี้หล่อนสบายแล้วที่ต้องปรนนิบัติเขา หลายวันมานี้ก็เช่นกัน แม้ในหัวจะคิดดีใจที่เขาไม่มายุ่งวุ่นวาย ทว่าในใจหล่อนกลับตรงกับข้าม“พรุ่งนี้ฉันต้องไปเขาใหญ่” เขาบอกหล่อนในขณะที่ก้าวขึ้นเตียงนอนหลังจากผ่านการอาบน้ำมาใหม่ๆมือหนาถกเอาผ้าห่มอีกครึ่งหนึ่งมาห่มตัวเอง ส่วนอีกครึ่งมีคนที่นอนรออยู่ก่อนหน้านี้จับจ้องก่อนแล้ว“ไปกี่วันคะ?” เขาคงอึดอัดและไม่อยากเห็นหน้ากัน ถึงขั้นต้องหนีไปเขาใหญ่ อีกหน่อยหล่อนคงจะเป็นฝ่ายหายหน้าไปเพียงเพราะเขาไม่อยากเห็นหน้าหล่อนอีก“ไม่รู้ สะดวกวันไหนก็คงกลับวันนั้น”“….”“นอนได้แล้ว อย่าถามมาก”ไร้ซึ่งความรู้สึก หากเป็นแบบนี้อีกต่อไป ทำไมไม่ปล่อยหล่อนไปตั้งแต่ตอนนี้ หรือที่ยังไม่ปล่อยหล่อน เพราะยังหาผลประโยชน์จากนางบำเรอคนนี้ไม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 9/1

    ตอนที่ 9/1โรงพยาบาลเขตนอกเมืองที่เคยมาครั้งก่อน เป็นตัวเลือกที่ดีในการฝากครรภ์ของนันนลินทร์ เรืองฤทธิ์มาตามคำสั่งคนเป็นนายอย่างตรงต่อเวลา เขาไม่จำเป็นต้องถามผู้หญิงของธาฎาเลยด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น คนฉลาดอย่างเขาย่อมเดาสถานการณ์ไม่ยากเลย“คุณหนิงนั่งรอก่อนนะครับ ผมจะไปเอายามาให้”“ขอบคุณค่ะ” นันนลินทร์พยักหน้าตอบ คงจะมีแค่เพียงเรืองฤทธิ์ที่เป็นธุระให้หล่อนได้ หากแต่เจ้านายของเขาไม่มีทางมาทำแบบนี้แน่ เขาก็แค่ใช้อำนาจเงินทองที่มีดลบันดาลทุกสิ่งอย่างตามที่ต้องการหลังจากได้ยาแล้วเรืองฤทธิ์ก็พานันนลินทร์กลับ ระหว่างทั้งคู่เดินทางไปที่ลานจอดรถของโรงพยาบาล ก็มีตาเหยี่ยวของใครบางคนมาเจอเข้า“เอ๊ะนั่น! ใช่คุณเรืองปะแก?” หญิงสาววัยยี่สิบปลายๆ ถามเพื่อนที่มาด้วยกัน ทั้งสองเดินทางมาที่โรงพยาบาลใกล้บ้านในช่วงวันลาพักร้อนตามที่แจ้งให้บริษัทธนไทยเกษมที่ทราบมนตรากับยุวดีเป็นฝาแฝดที่ทำงานฝ่ายประชาสัมพันธ์ในตึกไทยเกษมอยู่แล้ว แน่นอนว่าพวกหล่อนย่อมรู้จักคนสำคัญอย่างผู้ช่วยมือดีของประธานบริษัทไทยเกษม“ว่าแต่นั่น ใครเหรอแก? แล้วคุณเรืองมาทำอะไรอยู่แถวนี้เนี่ย”“เมียเขาหรือเปล่าแก? แหม... คุณเรืองนี่ก็ไม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 9/2

    ตอนที่ 9/2ธาฎาขับรถมากลับจากบริษัทเป็นเวลาเกือบจะสองทุ่ม ที่ต้องกลับช้านั่นก็เป็นเพราะต้องแวะไปร้านตัดสูทตามคำสั่งของคุณหญิงบุษบาเขาไม่ได้จริงจังกับสาระสำคัญที่จะต้องไปร่วมงานขนาดนั้น แพรไหมเป็นคนที่เขาควรแต่งงานด้วยตั้งแต่ต้นเรื่องนี้เขาทราบดี ทว่าความรู้สึกตอนนี้มันกลับโหวงๆ ในใจ ซึ่งหาสาเหตุยังไม่ได้ธาฎาเปิดประตูห้องเข้าไปอย่างเงียบ ๆ แสงไฟสีอบอุ่นจากโคมไฟทำให้ห้องดูนุ่มนวล เขาเห็นนันนลินทร์นอนอยู่บนเตียง สวมชุดนอนสีอ่อน เปลือกตาปิดสนิท พร้อมกับเสียงลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะ ไม่มีเสียงพูดออกมาแค่ความมืดสลัวอยู่ภายในนั้น เงาของคนตัวเล็กนอนขดตัวในผ้าห่มผืนใหญ่ที่เราเคยใช้ร่วมกัน เขาก้มลงมองนาฬิการาคาแพงบนข้อมืออีกครั้ง ก่อนจะพบว่าเพิ่งจะสองทุ่มครึ่ง แต่นันนลินทร์ดันปิดไฟนอนก่อนแล้วเขาก้าวถอยหลังออกจากห้องนอนช้าๆ จากนั้นก็พาตัวเองไปอาบน้ำ ก่อน หลังจากที่สายตาคมมองทะลุผ่านกระตกใสภายในห้องแล้วพบว่ามีสายฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ อากาศภายในห้องบวกกับแอร์ที่นันนลินทร์เปิดทิ้งไว้เริ่มเย็นจัดเมื่อเคลียร์ตัวเองเสร็จแล้ว เขาไม่รีรอรีบขึ้นไปบนเตียงคิงส์ไซส์ข้างๆ ใครอีกคน“อื้อออ” แรงสั่นยว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 9/3

    ตอนที่ 9/3หลังจากคืนที่ถูกหลอมรวมด้วยความร้อนแรงและความรู้สึกที่ซับซ้อน จนกระทั่งเช้าตรู่ นันนลินทร์รู้สึกเหมือนร่างกายของตนเองยังคงถูกโอบอุ้มด้วยความอุ่นของธาฎา เสียงลมหายใจของเขาเต็มไปด้วยความสงบ แต่หัวใจของหล่อนกลับตีกระหน่ำอยู่ในอก ความรู้สึกตีกันระหว่างความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิด และความกลัวที่แอบซ่อนอยู่ในใจทำให้หล่อนอึดอัดหล่อนพลิกตัวไปมาในที่นอน ความทรงจำเกี่ยวกับคืนก่อนยังติดอยู่ในใจ ยิ่งเมื่อคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้หล่อนต้องตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าทำไมถึงต้องหลงใหลในคนที่ดูเหมือนจะไม่เคยเห็นค่าในตัวหล่อนแบบที่ควรจะเป็น“คุณจะเคยเห็นใจหนิงบ้างไหม...” คำพูดนี้วนอยู่ในหัวของหล่อน นี่คือความจริงที่หล่อนหลีกเลี่ยงไม่ได้ ธาฎาเป็นเพียงชายหนุ่มที่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว เขาไม่มีวันมองหล่อนในฐานะที่เป็นมากกว่านี้แต่คืนนี้... คืนที่พวกเขาหลบหนีความจริงไปด้วยกัน คืนที่หล่อนรู้สึกถึงความรักที่ซ่อนอยู่ในใจของเขา แม้จะไม่ได้พูดออกมา แต่มันกลับทำให้หล่อนเกิดความหวังบางอย่างในใจ“ท้อง...” เสียงนั้นแว่วขึ้นมาจากปากคนที่ยังนอนหลับอยู่ ทำให้ความรู้สึกกลัวแทรกซึมเข้ามา หล่อนนอนฟังอยู่ข้างร่างหนา เข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 10/1

    ตอนที่ 10/1หลังจากเลิกงานในวันนั้น นันนลินทร์ยืนรอรถอยู่หน้าบริษัท หล่อนจำใจต้องเชื่อฟังคำสั่งจากเขาทั้ง ๆ ที่ หล่อนอยากจะท้าทายอำนาจเขาเหลือเกิน วันนี้หล่อนเลิกงานตรงเวลา จึงรีบมารอ กลัวว่าคนของเขาจะรอนาน ระหว่างรอในหัวของหล่อนยังคงวนเวียนอยู่กับคำพูดของธาฎา(ฉันจะจัดการเธอ) เสียงของเขาก้องอยู่ในหู รู้สึกเหมือนมันจะเป็นคำสั่งสุดท้ายที่ทำให้เธอรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นมีปัญหาใหญ่หลวงอยู่แล้ว“ฟู่วว” เสียงลมหายใจของหล่อนดังขึ้น ขณะที่รถเมล์จากป้ายก็เลี้ยวเข้าจอดต่อคิวกันหลายคัน ทว่าหล่อนกลับไม่ไป เพียงเพราะรอคนของเขามารับแต่ทันใดนั้น หล่อนกลับรู้สึกเหมือนมีใครบางคนจ้องมองมาที่หล่อน หล่อนหันไปและเห็นรถยนต์หรูอัลพาร์ดสีดำคันหนึ่งจอดอยู่ข้างๆ ไม่ไกลจากตรงที่หล่อนยืน บนกระจกหน้ารถสามารถมองเห็นผู้หญิงวัยกลางคนท่าทางแต่งตัวดูดีนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสาร หล่อนจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกันกับที่มีรูปติดประกาศตามบอร์ดทั่วโรงแรม บุคคลนั้นเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของอาณาจักรสุขเกษม ภายใต้การบริหารงานของบริษัทไทยเกษม ท่านก็เป็นคนสำคัญ คนขับรถของท่านลงจากรถมา เขาพุ่งเดินมาใกล้ตัวหล่อนพร้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 10/2

    ตอนที่ 10/2แล้วช่วงเวลาที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นก็มาถึง งานเลี้ยงอันหรูหราภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ของคุณหญิงบุษบา เหล่าแขกคนสำคัญจากแวดวงสังคมต่างเดินทางมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง ภายในงานตกแต่งอย่างพิถีพิถัน ดอกไม้สีขาวงดงามและแสงไฟระยิบระยับทำให้บรรยากาศอบอุ่นและสง่างาม แต่สิ่งที่น่าจับตามองที่สุดคงเป็นลูกชายเจ้าของงานที่นานที่ปีหนจะเห็นออกงานสังคมพร้อมกับคุณแม่และคู่หมั้นคุณหญิงบุษบาสวมชุดราตรีสีทองหรูหราระยับแสง ท่านเดินไปมาท่ามกลางแขกด้วยรอยยิ้ม“ตามสบายกันเลยนะคะ ดิฉันต้องขอบคุณทุกท่านมากๆ ที่อุตส่าห์มาร่วมงาน”ท่าทางและท่วงท่าแสดงถึงอำนาจและความเป็นเจ้าภาพอย่างชัดเจน และหลังจากทักทายผู้หลักผู้ใหญ่ได้ครบถ้วน ท่านเดินกลับมาที่กลางงาน ยกแก้วแชมเปญขึ้นสูง พลางส่งยิ้มให้แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน“ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานในค่ำคืนนี้” เสียงของคุณหญิงบุษบากังวานไปทั่วลานสนามหญิงหน้าบ้านของตนเองที่ตอนนี้ถูกจัดเป็นสถานที่ฉลอง ทุกสายตาจับจ้องมาที่ท่าน“นอกจากจะเรื่องขอบคุณที่ทุกท่านเสียสละเวลามาร่วมฉลองวันครบรอบ 37 ปี ของโรงพยาบาลสุขเกษมแล้ว ตัวดิฉันเองก็มีเรื่องสำคัญที่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 10/3

    ตอนที่ 10/3ธาฎาเดินเข้าไปในเพนท์เฮาส์ด้วยความรู้สึกอ่อนเพลียต่อการเดินทาง ช่วงเวลาที่เขาใช้ร่วมกับแพรไหมในงานเลี้ยงยังคงติดอยู่ในความคิด แต่ภาพที่เด่นชัดที่สุดกลับเป็นภาพของคนที่นอนรอในห้องนี้เขาเปิดประตูเข้าไป ความมืดสนิทภายในห้องทำให้รู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างหายไปจากชีวิต“นันนลินทร์...” เขากระซิบเรียกชื่อเบาๆในห้อง ห้องนี้ยังคงเต็มไปด้วยกลิ่นของหล่อน กลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่ทำให้เขานึกถึงธาฎาเดินไปที่ห้องนอน เขาแง้มบานประตูออก แสงไฟที่สาดจากห้องด้านนอกส่งผลกระทบให้เขามองเห็นคนที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงได้ชัด ขณะที่เสียงฝนจากด้านนอกก็ยังตกกระทบกับผนังหน้าต่างอยู่เรื่อย ๆเขายกยิ้มขึ้นขณะที่มองไปยังคนนอนอยู่ตรงหน้า อากาศแบบนี้สมควรแล้วที่หล่อนจะหลับลึกเขานั่งลงบนเตียง ดวงตาที่มองไปที่ใบหน้านวลผ่องหลังจากที่เขาเปิดโคมไฟที่นวลที่หัวเตียงแล้ว เสียงลมหายใจแผ่วเบา บวกกับท่านอนที่กอดเอาหมอนข้างใบโปรดของหล่อนข้างกาย พอหล่อนหมดฤทธิ์ ไม่ดื้อดึงกับเขา มันก็เหมือนแมวเชื่องๆ ตัวหนึ่ง แต่พอหล่อนตื่นเมื่อไหร่ก็ยากที่จะควบคุมยิ่งนับวันยิ่งเถียงคำไม่ตกฟาก“ฉันไม่อยู่ทั้งวัน เธอคงจะนอนหลับฝันดีล่ะสิ”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03

บทล่าสุด

  • เมียอุ้มบุญ   The end

    The end6 เดือนต่อมาบรรยากาศที่ต่างจังหวัดแห่งหนึ่งของไทย ที่เขาใหญ่ในช่วงฤดูหนาวเต็มไปด้วยความงดงาม บ้านพักตากอากาศของคุณย่าของธาฎาที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้สดหลากสีสัน เต็มไปด้วยความอบอุ่นและโรแมนติกสำหรับงานแต่งงานธาฎาในชุดสูทสีขาว เดินตรวจดูความเรียบร้อยของงานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและความสุขทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบสำหรับวันนี้ เพราะวันนี้ไม่ใช่แค่วันแต่งงานของเขา แต่เป็นวันที่เขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงที่เขารักที่สุดนันนลินทร์ยืนอยู่ในห้องแต่งตัว สวมชุดเจ้าสาวสีขาวเรียบหรูที่มีลูกไม้ประดับอย่างประณีต หล่อนหันมองตัวเองในกระจก มือแตะท้องเบาๆ ราวกับย้ำกับตัวเองว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือเรื่องจริงนางนิรณียืนอยู่ข้างๆ คอยช่วยจัดชายกระโปรงและให้กำลังใจลูกสาว “แม่ภูมิใจในตัวหนิงนะลูก วันนี้ลูกดูสวยที่สุดเลย”นันนลินทร์หันมายิ้ม “ขอบคุณนะคะแม่ ถ้าไม่มีแม่ หนิงคงไม่มีวันนี้”เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่คุณเยาว์และสุชาฎาจะเดินเข้ามา พร้อมกับหยุดมองหล่อนราวกับตกตะลึงในความงาม พวกเธอเดินเข้ามาใกล้ ยื่นมือออกไปจับมือหล่อนเบาๆ“คุณหนิง…สวยมากเลยค่ะ” นันน

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/3

    ตอนที่ 32/31 สัปดาห์ถัดมา นางนิรณีมาอยู่ดูแลลูกสาวในช่วงเช้า สัปดาห์ที่ผ่านมาเธอรู้ว่าธาฎาแวะเวียนมาทำคะแนนกับนันนลินทร์ลูกสาวเธอแบบไม่ว่างเว้นเธอเองก็ยอมเปิดทางให้ ถึงได้ไม่ค่อยแวะมาหาลูกสาวที่โรงพยาบาล จนกระทั่งวันนี้มีคำสั่งจากหมอเจ้าของไข้แล้วว่าอาการของนันนลินทร์นั้นดีขึ้นมากแล้ว และสามารถออกจากโรงพยาบาลไปได้ส่วนหลังจากนี้นันนลินทร์อาจจะยังต้องใช้ไม้เท้าเพื่อพยุงตัวไปก่อน จนกว่าอาการจะหายเป็นปกตินางนิรณีนั่งลงข้างเตียง มองสำรวจใบหน้าลูกสาวอย่างพิจารณา “ดูดีขึ้นเยอะเลยนะลูก ดีใจไหมจะได้ออกจากโรงบาลแล้วนะ”คำถามนั้นทำให้นันนลินทร์ชะงัก หล่อนหลุบตาลงมองมือที่วางอยู่บนตัก “ดีใจสิคะแม่”“ดีแล้ว แม่อย่กจะให้หนิงดู ว่าบ้านที่แม่ซื้อไว้ที่นี่นั้นสวยมากแค่ไหน ถ้าหากเราฟ้องศาลชนะ...อัญญามาอยู่ที่นี่กับเรา แม่จะทำห้องสวยๆ ให้อัญญา”นางนิรณีพูดแฝงไปด้วยเลสนัย เธออยากรู้ตอนนี้ในใจของลูกสาวตนเองจะคิดเห็นเช่นไร กับเรื่องที่เคยอยากจะทำ “ธาฎาจะได้รับกรรม เหมือที่หนูเคยบอก” เธอพูดขยี้ให้ลูกสาวได้รู้สึกตัวไปอีก“แม่คะ...คือหนิง”“ว่าไงล่ะลูก? แม่น่ะคุยกับคุณนนท์เขาแล้วนะลูก”คำพูดของผู้เป็นแม่

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/2 

    ตอนที่ 32/2 หล่อนหลุบตามองพื้นอย่างครุ่นคิด ภายในใจมีทั้งความลังเลและความหวังที่แทรกเข้ามาในเสี้ยววินาที“ฉัน...ฉันยังตอบคุณไม่ได้ตอนนี้หรอก” นันนลินทร์พูดเสียงเบา “ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา คุณเองก็ทำตัวดีๆ ก็แล้วกัน”ธาฎายิ้มบางๆ ก่อนจะพยักหน้า เขาดีใจไม่ใช่น้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น นันนลินทร์พูดราวกับว่าหล่อนกำลังบอกกลายๆ ว่าหล่อนให้โอกาสเขาแล้ว“เมื่อกี้เธอหมายความว่าไง?” ร่างสูงผละจากเปลนอนลูกน้อยเมื่อเห็นว่าลูกหลับสนิทแล้ว เขาเดินเข้ามาใกล้คนป่วยบนเตียง นันนลินทร์แอบถอนหายใจ รู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่เขาวงกตแห่งความรู้สึกอีกครั้ง“ก็ตามที่พูด...คุณเข้าใจยากตรงไหน?” “ไม่...หนิง ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม? เธอให้โอกาสฉันแล้ว” “ให้โอกาสแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะทำยังไงกับฉันเหมือนเดิมก็ได้”“ผมจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง...ทั้งเธอและลูก”แม้คำพูดของเขาจะดูมั่นคง แต่นันนลินทร์ยังไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองหวังมากเกินไป หล่อนเพียงมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนลงเล็กน้อย แล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะพยายามคว้าเอาไม้เท้าที่อยู่ไม่ไกลนัก เพื่อหวังจะทาง ทว่าหล่อนกลับคว้ามันไม่ถึง จนทำให้เขาต้อง

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/1

    ตอนที่ 32/1เวลาผ่านไปจนถึงเที่ยงวัน ธาฎาป้อนอาหารลูกอีกครั้งจนอิ่ม โชคดีจริงๆ ที่เตรียมทั้งของใช้และอาหารมาพร้อมทุกอย่าง อัญญาจึงไม่งอแง คุณพ่อมือใหม่จัดการประกอบเปลนอนแบบพกพาสำหรับเด็กขึ้นภายในห้องพักผู้ป่วย เขามุ่งมั่นทำมันด้วยความจริงจัง ขณะเดียวกันที่เจ้าของเปลนอนตัวจริงก็เริ่มตาเยิ้มลงมาก เป็นสัญญาณว่าอัญญานั้นง่วงเต็มที่แล้ว การกระทำของธาฎานั้นอยู่ในสายตาของคนที่กำลังกล่อมลูกนอนบนตัก หล่อนไม่คาดคิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ จุดที่พ่อของลูกมีความใส่ใจและทำทุกอย่างให้ลูกได้มากมาย ทั้งที่หน้าที่แบบนี้ส่วนมากจะเป็นแม่ของลูกทำซะส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวไหนก็ตามแต่ สายตาคู่สวยมองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย หล่อนยังจำภาพในอดีตของผู้ชายคนนี้ได้ดี ภาพของเขาที่เย็นชา ดื้อรั้น และไม่เคยแยแสต่อคำขอร้องใดๆ ของหล่อน แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปมากจนขนลุก“คุณทำเองเป็นหมดเลยเหรอ?” หล่อนถามขึ้นในขณะที่ลูบหัวลูกสาวเบาๆ ที่หลับคาตักธาฎาที่กำลังจัดหมอนในเปลให้เรียบร้อย หยุดมือชั่วครู่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแม่ของลูก“ฉันเคยเสียหลักครั้งหนึ่งตอนที่เธอจากไป วันๆ ไม่ยอมไปทำงาน กินแค่เหล้า เสเพไปวันๆ เพียงแค่อย

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/3

    ตอนที่ 31/3เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อนยามเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างของโรงพยาบาล ธาฎาก้าวลงจากรถพร้อมลูกสาวตัวน้อยในอ้อมแขน เขาสะพายเป้เล็ก ๆ ที่บรรจุของใช้ของอัญญาไว้เต็มแน่น หลังจากวันนี้อนุญาตให้เรืองฤทธิ์ สุชาฎา และคุณเยาว์ได้ออกไปใช้ชีวิต เที่ยวชมเมืองทะเลทรายแห่งนี้เขาใช้เวลาไม่นานนักก็เดินเข้าไปยังตึกพักฟื้นผู้ป่วยทันที อัญญาในชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนยิ้มแย้มแจ่มใส มือเล็ก ๆ จับไหล่ของพ่อแน่น สายตาซุกซนของเธอชำเลืองมองรอบข้างด้วยความตื่นเต้น ธาฎาหันไปมองลูกสาว ยิ้มบาง ๆ ออกมา ถึงแม้ในใจเขาจะเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อมาถึงหน้าห้องพักของนันนลินทร์ เขาหยุดยืนชั่วครู่ สูดหายใจลึกเพื่อเรียกความมั่นใจ ก่อนจะผลักประตูเข้าไปอย่างเบามือนันนลินทร์ที่เพิ่งตื่นและกำลังพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียงหันไปมองอย่างตกใจเมื่อเห็นเขา“คุณมาทำไมอีก...” หล่อนถามเสียงแผ่ว แต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจเขาไม่ได้ตอบในทันที แต่วางอัญญาลงบนเตียงข้าง ๆ หล่อนลูกสาวตัวน้อยแม้จะไม่เจอหน้าแม่มานาน แต่กลับมีความรู้สึกถึงสายใยผูกพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างเหนือความคาดหมายอัญญาโผเข้ากอดนันนลินทร์ หลังจากที่พ่อของเขาปล่อยลงใส่เตียง ใบ

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/2

    ตอนที่ 31/2 น้ำตาของนันนลินทร์ไหลออกมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ แม้จะพยายามซ่อนเร้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจ แต่ในที่สุดทุกอย่างก็แตกออกมาเป็นน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว “คุณกลับไปเถอะ...” นันนลินทร์พูดเสียงสั่น พยายามสะกดอารมณ์ให้ตัวเองสงบลง แต่ก็ยากเกินไป หล่อนมองดูสภาพตนเองในตอนนี้ ช่างน่าสมเพชเหลิอเกิน ไม่อยากให้อัญญาจะต้องมาเห็นสภาพแม่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย “ทำไม?” “ก็ฉันบอกให้กลับก็คือกลับไง! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!?” หล่อนพูดทั้งน้ำตา พลางมองไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือใครสักคนที่อยู่แถวนี้ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาทำให้เธอรู้สึกแย่นะ ฉันพาลูกมาให้กำลังใจเธอ ขอแค่ฉันกับลูกได้...” “ฮึกกก! กลับไป! อย่าพาลูกมาลำบากที่นี่” “ไม่...หนิง คือฉัน” “คุณพยาบาลคะ! ช่วยด้วยค่ะ!” เสียงเรียกของนันนลินทร์ดึงความสนใจจากพยาบาลที่อยู่ใกล้เคียงและรีบเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นห่วง “มีอะไรให้ช่วยคะ คุณหนิง?” พยาบาลสาวต่างชาติถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่แววตาแสดงความกังวลกับกลุ่มคนไทยตรงหน้าที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนไข้ แม้ว่าจะฟังภาษาไทยไม่ออก ทว่าตามความรู้สึกของพยาบาลแล้ว พวกเขาน่าจะพูดยางอย่างให้กระทบกระเท

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/1

    ตอนที่ 31/1เมื่อเครื่องบินลงจอดถึงปลายทาง ธาฎาก็รีบออกจากสนามบินพร้อมกับลูกน้อยและผู้ติดตาม เขาเอื้อมมือไปรับเจ้าตัวน้อยมาจากอ้อมกอดของพี่เลี้ยง ก่อนจะพากันเดินเข้ายังตัวสนามบินหลังจากที่มาถึงโรงพยาบาล ธาฎาก้าวออกจากรถด้วยท่าทางที่สงบ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขามองไปที่ตัวอาคารที่คุ้นเคย ซึ่งยังคงดูสงบเงียบเหมือนครั้งก่อนที่เขาเคยมาเยือน ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ซับซ้อน และเขาต้องการความเข้าใจจากนันนลินทร์มากมี่สุดสุชาฎาหันมามองเขาก่อนจะกล่าวด้วยเสียงเบา “ว่านตื่นเต้นจังเลยค่ะ เราจะได้เจอคุณหนิงแล้ว” เมื่อเข้าไปถึงแผนกกายภาพบำบัด ธาฎาก็พบนันนลินทร์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้วิลแชร์ ขณะที่ข้างกายยังมีนักกายภาพบำบัดคอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่างใบหน้าของเธอยังดูซีดเซียวและอ่อนล้า แต่ ที่เขากำลังอุ้มลูกเดินเข้าไปใกล้ เหมือนหล่อนจะรู้ตัว ก่อนจะชะเง้อชายตามาหาเขานันนลินทร์เงยหน้าขึ้นมองธาฎา ดวงตาของหล่อน ดูเปล่งประกายขึ้นมา เมื่อมองเห็นเจ้าตัวน้อย ที่ธาดากำลังอุ้มอยู่“คุณหนิง//คุณหนิง...” เสียงของสุชาดาและคุณเยาว์เอ่ยขึ้นพร้อมกันขณะที่เดินมาตามหลังธาฎา พวกเธอมองเห็นนันนลินทร

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/3 

    ตอนที่ 30/3 เสียงเครื่องบินส่วนตัวที่แตะพื้นรันเวย์นำธาฎา ชายหนุ่มไฮโซนักธุรกิจหมื่นล้านกลับประเทศไทยอย่างเร่งด่วน สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขณะก้าวลงจากเครื่อง เรืองฤทธิ์ยืนรออยู่ด้านล่าง ขณะที่เขาก้มหน้ามองนาฬิกาบนข้อมือ“รถพร้อมแล้วครับ” เรืองฤทธิ์รายงานธาฎาเพียงพยักหน้า สายตาเหยียดตรงไปยังเป้าหมายในใจ ก่อนที่เขาจะถามน้ำเสียงเย็นเยียบ“ถ้าไม่ติดว่าคู่ค้าอยากจะเซ็นสัญฐาเลยนะ จ้างให้ฉันก็ไม่กลับมาง่ายๆ หรอก”“ใจเย็นๆ ก่อนครับนาย คุณนันนลินทน์เธอคงไม่หายไปไหนหรอกครับ กลับไทยมาก็ดีนะครับผมว่า ป่านนี้คุณหนูอัญญาคงเหงาแย่แล้ว” “จริงสินะ ลูกสาวของฉันคงจะคิดถึงฉันมากแน่เลย” หลังเสร็จสิ้นธุระสำคัญในบริษัท ธาฎากลับมาที่บ้านทันทีเพื่อพบลูกสาว เสียงเล็ก ๆ ดังออกมาจากห้องนั่งเล่น อัญญากำลังคลานไปมาตามพรม เล่นของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ที่พี่เลี้ยงคอยดูแลร่างสูงเดินเข้าไปหาลูกสาว มือหนาเอื้อมช้อนร่างเล็กขึ้นมาเบา ๆ “อัญญา...”เด็กน้อยช้อนสายตามองพ่อ ก่อนจะยิ้มแฉ่งอย่างไร้เดียงสา พร้อมเอื้อมมือแตะใบหน้าของเขา“ป๊ะๆ...” อัญญาออกเสียงได้ไม่ชัด แต่เพียงคำเดียวก็ทำให้หัวใจของธาฎาพองโต“ป๊าคิดถึงลูกที่สุดเลยรู

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/2

    ตอนที่ 30/2เรืองฤทธิ์นั่งมองหลักฐาน ที่หมอนพดลนำมาให้ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดและความสงสัยที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ“นี่คือหลักฐานที่ยืนยันได้ว่าแพรไหมเคยติดต่อผมก่อนการผ่าตัดคุณนันนลินทร์”หมอนพดลพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่มั่นคง“เธอขอให้ผมทำสิ่งที่ขัดต่อจรรยาบรรณของแพทย์ โดยแลกกับเงินจำนวนมหาศาลและตำแหน่งที่สูงขึ้นในโรงพยาบาล ทั้งสองขู่เข็ญเรื่องจะปล่อยคลิปหลุดของลูกสาวผมด้วย”“แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำ?” เรืองฤทธิ์ถาม น้ำเสียงแฝงความกังวล“เพราะผมยังมีจิตสำนึกอยู่ และโชคดีที่ผมมีหลานชายของคน ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าเขารู้จักกับคุณนันนลินทร์ แต่พอเขาโทรมาถาม เรื่องอาการ ป่วยต่างๆ ของคุณนันนลินทร์ ผมก็เลยตัดสินใจ ปรึกษาหลานชายของผม เพราะเห็นว่ายังไงเราสองคนก็ลงเรือเดียวกันแล้ว”หมอนพดลถอนหายใจยาวก่อนเล่าต่อ“นนทวัฒน์คือคนที่ช่วยผมวางแผนตลบหลังหมอแพร พวกเราจัดฉากว่าการผ่าตัดนั้นล้มเหลว และนันนลินทร์เสียชีวิตระหว่างการรักษา ทั้งที่จริง ๆ แล้วผมกับนนทวัฒน์ช่วยกันพาหล่อนออกจากโรงพยาบาลไปยังที่ปลอดภัย”เรืองฤทธิ์พยายามเก็บสีหน้าตัวเองเมื่อได้ยินความจริงอันน่าตกตะลึง ใจเขาเต็มไปด้วยคำถ

DMCA.com Protection Status